ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ υγεία και ευτυχία... Η αρχή μα και το τέλος ενός ανέκδοτου ποιήματος, που έγραψε ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος το 1982. Τα λέει όλα, όσα έχουν ειπωθεί, αυτές τις μέρες, για εκείνον, σ’ αυτό του το ποίημα ο 'Ωραίος ως Ελληνας' διάσημος σκηνοθέτης που έφυγε στα 77 του χρόνια, τις προάλλες για τα Κύθηρα των ονείρων του. Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία... Το επιμύθιο στο έργο του.
ΕΙΧΑ γράψει και τις προάλλες, την περασμένη Τρίτη συγκεκριμένα, για την άλλη Ελλάδα, για την Ελλάδα της Αλληλεγγύης, την Ελλάδα της Δημιουργίας, την Ελλάδα του Αγώνα. Εκφραστής αυτής της Ελλάδας και ταυτόχρονα πρεσβευτής της ανά τον κόσμο και ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος.
ΟΧΙ! Δεν λένε τίποτε από μόνες τους οι όποιες ευχές για υγεία και ευτυχία. Για ν’ ανατείλει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, επιμένει να μας θυμίζει ο ποιητής.
ΘΕ ΜΟΥ, μια χάρη σου ζητώ και τη χαρά τζη δος μου/ βοήθα να τελειώσουνε τα βάσανα του κόσμου. Ωραίος, όπως πάντα άλλωστε, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Μόνη της πάντως η εξ ύψους βοήθεια δεν φτάνει για να τελειώσουνε τα βάσανα του κόσμου, Ηλία! Ακρως απαραίτητη και η προσπάθεια των ανθρώπων. Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
'ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ είναι να μην υπάρχουν ζητιάνοι', παρατηρούσε σε μια συνέντευξή της στην 'Καθημερινή' το 2006 η σπουδαία Ελληνίδα Αννα Συνοδινού. Εκτοτε κύλησε πολύ νερό στου κακού τη σκάλα. 'Και κυρίως κατρακυλήσαμε από τη σκάλα ανεχόμενοι σπιθαμιαίοι άνθρωποι να βάζουν τον πήχη του πολιτισμού στο μπόι τους'. Στην τελευταία σελίδα της εφ. 'Χριστιανική' (Πέμπτη 19 Ιανουαρίου) το σχόλιο. Χώρα των ζητιάνων κατάντησαν την πατρίδα μας...
ΠΟΙΟΣ δεν διάβασε, πριν το υπερψηφίσει ή καταψηφίσει το Μνημόνιο; Ρητορικό το ερώτημα που απευθύνεται στους 300 της Βουλής. Ολοι, πλην Χρυσοχοΐδη και άντε της Κατσέλη που πήγαιναν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι, ότι το ’φαγαν με τα ξώφυλλα θα πουν...
ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ του Μάλεμε προχθές, όπου ο Α.Ο. Πλατανιάς έκανε τον Εθνικό Αστέρα να βλέπει στο τέλος... αστεράκια, νικώντας τον με 3 - 0. Λογοπαίγνιο κάνω. Κι εγώ της άποψης Καβακά είμαι. Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις.
ΤΙΜΟΛΕΟΝΤΑ Φραγκάκη, εκδότη της εφημερίδας 'Η Φωνή του Πλατανιά': Νόμιζα ότι είχες σταματήσει να βγάζεις την εφημερίδα καθώς πάνε κοντά δύο χρόνια που δεν έπεσε στα χέρια μου. Χάρηκα πολύ που διαψεύστηκα τις προάλλες, όταν μου την έδωσες μαζί με το καταπληκτικό δεύτερο τεύχος της περιοδικής έκδοσης του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Νηπ. και του Δημ. Σχ. Πλατανιά 'Τα Φυλλαράκια'. Αυτά τα ολίγα προσώρας.
ΚΑΠΟΤΕ ο Παρράσιος διαγωνιζόταν με κάποιο άσημο ομότεχνό του με θέμα τη ζωγραφική παράσταση του ομηρικού ήρωα Αίαντα. Επειδή οι κριτές προτίμησαν το έργο του ασήμαντου ζωγράφου, οι φίλοι του Παρράσιου εκδήλωσαν τη λύπη και την αγανάκτησή τους. Ο ίδιος ο μεγάλος ζωγράφος, ωστόσο, είπε ότι καθόλου δεν τον ένοιαζε η απόφαση, αλλά λυπόταν μόνο για τον Αίαντα, επειδή ο ήρωας νικήθηκε για δεύτερη φορά. Οπως είναι γνωστό, ο Αίας είχε νικηθεί στη διαμάχη για τα όπλα του Αχιλλέα, τα οποία είχαν δοθεί στον Οδυσσέα και για τον λόγο αυτό είχε αυτοκτονήσει (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία, αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας/ Είμαι επισκέπτης./ Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά./ Κι έπειτα δεν μου ανήκει./ Ολο και κάποιος βρίσκεται να πει «δικό μου είναι»./ Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου,/ είχα πει κάποτε με υπεροψία./ Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε./ Οτι δεν έχω καν όνομα./ Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο./ Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάζω./ Ξεχάστε με στη θάλασσα./ Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία'.
Ανέκδοτο ποίημα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://
Χανιώτικα νέα (27.01.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου