Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


ΑΧ ΑΥΤΕΣ οι “ροδαρές” της Σταυροπροσκύνησης των παιδικών μου χρόνων. Αυτές οι μικρές ανθοδέσμες, τα ματσάκια με τον αροσμαρή, τα κρινάκια και τα κατιμέρια! Το ξέρω ότι εξακολουθούν να τα μοιράζουν στο τέλος της αυριανής λειτουργίας οι ιερείς. Αλλο όμως, να ’σαι παιδί και να σου τη δίνει ο παπά – Χρήστος… Πώς πέρασαν σαν αστραπή τα χρόνια!
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«KATOY στις πέτρινες αυλές στα μαρμαρένια αλώνια/ ο Χάρος φκιάνει φάμπρικες κι οικοδομές μεγάλες…». Στον κόσμο μας εμείς, κάνοντας σχέδια επί σχεδίων, στη δουλειά ο Χάρος. Το μόνο σίγουρο ο θάνατος από τη στιγμή που θα γεννηθούμε…
ΣΑΣ ΧΑΛΑΣΑ τη διάθεση, το καταλαβαίνω. Αυτή, όμως είναι η σκληρή πραγματικότητα. Γεννιόμαστε για να πεθάνουμε. Ας απολαμβάνουμε, λοιπόν, την κάθε στιγμή, το μεγαλείο της κάθε στιγμής, ενόσω ζούμε. Μεγάλη η κουβέντα που κάναμε για το θέμα αυτό με τον φίλο μου τον γερω – δάσκαλο, από τηλεφώνου, προχθές. Αφόρμηση ένα συγκλονιστικό μοιρολόι απ’ το βιβλίο “Μοιρολόγια Πόρου Λευκάδας” του Χριστόφορου Δ. Σκλαβενίτη. Αφορμή το φευγιό, εντελώς ξαφνικά, ενός κοινού φίλου…
ΤΡΙΤΟ Σάββατο των Νηστειών σήμερα, της Σταυροπροσκύνησης αύριο. Πολύ με συγκινούσε, όταν ήμουν παιδί, η τελετή της ύψωσης του Σταυρού στη μέση της εκκλησίας. «Είν’ ο Σταυρός σου, Κύριε, διώκτης των δαιμόνων/ των αδυνάτων δύναμη και γιατρικό των πόνων», μας λέει στη σημερινή του μαντινάδα ο φίλος ιερωμένος.
ΑΧ ΑΥΤΕΣ οι “ροδαρές” της Σταυροπροσκύνησης των παιδικών μου χρόνων. Αυτές οι μικρές ανθοδέσμες, τα ματσάκια με τον αροσμαρή, τα κρινάκια και τα κατιμέρια! Το ξέρω ότι εξακολουθούν να τα μοιράζουν στο τέλος της αυριανής λειτουργίας οι ιερείς. Αλλο όμως, να ’σαι παιδί και να σου τη δίνει ο παπά – Χρήστος… Πώς πέρασαν σαν αστραπή τα χρόνια!
ΟΜΟΦΩΝΗ η απόφαση της ελληνικής Βουλής για την επανασύσταση – αναβάθμιση της Διακομματικής Επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών. Ολοι μαζί στον δρόμο της εθνικής ομοψυχίας, “αλλά και της συντεταγμένης στρατηγικής”, όπως έγραψε και στο προχθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας σε σχόλιό του ο Ερμόλαος (Στ. Γ. Κλώρης). Συντεταγμένη στρατηγική. Μέγα ζητούμενο κι αυτό στην εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας! Είναι κι αυτό ζητούμενο!
ΣΑΝ “ΜΑΝΝΑ” εξ ουρανού περιμένει την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις 100 δόσεις ένα πολύ μεγάλο μέρος φορολογουμένων. Το ίδιο, βέβαια και το Υπουργείο των Οικονομικών. Οσο νωρίτερα πέσει, αν πέσει και πιάσει τόπο, τόσο το καλύτερο για την ελληνική οικονομία που βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης…
ΠΟΤΕ άλλοτε οι ανισότητες στον κόσμο δεν ήταν τόσο μεγάλες, διαβάζω στο Διαδίκτυο. Η συνολική περιουσία του 1% των πιο πλουσίων θα ξεπεράσει, λέει, το 2016 την περιουσία του υπολοίπου 99%. «Ομορφος κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος», για να χρησιμοποιήσω τον στίχο του Σολωμού, ο κόσμος του υπαρκτού καπιταλισμού.
«ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΣΑ (Ηρακλείου) συνήθιζαν να πηγαίνουν ένα ματσάκι με άνθη της Σταυροπροσκύνησης στα σπαρτά, συνήθως στα κουκιά, που αυτή την εποχή έχουν ήδη δέσει καρπούς. Αφού πρώτα έκαναν τον σταυρό τους, έσκυβαν και έδεναν πάνω σε μια κουκιά (= σε ένα φυτό) το ματσάκι και το άφηναν εκεί· σε παλιότερες ακόμη εποχές έπρεπε να το κρατούν στο χέρι και να περπατήσουν σχηματίζοντας κύκλο γύρω από το χωράφι. Μετά το έδεναν σ’ ένα τυχαίο φυτό […] Η ευλογία που μεταφέρεται σε ένα χωράφι επεκτείνεται αυτομάτως και διαχέεται σε όλα τα χωράφια που ανήκουν στον ίδιο καλλιεργητή. Κατά τον ίδιο τρόπο πήγαιναν τα σταυρολούλουδα στους καλοκαιρινούς κήπους. Ακόμη κι αν δεν είχαν ακόμη φυτευτεί, φρόντιζαν να τα αφήσουν σε κάποιο δέντρο ή θάμνο». Από το βιβλίο “Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη” του Νίκου Ψιλάκη.
«Κάτου στις πέτρινες αυλές, στα μαρμαρένια αλώνια/ ο Χάρος φκιάνει φάμπρικες κι οικοδομές μεγάλες./ Βάνει τσοι νιους για θέμελα, τσοι γέρους γι’ αγκωνάρια/ και τα μικρούλια τα παιδιά τρόχαλα για τσοι τοίχους./ Περνάει κι ένας μάστορας και στέκει κι αγναντεύει./ -Πού είστε γέροι ξακουστοί και νιοι αντρειωμένοι/ κι σεις παιδάκια μας μικρά, στολίδι των μανάδω./ Κρίμα σ’ αυτούς που χάθηκαν κι αλί σ’ αυτούς που μένουν,/ τους τρώει ο βαρύς καημός και το μεγάλο ντέρτι».
Μοιρολόι (Απ’ το βιβλίο “Μοιρολόγια Πόρου Λευκάδας” του Χριστόφορου Δ. Σκλαβενίτη).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (15.03.2015)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-263/#ixzz3UMX94vIi 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου