ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ να δω ανθισμένη αμυγδαλιά εφέτος! Είμαι όμως σίγουρος ότι οι αμυγδαλιές ξανάνθισαν. Τα όποια κρύα και οι όποιοι χειμώνες δεν αποτελούν γι’ αυτές εμπόδια. Πάντα πιστές στο καθήκον τους οι αμυγδαλιές!
ΤΙ ΘΑ ΠΩ σε μια ανθισμένη αμυγδαλιά. Αγαπημένο θέμα έκθεσης για τους μαθητές, μα και για τους δασκάλους, παλιάς κοπής. Αλήθεια τι θα έλεγαν σήμερα σε μια ανθισμένη αμυγδαλιά τα σημερινά παιδιά; Τους έχουμε μάθει να κουβεντιάζουν με τα δέντρα;
ΚΑΤΑ ΚΥΜΑΤΑ η κακοκαιρία. Δεν προλαβαίνει να σκάσει στην ακτή το ένα κύμα κι έρχεται το δεύτερο. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Παραείναι ενάντιοι οι άνεμοι.
Ο ΚΑΛΟΣ καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται. Κι ο καλύτερος καραβοκύρης για το καράβι 'ΕΛΛΑΣ' δεν μπορεί να είναι άλλος απ’ τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Αυτός και μόνο αυτός μπορεί να αποφασίσει σ’ αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι την παραπέρα πορεία. Αυτά μου απάντησε στο περίπου ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος, όταν τον ρώτησα αν τάσσεται υπέρ ή κατά των εκλογών.
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ το 'ναι' οι Ευρωπαίοι στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας και το επεισόδιο (αλήθεια σε ποιο νούμερο βρισκόμαστε) έχει 'αίσιο' τέλος. Παρακάτω, τι γίνεται παρακάτω, είναι το θέμα. Με τους παραμέσα στην καραντίνα της ύφεσης...
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Φώτη Κουβέλη πες αλεύρι. Πεις δεν πεις η Μέρκελ σε γυρεύει. Κι αν δε σε γυρεύει σε τούτο το επεισόδιο θα σε γυρέψει στο αμέσως επόμενο.
ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ συνεχίζεται. Οι παραγωγοί δεν έχουν καταλήξει ακόμα πως θα τελειώσει. Πώς τους συμφέρει να τελειώσει. Με χρεοκοπία της χώρας κι εξαθλιωμένους τους Ελληνες ή με εξαθλιωμένους τους Ελληνες και χρεοκοπία της χώρας;
Ο ΔΙΚΟΣ να πει μπορεί, μα ν’ ακούσει δεν μπορεί, έλεγε η μάνα μου. Θυμούμαι συχνά τελευταία και τούτη την κουβέντα της. Τα κουσούρια μας (μη μου πείτε πως δεν έχουμε) μεταξύ μας τα παραδεχόμαστε, φτάνει να μη μας τα λένε οι απέξω.
ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ αλέστε κι αλεστικά μη δώστε! Ενοπλη ληστεία στο παλιό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας, λέει χθες. Ξέφραγο αμπέλι και τα Μουσεία μας...
ΔΗΛΩΣΗ ΑΠ’ τον Εννιαχωριανό: Επί παντός επιστητού πάντα θα παίρνω θέση,/ όσο καιρό η τρόικα θα βρίσκεται στη μέση. Υγεία, μόνο υγεία, νάχουμε Γιάννη κι εδώ θα είμαστε.
'ΕΙΣΑΙ ΤΗΣ ζωής μου γούρι/ μες στον καύσωνα παγούρι'. ' Κάθε βράδυ κόβω φλέβες/ ξενυχτάω με φραπέδες και ξηλώνω καναπέδες'. 'Στο ρετιρέ της Αμαλίας/ θα γίνει της ανωμαλίας/ θα ’χουμε 11 κοπέλες/ θα ’ρθουν και άντρες με ομπρέλες'. Στίχοι από σκυλάδικα τραγούδια. Για να διευρύνουμε τις γνώσεις μας, όπως μου γράφει ο δημοσιογράφος Κώστας Μπετινάκης που μου τους έστειλε ηλεκτρονικά.
'Εχει στον κήπο μου μια μυγδαλιά φυτρώσει/ κι αν είναι έτσι τρυφερή που μόλις ανασαίνει./ Μα η κάθε μέρα, η κάθε αυγή τηνε μαραίνει/ και τη χαρά του ανθού της δε θα μου τη δώσει/ Κι αλίμονό μου εγώ της έχω αγάπη τόση!/ Κάθε πρωί κοντά της πάω και γονατίζω/ και με νεράκι και με δάκρυα την ποτίζω/ τη μυγδαλιά που ’χει στον κήπο μου φυτρώσει'.
Από το ποίημα 'Μυγδαλιά' του Κώστα Καρυωτάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (18.02.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου