ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΦΤΗΝΗ Η ανθρώπινη ζωή. Και η ζωή ενός δημοσιογράφου ακόμα φτηνότερη. Προπάντων όταν τον λένε Σωκράτη και είναι μπλόγκερ...

ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ στο μυαλό τ’ ανθρώπου η στυγνή δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια. Με ποιο δικαίωμα αφαιρούν κάποιοι την ανθρώπινη ζωή; Με ποιο δικαίωμα κάποιοι ορφανεύουν τα παιδιά; Με ποιο δικαίωμα κάποιοι ορφανεύουν τα παιδιά πριν ακόμα γεννηθούν;

ΔΕΝ ΕΣΠΑΓΕ καλύτερα η μύτη του! Κοράκους ρίχνει το άτιμο... Για το μολύβι μου το λέω. Τι το ’θελε να γράψει το Σάββατο για τις πυρκαγιές; Νάτες κι ήρθανε στην Ανατολική Αττική για ν’ αποκάψουν ό,τι έχει απομείνει. Πάλι καλά που κάποια στιγμή τις απαντήξανε και γλιτώσαμε τα χειρότερα.

ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ αλλά... Καλύτερα να μας έλεγε “πάτε κακά, αλλά...”, παρά αυτό που μας είπε το Δ.Ν.Τ. Νομίζω. Ας μην πανηγυρίζουν λοιπόν ορισμένοι. Πάντα στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό. Να μην το ξεχνούμε.

ΚΑΙ ΤΙ πειράζει δηλαδή αν είναι αξύριστος ο γαμπρός, θα μου πείτε. Πειράζει, πώς δεν πειράζει! Μια νύφη που σέβεται τον εαυτό της δεν φιλά ποτέ αξύριστο γαμπρό. Την τσιτώνουν τα γένια...

ΑΠΟ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ σε σουρεαλιστικό, καλά το καταλάβατε, το πάω σήμερα. Αλήθεια τι θέλει να πει... ο ποιητής; Πέστε μου να σασε πω!

“ΥΠΑΡΧΕΙ ένας απλός λόγος για τον οποίο οι περικοπές στους μισθούς δεν θα μετατρέψουν την Ελλάδα σε μια νέα Γερμανία. Οφείλεται στο γεγονός ότι οι εξαγωγές μιας χώρας είναι εξ ορισμού οι εισαγωγές μιας άλλης”. Η πολιτική οικονομία μα και η οικονομική πολιτική, έτσι όπως την παραδίδει (βλ. “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία”, 4 Ιουλίου) ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου Τζώρτζ Ιρβιν, είναι απλή. Καταλάβαμε, κύριε καθηγητά! Μας προσγειώσατε, ανώμαλα!

ΗΘΕΛΑ ΝΑ ’ΜΟΥΝ κοτσιφός και φίλος σου να γίνω/ κι όντε διψώ κρυγιόνερο στη φούχτα σου να πίνω. Για μια νέα θαυμάστριά του την έγραψε, κατά δήλωσή του, την μαντινάδα τούτη ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Χρόνια σου Πολλά Ηλία, για τη γιορτή σου, επ’ ευκαιρία, Ηλία!

ΘΥΜΑΣΑΙ ΝΑ μου πεις τα ονόματα των Ηρακλειωτών βουλευτών που εκλέγονταν πριν από το 1996; ρώτησαν, κατά δήλωσή του, τον φίλο μου των γερω δάσκαλο, τις προάλλες. Εγώ μόνο τους Χανιώτες βουλευτές που εκλέγονται απ’ το 1977 κι ύστερα θυμούμαι, απάντησε.

ΕΓΩ, ΠΑΒΛΗ, στην τάβλα σου δεν είδα καθισμένους,/ μηδέ κουλούς, μηδέ στραβούς, μηδέ και λιμασμένους./ Χρυσή βροχή ‘δα κι έπεφτε/ αγγέλους και πετούσαν/ πουλιά που φτερουγίζανε και γλυκοκελαηδούσαν. Οι δύο απ’ τις τρεις μαντινάδες που έγραψε η γνωστή μαντιναδολόγος Αντωνία Μηλογιαννάκη σαν απάντηση στα που έγραφε ο Παβλής Πολυχρονάκης (βλ. “Στα πεταχτά” της 15 Ιουλ.) σχετικά με την θερινή μάζωξη των Πνευματικών Δημιουργών στην αυλή του. Την τρίτη μαντινάδα θα του την πει, λέει, ξεστομάτου η ίδια.

ΟΤΑΝ  Η Σπαρτιάτισσα Αργιλεωνίς έμαθε πως ο γιος της ο Βρασίδας σκοτώθηκε στη μάχη της Αμφίπολης, αντί να κλάψει, το πρώτο που ρώτησε ήταν αν πέθανε σαν άξιο παιδί της Σπάρτης. Κι όταν αυτοί γύρισαν απ’ τη μάχη, της είπαν πως άλλο τόσο γενναίο δεν έβγαλε η πατρίδα, η Αργιλεωνίς είπε: “Μην το λέτε αυτό φίλοι μου. Καλός κι ανδρείος ήταν ο Βρασίδας, όμως η Σπάρτη έχει πολλούς που είναι πιο καλοί, πιο ανδρείοι απ’ αυτόν”.

“Σου μίλησα/ δυνατά, καθάρια και ίσια/ κι απόρησες/ Σου μίλησα ψεύτικα και γαλήνεψες/ Θεέ μου, δείξε μου/ πού να χωρέσω”.
Το ποίημα “Αμφιταλάντευση” του Αρτέμη Αθανασάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)