Ο ΛΑΟΣ ΨΗΦΙΣΕ, όπως ψήφισε, δείχνοντας βασικά την πόρτα στα δυο μέχρι προχθές μεγάλα κόμματα. Η Μεταπολίτευση μας, τελείωσε. Στον βωμό του Μνημονίου. Μέχρις εδώ ήταν. Παραήταν εξάλλου πολλά τα 38 χρόνια που κράτησε το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα. Ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε για άλλο.
ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ πολιτική ανατροπή. Ηταν η πολιτική ανατροπή. Αυτός δεν ήταν πολιτικός σεισμός. Ηταν ο πολιτικός σεισμός. Τίποτα δεν είναι όπως πριν και τίποτα δεν θα ξαναγίνει όπως πριν. Εκ των ων ουκ άνευ αυτό. Εύκολη πάντως η δουλειά του γκρεμίσματος, δύσκολη η δουλειά του κτισίματος.
«Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ κηρύσσεται σε πτώχευση, ενώ απογοητευμένοι οι Ελληνες που αγνοούν ή θέλουν να ξεχνούν την ιστορία τους παίζουν με τη φωτιά μιας νέας 'αυγής' αποδεικνύοντας την παντελή απελπισία τους» (Πηγή:www.sofokleous.gr).
ΜΟΝΑΧΗ ΤΖΗ ΤΟ ΠΕΛΕΚΑ η γαϊδάρα το σωμάρι / γή φαρδύ τζη γή στενό τζη/ απατή τζη θα το βάλει. Εν είδει σχολίου η γνωστή παλιά μαντινάδα. Φυσικά για το αποτέλεσμα των εκλογών. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο.
ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Εθνικού Σκοπού, μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας. Μόνο που αλλιώς το κάθε κόμμα εννοεί τον Εθνικό Σκοπό και την Εθνική Σωτηρία. Σαν να μου φαίνεται ότι ξαναπάμε για εκλογές. Εάν και εφόσον, βεβαίως - βεβαίως...
'ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΑΤΟ' και 'δίκαιο, δικαιότατο' απ’ την ανάποδη φυσικά, το εκλογικό σύστημα. Το 19% που πήρε η ΝΔ της δίνει περισσότερους από το 1/3 των βουλευτικών εδρών, ενώ το 19% που ψήφισαν μικρά κόμματα έμεινε χωρίς καμιά εκπροσώπηση. Είναι να μην αγανακτείς;
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ. Η κρίση είναι εδώ! Η ανεργία είναι εδώ! Τα προβλήματα είναι εδώ. Τι καλά να πατούσαμε ένα κουμπάκι και να... εξαφανιζότανε η κρίση, να εξαϋλωνότανε η ανεργία και να λύνονταν όλα τα προβλήματα... Από τον μονόλογο ενός αναποφάσιστου, μέχρι την τελευταία στιγμή, ψηφοφόρου.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ 'ΜΕΡΚΟΖΙ' στους 'Μερκολάντ' ή μήπως στους Ολαμερκ; Το έβαλα και τις προάλλες το ερώτημα. Το ξαναβάζω και σήμερα με δεδομένη τη νίκη του Ολάντ. Ολοι οι λαοί της νότιας Ευρώπης, με πρώτους τους Ελληνες, το ξαναβάζουν. Ιδωμεν...
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΗ του Μαραθώνα οι... Αθηναίοι συζητούσαν για τον τρόπο που έπρεπε να αντιμετωπίσουν τον περσικό στρατό. Το σχέδιο του Μιλτιάδη είχε πολλούς υποστηρικτές, αλλά υπήρχαν επίσης πολλοί μεταξύ των στρατηγών που διαφωνούσαν. Κάθε μέρα την αρχιστρατηγία είχε μόνο ένας από τους δέκα στρατηγούς και ο Μιλτιάδης ορίστηκε αρχιστράτηγος για την πρώτη μέρα. Ο Αριστείδης, όταν ήλθε η δική του σειρά, παραχώρησε το δικαίωμά του στον Μιλτιάδη κι έπεισε όλους τους άλλους στρατηγούς να κάνουν το ίδιο γιατί έλεγε πως η σωτηρία της πόλης είναι πιο σημαντικό πράγμα απο την προσωπική δόξα (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας', εκδ. Σαββάλας).
«Πανικοβλήθηκε. Είχε αρκούντως εκτεθεί./ Προτίμησε για κάμποσο τη φρόνιμη σιωπή./ Υστερα βάλθηκε μεθοδικά να ετοιμάζει τη μεταστροφή του./ Αναζωπύρωσε παλιές φιλίες/ στους κύκλους που ευνόησαν οι περιστάσεις./ Με μια σειρά θαυμάσιες αλχημίες/ με ανεπαίσθητες διασκευές των γεγονότων/ κατεργάστηκε την καινούρια μορφή του/ Ενας κατατρεγμένος των ζοφερών χρόνων/ ήταν, αλλά συνάμα χαρακτήρας αδιάφθορος/ κι αδιάλλακτος -σεμνά κι αθόρυβα-/ πολέμιος της τυραννίας».
Από το ποίημα 'Η τελευταία περιπέτεια του χαμαιλέοντα'
του Γιώργη Μανουσάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (08.05.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου