ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ, κατ’ αρχήν, από σήμερα δυο μέρες πριν μας μπει, Θεού θέλοντος για τον καθένα μας, καλό Νοέμβρη να ’χουμε, μια που τη Δευτέρα που κάνει... πρεμιέρα, δεν... πετούν στον αέρα τα 'Πεταχτά'. Καλύτερα δυο μέρες πριν, παρά μια μετά, κατόπιν... εορτής, ήταν η σκέψη που επικράτησε.

ΝΟΕΜΒΡΗΣ, λοιπόν, ο ενδέκατος μήνας του τωρινού ημερολογίου, που ωστόσο κάποτε ήταν ένατος και το όνομά του έχει προέλθει ακριβώς από το λατινικό novem που σημαίνει εννιά. Μέχρι το 46 π.Χ. που έγινε η σφαγή... του Αγίου Φεβρουαρίου.

ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΗ και Δεκέμβρη, φύτευε καταβολάδες,παράγγελνε στους γεωργούς, όταν υπήρχαν γεωργοί παλιάς κοπής, η σχετική παροιμία. Μαζί με όλα τ’ άλλα που είχαν να κάνουν τον Νοέμβρη, να σπείρουν το υπόλοιπο στάρι, τον βίκο, τις φακές και τ’ άλλα όσπρια, να ξελακώσουν τ’ αμπέλια ν’ αρχίσουν το λιομάζωμα και να κλαδέψουν όσα δέντρα το χρειάζονταν, ήταν κι αυτό!

ΤΟΝ ΦΕΤΙΝΟ Νοέμβρη, ωστόσο, και μάλιστα μόλις στις 7 έχουμε, αν δεν το πήραμε χαμπάρι τις πρώτες 'καλλικράτειες' εκλογές. Πλάκα κάνω. Ακου να δεις, δεν το πήρατε χαμπάρι! Εδώ και στης... Γρας το Σωρό να βρισκόσαστε, μέσα σ’ ένα σπηλιάρι, θα σας είχαν βρει οι κάθε λογής υποψήφιοι για να ζητήσουν την ψήφο σας!

ΕΚΛΟΓΕΣ, θα ’χουμε, εκτός ειδικών περιπτώσεων, πάντως σίγουρα και στις 14 του μήνα, που όσοι δεν το ξέρετε αυτό, μάθετέ το, είναι τ’ Αγιού Φιλίππου. 'Ο φτωχός ο Φίλιππος/ όλη μέρα δούλευε/ και το βράδυ απόκρευε' έλεγε, σ’ άλλες εποχές, ο λαϊκός άνθρωπος για να δικαιολογηθεί καθώς πιεζόμενος από τον χρόνο ήταν αναγκασμένος να δουλεύει την ημέρα της Χάρης του, ενώ η Εκκλησία την θέλει αργία.
ΤΩΡΑ, το αν θα έχουμε εκλογές εκτός από τον Νοέμβρη και τον επόμενο μήνα, τον Δεκέμβρη, μες στα κρύα, μες στα χιόνια, αυτό δεν ξέρω ποιανού... παπά Ευαγγέλιο είναι. Γιατί το λέω; Μα γιατί εκτός από τον... Παπανδρέου υπάρχουν κι άλλοι... παπάδες εσωτερικού και εξωτερικού, που κρατάνε ο καθένας το χαρτί του. Τέλος πάντων.

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ τέλειωσε, άντε και λίγα λόγια/ την ώρα τη χειμερινή βάλετε στα ρολόγια! Και σε ρόλο ενός είδους... κόκορα ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Εδώ μας θυμίζει ότι από αύριο Κυριακή, στις 4 τα ξημερώματα, θα πρέπει να πάμε μια ώρα πίσω τα ρολόγια μας! Να ’σαι, καλά, Ηλία, που μου το θύμισες.

α)'Πειστήρια έχουμε πολλών ειδών: Δύο απ’ αυτά τα γνωστότερα είναι τα αστυνομικά και τα άχραντα. β) Εκ της πρέφας του αναγεννάται, ως άλλος φοίνιξ. γ) Το εμφιαλωμένο νερό προκαλεί εμφιάλτες.' Τρία απ’ τα εικοσιδύο μαθητικά μαργαριτάρια που μου έστειλε μέσω Διαδικτύου ο φίλος δημοσιογράφος, πρώην γενικός γραμματέας Κώστας Μπετινάκης. Να’ σαι καλά, φίλε. Ολα θα βρούνε θέση στα 'Πεταχτά'. Αντί για ανέκδοτο.

'Στου Νοεμβρίου τα καφενεία/ τάβλι, κολτσίνα, πρέφα, πικέτο/ και πότε πότε Αβησσυνία/ - τα ίδια πέρσι, τα ίδια φέτο./ Του Νοεμβρίου τις Κυριακάδες πάμε στην ΑΕΚ με τον Σπυρέτο/ κι ύστερα γκρίνια, βρισιές καυγάδες/ - τα ίδια πέρσι, τα ίδια φέτο./ Πότε κηδεία και πότε γάμος/ βάζουμε σκούρα, κλαίμε, γελάμε./ Τα βάσανά μας δυο χούφτες άμμος/ κι έτσι περνάμε κι έτσι γερνάμε'.
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος. Μουσική: Βασίλης Κουμπής.
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Βιολάρης

XAΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis!sch.gr


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΟΣ του Σαράντα, το ξέρω ότι θα συμφωνήσεις μαζί μου ποιητή, η ζυγαριά δείχνει το άριστα! Και με βάση τα όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν τότε. (Πηγή: http://pheidiasantibaro.gr)

'ΑΝ Η ΕΛΛΑΣ ΕΝΕΔΙΔΕ εις το τελεσίγραφο του Μουσολίνι ουδείς θα εδικαιούτο να την μεμφθεί.... Ο Αξων θα εκυριάρχει στην Μεσόγειο... Η Συρία, το Ιράκ, η Περσία, η Κύπρος, θα κατελαμβάνετο από τον Αξονα. Η Τουρκία θα εκυκλώνετο. Οι πετρελαιοπηγές της Εγγύς Ανατολής θα ήσαν στη διάθεσή του. Η οπίσθια θύρα του Καυκάσου θα ανοιγόταν δι’ αυτόν... Ο κόσμος πραγματικά δεν δικαιούται να λησμονήσει τα ελληνικά κατορθώματα κατά την ιστορική εκείνη στιγμή' (Ο Βρετανός υπουργός Ν. Noel Baker, Οκτώβριος 1942).

'ΕΠΟΛΕΜΗΣΑΤΕ ΑΟΠΛΟΙ εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον πανόπλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Ελληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε'. Η ΕΣΣΔ διά του ραδιοφωνικού σταθμού Μόσχας.

'ΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ να επιτύχουν ένα συμβιβασμόν, να ακολουθήσουν πολιτικήν συνεννοήσεως ή κατευνασμού, να υπολογίσουν τας ζημίας και τα έξοδα της αντιστάσεως, ημπορώ να τονίσω ότι η Ελλάς εδημιούργησε το παράδειγμα, το οποίον καθείς από ημάς οφείλει να ακολουθήσει μέχρις ότου οι άρπαγες της ελευθερίας αχθούν τελικώς εις την δικαίαν εξόντωσίν των'. Ο Franklin Roosevelt σε γράμμα του, στον Ελληνα Πρέσβη στην Ουάσιγκτον (28 Οκτωβρίου 1942).

'Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ιδιαιτέρως τιμάται η ανδρεία, παρακολουθεί με θαυμασμόν τον αγώνα των Ελλήνων εις την Αλβανίαν, ο οποίος μας συγκινεί τόσον, ώστε παραμερίζοντες προς στιγμήν παν άλλο αίσθημα αναφωνούμεν 'Ζήτω η Ελλάς' (Από ιαπωνική εφημερίδα, Δεκέμβριος 1940).

'ΑΙ ΜΑΧΑΙ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ και της Κορυτσάς απέδειξαν πρώται εις τους αμφιβάλλοντας και απογοητευμένους ουδετέρους, ότι η ανδρεία και η ικανότης θα ηδύνατο να υπερισχύσωσι των υλικών μέσων και να νικήσωσι μηχανοκινήτους εχθρούς' ('Τάιμς' Λονδίνου, 31-1-1941).

ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ στην Αγγλία να είναι κανείς Ελλην. Ουδέποτε άλλοτε ευρέθησαν εις τόσον υψηλόν επίπεδον τον ελληνικόν γόητρον και ο θαυμασμός προς την Ελλάδα. Ο Αγγλικός Λαός ελησμόνησε σχεδόν την μάχην της Αγγλίας και δεν ομιλεί παρά διά την Ελλάδα και μόνον διά την Ελλάδα' (Δελτίον 'Reuters' κατά το 1941).

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ στρατιωτών -το διαπιστώνω ενταύθα χάριν της ιστορικής αληθείας- ήτο εξαιρετικώς γενναία. Χάριν της ιστορικής όμως δικαιοσύνης είμαι υποχρεωμένος να διαπιστώσω ότι εκ των αντιπάλων οίτινες μας αντιμετώπισαν ο Ελλην Στρατιώτης επολέμησε με παράτολμον θάρρος και υψίστην περιφρόνησιν προς τον θάνατον' (Λόγος του Χίτλερ στις 4-5-1941).

Κάτι για την πατρίδα/ πριν ενωθώ με το χώμα της, / κάτι για την ιστορία της/ πριν ενωθώ με τους τάφους της,/ γι’ αυτό συγκέντρωσα/ το υλικό και το ζύγισα,/ βγήκε το μηδέν και ξανά το μηδέν,/ τα δάκρυα δε ζυγίζονται/ ούτε οι αγάπες,/ ζυγιζόταν μόνο ένας πανικός/ που δεν έδινε αποτέλεσμα,/ πέταξα στη ζυγαριά/ τις Θερμοπύλες και το Μεσολόγγι/ και τότε η ζυγαριά έδειξε το άριστα./ [...]
Από το ποίημα 'Για την πατρίδα' του Γιώργου Παναγουλόπουλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(28.10.10)

Γράφει ο
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

'Πού βαδίζουμε κύριοι;'

'Τα ’φτιαξε ο Μηνάς με την Ανέτα/ που τα ’χε με το Δήμο τον τρελό./ Χώρισε ο Χρηστάκης με την Τέτα/ και τα ’φτιαξε ξανά με την Ζωζώ./ Και τα ’φτιαξε η Μάρι με τον Aρη και τον Χάρη/ που τα είχε με την Ρένα και μετά με την Νανά/ κι ο Μιχάλης με την Aννυ που τα είχε με το Γιάννη/ μπερδεύτηκαν και τα φτιάξανε ξανά.
Τα ’φτιαξε η Μαίρη ξαφνικά με το Λευτέρη/ που γουστάριζε τη Νένα πριν γνωρίσει τη Γωγώ/ που τα είχε με τον Aρη πριν τα φτιάξει με την Μάρη και που κάποτε τη γούσταρα κι εγώ./ Χώρισε ο Θωμάς με την Βαρβάρα/ και ο Νίκος ο ψηλός με τη Φανή./ Τα ’φτιαξε ο Κωστάκης με τη Μάρα/ και γνώρισε ο Δημήτρης τη Βιβή./ Και τα 'φτιαξε η Εμυ με το φίλο του Αρτέμη./ Και τον πήρε από τη Μάνια που κολλούσε στον Τοτό/ Που φλερτάριζε τη Βάσω που τα είχε με τον Τάσο/ πριν τον κάνει με την Ράνια τσακωτό./ Χώθηκε η Τασία στον Νικήτα και τη Σία/ που γουστάριζε τον Στάθη που αγαπούσε τη Γωγώ/ που τα είχε με τον Άρη πριν τα φτιάξει με τη Μάρη και που κάποτε τη γούσταρα κι εγώ.'
Προς τι η παράθεση κάποιων από τους στίχους ενός παλιού τραγουδιού του Λ. Κηλαηδόνη, θα αναρωτιέστε! Δεν πιστεύω προκάνατε να συνδυάσατε το αθώο αυτό άσμα με τις υποψηφιότητες και τις δηλώσεις ανθρώπων που αλλιώς μας τα έλεγαν παλιότερα αλλά τώρα το γύρισαν σε... καρσιλαμά και μας παίζουν και παλαμάκια. Επειδή ενδεχομένως κάποιοι κάνατε πονηρούς συνειρμούς, απλά σας λέω ότι... 'πιστέψτε ό,τι θέλετε, ελευθερία σκέψης έχουμε ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε'. Δεν θα σταθώ εγώ εμπόδιο στις σκέψεις του μυαλού σας. Μια ερώτηση μόνο θέλω ν’ απευθύνω απ’ εδώ: 'Πού βαδίζουμε κύριοι;'
Αν δεν ξέρετε την απάντηση, δεν πειράζει. Αρκεί που την υποψιάζεστε. Γιατί ένας υποψιασμένος πολίτης είναι κατά πολύ πιο συνειδητοποιημένος από ένα ανυποψίαστο· έτσι διατείνονται κάποιοι.
Από την άλλη, κάποιος ανυποψίαστος πολίτης δεν σημαίνει ότι δεν είναι συνειδητοποιημένος αλλά όπως και να το κάνουμε, ο πρώτος από αυτούς τους δύο θεωρείται ως πιο ολοκληρωμένος... ψηφοφόρος.
...Και μιας κι η κουβέντα για ψηφοφόρους να σας πω ότι υπάρχουν πολλών ειδών ψηφοφόροι: Αυτοί που ξέρατε κι αυτοί που ενδεχομένως θα μάθετε. Αυτοί που θα σας πουν τι ψηφίζουν κι αυτοί που δεν θα σας πουν. Αυτοί που θα σας πουν την πρόθεση ψήφου τους αλλά στην κάλπη μπροστά θα την αψηφήσουν κι εκείνοι που... όπως σας είπαν, έπραξαν. Υπάρχουν κι άλλες κατηγορίες αλλά δεν μας παίρνει ο χώρος... δυστυχώς!
Σηκώνει πολλή κουβέντα όλη αυτή η νέα τάξη πραγμάτων που πάει να δημιουργηθεί. Εχω μάλιστα την αμυδρά εντύπωση ότι αυτό που βιώνουμε με τις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι κάτι που θα παγιωθεί στην πολιτική ζωή του τόπου.
Αυτό το 'όλοι ήταν κάποια στιγμή με κάποιους αλλά σε μια δεδομένη στιγμή πήγαν και με τους αντιπάλους ενώ δε δίστασαν να συνεταιριστούν και με ’κείνους που άλλοτε... ούτε που να τους δουν ζωγραφιστούς δεν ήθελαν, θα το ζούμε από τουδε και απλά πρέπει να μάθουμε να συνηθίζουμε στην ιδέα...

Χανιώτικα νέα(27.10.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΦΙΛΟΥΣ ΓΚΑΡΔΙΑΚΟΥΣ, αδερφοποιτούς, θέλει ο λαός μας τον Αϊ - Γιώργη, που γιορτάζει στις 23 τ’ Απρίλη και τον Αϊ - Δημήτρη, που γιορτάζει σήμερα, 26 τ’ Οκτώβρη. Κι αν τα αγαπά τούτα τα δυο παλικάρια της Χριστιανοσύνης, όπως ονομάζει τον Αϊ - Γιώργη και τον Αϊ - Δημήτρη ο Φώτης Κόντογλου, που είναι γι’ αυτόν κάτω στη γη ό,τι είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ στον ουρανό. Χρόνια πολλά, Δήμητρες και Δημήτρηδες.

ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης. Πάντα σαν φτάνουν εκλογές γιορτάζει η Ελλάδα/ για παντεσπάνι μας μιλούν κανείς για φασολάδα, μας λέει με τη μαντινάδα του, που μου την έστειλε, όπως πάντα, μέσω κινητού. Κοινή η πικρή διαπίστωση, Ηλία!

ΨΗΦΟ, ΨΗΦΟ τον καημό μου/ τον μετράω κι απορώ/ ποιους απ’ όλους να σταυρώσω/ και με ποιους ν’ αναστηθώ.... Αλλο και πάλι τούτο που προέκυψε απ’ το πουθενά, κατέβηκε στη μύτη του μολυβιού μου κι έσκασε μύτη στο χαρτί! Συμβαίνουν αυτά εν ώρα γραψίματος. Το έχω ξαναγράψει...

ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΑΠΛΑ: Δόθηκαν ρέστα!... Οχι γιατί αν δεν παινέσουμε το σπίτι μας, τα 'Χανιώτικα νέα', εν προκειμένω, θα πέσει να μας πλακώσει. Ούτε γιατί ο Γιώργος Γεωργακάκης και ο Δημήτρης Μαριδάκης είναι δικά μας παιδιά και γι’ αυτό ο καλός λόγος. Για την κοινή συνέντευξη των πέντε υποψηφίων δημάρχων του Δήμου Χανίων, που δημοσιεύθηκε χθες σε ειδικό ένθετο και θα παρουσιαστεί άμεσα και στην ιστοσελίδα της εφημερίδας μας, καλά το καταλάβατε, η αναφορά!

ΠΡΟΦΗΤΕΥΕ ΚΑΙ ΞΑΝΑΠΡΟΦΗΤΕΥΕ την καταστροφή της Τροίας απ’ τους Αχαιούς η Κασσάνδρα, κανείς ωστόσο απ’ τους Τρώες δεν την πίστευε. Σε ρόλο Κασσάνδρας, εδώ και κάποιους μήνες ο Ρουμπινί που προφητεύει και ξαναπροφητεύει ότι η αναδιάρθρωση του χρέους των... Αχαιών από τους... Τρώες είναι μονόδρομος; Ερώτηση κάνω, θέση δεν παίρνω.

ΩΣ ΟΙ ΙΝΔΟΙ ΕΙΣ φυλάς ούτω και οι Ελληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας: α) Εις συμπολιτευομένους ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού. β) Εις αντιπολιτευομένους ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ’ επιφορτισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των'. Εχει κανείς αντίρρηση με τα που έχει γράψει, πριν από 120 περίπου χρόνια, ο Εμμανουήλ Ροΐδης;

ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΝΙΚΙΑ της μεγάλης νίκης της ΑΕΚΑΡΑΣ μας επί του Παναθηναϊκού, θα γιορτάσουμε απόψε, μαζί με την ονομαστική σου εορτή, Μήτσο! Βάλε, ταβερναρά, κρασί να πιουν οι Αεκτζήδες/ να κάνουν βίβες στον Τζιμπούρ και βίβες στον Χιμένεθ!

ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ της Μακεδονίας Αντίγονος Γονατάς αντιλήφθηκε ότι ο γιος του είναι απολυταρχικός, τον κάλεσε κοντά του και του είπε: 'Βλέπω, γιε μου, πως ακόμα δεν κατάλαβες ότι η εξουσία μας είναι τιμητική σκλαβιά!'

'Πως Αϊ - Δημήτρης τ’ Αϊ Γιωργιού τον τράχηλο αγκαλιάζει,/ καθώς τους ανεβαίνοντας σε ψυχερό φαρί,/ το δρόμο που μυρίζεται μακρύς, κι αναγαλλιάζει,/ και τόνα ’ναι σιδέρικο και τ’ άλλο είναι ψαρί,/ όμοια κι εγώ, ως ξεκίναγα για το μεγάλο δρόμο/και συ ’σουνα στο πλάγι μου γι’ άλλο στρατί να πας,/ ακόμα πάνω απ’ τ’ άλογο σού αγκάλιασα τον ώμο/ κι είπα: ο Θεός στις στράτες σου και συ να μ’ αγαπάς'.
Το αφιερωμένο και γραμμένο στον και για τον Νίκο Καζαντζάκη ποίημα του Αγγελου Σικελιανού 'Αποχαιρετισμός'

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakisv@gmail.com





25-10-2010


Των αφανών...

Επιστροφή κι εφέτος, σε τρεις μέρες στις 28 τ’ Οκτώβρη στον χώρο των 60 δευτερολέπτων της σιωπής. Στον χώρο εκείνο που εμείς οι ζωντανοί αφιερώνουμε (;) στη μνήμη των πεσόντων. Στον χώρο εκείνο όπου οι μορφές των αφανών που εμείς τους ονοματίσαμε Άγνωστους Στρατιώτες, επανέρχονται έτσι ως υπήρξαν: Νέοι, γενναίοι και προπάντων επώνυμοι. Είναι εκείνοι οι απλοί άνθρωποι του λαού, που έχοντας συνειδητοποιήσει τα τεκμήρια της εθνικής ταυτότητας, την ορθοδοξία, τη γλώσσα και την παράδοση, έδωσαν τα ματωμένα πειστήρια του πάθους τους για λευτεριά κι ανθρώπινη αξιοπρέπεια κι έγιναν οι δημιουργοί του Έπους του ’40. Είναι εκείνοι οι καθημερινοί άνθρωποι που, στο κάλεσμα της ιστορίας, άφησαν τις όποιες χαρές και τις όποιες λύπες τους, φτάνοντας στο 'Εμείς' του Μακρυγιάννη. Είναι εκείνα τα γενναία παιδιά που, για να θυμηθούμε τον Οδυσσέα Ελύτη, παραφράζοντάς τον ελάχιστα 'λειώσαν χιόνι να ξεπλύνουν/ Τα κορμιά τους, σιωπηλά ναυάγια της αυγής/ Και τα στόματά τους, μικρά πουλιά ακελάηδηστα/ Και τα χέρια τους, ανοιχτές πλατείες της ερημίας'. Είναι εκείνοι 'οι πάντα ευκολόπιστοι και πάντα προδομένοι' κατά άλλον Ποιητή ποιητή, που πάνω στην 'τσουρουφλισμένη χλαίνη' τους πριν καλά - καλά ξεραθεί το αίμα, έπαιξαν στα ζάρια οι ισχυροί της γης, τα ιδανικά, τα όνειρα και τις ελπίδες τους, όταν μοίραζαν τη γη σαν παντεσπάνι. Είναι εκείνοι οι εσαεί ωραίοι, που για χάρη τους ο χρόνος των 60 δευτερολέπτων τεντώνει τις φτερούγες του και σπρώχνοντας το μετά και το πριν μπροστά και πίσω, γίνεται ατελεύτητος για να χωρέσει η νυν και αεί υπάρχουσα πατρίδα...
Σημ. Απόσπασμα (με μικρές αλλαγές) από τον πανηγυρικό της ημέρας που εκφωνήθηκε απ’ τον γράφοντα στις 28 Οκτωβρίου 1994 στον Μητροπολιτικό Ναό Χανίων, κατά τον επίσημο εορτασμό της Επετείου.

Ενας στρατιώτης θυμάται...

Ξαναδιαβάζω γι’ άλλη μια φορά, παραμονές της Εθνικής μας Επετείου, της 28ης Οκτωβρίου, το βιβλίο του Μάρκου Ντουκάκη, που έφυγε πριν από 5 χρόνια για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, 'Ένας στρατιώτης θυμάται...' που εκδόθηκε το 1991 απ’ την Ένωση Φρεδιανών 'Η Παναγία των Δύο Βράχων', του Συλλόγου Φρεδιανών Αττικής 'Η Ευαγγελίστρια' και του Καλλιτεχνικού Συλλόγου 'Ο Αποκόρωνας' και τον καληνωρίζω. Το κουβάρι των αναμνήσεων έχει μόλις αρχίσει να ξετυλίγεται και νιώθω ότι είμαι ανά πάσα στιγμή μαζί του, δίπλα του. Στο Πέραμα του Μυλοποτάμου, στην πρώτη έδρα της υπαλληλικής του σταδιοδρομίας ως γεωπόνου, όπου τη δεύτερη μέρα του ερχομού του, μαθαίνει απ’ το ραδιόφωνο την κήρυξη του πολέμου. Στο Μπρόσνερο που πηγαίνει ν’ αποχαιρετήσει τον γέροντα πατέρα του, τη μητέρα και τις αδελφές του που είναι 'πολύ στεναχωρημένοι που άδειαζε το σπίτι'. Στου Μπαμπαλή, όπου 'τα γύρω λιόφυτα έχουν γεμίσει από νεοντυμένους στρατιώτες'. Στο πλοίο 'Κορινθία' που μεταφέρει 'ανθρώπους και μουλάρια' από τη Σούδα στη Θεσσαλονίκη. Σ’ ένα αλβανικό χωριό όπου 'περιμένουν οι πρώτες ψείρες'. Στη μεγάλη πορεία για το Μέτωπο, όπου τα κουρασμένα πόδια των μουλαριών 'βυθίζονται στη λάσπη που φτάνει μέχρι την κοιλιά τους'. Στο Μέτωπο όταν δύο αυτόμολοι Ιταλοί παραδίδονται λίγο πριν απ’ τη μάχη ψελίζοντας 'Μπέλα Γκρέτσια Μπόνο Γκρέκο'. Εκεί όπου 'το φιλότιμο και το μεγαλείο' ήταν σε συνεχή μάχη με 'τον φιλοτομαρισμό και τη μικρότητα'. Στην Κλεισούρα, δίπλα στον θάνατο, φάτσα με τον πόλεμο, να συλλογίζεται την ειρήνη. Παρέα με τους σκεπασμένους από το χιόνι νεκρούς. Σε νύχτες κόλασης καθισμένο κουβαριαστά με τους συντρόφους του, ν’ ακούνε συλλογισμένοι 'τη βουή της χιονοθύελλας'. Στα μετόπισθεν με σερνάμενα απ’ τα κρυοπαγήματα πόδια. Στο ορεινό χειρουργείο με τους άλλους κρυοπαγίτες όπου, εκτός των άλλων, οι ψείρες παραδίδονται στον κλίβανο. Την ώρα της χαράς του, καθώς γλιτώνει τον ακρωτηριασμό. Στην Κόρινθο σε ώρα εξομολόγησης των φοβερών συμβάντων στα τρομερά βουνά της Αλβανίας. Στα Έμπεδα των Χανίων και στον Γαλατά, με πέντε όλες κι όλες σφαίρες στο ντουφέκι του, όταν η σκιά του χάρου σκεπάζει την περιοχή και η κοφτερή δραπάνα του θερίζει με ταχύτητα τις νεαρές υπάρξεις. Εκεί 'που ο φόβος όπου να ’ναι θα μας εκτελέσουν' είναι πιο φοβερός απ’ την εκτέλεση κι όπου 'κυκλοφορούν διάφορα υποκείμενα με άσπρα περιβραχιόνια'. Στον Μαρμαρά, πάλι στον Γαλατά κι ύστερα στους Αγίους Αποστόλους και στο Μάλεμε, τις μέρες της αιχμαλωσίας, τις ώρες της αγγαρείας και τη στιγμή της απόδρασης. Στην πορεία για το Μπρόσνερο, μέσα στο μαύρο σκοτάδι, όπου 'ο χάρος εξουσιαστής'. Στην Επισκοπή όπου ως κοινοτικός γεωπόνος συναντά την ανθρωπιά και την ελπίδα ότι θα ’ρθουν καλύτερες μέρες. Στις Βρύσες, γραμματέα στο Γ’ Τμήμα του ΕΑΜ Αποκορώνου, όπου οι Γερμανοί κάνουν μπλόκο. Στο Λιμνοπήγαδο και στον Τζιτζιφέ, όπου η ανάγκη προστάζει κι όπου οι ανάγκες τον καλούν. Και τέλος στη του Βαφέ όταν αρχίζει 'η αποχώρηση των Γερμανών, αφού πληρώσανε ακριβά την εξόρμησή τους και πείστηκαν πως η καλή τους εποχή είχε πια περάσει'... Παντού και πάντοτε, τότε που 'δενότανε το ατσάλι' την εποχή εκείνη που άλλοι την είπαν πέτρινη κι άλλη 'μη σώσει και ξανάρθει'! Την εποχή εκείνη που ύστερα από 50 περίπου χρόνια, ο τότε στρατιώτης Μάρκος Ν. Ντουκάκης την έκαμε βιβλίο, γράφοντας, για να χρησιμοποιήσω λέξεις του Μακρυγιάννη, 'γυμνή την αλήθεια'... Για να θυμούμαστε τη φωνή των Ελλήνων του ’40...

Χανιώτικα νέα(25.10.10)

Το ποιημα της Κυριακης

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΝΟΣ ΓΥΜΝΟΥ

Τα προσκλητήρια τότε ηχούσαν παράξενα.
Ένα βάζο που ράγισε,
Χιλιάδες βάζα, χιλιάδες σταγόνες.
Κι όμως ήταν απών
Απ’ όλα τα προσκλητήρια
Της αγωνίας και του έρωτα!
Τι κι αν έσπασε
Ένα βάζο,
Χιλιάδες βάζα...
Τι κι αν μια σταγόνα
Φίλησε τη γη,
Χιλάδες σταγόνες…
Δεν φώναξε ποτέ του «παρών!»
Έτσι έμεινε γυμνός από ενδύματα,
Γυμνός ανάμεσα στους γυμνούς,
Με μόνο έρωτα
Την επιθυμία ενός ενδύματος,
Με μόνη αγωνία
Την αφή ενός ενδύματος.
Ήταν σπουδαίοι λόγοι,
Για να κάνει κήρυγμα
Τη γύμνια του.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΔΗΜΑΡΧΟΙ υποψήφιοι, καλή επιτυχία!/ Κι οι πέντε είστε άξιοι για τα Χανιά... λαχεία! Πώς λέμε 'στρίβειν δια του αρραβώνος'; Κάπως έτσι την κάνει μου φαίνεται γυριστή... δια της μαντινάδας, στην οποία αποκαλεί λαχεία για τα Χανιά και τους 5 (πέντε) υποψήφιους δημάρχους, ο μαντιναδολόγος της στήλης, ο Ηλίας ο Σταματάκης.

ΑΠ’ ΤΗΝ Κική και απ’ την Κοκό, ποια να διαλέξει; Και καλά να ’ταν μόνο η Κική και η Κοκό, όπως μας λέει το σχετικό άσμα; Θα το ’παιζε κορώνα - γράμματα και θα ξεμπέρδευε. Σχετικώς άσχετο αλλά και ασχέτως σχετικό 'πεταχτό', που δε μου βγήκε όπως το ’χα στο μυαλό μου.

ΕΠΕΣΑΝΕ απάνω μου λογιώ - λογιώ κοράκοι/ θε μου πώς κάνουνε ετσά για ένα ψηφαλάκι! Ε, όχι και κοράκοι οι υποψήφιοι, ε, όχι και κοράκοι!

ΔΕΝ τον ήξερες, δεν σε ήξερε πριν από ένα δευτερόλεπτο. Αυτό όμως, δεν είναι εμπόδιο με το που σας σύστησαν, όχι μόνο απλά να του ζητήσεις την ψήφο του αλλά και ν’ απαιτήσεις απ’ αυτόν να σε βοηθήσει με τον τρόπο του. Απ’ το Εγχειρίδιο του Καλού Υποψηφίου.

ΔΕΝ είναι δυνατόν να βλάπτουν και οι δύο ή όλοι όσοι κατεβαίνουν υποψήφιοι 'τη Συρία το ίδιο', όπως μας λέει ο Αλεξανδρινός ποιητής. Κάποιος σίγουρα θα την βλάπτει πιο λίγο. Βρες τον και ψήφισέ τον! Απ’ τον φίλο μου, τον γερω - δάσκαλο, η συμβουλή. Για εκείνους που επιμένουν να λένε πως όλοι ίδιοι είναι...

ΔΕΝ ψηφίζω, δεν ψηφίζω! Ούτε σ’ ένα έργο μ’ αυτόν τον τίτλο, εμπνευσμένο απ’ το 'Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω' του Ντάριο Φο, δίνει ψήφο εμπιστοσύνης ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος.

'ΑΥΤΟ που με χαλάει: Η ατομικότητα στις επιδιώξεις και στους στόχους και η παντελής απουσία ανιδιοτελούς προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο'. Δημ. Γουνόπουλος, καθηγητής Χρηματοοικονομικής στα Πανεπιστήμια Survey, Southampton και Grenoble (ενθ. 'Κ.' 03/10/10).

ΚΑΙ ΚΑΛΑ το μήνυμα της κάλπης άντε και θ’ τ’ αντέξουμε, το μήνυμα της Eurostat όμως; Για τους έχοντες τα γένια όχι όμως και τα χτένια η ερώτηση. Μαύρος Νοέμβρης έρχεται...

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ότι όταν στην αρχαία Αίγυπτο πέθαινε μια γάτα ο ιδιοκτήτης της ήταν υποχρεωμένος να ξυρίζει τα φρύδια του, σε ένδειξη πένθους; Γνωρίζετε ότι οι Μογγόλοι ρίχνουν αλάτι στο τσάι τους αντί για ζάχαρη; Γνωρίζετε ότι η σοκολάτα μπορεί να σκοτώσει τα σκυλιά καθώς έχει άμεσες επιπτώσεις στον εγκέφαλο και το νευρικό τους σύστημα;

ΟΤΑΝ στα γεράματά του, ο Ελευθέριος Βενιζέλος πήγε για τελευταία φορά στο Θέρισο, έκατσε χάμω, όπως όλοι οι χωριανοί και συζητούσανε. Τότε ένα μικρό παιδί (ο μετέπειτα πρόεδρος της Κοινότητας Λεβεντάκης) του έφερε ένα μαξιλάρι που του δώσανε για να καθίσει. Ο Βενιζέλος δεν το δέχτηκε λέγοντας: 'Αφού δεν έχουν μαξιλάρι οι άλλοι, δεν θέλω ούτε εγώ'.

'Ήταν στην ηλικία,/ που δεν πιστεύεις πια ότι κάποτε/ ήτανε κι αυτός παιδί/ Μ’ ένα λευκό πουκάμισο κι ένα γιλέκο,/ αραιά μαλλιά χωρίς καπέλο,/ με ύφος βυθισμένο στο κατεστημένο,/ βάδιζε άσκοπα και δίχως όραμα./ Αμπαρωμένες οι αναμνήσεις/ στο μουσείο της μνήμης του, /έμεναν... τοιχογραφίες ασύχναστες./ [...]
Από το ποίημα 'Ηταν στην ηλικία'
του Τάκη Σκανάτοβιτς

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

BΡΕΙΤΕ ΧΡΟΝΟ και κάντε λιγάκι παρέα στον εαυτό σας. Κουβεντιάστε μαζί του. Εχει πολλά να σας πει κι έχετε πολλά να του πείτε. Εχετε πολλά να ωφεληθείτε και οι δύο.

ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ του Τσαρλς Μπουκόφσκι, που κύριος οίδεν πότε και από πού την αλίευσα, στάθηκε αφορμή για ν’ αρχίσω σήμερα τη στήλη έτσι όπως άρχισα. Σας τη μεταφέρω. 'Μου αρέσει ο εαυτός μου· είναι η καλύτερη διασκέδαση που θα μπορούσα να έχω!'

ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ πρέπει ν’ αρχίσω τη στήλη. Από κάπου πρέπει να πιάσω το νήμα για να ξετυλιχτεί το κουβάρι. Ξέρω ότι κάπου στο βάθος περιμένει πάντα ο... Μινώταυρος. Αντε πάλι, στην... εξομολόγηση το ’ριξα και σήμερα.

ΤΗΣ... ΕΛΛΑΔΑΣ, έγινε αυτές τις μέρες στη Γαλλία. Θα γίνει της... Γαλλίας, λίγες μέρες μετά τις εκλογές στην Ελλάδα; Πάντως τα στοιχεία, λέει, για την αναθεώρηση του ελλείμματος θα δημοσιευθούν εκεί, γύρω στις 15 Νοεμβρίου...

ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ, το έλλειμμα, το έλλειμμα. Μ’ ένα 'λ' και μ’ ένα 'μ' στην αρχή επί Νέας Δημοκρατίας. Με δύο 'λ' αλλά μ’ ένα 'μ' αμέσως μετά της περυσινές εκλογές και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Κανονικά (;) σήμερα...

ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ εξέλιξη. Και ξαφνικά ο Εμίρης έτσι στα ξαφνικά την κοπάνησε απ’ το τραπέζι κι άφησε μόνο του τον Κακομοίρη. Ο... Αστακός που του είχαν σερβίρει δεν του άρεσε. Λέτε να ξαναγυρίσει; Πάντως ο... Αστακός εκεί θα είναι και θα τον περιμένει.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ αθώωση των Εξι απ’ τον Αρειο Πάγο, εμπρός για την αθώωση του Σωκράτη. Κανένας συγγενείς του, βρε παιδιά, δεν υπάρχει για να κινήσει τις νόμιμες διαδικασίες;

ΕΙΝΑΙ ΤΟ σπίτι μου φτωχό μα οι πόρτες του δεν κλείνουν/ να ’ρχονται σκιάς ένα νερό οι φίλοι μου να πίνουν. Μια ακόμα μαντινάδα της Αντωνίας Μηλογιαννάκη για την κρητική φιλοξενία, που έστειλε στον Διαγωνισμό που διοργάνωσε ο Σύλλογος Διατελεσάντων Οικοτρόφων της 'Κρητικής Εστίας'. Και μια τελευταία. Στο σπίτι μου και στην καρδιά χίλιοι καλοί χωρούνε/ λίγο πολύ ’ναι το ψωμί, ό,τι ’χω κι ό,τι βρούνε!

ΦΥΣΙΚΟ φαινόμενο οι καταλήψεις στα σχολεία. Ετσι καταλήξαμε να τις θεωρούμε τη σήμερον ημέρα. Σχολείο μηδέν. Σχόλιο άλλο ουδέν...

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ότι εκατομμύρια δένδρα φυτεύονται τυχαία από σκίουρους που θάβουν τους καρπούς και ξεχνάνε μετά πού τους έχουν βάλει; Γνωρίζετε ότι τα αναπαραγωγικά όργανα του σαλιγκαριού βρίσκονται στο κεφάλι του; Γνωρίζετε ότι ένα παιδί 4 ετών κάνει γύρω στις 400 ερωτήσεις την ημέρα;

'ΟΥΔ’ ΕΜΟΙ έξω του θείου φύναι αν δοκεί ανήρ ουδενί άλλω ανθρώπων εοικώς' (δηλ. ούτε σ’ εμένα φαίνεται ότι χωρίς την ανάμιξη θείας δύναμης έγινε ο άνδρας που δεν μοιάζει με κανέναν άλλον άνθρωπο'. Ετσι κλείνει ο Αρριανός το βιβλίο του 'Αλεξάνδρου Ανάβασις' για να δείξει πόσο ξεχωριστός, πόσο μεγάλος ήταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας, που έζησε μόνο 32 έτη και 8 μήνες και βασίλευσε για 12 έτη και 8 μήνες.

'Θα μιλώ με μια φωνή πιο καθαρή/ Τα ψάρια θα γίνουν ψάρια/ Τα φύκια θα είναι φύκια/ Και τα θαλάσσια τέρατα θα παραμείνουν θαλάσσια τέρατα/ Δεν θ’ αλατίζω πια τις λέξεις/ Δεν θα μεταμορφώνω πια τα ψάρια σε κορυδαλλούς/ Τα φύκια σε τριανταφυλλιές και τα θαλάσσια τέρατα σε γραφομηχανές/ Μόνο οι σειρήνες θα διαιωνίζονται/ Απ’ τον καιρό ξαλμυρισμένες'.
Το ποίημα 'Σχέδιο' του Γάλλου ποιητή Ραϋμόν Κενώ
(Μεταφρ.: Αχιλλέας Κυριακίδης)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΒΡΕΧΕΙ ή να φαντάζεσαι ότι βρέχει και να γράφεις τα 'πεταχτά'. Να πέφτουν ή να φαντάζεσαι, ότι πέφτουν, πυκνές και βαριές οι στάλες της βροχής έξω απ’ το παράθυρό σου και κοπαδιαστές οι λέξεις στο άσπρο χαρτί. Να το βλέπεις να γεμίζει και ν’ αναγαλιάζει η καρδιά σου. Πάντα χωρίς να το φαντάζεσαι αυτό..

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ σας, κύριε Μητσοτάκη! Καλημέρα σας, κύριε Μητσοτάκη! Απ’ τον Αντώνη Σαμαρά, τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, και οι δύο χαιρετισμοί. Για τον πρώην πρωθυπουργό και επίτιμο πρόεδρο του κόμματός του ο πρώτος. Για τον γιο του πρώην πρωθυπουργού και βουλευτή του κόμματός του, ο δεύτερος!

ΟΨΟΜΕΘΑ εις Φιλίππους! Το φάντασμα της Ντόρας Μπακογιάννη το είπε αυτό. Και στους τρεις ταυτοχρόνως. Η 21η Νοεμβρίου δεν είναι και τόσο μακριά, όσο νομίζουν μερικοί-μερικοί.

ΜΑΥΡΑ ΜΑΝΤΑΤΑ φτάνουνε στην πόρτα της Ρηγίλλης... Ο πρώτος στίχος απ’ το τραγούδι που παίζουν τα μαγνητόφωνα στην Ιπποκράτους. Μαύρα μαντάτα φτάνουνε πέρα στην Ιπποκράτους... Ο πρώτος στίχος απ’ το τραγούδι που παίζουν τα μαγνητόφωνα, στη Ρηγίλλης

ΣΑΣ ΠΑΙΡΝΩ τηλέφωνο από το γραφείο του βουλευτή Τρεχαγυρευοπουλάκη, περιμένετε να σας μιλήσει ο κύριος βουλευτής, του ή της λέεις, μόλις σου πει εμπρός και αμέσως μετά το μεγαλοπρεπές 'καλημέρααα σας!' Αφήνεις το ακουστικό για δύο λεπτά, και ύστερα το ξαναπιάνεις. Του ή της λέεις. Ο κ;yριος βουλευτής δυστυχώς μιλά στο άλλο τηλέφωνο με τον κύριο υπουργό Κολοκυθόπουλο. Με εξουσιοδότησε να σας πω να με ψηφίσετε. Είμαι υποψήφιος στην τοπική κοινότητα Πέρα Βρέχει κι Αλλού Βροντά και λέγομαι Αραχτός Ανετίδης. Από το Εγχειρίδιο του Καλού Υποψηφίου η αντιγραφή.

ΜΕ ΛΟΓΙΑ, μ’ έργα, μ’ αθρωπιά, σ’ ανατολή και δύση/ ο Κρητικός στο σπίτι του θα σε φιλοξενήσει! Αυτή είναι η μαντινάδα της Αντωνίας Μηλογιαννάκη που πήρε το Α΄ Βραβείο στον Διαγωνισμό Μαντινάδας για την Κρητική Φιλοξενία που οργάνωσε ο Σύλλογος Διατελεσάντων Οικοτρόφων της 'Κρητικής Εστίας', για τον οποίο έγραψα προχθές. Πειράζει που τις άλλες δυο που μου έστειλε θα τις βάλω αύριο;

ΞΥΔΙ ΛΑΔΙ πουλώ! Ξύδι λάδι πουλώ! Ξύδι λάδι πουλώ! Ενα ευρώ το ξύδι δύο ευρώ το λάδι τρία το λαδόξιδο! Μια ιδέα για να πουληθεί το λάδι της νέας σοδειάς είναι κι αυτή. Σκεφτείτε την πριν την απορρίψετε...

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ορισμένα λιοντάρια ζευγαρώνουν πάνω από 50 φορές την ημέρα; Γνωρίζετε ότι κάθε σταγόνα θαλασσινού νερού περιέχει περίπου 1 δισ. άτομα χρυσού; Γνωρίζετε ότι ο αριθμός των εν ζωή ανθρώπων πάνω στη Γη είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό όλων των νεκρών ανθρώπων στα χρονικά;

'ΟΨΕΙ ΜΕ ΠΕΡΙ Φιλίππους' ή 'Οψόμεθα εις Φιλίππους' (δηλ. θα λογαριαστούμε στους Φιλίππους'. Αυτό λέγεται πως είπε το φάντασμα του Καίσαρα στον Βρούτο, πριν από τη μάχη που έγινε κοντά στους Φιλίππους, στην οποία νίκησε ο Οκταβιανός όταν μαζί με τον Κάσσιο βρίσκονταν στη Μικρά Ασία.

'Και θα ’χω γίνει επιτέλους/ ποιητής και άγαλμα και φως/ τη μέρα που/ θα φορτωθώ τις αμαρτίες χίλιων ποιητών/ για ν’ ανασάνουν λεύτερα/ τη μέρα/ που θα ξεχάσω τ’ όνομά μου/ και στα γραφτά μου/ θα υπογράψω μ’ ένα Χ, μ’ ένα σταυρό ή μ’ ένα χαμόγελο/ [...]
Από το ποίημα 'Οραμα' του Νίκου Β. Λαδά

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(21.10.10)

Eυθύβολα και μη...

Γράφει ο
NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
nek@haniotika-nea.gr

'Το Νησί' μια... όαση στον τηλεοπτικό αχταρμά

Με αφορμή την πολύ καλή και προσεγμένη από πάσης άποψης νέα τηλεοπτική σειρά 'Το νησί', επανέρχεται στη συζήτηση και ανακινείται ξανά το θέμα του ρόλου της τηλεόρασης στη ζωή μας. Παρακολουθώντας κάποιος τα πρώτα επεισόδια του 'Νησιού', γρήγορα καταλαβαίνει την αυθεντικότητα και την αλήθεια της συγκεκριμένης σειράς αλλά και όλα εκείνα τα στοιχεία που την κάνουν να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα, ειδικά στο παρόν τηλεοπτικό γίγνεσθαι! Ηδη και με αφορμή τη συγκεκριμένη σειρά έχουν αρχίσει να ακούγονται φωνές πανταχόθεν για την ποιότητα που μας δίνεται από τηλεοράσεως που δεν είναι αυτή που μας αξίζει, που δεν είναι αυτή που η συγκεκριμένη σειρά αποπνέει! Πολλοί μάλιστα καταλήγουν -και όχι άδικα- στο συμπέρασμα ότι είναι καιρός οι τηλεθεατές να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους και αντιστεκόμενοι στα χαμηλής ποιότητας προγράμματα που μας προσφέρονται, να επιχειρήσουν να κλείσουν το κουμπί της ΤV σε όλα εκείνα που προσβάλουν τη νοημοσύνη αλλά και την προσωπικότητά τους τόσο ως τηλεθεατών αλλά πολύ περισσότερο ως ανθρώπων! Αυτό το βήμα έχει γίνει από πολλούς παρόλο που φαντάζει αδύνατο να συμβεί μιας και η δύναμη του συγκεκριμένου μέσου πλέον είναι τέτοια που μπορεί να καταπιεί τον οποιοδήποτε! Η αδυναμία του τηλεθεατή να επιλέξει προγράμματα ποιότητας πηγάζει και από το γεγονός ότι η ελληνική τηλεόραση -δυστυχώς- έχει κατακλυσθεί πια από προγράμματα που σε παλαιότερες εποχές θα τα παρομοιάζαμε ως trash (σκουπίδια). Ολο αυτό το σκουπιδομάνι που σε παλαιότερες εποχές θα πετούσαμε έξω από το σπίτι μας, πλέον στη σύγχρονη εποχή και με την πάροδο του χρόνου, έχουμε αφήσει να εισβάλει στα σπίτια μας και πλέον συνηθίσαμε να ζούμε ανάμεσά του. Κατά καιρούς μάλιστα έχουν διατυπωθεί πλείστες απόψεις που κατακρίνουν τέτοιου είδους προγράμματα αλλά εκείνα με μια 'μοναδική δύναμη λερναίας ύδρας' αντί να μειώνονται αυξάνονται δημιουργώντας μια κατάσταση υποκουλτούρας που ενδεχομένως να χαρακτηρίζει και την εποχή μας. Το χειρότερο όμως είναι ότι συνεχίζουν απτόητα τη 'δουλειά' τους, δίνοντας τροφή για σχολιασμό και δημιουργώντας μια τηλεπραγματικότητα μέσα στην οποία ζει και ανασαίνει ολόκληρη η ελληνική κοινωνία! Αλήθεια είναι επίσης ότι τα περισσότερα από αυτά αναμασούν -κάνοντας ενός είδους κουτσομπολιού- τα σκουπίδια που όλα μαζί προβάλουν. Ετσι έχουμε πλέον φτάσει στο σημείο να ψάχνουμε με το κιάλι μια εκπομπή, μια τηλεοπτική σειρά που να μην τη χαρακτηρίζουμε με μια και μόνο λέξη, αυτή της 'προχειρότητας'. Επανερχόμενοι στο 'Νησί' απλά σημειώνουμε ότι στα όσα έχουν ήδη γραφτεί πρόκειται να προστεθούν και πολλά ακόμη, πολλά από τα οποία ενδεχομένως να αγγίξουν τα όρια της υπερβολής!
Οπως και να ’χει, σίγουρα ο όποιος διάλογος επί του θέματος ακόμη και ο τρόπος που οι 'αντιμαχόμενοι' διαφωνούν σίγουρα 'αξίζουν' πολύ περισσότερο από τις άλλου είδους συζητήσεις που αφορούν θέματα καθαρά κουτσομπολίστικου περιεχομένου.


Χανιώτικα ν'εα(20.10.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΟΜΜΑΤΙΑ κάνω την καρδιά, θρουλίδια την ψυχή μου/ να μην πεινάσουν τα πουλιά που ?ρχονται στην αυλή μου.

ΜΙΑ από τις 10 μαντινάδες που έστειλε η και τακτική αναγνώστρια της στήλης, εξαίρετη μαντιναδολόγος Αντωνία Μηλογιαννάκη στον Διαγωνισμό Μαντινάδας για την Κρητική Φιλοξενία, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Διατελεσάντων Οικοτρόφων της 'Κρητικής Εστίας και των Φίλων τους'. Μακράν η καλύτερη μαντινάδα απ? όλες όσες άκουσα να κυκλοφορούν τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο δεν πήρε το Α? Βραβείο γι? αυτήν αλλά για μια άλλη, η και αντιπρόεδρος του Συλλόγου Κρητών Στιχουργών, φίλη μου.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ Ημέρα Κατά της Φτώχειας, προχθές 17 Οκτωβρίου. Πολλά τα πεινασμένα πουλιά στις γειτονιές του κόσμου. Ενα δισ. άνθρωποι, λέει, ζουν κάτω απ? τα όρια της φτώχειας με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. Στην Ελλάδα, για να έρθουμε και στα καθ? ημάς, ένα στα πέντα παιδιά ζει κάτω απ? τα όρια της φτώχειας. Κομμάτια κάνω την καρδιά, θρουλίδια την ψυχή μου...

ΝΑΙ, μπορεί να δείχνει -και δείχνει- την κρητική φιλοξενία σ? όλο της το μεγαλείο η παραπάνω μαντινάδα, που μου την υπαγόρευσε μαζί με άλλες τρεις τηλεφωνικά, προχθές το βράδυ, η κυρία Αντωνία. Δείχνει, όμως και την έγνοια για τα όπου γης πεινασμένα παιδιά, προπάντων για τα 10 εκατομμύρια απ? αυτά που ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και πεθαίνουν, ένα - ένα, κάθε τρία δευτερόλεπτα...

ΕΤΣΙ μου φάνηκε ενώ την άκουγα και σκέφτηκα ν? αρχίσω μ? αυτήν τα σημερινά 'Πεταχτά'. Και να μείνω μόνο σ? αυτήν, αφήνοντας τις άλλες που μου υπαγόρευσε, μαζί μ? αυτές και την μαντινάδα που πήρε το Α? Βραβείο του εν λόγω Διαγωνισμού, για μεθαύριο. Εξάλλου, έχω φτάσει κιόλας στη μέση της στήλης και τα όποια περιθώρια έχουν στενέψει...

'ΣΤΙΣ μέρες μας δαπανώνται πέντε φορές περισσότερα χρήματα στην έρευνα για την ανδρική ανικανότητα και την προσθετική στήθους στις γυναίκες, σε σχέση με αυτά που δαπανώνται για τη θεραπεία της νόσου Alzheimer. Ως εκ τούτου σε λίγα χρόνια θα έχουμε ηλικιωμένους με τέλεια στύση και ηλικιωμένες με μεγάλα βυζιά, που όμως κανείς τους και καμιά τους δεν θα θυμούνται σε τι χρησιμεύουν'.

ΜΗΝ μου πείτε ότι δεν είναι κορυφαία η δήλωση που έκανε ο διάσημος βραζιλιάνος ογκολόγος και συγγραφέας, Drauzio Varella, σχετικά με την ανάπτυξη, η οποία βασίζεται μόνο στις ανάγκες των αγορών; Να ?σαι καλά, Μαρία Ζαβιανέλη, που την έστειλες και σ? εμένα διαδικτυακά!

ΤΕΣΣΕΡΙΣ -και όχι μία- σημαίες με τον Δικέφαλο Αετό έπρεπε να δω να κυματίζουν χθες το πρωί στην νταράτσα σου, Μήτσο! Μια για κάθε γκολ που πέτυχε η ΑΕΚΑΡΑ μας μέσα στο Χαριλάου εναντίον του Αρη! ΑΕΚ, Θρηκεία - Βυζαντινή Αυτοκρατορία!

Ο ΟΚΤΑΒΙΑΝΟΣ Αύγουστος έδωσε διαταγή να διωχθεί από τον στρατό του ένας νεαρός Ελληνας στρατιώτης που είχε κάνει απρεπείς πράξεις. 'Τι θα πω στο σπίτι μου τώρα;' ρώτησε φανερά αμήχανος ο στρατιώτης. 'Πες τους ό,τι θέλεις, πες τους πως δεν σου άρεσα', του είπε ο Αύγουστος.

'Στον κόσμο αν θες μπορείς να δεις/ δωμάτια κατακόκκινα,/ λεωφόρους με πυρσούς/ δάχτυλα γυναικείων ποδιών και ν? ακουμπούν/ στην πυρωμένη άμμο/ θανάτου προσκλητήρια/ νύχτα και μέρα/ και καμιά φορά/ μπορείς να δεις/ κοντά στα εργοστάσια/ της ατομικής ενέργειας/ σκυφτές σταχομαζώχτρες να δουλεύουν/ ως το βράδυ'.
Το ποίημα 'Θεάματα' του Γάλλου ποιητή Ζαν Φολλαίν
(μετάφρ.: Γιάννης Βαρβέρης)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)


Χανιώτικα νέα(19.10.10)

Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakisv@gmail.com






Κοινός παρονομαστής ο Ανθρωπος

Το άθροισμα τριών ομώνυμων κλασμάτων που έχουν κοινό παρονομαστή τον Ανθρωπο και αριθμητές τους τη Μηχανή, την Τέχνη και την Τεχνολογία, είναι εν τέλει η Τυπογραφία. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα, μετά το τέλος της εκδήλωσης που διοργάνωσαν από κοινού το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής, 10 Οκτωβρίου, το Μουσείο Τυπογραφίας των 'Χανιώτικων νέων' και το 'Ελαιουργείον - Εργοστάσιο Τέχνης', στοχεύοντας στην καλύτερη κατανόηση των αμφίδρομων σχέσεων του Ανθρώπου, της Μηχανής, της Τέχνης και της Τεχνολογίας μέσα από τη γνωριμία με την Τυπογραφία.
Υστερα απ’ την εξόχως παραστατική και με πολύ χιούμορ ξενάγηση που έκαναν στο Μουσείο η υπεύθυνη για τη λειτουργία του Ελια Κουμή και ο παλιός τυπογράφος δημοσιογράφος Γιώργος Μαρουλοσηφάκης και τις εναργείς παρουσιάσεις των έργων τους στην έκθεση 'Τέχνη και Τεχνολογία - Ανθρωπος και Μηχανή' του 'Ελαιουργείου', συντονίζοντος του καλλιτεχνικού διευθυντή του Ιωάννη Αρχοντάκη, η ζωγράφος Σοφία Βλαζάκη, η εικαστική καλλιτέχνις Κωνσταντίνα Μπολιεράκη και η σκηνοθέτις Βουβούλα Σκούρα. Με δεδομένο το ενδιαφέρον του κόσμου που αθρόως προσήλθε, εγκαινιάζοντας έναν νέο κύκλο εκδηλώσεων του Μουσείου. Προς μεγίστη ικανοποίηση του και διευθυντή της Εφημερίδας μας, ιδρυτή του, Γιάννη Γαρεδάκη, που κατά δήλωσή του αναγαλλιάζει κάθε φορά που βρίσκεται στους χώρους του...

Επιστρέφει αισιόδοξος

Με ανεβασμένο ηθικό και αισιοδοξία για το μέλλον θα επιστρέφει στις Βρυξέλλες ύστερα από έναν μήνα περίπου διακοπές στα Χανιά ο και καλός μου φίλος, ανώτερος υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης (βλ. 'Εύφημες Μνείες' 26.7.10 και 12.7.10) Παναγιώτης Αλεβαντής. Γράφει σχετικά, μεταξύ των άλλων, στο ιστολόγιό του 'Thoughts - Σκέψεις - Pensees' (http://alevantis.blogspot.com/2010/10/gr. html):
'Αυτή την εβδομάδα, χάρη στον φίλο μου Βαγγέλη Κακατσάκη, επισκέφθηκα τρεις αξιολογότατους οργανισμούς στα Χανιά. Πρώτα, το Μουσείο Τυπογραφίας της εφημερίδας «Χανιώτικα νέα» που φιλοξενεί ένα πιστό αντίγραφο του τυπογραφείου του Γουτεμβέργιου καθώς και μηχανές, οι οποίες σηματοδοτούν όλη την ιστορία της Τυπογραφίας. Μαζί με σπάνιες εκδόσεις και μια βιβλιοθήκη με βιβλία για την Κρήτη, αποτελεί ένα στολίδι για τον τόπο. Προσωπικά με ξαναπήγε στις εποχές που ο θείος Αριστός με ξεναγούσε στα πιεστήρια της Cumbhuriyet στην Πόλη και του Βήματος στην Αθήνα. Στην εποχή που πήγαινα στους καταλόγους του εστιατορίου 'Ο κήπος' προς εκτύπωση σε κάποιο υπόγειο τυπογραφείο στην οδό Πειραιώς. Και φυσικά στα χρόνια της Πάπυρος - Larousse - Britannica και της φωτοστοιχειοθεσίας. Το Μουσείο είναι ανοικτό μετά από συνεννόηση και οργανώνει εκπαιδευτικές επισκέψεις για σχολεία.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τις εγκαταστάσεις στις οποίες στεγάζεται το Ινστιτούτο Περιφερειακού Τύπου στον Αποκόρωνα, που όπως και το Μουσείο Τυπογραφίας είναι δημιούργημα του Γιάννη Γαρεδάκη, εκδότη της εφημερίδας «Χανιώτικα νέα». Με δωμάτια για φιλοξενία επισκεπτών, βιβλιοθήκη, αίθουσα υπολογιστών, εστιατόριο, αίθουσα εκδηλώσεων και (κυρίως) απόλυτη ησυχία και υπέροχη θέα, το Ινστιτούτο αποτελεί έναν χώρο έμπνευσης, περισυλλογής, μάθησης, σχεδιασμού και έχει ήδη φιλοξενήσει στον λίγο χρόνο που λειτουργεί αξιόλογες εκδηλώσεις.
Καταλήξαμε στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» που στεγάζεται σε αναπαλαιωμένο ιστορικό κτήριο κοντά στην παλαιά οικία του μεγάλου ανδρός, στην οποία λειτουργεί και συναφές Μουσείο. Με πλούσιο εκδοτικό έργο, βιβλιοθήκη, αρχειοστάσιο και εξοπλισμένη αίθουσα εκδηλώσεων το Ιδρυμα έχει σημαδέψει την πνευματική ζωή των Χανίων αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας με την προβολή και τη μελέτη του έργου του Ελευθέριου Βενιζέλου και γενικότερα της εποχής του. Ο ακούραστος Νίκος Παπαδάκης, γενικός διευθυντής του Ιδρύματος, μετά από μια δεκαετία ανάπτυξης καλείται τώρα να αντιμετωπίσει την πρόκληση των περικοπών στη χρηματοδότηση.
Η επιστροφή μου στις Βρυξέλλες θα γίνει σίγουρα με ανεβασμένο ηθικό και αισιοδοξία για το μέλλον'.


Kύκνειο άσμα

Και σαν το 'κύκνειο άσμα' του Δήμου Πλατανιά μπορεί να θεωρηθεί η Β’ έκδοση του βιβλίου της Πηνελόπης Ι. Ντουντουλάκη με τίτλο 'Δήμος Πλατανιά - Ο τόπος και οι άνθρωποι' που κυκλοφορήθηκε παραμονές των... καλλικράτειων εκλογών. 'Οχι δεν είναι θρήνος, το κύκνειο άσμα, αλλά τραγούδι χαράς', όπως μας λέει ο Σωκράτης εξηγώντας μας ότι οι κύκνοι που το τραγουδούν χαίρονται γιατί πρόκειται να 'μετοικήσουν' κοντά στον θεό Απόλλωνα του οποίου είναι θεράποντες.
Ανοίγω παρένθεση. Το περί ου ο λόγος βιβλίο που περιλαμβάνει ένα ειδικό αφιέρωμα στον Ντερέ, το χωριό της συγγραφέως, είχε εκδοθεί και πάλι απ’ τον Δήμο Πλατανιά πριν από οχτώ χρόνια, επί δημαρχίας Γιάννη Κοτσιφάκη και αγκαλιάστηκε με πολλή αγάπη από τους ανθρώπους του τόπου και όχι μόνο. Κλείνω την παρένθεση.
Ενα χαρούμενο τραγούδι, ένα αγαπητικό τραγούδι, για τον τόπο και τους ανθρώπους του, που τραγουδιέται και πάλι για να μείνει παντοαιωνίως, είναι λοιπόν αυτή η έκδοση. Τι κι αν σε 70 περίπου μέρες ο Δήμος Πλατανιά, όπως τον γνωρίσαμε δεν θα υφίσταται; Το τραγούδι του, το τραγούδι που με πολύ μεράκι και πολλή αγάπη συνέθεσε η Πηνελόπη Ντουντουλάκη και που όπως σημειώνει ο σημερινός δήμαρχός του Γιώργος Τσαγκαράκης, στον πρόλογό του, 'σε ταξιδεύει στο απέραντο γαλάζιο και στο αειθαλές πράσινο' θα συνεχίσει ν’ ακούγεται...

Το ποιημα της Κυριακης

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η αγάπη
Κόλησε στα χείλη
Ενός επαγγελματία εραστη
Κι έπεσε σε επιθανάτιο ρόγχο.
Στα άδεια μάτια
Της πρώτης φιλενάδας μας
Ψάξαμε
Για τη χρυσόσκονη του «σ’ αγαπώ».
Ήταν αργά…
Φύγαμε,
Μόλις την ντύσαμε
Με χρώμα βυσσινί.
Μοιράσαμε τα παλιά της
Ενδύματα
Και ψάχναμε
Για σημαίες και οράματα.
Τότε ήταν που έφτασαν
Νύχτες λαίμαργες για έρωτα…
Επιστρέψαμε κι ασελγήσαμε
Πάνω στο πτώμα της
Γέμισε η ν’υχτα
Από αμέτρητα «σ’ αγαπώ»
Ήταν πολύ αργά
Γι αγάπη…

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

YΣΤΕΡΑ ΑΠ’ ΤΑ πρωτοβρόχια. Περιμένοντας! Το πρώτο χορτάρι του φθινοπώρου... Το πρώτο χιόνι στα βουνά...

ΚΟΙΤΑΖΩ ΕΞΩ απ’ το παράθυρο. Μια παρέα σύννεφα, το ένα πάνω στ’ άλλο, περιμένουν εντολές. Θα ενώσουν τελικά τις όποιες δυνάμεις τους με τις άλλες παρέες ή μήπως θα διαλυθούν 'εις τα εξ ων συνετέθησαν;' Ο ήλιος είναι πάντως φανερό ότι φυγομαχεί. Ανόρεξος για μάχες, κατά που φαίνεται, ξύπνησε σήμερα. Τίποτα δεν αποκλείεται, ωστόσο...

Ο ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩΝ! Ο καταγγέλλων τον καταγγέλλοντα. Ο καταγγέλλων τον καταγγέλλοντα του καταγγέλλοντος. Είμαστε πραγματικά μια ωραία ατμόσφαιρα, πιο ωραία δεν γίνεται.

ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ και πάλι να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι με τα που έγιναν στην Ακρόπολη. Ολος ο κόσμος είδε τις απείρου κάλλους σκηνές μεταξύ των δυνάμεων των ΜΑΤ και των συμβασιούχων. Τζάμπα... διαφήμιση, απ’ την ανάποδη, των αρχαιολογικών μας χώρων.

ΓΝΩΣΤΟΣ Ο μύθος του Κρόνου που έτρωγε τα παιδιά του για να μην του πάρουν την εξουσία. Γνωστός και ο ρόλος της γυναίκας του, της Ρέας, που για να γλιτώσει τον Δία τον ξεγέλασε δίνοντάς του να καταπιεί μια φασκιωμένη πέτρα. Γνωστή και η συνέχεια...

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ μαθήματα ελληνικής μυθολογίας από τον φίλο μου τον γέρω δάσκαλο, χθες. Παραήταν συβιλλικός ε;

ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙΣ υποψήφιος! Να εκτίθεσαι! Να γίνεσαι στόχος του οποιουδήποτε! Να είσαι υποχρεωμένος ν’ ακούς το κοντό του ενός και το μακρύ του άλλου! Από γεννησιμιού σου ήρωας! Και βεβαίως, εξ ορισμού, χρήσιμος πολίτης! Ως ασχολούμενος με τα κοινά. Κι ας μην έχεις καμιά πιθανότητα να εκλεγείς... Αυτά για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα...

ΣΤΟ 10,3% 'ΕΤΡΕΞΕ' αστεία - αστεία από τον Ιούνιο του 2009 έως τον Ιούνιο του 2010 η τουρκική οικονομία, όπως γράφει και 'ο βοριάς' στην εφ. 'Χριστιανική' (Πέμπτη 30.9.2010). Τουτέστιν ανάπτυξη 3,7% σε τριμηνιαία βάση. Να θυμηθούμε ότι η γειτονική μας χώρα είχε λάβει πριν από λίγα χρόνια δανειακή βοήθεια από το ΔΝΤ, πλην όμως το πρόγραμμα διεκόπη από τον Ερντογάν;

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ οι Εσκιμώοι χρησιμοποιούν ψυγεία για να προστατεύουν το φαγητό τους από το ψύχος; Γνωρίζετε ότι στην αρχαία Αίγυπτο, όταν πέθαινε μια γάτα, ο ιδιοκτήτης της ήταν υποχρεωμένος να ξυρίσει τα φρύδια του σε ένδειξη πένθους; Γνωρίζετε ότι τα κουνούπια ελκύονται περισσότερο από τη μυρωδιά των ανθρώπων που έχουν φάει πρόσφατα μπανάνα;

ΟΠΩΣ ΒΡΙΣΚΩ τσοι χοχλιούς σκαλιστούς το καλοκαίρι, έτσι βρίσκω τελευταία και τα ιστορικά ανέκδοτα. Φωλιδές, φωλιδές. Ακόμα κι εκεί που δεν το περιμένω. Αυτά, για να μην ανησυχούν ορισμένοι ότι θα ξωμείνει η στήλη από ιστορικό ανέκδοτο. Μέχρι το τέλος της χρονιάς... καθαρίσαμε!

ΚΑΠΟΤΕ Ο Ιούλιος Καίσαρ βρισκόταν μέσα σ’ ένα μικρό πλοίο στην Αδριατική θάλασσα πλέοντας προς τη Ρώμη. Ξαφνικά σηκώθηκε τρομερή τρικυμία και το πλήρωμα του πλοίου λιποψύχησε και περίμενε να καταποντιστεί το σκάφος. Τότε ο Καίσαρ στάθηκε ορθός στη μέση του καταστρώματος και φώναξε: 'Μη φοβάστε! Είναι αδύνατο να βουλιάξει το πλοίο, εφόσον επιβάτης του είναι ο Καίσαρ'.

'Στο πρώτο χορτάρι του φθινοπώρου/ Δεν θα περπατήσεις/ Ούτε το πρώτο χιόνι στα βουνά/ θα δεις/ Μόνο τα φύλλα από τις λεύκες/ Που παίρνει ο βοριάς/ Και σου τα φέρνει/ Να τα φοράς και να σκεπάζεσαι/ Μην τύχει και κρυώσεις'.
Το ποίημα του Λεωνίδα Κακάρογλου 'Στο πρώτο χορτάρι'
Απ’ την ποιητική του συλλογή 'Αδεια Εξόδου'

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(16.10.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ ΠΟΡΝΗ ξελόγιασε έναν μοναχό. 'Να το κάνουμε εδώ', του είπε και του έδειξε ένα πολυτελές ξενοδοχείο. 'Δεν θέλω, εδώ, ντρέπομαι τους ανθρώπους που θα με βλέπουν να μπαίνω μαζί σου', της είπε. 'Τους ανθρώπους τους ντρέπεσαι, τον Θεό δεν τον ντρέπεσαι;' τον ρώτησε η πόρνη.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ανέκδοτο δεν έχει συνέχεια. Δεν μας λέει, για παράδειγμα, αν η πόρνη μπήκε με τον μοναχό στο ξενοδοχείο για τα ... περαιτέρω ή αν χώρισαν οι δρόμοι τους. Ομως, τι σημασία έχει; Οπως και να είχε η εξέλιξη, το θέμα για τον μοναχό παραμένει.

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ για κάτι άλλο στον Φάκελο των 'πεταχτών' που διατηρώ βρήκα σ’ ένα χαρτάκι την ιστορία της πόρνης και του μοναχού κι είπα ν’ αρχίσω μ’ αυτήν. Μην έχοντας απολύτως τίποτα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Αλλο αν γέμισε με πολλά και διάφορα με το που άρχισα. Τα όποια επιπλέον σχόλια περιττεύουν...

ΒΓΗΚΕ ΣΤΗΝ επιφάνεια της γης χθες τα ξημερώματα, για την Ελλάδα -και ο τελευταίος- ο 33ος, των μεταλλωρύχων. Χαράς ευαγγέλια για τους δικούς τους. Χαράς ευαγγέλια για όλους τους Χιλιανούς. Χαράς ευαγγέλια για όλους τους κατοίκους του πλανήτη Γη. Καλημέρα ήλιε! Καλημέρα, νέα ζωή!

ΩΡΑΙΟΣ, ΟΠΩΣ πάντα άλλωστε, ο Μπάμπης Κιαγιάς, και στη χθεσινή πρωτοσέλιδη γελοιογραφία του στην εφημερίδα μας. 'Οι ανθρακωρύχοι απεγκλωβίστηκαν... Εμείς πότε;' αναρωτιούνται ένας μισθωτός κι ένας συνταξιούχος, για λογαριασμών των συναδέλφων τους που είναι εγκλωβισμένοι στο ορυχείο που άνοιξαν γι’ αυτούς οι ελεγκτές παύλα δανειστές μας. Και τι να πουν οι άνεργοι και οι μικροεπιχειρηματίες που βάζουν λουκέτο, Μπάμπη!

ΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ καυσίμων στον κόλπο της Σούδας... Αχ αυτές οι εγκαταστάσεις! Η έδρα του Μεταβατικού (;) Εφετείου στην Ανατολική Κρήτη... Αχ αυτή η έδρα!

ΦΟΡΤΩΜΕΝΟ ΜΕ χασίς ήτανε το 'πειρατικό του Captain Jimmy' και πήγαινε για το Περού, μας λέει στο αφιερωμένο στον Κώστα Βάρναλη ποίημά του, ο Νίκος Καββαδίας. Φορτωμένο με κοκαΐνη ήταν το γιοτ ενός άλλου captain που πήγαινε για την Αυστραλία, μας λένε χθεσινά δημοσιεύματα. Απ’ τα 'πειρατικά' στα γιοτ κι απ’ το χασίς στην κοκαΐνη..

ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ του καλού κλέφτη. Το εγχειρίδιο του καλού ψεύτη. Το εγχειρίδιο του καλού δήμιου. Το εγχειρίδιο του καλού καταπατητή. Γνωστά αυτά... Το εγχειρίδιο του καλού καπνιστή. Καιρός να γραφτεί ακόμα έναν μ’ αυτόν τον τίτλο. Ζητούνται συγγραφείς. Αποκλειστικά από καπνίζοντες συγγραφείς.

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ το συνολικό βάρος του παγκόσμιου πληθυσμού των μυρμηγκιών είναι μεγαλύτερο από το συνολικό βάρος του ανθρώπινου πληθυσμού; Γνωρίζετε ότι τα άλογα και τα κουνέλια δεν κάνουν εμετό; Ξέρετε ότι το σεξ μεταξύ φιδιών διαρκεί από 6 μέχρι 12 ώρες;

ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΕΛΤΕΣ των Πυρηναίων ήρθαν να δούνε, λέει, τον Μέγα Αλέξανδρο, τους ρώτησε τι είναι αυτό που φοβούνται περισσότερο, νομίζοντας ότι θα του πούνε το ίδιο. Αυτοί, όμως, του απάντησαν: 'Φοβούμαστε μόνο ένα πράγμα, να μην πέσει απάνω μας ο ουρανός'.

'Τώρα που μείνανε οι μύθοι μας γυμνοί/ σα μαδημένα πουλιά/ σ’ ένα ταξίδι στο γνωστό μας άγνωστο/ πλήρεις δέους και συνειδήσεως ταξιδεύουμε/ εν πλήρει επιγνώσει/ της προσωπικής μας αδυναμίας./ Καιρός ν’ αναλογιστούμε πως δεν μας ανήκει τίποτα/ ίσως ούτε κι αυτή η αδυναμία./ Κι ίσως ετούτη να είναι η σωτήρια επίγνωση./ Για το ταξίδι μας καινούρια ρότα'.
Το ποίημα 'Μύθοι γυμνοί' της Αθανασίας Δανέλη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(15.10.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΑ ΜΑΤΙΑ όλου του κόσμου από χθες το πρωί στη Χιλή. Στην επιχείρηση διάσωσης των 33 μεταλλωρύχων που παρέμειναν παγιδευμένοι σε στοά ορυχείου εδώ και δύο μήνες. Εδώ ορυχείο Σαν Χοσέ Ατακάμα! Απευθείας μετάδοση...
ΕΝΑ μεγάλο χωριό είναι ο πλανήτης μας! Χωριανός μας, για παράδειγμα ο Φλορένσο Αβάλος, ο πρώτος απ’ τους Χιλιανούς μεταλλωρύχους που είδε 'το φως της ελευθερίας', χθες το πρωί, στις 6 ώρα Ελλάδος. Χωριανοί μας και οι άλλοι 32 μεταλλωρύχοι...
ΔΕΝ υπάρχει, λέει, θέμα παράτασης του Μνημονίου ή αναδιάρθρωσης του χρέους. Καμμιά αντίρρηση να το πιστέψουμε. Μπορεί, όμως, να υπάρχει θέμα Β΄ Μνημονίου και αναδιαπραγμάτευσης του χρέους. Αλλο πράγμα το Μνημόνιο Α΄ κι άλλο το Μνημόνιο Β΄. Και βεβαίως άλλο πράγμα η αναδιάρθωση του χρέους κι άλλο η αναδιαπραγμάτευση. Οψόμεθα...
ΣΙΜΩΝΟΥΝ πια οι εκλογές, θε μου ποιους να διαλέξω/ θαρρώ κορώνα - γράμματα στο τέλος θα το παίξω! Σε μεγάλο προβληματισμό για το πού θα ρίξει την ψήφο του βρίσκεται κατά που φαίνεται ο μαντιναδολόγος τη στήλης, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Δεν είναι ο μόνος!
ΜΕ ΤΙ κριτήριο θα ψηφίσετε στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στις 7 Νοεμβρίου; Το ερώτημα που βάζει το Νοο.gr στις 'ψηφοφορίες' που κάνει. Με βάση αυτό και επί 2.290 ψηφισάντων μέχρι χθες το πρωί 'πολιτικά' θα ψηφίσει το 24,1%, 'κομματικά' το 8,4% και 'αυτοδιοικητικά' το 28,6%, ενώ το 37% δηλώνει ότι δεν θα ψηφίσει και το 1,9% δηλώνει ότι δεν ξέρει τι θα ψηφίσει. Στους τελευταίους ανήκει και ο δικός μας...
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ: ο προσχωρήσας. Γενική του προσχωρήσαντος, Δοτική (γιατί όχι;): τω προσχωρήσαντι. Αιτιατική: τον προσχωρήσαντα. Κλητική: Γιατί, ρε δικέ μου, δεν προσχωρούσες από την αρχή να τελειώνουμε;
ΚΑΘΕ οσίου μιαν ημέρα και κάθε αγίου δύο. Με την έννοια αυτή, αν είσαι υποψήφιος - υποψήφιος και αποχωρήσεις, τα ΜΜΕ θα σου αφιερώσουν μιαν ημέρα. Αν είσαι, όμως, υποψήφιος - υποψήφιος και προσχωρήσεις θα σου αφιερώσουν δύο.
ΣΤΗΝ ΟΥΓΚΑΝΤΑ της Αφρικής βρίσκονται εδώ και λίγες μέρες οι 'Γιατροί του Κόσμου', που είναι κυρίως γνωστοί για τη δράση τους έξω από τα σύνορα της χώρας και ειδικά για τη γέφυρα Χανιά - Καμπάλα. Στην πόλη Kasana - Luweeto της Ουγκάντας βρίσκεται, όμως, από χθες και μια αντιπροσωπία Νεοχωριτών, με επικεφαλής τον εφημέριο του ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, π. Αντώνη Σαπουνάκη. Για τα εγκαίνια του 'αδελφού' ναού, στο όνομα των Αγίων της Νέας Χώρας, που έκτισε η ενορία τους και για τη θεμελίωση ενός Γυμνασίου. Το ένα έργο τελειώνει το άλλο αρχίζει...
Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ των Συρακουσών Διονύσιος έστειλε στα Λατομεία, που ήταν μια υπόγεια φυλακή, τον ποιητή Φιλόξενο γιατί του είπε χωρίς να φοβηθεί τη γνώμη του για τα άσχημα ποιήματα που έγραφε. Oταν του πέρασε ο θυμός ζήτησε να ελευθερώσουν τον ποιητή για να ξαναζητήσει τη γνώμη του για κάποιους καινούργιους στίχους. 'Απαγέ με εις ται Λατομίας' (ξαναγύρισέ με στα Λατομεία) ήταν η απάντηση του Φιλόξενου.
'Γυρεύω έναν ντόπιο ζωγράφο/ για να μου φτιάξει ένα μαύρο Χριστό./ Να μου ζωγραφίσει τον Κύριό μου και Πατέρα μου/ μ’ έναν όμορφο χιτώνα/ σαν κι αυτόν που φοράει ο δικός μου γονιός./ Άκουσέ με, Χριστέ και Πατέρα μου: Οι λευκοί σε παρέστησαν σαν έναν ωραίο άντρα από τη δική τους φυλή,/ οι κόκκινοι Ινδιάνοι σε ζωγράφισαν ίδιο μαζί τους,/ οι κίτρινοι σου δάνεισαν το χρώμα τους./ Θα αρνηθείς τώρα/ να πάρεις το δικό μου χρώμα/ το μαύρο;'
'Ο μαύρος Χριστός' (Αφρικανική ποίηση από το περ. 'Πάντα τα Eθνη', τεύχος 3, 1982).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(14.10.10)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
nek@haniotika-nea.gr

Απορία: Μήπως πρέπει να το 'παίξω' σεμνότυφα και προσποιούμενος τη χαρακτηριστική κίνηση του ξαφνιάσματος να βάλω το χέρι στο στόμα αναφωνώντας 'ωω τι ντροπή, τι αίσχος, σα δε ντρέπεται! Ποιος είναι εκείνος ο πρωθυπουργός που... ενδεχομένως να είπε ότι κυβερνά ένα διεφθαρμένο κράτος;'.
Οχι, αγαπητοί μου, δε θα το κάνω!
Αντιθέτως, θα πω: 'Σιγά τα ωά! Λες και δεν τό ?ξερα, δεν το ξέραμε όλοι μας -άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο- ότι ζούμε σε ένα κράτος διαφθοράς'. Μα αφού εμείς είμαστε αυτοί που στις καθημερινές μας συζητήσεις μιλούμε για τα λογής - λογής λαμόγια που μας έχουν κατακλύσει παντοιοτρόπως! Εμείς είμαστε αυτοί που φωνάζουμε για τους κομπιναδόρους, τους μιζαδόρους, όλους εκείνους τέλος πάντων που μας έχουν φέρει σε αυτό το σημείο ως χώρα! Εμείς είμαστε που διαβιούμε ανάμεσα στα πρωτοσέλιδα με τους πηχυαίους τίτλους όπως 'Κράτος ρεμούλας', 'Κράτος νταβατζήδων', 'Κράτος της μίζας' κ.λπ.
Είναι λοιπόν συμπεράσματα όλων μας κι οι περισσότεροι από εμάς έχουν κάτι να καταθέσουν επ? αυτών.
...Και το ρητορικό ερώτημα που τίθεται είναι: 'Ποιος πιστεύει ότι ο όποιος πρωθυπουργός μιας διεφθαρμένης ή μη χώρας δεν ξέρει πού ζει και τι λογής χώρα κυβερνά;'. Ας είμαστε λοιπόν σοβαροί και ας δούμε το θέμα που προέκυψε με τις τελευταίες δηλώσεις του Γιούνγκερ από μια διαφορετική σκοπιά! Διότι το κάθε τι που προκύπτει σηκώνει πολλές αναγνώσεις και συζήτηση: Κι όσον αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση, ίσως θα πρέπει απλά να πούμε 'μπράβο κ. πρωθυπουργέ μας, όποιος κι αν είσαι! Είπες επιτέλους μιαν αλήθεια που ο κοσμάκης την είχε τούμπανο, δεκαετίες τώρα'. Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, θα πρέπει να είμαστε ευτυχείς που επιτέλους επισημοποιήθηκε -και από τα πλέον αρμόδια χείλη- η 'αρρωστημένη κατάσταση τούτου του κράτους'. Πρέπει να το πάρουμε ως μια δεδομένη κατάσταση για να ξέρουμε πού βρισκόμαστε και ας μη μας πιάνουν οι ντροπές ότι γίναμε 'του κόσμου ο περίγελος' όπως λέει και το γνωστό άσμα!
Η δική μου άποψη; Οσο πιο γρήγορα... συμφωνήσουν να παραδεχθούν όλα τα κόμματα επισήμως ότι 'η Ελλάδα είναι ένα κράτος στο οποίο ανθεί η διαφθορά' τόσο πιο γρήγορα ίσως υπάρξει η ελπίδα για... ελαχιστοποίηση του φαινομένου! Γιατί πολύ φοβάμαι ότι με το κλίμα που αρχίζει να δημιουργείται για άλλη μια φορά θα χάσουμε το δάσος ψάχνοντας για το δέντρο· ό,τι χειρότερο δηλαδή! Κι αυτό θα συμβεί όσο τα κόμματα αλληλοκατηγορούνται για λάθος λόγο: 'Ποιος είναι εκείνος ο οποίος είπε αυτά στον Γιούνγκερ'!
Ισως θα ?πρεπε να νοιαστούν για το τι θα πράξουν για να παταχθεί η διαφθορά.
Το εύλογο ερώτημα βέβαια είναι 'πώς θα πατάξουν ένα φαινόμενο όταν δεν πιστεύουν ότι υπάρχει'.

Χανιώτικα νέα(13.10.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch,gr


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ φάση ζωής, τη φάση του χειμώνα, ετοιμάζονται να μπουν σιγά - σιγά η φύση και ο άνθρωπος. Δεν βιάζονται, ωστόσο. Το σκέφτονται και το ξανασκέφτονται το πράγμα. Εχουν καιρό γι’ αυτό. Και η Φύση και ο άνθρωπος. Το μικρό καλοκαιράκι μόλις αρχίζει...

ΜΑΣ ΕΙΠΕ ό,τι του είπε και καθάρισε. Ούτε η πρώτη κουτσομπόλα της γειτονιάς να ήταν ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, για τα που του είπε κάποιος Ελληνας πρωθυπουργός, ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα γιατί 'κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα'. Μεγάλη κουτάλα!

ΠΟΙΟΣ ΤΟ είπε; Κανείς τελικά δεν το είπε. Πλάκα μας έκανε ο... Ευρωγκρουπάρχης. Ακούς εκεί διεφθαρμένη χώρα η Ελλάδα και μάλιστα δια πρωθυπουργικών χειλέων!

ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ η Ενωμένη Ευρώπη το ’χε τούμπανο το χάλι της ελληνικής οικονομίας και οι κυβερνώντες τη χώρα το ’χαν κρυφό καμάρι δεν συζητείται πια. Το ξεκαθάρισε πλήρως αυτό το θέμα ο Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ.

ΟΤΙ ΛΕΦΤΑ υπάρχουνε, μας έλεγες Γιωργάκη/ μα πρέπει πως τα έβλεπες στις τσέπες του κοσμάκη. Απ’ τον μαντιναδολόγο της στήλης, τον Ηλία τον Σταματάκη, η μαντινάδα. Ακου να δεις τι θυμήθηκε ο άνθρωπος!

ΛΟΓΙΩΝ ΤΩΝ λογιών κόβεται το καρπούζι. Γι’ άλλη μια φορά μου το θύμισε ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος σε κουβέντα που κάναμε προχθές για τις εκλογές. Ας το έχουν υπόψη τους εκείνοι που νομίζουν ότι κόβεται μόνο κάθετα, μόνο κομματικά δηλαδή.

'ΕΘΕΣΑ ΤΟΝ εαυτό μου σε διαδικασία αξιολόγησης και σε καμιά περίπτωση σε διαδικασία ρουσφετολογικών ανταλλαγών'. Απ’ τα που είπε ο δήμαρχος Σούδας, Γιάννης Περάκης, στην ανοιχτή επιστολή που έστειλε και στην οποία καταγγέλει τις διαδικασίες επιλογής του υποψήφιου αντιπεριφερειάρχη του ΠΑΣΟΚ, ένα απ’ όλα που κρατώ είναι κι αυτό. Το ύφος είναι εν τέλει ο άνθρωπος, όπως έχει γράψει ο Buffon.

'ΠΟΙΟΣ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ να καταγράψει και να φτιάξει τις λακκούβες στα Χανιά;', αναρωτιέται σε μήνυμα που μου έστειλε ο καθημερινός όπως δήλωσε αναγνώστης της στήλης, ορθοπαιδικός γιατρός, Γιώργος Φαζάκης, για να διαπιστώσει στη συνέχεια. 'Πολύ καλή η κίνηση με τα μπλε ποδήλατα αλλά για ποδηλατόδρομους δε μιλάει κανένας. Παρακάτω αναφέρεται στον βελονισμό. 'Είναι δυνατό να πληρώνει το κράτος για λασπόλουτρα και άλλα συναφή αλλά να αγνοεί τον βελονισμό, που τα αποτελέσματά του υφίστανται εδώ και 3000 χρόνια;', ένα από τα σχετικά ερωτήματα που θέτει. Αρκετά 'πεταχτά' ενδιαφέροντα δηλαδή, τα ερωτήματά του και 'πεταχτή' η διαπίστωσή του, δεν νομίζετε;

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ τα αναπαραγωγικά όργανα του σαλιγκαριού βρίσκονται στο κεφάλι του; Γνωρίζετε ότι κάθε χρόνο ο ήλιος χάνει 360 εκατομμύρια τόνους; Γνωρίζετε ότι το ζώο με τον μεγαλύτερο εγκέφαλο, συγκριτικά με το υπόλοιπο σώμα του, είναι το μυρμήγκι; Τρία ακόμα από τα 333.333 πράγματα που ίσως δεν γνωρίζετε...

ΚΑΠΟΤΕ ΜΙΑ πανέμορφη ηθοποιός έστειλε ένα γράμμα στον Μπέρναντ Σω, στον διάσημο Ιρλανδό συγγραφέα, όπου του έγραφε: 'Είσαι ο πιο έξυπνος του κόσμου κι εγώ είμαι η πιο όμορφη του κόσμου. Φαντάζεστε τα παιδιά μας, αν γινόμαστε αντρόγυνο;'. Η απάντησή του: 'Θα μπορούσανε όμως τα παιδιά μας να μοιάζανε εμένα στην ομορφιά κι εσένα στην εξυπνάδα'...

'Σε κελιά μοναξιάς/ στα σαγόνια συνθλίβομαι του αιώνα./ Ανασύρω αρχαίους αμφορείς./ Καταθέτω τα νεκρά πουλιά των πετρελαιοκηλίδων./ Το άρμα του Ηλιου/ αναδύω απ’ το πέλαγος./ Διαστρωματώνω το φως./ Και προσδένω τα είδωλα./ Με ηγεμόνα τον νου'.
Το ποίημα 'Τα κελιά' της Γιώγιας Σιώκου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χαιώτικα νέα(12.10,10)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakisv@gmail.com






Τοξεύουν το μέλλον οι ματιές τους

Μάθαμε στα σχολειά μας, για παράδειγμα το λέω, για τον Ζάλογγο. Για τις Σουλιώτισσες που για να μην πέσουν στα χέρια των Τουρκαλβανών προτίμησαν να ρίξουν τα παιδιά τους στο βάραθρο, χορεύοντας τον χορό της αθανασίας, πριν πέσουν και οι ίδιες. Ας μάθουμε και για το Κουστογέρακο, για παράδειγμα το λέω κι αυτό, λοιπόν! Για τις λαμπρές σελίδες που έγραψαν στην ιστορία της Αντίστασης κατά των Γερμανών Κατακτητών οι Τριοχωρίτισσες. Για την επίθεση των γυναικών του Κουστογέρακου 'που ’χαν στηθεί για εκτέλεση κατά του πυροβολητή του γερμανικού αποσπάσματος' και για τις 'αποφάσεις των μανάδων Λειβαδά - Κουστογέρακου να θυσιάσουν τα μωροπαίδια τους που έκλαιγαν για να μην προδοθεί το κρυσφύγετό τους και να σωθούν συγχωριανές'. Με αφορμή τις τιμητικές εκδηλώσεις στο Ολοκαύτωμα των Τριών Χωριών που έγιναν στο Κουστογέρακο και στο Πολιτισμικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου, τελευταία, η παραπάνω αναφορά. Δεν ήμουν ούτε στη μία ούτε στην άλλη. Διάβασα όμως με προσοχή τα αγαπητικά αφιερώματα που έκανε για το θέμα αυτό στο τελευταίο της φύλλο (αρ. 532, 7.10.10) η εφ. 'Σελινιώτικα Νέα', που ειρήσθω εν παρόδω αποτελεί για μένα τον κυριότερο χώρο αναπνοής του σελινιώτικου εμείς. Ξεχωριστά τα αναγραφόμενα (από εκεί είναι και οι παραπάνω εντός εισαγωγικών σχετικές φράσεις) στην πρώτη σελίδα. Τα διάβασα κι είπα να τα μεταφέρω, μαζί με τη φωτογραφία που δείχνει κάποιες απ’ τις γυναίκες του Κουστογέρακου την ημέρα της Εκδήλωσης στο χωριό τους. Πηγάζουν απ’ το παρελθόν, κοντοστέκονται στο παρόν και τοξεύουν στο μέλλον οι ματιές τους! Προσέξτε τες...

Ποτέ δεν είναι αργά

Μια ακόμα τιμητική διάκριση για τον και συνεργάτη της εφημερίδας μας δρα Φιλοσοφίας καθηγητή και διευθυντή Παιδαγωγικών Ακαδημιών και επίτιμο σύμβουλο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Νίκο Πετρουλάκη. Από τον Φιλολογικό Σύλλογο 'Παρνασσός', τον αρχαιότερο μετά το Πανεπιστήμιο Αθηνών πνευματικό φάρο της πατρίδας μας (ίδρυση: 24.6.1865) αυτή τη φορά, η Εφορεία του οποίου τον εψήφισε κατά τη συνεδρία της στις 25.2.2010 ομοφώνως Επίτιμο Μέλος του. 'Εις την απόφασιν ταύτην ωδηγήθη η Εφορεία, μετά πρότασιν και εισήγησιν του Προέδρου, επιθυμούσα αφ’ ενός μεν, όπως τιμήση κατά τρόπον ιδιαίτερον το σπουδαίον επιστημονικόν και συγγραφικόν έργον Σας, αφ’ ετέρου δε όπως προβάλη την σημαντικήν συμβολήν Σας εις την παιδαγωγικήν επιστήμην και ιδία εις την εις την πατρίδα μας εφαρμογήν της', αναγράφεται, μεταξύ των άλλων, στην επιστολή που του εστάλη, φωτοτυπία της οποίας έφτασε στα χέρια μου. Η είδηση πάντως δεν είναι για μένα αυτή καθεαυτή η εν λόγω τιμητική διάκριση (κι αν έχει βραβευθεί ο Δάσκαλός μου στη Μετεκπαίδευση των Δασκάλων από πανεπιστημιακούς και άλλους πνευματικούς φορείς!) αλλά το θέμα που θα αναπτύξει, ύστερα από την παρουσίαση του έργου του που θα κάνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Κώστας Μπασέτας, κατά την εκδήλωση της αναγόρευσής του, τη μεθεπόμενη Δευτέρα 25 Οκτωβρίου, και που έχει τίτλο: 'Προς ένα ασφαλέστερο διαδίκτυο για τα παιδιά μας'. Ακριβώς λόγω του τίτλου. Είναι παρά ένα 90 χρονών ο εκ Παϊδοχωρίου Αποκορώνου ορμώμενος, πάντα έφηβος στη σκέψη Νίκος Πετρουλάκης. Κι είναι αυτή η παντοτινή εφηβεία του που τον έκανε ν’ ασχοληθεί ακόμα και με την Παιδαγωγική του Διαδικτύου. Του Διαδικτύου που το είδε ως παιδαγωγός σαν εργαλείο. Δείχνοντας επιπλέον τον δρόμο του 'ποτέ δεν είναι αργά', που φοβούνται ορισμένοι να τον περπατήσουν...

Μ’ ένα κοφτερό μαχαίρι

Αν ο κόσμος μας, σε αντίθεση μ’ αυτό που γράφει στο αφιερωμένο 'Εις Φραγκίσκα Φράϊζερ' ποίημά του ο Διονύσιος Σολωμός, δεν είναι 'όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος' μια φορά, ο κόσμος του Διαδικτύου δεν είναι 10 για να μην πω 100 φορές! Εκ των ων ουκ άνευ αυτό, αφού το Διαδίκτυο μας βάζει σ’ ένα εικονικό τοπίο που καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Με την έννοια αυτή και βεβαίως συμφωνώ με όσα έγραψε τις προάλλες στην εφημερίδα μας (5.10.2010) στο κατατοπιστικό άρθρο του με τίτλο 'Σε γνώρισα στο Facebook', ο φιλόλογος και εκ των υπευθύνων για τις διορθώσεις στην εφημερίδα μας, Ευάγγελος Εμμ. Βεργανελάκης. Όντως οι κίνδυνοι που ενεδρεύουν σε κάθε like ('μου αρέσει') για τα παιδιά (και για τους μεγάλους) είναι πολλοί. Όντως είναι ό,τι χειρότερο για ένα παιδί (μα και για έναν μεγάλο) να χάνεται με τις ώρες σε συνομιλίες με 'φίλους' και να απομακρύνεται από τη σφύζουσα πραγματικότητα. Όντως ο σφιχτός εναγκαλισμός του παιδιού (μα και του μεγάλου) με την οθόνη του υπολογιστή είναι μια άρρωστη κατάσταση που μπορεί να επιφέρει ακόμα και ανεπανόρθωτες ζημιές. Όντως, εν κατακλείδι, μ’ ένα κοφτερό μαχαίρι μοιάζει ο κόσμος του Διαδικτύου... Μ’ ένα μαχαίρι που αν δεν ξέρεις να το μεταχειριστείς (κι ένα παιδί ξέρει σίγουρα λιγότερα από έναν μεγάλο) σωστά, μπορεί εύκολα να κόψει τα χέρια σου. Αν όμως, ξέρεις, μπορείς να κάνεις μ’ αυτό ένα σωρό χρήσιμα και άκρως ενδιαφέροντα πράγματα. Από το να κόψεις ψωμί για να φάεις μέχρι ν’ ανοίξεις τρύπες σ’ ένα καλάμι και να κάμεις ένα γλυκόλαλο μπαμπιόλι...
Άρα, λοιπόν και επομένως: Επικίνδυνο μεν, για τα παιδιά, (αλλά και για τους μεγάλους), χρήσιμο και άκρως ενδιαφέρον, αν χρησιμοποιείται σωστά, δε, το Διαδίκτυο. Το ζητούμενο; Να μάθουν τα παιδιά (μάθουμε) τη σωστή χρήση του. Ένας ακόμα ρόλος για την οικογένεια και το σχολείο!

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΦΑΣΙ

Ήταν στο ίδιο καφάσι
Με τα ροδάκινα.
«Πωλείται σε τιμή ευκαιρίας
Ο έρωτας με την Ελπινίκη.
Από κοντά το όνειρο για σπίτι
Δώρο τρία κιλά ροδάκινα»
Σε άλλη ταμπέλα στο ίδιο καφάσι.
«Πωλούνται ναυαγισμένα όνειρα,
Μεταχειρισμένοι έρωτες,
Δολοφονημένες ελπίδες,
Γίνονται επισκευές αισθημάτων»
Άλλη ταμπέλα
«Για όσους αγοράζουν χονδρικώς
Δώρο. Δέκα κιλά ροδάκινα»
Άλλη ταμπέλα
«Μετά την απομάκρυνσιν
Εκ του καταστήματος
Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Οι ποιητές αγόραζαν χονδρικώς
Δέκα θλιμμένους έρωτες
Κι έγραφαν δέκα ποήματα
Και ζούσαν μεγαλοπρεπώς
Τρώγοντας σάπια ροδάκινα!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
kakatsakis@sch.gr


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

NAI, τα σύννεφα έφεραν βροχή προχθές! Μια βροχή ήρεμη, ήμερη, ήσυχη, σιγανή, σαν χαμηλοβλεπούσα κοπελιά της δεκαετίας του 1960. Ναι, ήρθαν τα πρωτοβρόχια. Και ποτίστηκε η γη. Και μύρισε το χώμα. Και γλύκανε η ατμόσφαιρα. Και πήγε η καπδιά μας στον τόπο της. Και του χρόνου!

ΕΒΡΕΞΕ! Δόξα τω Θεώ βροχή ευλογημένη!/ Ανθρωποι ζώα χάρηκαν κι η γης η διψασμένη. Ατάκα κι επιτόπου, με το που έβρεξε τη στέλιωσε και μου την έστειλε τη μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Επίκαιρη, έστω κι αν άργησε η δημοσίευσή της, κατά μία ημέρα!

ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΣ κύριε Γιώργο, δεν περνάς, δεν περνάς... Δεν περνάς κύριε Γιώργο, δεν περνάς, δεν περνάς... Δεν περνάς κύριε Γιώργο, δεν περνάς, δεν περνάς! Θα υπάγω εις την Κίναν, δεν περνώ, δεν περνώ... Θα υπάγω εις την Κίναν, δεν περνώ, δεν περνώ... Θα υπάγω εις την Κίναν, δεν περνώ, περνώ!

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ τη συνέχεια. Σκεφτείτε τι θα κάνει ο Γιώργος (δεν είναι υποχρεωτικό να είναι ο πρωθυπουργός της χώρας, μπορεί να είναι και ο Γιώργος του γνωστού άσματος, καθ? ότι πονηρός) εις την Κίναν κατ? αρχήν...

ΚΙ ΕΝΩ ο Γιώργος πάει Κίνα οι πολλοί πάνε για εκλογές. Κατεβαίνω, κατεβαίνεις, κατεβαίνει, κατεβαίνουμε, κατεβαίνετε, κατεβαίνουν. Απορία. Φτάνει μια κόλλα σχήματος Α3 για να χωρέσει τα ονόματα των υποψηφίων κάθε συνδιασμού;

ΚΑΙ ΤΙ έγινε δηλαδή, αν δεν φτάνει. Τα σεντόνια είναι και γι? αυτήν τη χρήση.

'Η ΣΥΡΙΑ είναι η 129η χώρα, η οποία έχει επίσημα αναγνωρίσει τη χώρα μας με το συνταγματικό της όνομα', αναφέρει το κοινό ανακοινωθέν Συρίας - FYROM, που υπέγραψαν στην Νέα Υόρκη ο υπουργός των Εξωτερικών των Σκοπίων, Αντόνιο Μιλόσοσκι και ο Σύρος ομόλογός του, Ουαλίντ αλ Μουάλεμ. Και εις άλλες με υγεία...

ΕΚΛΕΒΕ προσευχόμενος ή προσευχόταν κλέβοντας ο 36χρονος Χανιώτης που καταρήμαξε πολλούς ναούς στον Νομό; Να το θέσω αλλιώς. Κλοπή μετά προσευχής ή προσευχή μετά κλοπής; Άλλο το ένα, άλλο το άλλο!

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ότι το κραγιόν περιέχει λέπια ψαριού; Γνωρίζετε ότι τα φιστίκια είναι από τα συστατικά του δυναμίτη; Γνωρίζετε ότι οι αγελάδες βγάζουν περισσότερο γάλα όταν ακούνε μουσική; Τρία ακόμα απ? τα... 333.333 πράγματα που ίσως δεν γνωρίζετε, όπως έγραψα και προχθές.

ΕΚΛΕΙΣΕ προχθες, 7 Οκτωβρίου, 50 χρόνια στην ιεροσύνη ο και συνεργάτης της εφημερίδας μας, θεολόγος, τέως λυκειάρχης και πολυγραφότατος συγγραφέας π. Ιγνάτιος Χατζηνικολάου. Εχειροτονήθη διάκονος, όπως μας θύμισε με δημοσίευμά του ('Χ.Ν.', 7.10.2010) στις 7 Οκτωβρίου 2010, στον Αζωγυρέ, στην εορτή των Αγίων Πατέρων, από τον Γέροντα Ειρηναίο! Και εις έτη πολλά, μέσω της στήλης, πάτερ Ιγνάτιε! Πολλοί έχουν ανάγκη του λόγου σου, γραπτού και προφορικού!

Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ της Σικυώνας Κλεισθένης είπε στον Αθηναίο Ιπποκλείδη ότι έχασε τη νύφη επειδή στο συμπόσιο που έγινε μεταξύ 12 υποψηφίων γαμπρών για την κόρη του, Αγαρίστη, είχε χορέψει άπρεπα με το κεφάλι στηριγμένο σ? ένα τραπέζι. Ο Ιπποκλείδης, που ήταν ξακουστός για τα πλούτην του και την ομορφιά του, του απάντησε: 'Ου φροντίς, Ιπποκλείδη!' (Αυτό δεν νοιάζει τον Ιπποκλείδη).

'[...]-Τι να γίνεται εκεί πάνω/ και αστράφτει ο ουρανός;/ - Μάλωσαν δυο αγγελούδια/ γίνανε μαλλιά κουβάρια, /κλάματα, φωνές, αντάρα./ θύμωσε ο Θεός!/ -Τι να γίνεται εκεί πάνω/ και αστράφτει ο ουρανός;/ -Σύννεφα και αστεράκια/ ήρθανε στα χέρια/ τρόμαξε το καλοκαίρι/ κι έγινε ο καιρός/ φθινοπωρινός!'
Από το ποίημα της Ευδοκίας Σκορδαλά - Κακατσάκη 'Φθινόπωρο'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(09.10.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ξύπνησα χθες, άρχισα να μαδώ, τρόπος του λέγειν, τη μαργαρίτα. Θα βρέξει ή δεν θα βρέξει; Θα ’χουμε πρωτοβρόχια και στα μέρη μας ή δεν θα ’χουμε; Πότε ναι μου ’λεγαν τα σύννεφα, έτσι όπως τα κοίταζα απ’ το παράθυρο, προς μεγάλη μου χαρά, πότε όχι, προς μεγάλη μου λύπη. Δεν γίνεται να περιμένω άλλο, είχα κι άλλη δουλειά να κάνω κι άρχισα, εκεί γύρω στις 12 το μεσημέρι, να γράφω. Οντας πια σίγουρος ότι τα σύννεφα θα έφερναν βροχή. Χαράς ευαγγέλια!

ΠΑΡ’ ΤΟ αβγό και κούρεψ’ το! Θα μπορούσε να είναι το σύνθημα της ημέρας τουλάχιστον για σήμερα που γιορτάζεται, λέει, η Παγκόσμια Ημέρα του Αβγού! Δεν σας κάνω πλάκα! Κι εγώ μέχρι πριν από τρεις μέρες δεν το ήξερα, όμως... τύχη αγαθή, ψάχνοντας στο διαδίκτυο για τις παγκόσμιες ημέρες, το έμαθα κι είπα ν’ αρχίσω μ’ αυτό.

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ Ημέρα Αβγού, γιορτάζεται, λέει, κάθε χρόνο τη δεύτερη Παρασκευή του Οκτωβρίου από τη Διεθνή Ενωση Ωοπαραγωγών με σκοπό να μας υπενθυμίσει την υψηλή διατροφική αξία του αβγού. Δεύτερη Παρασκευή του Οκτώβρη δεν είναι σήμερα; Αρα, λοιπόν κι επομένως, σήμερα είναι η Ημέρα του Αβγού και αν μη τι άλλο ας ευχηθούμε χρόνια πολλά... στις κότες για να κάνουν πολλά αβγά!

Ω ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ το απύθμενον βάθος! Ω της αερολογίας το απέραντον εύρος! Ω της μωροφιλοδοξίας το δυσθεώρητον ύψος! Και μη μου πείτε μερικοί - μερικοί 'σιγά τα ωά', έχοντας πιθανόν ακόμα τον νου σας στα δύο προηγούμενα 'πεταχτά'. Για εκλογές πάμε, κοινές διαπιστώσεις κάνουμε.

ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΟ παραδέχομαι! Και βέβαια δεν ισχύουν για όλους, ούτε ίσως καν για τους περισσότερους υποψήφιους τα που έγραψα. Ούτε βάζω σε καμιά περίπτωση να καούν τα όποια ξερά μαζί με τα υπάρχοντα χλωρά. Κάποια φαινόμενα, ωστόσο, δεν ανέχονται...

'ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΤΟΝ έλεγχο του Νομίσματος μιας χώρας (εκδοτικό προνόμιο) και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους (δηλαδή ποιός κυβερνά)'. Τάδε έφη ο Εβραίος Τραπεζίτης Μάγιαρ Ρότσιλδ (1744-1822). Το διάβασα στην εφ. 'Χριστιανική' (Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου) κι είπα να σας το μεταφέρω.

ΜΑΥΡΟ ΚΑΠΝΟ ’δα κι έβγαινε από ’ναν καλαμιώνα. Μαύρο κι όχι βέβαια 'ώριον' όπως εκ παραδρομής έγραψα χθες στο τέταρτο 'πεταχτό'. Αναγκαία η διόρθωση για να βγαίνει νόημα.

ΟΝΕΙΡΑ φθινοπωρινής νυκτός. Ονειρα που φθίνουν μαζί με τις οπώρες. Κι απού κατάλαβε, κατάλαβε...

ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ των Ελλήνων Ποιητών που γράφουν τραγούδια, κατά τον ειδικό των ειδικών, τον Μίκη Θεοδωράκη, τιμά απόψε, με ελεύθερη είσοδο, η νεοσύστατη Εκπαιδευτική Εταιρεία Χανίων σε συνεργασία με τον Δήμο Χανίων και την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση! Οσοι πιστοί (εγώ δεν ξέρω και κανέναν άπιστο) των χιλιάδων, για να μην πω μυριάδων, ποιοτικών στίχων του, προσέλθετε, λοιπόν, απόψε στις 8 το βράδυ στο Πνευματικό Κέντρο.

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ένας φαλακρός έβριζε με μεγάλο ζήλο τον Διογένη. Κάποια στιγμή ο Διογένης, μην αντέχοντας άλλο, του είπε: 'Δεν θα σε βρίσω, θα παινέσω, όμως, τα μαλλιά σου γιατί έφυγαν από ένα κουτό κεφάλι'.

'Φτωχολογιά, για σένα κάθε μου τραγούδι/ για τους καημούς σου, που σεργιανούν στη γειτονιά/ Φτωχολογιά, που απ’ τον πηλό πλάθεις λουλούδι/ και τους καημούς σου τους πλέκεις ψιλοβελονιά./ Στα χέρια σου μεγάλωσαν και πόνεσαν και μάλωσαν/ άνδρες μ’ ολοκάθαρη ματιά/ Ψηλά κυπαρισσόπουλα, χαρά στα κοριτσόπουλα/ που ’χουν κι αγκαλιάζουν τη φωτιά'.
'Στα χέρια σου μεγάλωσαν' (Στίχοι Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος.
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(08.10.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakii@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΑΝ ΕΤΟΙΜΟΣ από καιρό, σαν θαρραλέος,/ αποχαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που φεύγει... Λες και τους έχει γράψει αποκλειστικά για τους απερχόμενους δημαρχαίους και νομαρχαίους ο Κωνσταντίνος Καβάφης τους στίχους αυτούς στο ποίημά του 'Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον'. Βάλτε τις μουσικές να παίζουν. Αλλοι φεύγουν, άλλοι έρχονται...

ΚΑΙ ΚΑΛΑ να γίνεις από δήμαρχος αντιδήμαρχος. Τα σέα σου και τα μέα σου πάλι, όσο να ?ναι θα τα ?χεις. Από δήμαρχος κλητήρας να μη γίνεις...

ΚΑΛΥΤΕΡΑ πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη; Ε όχι δα! Απ? το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα!

Ο ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ του περιφερειάρχη ή ο περιφερειάρχης του αντιπεριφερειάρχη; Το θέμα θεωρείται λήξαν. Ωριον καπνό είδα κι έβγαινα από ?να καλαμιώνα...

ΕΦΤΑ υποψήφιους - υποψήφιους δημάρχους είχε φτάσει να έχει το Σέλινο. Κι εκεί που περιμέναμε να γίνουν οχτώ έγιναν έξι. Υπάρχει ακόμα καιρός και για περισσότερους και για λιγότερους...

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ τις μισές Περιφέρειες θα επισκεφθεί στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ, λέει, ο πρωθυπουργός. Τρέχα Θανάση! Συγγνώμη! Τρέχα Γιώργο, ήθελα να πω. Τα... ασυμμάζευτα σε περιμένουν!

ΑΠΟ ΤΟ Ενιαίο Μισθολόγιο, στο Ενιαίο... Περικοπτολόγιο και στη συνέχεια στο Ενιαίο... Πτωχολόγιο. Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης μεταρρυθμίσεως. Από την πλευρά της Κυβέρνησης. Εχουν γνώση οι φύλακες;

ΞΕΝΗ δημοσίευση: Μην ανησυχήσετε, αν δείτε καπνό στην απέναντι πλαγιά και μην τηλεφωνήσετε στην Πυροσβεστική. Εντάξει, χωρίς φωτιά καπνός δεν βγαίνει, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο δεν πρόκειται για φωτιά - φωτιά, αλλά για βοσκο-φωτιά! Ο βοσκός της απέναντι πλαγιάς. Υστερόγραφο: Παράπλευρες απώλειες δεν αποζημιώνονται.

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ότι το αρχαιότερο γνωστό λαχανικό είναι ο αρακάς; Γνωρίζετε ότι το νερό που πίνουμε έχει ηλικία 3 δισ. ετών; Γνωρίζετε ότι τα μυρμήγκια δεν κοιμούνται ποτέ; Τρία απ? τα... 333.333 περίεργα πράγματα που ίσως δεν γνωρίζετε. Σαν πρώτη δόση. Πολύ πράμα, μου ?στειλε, να ?ναι καλά, η και καλή φίλη, ποιήτρια Μαρία Ζαβιανέλη.

Τ? ΑΪ - ΓΙΑΝΝΙΟΥ του Ερημίτη, σήμερα! Χρόνια πολλά έχω να πάω στο σπηλιάρι του, στο Ακρωτήρι, λίγο πιο κάτω από την Αρκουδοσπηλιά και λίγο πιο ψηλά από την κοίτη του ποταμού. Και εκεί ο νους μου...

Ο ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΣ του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΑ΄ πρόβλεψε κάποτε τον θάνατο μιας κυρίας της Αυλής. Ο βασιλιάς έβγαλε το συμπέρασμα ότι φταίει αυτός και τον κάλεσε για να τον τιμωρήσει: 'Αφού ξέρεις τη μοίρα των ανθρώπων πες μου πότε θα πεθάνεις εσύ ο ίδιος;' τον ρώτησε. Ο πανέξυπνος αστρολόγος του απάντησε: 'Τα άστρα, μεγαλειότατε, μου είπαν ότι θα πεθάνω τρεις μέρες πριν από εσάς'. Ο βασιλιάς όχι μόνο δεν τον τιμώρησε αλλά τον φρόντιζε ιδιαίτερα.

'[...] Και ιδού!/την αιμάτινη πορεία/ των γυμνών σου πελμάτων/ ξεχασμένε ερημίτη/ ακολουθώντας/ στη σπηλιά της άσκησής σου/ ανυπόδητος προσέρχομαι/ Ομως εσύ,/ γνωρίζοντας των κακών κυνηγών/ τις αχρείες ορέξεις/ έχεις απέλθει/ κρατώντας στο τριμμένο σου ράσο/ μια μικρούλα καρδιά/ που χτυπούσε ακανόνιστα [...]
Από το ποίημα του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη 'Ακρωτήρι 90'

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
nek@haniotika-nea.gr

Εκλογική αναμέτρηση με όπλο το... φτυάρι!

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθώ -δεν το προσπαθώ έρχονται και με... βρίσκουν(!) πιστέψτε με- τα όσα συμβαίνουν στην πολιτική... αρένα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές εδώ στα καθ? ημάς και πολλή εντύπωση μου έχουν κάνει όλα τα που ακούω ανεξαιρέτως...
Πολλά μπορούν να ειπωθούν αλλά θα σταθώ μόνο σ? εκείνα που 'εντυπωσιάζουν' -αρνητικά- όχι μόνο τον γράφοντα αλλά και πολλούς από τους ψηφοφόρους που θα κληθούν στις κάλπες στις αρχές του Νοεμβρίου για τους νέους δήμους! Συγκεκριμένα έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο -τώρα που στον χορό έχουν πλέον μπει για τα καλά πολλοί από τους συμπολίτες μας ως υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι- ο ένας να θάβει τον άλλο, τον οποίο έχει θάψει ο προηγούμενος, ενώ ο τρίτος θάβει τους δυο πρώτους! Επιπλεον ο τέταρτος κι ο πέμπτος συνδυαστικά φτυαρίζουν και 'απανωφτυαρίζουν' όλους τους άλλους... την ίδια ώρα που οι πρώτοι... θαμμένοι παίρνουν τα φτυάρια τους για να συνεχίσουν το θάψιμο... και πάει λέγοντας!
Και ω! αναγνώστα έχω φτάσει σ? εκείνο το σημείο του κορεσμού -και της μετά από αυτόν κατάστασης- να ακούω τους μεν, τους δε και... όλους τους να προσπαθούν να με πείσουν ξεμπροστιάζοντας τις 'πομπές' των αντιπάλων τους και με αυτό τον τρόπο να μου καταδείξουν το ποιος είναι ο καταλληλότερος να κάτσει στην καρέκλα!!! (Αφήνω όμως για την ώρα αυτήν τη λέξη κλειδί: καρέκλα! Θα ασχοληθούμε στο υπόσχομαι κάποια επόμενη φορά).
Από την πλευρά μου το μόνο που ενίοτε ρωτώ είναι αν τελικά πρέπει να ψηφίσω σώνει και καλά τον λιγότερο 'κακό' απ? αυτούς! Σε αυτό το ερώτημα που θέτω κάποιοι με ειλικρίνεια μου απαντούν αυτό το 'ναι' που θά περίμενα να ακούσω -κι όχι από εγωισμό αφού οι ίδιοι έχουν ξεμπροστιαστεί στα μάτια μου- ενώ κάποιοι άλλοι αντιπαρέρχονται την ερώτησή μου συνεχίζοντας το θάψιμο των αντιπάλων τους! Παραμένω το λοιπόν άλαλος μπροστά σε όλα αυτά που ακούω... Ομολογώ δε ότι είναι από τις ελάχιστες φορές που μου ?χει συμβεί· να μήν ακούω κάποιον απ? αυτούς να μιλάει πρωτίστως για όλα εκείνα που προτίθεται να κάνει για το καλό τούτης της πόλης αλλά να θέλει ψήφο για να 'τη βγει στους αντίπαλους'! Πλεόν δύσκολα πείθομαι για το αγνό των προθέσεών τους και θα ?λεγα ότι μοιάζει μάλλον αδύνατον!Πάντως πέρα από την όποια θλίψη που δικαιολογημένα αυτά προκαλούν, σκέφτομαι ορισμένους από τους ψηφοφόρους τους· εκείνους τους αδαείς που ακόμη πιστεύουν σε ιδέες και ιδανικά και αλίμονο δεν έχουν κατανοήσει την όλη ψευδαίσθηση που υπηρετούν κι εκείνοι άθελά τους!

Χανιώτικα Νέα(06.10,10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr



Φίλες και φίλοι, καλημέρα!


ΟΠΩΣ ΕΤΡΕΧΕ ο Θανάσης Βέγγος στις ταινίες του, έτρεξε την χρονιά που μας πέρασε, απ’ τον περσινό Οκτώβρη μέχρι τον φετινό, ο Γιώργος Παπανδρέου. Απαξάπαντες του το αναγνωρίζουν αυτό. Το αν είχε ή όχι αποτέλεσμα το τρέξιμο θα το κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος. Προς το παρόν μπορεί να λέει ο ένας το κοντό του και ο άλλος το μακρύ του.

ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ότι όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει η ιστορία. Οτι τα ισοπεδώνει, όμως, τα ισοπεδώνει. Σιγά που θα θυμάται (λέμε τώρα) τους δούλους που κουβαλήσανε τα μάρμαρα για να χτιστεί ο Παρθενώνας! Με την έννοια αυτή σ’ ένα 'ευτυχώς δεν επτωχεύσαμεν' αρκείται.

ΔΕΝ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ! Ακόμα δεν επτωχεύσαμεν! Ή μήπως επτωχεύσαμεν κι ας μας λένε ότι δεν επτωχεύσαμεν;

ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ, βραβείο, ωστόσο! Το βραβείο 'Κβαντρίγκα' για την αποτροπή της πτώχευσης, που έλαβε ο Ελληνας πρωθυπουργός σε λαμπρή τελετή στο Βερολίνο από τον διοικητή της Deutsche Bank, Γιόζεφ Ακερμαν, εννοώ. Οπου 'μη πτώχευσις και το βραβείον της' κι 'όπου φτωχός κι η μοίρα του...'

ΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙ ο Κινέζος στην Ελλάδα και τι είδε τελικά; Τι θέλαμε να δείξουμε στον Κινέζο και τι μας άφησε να του δείξουμε τελικά; Οι απαντήσεις από τον ιστορικό του μέλλοντος...

VENI, VIDI, vici. Η θρυλική φράση με την οποία ο Ιούλιος Καίσαρας ανήγγειλε τη νίκη του εναντίον του βασιλιά του Πόντου, Φαρνάκη Β’, στον φίλο του Γάιο Μάτιο. 'Ηλθον, είδον, ενίκησα', στα ελληνικά. Τι ψάχνω να βρω; Τι άλλο, από το τι είπε ο κινέζος πρωθυπουργός Γουέν Τσιαμπάο, μετά την επίσκεψή του στην Ελλάδα!

ΤΑΝΚ, ΤΣΕΝ, Τσουν, Τσαν, Τενγκ, Λου, Λι, Ταμπ, Τουμπ: Κινέζικες λέξεις. Ζητείται μεταφραστής.

ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ να έχεις καρπούς για ένα χρόνο σπείρε ένα χωράφι. Αν θέλεις να έχεις καρπούς για δέκα χρόνια φύτεψε ένα δέντρο. Αν θέλεις να έχεις καρπούς για εκατό χρόνια, μόρφωσε το λαό. Μ’ αυτήν την κινέζικη παροιμία έκλεισε μια μεγάλη κουβέντα που κάναμε χθες μαζί, ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος. Με την εντολή να την γράψω σήμερα που είναι η Ημέρα του Εκπαιδευτικού.

ΚΑΙ ΚΑΛΑ! Αντε και τον επέλεξαν, όπως τον επέλεξαν, στο ΠΑΣΟΚ τον υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη για τον Νομό. Με τους υποψήφιους υποψήφιους αντιπεριφερειάρχες να δούμε τι θα γίνει!

ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΣ ο υγροβιότοπος της Αγιάς! Κακή η διαχείριση του υδάτινου δυναμικού της. Τεράστια τα προβλήματα που προκαλεί η απότομη πτώση της στάθμης του νερού που έχει. Φυσικά και δεν φτάνουν οι ευχές μας για να μη γίνουν και στην επόμενη Γιορτή των Πουλιών οι ίδιες, πικρές, διαπιστώσεις.

ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ είδε τον Διογένη να χειροκροτεί έναν αδέξιο μουσικό τον ρώτησε: 'Σου άρεσε πραγματικά αυτή η απαίσια εκτέλεση;' Ο Διογένης του απάντησε: 'Δεν μου άρεσε καθόλου, ωστόσο τον επαινώ γιατί αν και είναι κακός μουσικός δεν πάει να κλέψει'.

'[...] Χρόνια ατέλειωτα στο ίδιο μονοπάτι/ Με επιμονή χελιδονιού/ Φωλιές χτίζουμε με λέξεις/ Με ουσιαστικά ρήματα και επιρρήματα/ Κεντάμε με υπομονή αράχνης/ Συναρτήσεις και εξισώσεις/ Εργαλεία κέρδους/ Ανταλλάξιμα/ Σε ελεύθερες αγορές/ Σε σκλαβοπάζαρα ανθρώπων/ Σε αρένες πάλης για μια θέση εργασίας/ [...]
Από το ποίημα 'Οι Δάσκαλοι' του Γιάννη Ποταμιάνου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr




Ξαναγίνε Ελληνας

'Είναι δυνατόν ένας Έλληνας να μπορέσει να δει αντικειμενικά τη χώρα του;' αναρωτιέται στο εξώφυλλο του βιβλίου του 'Ξαναγίνε Έλληνας', που μόλις κυκλοφορήθηκε απ’ τις εκδόσεις 'Ιανός' ο διάσημος σφαιρικός καλλιτέχνης (ζωγράφος, γλύπτης, αρχιτέκτονας, συγγραφέας κ.λπ.) και καθηγητής Ευθύμης Βαρλάμης που ζει και δημιουργεί στο Γκρατς της Αυστρίας. 'Αυτό φαίνεται σχεδόν αδύνατο αφού κανείς δεν μπορεί να σταθεί σε απόσταση απ’ την πατρίδα του, μιας κι όλοι μας είμαστε κομμάτια αυτής της γης, όπως και τα βατράχια και τα χταπόδια, όπως και τα λιόδεντρα κι οι δάφνες και οι λεμονιές' απαντά ο ίδιος. Και συνεχίζει: 'Θα ξεναγούσα με μεγάλη χαρά τον Γκαίτε και τον Μότσαρτ στην Ελλάδα. Η Ελλάδα μου είναι γεμάτη θαύματα και αινίγματα μυστικά'.
Ο Ευθύμης Βαρλάμης, που γεννήθηκε στην οροσειρά του Βερμίου της Μακεδονίας, εκεί που οι πλούσιοι κήποι του βασιλιά Μίδα, κατά τη μυθολογία, σκεπάζουν τις πλαγιές του με ρόδα, ξέρει, κατά δήλωσή του 'έναν μικρό μυστικό τόπο γεμάτο υπέροχα μαρμάρινα γλυπτά που συχνά βρίσκονται σκορπισμένα τριγύρω'. Εκεί, μας λέει ότι ξαναγυρίζει και παίρνει μαζί του 'ένα μαρμάρινο χέρι, ένα κεφάλι Μούσας, ένα ιερό αφιέρωμα'.
Έχει πολλά μυστικά να μας αποκαλύψει ως τόπος μα και ως τρόπος η Ελλάδα, το μήνυμα που θέλει να περάσει μ’ αυτό το βιβλίο του, ένα βιβλίο που έχει 20 αφηγήματα, διανθισμένα με εικόνες από πίνακες του συγγραφέα, ο Ευθύμης Βαρλάμης.
Για να ξαναγίνουμε Ελληνες!

Τα γεγονότα τον δικαίωσαν

Οταν πριν από μερικούς μήνες ο και συνεργάτης της εφημερίδας μας, γνωστός και μη εξαιρετέος, όπως καθιερώθηκε να τον λέω, εξαίρετος σατιρικός ποιητής Παύλος (Παβλής) Πολυχρονάκης μου είπε στο περιθώριο κάποιας εκδήλωσης, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, ότι σκέφτεται να διοργανώσει έναν Διαγωνισμός Σατιρικής Ποίησης, δεν έδωσα και πολλή σημασία, το ομολογώ. Και τι έγινε δηλαδή, ακόμα κι αν θα γίνει ένας επιπλέον διαγωνισμός, σκέφτηκα. Κάποιους μήνες, ωστόσο μετά, και ύστερα από μια κουβέντα που έκανα πάλι με τον εμπνευστή και χορηγό του, αντιλήφθηκα ότι η περίπτωση μπορεί να είναι και σοβαρή, καθώς πολλοί, με πρώτους τον αεικίνητο πρόεδρο της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας Δημήτρη Νικολακάκη και τον διαπρεπή δημοσιογράφο και καταξιωμένο διεθνώς ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη, είχαν μπει στον... σβούρο και δούλευαν γι’ αυτόν. Για Διεθνή Διαγωνισμό έκανε λόγο, όπου στεκόταν κι όπου καθόταν πια ο Παβλής... Τα γεγονότα τον δικαίωσαν. Οι συμμετέχοντες των απανταχού Ελλήνων ξεπέρασαν κάθε προσδοκία (κοντά στις 300!) και στη μεγάλη της Σάτιρας γιορτή, που έγινε προχθες στο Πολιτιστικό της Μητρόπολης, κατά την οποία απενεμήθησαν τα βραβεία, έγινε, όπως λένε οι πηγές μου (δεν μπόρεσα να ήμουν αν και πολύ το ήθελα) το έλα να δεις. Πάντα άξιος, Παβλή!

Οι φίλοι μας τα ζώα

'Ποτέ δεν θα πειράξω/ τα ζώα τα καημένα/ μην τάχα σαν κι εμένα/ κι εκείνα δεν πονούν;/ Θα τα χαϊδεύω πάντα,/ προστάτης τους θα γίνω,/ ποτέ δεν θα τ’ αφήνω/ στους δρόμους να πεινούν./ Αν δεν μιλούν κι εκείνα/ κι ο λόγος αν τους λείπει,/ μήπως δεν νιώθουν λύπη,/ δεν νοιώθουν και χαρά;/ Μήπως καρδιά δεν έχουν,/ στα στήθη τους κρυμμένη,/ που τη χαρά προσμένει/ κι αγάπη λαχταρά;/ Ακόμα κι όταν βλέπω/ πως τα παιδεύουν άλλοι,/ εγώ θα τρέχω πάλι/ με θάρρος σταθερό,/ θα προσπαθώ με χάδια/ τον πόνο τους να γιάννω,/ κι ό,τι μπορώ θα κάνω/ να τα παρηγορώ'. Ένα απ’ τα ποιήματα που θυμάμαι απ’ το Δημοτικό είναι και το παραπάνω ποίημα του Ιωάννη Πολέμη, που έχει τίτλο 'Τα ζώα'. Σ’ αυτό πήγε το μυαλό μου προχθές, όταν η και καλή φίλη ποιήτρια Μαρία Ζαβιανέλη, μου θύμισε, στέλνοντάς μου με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ένα σχετικό κείμενό της, ότι στις 4 Οκτωβρίου, σήμερα, δηλαδή, είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Λέει πολλά στο παιδικό αυτό ποίημα του για τα ζώα ο μια φορά κι έναν καιρό αγαπημένος των παιδιών, ξεχασμένος εντελώς σήμερα, ποιητής μας! Τα είπε προπολλού διορθώνω, δεδομένου ότι το ποίημα αυτό περιλαμβάνεται στην ποιητική του συλλογή 'Πρώτα Βήματα' που κυκλοφορήθηκε από τον Σύλλογο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, το 1904! Πολλά, 68, χρόνια δηλαδή, πριν καθιερωθεί στο Παρίσι η γιορτή του Αγίου Φραγκίσκου, ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων! 'Φυσικά θα πρέπει να είναι μια ημέρα προβληματισμού, αλλά και σκέψης για όλον τον πολιτισμένο κόσμο, που πολλές φορές αντιμετωπίζει τα ζώα σαν κατώτερα όντα αλλά και ως απλά αντικείμενα' γράφει μεταξύ των άλλων, η Μαρία Ζαβιανέλη. Στο πλαίσιο αυτό και το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη!...

Χανιώτικα Νεα(04.10.10)

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΠΟΛΙΤΗ

Μια φορά τον χρόνο
Μου δίνουν το δικαίωμα
Ν’ ανάβω φωτιά,
Για να καίω τα όνειρα
Που αγόραζα στο παζάρι.
Χορεύω σαν σάτυρος γυμνός
Στην ανθρακιά τους.
Και γίνομαι
Υποδειγματικός πολίτης!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΙ ΗΘΕΛΑ εγώ να γράψω τις προάλλες για τα βάτσινα (τα βατόμουρα είναι, φ(θ)ανατική αναγνώστρια της στήλης, άντε να μην πω τ’ όνομά σου!) στο Καλάμι. Γέμισε η παραλία... βατσινοφάδες. Προς μεγάλη απογοήτευση των... κοτσυφών!

ΧΑΛΑΡΑ άρχισα και σήμερα και χαλαρά λέω να το πάω ως το τέλος, έχοντας στο νου μου και την... Πιπιρίτσα. Αγιού μην τάξεις τάξιμο και κοπελιού κουλούρι. Σας είχα υποσχεθεί χθες ότι σήμερα θα σας έγραφα περισσότερα γι’ αυτήν και δεν το ξέχασα. Αυτό δα έλειπε! Πάμε!

ΕΝΑΣ τρόπος για να εξασφαλίσουν τη βροχή, στη βόρεια Ελλάδα, μα και στη Θεσσαλία, οι γεωργοί ήταν και το έθιμο της Περπερούνας ή Περπερούς (και Πιρπιρούς ή Πιπιρίτσας). Συνήθως γινόταν και το φθινόπωρο, όταν αργούσε να βρέξει και οι γεωργοί καθυστερούσαν τη σπορά...

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΝ, που λέτε, τα κορίτσια του χωριού, διάλεγαν από ανάμεσά τους ένα φτωχό ή ορφανό κορίτσι, το στόλιζαν με πρασινάδες και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το τραγουδάκι της Πιπιρίτσας που έγραψα χθες: 'Πιπιρίτσα, περπατεί/ το θιο παρακαλεί/ βρέξι, θε μου, μια βρουχή/[...].' 'Καλή βροχή να δώσει ο Θεός', έλεγαν οι νοικοκυράδες κι έδιναν ένα νόμισμα στην Περπερούνα, ενώ ταυτόχρονα έχυναν στο κεφάλι της από ένα κανάτι νερό η κάθε μία...

ΚΑΠΟΤΕ βέβαια με λιτανείες ή χωρίς λιτανείες, με την... Πιπιρίτσα ή χωρίς την Πιπιρίτσα έβρεχε και η γη ήταν έτοιμη για σπορά! Δεν τις και δεν το αναβιώνουμε, λέω εγώ; Ναι, καλά το καταλάβατε! Τις λιτανείες και το έθιμο της Πιπιρίτσας εννοώ...

ΑΝ ΕΙΝΑΙ να βρέξει, θα βρέξει κι αν είναι να μη βρέξει, δεν θα βρέξει. Σωστό κι αυτό! Εν των ων ουκ άνευ, ωστόσο, ότι 'δει δη' ύδατος και 'άνευ τούτου, την έχουμε απαξάπαντες βαμμένη λογιών των λογιών. Για να πάρω το του Δημοσθένους γνωστό περί 'χρημάτων' και να το χρησιμοποιήσω για τις ανάγκες του 'Πεταχτού' που διαβάζετε...

ΣΑΤΙΡΑ, Σάτιρα! Καλή σου ώρα! Γλωσσοκοπάνα μου, όλα στη φόρα! Τάδε έφη... ένας Αυτόκλητος Συμπαραστάτης της Μεγάλης Γιορτής της Σάτιρας που πραγματοποιείται απόψε στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης και κατά την οποία θ’ απονεμηθούν τα βραβεία του Διεθνούς Διαγωνισμού Σατιρικής Ποίησης 'Παύλος Πολυχρονάκης'. Μεγάλε Παβλή!

ΗΘΕΛΑ και να κάτεχα είντα χαρά θωρούνε/ όταν σκοτώνουν τα πουλιά εκειά που κελαηδούνε! Πανευρωπαϊκή Γιορτή των Πουλιών, σήμερα και αύριο, 2 και 3 Οκτωβρίου κι ο μαντιναδολόγος της στήλης, ο Ηλίας ο Σταματάκης μάς τη θυμίζει με τον δικό του τρόπο. Ο,τι χειρότερο να σκοτώνεις τα πουλιά όταν κελαηδούνε! Τα κάθε λογής πουλιά...

ΚΑΠΟΤΕ ένας αυλικός συνάντησε έναν φιλόσοφο που μάζευε χόρτα για να τα φάει. 'Αν έμπαινες στην υπηρεσία του βασιλιά δεν θα ήταν ανάγκη να τρως χόρτα', του είπε. Ο φιλόσοφος του απάντησε: 'Κι εσύ αν έτρωγες χόρτα δεν θα είχες ανάγκη να υπηρετείς τους βασιλιάδες'.

'Παναγιά των μικρών χελιδονιών,/ Προστάτεψε τους μικρούς ταξιδιώτες./ Κοίτα τους, είναι κρυμμένοι στις φωλιές τους και σωπαίνουν./ Περιμένουν τη μεγάλη συγκέντρωση, το μεγάλο αρχηγό./ Προχθες είδα τον κούκο να φεύγει μόνος./ Είδα τον πελαργό ανήσυχο, μια στο ένα πόδι μια στο άλλο./ Φοβούνται και περιμένουν./ Βοήθησέ τα να πάρουν τη μεγάλη απόφαση![...]'
Από το ποίημα της Αγγελικής Βαρελά 'Προσευχή στην Παναγιά των Χελιδονιών'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(02.10.10)

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis.sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ή Οκτώβρης, όχι πάντως Οκτώμβριος ή Οκτώμβρης, όπως επιμένουν να τον λένε ορισμένοι, από σήμερα και για 31 μέρες. Καλό μήνα και καλή σπορά! Ετσι γενικά το τελευταίο. Οπως λέμε 'καλά κρασιά'.

ΟΚΤΩΒΡΗΣ και δεν έσπειρες/ οχτώ σωρούς δεν έκανες. Η πρώτη παροιμία για τον Οκτώβρη που μου έρχεται στον νου. Από τους γεωργούς για τους γεωργούς βγήκε. Οταν, βέβαια, υπήρχαν γεωργοί. Οπωσδήποτε έπρεπε να σπείρουν τον Οκτώβρη τα δημητριακά τους, τότε. Αν δεν έσπερναν τον μήνα αυτό δεν θα είχε πλούσια σοδιά. Καρατσεκαρισμένο απ’ τους παλιούς ζευγάδες!

ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΕΙΡΟΥΝ, βέβαια, έπρεπε να έχει βρέξει. Κι όταν λέμε να έχει βρέξει, εννοούμε να έχει βρέξει γερά. Το πρώτο μέλημα των γεωργών ήταν, λοιπόν, αν δεν είχε βρέξει τον Σεπτέμβρη, να παρακαλέσουν τον Θεό με λιτανείες και δεήσεις να τους στείλει το θείο δώρο.

ΠΙΠΙΡΙΤΣΑ περπατεί/ τον θιο παρακαλεί/ 'Βρέξι, Θέ μου, μια βρουχή,/ μια βρουχή μια σιγανή,/ να ανθίσουν τα χουράφια/ να καρπίσουν τ’ αμπιλάκια/ Γκούβνου, γκούβνου (στοίβα) τα σιτάρια/ κι λαμνί (σωρός) τα κριθαράκια...

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ... εναλλακτικός τρόπος για να εξασφαλίσουν τη βροχή στον Πολύγυρο (της Χαλκιδικής, για να κάνουμε και λιγάκι Γεωγραφία) ήταν και το έθιμο της Περπερίνας ή Πιπιρίτσας. Περισσότερα γι’ αυτό αύριο! Θεού θέλοντος και ανεξαρτήτως καιρού...

ΑΜΑΡΤΙΑ ξεμολοημένη αμαρτία δεν είναι! Γιατί το λέω; Γιατί ενίοτε το μολύβι μου αρνείται να γράψει. Φοβούμενος, λοιπόν, μήπως κάτι τέτοιο συμβεί αύριο αποφάσισα ν’ αφήσω στην... καβάντζα τα σχετικά με την Πιπιρίτσα που τα έχω διαβάσει στο 'Λαογραφικό Ημερολόγιο' της Αικατερίνης Τσοτάκου - Καρβέλη και τα ξέρω νερό! Κακό είναι που εφαρμόζω την παροιμία που λέει ότι τα παιδιά των φρονίμων μαγειρεύουν, πριν πεινάσουν;

ΠΑΙΞΕ ΜΠΑΛΑ, ρε! Δεν ξέρω αν κάποιοι από σας διαβάζοντας τα παραπάνω, θα θέλατε να μου το φωνάξετε! Από καθυστέρηση σε καθυστέρηση σαν να μου φαίνεται ότι το πάω!

Ο ΣΕΡΑΦΕΙΔΗΣ δίνει την μπάλα στον Παπαποστόλου και ο Παπαποστόλου τη γυρίζει πίσω στον Σεραφείδη. Ο Σεραφείδης ξαναδίνει την μπάλα στον Παπαποστόλου και ο Παπαποστόλου την ξαναγυρίζει πίσω στον Σεραφείδη. Ο Σεραφείδης δίνει για τρίτη φορά την μπάλα στον Παπαποστόλου και ο Παπαποστόλου δίνει για τρίτη φορά την μπάλα στον Σεραφείδη... Πειράζει που για να πάω την καθυστέρηση μέχρι το ανέκδοτο θυμήθηκα την περιγραφή ενός αγώνα Παναθηναϊκού - ΑΕΚ στη δεκαετία του 1960;

ΚΑΠΟΤΕ ο Αϊνστάιν έστειλε ένα γράμμα στον Τσάρλι Τσάπλιν και του έγραφε ότι η ταινία του 'Χρυσός Πυρετός' είναι κατανοητή απ’ όλον τον κόσμο και ότι θα γίνει σύντομα διάσημος. Ο Τσάπλιν του απάντησε: 'Ο θαυμασμός μου για σας είναι μεγαλύτερος. Κανένας δεν καταλαβαίνει τη θεωρία σας περί σχετικότητας και όμως είστε διάσημος'.

'[...] Το μυαλό μου κουρασμένο/ κι ο αγέρας διάφανος σαν κρύσταλλο/ ρολόγια πέφτουν ολοένα και/ σπάζουν πάνω στο πλακόστρωτο/ σήμερα ο αγέρας δυνάμωσε ακόμη/ απ’ το παράθυρο βγήκε ένα χέρι/ μες στον καθρέφτη φάνηκε έν’ άλλο χέρι/ έδερναν τα μεσάνυχτα/ μακριά ακουγόταν ένα βογγητό/ [...]
Από το ποίημα 'Οκτώβριος' του Μίλτου Σαχτούρη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(01.10. 10)