Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το χειρότερο πολίτευμα με εξαίρεση όλα τ? άλλα». Σκέφτομαι πολλές φορές τη φράση αυτή του Ουίνστον Τσώρτσιλ τελευταία κι όσο τη σκέφτομαι πάντα στην ίδια... μετασκέψη καταλήγω. Οντως δεν υπάρχει καλύτερο πολίτευμα απ? τη Δημοκρατία, παρά τα πολλά και ποικίλα 'κουσούρια' της, που είναι αλήθεια ότι έχουν πλησιάνει εν Ελλάδι, και όχι μόνο, τον τελευταίο καιρό.
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το χειρότερο πολίτευμα με εξαίρεση όλα τ? άλλα». Σκέφτομαι πολλές φορές τη φράση αυτή του Ουίνστον Τσώρτσιλ τελευταία κι όσο τη σκέφτομαι πάντα στην ίδια... μετασκέψη καταλήγω. Οντως δεν υπάρχει καλύτερο πολίτευμα απ? τη Δημοκρατία, παρά τα πολλά και ποικίλα 'κουσούρια' της, που είναι αλήθεια ότι έχουν πλησιάνει εν Ελλάδι, και όχι μόνο, τον τελευταίο καιρό.
'ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ' το πρώτο σημερινό 'πεταχτό'. Μην ξεχνιόμαστε. Σαν σήμερα πριν από 39 χρόνια, 24 Ιουλίου 1974, έπεσε, κάτω απ? το βάρος της κυπριακής τραγωδίας, η εφτάχρονη δικτατορία και επανήλθε η Δημοκρατία. Χαράς Ευαγγέλια απ? τα παραληλούντα στις πλατείες πλήθη τότε. Μια νέα, πολλά υποσχόμενη περίοδος, η περίοδος της Μεταπολίτευσης, μόλις άρχιζε. Πολύς προβληματισμός και πολλή.. μουρμούρα τώρα.
ΣΤΟΝ ΗΡΟΔΟΤΟ βρίσκεται ο πρώτος ορισμός της Δημοκρατίας. Δημοκρατία μας λέει ο πατέρας της Ιστορίας είναι «το πολίτευμα στο οποίο άρχει το πλήθος [...] και τα αξιώματα απονέμονται διά κλήρου, όλοι λογοδοτούν για τη διαχείριση της αρχής και οι αποφάσεις λαμβάνονται από κοινού». Καλός μου φαίνεται σε μια πρώτη ανάγνωση. Σε μια δεύτερη, ωστόσο, αντιλαμβάνομαι εύκολα τα προβλήματα που έχει.
«Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι μια ωραία κοπέλα που για να σου μείνει πιστή πρέπει να της κάνεις έρωτα κάθε μέρα». Ολίγον (ή μήπως πολύ;)... σεξιστικός ο ορισμός που έδωσε για τη Δημοκρατία ο Γάλλος πρωθυπουργός Edourd Herriot (1872 - 1957). Εν πάση περιπτώσει. Από ορισμούς για τη Δημοκρατία, άλλο τίποτα. Να φάνε και οι κότες, 'τζάμπα πράμα'...
«ΜΑΣ ΡΙΞΑΝ μαύρο στην τιβί, θύμισαν μαύρα χρόνια/ μα στις καρδιές μας τραγουδούν γλυκόλαλα αηδόνια!». Παντός καιρού και... πάσης καταστάσεως ο πρώτος κατά τα πρεσβεία μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας Σταματάκης. Μια ψυχή που είναι να βγει, ας μη βγει, η φιλοσοφία του.
ΜΗΝΑ ΜΕ τον μήνα, για να μην πούμε μέρα με τη μέρα, μεγαλώνουν στην Ελλάδα, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία οι στρατιές των ανέργων. Βορά στη δίνη των σκοτεινών απόνερων της κρίσης που εξακολουθεί να μαστίζει τις χώρες του Νότου...
ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Τύπου (Αγία Σοφία) απόψε το βράδυ. Οσοι πιστοί της λαϊκής μουσικής παράδοσης της 'Αρχοντοεπαρχίας' μας, προσέλθετε! Πολλά θ? ακουστούν γι? αυτήν και για τους καλλιτέχνες της κατά την παρουσίαση του βιβλίου των Γιάννη Λεντάρη και Γιώργου Γιακουμινάκη...
ΜΙΑ ΑΠΟ τις αφορμές του Πελοποννησιακού Πολέμου ήταν και το Μεγαρικό ψήφισμα (432 π.Χ.) που απέκλειε τους Μεγαρείς από τα λιμάνια της αθηναϊκής συμμαχίας και τους στερούσε από σημαντικά έσοδα. Λίγο πριν από την έναρξη του πολέμου λένε ότι έφθασε στην Αθήνα πρεσβεία από τη Σπάρτη, ζητώντας την κατάργηση του ψηφίσματος. Στη συζήτηση επάνω ο Περικλής θύμισε στους Σπαρτιάτες κάποιον νόμο της Αθήνας που απαγόρευε να κατεβάσουν την πλάκα στην οποία ήταν χαραγμένο το Μεγαρικό ψήφισμα. Τότε ένας από τους πρέσβεις, ο Πολυάλκης είπε: 'Μην την κατεβάζεις την πλάκα, αλλά γύρισε το μέσα έξω, αφού δεν υπάρχει νόμος που να το απαγορεύει αυτό'. Ο λόγος αυτός φάνηκε πετυχεμένος, αλλά ο Περικλής δεν υποχώρησε. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'Από τις ανομίες της χωρο-/χρονικότητας απειλούνται/ Τα ιπτάμενα δέντρα/ Πολιτικής ευθύνης/ Και α-πολιτικής συνευθύνης/ Με όλα τ? ανομήματα/ Να επιμένουν να φύγουν/ Από τις ρίζες των λέξεων/ Που απειλούνται από μέρες/ Του μη είναι σε ΦΩΣ/ Με διαδρομές ν? αντιπαλεύουν/ Επιδρομές μέσα σε/ Κάθε φορεσιά πολιτικής δίνης/ Αναίσχυντου παρόντος/ Που ανεβαίνει και κατεβαίνει/ Χωρίς σταματημό/ Με μια φωτιά στο στόμα'.
Το ποίημα 'Ανομίες χωροχρόνου' του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (24.07.2013)
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το χειρότερο πολίτευμα με εξαίρεση όλα τ? άλλα». Σκέφτομαι πολλές φορές τη φράση αυτή του Ουίνστον Τσώρτσιλ τελευταία κι όσο τη σκέφτομαι πάντα στην ίδια... μετασκέψη καταλήγω. Οντως δεν υπάρχει καλύτερο πολίτευμα απ? τη Δημοκρατία, παρά τα πολλά και ποικίλα 'κουσούρια' της, που είναι αλήθεια ότι έχουν πλησιάνει εν Ελλάδι, και όχι μόνο, τον τελευταίο καιρό.
'ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ' το πρώτο σημερινό 'πεταχτό'. Μην ξεχνιόμαστε. Σαν σήμερα πριν από 39 χρόνια, 24 Ιουλίου 1974, έπεσε, κάτω απ? το βάρος της κυπριακής τραγωδίας, η εφτάχρονη δικτατορία και επανήλθε η Δημοκρατία. Χαράς Ευαγγέλια απ? τα παραληλούντα στις πλατείες πλήθη τότε. Μια νέα, πολλά υποσχόμενη περίοδος, η περίοδος της Μεταπολίτευσης, μόλις άρχιζε. Πολύς προβληματισμός και πολλή.. μουρμούρα τώρα.
ΣΤΟΝ ΗΡΟΔΟΤΟ βρίσκεται ο πρώτος ορισμός της Δημοκρατίας. Δημοκρατία μας λέει ο πατέρας της Ιστορίας είναι «το πολίτευμα στο οποίο άρχει το πλήθος [...] και τα αξιώματα απονέμονται διά κλήρου, όλοι λογοδοτούν για τη διαχείριση της αρχής και οι αποφάσεις λαμβάνονται από κοινού». Καλός μου φαίνεται σε μια πρώτη ανάγνωση. Σε μια δεύτερη, ωστόσο, αντιλαμβάνομαι εύκολα τα προβλήματα που έχει.
«Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι μια ωραία κοπέλα που για να σου μείνει πιστή πρέπει να της κάνεις έρωτα κάθε μέρα». Ολίγον (ή μήπως πολύ;)... σεξιστικός ο ορισμός που έδωσε για τη Δημοκρατία ο Γάλλος πρωθυπουργός Edourd Herriot (1872 - 1957). Εν πάση περιπτώσει. Από ορισμούς για τη Δημοκρατία, άλλο τίποτα. Να φάνε και οι κότες, 'τζάμπα πράμα'...
«ΜΑΣ ΡΙΞΑΝ μαύρο στην τιβί, θύμισαν μαύρα χρόνια/ μα στις καρδιές μας τραγουδούν γλυκόλαλα αηδόνια!». Παντός καιρού και... πάσης καταστάσεως ο πρώτος κατά τα πρεσβεία μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας Σταματάκης. Μια ψυχή που είναι να βγει, ας μη βγει, η φιλοσοφία του.
ΜΗΝΑ ΜΕ τον μήνα, για να μην πούμε μέρα με τη μέρα, μεγαλώνουν στην Ελλάδα, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία οι στρατιές των ανέργων. Βορά στη δίνη των σκοτεινών απόνερων της κρίσης που εξακολουθεί να μαστίζει τις χώρες του Νότου...
ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Τύπου (Αγία Σοφία) απόψε το βράδυ. Οσοι πιστοί της λαϊκής μουσικής παράδοσης της 'Αρχοντοεπαρχίας' μας, προσέλθετε! Πολλά θ? ακουστούν γι? αυτήν και για τους καλλιτέχνες της κατά την παρουσίαση του βιβλίου των Γιάννη Λεντάρη και Γιώργου Γιακουμινάκη...
ΜΙΑ ΑΠΟ τις αφορμές του Πελοποννησιακού Πολέμου ήταν και το Μεγαρικό ψήφισμα (432 π.Χ.) που απέκλειε τους Μεγαρείς από τα λιμάνια της αθηναϊκής συμμαχίας και τους στερούσε από σημαντικά έσοδα. Λίγο πριν από την έναρξη του πολέμου λένε ότι έφθασε στην Αθήνα πρεσβεία από τη Σπάρτη, ζητώντας την κατάργηση του ψηφίσματος. Στη συζήτηση επάνω ο Περικλής θύμισε στους Σπαρτιάτες κάποιον νόμο της Αθήνας που απαγόρευε να κατεβάσουν την πλάκα στην οποία ήταν χαραγμένο το Μεγαρικό ψήφισμα. Τότε ένας από τους πρέσβεις, ο Πολυάλκης είπε: 'Μην την κατεβάζεις την πλάκα, αλλά γύρισε το μέσα έξω, αφού δεν υπάρχει νόμος που να το απαγορεύει αυτό'. Ο λόγος αυτός φάνηκε πετυχεμένος, αλλά ο Περικλής δεν υποχώρησε. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'Από τις ανομίες της χωρο-/χρονικότητας απειλούνται/ Τα ιπτάμενα δέντρα/ Πολιτικής ευθύνης/ Και α-πολιτικής συνευθύνης/ Με όλα τ? ανομήματα/ Να επιμένουν να φύγουν/ Από τις ρίζες των λέξεων/ Που απειλούνται από μέρες/ Του μη είναι σε ΦΩΣ/ Με διαδρομές ν? αντιπαλεύουν/ Επιδρομές μέσα σε/ Κάθε φορεσιά πολιτικής δίνης/ Αναίσχυντου παρόντος/ Που ανεβαίνει και κατεβαίνει/ Χωρίς σταματημό/ Με μια φωτιά στο στόμα'.
Το ποίημα 'Ανομίες χωροχρόνου' του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (24.07.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου