ΚΑΙ ΤΗΝ Ελλάδα μου θυμίζουν ενίοτε τα σιωπηλά πλοία, μου είπε ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος σε σχετική κουβέντα που κάναμε χθες. Πλοίο η Ελλάδα κατά μία έννοια, που κάθε τόσο σηκώνει τις άγκυρες, αλλά τελικά δεν ξεκινά για πουθενά, καμία αντίρρηση. Σιωπηλό όμως ή… φωνακλάδικο; Μετά απ’ τις όποιες πολλές φωνές έρχεται εκ των πραγμάτων η σιωπή, απάντησε σιβυλλικά στην ένστασή μου ο γερω – δάσκαλος.
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
«EINAI στο λιμάνι κάτι πλοία σιωπηλά που κάθε τόσο σηκώνουνε τις άγκυρες,/ αλλά δεν ξεκινάν για πουθενά./ Τις δοκιμάζουνε./ Τις ξαναρίχνουν και σωπαίνουν./ Πόσο μου μοιάζουνε τα πλοία αυτά!/ Οταν χτυπάω συναγερμό στα συναισθήματα φυγής/ κι αντί να σηκωθώ, ξαναχτυπάω τη λήξη του». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΚΑΙ ΤΗΝ Ελλάδα μου θυμίζουν ενίοτε τα σιωπηλά πλοία στα οποία αναφέρεται ο στοχαστής, μου είπε ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος σε σχετική κουβέντα που κάναμε χθες. Πλοίο η Ελλάδα κατά μία έννοια, που κάθε τόσο σηκώνει τις άγκυρες, αλλά τελικά δεν ξεκινά για πουθενά, καμία αντίρρηση. Σιωπηλό όμως ή… φωνακλάδικο; Μετά απ’ τις όποιες πολλές φωνές έρχεται εκ των πραγμάτων η σιωπή, απάντησε σιβυλλικά στην ένστασή μου ο γερω – δάσκαλος.
ΚΛΙΜΑ αισιοδοξίας στην κυβέρνηση ότι μέχρι το τέλος του Μάη θα υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές. Στραβό το κλήμα, το θέμα είναι να μην το φάει ο γάιδαρος. Ενα αυτό. Σπουδαιότερο όμως το άλλο που δίνει κουράγιο στον Μάη να ζήσει για να φάει τριφύλλι!
ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. Ο Ανέστης Μάης ήταν αμυντικός παίχτης μιας ομάδας της Ελευσίνας τα τέλη της δεκαετίας του 1920. Αυτόν αφορά η φράση «Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι». Του την είπαν οι συμπαίκτες του, όταν τον επισκέφθηκαν στο σπίτι του, όπου ήταν βαριά άρρωστος από μαλάρια και κινδύνευε να πεθάνει, για να τον εμψυχώσουν να ξεπεράσει την αρρώστια του και να παίξει στον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού. Τι μαθαίνει κανείς… γκουγκλάροντας στο Διαδίκτυο! Κλείνω την παρένθεση.
ΣΟΒΑΡΕΣ και ολοκληρωμένες μου φάνηκαν οι προτάσεις της Επιτροπής που συγκρότησε η Δημοτική Αρχή Χανίων για την καλύτερη αξιοποίηση των υπαρχόντων κτηρίων προς όφελος των πολιτών. Σε μια πρώτη, πλην όμως προσεκτική, ανάγνωση. Εκ των ων ουκ άνω, βέβαια, ότι αποτελούν βάση συζήτησης και ότι μετρά η υλοποίηση.
«Ο ΥΠΝΟΣ δώρο του Θεού χαίρομαι σαν με παίρνει/ γιατί εκείνη π’ αγαπώ στ’ όνειρο μού τη φέρνει». Αιώνια ερωτευμένος ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης. Τυχερός ή άτυχος;
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ εναντίον Γιουβέντους ή Μπαρτσελόνα εναντίον Ρεάλ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ; Βροχή τα στοιχήματα που έπεφταν χθες πριν απ’ την έναρξη, αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα μεταξύ της Ιταλίδας Μεγάλης Κυρίας και της Ισπανίδας Βασίλισσας. Καρφί δεν του καιγότανε του γείτονά μου του Μήτσου. Μπάρτσα και ξερό ψωμί και γι’ αυτόν. Μετά την ΑΕΚΑΡΑ μας βεβαίως – βεβαίως.
«ΚΟΥΒΕΝΤΑ μ’ έναν ήρωα. Η ιστορία μιας ιστορίας και άλλα τινά». Ο τίτλος της εισήγησης που θα κάνω γύρω στις 9.30 το πρωί, σύμφωνα με το πρόγραμμα, σήμερα, πρώτη μέρα της διημερίδας για τον πολιτισμό στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων. Ιδιαίτερα τιμητική η συμμετοχή μου σ’ αυτήν μαζί με τους καταξιωμένους, επίσης συνταξιούχους δασκάλους Σταμάτη Αποστολάκη, Τάσο Κόλλια και Βασίλη Χαρωνίτη. Κατάπολλα τα ευχαριστώ μου στον υπεύθυνο σχολικό σύμβουλο Χάρη Στρατιδάκη για την πρόσκληση.
«ΟΤΑΝ ο Αναξαγόρας βρισκόταν στην εξορία, κάποιος από τους νέους του συμπολίτες του είπε: “Στερήθηκες τους Αθηναίους”. Αυτός του απάντησε: “Δεν τους στερήθηκα εγώ. Εκείνοι στερήθηκαν εμένα”». Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”.
«Μιλούσε η νύχτα στον άνθρωπο κι έλεγε:/ Νοιάζομαι για σένα πιότερο απ’ τη μέρα./ Είμαι εγώ που συδαυλίζω και κεντρίζω/ τ’ ακοίμητο πάθος σου/ κι ο δρομοδείκτης του αναπαμού του./ […] Σου φέρνω στα όνειρά σου/ αυτά που θ’ αρνήθηκε η μέρα./ Κι οι εφιάλτες που σπέρνω για λίγο/ στο παραγώνι του ύπνου σου/ σε κάνουν τη μέρα αξιότερο θεριστή./ Το ξέρεις καλά/ Είμαι εγώ που τρανώνω τον ερχομό του θανάτου/ και τις ρίζες απλώνω του καιόμενου βάτου./ Είμαι εγώ που αχνοφέγγω στα μνήματα/ σα λιώνουν και σβήνουν τα δικά σου ανομήματα./ Στ’ αλήθεια με χρειάζεσαι πιότερο απ’ τη μέρα».
Απ’ το ποίημα “Λόγια της νύχτας” του Αυγερινού Ανδρέου.
Απ’ το ποίημα “Λόγια της νύχτας” του Αυγερινού Ανδρέου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (14.05.2015)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-294/#ixzz3a6qtOQph
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου