ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑ 34

Το σημείο στίξης μου\ Δηλώνω:\Επιφυλακτικός\μπροστά στην τελεία.\Καχύποπτος\στην εμφάνιση του \κόμματος.Ανήσυχος\στη θέα του θαυμαστικού.\Ξένος\μέσα στις παρενθέσεις.\Απροετοίμαστος\στα υπονοούμενα των αποσιωπητικών.Ανασφαλής\στον ερχομό της παύλας\.Ερωτευμένος \με το\ερωτηματικό.\Το σημείο στίξης μου.

Αυτό το ποίημα χαρακτηρίζει τον Χανιώτη - και Νιππιανό - δάσκαλο και δημοσιογράφο και άνθρωπο του λόγου Βαγγέλη Κακατσάκη και αυτή είναι η φιλοσοφία που περνά και στα 76 ποιήματα της τελευταίας ποιητικής του συλλογής "Όταν γίνεις ποίημα" (εκδ. Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης - Πυξίδα της Πόλης, 2013

Κατερίνα Τοράκη

ΒΑΓΓΕΛΗ.Θ.ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ: ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑ

Γράφει η Κατερίνα Τοράκη

Το σημείο στίξης μου\ Δηλώνω:\Επιφυλακτικός\μπροστά στην τελεία.\Καχύποπτος\στην εμφάνιση του \κόμματος.Ανήσυχος\στη θέα του θαυμαστικού.\Ξένος\μέσα στις παρενθέσεις.\Απροετοίμαστος\στα υπονοούμενα των αποσιωπητικών.Ανασφαλής\στον ερχομό της παύλας\.Ερωτευμένος \με το\ερωτηματικό.\Το σημείο στίξης μου.

Αυτό το ποίημα χαρακτηρίζει τον Χανιώτη - και Νιππιανό - δάσκαλο και δημοσιογράφο και άνθρωπο του λόγου Βαγγέλη Κακατσάκη και αυτή είναι η φιλοσοφία που περνά και στα 76 ποιήματα της τελευταίας ποιητικής του συλλογής "Όταν γίνεις ποίημα" (εκδ. Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης - Πυξίδα της Πόλης, 2013).

Όταν γίνεις ποίημα,

μικρό ερωτηματικό

της τωρινής ανησυχίας,
θα πάψω να 'χω συντροφιά
την αποψινή αγρύπνια.
Η συλλογή, αφιερωμένη στη μνήμη των γονιών του, χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος, που το επιγράφει "Ένδον" δείχνει να είναι πιο προσωπικό, πιο εσωτερικό. Μιλά για τη μάνα και τον πατέρα του με τρυφεράδα και αγάπη.

Κοφτός ο ανήφορος
να τελειώσει δε λέει...
Λεωφόρο ολόισια
τον βλέπει η μάνα μου,
που κάνει ξυπόλητη,
παραμονή Βαγγελίστρας,
για δέκατη χρονιά,
της μιας ώρας το δρόμο
που χωρίζει το Φρε απ΄το Νίππος.
.....................................................
Εκείνη ωστόσο συνέχισε,
μέχρι που σήκωναν
το κορμί της τα πόδια...

Αλλά ακόμη πιο τρυφεροί είναι οι στίχοι που αφιερώνει στην αγαπημένη του Ευδοκία (Ευδοκία Σκορδαλά-Κακατσάκη, βραβευμένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων):

Βάφτισα την καρδιά μου

στην κολυμπήθρα των ματιών σου.

Γι' αυτό,

τώρα που θα στη μοιράσω

για αντίδωρο,

να ξέρεις πως μεταλαβαίνεις

το σώμα και το αίμα της Αγάπης!

Το δεύτερο μέρος το ονομάζει "Εις την οδόν". Εδώ, ο ποιητής βγαίνει στους δρόμους και συναντά τους ήρωες του αγώνα της ζωής, από τον Καγιαλέ και τον Άγιο Ιωάννη τον Ερημίτη μέχρι τους Κούρδους κλεισμένους στο Ξενία που "τα βάσανά τους τελειωμό δεν έχουν" και τους Παλαιστίνιους κλεισμένους στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν μια Μεγάλη Παρασκευή, με "βλέμματα παιδιών που δεν έχουν άλλα δάκρυα"!

Μέρες τώρα έπαψαν τα δάχτυλα

τα χάδια του έρωτα.

Σφίχτηκαν σε γροθιά

κι αντροκαλούνε τον ουρανό.

Όχι για ν΄ανοιξουνε τρύπες,

αλλά για να τον ταρακουνήσουνε

συθέμελα!

 Εμείς δεν κλαίμε,

δεν απογοητευόμαστε,

δεν παρακαλούμε,

δε μένουμε στις ευχές.

Αρπάζουμε στις χούφτες μας

το σκοτάδι

και πασχίζουμε 

να το κάνουμε φώς!

Και πάλι, όταν γίνεις ποίημα, συμπληρώνει: 
Αν οι φωνές που έχω μέσα μου,
αν οι πληγές που φωλιάζουν στην καρδιάμου,
αν οι οιμωγές που κουβαλώ στην σκέψη μου,
γίνουνε ποίηση,

Να γιατί αγαπούμε την ποίηση! Να γιατί χρειαζόμαστε τους ποιητές!

http://katerinatoraki.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html