ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Τον νου σου στο παιδί

Ο φασιστικός χαιρετισμός, με τον οποίο έσπευσε να πανηγυρίσει ένα γκολ της ομάδος του ο ποδοσφαιριστής Κατίδης, τον έφερε στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Η θέση μου για το συμβάν;
Θεωρώ ότι πρωτίστως θα έπρεπε να ακούσουμε τη θέση του ίδιου και μετά να εξάγουμε τα όποια συμπεράσματά μας αντί να σπεύσουμε να τον… κατασπαράξουμε, "εμείς οι άμεμπτοι και αψεγάδιαστοι". Κυρίως δεν θα έπρεπε να κάνουμε κάτι που εδώ στη χώρα μας είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα· να προτρέξουμε να 'λιθοβολήσουμε' αυτό με το οποίο δεν συμφωνούμε, δίχως να ερευνήσουμε πρώτα το θέμα για να βγάλουμε τα όποια συμπεράσματά μας! Αλλα όποια και να ήταν αυτά τα συμπεράσματα, πάλι δεν είναι ενδεδειγμένη συμπεριφορά η κατακραυγή κατά αυτόν τον τρόπο ενός 19χρονου νέου ποδοσφαιριστή που, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις του, δεν ήξερε τι έκανε.
Δεν έχω κανέναν λόγο να μην τον πιστέψω, έστω κι αν αυτό που λέει είναι ψέμα! Διότι κατ’ ουσίαν -αν κρίνουμε από τον πρότερο βίο του- σίγουρα δεν ήξερε τι έκανε.
Ο ίδιος εξάλλου είπε πως ούτε φασίστας ούτε ναζιστής ούτε ακροδεξιός είναι, πολύ περισσότερο δεν είναι ούτε ρατσιστής που κυνηγά να δείρει μετανάστες! Οπως και να ’χει, δικαιούται -όχι βέβαια από εμένα αφού ούτε κριτής ούτε δικαστής σε δικαστήριο είμαι- να μην εξωστρακιστεί ούτε να "λιντσαριστεί" από καμία Αρχή, θεσμικό πρόσωπο ή απλό πολίτη τούτου του τόπου!
Αδυνατώ εξάλλου να κατανοήσω τη μανία ορισμένων που έσπευσαν να τον κατασπαράξουν λες και όλα τα άλλα εδώ στη χώρα μας λειτουργούν ιδεατά και ο 19χρονος είναι το μίασμα και πρέπει να το εξοντώσουμε.
Αντί επιλόγου, κατέγραψα τις σκέψεις μου στο παρακάτω:
Τον νου σου στο παιδί, μίλα του, στάσου πλάι του, 'συζήτησέ το'. Άκουσέ το, αφουγκράσου τι έχει να σου πει με τα λόγια του, τις πράξεις του, τις μικρές ανεπαίσθητες κινήσεις του.
Ο,τι κι αν σου πει, όπως κι αν σου μιλήσει, μην το αποπάρεις, μη το φοβίσεις. Μικρό είναι, δεν ξέρει. Εσύ, εξήγησέ του, ψάξτε μαζί τις απαντήσεις! Κι αν δεν γνωρίζεις κάτι σε ερώτησή του μην προσπαθήσεις να το κοροϊδέψεις. Πες του το κι αυτό θα καταλάβει· θα το νιώσει! Γιατί η αλήθεια βιώνεται, τη νιώθεις ότι είναι αλήθεια! Μέσα σου. Γι’ αυτό σου αφήνω παραγγελιά: Τον νου σου στο παιδί και σαν τα μάτια σου να το ’χεις! Εχε την έγνοια του, από κοντά, από μακριά, απ’ όπου επιτρέψει ο αυθορμητισμός του να σε τοποθετήσει. Τούτο το 'μαζί' να ’χεις κατά νου. Μαζί να μπορείτε να πορεύεστε και συ ως πιο μεγάλος, ως ελάχιστα πιο έμπειρος, εσύ που… τις δυσκολίες της μικρής αυτής ηλικίας, τις αναζητήσεις και τα μπερδέματα του μυαλού, της καρδιάς και της ψυχής τα ’χεις 'περάσει', εσύ να ’σαι πλάι του. Κι όταν στο ζητήσει πιάσ’ του το χέρι και σήκωσέ το αν πέσει. Κι όταν το νιώσεις -ναι το νιώθεις κάτι τέτοιο- πως έχει ανάγκη να πιαστεί από κάπου, να ’σαι εκεί, κοντά! Να ’σαι έτοιμος να του παραστείς! Με καθαρό το βλέμμα να το κοιτάξεις και μη το αποπάρεις για τις επιλογές που έκανε. Τούτη την ώρα που ’χει θολώσει το μυαλό του, τούτη την ώρα σε χρειάζεται πιότερο...

Χανιώτικα νέα (20.03.2013)