ΕΥΔΟΚΙΑ

 Ο Ευτύχης και το Ουράνιο Τόξο

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

Ο λούτρινος Ευτύχης ξεπήδησε μέσα από τις σελίδες του παραμυθιού “Ο Ευτύχης και το Ουράνιο Τόξο” και οι “διαδρομές” συνομίλησαν με τη συγγραφέα του βιβλίου Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη για το πώς γεννήθηκε ο ήρωάς της αλλά και ποιο είναι το μήνυμα που κουβαλάει μαζί του στις συναντήσεις του είτε με τους αναγνώστες είτε με τα παιδιά.

Δείτε περισσότερα... ΕΥΔΟΚΙΑ

Δημήτρης Μαριδάκης

Ο ΛΟΥΤΡΙΝΟΣ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ “ΟΡΙΖΟΝΤΑ”

 Ο Ευτύχης ταξιδεύει κοντά στα παιδιά

“Ο Ευτύχης, ένα μικρό αρκουδάκι που ζει στο δάσος, αρρωσταίνει και πηγαίνει με τους γονείς του σε ένα μεγάλο νοσοκομείο. “Μπόρα είναι. Θα περάσει”, λέει με σιγουριά από την πρώτη στιγμή ο μπαμπάς του. Αυτό πιστεύει και το μικρό μας αρκουδάκι. Και δεν παύει ούτε στιγμή να ονειρεύεται και να περιμένει του ουράνιο τόξο, που έρχεται πάντα μετά από μια καταιγίδα…». Το παραμύθι της Ευδοκίας Σκορδαλά – Κακατσάκη “Ο Ευτύχης και το Ουράνιο Τόξο” είναι ένα από τα λίγα βιβλία για παιδιά που μιλούν για τον καρκίνο. Από το 2004 που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Καλειδοσκόπιο”, ο “Ευτύχης” έχει ταξιδέψει σε αμέτρητα σπίτια. Πρόσφατα δε άφησε πίσω του τον “χάρτινο” εαυτό του και αποφάσισε να περιηγηθεί ως λούτρινο αρκουδάκι σε δημοτικά σχολεία για να μιλήσει από κοντά στα παιδιά για μια ασθένεια σκληρή μεν αλλά όχι ανίκητη και κυρίως για το ουράνιο τόξο της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης.

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Ολα ξεκίνησαν όταν ένας εθελοντής του Συλλόγου Εθελοντικής Προσφοράς και Στήριξης “Ορίζοντας” που στηρίζει παιδιά και ενηλίκους με νεοπλασματικές ασθένειες πρότεινε στο σχολείο που πηγαίνει το παιδί του να ξεκινήσει μια δράση που να βασίζεται στο παραμύθι του “Ευτύχη” αλλά ο πρωταγωνιστής να δραπετεύσει από τις σελίδες του βιβλίου και να πάρει… σάρκα και οστά. «Ψάχναμε ένα τρόπο για το πώς ο “Ορίζοντας” θα αποκτήσει επαφή με όλα τα παιδιά κι όχι μόνο με τα παιδιά που έχουν ασθενήσει», εξήγησε ο εθελοντής του Συλλόγου Τάσος Μαραγκουδάκης και πρόσθεσε ότι η αρχική σκέψη ήταν ο λούτρινος Ευτύχης να φιλοξενείται για ένα χρονικό διάστημα σε οικογένειες και να ταξιδεύει με αυτό τον τρόπο από σπίτι σε σπίτι. Μάλιστα υπήρχε η ιδέα να κατασκευαστεί μια ιστοσελίδα όπου θα καταγράφεται το ταξίδι του Ευτύχη αλλά και οι εντυπώσεις, οι σκέψεις και τα συναισθήματα των οικογενειών που θα τον φιλοξενούσαν. «Ωστόσο, το κομμάτι των σχολείων ήταν πολύ δελεαστικό και είπαμε να ξεκινήσει η δράση με τη φιλοξενία του από τάξη σε τάξη ενώ του χρόνου υπάρχει σκεφτόμαστε να επεκταθεί αυτή η δραστηριότητα κι ένας Ευτύχης να γυρνάει στα Χανιά, ένας στην Κρήτη κι ένας άλλος εκτός Χανίων», ανέφερε ο κ. Μαραγκουδάκης. Κατά αυτό τον τρόπο το μεγάλο ταξίδι του Ευτύχη στις σχολικές αίθουσες ξεκίνησε πριν από λίγο καιρό από το Δημοτικό του Αγροκηπίου, συνεχίστηκε στο νηπιαγωγείο των Αγίων Σαράντα, πλέον βρίσκεται στο 15ο Δημοτικό ενώ το ταξίδι αναμένεται να συνεχιστεί το επόμενο διάστημα…

Ο ΕΥΤΥΧΗΣ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ

Η παρουσία του λούτρινου Ευτύχη στα θρανία αποτέλεσε μια ευκαιρία για τους εκπαιδευτικούς και τα παιδιά να οργανώσουν σειρά εκπαιδευτικών δράσεων. «Διαβάσαμε το παραμύθι, το συζητήσαμε κι έπειτα δημιουργήσαμε ένα τραγουδάκι. Στη συνέχεια ήρθε και ο Ευτύχης», σημείωσε η δασκάλα του Δημοτικού Αγροκηπίου Μαρία Νικολακάκη δίνοντας ένα περίγραμμα των δραστηριοτήτων που προκάλεσε η “φυσική” παρουσία του μικρού αρκούδου. Σε μια άλλη τάξη του σχολείου με μικρότερα παιδιά ο Ευτύχης έγινε η αφορμή για να δημιουργήσουν οι μαθητές ζωγραφιές και χειροποίητες κατασκευές, ενώ οι δράσεις κορυφώθηκαν με τη διοργάνωση ενός παζαριού με χειροποίητα στολίδια, κάρτες και άλλες δημιουργίες των παιδιών, με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα για τις ανάγκες του “Ορίζοντα”. Το εντυπωσιακότερο, ωστόσο, είναι ότι από όπου πέρασε ο Ευτύχης τα παιδιά δέθηκαν μαζί του και τον αγκάλιασαν σαν έναν πραγματικό φίλο και συμμαθητή τους. «Μετά το Δημοτικό του Αγροκηπίου ο Ευτύχης ήρθε στο σχολείο μας», τόνισε η νηπιαγωγός στο Νηπιαγωγείο των Αγίων Σαράντα Χριστίνα Τζομπανάκη και πρόσθεσε ότι η παράδοση του Ευτύχη στο νηπιαγωγείο έγινε με κάθε επισημότητα από μια αντιπροσωπεία εκπαιδευτικών και παιδιών από το Δημοτικό, μαζί με τον κ. Σπύρο Αδοντάκη από τον “Ορίζοντα”. Η δε υποδοχή που επεφύλαξαν τα μικρά παιδιά στον λούτρινο Ευτύχη ήταν κάτι παραπάνω από θερμή: «Μαζί με τα παιδιά πήραμε μια βαλίτσα και βάλαμε μέσα τα πράγματά του αλλά και την… προίκα που εμείς του ετοιμάσαμε με πράγματα που έφτιαξαν τα παιδιά ειδικά για εκείνον. Τα παιδιά πραγματικά δέθηκαν μαζί του. Φανταστείτε μόνο ότι το μεσημέρι, πριν φύγουμε, τον άλλαζαν, του έβαζαν πιτζάμες, του βούρτσιζαν τα δόντια και τον έβαζαν στο κρεββάτι, ενώ κάποια άλλα κάθονταν κοντά του και του έλεγαν παραμύθια για να κοιμηθεί! Την ίδια διαδικασία είχαμε και το πρωί!», σχολίασε η κα Τζομπανάκη και υπογράμμισε την… ενεργή παρουσία και συμμετοχή του Ευτύχη σε κάθε είδους εκδήλωση που γινόταν στο σχολείο, από την ενημέρωση που πραγματοποίησαν πυροσβέστες για τις πυρκαγιές, μέχρι τη γιορτή της 25ης Μαρτίου.

ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ

Μικρά δείγματα της σημαντικής δουλειάς των παιδιών και των δραστηριοτήτων που οργανώνονται στο πλαίσιο της φιλοξενίας του Ευτύχη στις σχολικές αίθουσες βρίσκονται μέσα στη βαλίτσα που συνοδεύει το λούτρινο αρκουδάκι στο ταξίδι του, ενώ παράλληλα υπάρχουν οδηγίες προς τους εκπαιδευτικούς για να αναπτύξουν τις δικές τους δημιουργικές δράσεις, οι οποίες μελλοντικά πρόκειται να συγκεντρωθούν σε μια ιστοσελίδα. Το σημαντικότερο, ωστόσο, όφελος από την “φυσική” παρουσία του Ευτύχη είναι ότι τα παιδιά παίρνουν ένα μάθημα ζωής για το τι σημαίνει ασθένεια και πώς καλείται κανείς να σταθεί απέναντί της. «Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τα βιώματα και μέσα από τον Ευτύχη παίρνουν ένα μάθημα ζωής για τη σημασία της εθελοντικής δράσης και της προσφοράς στον διπλανό μας», σχολίασε ο κ. Μαραγκουδάκης. «Αυτό που μας νοιάζει είναι να νιώσουν τα παιδιά ότι ο κόσμος δεν είναι μόνο ό,τι περικλείεται στο σπίτι και το σχολείο. Θέλουμε να έχουν ανοιχτό μυαλό, να ζουν τη ζωή κι όχι απλώς να είναι παρατηρητές. Κυρίως όμως θέλουμε να μάθουν ότι το σπουδαιότερο από όλα είναι να προσφέρουμε απλόχερα αγάπη προς τους άλλους και η προσφορά στον άλλο να γίνει τρόπος ζωής», σημείωσε η κα Τζομπανάκη, ενώ η κα Νικολακάκη επεσήμανε τη σημασία που έχει να μπουν τα παιδιά στη θέση του άλλου: «Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι κάτι δεν μας αφορά κι ότι ποτέ δεν θα μας αγγίξει. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ίσως κάποια μέρα ο άλλος μπορεί να είμαστε εμείς. Κι όταν βρεθείς στη θέση εκείνη τότε είναι σίγουρο ότι θα ήθελες να είναι κοντά σου άνθρωποι. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική η προσφορά του “Ορίζοντα”».

Ενα παραμύθι για την ελπίδα

Ο λούτρινος Ευτύχης ξεπήδησε μέσα από τις σελίδες του παραμυθιού “Ο Ευτύχης και το Ουράνιο Τόξο” και οι “διαδρομές” συνομίλησαν με τη συγγραφέα του βιβλίου Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη για το πώς γεννήθηκε ο ήρωάς της αλλά και ποιο είναι το μήνυμα που κουβαλάει μαζί του στις συναντήσεις του είτε με τους αναγνώστες είτε με τα παιδιά.

Πότε και πώς γεννήθηκε ο Ευτύχης;

Η “γέννηση” του Ευτύχη, είναι ολόκληρο… παραμύθι! Ο Ευτύχης ήταν το όνειρο μιας πολύ αγαπημένης μου φίλης, της Λένας Αναστασίου. Εκείνη είχε την ιδέα πως πρέπει να υπάρχει ένα παραμύθι που να μιλά στα μικρά παιδιά και όχι μόνο, για τη λαίλαπα του καρκίνου. Να μιλά, να εξηγεί, να ανακουφίζει, να δίνει κουράγιο κι ελπίδα. Να διαλαλεί πως ο καρκίνος μπορεί να νικηθεί. Η ίδια είχε πριν πολλά χρόνια αναμετρηθεί μαζί του. Κι από τότε στόχος και σκοπός της ζωής της είναι να βοηθά με κάθε τρόπο, όλους εκείνους, μικρούς και μεγάλους, που νοσούν από καρκίνο. Πρέπει να ήταν αρχές του 2000, όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου και άκουσα για πρώτη φορά τη φωνή της. Μου συστήθηκε, μου είπε πως από τη Νομαρχία ο Δημήτρης Νικολακάκης της έδωσε το όνομά μου, όταν ζήτησε να της συστήσουν κάποιον που γράφει παραμύθια. Μου εξήγησε τι ακριβώς ήθελε! Ηταν μια παράξενη συγκυρία! Γιατί από καιρό τριβέλιζε το μυαλό μου η ιδέα να γράψω ένα παραμύθι, όπου ένα αρκουδάκι συναντιέται με το Ουράνιο Τόξο! Ωστόσο έψαχνα να βρω έναν σοβαρό λόγο για τούτο το αντάμωμα! Να, λοιπόν, ο λόγος! Το αρκουδάκι μου θα αρρώσταινε από καρκίνο! Ετσι δέχτηκα να γράψω το παραμύθι που η Λένα ονειρευόταν.

Δύσκολο εγχείρημα;

Το εγχείρημα ήταν πολύ σοβαρό. Δεν ήξερα τίποτα για τον καρκίνο. Για να μετουσιώσω την σκληρή αλήθεια σε παραμύθι, έπρεπε να μάθω πολλά, να νιώσω πολλά! Δεν ήταν εύκολο. Με τη Λένα πήγαμε και ξαναπήγαμε στην Αθήνα, στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγλαΐα Κυριακού”. Εκεί είδα παιδιά, με γυμνά, σαν φεγγαράκια λαμπερά, κεφαλάκια! Εκεί, η διευθύντρια τού Ογκολογικού κα Ελένη Βασιλάτου-Κοσμίδη μου μίλησε ονομαστικά για τα “παιδιά” της! Για τα όνειρα, τις επιθυμίες τους, τα χαρίσματά τους! Γι’ αυτά που θεραπεύτηκαν και συνεχίζουν τη ζωή τους! Μου περιέγραψε τις εξετάσεις που κάνουν, μία προς μία, τις οδυνηρές παρενέργειες των φαρμάκων! Μου εξομολογήθηκε τις αγωνίες και τις ελπίδες της! Και το σπουδαιότερο, μου σύστησε να γράψω για τη λευχαιμία. Το είδος του καρκίνου, με την πιο ευοίωνη πρόγνωση! Είπαμε! Το παραμύθι έπρεπε να δίνει παραμυθία κι ελπίδα, λέγοντας την αλήθεια! Και με γονείς μίλησα. Γονείς, που μου περιέγραψαν λεπτό προς λεπτό την “περιπέτεια” του παιδιού τους με τον καρκίνο. Κρατούσα σημειώσεις, έγραφα στο χαρτί, στο μυαλό, μα προπαντός στην ψυχή μου! Ετσι όλα όσα έγραψα, ακόμα και τα ονόματα των παιδιών, είναι αληθινά. Αλλά όταν τελείωσα το παραμύθι και το διάβασα, έκλαιγα με αναφιλητά! Φυσικά ο σκοπός μου δεν ήταν να κάνω αυτούς που το διαβάζουν να κλαίνε. Σκοπός μου ήταν να δώσω ελπίδα, παραμυθία! Το έγραψα και το ξανάγραψα, λοιπόν! Δεν ξέρω κι εγώ πόσες φορές… ώσπου ν’ αποφορτιστεί από τον πόνο και την οδύνη. Τελικά, “Ο Ευτύχης και Το Ουράνιο Τόξο” έγινε βιβλίο με τη χρηματοδότηση του ιδιωτικού Νηπιαγωγείου “Το Εργαστήρι”, που είναι στη Γλυφάδα Αθηνών και κυκλοφόρησε το 2004 από τις εκδόσεις “Καλειδοσκόπιο”.

Πώς βλέπετε τη δράση που έχει ξεκινήσει από τα σχολεία;

Ενοιωθα πάντα μεγάλη χαρά και συγκίνηση, όταν, πηγαίνοντας σε σχολεία, μου έλεγαν νηπιαγωγοί και δάσκαλοι πως οι μικροί μαθητές τους αγαπούν ιδιαίτερα τον Ευτύχη μου! Ποιος γονιός δεν θέλει να αγαπούν τα παιδιά του! Τώρα που ο Ευτύχης έχει μπει στο πρόγραμμα του “Ορίζοντα” και “ταξιδεύει” από σχολείο σε σχολείο, από τάξη σε τάξη, από αγκαλιά σε αγκαλιά, που ζει ανάμεσα στα παιδιά, που τρώει και παίζει μαζί τους, που έχει την καθημερινή έγνοια και φροντίδα τους, είμαι και χαρούμενη και περήφανη! Γιατί μ’ αφορμή τον Ευτύχη, τα παιδιά μαθαίνουν για την αρρώστια και τη θεραπεία της, αλλά και για την πρόληψή της μέσω της σωστής διατροφής, της άσκησης, της αποχής από το κάπνισμα, της προστασίας του περιβάλλοντος. Μαθαίνουν τις αξίες του εθελοντισμού! Και είναι πολύ συγκινητικό που μικροί εθελοντές πήγαν στο πασχαλινό παζάρι του “Ορίζοντα” κι ετοίμασαν κάρτες και λαμπάδες για παιδιά που βρίσκονται σε Νοσοκομεία!

Το μήνυμα που στέλνει ο Ευτύχης;

Το πρωταρχικό του μήνυμα είναι πως καρκίνος δεν σημαίνει οπωσδήποτε θάνατος! Πως μπορεί να νικηθεί! Αλλά μιλάει κατ’ επέκταση για την οποιαδήποτε αναποδιά και μπόρα που τυχαίνει στη ζωή μας. Κάποτε μια γιαγιά μου είπε πως όταν ο μικρός της εγγονός μαλώνει με τη μαμά του, κλείνει ο ένας το μάτι στον άλλο (γιαγιά και εγγονός) και μουρμουρίζουν το στίχο που γράφω: Μη φοβάσαι μπόρα είναι/ κι όπου να ’ναι θε να φύγει,/ λαμπερό ουράνιο τόξο/ και για σένα θ’ ανατείλει! Με την ευκαιρία, να πω πως ο στίχος περιέχεται στο ποίημά μου “Το τραγούδι του Ουράνιου Τόξου” και μελοποιήθηκε από τον σπουδαίο πιανίστα, συνθέτη και τραγουδοποιό Στέφανο Κορκολή! Το τραγούδησαν, σε παγκόσμια πρώτη, ο ίδιος μαζί με την δικιά μας (Καστελιανή), την υπέροχη Σοφία Μανουσάκη, σε μια συναυλία που έδωσαν για τον “Ορίζοντα” στις 30 Ιούλη του 2014, στο πέτρινο θεατράκι του Εμπρόσνερου. Το cd, όταν κυκλοφορήσει, θα δίνεται μαζί με το βιβλίο. Κι ακόμα να πω, ότι σκοπός του Συλλόγου είναι ο Ευτύχης να ταξιδέψει κι εκτός Χανίων κι εκτός Κρήτης κι εκτός Ελλάδας!…

Χανιώτικα νέα (11.04,2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/o-eftichis-taxidevi-konta-sta-pedia/#ixzz3XNKub5Bx
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook