Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Το κλείσιμο του Πάρκου Χλωρίδας και Πανίδας είναι μία ακόμη ήττα του συλλογικού “εμείς” στην πόλη μας! Χρήματα που δόθηκαν για να ανοίξει τις πύλες του, πάνε κυριολεκτικά στον βρόντο και κάποια στιγμή στο μέλλον κι εφόσον απαξιωθεί περαιτέρω… διαβλέπω να μπαίνουν μέσα στο Πάρκο οι “μπουλντόζες” σαν έτοιμες από καιρό και να το οικειοποιούνται προς όφελός τους μιας και είναι… ταμάμ για μια υπέροχη ξενοδοχειακή εγκατάσταση(;).
Ενα Πάρκο Χλωρίδας και Πανίδας στην Ελλάδα δεν έχει καμία θέση στον νέο κόσμο που δημιουργούμε σιγά – σιγά! Ενα κόσμο που απέχει παρασάγγας από το κόσμημα που έχει ανάγκη η ίδια η γη κυρίως για να διασφαλίσει τη βιωσιμότητά της!
Πόσο υποκριτικό μοιάζει να μιλάμε από τη μια για τη διαρκή υποβάθμιση του Περιβάλλοντος, για την καταστροφή του από δικές μας ενέργειες ή και παραλείψεις και συγχρόνως να μην αντιδρούμε όταν δίπλα μας αυτό αργοπεθαίνει!
Αναφορικά με τη περίπτωση του συγκεκριμένου Πάρκου, φαίνεται ότι για μία ακόμη φορά η δύναμική του συνόλου υποκύπτει στη λογική της δύναμης του χρήματος και του κέρδους. Ενός κέρδους που μπαίνει στη τσέπη κι ουχί στο νου, στην καρδιά, στην ψυχή!
Κάπως έτσι -μοιραία- ένα Πάρκο Χλωρίδας και Πανίδας δεν έχει θέση στο νέο κόσμο. Ούτε ενδιαφέρει εκείνους που το απαξιώνουν ότι «μέσα σε αυτό διαφυλάσσεται η σπουδαία βιοποικιλότητα της Κρήτης, ο τεράστιος φυσικός πλούτος της».
Τι κι αν σύμφωνα με την ανακοίνωση της Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων «κατά το 2016 το Πάρκο φιλοξένησε επισήμως 2500 χιλιάδες μαθητές κι εκπαιδευτικούς και άλλους πολίτες (πάνω από 15000 σε ένα χρόνο)»! Ψιλά γράμματα!
Εξάλλου, ανησυχητικό είναι και το φαινόμενο ότι τα χτυπήματα που δέχεται το Χανιώτικο “εμείς” είναι πλέον απανωτά!
Τούτο το “εμείς” πλέον εξαναγκάζεται σε περιορισμό όχι μόνο της φυσικής του ελευθερίας – προσβασιμότητας σε χώρους κάτω από τον χανιώτικο ήλιο αλλά και στον εξαναγκασμό της λήθης της ιστορίας ενός τόπου – φυσικού περιβάλλοντος που έχει υμνηθεί και αποτελέσει πεδίο έρευνας για επιστήμες κι επιστήμονες ανά την υφήλιο.
Η κρητική φύση άραγε αξίζει μιας τέτοιας συμπεριφοράς, η κρητική ψυχή το αντέχει;
Χανιώτικα νέα (06.09.2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου