ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Πάντα τίμιος και με τον Θεό και με τους ανθρώπους

Για το νέο βιβλίο του αρχιμανδρίτη Ιγνάτιου Χατζηνικολάου 'Της ψυχής το σκότος (ήτοι το δαιμόνιον της αχαριστίας)', ο τίτλος του, έχουν ήδη γραφτεί στην εφημερίδα μας πολλά και από πολλούς. Κι είμαι σίγουρος ότι θα γραφτούν περισσότερα και από άλλους. Και γιατί ο π. Ιγνάτιος είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους πάντες. Κυρίως όμως γιατί η κάθε έκδοση ενός καινούργιου βιβλίου του αποτελεί ξεχωριστό γεγονός και πεδίο συζήτησης και προβληματισμού. 'Η κρίσις του σύγχρονου πολιτισμού' ο τίτλος του πρώτου βιβλίου του, που κυκλοφορήθηκε το 1967. 'Διάλογος ψυχής', 'Αντίλαλοι αγάπης', 'Στην πορεία της ζωής', 'Αρωμα ψυχής', 'Στα μονοπάτια του πόνου', 'Τίμιοι με τον Θεό', οι τίτλοι κάποιων άλλων απ’ τα 23 (!) που έχει εκδώσει μέχρι σήμερα. Από την πρώτη κιόλας εμφάνισή του στον συγγραφικό στίβο ο λαμπρός αυτός ιερωμένος έβαλε τον δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων της σύγχρονης πραγματικότητας. Κι αυτήν την πορεία ακολούθησε και συνεχίζει να ακολουθεί. Φαίνεται ξεκάθαρα και μόνο από τους τίτλους των βιβλίων αυτό. Κατ’ εξοχήν φιλάνθρωπος ο πάντα συναρπαστικά άμεσος γραπτός λόγος του π. Ιγνατίου. Οπως και ο προφορικός του άλλωστε, ως ιεροκήρυκας. Και βέβαια λόγος κοινωνίας. Εχει δοσμένη απ’ τον Θεό τη χάρη ο και τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας μας θεολόγος, τ. λυκειάρχης και ιεροκήρυκας, συγγραφέας μας, να χρησιμοποιεί τη γλώσσα στη βασική κοινωνική της αποστολή που είναι η επικοινωνία. Και με την έννοια ότι δεν γράφει από μονός του για τον εαυτό του και μόνο. 'Εχω την αίσθηση και τη βεβαιότητα ότι το βιβλίο αυτό, δεν το έγραψα μόνος μου, το γράψαμε χιλιάδες προδομένοι από τους αχαρίστους ευεργετηθέντες μας', μας εξομολογείται μεταξύ των άλλων, στον πρόλογο του νέου του βιβλίου. Και με την έννοια ότι ανοίγει διάλογο, έναν υπεύθυνο διάλογο αγάπης, με τον αναγνώστη του. Για 'της ψυχής το σκότος, ήτοι το δαιμόνιον της αχαριστίας', αυτήν τη φορά. 'Οι φίλοι μου και οι πλησίον μου εξ εναντίας μου ήγγισαν και έστησαν'... Ο στίχος αυτός απ’ τον 37ο ψαλμό του Δαυίδ και τον οποίο χρησιμοποιεί σ’ ένα απ’ τα κεφάλαια του βιβλίου του ο π. Ιγνάτιος, αποτελεί μια αλήθεια, που άλλος λίγο, άλλος πολύ την έχουμε όλοι συναντήσει. Παραπονούμαστε και λογικό είναι, να παραπονούμαστε γι’ αυτό. Εδώ ο Χριστός ο ίδιος παραπονέθηκε. Ομως για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του π. Ιγνάτιου 'Μήπως κι εμείς είμαστε αχάριστοι για τους άλλους, μήπως άλλοι παραπονούνται για μας;'. Ας βάλουμε το χέρι στην καρδιά κι ας απαντήσουμε. Απαντήσεις με το χέρι στην καρδιά θέλει απ’ τους αναγνώστες του ο π. Ιγνάτιος! Οντας πάντα τίμιος και με τον Θεό και με τους ανθρώπους...

Στον Χόνδρο της Βιάννου

Ακολουθώντας τα μονοπάτια της Ιστορίας πάω στον Χόνδρο της Βιάννου, έχοντας σε ρόλο ξεναγού τον και καλό μου φίλο απ’ τα παλιά, Χονδριγιανό δάσκαλο - συγγραφέα Αντώνη Εμμ. Στιβακτάκη. Για ένα ταξίδι της φαντασίας πρόκειται. Για ένα ταξίδι της φαντασίας πρόκειται. Για ένα ταξίδι που κρατά αρκετή ώρα, όση χρειάζεται για να διαβάσω τις 232 σελίδες του βιβλίου που έγραψε ο φίλος μου για το χωριό του και να περιεργαστώ τις πολλές ιδιαίτερα ομιλητικές κατατοπιστικές έγχρωμες φωτογραφίες που τις διανθίζουν. Στον πατέρα του Εμμανουήλ Α. Στιβακτάκη και σ’ όλους τους χωριανούς του, όπου κι αν βρίσκονται, αφιερώνει το βιβλίο του, που αποτελεί έκδοση του Συλλόγου Απανταχού Χονδριγιανών 'Το Κεφάλι', ο συγγραφέας. Μα και σ’ όλους τους αναγνώστες του, θα ήθελα να προσθέσω. Και για τους (μας) δίδεται η ευκαιρία να γνωρίσουν (-ουμε) την ιστορία, τον πολιτισμό, τα πρόσωπα και γενικά ό,τι έχει σχέση με τη ζωή των κατοίκων του όμορφου αυτού χωριού. Και βέβαια γιατί λειτουργεί σαν προσκλητήριο επιστροφής του καθενός στις ρίζες του. 'Οποιος λαός αποκοπεί από τις ρίζες του είναι καταδικασμένος να περιέλθει σε πνευματική σύγχυση, σε πνευματικό μαρασμό και τελικά να αφανιστεί', γράφει σαν προμετωπίδα στην αρχή του βιβλίου ο Αντώνης Στιβακτάκης και παραθέτει ένα απόσπασμα από κείμενο του Στράτη Μυριβήλη: 'Ενας λαός, ένα έθνος δεν εξαφανίζεται μονάχα με τη φωτιά και το σίδερο. Δεν εξαφανίζεται μονάχα με το χάσιμο της ζωής του. Εξαφανίζεται πιο σίγουρα, πιο τελειωτικά με το χάσιμο της ψυχής του'. Να μην αποκοπούμε απ’ τις ρίζες μας, να μην χάσουμε την ψυχή μας! Το μήνυμα που στέλνει στον καθένα μας ξεχωριστά με το βιβλίο του αυτό και ο Αντώνης Στιβακτάκης, που ειρήσθω εν παρόδω έχει εκδώσει μέχρι τώρα περισσότερα από τριάντα βιβλία (τελευταίο το 'Γέροντας Αβιμέλεχ', που παρουσιάστηκε πρόσφατα και στα Χανιά) ποικίλου περιεχομένου. Η σωτηρία της ψυχής του τόπου μας, για να προσθέσω μια λέξη στον γνωστό στίχο του τραγουδιού του Σταμάτη Κραουνάκη, είναι πολύ μεγάλο πράγμα!...

Χανιώτικα νέα (24.09.2012)