ΧΡΥΣΑ

 ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΜΑΘΗ

Γράφει η Χρύσα Κακατσάκη

Δυο εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις έγραψαν ιστορία. Αυτή του 1917-20 επί Βενιζέλου και η εκείνη του 1964 επί Γ. Παπανδρέου. Η πρώτη με εμπνευστές τα μέλη του Εκπαιδευτικού Ομίλου, Δ. Γληνό Α. Δελμούζο, Μ. Τριανταφυλλίδη καθιέρωσε τη δημοτική, το Κράτος ανέλαβε όλες τις δαπάνες της στοιχειώδους εκπαίδευσης, ιδρύθηκε η Παιδαγωγική Ακαδημία, η πρώτη μεταπτυχιακή σχολή διετούς φοίτησης, και το Μαράσλειο Διδασκαλείο, το πρώτο πρότυπο σχολείο. Το σημαντικότερο όμως επίτευγμα ήταν τα βιβλία για τη συγγραφή των οποίων συνεργάστηκαν παιδαγωγοί, λογοτέχνες, γλωσσολόγοι και ζωγράφοι. Απαλλαγμένα από αυταρχισμό από ηθικολογικούς δογματισμούς, ανταποκρίνονταν στην πνευματική και ψυχολογική ηλικία των παιδιών.

Στη δεύτερη με πρωτεργάτη τον Ε. Παπανούτσο γίνεται ο διαχωρισμός Γυμνασίου- Λυκείου, Καθιερώνεται η 9ετής υποχρεωτική εκπαίδευση. Καταργούνται τα δίδακτρα, τα βιβλία διανέμονται δωρεάν σε όλες τις βαθμίδες, λειτουργούν μαθητικά συσσίτια και οι μαθητές μεταφέρονται επίσης δωρεάν. Ιδρύεται το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ως συμβουλευτικό Όργανο του Υπουργείου Παιδείας. Τέλος αλλάζει ο τρόπος εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο με το Ακαδημαϊκό Απολυτήριο τύπου Α και Β.
Να σημειωθεί πως είτε ιστορικών γεγονότων είτε λόγω των λυσσαλέων αντιδράσεων που προκάλεσαν, καμία από τις δύο δεν ολοκληρώθηκε και οι περισσότερες διατάξεις τους έπεσαν σε αχρηστία από τις επόμενες κυβερνήσεις. Ολες οι υπόλοιπες προσπάθειες ήταν πασαλείμματα, δημαγωγικές σκοπιμότητες, βεβιασμένες κινήσεις για να απορροφηθούν ευρωπαϊκά κονδύλια και φυσικά στερούνταν οράματος.

ΠΗΓΗ: https://www.pancreta.gr/voices.php?p=22537