3ο ΔΗΜ. Σχ. ΚΙΣΑΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ
ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ
Καλοί μου φίλoι, καλό Σαββατοκύριακο!
«Και τι δεν κάναμε τη χρονιά που μας πέρασε! Επισκεφθήκαμε μουσεία, παρακολουθήσαμε θεατρικές παραστάσεις, υπο- δεχτήκαμε στο σχολείο μας αρκετούς σημαντικούς ανθρώπους και μέλη διαφόρων οργανώσεων, πήραμε μέρος κερδίζοντας αρκετά μετάλλια σε αθλητικούς αγώνες και τα παιδιά της Ε’ τάξης τραγούδησαν στις εκδηλώσεις για την προληψη των τροχαίων ατυχημάτων, πραγματοποιήσαμε τηλεδιασκέψεις με τα δημοτικά σχολεία που συμμετείχαν στο πρόγραμμα ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2017 του Π.Τ.Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Κρήτης…». Αυτά έγραψαν, μεταξύ των άλλων οι μαθητές και οι δάσκαλοι του 3ου Δημ. Σχ. Κισάμου, στον πρόλογό τους στο τελευταίο (με αρ. 19) τεύχος του περιοδικού τους “Τα μυστικά του θρανίου”, με το οποίο αποχαιρετούσαν τη σχολική χρονιά και καλωσόριζαν το καλοκαίρι. Γνωστή στους αναγνώστες του παιδότοπου η υπέροχη καθ’ όλα εκδοτική αυτή προσπάθεια που κλείνει αισίως εφέτος 10 χρόνια διαρκούς παρουσίας! Αξιοι κάθε επαίνου ο φίλος διευθυντής του Σχολείου Αντώνης Σπανουδάκης και οι συνεργάτες του. Το επαναλμβάνω γι’ άλλη μια φορά απ’ αυτήν τη θέση, ενώ προβληματίζομαι ποια, απ’ τα τελευταία “μυστικά του θρανίου” θα χωρέσουν στη στένα μιας σελίδας!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος
Εργατική Πρωτομαγιά
Κάθε χρόνο την 1η του Μάη γιορτάζεται η εργατική Πρωτομαγιά. Η ημέρα αυτή είναι η ημέρα των εργαζομένων. Το 1886 στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής έγινε μια μεγάλη εξέγερση των εργαζομένων. Ολοι οι εργάτες άφησαν τις δουλειές τους και κατέβηκαν να διαδηλώσουν και να διεκδικήσουν οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ύπνο και οκτώ ώρες ψυχαγωγία, ανάπαυση και μόρφωση.
Περισσότερο όμως αγωνίστηκαν για οκτώ ώρες δουλειά και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πολιτεία για να διαλύσει τη διαδήλωση έστειλε την αστυνομία. Εγιναν αρκετά επεισόδια και τραυματίστηκαν και σκοτώθηκαν πολλά άτομα. Στις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν συμμετείχαν πάνω από 80.000 άνθρωποι. Οι εργαζόμενοι αγωνίστηκαν πολύ και τελικά πέτυχαν να εργάζονται οκτώ ώρες.
Σήμερα για να τιμήσουμε τους αγώνες τους έχει καθιερωθεί η 1η Μαϊου αργία, ημέρα μνήμης και υπενθύμισης ότι μόνο με αγώνες μπορούμε να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε αυτά που δικαιούμαστε.
Στεφανουδάκης Ευτύχης, Τάξη Ε’
Κάθε χρόνο την 1η του Μάη γιορτάζεται η εργατική Πρωτομαγιά. Η ημέρα αυτή είναι η ημέρα των εργαζομένων. Το 1886 στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής έγινε μια μεγάλη εξέγερση των εργαζομένων. Ολοι οι εργάτες άφησαν τις δουλειές τους και κατέβηκαν να διαδηλώσουν και να διεκδικήσουν οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ύπνο και οκτώ ώρες ψυχαγωγία, ανάπαυση και μόρφωση.
Περισσότερο όμως αγωνίστηκαν για οκτώ ώρες δουλειά και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πολιτεία για να διαλύσει τη διαδήλωση έστειλε την αστυνομία. Εγιναν αρκετά επεισόδια και τραυματίστηκαν και σκοτώθηκαν πολλά άτομα. Στις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν συμμετείχαν πάνω από 80.000 άνθρωποι. Οι εργαζόμενοι αγωνίστηκαν πολύ και τελικά πέτυχαν να εργάζονται οκτώ ώρες.
