ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

“ΕΝΑΣ  βασιλιάς μια φορά είχε πεθάνη και δεν άφησε διάδοχον εις το βασίλειόν του και οι άνθρωπoi γύρευαν άνθρωπον μ’ αρετή να τους κυβερνήση. Εκεί ήταν ένας δεσπότης, πολλά ενάρετος. Είχε ένα δίχτυ κι όταν θα ’τρωγε ψωμί, το πάγαινε ο διάκος και το στρωνε κ’ έτρωγε απάνου στο δίχτυ. Οι άνθρωποι οπού δεν είχαν βασιλέα, είδαν αυτόν τον άγιον δεσπότη με τόση αρετή και τον θέλουν διά βασιλέα τους. ”. Από τα “Απομνημονεύματα” του Μακρυγιάννη.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ βρήκα! Επιστροφή ύστερα από πέντε μέρες στα ίδια. Επιστροφή από τον... κούμο, όπου ανακάλυψα, εκτός των άλλων, άλλη μια φορά την αλήθεια ότι ο σπουδαιότερος πλούτος είναι η πληρότητα με τα λίγα, μα και ότι η καλύτερη, αλλά και δυσκολότερη κουβέντα, είναι η κουβέντα με τον εαυτό μας. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο, επί του θέματος, από αυτά. Και του χρόνου Τζορτζ! Και του χρόνου Κλαίρη (επίσης μόνιμη κάτοικος Βλάση). Υγεία να ’χουμε!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ! Σεπτέμβρης από προχθές, τα κεφάλια μέσα, ωστόσο, σιγά που θα τα βάψουμε και μαύρα. Σιγά που θα σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και θα παραδοθούμε. Πάντα βρίσκουμε διεξόδους στα όποια αδιέξοδα και να ξεπερνούμε τις όποιες δυσκολίες. Να μην αρχίσω γκρινιάζοντας και να μην γκρινιάζω αρχίζοντας. Εχω κι αυτήν την έγνοια, βλέπετε...

ΘΑ ΣΕ ξαναβρώ στους μπαξέδες, τρεις του Σεπτέμβρη, να περνάς... Και στον μπάρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη ο νους μου σήμερα. Είναι γνωστό το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 (βασικός πρωταγωνιστής του οποίου ήταν ο στρατηγός Μακρυγιάννης) που οδήγησε στην επιβολή του πρώτου ελληνικού συντάγματος. Μην ξεχνιόμαστε!

ΘΑ ΤΟΝ μεθύσουμε τον ήλιο, σίγουρα ναι... Τι τραγούδι κι αυτό του αξέχαστου Μάνου Λοΐζου! Πόσο μακρινά είναι αλήθεια εκείνα τα “ανοιξιάτικα” φθινόπωρα που το τραγουδούσαμε εν χορώ στις πλατείες! Αλλες εποχές τότε, άλλες σήμερα...

ΚΑΙ ΓΙΑ την 3η του Σεπτέμβρη 1974 κουβεντιάσαμε χθες με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο. Παραένα τεσσαράκοντα χρόνια παρήλθαν από τότε, απ’ την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Και “διηγώντας τα να κλαις”, μου είπε...

ΑΚΟΜΑ και απ’ τον τάφο (χτύπα ξύλο!) θα σηκώνεται, λέει, να υποστηρίζει την ομάδα ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου. Δεν είναι μόνος του. Η ΑΕΚ ήταν και παραμένει πάντα ομάδα καρδιάς για τους φιλάθλους της. ΑΕΚ - θρησκεία - Βυζαντινή Αυτοκρατορία! ΑΕΚ μαζί και στην Γ’ Εθνική, λοιπόν! Και για τον Μήτσο!

ΤΙΜΟΛΕΟΝΤΑ Κ. Φραγκάκη, συγγραφέα, Πλατανιάς Χανίων: Κομμάτι του εαυτού σου όντως, το άψογο από κάθε άποψη βιβλίο σου “Ο Πλατανιάς της ιστορίας και των αναμνήσεων” που μόλις κυκλοφορήθηκε και είχες την καλοσύνη να μου δώσεις, Τιμολέων! Μα και ολόκληρος ο Πλατανιάς ταυτόχρονα. Σαν τοπίο που ανασαίνει, σαν τόπος που “ακούνητος” πορεύεται μ’ όλους τους καιρούς στους αιώνες, σαν προέκταση του πλατανιανού εμείς έτσι όπως το εκφράζεις, στο παρελθόν και στο μέλλον! Τα ξαναλέμε...

“ΕΝΑΣ βασιλιάς μια φορά είχε πεθάνη και δεν άφησε διάδοχον εις το βασίλειόν του και οι άνθρωπoi γύρευαν άνθρωπον μ’ αρετή να τους κυβερνήση. Εκεί ήταν ένας δεσπότης, πολλά ενάρετος. Είχε ένα δίχτυ κι όταν θα ’τρωγε ψωμί, το πάγαινε ο διάκος και το στρωνε κ’ έτρωγε απάνου στο δίχτυ. Οι άνθρωποι οπού δεν είχαν βασιλέα, είδαν αυτόν τον άγιον δεσπότη με τόση αρετή και τον θέλουν διά βασιλέα τους. Πήγε όλος ο κόσμος και τον πήραν και τον θρόνιασαν. Αφού τον κάμαν βασιλέα, τότε το βράδυ ο δυστυχής διάκος παίρνει το δίχτυ να το στρώση να φάγη ο βασιλέας. Τότε τόχει μιαν κατακεφαλιά του διάκου και του λέγει: «Βρε αχρείε, το ψάρι όπου γυρεύαμεν τόσα χρόνια, κι αφανιστήκαμεν τρώγοντας εις το δίχτυ, το πιάσαμεν και τώρα σ’ αυτό μου φέρνεις να φάγω;». Φέρε τραπέζια και συγύρια λαμπρά κι ο Θεός να μη μας το χρωστάγη να ξαναϊδούμεν το δίχτυ! Κι ο κυβερνήτης μας σπούδαζεν τους Ελληνες την οικονομίαν όσο να τους μπερδέψη με το δίχτυ”. Από τα “Απομνημονεύματα” του Μακρυγιάννη.

“Μόνο να γράφεις τ’ όνομά σου/ και κείνο το ’μαθες μισό/ να συλλαβίζεις τα όνειρά σου/ στο Αργος, και στον Ιλισό/ Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες/ τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς/ και τσικουδιά στους καφενέδες/ τα παλληκάρια να κερνάς./ Του κόσμου το στενό γεφύρι/ θα το περάσουμε μαζί/ θα ’ναι η καρδιά σου παραθύρι/ τα λόγια σου παλιό κρασί./ Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες/ τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς/ και τσικουδιά στους καφενέδες/ τα παλληκάρια να κερνάς”.

“Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες” (στίχοι: Μάνος Ελευθερίου, Μουσική Ηλίας Ανδριόπουλος, Πρώτη Εκτέλεση: Αλκηστις Πρωτοψάλτη και Αντώνης Καλογιάννης).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (03.09.2013)