ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Σάββατο, 20 Αυγούστου 2011

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

 

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΣΑΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ χανόμαστε οι άνθρωποι. «Οίη περ’ φύλλων γενεή, τοίη δε και ανδρών», λέει κάπου ο θείος Ομηρος. Να βλεπόμαστε όσο συχνότερα είναι βολετό. Θα μου πεις είναι μεγαλύτερη η απόσταση Εύβοια - Κρήτη'...

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ απόσπασμα από ένα μεγάλο γράμμα που μου έστειλε ένας φίλος απ’ τα παλιά, ο Τάσος Βαλμάς, το πρώτο 'πεταχτό' σήμερα. Με αφορμή τον ερχομό του για μια εβδομάδα μαζί με τη γυναίκα του, την Ελλη, στα Χανιά. Είχαμε να ιδωθούμε τριάντα και χρόνια κι όμως ήταν σαν χθες... Μέχρι και ποιήματα του κοινού μας φίλου Κώστα Θεοφάνους, που χρόνια τώρα έχει μετακομίσει στην πολιτεία τ’ Ουρανού απαγγείλαμε. Συνοδεία ακράτου οίνου. Αφήνοντας στην άκρη τις όποιες εκκρεμότητες.

Η ΤΥΧΗ με τις απίθανες σταυροβελονιές της μας έφερε κοντά, πάνε 40 και χρόνια από τότε, όταν σπουδάζαμε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. Δέσαμε κι ας μη βλεπόμασταν συχνά, τα τελευταία τριάντα χρόνια καθόλου...

ΕΝΑ 'ΠΕΤΑΧΤΟ' για τον φίλο μου είχα κατά νου να γράψω, όταν ξεκινούσα, παρασύρθηκα, ωστόσο. Ούλα χαλάλι σου φίλε!

ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ παρακολουθείς ειδήσεις! Ολα μαύρα κι άραχνα στο διεθνές οικονομικό πεδίο. Οι αγορές παίζουν το παιχνίδι της γάτας με τους ποντικούς αντιμετωπίζοντας τις κυβερνήσεις. Ορατότης μηδέν. Κι αν πεις για την Ελλάδα, κλάψ’ τα... Ευάγγελε!

ΣΕ ΡΟΛΟ βουβού θεατή. Να μας σερβίρουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν, όταν θέλουν. Αλήθεια, ποιοι κυβερνούν αυτόν τον πλανήτη;

ΑΠΟΨΙΛΩΣΗ Υπηρεσιών τώρα! Παιζόταν και παλιότερα αυτό το έργο στον Νομό μας σε βάρος του, τελευταία, όμως, παραπαίζεται. Τόσο πολύ που οσονούπω κατεβαίνει.

ΜΟΙΑΖΕΙ με μια γαρυφαλλιά, μ’ άλλη δεν την αλλάζω/ της κάνω ό,τι μου ζητά και την καρδιά μου... βάζο. Ασυναγώνιστος και στις ερωτικές του μαντινάδες ο Ηλίας ο Σταματάκης, που ασκείται κατά που φαίνεται τελευταία στις ομοιοκαταληξίες.

ΒΑΡΟΚΟΜΜΕΝΕ ΜΟΥ, λαλέ, τσ’ αητέ πλουμουδισμένε/ τα ξένα μάτια σε θωρούν τσοι τα δικά μου κλαίνε. Μια απ’ τις σκυριανές μαντινάδες που μου έστειλε ο φίλος μου ο Τάσος Βαλμάς, επ’ ευκαιρία (βαροκομμένος= χρυσοποίκιλτος, λαλές= ο πετεινός).

ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΙ σιγά - σιγά. Η ημέρα που φεύγω για τους Αγίους Τόπους πλησιάζει. Μία αύριο και μία μεθαύριο, έμειναν...

Ο ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν ο Ηφαιστίωνας, πολλοί, ωστόσο, ήταν αυτοί που υποστήριζαν ότι εφάμιλλη ήταν και η φιλία του με τον Κρατερό. Κάποτε όταν ρωτήθηκε ο Αλέξανδρος ποιον απ’ τους δύο θεωρεί καλύτερο φίλο του απάντησε: 'Ο Κρατερός είναι ο καλύτερος φίλος του βασιλιά, ενώ ο Ηφαιστίωνας είναι ο καλύτερος φίλος του Αλέξανδρου'.

'Εχω λοιπόν ακόμα/ να τακτοποιήσω μερικές εκκρεμότητες/ Να κηδέψω, ας πούμε, τα γλυκόλαλα αηδόνια/ που φώλιαζαν στον κόρφο μου κάποτε/ και που έχουνε τώρα σιγήσει,/ να κρεμάσω πάλι απ’ τ’ ασημένια γαντζάκια τους/ στον ουρανό τ’ αστέρια/ που ολόκληρη ζωή κρατούσα στα χέρια μου/ και που δεν τα χρειάζομαι πια,/ να μαζέψω τα ψίχουλα απ’ τον άδειο μου σάκο/ να ταΐσω για τελευταία φορά τα πεινασμένα σπουργίτια,/ να τινάξω τα ρούχα μου,/ να επισκευάσω τις αρβύλες μου,/ να μη φανεί πως έρχουμαι από πολύ/ πολύ μακριά/[...]'...
Από το ποίημα του Κώστα Θεοφάνους
'Μερικές εκκρεμότητες'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Χανιώτικα νέα (20.08.2011)

(ΦΩΤΟ: Tάσος Βαλμάς, Χρίστος Ίντος, Βαγγέλης Κακατσάκης, τα χρόνια της Μετεκπαίδευσης μας στις Επιστήμες της Αγωγής (Στη γιορτή του πρώτου, 22.1. 1981) 

https://petaxta.blogspot.com/2020/08/9_20.html