Σήμερα για να τιμήσουμε τους αγώνες τους έχει καθιερωθεί η 1η Μαϊου αργία, ημέρα μνήμης και υπενθύμισης ότι μόνο με αγώνες μπορούμε να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε αυτά που δικαιούμαστε.
Στεφανουδάκης Ευτύχης, Τάξη Ε’
Η γιορτή της μητέρας
Κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μάη γιορτάζουν οι μαμάδες μας. Είναι μια από τις ομορφότερες γιορτές που υπάρχουν. Ολοι, μικροί, μεγάλοι λένε χρόνια πολλά στη μαμά.
Της προσφέρουν λουλούδια, της φτιάχνουν όμορφες κάρτες και της δίνουν ένα μεγάλο φιλί. Η μαμά κάθε παιδιού, λάμπει από χαρά και ευτυχία.
Σε όλο το πλανήτη, από τη πιο μικρή έως τη πιο μεγάλη χώρα, οι μαμάδες όλου του κόσμου αγωνίζονται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Αλλοτε μέσα στη φτώχεια, στον πόλεμο, στη δυστυχία κι άλλοτε στα πλούτη. Ομως έχουν την ίδια έγνοια. Να μην πάθει κανένα κακό το παιδί τους, να μεγαλώσει χωρίς στεναχώριες και βάσανα, χωρίς πόνο και χωρίς να τους λείψει τίποτα.
Η μαμά είναι αυτή που στέκεται πάντα δίπλα στο παιδί της, τις νύχτες που έχει πυρετό όταν είναι άρρωστο, όταν είναι λυπημένο και προσπαθεί να το βοηθήσει, να του συμπαρασταθεί και να το ενθαρρύνει.
“Χρόνια πολλά μανούλα!” “Χρόνια πολλά” σε όλες τις μανούλες του κόσμου!!!
Τζουγανάκης Φραγκίσκος, Τάξη Ε’
Κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μάη γιορτάζουν οι μαμάδες μας. Είναι μια από τις ομορφότερες γιορτές που υπάρχουν. Ολοι, μικροί, μεγάλοι λένε χρόνια πολλά στη μαμά.
Της προσφέρουν λουλούδια, της φτιάχνουν όμορφες κάρτες και της δίνουν ένα μεγάλο φιλί. Η μαμά κάθε παιδιού, λάμπει από χαρά και ευτυχία.
Σε όλο το πλανήτη, από τη πιο μικρή έως τη πιο μεγάλη χώρα, οι μαμάδες όλου του κόσμου αγωνίζονται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Αλλοτε μέσα στη φτώχεια, στον πόλεμο, στη δυστυχία κι άλλοτε στα πλούτη. Ομως έχουν την ίδια έγνοια. Να μην πάθει κανένα κακό το παιδί τους, να μεγαλώσει χωρίς στεναχώριες και βάσανα, χωρίς πόνο και χωρίς να τους λείψει τίποτα.
Η μαμά είναι αυτή που στέκεται πάντα δίπλα στο παιδί της, τις νύχτες που έχει πυρετό όταν είναι άρρωστο, όταν είναι λυπημένο και προσπαθεί να το βοηθήσει, να του συμπαρασταθεί και να το ενθαρρύνει.
“Χρόνια πολλά μανούλα!” “Χρόνια πολλά” σε όλες τις μανούλες του κόσμου!!!
Τζουγανάκης Φραγκίσκος, Τάξη Ε’
Ενας λαχανόκηπος στο σχολείο μας
Στο σχολείο μας έχουμε έναν λαχανόκηπο. Πρώτα φυτέψαμε σε γλάστρες και μικρά ποτηράκια τους σπόρους. Μόλις τελειώσαμε τα τοποθετήσαμε στα παράθυρα, για να τα ζεσταίνει ο ήλιος.
Μετά από λίγες μέρες καθαρίσαμε τον κήπο από τις πέτρες. Βγάλαμε πολλές πέτρες. Οταν τα φυτώρια μας ήταν έτοιμα πήγαμε κρατώντας και τα φυτά μας. Αναποδογυρίζαμε τις γλάστρες και τα βγάζαμε προσεκτικά βάζοντας το χέρι μας τα φυτά. Φυτέψαμε πατάτες, ντομάτες, αγγούρια, μαρούλια, φασόλια, ψαρές, μελιτζάνες, σέλινο και μαϊντανό. Τα ποτίσαμε, τα φροντίσαμε και αυτά μέρα με τη μέρα μεγάλωναν και γινόντουσαν και πιο όμορφα και πιο ωραία.
Μετά τις διακοπές του Πάσχα είχαν γίνει πολύ μεγάλα τα φυτά μας. Οι κυρίες, μας έστελναν να φέρνουμε νερό σε μπουκάλια, για να ποτίζουμε. Τα φροντίζαμε και όταν μεγάλωσαν τα μαρουλάκια μας φτιάξαμε μια υγιεινή σαλάτα και την απολαύσαμε.
Ολα αυτά που σας γράψαμε θα τα δείτε στην ιστοσελίδα του σχολείου μας και στην ενότητα δραστηριότητες.
Τα παιδιά της Β’ τάξης
Στο σχολείο μας έχουμε έναν λαχανόκηπο. Πρώτα φυτέψαμε σε γλάστρες και μικρά ποτηράκια τους σπόρους. Μόλις τελειώσαμε τα τοποθετήσαμε στα παράθυρα, για να τα ζεσταίνει ο ήλιος.
Μετά από λίγες μέρες καθαρίσαμε τον κήπο από τις πέτρες. Βγάλαμε πολλές πέτρες. Οταν τα φυτώρια μας ήταν έτοιμα πήγαμε κρατώντας και τα φυτά μας. Αναποδογυρίζαμε τις γλάστρες και τα βγάζαμε προσεκτικά βάζοντας το χέρι μας τα φυτά. Φυτέψαμε πατάτες, ντομάτες, αγγούρια, μαρούλια, φασόλια, ψαρές, μελιτζάνες, σέλινο και μαϊντανό. Τα ποτίσαμε, τα φροντίσαμε και αυτά μέρα με τη μέρα μεγάλωναν και γινόντουσαν και πιο όμορφα και πιο ωραία.
Μετά τις διακοπές του Πάσχα είχαν γίνει πολύ μεγάλα τα φυτά μας. Οι κυρίες, μας έστελναν να φέρνουμε νερό σε μπουκάλια, για να ποτίζουμε. Τα φροντίζαμε και όταν μεγάλωσαν τα μαρουλάκια μας φτιάξαμε μια υγιεινή σαλάτα και την απολαύσαμε.
Ολα αυτά που σας γράψαμε θα τα δείτε στην ιστοσελίδα του σχολείου μας και στην ενότητα δραστηριότητες.
Τα παιδιά της Β’ τάξης
Ο ψεύτης βοσκός, αλλιώς…
– Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας φωτογράφος.
– Οχι, ήταν ένας βοσκός.
– Κάθε μέρα ο βοσκός πήγαινε στο μουσείο για να βοσκήσει τα πρόβατά του.
– Μα όχι, ο βοσκός πήγαινε στο λιβάδι.
– Μια μέρα ο βοσκός είπε ανέκδοτα στους χωριανούς για να τους κοροϊδέψει.
– Τι μπέρδεμα! Μια μέρα ο βοσκός είπε ψέματα!
– “Βοήθεια, βοήθεια! Ενα λιοντάρι θα μου φάει τα γουρούνια”, φώναξε ο βοσκός.
– Μα όχι, πάλι λάθος! Ο βοσκός φώναξε πως ένας λύκος θα του φάει τα πρόβατα.
– Τρέξανε οι χωριανοί, αλλά είδαν ότι δεν υπήρχε ελέφαντας.
– Οχι ελέφαντας, λύκος.
– Την επόμενη εβδομάδα, ο βοσκός κοιμήθηκε κάτω από ένα δέντρο.
– Πω πω λάθη! Ο βοσκός την επόμενη μέρα κορόιδεψε ξανά τους χωριανούς.
– Τον τρίτο μήνα, ο λύκος ήρθε στ’ αλήθεια και έφαγε όλα τα πρόβατα.
– Πάλι λάθος! Ο λύκος ήρθε την τρίτη ημέρα.
Οι χωριανοί δεν πήγαν να βοηθήσουν γιατί είχαν βγάλει τα μπρατσάκια τους και είχαν πάει στην παραλία.
– Τι λάθος! Οι χωριανοί δεν πήγαν να βοηθήσουν, γιατί δεν πίστεψαν τον βοσκό που τους φώναζε ότι ο λύκος έτρωγε τα πρόβατά του.
– Τελικά ολοι οι χωριανοί λυπήθηκαν και συγχώρεσαν τον βοσκό και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Μαθήτριες και μαθητές της Β2 τάξης
Χανιώτικα νέα (02.09.2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου