ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Πρωτοχρονιάτικα

Άγιος Βασίλης έρχεται

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πρωτοχρονιάτικα

«Είθε ο νέος χρόνος να μας φέρει λιγότερα. Λιγότερο πόνο σ’ αυτούς που πονούν, λιγότερο μίσος σ’ αυτούς που μάχονται, λιγότερη στέρηση σ’ όσους στερούνται, λιγότερο πόλεμο, λιγότερο θάνατο, λιγότερη καταπίεση, λιγότερη εκμετάλλευση, λιγότερη δυστυχία και οδύνη. Κι αν τύχει να φέρει μαζί λιγότερη αφθονία και λιγότερη απόλαυση, λιγότερο πλούτο και λιγότερη καλοπέραση, ίσως τότε μας χαρίσει λιγότερη ελαφρομυαλιά και λιγότερη σπατάλη, λιγότερη επιπολαιότητα και λιγότερη αυθάδεια. Ισως τα λιγότερα είναι περισσότερα…». Πρωτοχρονιάτικες ευχές, εν έτει 1973 απ’ τον Νίκο Δήμου στην εφ. “ΤΑ ΝΕΑ”. Από το βιβλίο του Παντελή Θαλασσινού “Το Καλαντάρι” (εκδ. “Ιανός”) η αντιγραφή. Χωρίς κανένα σχόλιο.

•Πρωτοχρονιά, Καλοχρονιά! Καμιά αναφορά σήμερα στα μύρια όσα συμβαίνουν εντός μας και πέριξ και κάνουν τη ζωή από δύσκολη μέχρι ανυπόφορη. Τίποτα άσχημο, μέρα που είναι, κι ας είναι τα άσχημα εδώ, εκ μέρους μου. Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος/ να είστε πάντοτε καλά μακριά ο κάθε πόνος. Η δική μου ευχή. Μακριά ο κάθε πόνος! Μεγάλη κουβέντα.

•Αναζήτηχτοι! Να μια ωραία ευχή που την έλεγαν οι παλιοί μας, όχι μόνο την Πρωτοχρονιά, αλλά και κάθε φορά που “τζούγκριζαν” τα ποτήρια τους. Καντηλανάφτης σε διατεταγμένη υπηρεσία ο Χρόνος, ορισμένο, ωστόσο, από Αλλον το λάδι που μπαίνει στα καντήλια των ανθρώπων, με το που θα γεννηθούν. Το ήξεραν αυτό, ήξεραν ωστόσο και το άλλο. Οτι δηλαδή η όποια διάρκεια της ζωής τους, μπορούσε να μπει στη σφαίρα του αιώνιου, αν δεν ντρεπόταν, όταν έσβηνε το καντήλι τους, γι’ αυτήν. Αντρόπιαστοι! Να μια άλλη, ωραιότερη, ευχή των παλιών μας!

Άγιος Βασίλης έρχεται

•Άγιος Βασίλης έρχεται… από την Καισαρεία… Βαστά εικόνα και χαρτί… χαρτί και καλαμάρι… Το καλαμάρι έγραφε… και το χαρτί ομίλιε… Από την Καισαρεία, απ’ το σημερινό Kayseri της Τουρκίας, μια περιοχή που μνημονεύεται για πρώτη φορά απ’ τον Ηρόδοτο και αποτέλεσε τον 4ο μ.Χ. αιώνα το κέντρο του μοναστικού βίου που άνθησε στις βραχώδεις σπηλιές της περιοχής, έρχεται κάθε χρόνο ο Αγιος Βασίλης, σύμφωνα με τα κάλαντ(ρ)α που επιμένουν να λένε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά. Καμιά σχέση ο Αγιος αυτός με τον κατά κράτος επικρατήσαντα ξενόφερτο φουσκομαγουλά ασπρογένη Σάντα Κλάους της σήμερον ημέρας. Ούτε με δώρα έχει σχέση, ούτε βέβαια με χιόνια και έλκηθρα…

•Κάτι ανάμεσα στον Μέγα Βασίλειο της Καισαρείας, έναν απ’ τους Τρεις Ιεράρχες, και σε ένα πρόσωπο σύμβολο του Ελληνισμού, που έφευγε από τα βάθη της Ασίας κι έφτανε από τον Πόντο μέχρι την Πελοπόννησο και από τη Μακεδονία μέχρι την Κύπρο, είναι ο ελληνικός Αγιος Βασίλης. Ενας πεζοπόρος που κρατά στα χέρια του ένα ραβδί και βέβαια “χαρτί και καλαμάρι”, συζητά με όλους τους ανθρώπους που συναντά στον δρόμο του και εύχεται καλοτυχία και καλή χρονιά. Ζευγολάτης σε κάποια μέρη, όπως στην Κρήτη. Ο πρώτος ζευγολάτης που συνάντησε ο Χριστός, όταν βγήκε τη γη να περπατήσει… σύμφωνα με μια εκδοχή. Ως ακόλουθος του Χριστού σε μια άλλη. Οταν βγήκε με τα ζυγάλετρα «να σπείρει, να θερίσει/ και να συνάξει μάλαμα και να τρυγήσει μέλι», σύμφωνα με μια άλλη. Επιμένει κι αυτός να ζει στα παλιά κρητικά κάλαντ(ρ)α.

•Σύμβολο της λιτότητας και της ασκητικής ζωής, της δημώδους κοινωνίας, ο δικός μας Αγιος Βασίλης. Σήμα κατατεθέν της παγκοσμιοποιημένης καταναλωτικής “κατάστασης” ο Σάντα Κλάους. Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί!

•«Αγιε Βασίλη δέσποτα καλό ζευγάριν έχεις»/ «Καλό το λες αφέντη μου, καλό και βλοημένο,/ απού το βλόγα η Χάρην Του με το δεξίν του χέρι,/ με το δεξί με το ζερβό, με το μαλαματένιο». Από τα Πρωτοχρονιάτικα Κρητικά Κάλαντρα (βλ. Σταμ. Α. Αποστολάκης “Ριζίτικα”, τα δημοτικά τραγούδια της Κρήτης).

Χανιώτικα νέα (1.1.2016)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/protochroniatika/#ixzz3vyoLsdxV 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook