ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

«ΜΗ ΒΛΕΠΩΝ δε ο βασιλεύς τους Μάγους να γυρίσουν/ εις Βηθλεέμ επρόσταξε παιδί να μην αφήσουν./ Χιλιάδες δεκατέσσαρες σφάζουν εις μιαν ημέραν/ θρήνον, κλαυθμόν και οδυρμόν είχε κάθε μητέρα». Από τα κάλαντρα των Χριστουγέννων. 29 Δεκεμβρίου σήμερα και η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των εν Βηθλεέμ αναιρεθέντων 14.000 νηπίων!

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ Ηρώδης που «διά Χριστόν ως ήκουσε», «εταράχτηκε κι έγινε θηριώδης,/ ότι πολλά φοβήθηκε διά την βασιλείαν». Οι σύγχρονοι Ηρώδηδες και τα αθώα θύματά τους. Οι ασύμμετρες απειλές. Μα και οι παράλληλες απώλειες των ασύμμετρων απειλών...

ΠΡΟΧΘΕΣ Ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος άρχισε να μου μιλά για τη σεισάχθεια. Για τον νόμο που έφερε ο Σόλωνας στην αρχαία Αθήνα με τον οποίο καταργήθηκαν τα χρέη και απελευθερώθηκαν όσοι είχαν γίνει δούλοι εξαιτίας των. Αφελής ερώτηση: Γιατί έγινε τότε και δεν μπορεί να γίνει τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο Σόλων, Σόλων, Σόλων!

ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟ ή Βατοπέδιο. Ακόμα δεν έχουμε συμφωνήσει πώς γράφεται το 'πε (αι)'. Δεν κάνουμε ένα δημοψήφισμα να μας φύγει η κάψα λέω εγώ; Για τον Εφραίμ παραΰστερα.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΑΝ, ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΑΝ, συνεδρίαζαν, δεκατέσσερις ολόκληρες ώρες συνεδρίαζαν στο ΠΑΣΟΚ για να αποφασίσουν στο τέλος να ξανασυνεδριάσουν. Σε δουλειά να βρίσκονται, τα παιδία παίζει ή κάνοντας το καθήκον τους; Προβληματίζομαι για τον τίτλο.

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ. ΒΡΕΧΕΙ, βρέχει και χιονίζει/ κι ο παπάς χερομυλίζει/ και η γάτα μαγειρεύει/ και ο ποντικός χορεύει. Παλιό παιδικό τραγουδάκι. Ο σουρεαλισμός σε όλο του το μεγαλείο. Τέλος διαλείμματος.

ΕΚΛΕΨΑΝ ΤΣΑΝΤΑ γυναίκας. Αγνωστος διέρρηξε κατάστημα. Πήραν Α.Τ.Μ. Τράπεζας με εκσκαφέα. Συνήθεις ειδήσεις που πάνε να γίνουνε... μη ειδήσεις.

ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ λάδι, ένα λίτρο νερό. Ισχύει ακόμα στο ανταλλακτικό παζάρι. Για πολύ λίγο, ωστόσο. Ενάμισι λίτρο λάδι ένα λίτρο νερό, θα ισχύει οσονούπω.

ΤΟ ΞΑΝΑΓΡΑΦΩ και στα σημερινά 'πεταχτά' για να το πιστέψουμε. Πρωταθλητής χειμώνα στο Πρωτάθλημα Β' Εθνικής Κατηγορίας ο Α.Ο. Πλατανιάς. Χόρτ' αγά θα μου πείτε ή για να το ρίξουμε στο αρχαίο «μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Ας μην είμαστε, όμως, μίζεροι! Είναι αλήθεια, πάντως, ότι έχει ακόμα να παιχτεί... πολύ κουμάρι.

ΝΙΚΟ, ΟΣΟΙ σε γνώριζαν κ' οι Πάχνες θα σε κλαίνε/ τσι μαντινάδες που 'γραψες τ' αηδόνια θα τις λένε. Χαιρετισμός στον Νίκο Ψαρό που χάσαμε Χριστουγεννιάτικα απ' τον μαντιναδολόγο μας τον Ηλία τον Σταματάκη. «Στον καλό μου φίλο και άριστο μαντιναδολόγο» η αφιέρωση.

ΠΟΛΛΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους και όλες, όσοι και όσες μου έστειλαν Χριστουγεννιάτικες μαντινάδες και διά της στήλης. Δείγμα γραφής αυτή που μέσω κινητού μου έστειλε ο και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Νεροκούρου Μιχάλης Ασημένιος: «Ή όμορφες ή άσκημες μέρες Χριστού είν' όλες/ ας μας γλυτώσ' η Γέννηση του ΔουΝουΤου τις φόλες».

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ δέντρο, ως σύμβολο καταγράφεται περί το 750, όταν ο Αγιος Βονιφάτιος, θέλησε να εξαλείψει τη βελανιδιά των ειδωλολατρών αντικαθιστώντας τη με το έλατο. Το πρώτο στολισμένο δέντρο εμφανίστηκε στη Γερμανία το 1539 και τα πρώτα στολίδια ήταν συσκευασμένα φαγητά ή άλλα χρήσιμα είδη, που στο πέρασμα των χρόνων και με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου εξελίχθηκαν μόνο σε διάκοσμο. Τα παραπάνω αντί για ιστορικό ανέκδοτο.

«[...] Ορθογώνια του κενού/ οι καταυλισμοί προσφύγων./ Ο δρόμος της Ραμάλα/ διάσπαρτος κουφάρια,/ κάλυκες πυροβόλων./ Το Φως του Ιερού Ναού/ της Γέννησής Σου/ σπαράζει/ σε φάτνη τεθωρακισμένων./ Ενα παλιό ρουμπίνι αγάπης/ δώρισέ μου,/ τα θαμμένα μαϊστράλια,/ απ' την απέραντη αμμουδιά/ της αθωότητας».
Από το ποίημα 'Προσευχή' της Γιώγιας Σιώκου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (29.12.2011)