ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΚΑΘΕ ΩΡΑ έχει το άμεσο καθήκον της, το πρόσταγμά της πάνω στις άλλες'. Μια φράση της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ (σε μετάφραση Ιωάννας Χατζηνικολή) που τη χρησιμοποιεί και σαν τίτλο σ’ ένα ποίημα της η Αγγελική Σιδηρά. Το εντυπωσιακό και βέβαια πρωτότυπο, είναι ότι όλα τα ποιήματα της άγνωστής μου προσωπικά καλής αυτής ποιήτριας, που περιλαμβάνονται στην ποιητική της συλλογή 'Αμείλικτα γαλάζιο', έχουν τίτλους φράσεις της Γιουρσενάρ, παρμένες από τα βιβλία της.

ΑΝΟΙΓΩ αγκύλη: Η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ (1903 - 1987) ήταν Γαλλίδα συγγραφέας και ποιήτρια, μια απ’ τις κορυφαίες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα. Η σημασία της συνεισφοράς της στη λογοτεχνία αναγνωρίστηκε μέσα από πολυάριθμες διακρίσεις, με κυριότερη την αναγόρευσή της το 1980 ως μέλους της Γαλλικής Ακαδημίας. Ηταν η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε παρόμοια θέση. Ιδιαίτερα στενή ήταν η σχέση της με την Ελλάδα και η αγάπη της για τον ελληνικό πολιτισμό (Πηγή: el.wikipedia.org). Κλείνω την αγκύλη.

ΑΠΟΡΩ πού τα βρίσκεις και τα γράφεις, όλα αυτά που γράφεις κάθε μέρα! Πάντα την ίδια απορία μου εκφράζει ο και συνεργάτης της εφημερίδας μας ιστορικός ερευνητής Χαράλαμπος Μπουρνάζος, όταν μιλήσουμε στο τηλέφωνο. Εγώ τα βρίσκω; Αυτά με βρίσκουν, Χαράλαμπε. Οπως καληώρα! Πάμε παρακάτω.

ΤΗ ΓΝΩΣΤΗ δήλωση (ανεκδιήγητη τη χαρακτηρίζει) του γενικού γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών Γιώργου Μέργου για τον κατώτατο μισθό, παίρνει σαν αφορμή η μαντιναδολόγος μας Νεκταρία Θεοδωρογλάκη και γράφει: 'Χρυσά κουτάλια παίρνουνε οι βουλευτές να φάνε/ δεν νοιάζονται, αδιαφορούν οι άλλοι αν πεινάνε'. Καταλαβαίνω τον θυμό σου (είναι και δικός μου) μην τους βάνεις όμως, όλους στο ίδιο τσουβάλι, Νεκταρία!

ΛΑΘΟΣ; Ποιο λάθος; Γράψτε λάθος! Κανένα λάθος δεν έγινε στους πολλαπλασιαστές, λέει ο πολύς Ολι Ρεν, υποστηρίζοντας ότι το πρόγραμμα του Μνημονίου, που μας επεβλήθη, έτσι όπως μας επεβλήθη, είναι σωστό. Κατραπακιά! Αλλη μια κατραπακιά! Για να δούμε μέχρι πότε θα τις δεχόμαστε.

ΑΠΟ ΝΙΚΗ σε νίκη πάει η ομάδα μας, γείτονα, ωστόσο, τη σημαία με τον Δικέφαλο δεν την είδα ακόμα να ανεμίζει στην ταράτσα σου. Ηθελα να ’ξερα τι περιμένεις! Μήπως την έξοδο της ΑΕΚΑΡΑΣ μας στην Ευρώπη;

ΑΓΓΕΛΙΚΗ Σιδηρά, ποιήτρια, Αθήνα: Πολλά απ’ τα ποιήματα που περιλαμβάνονται στις δύο ποιητικές σας συλλογές 'Αμείλικτα γαλάζιο' (εκδόσεις Καστανιώτη) και 'Αμφίδρομη Ελξη' (εκδόσεις Καστανιώτη και Διάττων) που είχατε την καλοσύνη να μου στείλετε θα βρουν τη θέση τους στο τέλος της στήλης. 'Στάζει ποίηση' έγραψα για τη συλλογή σας 'Ο πιο μικρός περίπατος', που μου έστειλε η κοινή μας φίλη, δασκάλα - ποιήτρια Πόπη Γαβριλάκη. Ξαναϋπογράφω με μεγαλύτερο ενθουσιασμό τη φράση μου. Σας ευχαριστώ από καρδιάς.

'ΕΝΑΣ από τους Ιουδαίους, που αναγκαστικά ακολουθούσαν τον στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν και ο Μοσσόλαμος, που τον θεωρούσαν ως τον καλύτερο σκοπευτή. Κάποτε καθώς βάδιζε μαζί με τους άλλους προς την Ερυθρά θάλασσα τούς σταμάτησε ένας μάντης που παρατηρώντας ένα πουλί τούς είπε: 'Συμφέρον όλων μας είναι να κοιτάξουμε το πουλί τι θα κάνει. Αν πάει μπροστά, να πάμε κι εμείς. Αν πάλι πάει πίσω, να γυρίσουμε κι εμείς πίσω'. Ο Μοσσόλαμος τότε, τέντωσε το τόξο του και κάρφωσε ένα βέλος στο πουλί, που έπεσε νεκρό στα πόδια τους. Σ’ αυτούς που θυμωμένοι έτρεξαν εναντίον του τούς είπε: 'Τι είναι αυτό που σας έπιασε, δυστυχισμένοι; Πως αυτό το πουλί που δεν πρόβλεψε τον δικό του χαμό θα μπορούσε να προβλέψει για σας τον σωστό δρόμο;' (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας')

[...] 'Μια εβδομάδα περιμένει αδυσώπητη/ μπροστά μας./ Μπορούμε να υποκύψουμε/ ξανά στους εαυτούς μας/ τα πάθη μας να επαναλάβουμε·/ οι Κυριακές μάς περιμένουν/ πάντα γενναιόδωρες/ να εξαγνισθούμε/ Σάπια τα δόντια μας/ έχουμε ντύσει με χρυσές κορώνες/ και να τα επιτέλους τα χρυσά δοντάκια/ που μάταια γυρεύαμε από παιδιά'.
Από το ποίημα 'Κάθε ώρα έχει το άμεσο καθήκον της, το πρόσταγμά της πάνω στις άλλες' της Αγγελικής Σιδηρά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (15.02.2013)