ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΧΙΤΛΕΡ ΝΑ ΜΗΝ το καυχηθείς πως πάτησες την Κρήτη/ ξαρμάτωτη την ήβρηκες και λείπαν τα παιδιά της/ Στα ξένα επολεμούσανε πάνω στην Αλβανία/ μα πάλι επολεμήσανε...

ΤΗΝ 'ΤΙΜΗΤΙΚΗ' του έχει αυτές τις μέρες το παραπάνω πασίγνωστο ριζίτικο τραγούδι στις εκδηλώσεις για τη Μάχη της Κρήτης, που άρχισαν στον Νομό μας, το περασμένο Σάββατο, 14 Μαΐου. Το ακούω, γράφοντας, να το τραγουδούν, στεντορεία τη φωνή, οι 'Κρητικές Μαδάρες' και ζεσταίνομαι...

ΞΑΡΜΑΤΩΤΗ ΤΗΝ ΗΒΡΗΚΕ (ας όψεται ο Μεταξάς!) την Κρήτη, τον Μάη του 1941, ο Χίτλερ. Δίχως τα παιδιά της, τα παλικάρια της, που επολεμούσανε πάνω στην Αλβανία. Κι όμως η Κρητική ψυχή ξεσηκώθηκε. 'Δεν την πατείτε 'σεις μωρέ, την Κρήτη ανάθεμά σας!', φώναξαν στους αλεξιπτωτιστές τους που μόλυναν τον κρητικό ουρανό, οι γέροντες, οι γυναίκες και τα παιδιά. Κάνοντας όπλα τις κατσούνες και τα θρηνάκια.

ΞΑΡΜΑΤΩΤΗ ΤΗ βρήκανε και την Ελλάδα (ας όψονται οι φταίχτες πολιτικοί), γι' άλλη μια φορά, τον Μάη του 2011, οι διεθνείς αγορές. Κι ήρθαν οι κάθε λογής σωτήρες για να μας σώσουν. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ενωμένη Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ μπορεί, ακόμα και αν πραγματικά πολύ το θέλει, να σώσει κάποιον, αν ο ίδιος δεν θέλει να σωθεί. Ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί μόνος του να σώσει κάποιον. Συν Αθηνά και χείρα κίνει.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ημέρες εκείνες. Στις μέρες που οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, οι πατεράδες και οι μανάδες μας, δειπνούσαν τη λεβεντιά, πίνοντας το κρασί της δόξας. Στις μέρες που η Κρήτη φορούσε το μαύρο τσεμπέρι της κι έψαλε το 'Χριστός Ανέστη'. Λένε ότι η ιστορία πρέπει να διδάσκει. Αν διδάσκεται σωστά...

'ΜΑΧΕΣ ΠΑΝΩ σε μάχες. Παλικαριές και ηρωισμοί απ' άκρου σ' άκρον του Νησιού. Από το Μάλεμε ως τον Γαλατά κι απ' τον Κακόπετρο ως τα Μεσαύλια. Από το ξεθεμέλιωμα της Καντάνου ως τον Κυρτωμάδω και τα Περιβόλια. Από τα Ρεθεμιώτικα ως το Καστέλλι Πεδιάδας. Από τα Βορίζια ως τη μαρτυρική Βιάννο. Απ' τον Κρεββατά ως τα Γδόχια και τη Μύρτο. Κι απ' τα Λιβαδοκουστογέρακα ως τον Καλλικράτη και τα Σαχτούρια. Ηρώα και Μνημεία, πλάκες και μνήματα, σταυροί και μαυροφορεμένοι, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της καταστροφής και της ερήμωσης, των αντιποίνων και των θηριωδών'.

ΑΠΟΥ ΤΑ Ορη τα Λευκά, να πάει στον Ψηλορείτη,/ Ηρωες και Ηρωισμοί στολίζουνε την Κρήτη! Η μαντινάδα, που την έχει βάλει σαν προμετωπίδα στο εξώφυλλο του βιβλίου του 'Η μάχη της Κρήτης στο Δημοτικό Τραγούδι του Νησιού' (απ' όπου και το παραπάνω απόσπασμα), ο γνωστός τοις πάσι δάσκαλος - λαογράφος Σταμάτης Α. Αποστολάκης.

ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ παράλληλων εκδηλώσεων για τον εορτασμό της 70ής Επετείου της Μάχης της Κρήτης και η παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου της Βικτωρίας Θεοδώρου με τίτλο 'Δραπέτις' (εκδ. 'Κεδρισός') στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων, αύριο, Τετάρτη 18 Μαΐου, στις 7 μ.μ. Και Διεθνής Ημέρα Μουσείων, ωστόσο, αύριο, και όλα τα Μουσεία θα 'χουν ανοιχτές τις πύλες τους. Μεταξύ αυτών και το Μουσείο Τυπογραφίας των 'Χανιώτικων νέων'.

'[...] Δεν σε χρειάζομαι, χαθώ δε χαθώ λογαριασμό δε δίνω/ για τις πέτρες μου, για τα φτενά μου χώματα,/ για τους γιαλούς μου./ Θέλω τους δρόμους μου τους στενούς,/ τα δίχτυα μου τα παλιά, το λύχνο μου,/ τ' αλέτρι μου, τα ερείπιά μου/ Μου φτάνει το κρασί και το λάδι για τις πληγές μου [...]'.
Από τον 'Αρειο Υπνο' (Θούριος ιγ’) της Βικτωρίας Θεοδώρου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)