ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ είναι ανίκητοι όταν ομονοούν ('Ελληνας ομοφρονέοντας... χαλαπούς είναι περιγίγνεσθαι') διαλαλεί ο Ηρόδοτος. Οταν ομονοούν, γιατί όπως μας λέει στον 'Υμνον εις την ελευθερίαν' ο Διονύσιος Σολωμός: 'η διχόνοια που βαστάει/ ένα σκήπτρο η δολερή καθενός χαμογελάει/ παρ? το λέγοντας και σύ'...
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΝΑ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ παρόντες μας προτρέπει, εμμέσως πλην σαφώς, ο και καλός φίλος, γνωστός και αγαπητός σε όλους συμπολίτης μας δικηγόρος Γιάννης Ελ. Μανουσάκης στο με τίτλο 'Παρόντες' ποίημά του, που συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική του συλλογή 'Κίτρινες μέρες του έτους της βροχής', η οποία παρουσιάζεται απόψε, στις 7.30 μ.μ., στον αύλειο χώρο του Ιδρύματος 'Ελ. Κ. Βενιζέλος'. Να ακούμε τους ποιητές μας που συνεχίζουν να 'οσμίζονται' τους κινδύνους που μας απειλούν...!
ΕΚΡΥΘΜΟ το κλίμα τόσο στην κοινωνία όσο και στην πολιτική μετά την εν ψυχρώ δολοφονία από μέλος της Χρυσής Αυγής του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Μέρες που θυμίζουν όσα ακολούθησαν μια άλλη δολοφονία, αυτήν του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ζει η χώρα. Διάχυτη η αίσθηση ότι τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή.
ΣΥΣΣΩΜΗ η καταδίκητης της Χρυσής Αυγής από φορείς και κόμματα. Με φαρμακερές αιχμές, ωστόσο, εναντίον αλλήλων. Πώς θα κερδίσουν ψηφαλάκια από τούτη την ιστορία η σκέψη που κυριαρχεί πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ είναι ανίκητοι όταν ομονοούν ('Ελληνας ομοφρονέοντας... χαλαπούς είναι περιγίγνεσθαι') διαλαλεί ο Ηρόδοτος. Οταν ομονοούν, γιατί όπως μας λέει στον 'Υμνον εις την ελευθερίαν' ο Διονύσιος Σολωμός: 'η διχόνοια που βαστάει/ ένα σκήπτρο η δολερή καθενός χαμογελάει/ παρ? το λέγοντας και σύ'...
'ΟΤΑΝ ΣΠΕΡΝΕΙΣ ανέμους, θερίζεις θύελλες... Κάποτε, ωστόσο, σταματάς να σπέρνεις ανέμους, αφού οι θύελλες έχουν σαρώσει τα πάντα όλα, μην αφήνοντας πέτρα πάνω στην πέτρα...
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ και σοβαρότητα συστήνει ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος που τον προβληματίζει ιδιαίτερα η θεαματική άνοδος των ποσοστών της Χρυσής Αυγής στις δημοσκοπήσεις. Και στους πολιτικούς και στους πολίτες. 'Μόνο ένας εμφύλιος μας έλειπε', μου είπε κουνώντας το κεφάλι του.
ΝΑ ΠΟΥΝ αντίο στο κοινωνικό κράτος, όπως το ξέρουν, κάλεσε τους 'υπηκόους' του ο νέος βασιλιάς της Ολλανδίας Βίλχεμ Αλεξάντερ, με την ανάληψη των καθηκόντων του. Εις επήκοον όλων των Ευρωπαίων, και ημών των Ελλήνων, βεβαίως - βεβαίως...
'KATAΠΟΛΛΑ ευχαριστώ, Αντώνη σου οφείλω/ σε λογαριάζω σίγουρα ως έναν καλό φίλο!'. Η ευχαριστήρια μαντινάδα που έστειλα, μέσω κινητού, στον και διευθυντή του Ινστιτούτου Περιφερειακού Τύπου, καθηγητή του Α.Π.Θ., για τη λίαν αγαπητική παρουσίαση του βιβλίου μου 'Στα πεταχτά (επιλογή από το 2012)' που έκανε τις προάλλες στην Αγία Σοφία. Και διά της στήλης το ευχαριστώ μου, Αντώνη. Χάρη που δεν λογίζεται μηδέ μισθό δεν είναι, έλεγαν οι παλιοί μας!
Ο ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ καταγόταν από τα Κύθηρα και ήταν λαίμαργος και καλοφαγάς. Πήγαινε στα λουτρά και βουτούσε το χέρι του στο καυτό νερό, ώστε να το συνηθίζει. Ακόμα, έκανε γαργάρες πάλι με ζεστό νερό, για να συνηθίζει και το στόμα του. Πολλές φορές έπειθε τους μαγείρους να σερβίρουν πολύ ζεστό το φαγητό, για να τρώει μόνος του, αφού οι άλλοι της παρέας δεν μπορούσαν να το αντέξουν. Λένε ακόμα ότι ταξίδευε και σε άλλες πόλεις πάντα με τη συνοδεία δούλων που έφερναν μαζί τους λάδι, κρασί, άλμη, ξίδι και άλλα καρυκεύματα. Οταν κάποτε ταξίδεψε στην Εφεσο, βρήκε την ψαραγορά άδεια από ψάρια. Ρώτησε την αιτία και έμαθε ότι τα αγόρασε όλα κάποιος που παντρευόταν. Χωρίς να χάσει χρόνο, λούστηκε πρώτα όπως συνήθιζε πριν από κάθε φαγητό και πήγε απρόσκλητος στο σπίτι του γαμπρού. Μετά το δείπνο, μια και ήταν διθυραμβοποιός, τραγούδησε το τραγούδι του γάμου, που άρχιζε με τα εξής λόγια: 'Γάμε, λαμπρότατε των θεών...'. Ενθουσιασμένος ο γαμπρός του φώναξε: 'Φιλόξενε και αύριο εδώ θα δειπνήσεις'. Και αυτός του απάντησε με νόημα. 'Μόνο αν δεν πουλά κανείς πάλι ψάρια'. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'Μη δυστροπείς/ Δες!/ Ακατάληπτη κι ανεπίγνωτη πολλές φορές η παρουσία/ κινείται, καταλαμβάνει, δηλώνει/ μα,/ εξουδετερώνοντας χώρο και χρόνο/ αβαθμολόγητη αποχωρεί./ Δες!/ το άδειο έδρανο η απουσία τώρα πληρώνει./ Κι ως εκ θαύματος/ ο λόγος γίνεται διάλογος/ ο ήχος γίνεται υπέρηχος/ κι αν δε βιαστείς/ το πνεύμα στέλνει νεύμα...'.
Το ποίημα 'Παρόντες' του Γιάννη Ελ. Μανουσάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (20.09.2013)
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
ΝΑ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ παρόντες μας προτρέπει, εμμέσως πλην σαφώς, ο και καλός φίλος, γνωστός και αγαπητός σε όλους συμπολίτης μας δικηγόρος Γιάννης Ελ. Μανουσάκης στο με τίτλο 'Παρόντες' ποίημά του, που συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική του συλλογή 'Κίτρινες μέρες του έτους της βροχής', η οποία παρουσιάζεται απόψε, στις 7.30 μ.μ., στον αύλειο χώρο του Ιδρύματος 'Ελ. Κ. Βενιζέλος'. Να ακούμε τους ποιητές μας που συνεχίζουν να 'οσμίζονται' τους κινδύνους που μας απειλούν...!
ΕΚΡΥΘΜΟ το κλίμα τόσο στην κοινωνία όσο και στην πολιτική μετά την εν ψυχρώ δολοφονία από μέλος της Χρυσής Αυγής του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Μέρες που θυμίζουν όσα ακολούθησαν μια άλλη δολοφονία, αυτήν του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ζει η χώρα. Διάχυτη η αίσθηση ότι τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή.
ΣΥΣΣΩΜΗ η καταδίκητης της Χρυσής Αυγής από φορείς και κόμματα. Με φαρμακερές αιχμές, ωστόσο, εναντίον αλλήλων. Πώς θα κερδίσουν ψηφαλάκια από τούτη την ιστορία η σκέψη που κυριαρχεί πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ είναι ανίκητοι όταν ομονοούν ('Ελληνας ομοφρονέοντας... χαλαπούς είναι περιγίγνεσθαι') διαλαλεί ο Ηρόδοτος. Οταν ομονοούν, γιατί όπως μας λέει στον 'Υμνον εις την ελευθερίαν' ο Διονύσιος Σολωμός: 'η διχόνοια που βαστάει/ ένα σκήπτρο η δολερή καθενός χαμογελάει/ παρ? το λέγοντας και σύ'...
'ΟΤΑΝ ΣΠΕΡΝΕΙΣ ανέμους, θερίζεις θύελλες... Κάποτε, ωστόσο, σταματάς να σπέρνεις ανέμους, αφού οι θύελλες έχουν σαρώσει τα πάντα όλα, μην αφήνοντας πέτρα πάνω στην πέτρα...
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ και σοβαρότητα συστήνει ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος που τον προβληματίζει ιδιαίτερα η θεαματική άνοδος των ποσοστών της Χρυσής Αυγής στις δημοσκοπήσεις. Και στους πολιτικούς και στους πολίτες. 'Μόνο ένας εμφύλιος μας έλειπε', μου είπε κουνώντας το κεφάλι του.
ΝΑ ΠΟΥΝ αντίο στο κοινωνικό κράτος, όπως το ξέρουν, κάλεσε τους 'υπηκόους' του ο νέος βασιλιάς της Ολλανδίας Βίλχεμ Αλεξάντερ, με την ανάληψη των καθηκόντων του. Εις επήκοον όλων των Ευρωπαίων, και ημών των Ελλήνων, βεβαίως - βεβαίως...
'KATAΠΟΛΛΑ ευχαριστώ, Αντώνη σου οφείλω/ σε λογαριάζω σίγουρα ως έναν καλό φίλο!'. Η ευχαριστήρια μαντινάδα που έστειλα, μέσω κινητού, στον και διευθυντή του Ινστιτούτου Περιφερειακού Τύπου, καθηγητή του Α.Π.Θ., για τη λίαν αγαπητική παρουσίαση του βιβλίου μου 'Στα πεταχτά (επιλογή από το 2012)' που έκανε τις προάλλες στην Αγία Σοφία. Και διά της στήλης το ευχαριστώ μου, Αντώνη. Χάρη που δεν λογίζεται μηδέ μισθό δεν είναι, έλεγαν οι παλιοί μας!
Ο ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ καταγόταν από τα Κύθηρα και ήταν λαίμαργος και καλοφαγάς. Πήγαινε στα λουτρά και βουτούσε το χέρι του στο καυτό νερό, ώστε να το συνηθίζει. Ακόμα, έκανε γαργάρες πάλι με ζεστό νερό, για να συνηθίζει και το στόμα του. Πολλές φορές έπειθε τους μαγείρους να σερβίρουν πολύ ζεστό το φαγητό, για να τρώει μόνος του, αφού οι άλλοι της παρέας δεν μπορούσαν να το αντέξουν. Λένε ακόμα ότι ταξίδευε και σε άλλες πόλεις πάντα με τη συνοδεία δούλων που έφερναν μαζί τους λάδι, κρασί, άλμη, ξίδι και άλλα καρυκεύματα. Οταν κάποτε ταξίδεψε στην Εφεσο, βρήκε την ψαραγορά άδεια από ψάρια. Ρώτησε την αιτία και έμαθε ότι τα αγόρασε όλα κάποιος που παντρευόταν. Χωρίς να χάσει χρόνο, λούστηκε πρώτα όπως συνήθιζε πριν από κάθε φαγητό και πήγε απρόσκλητος στο σπίτι του γαμπρού. Μετά το δείπνο, μια και ήταν διθυραμβοποιός, τραγούδησε το τραγούδι του γάμου, που άρχιζε με τα εξής λόγια: 'Γάμε, λαμπρότατε των θεών...'. Ενθουσιασμένος ο γαμπρός του φώναξε: 'Φιλόξενε και αύριο εδώ θα δειπνήσεις'. Και αυτός του απάντησε με νόημα. 'Μόνο αν δεν πουλά κανείς πάλι ψάρια'. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'Μη δυστροπείς/ Δες!/ Ακατάληπτη κι ανεπίγνωτη πολλές φορές η παρουσία/ κινείται, καταλαμβάνει, δηλώνει/ μα,/ εξουδετερώνοντας χώρο και χρόνο/ αβαθμολόγητη αποχωρεί./ Δες!/ το άδειο έδρανο η απουσία τώρα πληρώνει./ Κι ως εκ θαύματος/ ο λόγος γίνεται διάλογος/ ο ήχος γίνεται υπέρηχος/ κι αν δε βιαστείς/ το πνεύμα στέλνει νεύμα...'.
Το ποίημα 'Παρόντες' του Γιάννη Ελ. Μανουσάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (20.09.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου