Καλοί μου φίλoι, καλό Σαββατοκύριακο!
Στην κεντρική θέση του σημερινού Παιδότοπου μια εικόνα από το κλασικό “Αλφαβητάριον” των Ι. Κ. Γιαννέλη και Γ. Σακκά, με εικονογράφηση του Κώστα Π. Γραμματόπουλου, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1955 από τον ΟΕΔΒ κι έμεινε στα σχολεία για 23 χρόνια! Η Aννα πρώτη μέρα στο Σχολείο, ο τίτλος της… Γύρω απ’ αυτήν κάποια κεφάλαια απ’ το δεύτερο μέρος του βιβλίου με τη σχετική εικονογράφηση. Aρωμα μιας άλλης εποχής μιας ολόκληρης γενιάς… Τι ευλογία για μένα, να μάθω απ’ αυτό το βιβλίο τα πρώτα μου γράμματα και να “διδάξω” τα πρώτα γράμματα στους μαθητές μου!
Καλή σχολική χρόνια, που ξεκινά μεθαύριο, σε μαθητές και δασκάλους!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος
Πρωινή προσευχή
Κάθε πρωί η Aννα προσεύχεται.
Σταυρώνει τα χέρια και λέγει:
“Μόλις πρωί ξυπνήσω,
Εσένα θα υμνήσω,
Θέε μου και πατέρα,
και Σε παρακαλώ,
πάλι να με φωτίσης
και να με βοηθήσης
και τούτη την ημέρα,
να είμαι παιδί καλό”.
Στο δρόμο
Στο δρόμο σαν βαδίζω,
είμαι προσεκτική.
Το βλέμμα δεν γυρίζω
εγώ εδώ κι εκεί.
Μα πιο πολύ ακόμη
προσέχω όταν φθάσω
μπρος σ’ ένα σταυροδρόμι,
που πάω να το περάσω.
Η κούκλα της Ελλης
Η Ελλη δεν πηγαίνει σχολείο.
Είναι, βλέπετε, μικρή ακόμη.
Μόλις έχει κλείσει τα πέντε.
Κάθεται σπίτι μαζί με τη Λόλα.
Πότε παίζει με την αδελφή της
και πότε με την κούκλα της.
Τη ντύνει και τη στολίζει.
Οταν τη βάζη να κοιμηθή,
τη νανουρίζει και λέγει:
“Νάνι, νάνι το κουκλί μου,
νάνι, νάνι το μωρό μου,
νάνι, νάνι το παιδί μου,
νάνι, νάνι το χρυσό μου.
Ελα, ύπνε, αγκάλιασέ το,
έλα, πάρ’ τ’ αγάλι – αγάλι
κι ελαφρά να το κοιμήσης
στη ζεστή σου την αγκάλη.
Κοιμήσου και παρήγγειλα
στην Πόλη τα προικιά σου.
Στα Γιάννενα τα ρούχα σου
και τα χρυσαφικά σου”.
\
Η εκκλησία
Να και η εκκλησία,
που λέγεται “Αγιος Ιωάννης”.
Εχει μεγάλη καμπάνα,
που ακούεται παντού.
Τα παιδιά κάνουν το σταυρό των,
όταν περνούν από την εκκλησία.
Κοιτάζουν μήπως ιδούν τον παπά,
για να του φιλήσουν το χέρι.
Ολα τα παιδιά του σχολείου
γνωρίζουν τον παπα – Ηλία.
Και ο παπα – Ηλίας γνωρίζει
όλα τα παιδιά του σχολείου.
Τα παιδιά, όταν τον βλέπουν,
τρέχουν αμέσως κοντά του
και του φιλούν το χέρι.
Ο παπα- Ηλίας χαμογελά.
Υστερα τα ευλογεί.
Τους δίνει την ευχή του και λέγει:
– Εχετε την ευχή του Χριστού.
Εχετε την ευχή μου…
Στη βρύση
Ο Μίμης εξύπνησε.
Εξύπνησε πρωί – πρωί σήμερα.
Έτσι ξυπνά πάντοτε.
Μόλις σηκωθή από το κρεβάτι,
πηγαίνει αμέσως στη βρύση.
Την ανοίγει και πλύνεται.
Πλύνεται με νερό και σαπούνι.
Θέλει να είναι καθαρός.
Θέλει την υγεία του.
Το σαπούνι κάνει αφρούς.
Ο Μίμης χαίρεται το νερό,
χαίρεται και το σαπούνι.
Στη σημαία
Την Πατρίδος μου η σημαία
έχει χρώμα γαλανό
και στη μέση χαραγμένο
έναν κάτασπρο σταυρό.
Κυματίζει με καμάρι
δε φοβάται τον εχθρό.
Σαν τη θάλασσα ειν’ γαλάζια
και λευκή σαν τον αφρό.
Καλη δυναμη να εχουμε κυριε Βαγγέλη ολοι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΆΡΑ ΠΟΛΎ!
Διαγραφή