Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ


Το σχολείο δεν είναι μέρος της ζωής, αλλά η ίδια η ζωή και δεν πρέπει να ’ναι κλεισμένο στους τέσσερις τοίχους του.

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Γ’ - Δ’ ΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜ. ΣΧ. ΣΚΙΝΕ - ΦΟΥΡΝΕ
Γνωριμία με τους 'Γιατρούς του Κόσμου'





'Tους 'Γιατρούς του Κόσμου', ύστερα από προσκλήσεις της υπεύθυνης του Κ.Π.Δ. Αγίου Ιωάννη Ελισσάβετ Τσιγκουνάκη, επισκέφτηκαν πριν από λίγες μέρες τα παιδιά της Γ’ και της Δ’ τάξης του Δημ. Σχολείου Σκινέ - Φουρνέ, στο πλαίσιο της Εβδομάδας Εθελοντισμού, όπως έγραψε στο σχετικό σημείωμα που μου έστειλε ο διευθυντής του Σχολείου, Γιώργος Ασλάνης, έχοντας συνοδούς τις δασκάλες τους, τη Δέσποινα Καραμουσλή και την Κατερίνα Βαλάρη. Ο,τι καλύτερο για να γνωρίσουν τα παιδιά τις δράσεις αυτής της οργάνωσης και να εισαχθούν στην έννοια του εθελοντισμού. Φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από τις υπέροχες σχετικές εργασίες, που έγραψαν τα παιδιά, μετά την επίσκεψη αυτή. Φαίνονται όμως και πολλά άλλα πράγματα. Οτι το σχολείο δεν είναι μέρος της ζωής, αλλά η ίδια η ζωή και δεν πρέπει να ’ναι κλεισμένο στους τέσσερις τοίχους του, για παράδειγμα. Συγχαρητήρια και στους μεγάλους και στα παιδιά για τις εργασίες τους. Πάντα τέτοια!
Β.Θ.Κ.

Πριν από μια εβδομάδα η τάξη μου επισκέπθφηκε τους 'Γιατρούς του Κόσμου'. Μας είπαν για το τι κάνουν οι εθελοντές και μας έδειξαν διάφορες φωτογραφίες που έχουν πάει σε μια ξένη χώρα για να βοηθήσουν.
Μετά το λεωφορείο μάς πήγε στο πολυϊατρείο τους. Μας έδειξε το φαρμακείο και τα δύο δωμάτια των αρρώστων.
Το ένα δωμάτιο είναι για τους μεγάλους και το άλλο για τους μικρότερους. Πιστεύω πως αυτό που κάνουν οι δυο οργανώσεις Γιατροί χωρίς σύνορα και οι 'Γιατροί του Κόσμου' είναι πάρα πολύ καλό. Διότι αν δεν υπήρχαν αυτοί, πολλοί άνθρωποι θα είχαν πεθάνει.
Εύχομαι να μπορούσα να είμαι κι εγώ όταν μεγαλώσω μια από τους εθελοντές του κόσμου και να βοηθάω τους συνανθρώπους μου.
Μυρτώ Λαγουδάκη

Πριν από μια εβδομάδα επισκεφτήκαμε τους 'Γιατρούς του Κόσμου'.
Οι 'Γιατροί του Κόσμου' δουλεύουν πολύ σκληρά προσφέροντας ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια στα κράτη που έχουν ανάγκη. Συνήθως είναι γιατροί και νοσηλευτές.
Με εντυπωσίασε πολύ ό,τι κάνουν και μερικές φορές κινδυνεύουν για τη ζωή τους και για την υγεία τους χωρίς να πληρώνονται.
Εμείς οι άνθρωποι πρέπει να βοηθάμε τα παιδιά όλου του κόσμου. Δεν είναι ανάγκη να είναι μεγάλο ποσό. Μ’ ένα ευρώ μπορούμε να σώσουμε τη ζωή ενός παιδιού.
Για εμένα οι 'Γιατροί του Κόσμου' είναι ήρωες!
Χρυσούλα Χατζηδάκη

Την περασμένη εβδομάδα πήγαμε εκδρομή στους 'Γιατρούς του Κόσμου' στα Χανιά. Είδαμε μια γιατρό που μας έδειξε ένα βίντεο, το οποίο είχε πολλές φωτογραφίες με άρρωστα παιδιά. Είδαμε και παιδιά που ήταν φτωχά, χωρίς ρούχα, παπούτσια και φαγητό. Μας ξενάγησαν στοα γραφεία τους τα οποία ήταν απλά. Δίπλα από αυτά ήταν ένα δωμάτιο το οποίο είχε τα τρόφιμα και τα φάρμακά τους. Για ενθύμιο μας έδωσαν ένα φυλλάδιο ενημερωτικό και ένα αυτοκόλλητο που έγραφε: 'Γιατροί του Κόσμου'. Αυτή η επίσκεψη μάς δίδαξε πολλά και θα μας μείνει αξέχαστη!
Γιώτα Αρχοντάκη Δ’ Τάξη

Την περασμένη εβδομάδα επισκευτήκαμε το πολυϊατρείο των 'Γιατρών του Κόσμου' μετά από πρόσκληση του Κέντρου Παιδικής Δημιουργίας Αγ. Ιωάννη.
Οταν φτάσαμε εκεί αντικρίσαμε, χιλάδες φάρμακα που θα χρησιμοποιήσουν άνθρωποι που τα έχουν ανάγκη.
Οι γιατροί μας είπαν ότι έχουν κάνει αποστολές σε πολλές χώρες, για να βοηθήσουν ανθρώπους που υποφέρουν από αρρώστιες. Μου έκανε εντύπωση πως όλοι οι 'Γιατροί του Κόσμου' δουλεύουν εθελοντικά και πως χωρίς την βοήθειά μας δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν το έργο τους.
Εμείς τα παιδιά κρατούσαμε φάρμακα που δεν τα χρειαζόμασταν στο σπίτι μας, για να τους βοηθήσουμε.
Εύχομαι και άλλοι άνθρωποι να βοηθάνε τους Γιατρούς του Κόσμου.
Νικόλας Χατζάκης

Πριν λίγες μέρες επισκεφτήκαμε με το σχολείο μου το πολυϊατρείο των 'Γιατρών του Κόσμου' που βρίσκεται στα Χανιά.
Στον χώρο αυτό δουλεύουν εθελοντές που μαζεύουν φάρμακα και τρόφιμα για τους άστεγους και για τους μετανάστες. Επίσης τους προσφέρουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ψυχολογική υποστήριξη. Τέλος τους προσφέρουν αγάπη και φροντίδα χωρίς κανένα αντάλαγμα. Μακάρι όλοι να βοηθάμε τους ανθρώπους που μας χρειάζονται.

Γιάννης
Φραγκονικολάκης                

Την περασμένη Τετάρτη, πήγαμε στο κέντρο Παιδικής Δημιουργίας Αγ. Ιωάννη για να γνωρίσουμε και να μιλήσουμε από κοντά, με τους 'Γιατρούς του Κόσμου'.
Μόλις φτάσαμε, αντίκρισα ένα μεγάλο κτήριο. Μπαίνοντας μέσα υπήρχε μια τεράστια μαρμάρινη σκάλα, που οδηγούσε στα γραφεία των γιατρών. Μια κυρία μας πήγε στη μικρή αποθήκη, που υπήρχαν τα φάρμακα για τους άρρωστους. Η κυρία Κατερίνα μας έδωσε κάποια φυλλάδια, που έγραφαν για τη δουλειά των γιατρών και πόσο σημαντική είναι αυτή. Ταξιδεύουν σ’ όλο τον κόσμο για να σκορπίσουν χαμόγελα και να βοηθήσουν χιλιάδες αρρώστους. Εμαθα επίσης, ότι δεν πληρώνονται κανονικά αλλά πέρνουν ένα μικρό μισθό.
Οταν τελειώσαμε την ξενάγηση, καθήσαμε να φάμε το κολατσιό μας στην μπροστινή αυλή του κτηρίου. Μετά το φαγητό χαιρετήσαμε τους γιατρούς και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Αυτή η εκδρομή ήταν για μένα μοναδική! Έμαθα υπέροχα πράγματα και είμαι πολύ χαρούμενη που κατάφερα να γνωρίσω από κοντά αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους.
Μαρία Αστρουλάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου