ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ενδιαφέρουσα η πορεία της κάθε λέξης όπως της λέξης "κάλπη, για παράδειγμα, ανά τους αιώνες, αλλά και η μετάβασή της, κάποια στιγμή, από την κυριολεξία στη μεταφορά. Οπως και η μεταφορά των ελπίδων από γενιά σε γενιά άλλωστε.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΑΡΑΜΟΝΗ του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών, των δημοτικών και των περιφερειακών εκλογών, αλλά και των ευρωεκλογών, βλέπετε, σήμερα. Καλό, τριπλό βόλι λοιπόν κι ό,τι πει η κάλπη. Ο,τι πει ο κυρίαρχος (;) λαός δηλαδή, γιατί αυτός θα ρίξει τα… ψηφαλάκια του στο κουτί, με τη χαραμάδα στο πάνω μέρος, που λέγεται κάλπη.

ΔΟΧΕΙΟ για την εναπόθεση της τέφρας του νεκρού ήταν η αρχαία κάλπη. Δοχείο για την εναπόθεση των προτιμήσεων των πολιτών, αλλά και των ελπίδων τους για κάτι καλύτερο, είναι η σύγχρονη. “Ες αύριον”, αργά το βράδυ, μαζεμένα “τα σπουδαία”.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ενδιαφέρουσα η πορεία της κάθε λέξης ανά τους αιώνες, αλλά και η μετάβασή της, κάποια στιγμή, από την κυριολεξία στη μεταφορά. Οπως και η μεταφορά των ελπίδων από γενιά σε γενιά άλλωστε.

“Η ΕΥΡΩΠΗ είναι σήμερα πολύτιμη, επειδή πειθαναγκάζει σε ιδιωτικοποιήσεις και φιλελευθεροποίηση, που καμιά εθνική κυβέρνηση δεν θα ήταν σε θέση ούτε καν να ονειρευτεί. Διότι οι κυβερνήσεις, ακόμη και δεξιότερες από αυτήν του κ. Κολ, διατηρούν ευαισθησίες, έστω και για ψηφοθηρικούς λόγους”. “Τάδε”, μεταξύ των άλλων, “έφη” σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “Le Monde” πριν από 15 χρόνια (31/5/1999) ο τότε πρόεδρος των Γερμανών Βιομηχάνων Χανς Ολαφ Χένκελ. Όραμά μας η Ευρώπη των λαών, κόντρα στην Ευρώπη των αγορών και των μονοπωλίων, πάντοτε!

“ΟΛΟΙ οι αναγνώστες έχετε χρέος πρώτα να ερευνήσετε διά την διαγωγήν μου, πως φέρθηκα εις την κοινωνία και Αγώνα, και αν τιμίως φέρθηκα βάλετε βάση και εις τα γραφόμενά μου, αν ατίμως φέρθηκα μην πιστεύετε τίποτα”. Ας έχουμε υπόψη μας και τα λόγια αυτά του Στρατηγού Μακρυγιάννη απ’ τ’ “Απομνημονεύματά” του, κάνοντας τις κατάλληλες προσαρμογές, καθ’ οδόν προς την κάλπη.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ Κορυφίδη, συγγραφέα, Δράμα: Τι έργο… Αυτό είπα βάζοντας δεκάδες θαυμαστικά, όταν άνοιξα το δέμα που μου έστειλες και είδα τους δύο ογκώδεις τόμους (1.100 σελ. μεγάλου σχήματος) που εξέδωσε το Τμήμα Ευρωπαϊκών Θεμάτων της ΑΔΕΔΥ το 2004, με τίτλο “Τα συνέδρια της ΑΔΕΔΥ 1926 – 2001” συγγραφείς των οποίων είσαι εσύ και ο Τάσος Αποστολόπουλος. “Ολβιος όστις  (και της συνδικαλιστικής) ιστορίης” που είναι η ιστορία των αγώνων των εργαζομένων) “έσχε μάθησιν”.

ΟΤΑΝ η Κλεοπάτρα έφτασε στην Αίγυπτο μετά τη ναυμαχία στο Ακτιο, συγκέντρωνε κάθε είδους δηλητήρια και δοκίμαζε τη δράση τους σε αυτούς που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο. Διαπίστωσε, λοιπόν, ότι εκείνα που είχαν άμεση δράση, οδηγούσαν σ’ έναν οδυνηρό θάνατο, ενώ όσα χρειάζονταν πολύ χρόνο για να ενεργήσουν είχαν ήπια δράση. Από όλα τα δηλητήρια βρήκε ότι το δάγκωμα ενός φιδιού που το έλεγαν “ασπίδα” προκαλούσε ένα ελαφρό ίδρωμα και μια νάρκωση, όπως ο ύπνος, χωρίς σπασμούς και πόνους. Οταν, λοιπόν, πέθανε ο Αντώνιος και τον έθαψε, έδωσε εντολή σε έναν από τους υπηρέτες της να της φέρει στο παλάτι ένα τέτοιο φίδι. Μολονότι ο Οκταβιανός είχε δώσει διαταγή να τη φρουρούν προσεκτικά και να ελέγχουν την τροφή της για να μην αυτοκτονήσει, ο υπηρέτης κατόρθωσε να περάσει το φίδι, βάζοντάς το σε ένα καλάθι κάτω από πολλά σύκα. Ετσι, όταν η Κλεοπάτρα δοκίμασε ένα σύκο, το φίδι βγήκε και τη δάγκωσε. Το δηλητήριο άρχισε να ενεργεί, πριν οι στρατιώτες του Οκταβιανού προλάβουν να το εμποδίσουν. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

“Φαλακρά γερόντια, ξεδοντιασμένα/ οι πάλλαι ποτέ μεγάλες λέξεις/ ξεθωριασμένες, άθλιες, με βακτηρίες,/ παρελαύνουν μπροστά/ στ’ ανελέητα νήπια ερωτηματικά/ τους επίσημους της νεότητας./ Τρεμάμενες, σκονισμένες,/ προσέρχονται μπροστά/ στην εξεταστική επιτροπή/ εκλιπαρώντας ένα βαθμό,/ γύρω εκεί… στη βάση”.
Το ποίημα “Κατάντια” του γράφοντος (ΚΑΖΟΒΑΡ, Γ’ Εκδοση, 2014, Πολιτιστική εταιρεία Κρήτης).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (24.05.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-103/#ixzz32dIKdzFv
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook