ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

«Η  Ρωμανια κι αν επέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλο». 19 Μαΐου σήμερα, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. Δέκα μέρες πριν απ’ την επέτειο της Αλωσης της Πόλης. Μην ξεχνιόμαστε, μέσα στον προεκλογικό θόρυβο...

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ μέσα σε λίγες μέρες/ δεν ήταν απαραίτητη... υπήρχανε κι οι βέρες. Με το ζόρι παντρειά δεν γίνεται, Εννιαχωριανέ! Πάνε εκείνες οι εποχές με τα προξενιά.
ΑΠΟ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ λοιπόν. Στις 17 Ιουνίου, ως γνωστόν οι επόμενες. Τι θα λέγατε αν γίνονταν στις 22 Ιουλίου οι μεθεπόμενες; Κάλπες στις ανά την Ελλάδα παραλίες. Το θέαμα! Για όλη την Ευρώπη και όχι μόνο!
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ, ΠΡΑΓΜΑ ΑΠΙΘΑΝΟ, πάρει αυτοδυναμία ένα κόμμα στις εκλογές του Ιουνίου, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να σχηματίσει μόνο του κυβέρνηση. Ο τόπος χρειάζεται κυβέρνηση συνεργασίας. Οχι μόνο δύο, αλλά περισσότερων κομμάτων... Παραέχουμε μείνει πίσω. Σαφής ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος που συστήσει να χαμηλώσουν απ’ όλους οι τόνοι.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ να χτίζεις παλάτια/ ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια... Παντός καιρού τούτο το λαϊκό άσμα, ε;
MEIΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ του προέδρου και των υπουργών της κυβέρνησης κατά 30%. Μείωση των οικονομικών κονδυλίων που δίδονται στα υπουργικά γραφεία. Μείωση των συνεργατών που ασχολούνται στους υπουργούς και υφυπουργούς. Υπογραφή απ’ τα μέλη της κυβέρνησης ενός κώδικα δεοντολογίας, που αναφέρει ότι το καθένα θα πρέπει να απέχει από κάθε σύγκρουση συμφερόντων. Αυτά εις... Παρισίους! Αμα τη αναλήψει του πρώτου Υπουργικού Συμβουλίου του Φρανσουά Ολάντ.
ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΤΟΠΟ τον Μάη μήνα βρέχει! Κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρό μου. Μπουμπουλιασμένος ο ουρανός, έτοιμος για βροχή. Μπορεί και να μην βρέξει, όμως. Μπορεί...
ΤΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ’ΡΧΕΤΑΙ μια φορά την εβδομάδα ο ταχυδρόμος, στα Τσικαλαριά, όπου μένω! Κάμε Αγιε Φανούριε, το θαύμα σου κι εγώ ξια μου! Μια λαμπάδα ίσαμε το μπόι μου σου τάζω! Βρε που φτάσταμε!
ΕΛΕΝΗ, ΛΕΝΑ, ΕΛΕΝΑ, Κωνσταντίνα, Κωστούλα, Κωνσταντίνε, Κώστα, Κωστή, Κωστάκη και βέβαια Λίλη, χρόνια πολλά και καλά, από σήμερα για μεθαύριο!
«ΜερικΕΣ ΦΟΡΕΣ ρωτούν 'γιατί ΑΕΚ'; Η απάντηση είναι η απλή πραγματικότητα. Κωνσταντινούπολη: Αν βρείτε τον εαυτό σας να κλαίει για την εξαφανισμένη, μια ημέρα, πατρίδα, για τη νοσταλγία αυτής, η πατρίδα γίνεται η ΑΕΚ. Δεν επιλέγουν την ΑΕΚ. Η ΑΕΚ θα τους επιλέξει. Το θέμα ΑΕΚ είναι πόθος. Εχει μείνει πίσω από τη μικρή παιδική ηλικία». Εχω την εντύπωση ότι για σένα τα ’γραψε αυτά, Μήτσο, ο Τούρκος δημοσιογράφος, οπαδός της Ενωσις, Ζενέλ Γιανίν Ντακχάν για λογαριασμό του Eurosport.com
Ο  ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΟΡΙΣΕ τον άνθρωπο ως 'ζώο με δύο πόδια και χωρίς φτερά' και ο ορισμός αυτός έγινε δεκτός με ικανοποίηση. Ο Διογένης όμως μάδησε έναν κόκορα και τον πήγε στη σχολή του Πλάτωνα λέγοντας: «Αυτός είναι ο άνθρωπος κατά τον Πλάτωνα». Ετσι προστέθηκε στον ορισμό το «και με πλατιά νύχια» (Πηγή: Διογένη Λαέρτιου: 'Διογένης ο Κυνικός').

«Εναν παιδίν, καλό παιδίν, έρχεται κι ανεγνώθει./ Σιτ’ αναγνώθ’, σίτε και κλαίει, σίτε κρούει την καρδίαν./ Αϊλί εμάς, και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία./ Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια/ κι Αϊ Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται./ - Μη κλαις, μη κλαις, Αϊ-Γιάννε μου και δερνοκοπισκάσαι/ - Η Ρωμανία πέρασεν, η Ρωμανία πάρθεν./ - Η Ρωμανία κι αν επέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο».
Από ένα δημοτικό τραγούδι του Πόντου για την άλωση της Πόλης.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (19.05.2012)