ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ ξημερώνοντας του Σταυρού! Ενας εκ των ορισμών της απόλυτης ευτυχίας για μένα. Να κοιμάμαι στο πατρικό σπίτι αποσπέρας και να με ξυπνούν ανήμερα της Χάρης του λίαν πρωί τα πουλιά που φωλιάζουν στον γειτονικό γερω-κυπάρισσο πριν ακόμα σημάνουν οι καμπάνες. Αν ζούσε και η μάνα μου!
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ ξημερώνοντας του Σταυρού! Ενας εκ των ορισμών της απόλυτης ευτυχίας για μένα. Να κοιμάμαι στο πατρικό σπίτι αποσπέρας και να με ξυπνούν ανήμερα της Χάρης του λίαν πρωί τα πουλιά που φωλιάζουν στον γειτονικό γερω-κυπάρισσο πριν ακόμα σημάνουν οι καμπάνες. Αν ζούσε και η μάνα μου!
ΣΥΝΗΘΙΣΑ πια στην απουσία σου μάνα! Το ξέρω ότι δεν θα ?ρθεις κι εφέτος πριν να ξεφανερώσει η λειτουργία στην εκκλησία για ν? ανάψεις στο μανουάλι που είναι μπροστά απ? την εικόνα της Υψωσης του Σταυρού τόσα κεριά όσα τα παιδιά και τα εγγόνια σου, συν ένα ακόμα 'για τα παιδιά του κόσμου', όμως... Ομως εγώ συνέχεια στη μεγάλη δυτική πόρτα της εκκλησίας θα ?χω καρφωμένα τα μάτια μου, περιμένοντάς σε να προβάλεις...
ΔΕΝ ΘΕΛΩ πολλά, την αφορμή ζητώ, όπως ο καθένας, για να επιστρέψω στα παιδικά μου λημέρια. Στην αυλή που είχαν το βασίλειό τους ο βασιλικός και ο ασβέστης. Στον ίσκιο της αρχόντισσας χαρουπιάς. Στο ντιν νταν της γερόντισσας καμπάνας του Τιμίου Σταυρού...
ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ του Σταυρού στο Νίππος. Το πανηγύρι των βασιλικών. Μια - μια μετρούσαμε τις μέρες περιμένοντάς το, όταν είμαστε παιδιά. Ενας απ? τους οργανοπαίκτες που έπαιζαν στο γλέντι και ο Πλακιανός. Ανεξίτηλα έχουν αποτυπωθεί στους έλικες του μυαλού μου οι θεσπέσιοι ήχοι της λύρας του.
'ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ σταύρωνε και σπέρνε', έλεγαν οι παλιοί μας κι έκαναν όλες τις προετοιμασίες για να σπείρουν τη γη που περίμενε μετά τις πρώτες βροχές καρτερικά να γονιμοποιηθεί. Τώρα και χρόνια έχει πάψει πια να περιμένει η μάνα γη. Το πήρε απόφαση ότι την έχουμε εγκαταλείψει.
ΚΟΝΤΑ στο έθιμο του ευλογημένου σπόρου (βλ. επίσης το βιβλίο της Αικατερίνης Τσοτάκου - Καρβέλη: Λαογραφικό Ημερολόγιο) ήταν σε κάποια μέρη της πατρίδας μας και το έθιμο του πρώτου προζυμιού. Βασικό συστατικό του το κλωνί του βασιλικού, το λεγόμενο σταυρολούλουδο, που έπαιρναν οι νοικοκυρές μετά τη Λειτουργία.
ΜΕΓΑΛΗ δύναμη του Σταυρού. Φορώντας τον κατάσαρκα νιώθουμε πως μας προστατεύει από κάθε κακό. Κάνοντάς τον παίρνουμε δύναμη να ξεπερνούμε κάθε δυσκολία και κάθε αναποδιά στη ζωή μας. 'Πέφτω κάνω τον σταυρό μου/ άγγελο έχω στο πλευρό μου,/ φίλος του Χριστού λογούμαι και κανένα δεν φοβούμαι'. Το τραγουδάκι - προσευχή που μας μάθαιναν οι μανάδες μας να λέμε πριν κοιμηθούμε.
'ΜΠΡΟΣΤΑ στον Τίμιο Σταυρό ν? ανάψουμε λαμπάδα/ μια χάρη να ζητήσουμε να σώσει την Ελλάδα'. Από τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη η μαντινάδα. Στη δύναμη του Σταυρού καταφεύγει κι αυτή!
ΣΥΜΦΩΝΑ με την παράδοση το 326 η γηραιά μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυγούστα Ιουλία Φλαβία Ελένη, μετέβη στους Αγίους Τόπους για να φέρει στο φως τα διάφορα μέρη στα οποία έζησε και δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Στα Ιεροσόλυμα πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές για να βρεθούν οι τόποι της Σταύρωσης και της Ανάστασης στον λόφο του Γολγοθά. Η μετέπειτα Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό. Υστερα από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών. Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Φιλοστόργιος και Νικηφόρος αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Κυρίου εντοπίστηκε ύστερα από θαύμα, όταν τοποθετήθηκε πάνω σε νεκρή γυναίκα και αυτή αναστήθηκε (πηγή: www.sansimera.gr).
'Χαίρε, Σταυρέ οικουμένης φύλαξ/ Χαίρε, η δόξα της εκκλησίας/ Χαίρε, ο πηγάζων αφθόνως ιάματα,/ Χαίρε ο φωτίζων του κόσμου τα πέρατα/ Χαίρε, ξύλον ζωομύριστον, και θαυμάτων θησαυρέ/ Χαίρε, συνθετοτρισόλβιε και χαρίτων παροχεύ/ Χαίρε ότι υπάρχεις υποπόδιον θείον/ Χαίρε ότι ετέθης εις προσκύνησιν πάντων/ Χαίρε, κρατήρ του νέκταρος έμπλεως/ Χαίρε λαμπτήρ της άνω λαμπρότητας/ Χαίρε, δι? ου ευλογείται η κτίσις/ Χαίρε, δι? ού προσκύνειται ο Κτίστης/ Χαίρε, Ξύλον μακάριον'.
Από τον Α? Οίκο των Χαιρετισμών του Τιμίου Σταυρού.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (14.09,2013)
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ ξημερώνοντας του Σταυρού! Ενας εκ των ορισμών της απόλυτης ευτυχίας για μένα. Να κοιμάμαι στο πατρικό σπίτι αποσπέρας και να με ξυπνούν ανήμερα της Χάρης του λίαν πρωί τα πουλιά που φωλιάζουν στον γειτονικό γερω-κυπάρισσο πριν ακόμα σημάνουν οι καμπάνες. Αν ζούσε και η μάνα μου!
ΣΥΝΗΘΙΣΑ πια στην απουσία σου μάνα! Το ξέρω ότι δεν θα ?ρθεις κι εφέτος πριν να ξεφανερώσει η λειτουργία στην εκκλησία για ν? ανάψεις στο μανουάλι που είναι μπροστά απ? την εικόνα της Υψωσης του Σταυρού τόσα κεριά όσα τα παιδιά και τα εγγόνια σου, συν ένα ακόμα 'για τα παιδιά του κόσμου', όμως... Ομως εγώ συνέχεια στη μεγάλη δυτική πόρτα της εκκλησίας θα ?χω καρφωμένα τα μάτια μου, περιμένοντάς σε να προβάλεις...
ΔΕΝ ΘΕΛΩ πολλά, την αφορμή ζητώ, όπως ο καθένας, για να επιστρέψω στα παιδικά μου λημέρια. Στην αυλή που είχαν το βασίλειό τους ο βασιλικός και ο ασβέστης. Στον ίσκιο της αρχόντισσας χαρουπιάς. Στο ντιν νταν της γερόντισσας καμπάνας του Τιμίου Σταυρού...
ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ του Σταυρού στο Νίππος. Το πανηγύρι των βασιλικών. Μια - μια μετρούσαμε τις μέρες περιμένοντάς το, όταν είμαστε παιδιά. Ενας απ? τους οργανοπαίκτες που έπαιζαν στο γλέντι και ο Πλακιανός. Ανεξίτηλα έχουν αποτυπωθεί στους έλικες του μυαλού μου οι θεσπέσιοι ήχοι της λύρας του.
'ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ σταύρωνε και σπέρνε', έλεγαν οι παλιοί μας κι έκαναν όλες τις προετοιμασίες για να σπείρουν τη γη που περίμενε μετά τις πρώτες βροχές καρτερικά να γονιμοποιηθεί. Τώρα και χρόνια έχει πάψει πια να περιμένει η μάνα γη. Το πήρε απόφαση ότι την έχουμε εγκαταλείψει.
ΚΟΝΤΑ στο έθιμο του ευλογημένου σπόρου (βλ. επίσης το βιβλίο της Αικατερίνης Τσοτάκου - Καρβέλη: Λαογραφικό Ημερολόγιο) ήταν σε κάποια μέρη της πατρίδας μας και το έθιμο του πρώτου προζυμιού. Βασικό συστατικό του το κλωνί του βασιλικού, το λεγόμενο σταυρολούλουδο, που έπαιρναν οι νοικοκυρές μετά τη Λειτουργία.
ΜΕΓΑΛΗ δύναμη του Σταυρού. Φορώντας τον κατάσαρκα νιώθουμε πως μας προστατεύει από κάθε κακό. Κάνοντάς τον παίρνουμε δύναμη να ξεπερνούμε κάθε δυσκολία και κάθε αναποδιά στη ζωή μας. 'Πέφτω κάνω τον σταυρό μου/ άγγελο έχω στο πλευρό μου,/ φίλος του Χριστού λογούμαι και κανένα δεν φοβούμαι'. Το τραγουδάκι - προσευχή που μας μάθαιναν οι μανάδες μας να λέμε πριν κοιμηθούμε.
'ΜΠΡΟΣΤΑ στον Τίμιο Σταυρό ν? ανάψουμε λαμπάδα/ μια χάρη να ζητήσουμε να σώσει την Ελλάδα'. Από τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη η μαντινάδα. Στη δύναμη του Σταυρού καταφεύγει κι αυτή!
ΣΥΜΦΩΝΑ με την παράδοση το 326 η γηραιά μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυγούστα Ιουλία Φλαβία Ελένη, μετέβη στους Αγίους Τόπους για να φέρει στο φως τα διάφορα μέρη στα οποία έζησε και δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Στα Ιεροσόλυμα πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές για να βρεθούν οι τόποι της Σταύρωσης και της Ανάστασης στον λόφο του Γολγοθά. Η μετέπειτα Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό. Υστερα από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών. Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Φιλοστόργιος και Νικηφόρος αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Κυρίου εντοπίστηκε ύστερα από θαύμα, όταν τοποθετήθηκε πάνω σε νεκρή γυναίκα και αυτή αναστήθηκε (πηγή: www.sansimera.gr).
'Χαίρε, Σταυρέ οικουμένης φύλαξ/ Χαίρε, η δόξα της εκκλησίας/ Χαίρε, ο πηγάζων αφθόνως ιάματα,/ Χαίρε ο φωτίζων του κόσμου τα πέρατα/ Χαίρε, ξύλον ζωομύριστον, και θαυμάτων θησαυρέ/ Χαίρε, συνθετοτρισόλβιε και χαρίτων παροχεύ/ Χαίρε ότι υπάρχεις υποπόδιον θείον/ Χαίρε ότι ετέθης εις προσκύνησιν πάντων/ Χαίρε, κρατήρ του νέκταρος έμπλεως/ Χαίρε λαμπτήρ της άνω λαμπρότητας/ Χαίρε, δι? ου ευλογείται η κτίσις/ Χαίρε, δι? ού προσκύνειται ο Κτίστης/ Χαίρε, Ξύλον μακάριον'.
Από τον Α? Οίκο των Χαιρετισμών του Τιμίου Σταυρού.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (14.09,2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου