Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ Μαρίνας, μιας απ? τις αγαπημένες Αγίες του λαού μας, σήμερα. Η Μαρίνα μαραίνει, αλλά ξεμαραίνει, λέει. Μαραίνει τις αρρώστιες, τα ερπετά, τα ζωύφια, τους κακούς ανθρώπους και προπάντων τον δαίμονα που παριστάνεται με την αιχμηρή ουρά του δίπλα της, σε κάθε εικόνα της. Ταυτόχρονα όμως ξεμαραίνει, θεραπεύει, δηλαδή τα άρρωστα παιδιά και βέβαια ωριμάζει τα σύκα και τα σταφύλια.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΑ 'ΠΕΤΑΧΤΑ'  αντί για τα 'Ευθύβολα και μη'... σήμερα. Ο Νεκτάριος είναι σε άδεια κι εγώ παλιά μου τέχνη κόσκινο, στο ποδάρι του. Παρηγοριέμαι να λέω ότι του κάνω τα... δανεικά. Είμαι, όμως, 'γιατί να το κρύψομεν άλλωστε' και... τραβάτε με κι ας κλαίω.

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ Μαρίνας, μιας απ? τις αγαπημένες Αγίες του λαού μας, σήμερα. Η Μαρίνα μαραίνει, αλλά ξεμαραίνει, λέει. Μαραίνει τις αρρώστιες, τα ερπετά, τα ζωύφια, τους κακούς ανθρώπους και προπάντων τον δαίμονα που παριστάνεται με την αιχμηρή ουρά του δίπλα της, σε κάθε εικόνα της. Ταυτόχρονα όμως ξεμαραίνει, θεραπεύει, δηλαδή τα άρρωστα παιδιά και βέβαια ωριμάζει τα σύκα και τα σταφύλια.

ΤΗΝ ΑΓΙΑ Μαρίνα έχει προστάτιδά του και το Νεροχώρι Αποκορώνου, το χωριό του Παππού, του μακαριστού μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη. Εκεί τον είδα για πρώτη φορά και μάλιστα ιερουργούντα. Ημουν 10 χρονών, είχα τελειώσει την Τετάρτη τάξη θυμούμαι και είχαμε πάει με τη μάνα μου, λίαν πρωί, με τα πόδια απ? το Νίππος μέσω Μπαμπαλή, για να τον δούμε και να τον ακούσουμε. Οπως και πάμπολλοι άλλοι Αποκορωνιώτες, απ? τα γύρω χωριά. Πώς να μην τον φέρω και σήμερα στο μυαλό μου!

ΝΑ ΜΑΡΑΝΕΙ η Αγία Μαρίνα όλα τα κακά που μας έχουν βρει ως χώρα, ως κράτος και ως λαό, η ευχή μας! Να διώξει όλους τους διαόλους και τους τριβόλους που έχουν μαζωχτεί. Να εξαφανίσει όλα τα κακά που μας έχουν περιτριγυρίσει 'κύκλωθεν κύκλω'. Τι καλά να γινόταν αυτό το θαύμα!

ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ, ποιος είπε ότι δεν γίνονται, μόνο που τα θαύματα έρχονται σαν αποτελέσματα ακλόνητης πίστης. Για να γίνει κάτι πρέπει να πιστέψεις πρώτα ότι μπορεί να γίνει. Αν δεν, δεν...

ΜΗΔΕΝΑ ΠΡΟ του τέλους μακάριζε! Ποιος να το ?λεγε πριν από τρία χρόνια ότι ο τότε πανίσχυρος 'τσάρος' της οικονομίας θα παραπεμπόταν από τη Βουλή στο Δικαστικό Συμβούλιο για τρία αδικήματα, δύο σε βαθμό κακουργήματος κι ένα σε βαθμό πλημμελήματος! Ωστόσο, για να θυμηθώ κι αυτό που λέει συχνά πυκνά ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος, δεν υπάρχει τέλος πριν από το τέλος...

'ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ τσ? αγάπης μας κι εμείς στη βάρκα μόνοι/ φουρτούνες δε μας σκιάζουνε αν είσαι στο τιμόνι'. Οχι ότι δεν είναι καλή η σημερινή μαντινάδα του Ηλία του Σταματάκη. Κατάκαλη, όπως όλες άλλωστε οι ερωτικές μαντινάδες του, είναι. Αν είχα, ωστόσο, μια μαντινάδα επικαιρότητας, θα το προτιμούσα...

ΤΟ ΤΕΛΟΣ  αυτής της χρονιάς να τον βρει στην Α? Εθνική! Ονειρο θερινής νυκτός φαίνεται η ευχή μας για τον Α.Ο. Χανίων που ξεκίνησε χθες στα Περιβόλια την προετοιμασία του για το πρωτάθλημα Β? Εθνικής. Ονειρο θερινής νυκτός δεν θα θεωρείτο, όμως, και η τυχόν σχετική ευχή και στον Α.Ο. Πλατανιά πριν από δύο χρόνια τέτοιες μέρες;

ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ κουκουλοφόροι, τρεις τον αριθμό, ζήτησαν να παραδοθούν στην Αστυνομία. Παραδόθηκαν και ο αστυνομικός διευθυντής τους εκτέλεσε ο ίδιος αυτοστιγμεί. Μετά τους εξέθεσε για λαϊκό προσκύνημα στην πλατεία Κουμουνδούρου. Ο δήμαρχος της Αθήνας παραπονέθηκε για ρύπανση περιβάλλοντος και ζήτησε να μεταφέρουν τις σορούς σε μια κορφή του Ψηλορείτη της Κρήτης, που φυσάει αέρας και η οσμή από τα πτώματα θα απομακρυνθεί μέχρι την Αίγυπτο. Τελικά, μετέφεραν τα τρία πτώματα στη χωματερή των Λιοσίων της Αττικής για αποτέφρωση. Οι γονείς με αίτησή τους ζήτησαν σύνταξη για τον θάνατο των τριών αναρχικών. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παρενέβη αυτεπάγγελτα και έδωσε εντολή να μη δοθεί σύνταξη. Αντίθετα διέταξε να δημευθεί μέρος της περιουσίας των αναρχικών για τις ζημιές που προξένησαν μέχρι τώρα. Αν δεν έχουν οι ίδιοι περιουσιακά στοιχεία, τις ζημιές θα πληρώσουν οι γονείς τους. 'Αμαρτίες τέκνων παιδεύουσι γονείς'. (Από τις '50+4 κραυγές' του Λευτέρη Φύτρα).

'Φτάσαμε γυμνοί και κατάκοποι/ στον οίκο όπως έλεγαν του πατρός μας./ Περίεργο, δε μας περίμενε κανείς./ Ο αντίλαλος μόνο της πίκρας μας/ μ? ένα κλαδάκι μέντας ξεχασμένο στο τραπέζι./ Ακονίσαμε το κουράγιο και αντέξαμε./ Οταν οι μέρες μας δέσανε καρπό/ τη νιότη μας, είπαμε να μοιράσουμε/ περίεργο, όλοι απέστρεψαν το πρόσωπο./ Εμείς δε ζητήσαμε τίποτα, φώναζαν./ Μείναμε με την προσφορά μας αξόδευτη./ Την ώρα που μας χτύπησαν την πόρτα/ ετοιμάζαμε κιόλας τις αποσκευές μας./ Σε κανένα δεν ανοίξαμε'.  
Το ποίημα 'Αναδίπλωση' της Μαρίας Μαρκαντωνάτου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
petaxta.blogspot.com

Χανιώτικα νέα (17. 07.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου