Ένα τραγούδι δρόμος η απόσταση της πόλης μας από τη Θεσσαλονίκη για τη Χορωδία Χανίων και την Πολυφωνική Χορωδία της Νύμφης του Θερμαϊκού. Ένα απ’ τα τραγούδια της καρδιάς μας, που επιμένουμε ν’ αγαπάμε και να θέλουμε να τα ακούμε ξανά και ξανά αλλά και να τραγουδούμε, βάλσαμο για την ψυχή μας. Τα “Μαλαματένια λόγια” του Γιάννη Μαρκόπουλου (στίχοι Π. Ελευθερίου), την “Όμορφη πόλη” του Μίκη Θεοδωράκη (στίχοι Γ. Θεοδωράκη), το “Σαββατόβραδο στην Καισαριανή” του Σταύρου Ξαρχάκου (στίχοι Λ. Παπαδόπουλου), το Απολυτίκιο του Αγίου Δημητρίου, το “Αρχιπέλαγος” του Οδυσσέα Ελύτη (μουσική: Ηλ. Ανδριόπουλου), τη “Μεσόγειο” του Δημήτρη Χριστοδούλου (μουσική Ζ. Μουστακί), για παράδειγμα… Και βέβαια, το “Εκτορας και Ανδρομάχη” (ποίηση: Ιακ. Καμπανέλη, Μουσική: Μάνου Χατζηδάκη) με το οποίο έκλεισαν από κοινού την εντυπωσιακή χορωδιακή τους συνάντηση στην κατάμεστη από κόσμο μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου Χανίων, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής 2 Ιουνίου.
 |
| Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΧΑΝΙΩΝ |
Η μαγεία της ποίησης… Η μαγεία της μουσικής… Η μαγεία της ποίησης όταν γίνεται τραγούδι και το αποδίδουν οι περί ων ο λόγος πολυμελείς χορωδίες, με μαέστρους τον Γιάννη Μεντζελόπουλο και τον Γιώργο Πούλιο, για παράδειγμα. Χρώματα και αρώματα… Μια θάλασσα πλατιά, το Αιγαίο Πέλαγος με τη Θεσσαλονίκη στη μια άκρη και τα Χανιά στην άλλη, μια νοητή γραμμή, ένας άξονας φιλίας δύο πόλεων, ένα πήγαινε κι έλα, μια επίσκεψη σαν ανταπόδοση μιας άλλης επίσκεψης…
Φορτισμένη λογιών των λογιών η βραδιά της μεγάλης Χανιωτο-Θεσσαλονικιάς συναυλίας, όπως επεσήμανε προλογίζοντάς την η ιδιαίτερα δραστήρια πρόεδρος της Χορωδίας Χανίων Κλειώ Κουτουλάκη – Χαρωνίτη. Και γιατί έγινε τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Ημέρα των ψυχών, παραμονές του Αγίου Πνεύματος, στην επέτειο της εκτέλεσης στο Κοντομαρί Κυδωνίας (2 Ιουνίου 1941) του άμαχου πληθυσμού του χωριού από τους επίλεκτους αλεξιπτωτιστές του Χίτλερ. Στη μνήμη τους το τραγούδι “Σαββατόβραδο στην Καισαριανή”, είπε συγκινημένη η Κλειώ. Στη μνήμη τους που εξακολουθεί να καίει άκαυτη βάτος. Και στις ψυχές τους…
«Θεσσαλονίκη και Χανιά σφίγγουν γερά τα χέρια/ και σμίγουνε πασίχαρα σε μουσικά σεφέρια». Η χαραγμένη στο μαχαίρι – “ενθύμιο” που δόθηκε από την Κλειώ στον πρόεδρο της φιλοξενούμενης Χορωδίας, μαντινάδα λέει πολλά. Και βέβαια άλλα τόσα τα δώρα των Θεσσαλονικέων, που ειρήσθω εν παρόδω είχαν να το λένε με τη χανιώτικη φιλοξενία και τη γνωριμία τους με τις ομορφιές και την ιστορία του τόπου μας, οι προτομές του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Αριστοτέλη. Τι παράδοση κι αυτή απ’ την εποχή του Ομήρου η ανταλλαγή δώρων φιλοξενίας!
Η Χορωδία Χανίων, σύμφωνα με τα στοιχεία που βρήκα στο Πρόγραμμα της Εκδήλωσης, ιδρύθηκε το 1928. Είναι μέλος της Ενωσης Χορωδιών Ελλάδας, του Συνδέσμου για τη Διάδοση των Καλών Τεχνών στην Κρήτη και Εταίρος του Εθνικού Ιδρύματος “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Με το έργο της έχει αποσπάσει πολλά βραβεία και η δράση της τιμά τον τόπο. Εχει ερμηνεύσει έργα σε πρώτη εκτέλεση, συνθέσεις του μαέστρου της Γιάννη Μεντζελόπουλου που αφορούν την Ιστορία του Νησιού. Στην ιστορία της ευτύχησε να έχει εξαιρετικούς μαέστρους. Συνεργάστηκε με χορωδίες ελληνικές και ξένες και έχει ταξιδέψει σχεδόν σε όλη τη χώρα. Πραγματικά άξια εύφημης μνείας η όλη της δραστηριότητα. Ιδιαίτερα αυτή της προβολής του τοπικού μας πολιτισμού με έργα, όπως το “Κρητών Μεγαλυνάρι” (σύνθεση του μαέστρου της σε ποίηση Βασίλη Χαρωνίτη…)
Χανώτικα νέα (09.06.1017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου