Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2024

ΠΟΙΗΣΗ



 ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ





Πατρίδες του ποιητή:
 το τραγούδι ενός σπουργίτη
που χορταίνει μ’ άλλους εφτά,
σε μια ρώγα από σταφύλι˙
 μια μικρή δέσμη φωτός,
που μπαίνει από μια ιδέα φεγγίτη
σε μια σκοτεινή φυλακή˙
η ευωδία του μόνου τριαντάφυλλου,
που βρήκε, όταν ήρθε ο χειμώνας,
στον ρημαγμένο κήπο μιας γιαγιάς˙
το άγγιγμα του χεριού μιας μητέρας,
που θέλει να πάρει τον πυρετό
απ’ το μέτωπο του παιδιού της˙
η γεύση του κοκκινάπιδου στον ουρανίσκο,
που παραμένει για να του θυμίζει
την παιδική του ηλικία.

Πατρίδες του ποιητή οι αισθήσεις του.
 Πατρίδα του ποιητή η καρδιά του.

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης ("Όπως το ψωμί', Χανιά 2018 )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου