Της σιωπής
Πηχτή σκληρή μνήμη,
τις περισσότερες φορές, η σιωπή.
Κακοί άνεμοι
έχουν χαλκέψει το σώμα της.
Κλάματα δίπλα στα κλάματα,
δάκρυα πάνω στα δάκρυα.
Ωστόσο αυτή,
με αναδιπλωμένα τα φτερά,
προσεύχεται.
Κάποτε κάποτε κραυγάζει.
Τίποτα δεν κραυγάζει
πιο δυνατά απ’ τη σιωπή.
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
''Όταν γίνεις ποίημα", "Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης Πξίδα", Χανιά, 2013
Εξαιρετικό...θερμά συγχαρητήρια, Βαγγέλη...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ παρα πολύ. Με τιμά η γνώμη ενός ανθρώπου που υπηρετεί την ποίηση!
Διαγραφή