ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ των τεσσάρων (του ενός συν των τριών ή των τριών συν του ενός) εξακολουθεί να γράφεται, καθ? υπαγόρευση. Οτι θα τελειώσει θα τελειώσει, το θέμα είναι, ωστόσο, πώς θα τελειώσει και τι θα περιλαμβάνει.
ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ που γράφουν αυτές τις μέρες ο Λουκάς Παπαδήμος και οι τρεις αρχηγοί των κομμάτων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση ο λόγος στο παραπάνω 'πεταχτό', καλά τα καταλάβατε. Αλλο το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων που γράφτηκε από τέσσερις εκπροσώπους της Γενιάς του 1930 και συγκεκριμένα απ? τον Στράτη Μυριβήλη, τον Μιχάλη Καραγάτση, τον Αγγελο Τερζάκη και τον Ηλία Βενέζη. Αλλο πολιτική κι άλλο λογοτεχνία.
ΜΕΤΑΞΥ ΣΚΥΛΛΑΣ και Χάρυβδης. Ο τίτλος του μυθιστορήματος των τεσσάρων, όπως τον σκέφτονται οι πολιτικοί (οι τρεις πολιτικοί συν τον τραπεζίτη, εντάξει) συγγραφείς του. Ε όχι και σφάξτε μας αγάδες για ν? αγιάσουμε, ο τίτλος όπως τον σκέφτονται, αν όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι απ? τους σίγουρους αναγνώστες του.
ΩΣΠΟΥ ΜΙΑ μέρα, έπνιξαν τους κηφήνες στο μέλι, οι μέλισσες... Ελαφρά παραφρασμένα τα λόγια του ποιητή, που φανερώνουν τη δική του άποψη.
ΠΑΜΕ ΓΙΑ επιμήκυνση του χρέους του δανείου... Πάμε για επαναγορά μέρους του δανείου... Πάμε για μείωση του επιτοκίου του δανείου... Δεν θα επιβληθούν μέτρα αντίστοιχα του 2010... Περσινά ξινά σταφύλια.
ΝΑΤΟ, ΝΑΤΟ το δαχτυλίδι! Νατο, νάτο, το δαχτυλίδι! Να το, νάτο το δαχτυλίδι! Εντάξει το ακούσαμε! Μένει να δούμε ποιο χέρι το φορά. Κι αν είναι χρυσό ή τσίγκινο βεβαίως - βεβαίως...
ΑΙΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ η μνήμη! Αιωνία αυτού η μνήμη! Αιωνία αυτού η μνήμη! Για το Τελωνείο Κισάμου η επικήδειος ακολουθία αυτή τη φορά. Μνημόσυνα δεν θα γίνουν ίσα τις κηδείες προλαβαίνουν οι παπάδες. Κι αυτές όχι όλες...
ΑΛΒΑ ΒΗΤΑ/ κόψε πίτα/ δος κι εμέ/ και του Νικήτα/ κι αν περσέψει και λιγάκι/ δώσε και στον Νικολάκη... Και τι έγινε που μεθαύριο Κυριακή μπαίνουμε στο Τριώδιο. Πολλοί είναι οι φορείς που δεν έχουν προκάμει να κόψουν τις πίτες τους...
ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΕΣ τα 'πεταχτά' με Λία και με Γιάννη/ ό,τι δεν φτάν? ο νους του νιους του αλλουνού θα φτάνει. Από τον Ηλία (Λία) Σταματάκη η μαντινάδα. Εκτός των άλλων με τρέλανε η παρήχηση του 'ν', Ηλία! Εκ των ων ουκ άνευ ότι είστε με τον Εννιαχωριανό αχτύπητο δίδυμο.
ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ του πολέμου των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου ο Ευμένης είχε συλληφθεί αιχμάλωτος από τον Αντίγονο και είχε ριχτεί σιδηροδέσμιος στη φυλακή. Επειδή, όμως, είχαν περάσει τρεις μέρες και παρέμενε στην ίδια κατάσταση, είπε στον αρχηγό της φρουράς: 'Απορώ με τον Αντίγονο, γιατί αφού νίκησε, δεν αποφάσισε να με σκοτώσει ή να με διώξει'. Αυτός του απάντησε: 'Το θάρρος για τον θάνατο δεν πρέπει να το δείχνεις τώρα, αλλά να το έδειχνες στη μάχη'. Και ο Ευμένης: 'Είχα και τότε θάρρος, μα τον Δία. Δε βρέθηκε, όμως, κανείς πιο γενναίος από μένα για να με σκοτώσει'. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας' εκδ. 'Σαββάλας').
'Μες στο μελίσσι/ κάθονταν οι κηφήνες αραγμένοι/ έτρωγαν κι έπιναν/ πλήρωναν μέλισσες/ για να χορεύουν/ και να τους τραγουδούν/ μίλαγαν κάποτε σ? αυτές/ άλλοι αυστηρά/ άλλοι τρυφερά/ βγάζαν ανακοινώσεις και ουκάζια/ κοκορεύονταν συχνά/ σαν μνηστήρες της βασίλισσας/ ώσπου μια μέρα/ τους έπνιξαν στο μέλι/ οι μέλισσες όλες μαζί/ κι αυτούς/ μαζί με τους γελωτοποιούς/ τους εκπροσώπους/ και τους μανδαρίνους τους απαίσιους'.
Το ποίημα 'Μια μέρα' του Γρηγόρη Σακαλή.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://
Χανιώτικα νέα (03.02.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου