ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Η ΑΣΗΓΩΝΙΩΤΙΚΗ ρίζα… Η αποκορωνιώτικη ρίζα… Η ρίζα των Λευκών Ορέων γενικότερα… Η διαρκής επιστροφή στις ρίζες μας… «Ποτέ δεν πρέπει τα κλαδιά της ρίζας να ξεχνούνε/ γιατί η ρίζα σαν χαθεί κι αυτά θα ξεραθούνε». Τι μαντινάδα κι αυτή!  Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του Σήφη Ιωαν. Πετράκη “Μαδαρίτικα Αναστορήματα τσ’ Ασηγωνιώτικης Ρίζας”, που θα γίνει σήμερα 16 Σεπτεμβρίου στους Αγίους Πάντες (Ίδρυμα Αγία Σοφία), μετά τον εσπερινό στις 6.30 μ. μ.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΑΝΑΘΙΒΑΛΛΩ και στοχάζομαι τις παιδικές μου αναμνήσεις. Ολα εκείνα τα ιερά βιώματα που χάρισε και σε μένα η επαρχία μας, ο Αποκόρωνας, με τις χαλέπες και τις ρίζες του, με τα χωριουδάκια και τις εκκλησίες του και προπάντων με τους ανθρώπους και τις παραδόσεις του. Με τους ζευγάδες και τους βοσκούς του, με τους παπάδες και τους δασκάλους του, με τις γιαγιάδες και τις μητέρες του». Από το βιβλίο του Ειρηναίου Γαλανάκη “Στοχασμοί από την Αγία Σοφία”.

ΠΑΡΑΜΟΝΗ της Αγίας Σοφίας και όλοι οι δρόμοι του Αποκόρωνα θα οδηγούν απόψε, γι’ άλλη μια χρονιά, “επί του ηλίου δύσιν”, στους Αγίους Πάντες, εκεί όπου ο μακαριστός μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης έκτισε το ομώνυμο Κοινωφελές Ιδρυμα (στο οποίο, αφού ανακαινίστηκε εκ βάθρων, λειτουργεί και το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου) κι ένα εκκλησάκι της Αγίας στη μνήμη της μητέρας του Σοφίας, το γένος Μαριακάκη. Εκεί για άλλη μια χρονιά απόψε για να τύχω, μετά τον Εσπερινό και στην παρουσίαση του βιβλίου του και συνεργάτη της εφημερίδας μας Σήφη Ιωαν. Πετράκη “Μαδαρίτικα Αναστορήματα τσ’ Ασηγωνιώτικης Ρίζας”…

Η ΑΣΗΓΩΝΙΩΤΙΚΗ ρίζα… Η αποκορωνιώτικη ρίζα… Η ρίζα των Λευκών Ορέων γενικότερα… Η διαρκής επιστροφή στις ρίζες μας… «Ποτέ δεν πρέπει τα κλαδιά της ρίζας να ξεχνούνε/ γιατί η ρίζα σαν χαθεί κι αυτά θα ξεραθούνε». Τι μαντινάδα κι αυτή!

ΩΣΤΟΣΟ οι ανασκαφές στην Αμφίπολη συνεχίζονται και οι εικασίες σε ποιον (ποιαν) ανήκει το ταφικό μνημείο δίνουν και παίρνουν. Αυτό κι αν είναι σίριαλ! Πάνω στο καλύτερο μας έκοψαν, πάντως, προχθές. Χρειάζονται, λέει, μέτρα αντιστήριξης πριν προχωρήσουν οι εργασίες στον τρίτο και σπουδαιότερο θάλαμο που μπήκαν οι αρχαιολόγοι, λέει! Υπομονή! Το καλό πράγμα αργεί…

ΚΑΙ, ΒΕΒΑΙΑ ο Γιώργος Παπανδρέου, που πρώτος το είπε πριν από πέντε χρόνια, είχε δίκιο. Λεφτά υπήρχαν! Καμία αντίρρηση, λοιπόν, ότι υπάρχουν και σήμερα, όπως επιμένει να λέει, χρησιμοποιώντας διαφορετική φρασεολογία, ο Αλέξης Τσίπρας. Και άστρα στον ουρανό υπάρχουν, το θέμα είναι πώς τα κατεβάζεις, λέει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ, διαμαρτύρονται, διαμαρτύρονται ακόμα και για ψύλλου πήδημα, που λέει ο λόγος διαμαρτύρονται! Της ορθοδοξίας, όμως, τελικά, οι καθολικώς διαμαρτυρόμενοι βουλευτές της συμπολίτευσης. Νομίζω…

ΚΑΡΠΟΣ της κρίσης τελικά οι αυξανόμενες παραβατικές συμπεριφορές στην πόλη μας και όχι μόνο ή μήπως καρπός αυξημένων παραβατικών συμπεριφορών η επελθούσα τελευταία κρίση; Και το ένα ισχύει και το άλλο. Φαύλος κύκλος!

«ΠΟΛΛΑ διηγούνται για τον Πετροστελή και τη σκοπευτική του δεινότητα. Κάποτε λένε, πως έβαλε κάποιον να του κρατά ένα κομμάτι ελιάς. Αυτός σημάδεψε και έκοψε το κλωνάρι. Ο άλλος φοβήθηκε μην τον πάρει η μπάλα και άλλαξε χρώμα. Ο Πετροστελής, που το παρατήρησε, του είπε αυτό που έχει μείνει σαν παροιμία και λέγεται ακόμα και σήμερα. “Είντα φοβάσαι, μωρέ; εγώ σου ’παιξα την μπαλωτέ τρία δαχτύλια από πάνω από τη γκεφαλή σου”. Είχε δηλαδή, τόση εμπιστοσύνη στη σκόπευση που έκανε». Από το βιβλίο “Μαδαρίτικα αναστορήματα τσ’ ασηγωνιώτικης ρίζας” του Σήφη Ιωαν. Πετράκη.

«Οσο κι αν γύρεψα να θέσω την καρδιά μου/ σ’ αυτόν τον κόσμο/ δεν βρήκα πουθενά τη θέση της./ Αλλού, δεν τη χωρούσε ο κόσμος/ κι αλλού την έδιωχνε ο κόσμος./ Εδώ φυτρώνουνε τ’ αγκάθια/ και ’κει λασπώνουνε τα βούρκα./ Φταίει τάχα η καρδιά μου ή ο κόσμος φταίει; Σωστό δεν είναι να κατηγορεί κανείς/ τον τόπο που φιλοξενείται./ Μα για ένα κόσμο που σταύρωσε τον ίδιο/ το θεό του τάχα τι πρέπει να σκεφτούμε;/ Κύριε, πάρε την καρδιά μου ολόκληρη στα χέρια Σου./ Να μην τη φτάνει η αγάπη και το μίσος του κόσμου./ Πόνος, είπαν, υπάρχει και στης καλύτερης αγάπης το ποτήρι./ Μόνο της δικής Σου της Αγάπης/ το ποτήρι είναι καθαρό και κρουσταλλένιο./ Κύριε, πάρε την καρδιά μου ψηλά/ στη χάρη και τη σκέπη Σου».
Το ποίημα “Κύριε, πάρε την καρδιά μου στα χέρια Σου”
του Ειρηναίου Γαλανάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (16.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-168/#ixzz3DT1etkqC
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook