ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!


'ΑΡΞΟΝ ΧΕΙΡ μου αγαθή/ γράψον γράμματα καλά/ -μη δαρθής μη μαλωθής/ και στον φάλαγγα βαλθής'. Πλάκα κάνω. Στο βιβλίο του φίλου μου σχολικού συμβούλου Μανόλη Λεφάκη 'Οταν... ήσουν δάσκαλος - κοινωνικοεκπαιδευτικά δρώμενα στον Ι. Κονδυλάκη', η παρουσίαση του οποίου έγινε χθες, βρήκα (ξαναβρήκα) τούτο το... ποιημάτιο, με το οποίο οι μαθητές της εποχής εκείνης (τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα) ξεκινούσαν τη γραφή κι είπα να αρχίσω μ? αυτό. Πενία (έμπνευσης) τέχνας κατεργάζεται...
ΠΑΡΤΕ ΜΕΤΡΑ ειδεμή/ θ? απομείνετε... ταπί! Το 'ποιημάτιο' που εν είδει τελεσιγράφου ή το τελεσίγραφο εν είδει 'ποιηματίου' αν προτιμάτε, που θα στείλει, λέει, η τρόικα στην κυβέρνηση οσονούπω.
ΔΕΚΑ ΚΟΒΕΙ,/ ένα ράβει/ και αυτό το κακοράβει. Αλλο 'ποιημάτιο' πάλι τούτο. Απ? την ίδια, ωστόσο... ποιηματική συλλογή που έχει τίτλο 'Την εποχή της τρόικας'.
ΜΙΑ ΨΥΧΗ που είναι να βγει, ας βγει να τελειώνουμε! Συμφωνεί με τη Βάσω Παπανδρέου ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος. Αφού θα την κάνουμε που θα την κάνουμε (θα μας την κάνουν που θα μας την κάνουν, διορθώνω) το 2013, γιατί να μην την κάνουμε, (να μας την κάνουνε) από το 2011; Γκουχ, γκουχ! Απορία ψάλτου, βήξ!
ΒΡΗΚΑΝ ΠΑΠΑ, να θάψουν καμιά δεκαριά! Μετά την Ελλάδα, την Ιρλανδία, μετά την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, μετά την Πορτογαλία, την Ισπανία, μετά την Ισπανία την... Ιταλία πες αλεύρι! Ο νεκροθάφτης σε γυρεύει!
'ΔΙΕΡΩΤΩΝΤΑΙ πολλοί συμπολίτες μας γιατί τέτοιο μένος κατά του ?21, γιατί τέτοια μανία κατά των ηρώων και των μαρτύρων του. Είναι απλό: Το 1821 παραμένει το μεγάλο σχολείο του απροσκύνητου ήθους. Και η νέα τάξη πραγμάτων μας θέλει προσκυνημένους και υποταγμένους'. Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος (23.3.2011, ομιλία στους αξιωματικούς των ΕΔ).
ΠΑΤΕΙΣ ΜΕ, πατώ σε το Σαββατοκύριακο οι τουρίστες στα Χανιά. Δύο κρουαζιερόπλοια με 5.000 επιβαίνοντες θα δέσουν στο λιμάνι της Σούδας. Χαράς ευαγγέλια για τον τουρισμό μας.
ΟΛΗΜΕΡΝΙΣ βαταλαλεί και σαν το κύμα αφρίζει/ να κάτεχα ο άντρας τση πώς τηνε νταγιαντίζει. Ποιος σου ?πε ότι υπάρχει άντρας που να νταγιαντίζει μια γλωσσού γυναίκα, Ηλία Σταματάκη; Είντα να κάνει όμως; Στο τέλος τη συνηθίζει και το παίζει 'ο μπαινάκης και ο βγαινάκης'...
Ο ΓΑΛΛΟΣ Ντε Σαπελέ, που ζούσε τον 18ο αιώνα, ήταν πρωταθλητής στο σκάκι. Σιγά - σιγά, όμως, οι αντίπαλοί του γίνονταν περισσότερο ικανοί και ο κίνδυνος, να χάσει κάποιο παιχνίδι και μαζί μ? αυτό το φήμη του, μεγάλωνε. Επινόησε, λοιπόν, νέους κανόνες δίνοντας το πλεονέκτημα της πρώτης κίνησης στους αντιπάλους του και παίζοντας μ? ένα πιόνι λιγότερο. Ετσι εάν έχανε, η απογοήτευση ήταν μειωμένη, αφού ο αντίπαλος είχε πλεονέκτημα, αν, όμως, κέρδιζε έδειχνε τη δύναμη του ταλέντου του.
'Τα εφηβικά τα δάκρυα των καπνογόνων,/ με το χλωμό το χέρι θα σκουπίσω./ Μα δίοδο δε βρίσκω να περάσω,/ από το μαύρο τείχος του καπνού./ Τη μορφή σου θα κλείσω στη χούφτα μου,/ σαν τον άνεμο στον ασκό του Αιόλου,/ και θ? αφήνομαι σε ταξίδια με δίχως πυξίδα,/ στις ερημικές παραλίες των ονείρων μου μόνο./ Πίσω από μια κιβωτό που με προσπερνάει,/ ασθμαίνοντας απλώνω το χέρι μου./ Λωτό αρπάζω από τα δώρα των Σειρήνων/ σε μια καινούργια στάση ελπίζοντας'.
Ατιτλο ποίημα απ? την ποιητική συλλογή του Μανόλη Λεφάκη
'Η μετοικεσία του ονείρου'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)