ΤΑ ΧΑΝΙΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ... ΤΣΙΓΚΕΛΙΑ
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Σηµεία των καιρών; Συνειδητοποίηση της σκληρής αλήθειας; Και τα δύο παραπάνω;
Το σίγουρο είναι ότι τα Χανιά βρίσκονται στα κάγκελα, τον τελευταίο καιρό! Στα κάγκελα ο απλός κόσµος που ζητά απαντήσεις για µία σειρά θεµάτων - προβληµάτων που έχουν να κάνουν τόσο µε την προστασία του περιβάλλοντος όσο και µε την προστασία των ζωών των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών τους!
ΒΟΑΚ, Πυλώνες στον Αποκόρωνα, Σταυρός Ακρωτηρίου (αντλιοστάσιο αλλά και… “αξιοποίηση” του εµβληµατικού βουνού).
Aυτά είναι µόνο κάποια από τα πολλά προβλήµατα που είτε χρονίζουν, είτε έχουν προκύψει µε την πάροδο των χρόνων!
Ποιος µπορεί να αµφισβητήσει τις θέσεις, να αγνοήσει τις τοπικές κοινωνίες που γνωρίζουν καλά από πρώτο χέρι τα θέµατα και που απέναντι στις θέσεις τους έχουν ώτα µη ακουόντων ή Πόντιους Πιλάτους που νίβουν τα χέρια τους;
Με τις παραπάνω σκέψεις κοιµήθηκα και χθες για ένα ακόµα βράδυ! Στο υποσυνείδητο κουβαλώντας τες, κρύος ιδρώτας µούσκευε τον σβέρκο µου· κι είδα και πάλι τον ίδιο εφιάλτη που κατέγραψα ωµά όπως το κρέας που κρέµεται από τα τσιγκέλια!
Ιδού τ’ αποτελέσµατα… των καταγεγραµµένων σκέψεων:
Από τη µια οι άρπαγες και από την άλλη οι ξεπουλητάδες! Υπάρχουν κι οι “ξυπολητάδες” αλλά… σε αυτούς ποιος δίνει σηµασία! Κανένα ξεροκόµµατο και πολύ τους!
Μας περιπαίζουν και το ξέρουµε!
Όλο αυτό το περίεργο γαϊτάνακι που έχει στηθεί σε τούτον εδώ τον τόπο αρχίζει πια και κακοφορµίζει!
Οι µεν και οι δε… Τούτοι ορίζουν τις τύχες του τόπου· οι χειροκροτητές, οι “yes sir(ηδες)”, οι υπογραφάκηδες!
Αυτοί που έχουν περικυκλώσει την “πατρίδα” και µε… “καλούς τρόπους”, ξεπατώνουν τις ρίζες της και την µεταπωλούν σε γυάλινες φιάλες, µε πασπαλιζέ σκόνες και σκονάκια!
Νεκρά τοπία, νεκροί τόποι, νεκροί της ασφάλτου, όλος ο κόσµος γύρω µας!
…Κι εµείς ξεχνιόµαστε στα ταρατατζούµ… που µας (εµ)παίζουν!
Το σίγουρο είναι ότι τα Χανιά βρίσκονται στα κάγκελα, τον τελευταίο καιρό! Στα κάγκελα ο απλός κόσµος που ζητά απαντήσεις για µία σειρά θεµάτων - προβληµάτων που έχουν να κάνουν τόσο µε την προστασία του περιβάλλοντος όσο και µε την προστασία των ζωών των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών τους!
ΒΟΑΚ, Πυλώνες στον Αποκόρωνα, Σταυρός Ακρωτηρίου (αντλιοστάσιο αλλά και… “αξιοποίηση” του εµβληµατικού βουνού).
Aυτά είναι µόνο κάποια από τα πολλά προβλήµατα που είτε χρονίζουν, είτε έχουν προκύψει µε την πάροδο των χρόνων!
Ποιος µπορεί να αµφισβητήσει τις θέσεις, να αγνοήσει τις τοπικές κοινωνίες που γνωρίζουν καλά από πρώτο χέρι τα θέµατα και που απέναντι στις θέσεις τους έχουν ώτα µη ακουόντων ή Πόντιους Πιλάτους που νίβουν τα χέρια τους;
Με τις παραπάνω σκέψεις κοιµήθηκα και χθες για ένα ακόµα βράδυ! Στο υποσυνείδητο κουβαλώντας τες, κρύος ιδρώτας µούσκευε τον σβέρκο µου· κι είδα και πάλι τον ίδιο εφιάλτη που κατέγραψα ωµά όπως το κρέας που κρέµεται από τα τσιγκέλια!
Ιδού τ’ αποτελέσµατα… των καταγεγραµµένων σκέψεων:
Από τη µια οι άρπαγες και από την άλλη οι ξεπουλητάδες! Υπάρχουν κι οι “ξυπολητάδες” αλλά… σε αυτούς ποιος δίνει σηµασία! Κανένα ξεροκόµµατο και πολύ τους!
Μας περιπαίζουν και το ξέρουµε!
Όλο αυτό το περίεργο γαϊτάνακι που έχει στηθεί σε τούτον εδώ τον τόπο αρχίζει πια και κακοφορµίζει!
Οι µεν και οι δε… Τούτοι ορίζουν τις τύχες του τόπου· οι χειροκροτητές, οι “yes sir(ηδες)”, οι υπογραφάκηδες!
Αυτοί που έχουν περικυκλώσει την “πατρίδα” και µε… “καλούς τρόπους”, ξεπατώνουν τις ρίζες της και την µεταπωλούν σε γυάλινες φιάλες, µε πασπαλιζέ σκόνες και σκονάκια!
Νεκρά τοπία, νεκροί τόποι, νεκροί της ασφάλτου, όλος ο κόσµος γύρω µας!
…Κι εµείς ξεχνιόµαστε στα ταρατατζούµ… που µας (εµ)παίζουν!
Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 11.9.24)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου