ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Θα ανοίξουν όλα τα σχολεία στην Ελλάδα φέτος; Του χρόνου (σ.σ. 2016); Υπάρχει ζωή στον Αρη; Μασάει η κατσίκα ταραμά; Μιλάει ο Τσίπρας αγγλικά; Μπορείς να πληρώσεις τον ΕΝΦΙΑ; Θα μείνει η χώρα στο ευρώ; Θα χρησιμοποιήσει ο Καμμένος καμιά από τις κόκκινες γραμμές του; Θα σπάσει ο Αλέξης και το δεξί του χεράκι;
Εντάξει αρκετά για σήμερα! 

Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Θα ανοίξουν όλα τα σχολεία στην Ελλάδα φέτος; Του χρόνου (σ.σ. 2016); Υπάρχει ζωή στον Αρη; Μασάει η κατσίκα ταραμά; Μιλάει ο Τσίπρας αγγλικά; Μπορείς να πληρώσεις τον ΕΝΦΙΑ; Θα μείνει η χώρα στο ευρώ; Θα χρησιμοποιήσει ο Καμμένος καμιά από τις κόκκινες γραμμές του; Θα σπάσει ο Αλέξης και το δεξί του χεράκι;
Εντάξει αρκετά για σήμερα! Δεν θέλω και να το πάω παραπέρα είναι η αλήθεια, μιας και όλα τα παραπάνω ερωτήματα σηκώνουν το καθένα από ένα ή και δύο -μη σου πω- “Ευθύβολα”, αλλά πώς να τα χωρέσει τούτη η έρμη η στήλη όλα μεμιάς. Ειδικά μετά από μια σύντομη παύση δύο εβδομάδων, κατά τις οποίες συνέβησαν… πολλά, είναι φυσικό να έχουν σωρευθεί αυτά και άλλα πολλά! Ετσι αποφάσισα έστω να τα καταγράψω απλά, θεωρώντας ότι είναι απαραίτητη η αναφορά τους!
Είναι ένα μικρό στίγμα της στήλης και των όσων την απασχολούν. Ειδικά στις μέρες μας που έχουμε συνηθίσει σε όλα τα… περίπου, τα λίγο έτσι και λίγο αλλιώς! Αυτή την εποχή που όλα αλέθονται αριστουργηματικά στο μπλέντερ της γρήγορης πληροφορίας, στην εποχή του μιξαρισμένου ομογενοποιημένου αριστεροδεξιόστροφου και ολίγον από κέντρο σουφλέ που μας σερβίρεται και θέλοντας και μη δοκιμάζουμε εξ ανάγκης για να επιβιώσουμε, η καλύτερη λύση θα ήταν να εγκαταλείψουμε την κάθε προσπάθεια για κατανόηση… του έργου που έχει και τέλος και μάλιστα είναι και προδιαγεγραμμένο! Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι;
Ερωτήματα όπως τα παραπάνω πάντως υφίστανται. Υπάρχουν και ζητούν απαντήσεις, χρήζουν ενεργειών συγκεκριμένων και όχι αερολογιών.
Είναι μια περίοδος αυτή που ζούμε που περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχουμε ανάγκη από πράξεις και όχι από θεωρίες μιας αλλοτινής εποχής ανωριμότητος που έχει πια περάσει ανεπιστρεπτί…
Αυτό χρειαζόμαστε· πράξεις αλλά και ανθρώπους που οφείλουν να τα κατανοήσουν αυτά, κυρίως να κατανοήσουν τη θέση στην οποία βρισκόμαστε ως χώρα όντας αυτοί οι ταγοί μας.
Μετά από όλα όσα έχουμε βιώσει στο πετσί μας τόσα χρόνια τώρα, αλλά και όσα εξακολουθούμε να ζούμε στην καθημερινότητά μας, απόρροια ενεργειών κυρίως δικών μας, οφείλουμε να αντικρίσουμε κατάματα την αλήθεια της θέσης μας…
Κι η θέση μας είναι να είμαστε απολύτως ειλικρινείς με τους εαυτούς μας. Οπως οι μαθητές ή οι ακροατές που όταν δεν καταλαβαίνουν την ερώτηση, πρέπει να ρωτήσουν για διευκρινίσεις, έτσι κι εμείς να μην προσπαθούμε να αποκρύψουμε την ένδειά μας ή ακόμη και την ανεπάρκειά μας. Διότι “το ψέμα έχει κοντά ποδάρια”. Αυτό λέει ο λαός μας και δεν έχει άδικο!

Χανιώτικα νέα (30.09.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/erotimata-apla-zitoun-apantisis/#ixzz3nDMApJnI 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Ο Μιχάλης Καπετανάκης. Ο καπετάν – Μιχάλης, όπως τον αποκαλούσα, κι όπως τον αποκαλώ ακόμα, όταν τον φέρνω στο κεκλιμένο επίπεδο της μνήμης, με την έννοια ότι το όνομα εμπεριέχει και τη χάρη. Οτι απέδειξε με τις πράξεις του, με την όλη ζωή του, τη σπανιότητα του ανθρώπινου είδους στη φύση και στην ιστορία. Οτι υπήρξε παραδοσιακός και για τούτο σύγχρονος, αυθεντικός, κρητικός και για τούτο πολίτης του κόσμου, πρακτικός και για τούτο παραγωγός θεωρίας, λάτρης της εργασίας και για τούτο μερακλής της σκόλης. Οτι τίμησε περίσσια τη δασκαλική έδρα, όπως και όλοι όσοι μίλησαν γι’ αυτόν (εκτός απ’ τους μαθητές του πολλοί χωριανοί και συνάδελφοί του) με έμφαση υπογράμμισαν. Ενας απ’ αυτούς κι εγώ…
Δείτε περισσότερα... ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Αναφορά στον Δάσκαλο Μιχάλη Καπετανάκη

Γεγονός μέγα για τα Καθιανά, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή του Ακρωτηρίου, η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον δάσκαλο Μιχάλη Καπετανάκη, που οργάνωσαν το μεσημέρι της Κυριακής, 27 Σεπτεμβρίου, στους υπέροχους χώρους του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου, δέκα χρόνια μετά το φευγιό του για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, οι μαθητές του. «Ηταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε γι’ αυτόν», είπε ένας απ’ τους πολλούς που μίλησαν, αναθιβάλοντάς τον, ο συντ. φιλόλογος καθηγητής Νίκος Γιαννακάκης. «Οι αληθινοί δάσκαλοι δεν πεθαίνουν, δεν ξεχνιούνται. Ζουν στη σκέψη και τη ζωή των μαθητών τους»…

Ο Μιχάλης Καπετανάκης. Ο καπετάν – Μιχάλης, όπως τον αποκαλούσα, κι όπως τον αποκαλώ ακόμα, όταν τον φέρνω στο κεκλιμένο επίπεδο της μνήμης, με την έννοια ότι το όνομα εμπεριέχει και τη χάρη. Οτι απέδειξε με τις πράξεις του, με την όλη ζωή του, τη σπανιότητα του ανθρώπινου είδους στη φύση και στην ιστορία. Οτι υπήρξε παραδοσιακός και για τούτο σύγχρονος, αυθεντικός, κρητικός και για τούτο πολίτης του κόσμου, πρακτικός και για τούτο παραγωγός θεωρίας, λάτρης της εργασίας και για τούτο μερακλής της σκόλης. Οτι τίμησε περίσσια τη δασκαλική έδρα, όπως και όλοι όσοι μίλησαν γι’ αυτόν (εκτός απ’ τους μαθητές του πολλοί χωριανοί και συνάδελφοί του) με έμφαση υπογράμμισαν. Ενας απ’ αυτούς κι εγώ…

«Βούιζαν διαρκώς οι ιδέες γύρω απ’ το μέτωπό του/ Ανάσκαβε μια ζωή τα θεμέλια των πραγμάτων/ κι υπομνημάτιζε το μέλλον με κρη(ι)τικό αλφάβητο/ Ξανακολλούσε τις σπασμένες λέξεις, σαν αγγεία παλιά/ και τις τοποθετούσε πλάι στις καινούργιες/ Ενωνε τις γέφυρες που είχε κόψει η θύελλα/ κι η πίστη του έβγαζε ξανά το ουράνιο τόξο./ Και το καλό και το κακό του ίδιου δέντρου είναι οπώρες/ κι ως τα γυρίσματα των εποχών τα καρτερούσε/ Ηταν φτωχός και δεν επαναστατούσε, γνώριζε!/ Κι όμως στην καρδιά του κυοφορούνταν δίκαιοι πόλεμοι./ Στο φτωχικό του, σαν καλά κορίτσια υπάκουα/ μπαινόβγαιναν η Ειρήνη, η Δικαιοσύνη, η Ελευθερία/ Ζούσε με τους ανθρώπους και μόνος του./ Ποιητής ήταν, σοφός, αυστηρός, προφήτης ή άγιος;/ Ηταν το φως του κόσμου και το άλας της γης/ Οι ορισμοί δεν τον χωρούσαν. Ηταν Δάσκαλος!».

“Ιδού αυτός”. Λες και για τον Μιχάλη Καπετανάκη έγραψε το παραπάνω πρώτο ποίημα της συλλογής του “Κύριε Δάσκαλε” ο Κώστας Καλαπανίδας. Δίχως δεύτερη σκέψη αποφάσισα, να το χρησιμοποιήσω, ελαφρά παραφρασμένο στον χαιρετισμό μου, μετατρέποντας τον Ενεστώτα σε Παρατατικό, έναν παρατατικό, όμως που δηλώνει Ενεστώτας!

Ο απόηχος του καλού ονόματος εξακολουθεί να μετρά στις μέρες μας και να δημιουργεί αύρα. Κλασική περίπτωση ο Δάσκαλος Μιχάλης Καπετανάκης που τον τίμησαν οι μαθητές του και οι χωριανοί του, πιτήδεια κι όμορφα. Πίνοντας στο τέλος κι ένα κρασί στη μνήμη του… Τρώτε και πίνετ’ άρχοντες κι εγώ θα σας δηγούμαι/ για έναν Δάσκαλο καλό, τον καπετάν – Μιχάλη!

Η αλληλογραφία μας
Κώστα Μπετινάκη, δημοσιογράφο, πρώην γ. γραμματέα ΕΣΗΕΑ, Αθήνα: «Πες κάτι για τη γλώσσα (όπως ο Κονδυλάκης στον “Επικήδειο”)… πες και για το Μανωλιό», με προτρέπεις στο μήνυμα που μου έστειλες ηλεκτρονικά, φίλε, ενημερώνοντάς με και για την αναδημοσίευση στο “Στυξ”, της ηλεκτρονικής σου εφημερίδας (τι μεγάλη τιμή για μένα!) της “Στάσης” μου για τον Εμμανουήλ Κριαρά. Τι καλύτερο απ’ το να δημοσιεύσω, εδώ ένα μέρος από αυτά, που γράφεις, έτσι όπως τα γράφεις, εκφράζοντάς μου το παράπονό σου για τη γλώσσα μας! Πάμε: «Ψάχνω να βρω και ν’ ακούσω τις λέξεις “κάποιος – κάπου – κάποτε”. Εχουν μηδενισθεί κι αντικατασταθεί από τις ακριβώς αντίθετες: “Κανένας – ποτέ – πουθενά”. Θα ’χεις ακούσει κι εσύ αυτό το σύνηθες: Πάμε πουθενά να φάμε τίποτε… […] Στον ιστότοπο, όπου απασχολούμαι τα πρωινά, λέω στους νεαρούς συναδέλφους το παράπονό μου, προσπαθώντας να τους κεντρίσω το ενδιαφέρον για τη γλώσσα μας. Γράψε κάτι κι εσύ…» θα ξαναγράψω, πολλές φορές, φίλε!

Χανιώτικα νέα (29.09.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/mia-stasi-edo-mia-stasi-eki-2/#ixzz3n85BYPCY 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΟΙΗΣΗ

ΙΔΟΥ ΕΓΩ

Ιδού εγώ!

Ο πρώτος που χαστούκισε το χάος.

Ο πρώτος που λούστηκε γυμνός στο ηλιοφώς.

Ο πρώτος που μάδησε μαργαρίτες.

Ιδού εγώ!

Ο πρώτος ζωντανός∙

γυμνός, ανυπόδητος και πένης,

σε χώρα τυφλών, σακάτηδων γερόντων,

μόνος να πορεύομαι.

Ιδού εγώ!

Ο έσχατος βιαστής της πραγματικότητας.

Ο έσχατος ηδονοβλεψίας της ιδέας.

Ο έσχατος ναρκομανής της αλήθειας.

Ιδού εγώ!

Ο έσχατος νεκρός∙

ντυμένος, φορώντας κόκκινα υποδήματα, πλούσιος,

σε χώρα ανυπόμονων, γελαστών παρθένων.

μόνος να καθεύδω.

Ιδού εγώ!

Ως πρώτος και έσχατος άνθρωπος…

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ : ΚΑΖΟΒΑΡ (ΠΥΞΙΔΑ- ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ, Γ' ΕΚΔΟΣΗ, ΧΑΝΙΑ 2014)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Διασκεδαστικός, πολύ διασκεδαστικός, ο σημερινός «Παιδότοπος» καθώς φιλοξενεί τα παιγνιδοδημιουργήματα που “αλίευσα” στα δύο τελευταία (με αριθμ. 8 και 9) φύλλα της μοναδικής στο είδος της (το ξαναγράφω και σήμερα) εφημερίδας του 4ου Νηπιαγωγείου Κισάμου, τα οποία κυκλοφορήθηκαν την περασμένη σχολική χρονιά και όχι μόνο.
Διασκεδάστε μαθαίνοντας ή μάθετε διασκεδάζοντας μέσω “των Μαντάτων”, αν προτιμάτε, 

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Διασκεδαστικός, πολύ διασκεδαστικός, ο σημερινός «Παιδότοπος» καθώς φιλοξενεί τα παιγνιδοδημιουργήματα που “αλίευσα” στα δύο τελευταία (με αριθμ. 8 και 9) φύλλα της μοναδικής στο είδος της (το ξαναγράφω και σήμερα) εφημερίδας του 4ου Νηπιαγωγείου Κισάμου, τα οποία κυκλοφορήθηκαν την περασμένη σχολική χρονιά και όχι μόνο.
Διασκεδάστε μαθαίνοντας ή μάθετε διασκεδάζοντας μέσω “των Μαντάτων”, αν προτιμάτε, λοιπόν! Να ’ναι καλά τόσο οι υπέροχες δασκάλες των παιδιών, η Αννα Στεφανουδάκη, η Ευανθία Ελευθεριάδου, η Ιωάννα Κολοκυθά, η Αννα Μούντη και η Αγγελική Μεντάκη, όσο και η έχουσα την ευθύνη των παιχνιδοδημιουργημάτων ειδική συνεργάτης της εφημερίδας νηπιαγωγός Κέλυ Νικολακάκη που φρόντισαν γι’ αυτό!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος

Πατατοκατασκευές…

ΜΙΑ ΠΑΤΑΤΑ… ΜΑ ΤΙ ΠΑΤΑΤΑ! ΜΙΑ ΠΑΤΑΤΑ… ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΚΙΑ
ΜΙΑ ΠΑΤΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΤΡΩΜΕ ΜΑ ΣΕ ΧΟΡΤΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΧΑΡΑ..!

Τα παιδιά, μικρά και μεγάλα, μπορούν να φτιάξουν τις δικές τους σφραγίδες από πατάτες με πολύ απλό τρόπο. Υστερα έχουν τη δυνατότητα να διακοσμήσουν με αυτές κάρτες, σελίδες ζωγραφικής, χαρτόκουτες.
Ακόμα και μπλουζάκια, τζιν, υφασμάτινες τσάντες ή πάνινα παπουτσάκια, όμως σε αυτές τις περιπτώσεις είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε χρώματα που δε ξεθωριάζουν.

ΠΑΤΑΤΟΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ:
• Ωμές πατάτες διαφόρων μεγεθών (ανάλογα με το σχέδιο και το μέγεθος που θα έχει η κάθε σφραγίδα μας).
• 1 κοφτερό μαχαιράκι
• Κουπ πατ με σχέδια της επιλογής σας (προαιρετικά)
• μολύβι
• Χρώματα όπως (τέμπερες, νερομπογιές, δαχτυλομπογιές ή ανεξίτηλες μπογιές αν χρειάζεται) και ένα πλαστικό ή χάρτινο πιάτο ή μπολάκι.
• Υλικά που θέλετε να απεικονίζουν τις σφραγίδες σας (χαρτί Α4, χαρτόνι, εφημερίδες, χαρτόκουτα, παλιά ή καινούργια υφάσματα κ.λπ.).

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ:
Κόβουμε τις πατάτες στη μέση (συνήθως κατά πλάτος). Για να φτιάξουμε μια σφραγίδα με το σχέδιο ενός κουπ πατ, το πιέζουμε λίγο προς τα μέσα και χαράσσετε το σχήμα, κάτι που μπορεί να κάνει και το παιδί. Στη συνέχεια αφαιρούμε με το μαχαιράκι το εξωτερικό κομμάτι της πατάτας, ύστερα το κουπ πατ και είναι έτοιμη η σφραγίδα.
Διαφορετικά με ένα μαχαιράκι δίνουμε στις πατάτες απλά σχέδια ή και πολύπλοκα, ανάλογα με το μεράκι μας ή ζητάμε από τα παιδιά να χαράξουν με μολύβι το σχέδιο που θα κόψουμε. Βουτάμε τη σφραγίδα μας στο χρώμα και ύστερα στην επιφάνεια που θέλουμε και… καλή διασκέδαση!

Πατατοοογλαστρούλα

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ:
• Μια μεγάλη πατάτα
• Βαμβάκι ή χώμα
• Ματάκια έτοιμα για κατασκευές ή καλύτερα από χαρτί, αυτοκόλλητα
• Ανεξίτηλο μαρκαδόρο
• Κόλλα
• Μαχαίρι και κουτάλι

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ:
Κόβουμε μια φέτα από τις δύο άκρες της πατάτας έτσι ώστε να είναι σταθερή και με ένα κουτάλι σκάβουμε την κορυφή της έτσι ώστε να δημιουργήσουμε έναν εσωτερικό χώρο που θα προσθέσουμε το βαμβάκι ή το χώμα και τα σποράκια από φασολάκια, φακές κ.λπ. Κολλάμε μπροστά από την πατάτα τα ματάκια και ζωγραφίζουμε το υπόλοιπο πρόσωπο. Τοποθετήστε την καινούργια σας γλάστρα σε ένα παράθυρο και περίπου σε μια εβδομάδα θα έχει αποκτήσει μαλλάκια…!

ΚΑΣΤΡΑΚΙΑ ΑΠΟ ΑΜΜΟ ΠΟΥ… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ!

ΥΛΙΚΑ:
4 φλιτζάνια άμμο
2 φλιτζάνια καλαμποκάλευρο
2 φλιτζάνια νερό
κάποιο παλιό κατσαρόλι
Κοχύλια και πετρούλες για διακόσμηση
1 κομμάτι χαρτόκουτα ή σκληρό χαρτόνι για βάση
1 μπολ με νερό.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
Ανακατεύουμε την άμμο και το καλαμποκάλευρο σε ένα παλιό κατσαρόλι όπου προσθέτουμε το νερό. Ζεσταίνουμε το μίγμα σε χαμηλή θερμοκρασία και το ανακατεύουμε με κάποιο ξυλάκι μέχρι να πάρει τη μορφή παχιάς λάσπης. Στη συνέχεια βάζουμε το μίγμα αυτό σε ένα άλλο μπολ ώστε να παγώσει. Οταν είναι έτοιμο το δίνουμε στο παιδί μας για να το πλάσει πάνω σε κάποια εφημερίδα και του εξηγούμε ότι μπορεί να σχηματίσει ένα κάστρο έχοντας ως βάση την χαρτόκουτα. Οπότε στεγνώνει το μίγμα μπορεί να βρέχει τα χεράκια του με νερό για να συνεχίσει (από το μπολ με το νερό που θα του έχουμε δώσει). Πριν η άμμος στεγνώσει μπορεί να διακοσμήσει το κάστρο με κοχυλάκια.

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΝΗΜΗΣ

ΜΕ ΚΟΧΥΛΙΑ

ΥΛΙΚΑ:
Κοχύλια
Μαρκαδόρο
2 ίδιες σειρές αυτοκόλλητων.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
Γυρίζουμε τα κοχύλια από την ανάποδη πλευρά και στη συνέχεια τους δίνουμε τα αυτοκόλλητα για να τα κολλήσουν σε αυτά καλλιεργώντας συγχρόνως τη λεπτή τους κινητικότητα. Γυρίζουμε από την άλλη μεριά τα κοχύλια τοποθετώντας τα σε σειρές και το παιχνίδι μνήμης είναι έτοιμο. Τα παιδιά γυρίζουν δυο κοχύλια και προσπαθούν να συγκρατήσουν στη μνήμη τους τις εικόνες που βλέπουν, τα αναποδογυρίζουν και πάλι μέχρι να δουν κάποιο που το είχαν συναντήσει και πιο πριν. Τότε το αναζητούν και μόλις βρουν το ζευγάρι τα αφήνουν από την πλευρά που είναι οι εικόνες. Κάθε φορά γυρίζουν μέχρι δύο κοχύλια για να δουν τις εικόνες τους. Σκοπός είναι να βρουν όλες τις εικόνες. Αντί για αυτοκόλλητα τα παιδιά θα μπορούσαν να είχαν σχηματίσει σε δυάδες κοχυλιών γράμματα ή αριθμούς.

Αινίγματα
Οποιοι έρχονται και πάνε, απ’ το χέρι την κρατάνε.
Τι είναι;

Γλωσσοδέτες
Ο παπάς ο παχύς,
έφαγε παχιά φακή.
Γιατί παπά παχύ
έφαγες παχιά φακή;

Γριά δεν είναι, καμπούρα έχει
άνδρας δεν είναι, μουστάκια έχει
στο παράθυρο κάθεται,
τέσσερα πόδια έχει
και όλα τα προσέχει.
Τι είναι;

Σφυρίζει, βουίζει, βογκάει, τρίζει
τον ακούς μα δεν τον βλέπεις.
Τι είναι;

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/pechnidodimiourgimata-ke-ochi-mono/#ixzz3mqNcfdZk 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Στην Κρήτη, στα Χανιά, στις Στέρνες τ’ Ακρωτηρίου, ο τάφος του Εμμανουήλ Κριαρά, που ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να δηλώνει περήφανος για την κρητική (σφακιανή) καταγωγή του. Δική του επιθυμία να επιστρέψει για πάντα στη γη των προγόνων του. “Είναι γλυκύς ο θάνατος/ μόνον όταν κοιμώμεθα εις την πατρίδα”, όπως λέει ο Ανδρέας Κάλβος…

Δείτε περισσότερα... ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φθινοπωρινά

Φθινόπωρο και επισήμως από προχθές για το Βόρειο Ημισφαίριο της Γης, στο οποίο ανήκει και η χώρα μας, καθώς λίγο πριν το μεσημέρι, στις 11.20 περίπου, έλαβε χώρα η φθινοπωρινή ισημερία. Από δω και πέρα και για τρεις μήνες, μέχρι τις 22 του Δεκέμβρη, μπορεί μια μέρα πριν ή μια μέρα μετά, όλο θα μικραίνει η μέρα και θα μεγαλώνει η νύχτα. Στο χειμερινό λιοστάσι με το καλό! Ολες οι γιορτές και τα πανηγύρια τότε για τον δυτικό λεγόμενο κόσμο. Παλαιόθεν… Ηλιε, ήλιε, (μόνε) αρχηγέ!

Φθινόπωρο και σύννεφα στον ουρανό. Το σήμα κατατεθέν του. Περίεργα σύννεφα που κάνουν την εμφάνισή τους απ’ το πουθενά στον ουράνιο θόλο και δεν ξέρεις αν ήρθαν για να μείνουν ή να εξαφανιστούν στην πρώτη μάχη που θα δώσει μαζί τους ο ήλιος. Σύννεφα που αλλάζουν διαρκώς χρώματα και σχήματα, “ύφος και ήθος”, κατά το δοκούν. Μελαγχολίας το ανάγνωσμα σύμφωνα με κάποιους παλιούς ποιητές…

Φθινόπωρο κι απού φύγει – φύγει τα χελιδόνια για να μην τα βρει εδώ ο χειμώνας. Οχι χωρίς να μας ειδοποιήσουν, να μας αποχαιρετίσουν, όμως. Αλλο αν έχει αμβλυνθεί η ακοή μας, απ’ τους κάθε λογής θορύβους και δεν παίρνουμε χαμπάρι τα μηνύματα που κρύβουν στα ψελλίσματά τους. Ωστόσο, είμαστε σίγουροι για τον γυρισμό τους. Αυτά θα μας φέρουν πάνω στα φτερά τους την άνοιξη…

Μνήμη Εμμανουήλ Κριαρά
“Μήγαρις έχω τίποτ’ άλλο στον νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα”. Κι αν ταιριάζει αυτή η φράση απ’ τον “Διάλογο” του Διονυσίου Σολωμού για τον Εμμανουήλ Κριαρά! Οπως και η φράση του Οδυσσέα Ελύτη από το “Αξιον Εστί”, “μονάχη έγνοια η γλώσσα μου”, έτσι όπως επαναλαμβάνεται στους στίχους του άλλωστε. “Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου… Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου με τα  πρώτα μαύρα ρίγη… Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου με τα πρώτα – πρώτα Δόξα Σοι… Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου με τα πρώτα λόγια του Ύμνου…”.

Και με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών που γιορτάζεται αύριο, αλλά και τη διημερίδα που γίνεται αύριο και μεθαύριο και το μεθαυριανό ετήσιο μνημόσυνο του Εμμανουήλ Κριαρά, του καπετάν Μανόλη Κριαρά, όπως τον αποκάλεσε αποχαιρετώντας τον πέρυσι ο και καλός του φίλος, πρόεδρος του Κέντρου Κρητικής Λογοτεχνίας Κώστας Μουτζούρης, στην εκκλησία της Ευαγγελίστριας Στερνών Ακρωτηρίου απ’ τον Πολιτιστικό Σύλλογο και την τοπική κοινότητα του χωριού, τούτη η στάση. Στη μνήμη του Μεγάλου Ελληνα, που έφυγε υπερπλήρης ημερών, στα 108 του χρόνια για το Πάνθεον των Αθανάτων!

Στην Κρήτη, στα Χανιά, στις Στέρνες τ’ Ακρωτηρίου, ο τάφος του Εμμανουήλ Κριαρά, που ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να δηλώνει περήφανος για την κρητική (σφακιανή) καταγωγή του. Δική του επιθυμία να επιστρέψει για πάντα στη γη των προγόνων του. “Είναι γλυκύς ο θάνατος/ μόνον όταν κοιμώμεθα εις την πατρίδα”, όπως λέει ο Ανδρέας Κάλβος…

Τεράστιο το έργο που άφησε πίσω του φεύγοντας, όχι μόνο για τους μελετητές της ελληνικής γλώσσας, αλλά και για όλες τις επερχόμενες γενιές των όπου γης Ελλήνων ο Εμμανουήλ Κριαράς. Εκατοντάδες τόμους με πραγματείες, μελέτες, επιστολές, κείμενα… Και βέβαια τους 14  τόμους του μνημειώδους έργου του “Λεξικό Βυζαντινής Γραμματείας”, τη συνέχεια του οποίου ανέλαβε το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. “Φεύγουμε μεις, το έργο μας για την πατρίδα μένει”. Είχε κι αυτόν τον στίχο του Εθνικού μας Ποιητή διαρκώς στον νου του και μας τον άφησε παρακαταθήκη, ο “Ωραίος ως Ελληνας” μεγάλος Κρητικός…

Η αλληλογραφία μας

Γιώργο Καμβυσέλλη, Σφηνάρι Κισάμου και Γιάννη Μαλαξιανάκη, Βλάτος Κισάμου: Ευλογημένη πραγματικά η στιγμή που αρχίσατε να “κονταροχτυπιέστε” με ρίμες επί παντός επιστητού, μια φορά την εβδομάδα, στα “Χανιώτικα νέα”. Επίσης όμως ευλογημένη και η απόφασή σας να βγάλετε σε βιβλίο τις πρώτες “κονταρομαχίες” με τον τίτλο “Άδολη Φιλία 2014 Εννιαχωριανού και Σφηναριώτη με ρίμες σε πράξεις 53”. Οντως “θαυμάσια και ενδιαφέρουσα” η έμμετρη συνεργασία σας, όπως υπογραμμίζει στο “αντί προλόγου” κείμενό του ο και επίσης εκλεκτός συνεργάτης της εφημερίδας μας δάσκαλος, λαογράφος Σταμάτης Αποστολάκης. Πραγματική απόλαυση να σας διαβάζει, αλλά και να σας ξαναδιαβάζει κανείς. Σας ευχαριστώ για την αγαπητική αφιέρωση του βιβλίου σας και σας εύχομαι να συνεχίσετε για πολλά – πολλά χρόνια την όμορφη “κουζουλάδα” σας.

Χανιώτικα νέα (25.09.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/mia-stasi-edo-mia-stasi-eki/#ixzz3mkLjb7tC 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

Ψάχνοντας στα επιμέρους στοιχεία του τελικού αποτελέσματος της εκλογικής αναμέτρησης στη χώρα μας παρατηρήσαμε την ύπαρξη διάφορων μικρών κομμάτων όπως η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. ή άλλων σχηματισμών ακόμη και ανεξαρτήτων υποψηφίων που κατήλθαν ενδεχομένως και μεμονωμένα σε κάποιες από τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας και διεκδίκησαν την ψήφο των πολιτών.
Δείτε περισσότερα...ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΑ... ΔΙΑΤΤΟΝΤΕΣ ΑΣΤΕΡΕΣ

Εκλογές στα χρόνια της ελληνικής… κρίσης

Μερικές από τις περιπτώσεις κομμάτων που πήραν διψήφιο ή και μονοψήφιο αριθμό ψήφων βάσει των στοιχείων από το Υπουργείο Εσωτερικών

 Ψάχνοντας στα επιμέρους στοιχεία του τελικού αποτελέσματος της εκλογικής αναμέτρησης στη χώρα μας παρατηρήσαμε την ύπαρξη διάφορων μικρών κομμάτων όπως η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. ή άλλων σχηματισμών ακόμη και ανεξαρτήτων υποψηφίων που κατήλθαν ενδεχομένως και μεμονωμένα σε κάποιες από τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας και διεκδίκησαν την ψήφο των πολιτών.
Υπήρχαν περιπτώσεις μάλιστα κυρίως σε παλαιότερες εποχές που οι συγκεκριμένοι σχηματισμοί – μεμονωμένοι πήραν διψήφιο αριθμό ψήφων ή ακόμη και μονοψήφιο.
Να σημειώσουμε ξεκινώντας από τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου ότι στην Πρέβεζα βρέθηκε μία μόνο ψήφος υπέρ υποψηφίου εκεί. Επιπλέον στη Β’ Περιφέρεια Αθηνών βρέθηκαν 8 ψήφοι υπέρ υποψηφίου-ων.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σε αυτές τις τελευταίες εκλογές όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα έλαβαν τριψήφιο αριθμό ψήφων. Κάτι το οποίο δεν είχε συμβεί στις εκλογές του Ιανουαρίου. Τότε μάλιστα συνέβη αυτό που ο λαός μας λέει ότι «ούτε η μάνα του δεν τον ψήφισε». Αναφερόμαστε βεβαίως στην περίπτωση του Κόμματος ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΔΕΞΙΑ, ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΠΑΣΟΚ, ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΟΜΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΧΑΡΙΖΩ ΟΙΚΟΠΕΔΑ ΧΑΡΙΖΩ ΧΡΕΗ ΣΩΖΩ ΖΩΕΣ, ΠΑΝΑΓΡΟΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑ.Ε.Κ.Ε., που αν και χάριζε χρέη, έσωζε ζωές, διατράνωνε με την επωνυμία του την αντίθεσή του στον πόλεμο, αλλά και δήλωνε μακριά από Αριστερά, δεξιά και κέντρο, δεν μπόρεσε να πείσει παρά μόνον έναν ψηφοφόρο. Η μοναδική ψήφος που δίνεται βάσει της επίσημης ιστοσελίδας του Υπουργείου Εσωτερικών, είναι αυτή στη Β’ Αθηνών… Ποιος την έριξε; Ο επικεφαλής ενδεχομένως του κόμματος ή μήπως όχι;
Σε σαφώς καλύτερη θέση ήταν το Ε.Λ.Κ.Σ.Ι. Ελληνικό Λευκό Κίνημα Σημερινής Ιδεολογίας το οποίο έλαβε 76 ψήφους, όλους στο Κιλκίς, εκεί όπου κατέλαβε 0,12% από τα κόμματα που κατήλθαν.
Ακόμη, υπήρξε η περίπτωση του κόμματος “ΡΟΜΑ, Ριζοσπαστικό Ορθόδοξο Μέτωπο Αλληλεγγύης” το οποίο έλαβε 16 ψήφους, όλες στη Β’ Αθηνών.
Πληροφοριακά να αναφέρουμε ότι η ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. έλαβε τότε 4.740 ψήφους από τις περιφέρειες Α’ Αθηνών, Β’ Αθηνών, Α’ Πειραιώς, Β’ Πειραιώς, Αττικής καθώς και από τις Α’ και Β’ Θεσσαλονίκης. Ψηφίστηκε επίσης από 154 ψηφοφόρους της Περιφέρειας Ιωαννίνων ενώ μία ψήφος προήλθε από τα Δωδεκάνησα.
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2012
Το 2012 διεξήχθησαν δύο εκλογικές αναμετρήσεις, στις 6 Μαΐου και στις 17 Ιουνίου. Σε αυτές της 6ης Μαΐου κατήλθε το Παναθηναϊκό Κίνημα που έλαβε 31 ψήφους 6 στην Αττική, 21 στη Β’ Αθηνών και 4 στη Β’ Αθηνών. Ωστόσο κάνοντας ένα ντεμαράζ στις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου κατάφερε να λάβει άνω των 11.500 ψήφων μεταξύ αυτών και τις 263 ψήφους από τα Χανιά.
Στις εκλογές του Ιουνίου εξάλλου το Κ.Ε.ΑΝ. Κίνημα Εθνικής Αντίστασης έλαβε 81 ψήφους, όλες από τη Λέσβο ενώ σε κείνες του Μαΐου είχε λάβει 339 ψήφους οι οποίες δεν ήταν από τη Μυτιλήνη αλλά προήλθαν εξ Αθηνών και συγκεκριμένα από τη Β’ Αθηνών.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι στις εκλογικές εκείνες αναμετρήσεις είχε κατέβει στην εκλογική αρένα και το Κίνημα Δεν Πληρώνω το οποίο έλαβε πολύ καλά ποσοστά και ψηφίστηκε σε όλη την Ελλάδα. Στα Χανιά δε στις εκλογές της 6ης Μαΐου έλαβε 829 ψήφους ενώ σε εκείνες του Ιουνίου έλαβε 340 ψήφους σημειώνοντας πτώση 0,52%. Πτώση δε είχε και σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας. Τη μεγαλύτερη με -0,95% είχε στη Χίο, ενώ τις μικρότερες απώλειες σημείωσε στην Ξάνθη με μόλις 0,18%.
ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΒΕΡΓΗ


Ειδική μνεία θα κάνουμε στο Κόμμα του Δημοσθένη Βεργή Ελληνες Οικολόγοι το οποίο σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών έλαβε μόλις 3 ψήφους στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου, ενώ τον Ιούνιο δεν αναφέρεται στις λίστες του. Οι τρεις αυτές ψήφοι ρίχθηκαν σε κάλπη της Α’ Αθηνών εκεί που οι Ελληνες Οικολόγοι είχαν λάβει 788 ψήφους στις αμέσως προηγούμενες εκλογές που διεξήχθησαν προ Καστελόριζου, δηλ. στις 4 Οκτωβρίου του 2009. Να σημειωθεί ότι σε εκείνες τις εκλογές το κόμμα του Δημ. Βεργή είχε ψηφισθεί σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της χώρας ενώ στα Χανιά έλαβε 335 ψήφους και 0,34%.


ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Τα προαναφερόμενα κόμματα είναι μόνο μερικά -όπως σημειώνουμε και αρχικά- από εκείνα που εμφανίστηκαν ως διάττοντες αστέρες για να διεκδικήσουν την ψήφο των Ελλήνων. Δεν αναφερθήκαμε σε πολλά από κείνα που έκαναν αισθητή την παρουσία τους σε κάποιες από αυτές τις αναμετρήσεις και μάλιστα κάποια από αυτά έλαβαν πολλές περισσότερες ψήφους αλλά και ποσοστά άνω του 1, 2 ή και κοντά στα 3%. Ωστόσο για διάφορους λόγους κι εκείνα “εξανεμίστηκαν” παίρνοντας μαζί τους όλες τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις ότι θα σταθούν πλάι στον λαό για να δώσουν μάχες έως τέλους κατά… των κακών κειμένων.
Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν συνέβη!
Χανιώτικα νέα (24.09.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/ekloges-sta-chronia-tis-ellinikis-krisis/#ixzz3me0fkzsU
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Εκ των ων ουκ άνευ ότι η χώρα μας χρειάζεται συναινέσεις και συνθέσεις για να περάσει τον κάβο του μνημονιακού χειμώνα. Χρειάζεται όμως και δουλειά, δουλειά πολλή, όπως μας λέει ο ποιητής, για να «σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα»… «τί, Ἰδέτε· ἐκόλλησεν ἡ ρόδα του βαθειὰ στὴ λάσπη»… Εχουμε γνώση της πραγματικότητας ή πετούμε στα σύννεφα; «Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει, πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε», μάς… προσγειώνει με τον στίχο του ο Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Δείτε περισσότερα... ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Μετεκλογικά

Έχουμε καλούς πολίτες, αλλά κακούς πολιτικούς… Σωστό ή λάθος; Εχουμε καλούς πολιτικούς, αλλά κακούς πολίτες… Σωστό ή λάθος; Σάρκα από τη σάρκα των πολιτών οι πολιτικοί… Κατά τους πολίτες και οι πολιτικοί τους σ’ ένα πρώτο επίπεδο, λοιπόν. Αλλά και κατά τους πολιτικούς και οι πολίτες τους σ’ ένα δεύτερο. “Ο λαός ομοιούται τοις άρχουσι”, επιμένει να μας θυμίζει ο Ισοκράτης. Μεγάλη η δύναμη του παραδείγματος. Και του καλού παραδείγματος και του κακού παραδείγματος. Αυτά γενικά. Εν είδει εισαγωγής στην πρώτη σημερινή, μετεκλογική, βεβαίως – βεβαίως, στάση.

«Έτσι ήρθαν τα πράγματα, μα έτσι δεν θα πάνε». Και ο τίτλος του πιο γνωστού στην Ελλάδα βιβλίου του μεγάλου Τούρκου συγγραφέα Αζίζ Νεσίν στον νου μου, ενώ γράφω τη στήλη. Εξακολουθεί να το πιστεύει αυτό με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού όπως φάνηκε στις εκλογές κι έδωσε στους τελευταίους κυβερνώντες, για εφτά μήνες, μια δεύτερη ευκαιρία. Το δίλημμα “σωστό ή λάθος” εδώ δεν ισχύει. Να μην πεθάνει η ελπίδα, η ευχή όλων μας!

Εκ των ων ουκ άνευ ότι η χώρα μας χρειάζεται συναινέσεις και συνθέσεις για να περάσει τον κάβο του μνημονιακού χειμώνα. Χρειάζεται όμως και δουλειά, δουλειά πολλή, όπως μας λέει ο ποιητής, για να «σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα»… «τί, Ἰδέτε· ἐκόλλησεν ἡ ρόδα του βαθειὰ στὴ λάσπη»… Εχουμε γνώση της πραγματικότητας ή πετούμε στα σύννεφα; «Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει, πώς την πραγματικότητα ν’ αλλάξουμε», μάς… προσγειώνει με τον στίχο του ο Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι

Εξακολουθεί να κάνει τον γύρο του Διαδικτύου, δακρύζοντας και τις πέτρες ακόμα, το σκίτσο του Γιάννη Αντωνόπουλου, που έβαλε στο σάιτ του πριν από τρεις περίπου εβδομάδες, λίγες ώρες μετά το φευγιό για το άλλο ημισφαίριο της ζωής του παπα – Στρατή Δήμου, του παπά που τίμησε και άγιασε το ράσο του, στην Καλλονή της Λέσβου, όπου ιερουργούσε, έχοντας αφιερώσει τη ζωή του, με την οργάνωσή του “Αγκαλιά” και το δίκτυο Εθελοντών που είχε δημιουργήσει στις χιλιάδες των προσφύγων, θυμάτων του πολέμου. Οχι δεν ξέχασε να πάρει στην αγκαλιά του οδεύοντας για τον παράδεισο, τον μικρό Αϊλάν που πέθανε την ίδια μέρα, ακολουθούμενος από χιλιάδες άλλα προσφυγόπουλα, ο σε ρόλο μια ζωή Καλού Σαμαρείτη, παπα – Στρατής! Ποια σύνορα και ποια συρματοπλέγματα!

«Θέλω να σας πω ότι οι άνθρωποι του κόσμου, οι άνθρωποι του πολέμου, τα παιδιά που αναζητούν την ελπίδα είναι αδέλφια μας και η “Αγκαλιά” θα συνεχίσει να βρίσκεται κοντά τους και να τους δίνει την ελπίδα για την επόμενη μέρα. Σας προτρέπω να αγωνίζεστε όσο μπορείτε καθημερινά για την ειρήνη και την αγάπη… Μόνο έτσι λεγόμαστε άνθρωποι!». Απ’ τα που έγραψε ο παπα – Στρατής, όντας χτυπημένος απ’ τον καρκίνο, 10 μέρες πριν την εις ουρανούς μετάστασίν του…

]Η αλληλογραφία μας
]

Στέλιο Κουνελάκη, πρόεδρο Πολιτιστικού Συλλόγου Λουσακιών, Λουσακιές Κισάμου: Στην ιερή μνήμη των γονιών του Μιχαήλ και Κυριακής Νταγκουνάκη και στον τόπο που γεννήθηκε, στο σχολείο που έμαθε τα πρώτα του γράμματα και επέστρεψε στις αίθουσές του, ύστερα από 25 χρόνια, δάσκαλος και διευθυντής του, είχε αφιερώσει το προς έκδοσιν βιβλίο του “1898-1998 – 100 χρόνια Λουσακιές, μέσα από το σχολικό αρχείο”, ο αξέχαστος Γιάννης Νταγκουνάκης. Τραγική ειρωνεία… μετά το άσχημο παιχνίδι της Μοίρας, να το αφιερώσετε και στη μνήμη του. Οντως το βιβλίο αυτό είναι ένα έργο πρότυπο που συνδυάζει την πολιτική κατάσταση, την εκπαιδευτική πολιτική και το κοινωνικό σύμπλεγμα της παιδείας και η έκδοσή του απ’ τον Σύλλογό σας αποτελεί ελάχιστη τιμή στο έργο του συγχωριανού σας Γιάννη Νταγκουνάκη, δασκάλου, οραματιστή παιδαγωγού, ανθρώπου με πάθος για την παράδοση και τις Λουσακιές. Πάντα άξιος στην υπηρεσία των Λουσακιών και… του λούσου των!

Φίλο ιερωμένο, Χανιά: Δεν ξέρω ακόμα αν οι μαντινάδες έχουν θέση στις “Στάσεις”, όπως στα “Πεταχτά”, πάτερ, καθώς όλα είναι ανοιχτά και τίποτα σίγουρο. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι δεν θα βάλω και μάλιστα μετά πολλών ευχαριστιών την… ευχετήρια που μου στείλατε: «Καλά γραφτά ευχόμαστε στη νέα σας τη στήλη/ οι νέοι αναγνώστες σας και οι παλιοί σας φίλοι», γράφετε…

Χανιώτικα νέα (22.09.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/meteklogika-2/#ixzz3mTWQTLjy 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΧΟΛΙΑ

«Εγω ποιον θα ψηφίσω;» μοιάζει να αναρωτιέται ο αείμνηστος ηθοποιός Ορέστης Μακρής που έγινε γνωστός για τον ρόλο του μεθυσμένου τόσο στο θέατρο όσο και στον Κινηματογράφο. Κατ’ άλλους βέβαια μπορεί η συγκεκριμένη πόζα να δείχνει και την απορία του σχετικά με το αποτέλεσμα που θα βγάλει η κάλπη ή έτσι όπως μας κοιτά να μας απευθύνει την ερώτηση «εσύ τι θα ψηφίσεις;» ή «και μετά τις εκλογές τι;».

Δείτε περισσότερα... ΣΧΟΛΙΑ

Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Εσύ τι θα ψηφίσεις;

«Εγω ποιον θα ψηφίσω;» μοιάζει να αναρωτιέται ο αείμνηστος ηθοποιός Ορέστης Μακρής που έγινε γνωστός για τον ρόλο του μεθυσμένου τόσο στο θέατρο όσο και στον Κινηματογράφο. Κατ’ άλλους βέβαια μπορεί η συγκεκριμένη πόζα να δείχνει και την απορία του σχετικά με το αποτέλεσμα που θα βγάλει η κάλπη ή έτσι όπως μας κοιτά να μας απευθύνει την ερώτηση «εσύ τι θα ψηφίσεις;» ή «και μετά τις εκλογές τι;».

Η συγκεκριμένη φωτογραφία παρότι έχει τραβηχθεί για τις ανάγκες ενός αφιερώματος στον Ελληνα ηθοποιό που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Εικόνες” στις αρχές Αυγούστου του 1956, εξακολουθεί να ερμηνεύεται κατά πώς θέλει ο καθένας. Εξάλλου από διαφορετικές ερμηνείες και παρερμηνείες των ίδιων των γεγονότων και κατά πώς συμφέρει τον καθένα, τούτος ο τόπος και οι άνθρωποί του -οι πολίτες- οι ψηφοφόροι του, γνωρίζουν καλά.

Ο Ορεστης Μακρής ο οποίος χαρακτηριζόταν από τον Β.Μ. που υπέγραφε το δισέλιδο αφιέρωμα, ως ένας άνθρωπος που «έχει σταθερές αρχές που βασίζονται σε μια υγιή αντίληψη των πραγμάτων» πίστευε ότι «η Ελλάδα είναι η πιο θαυμάσια χώρα του κόσμου κι ο κάθε Ελληνας ένας Οδυσσέας -αν και δεν έχει πολύ αναπτυγμένη την συναίσθηση των κοινωνικών του υποχρεώσεων. “Περιμένουν πάρα πολλά από το κράτος”» σημείωνε.

Μοιαζει να μην έχει αλλάξει και πάρα πολύ η συγκεκριμένη αντίληψη από τότε έως τις ημέρες μας. Είναι κάτι που συχνά-πυκνά λέγεται από πολλούς όπως πολλοί είναι κείνοι που είναι θιασώτες και της άλλης άποψης του Ορέστη Μακρή που δήλωνε πως «δεν αγαπάει την Ελλάδα μόνο επειδή είναι ο τόπος που γεννήθηκε. Πιστεύει στο δίκαιο, στην ομορφιά, στη μοίρα αυτού του τόπου».

Το θεμα είναι ποια η μοίρα μας πλέον, και αν μπορούμε να ελπίζουμε βασιζόμενοι μόνο στην ομορφιά του… Ερωτήματα που ταλανίζουν πολλούς, τα παραπάνω.

Οπως και να ’χει, ενδιαφέρον παρουσιάζει και η απάντησή του Μακρή στην ερώτηση του δημοσιογράφου για το τι πιστεύει για τη μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό που τότε -μέσα της δεκαετίας του ’50- ήταν ένα μεγάλο θέμα της επικαιρότητας.

Ο Ορεστης Μακρής σημείωνε ότι «εκείνοι που φεύγουν δεν ξέρουν τι τους γίνεται… Οι περισσότεροι το μετανιώνουν πικρά… Αν μου λεγαν να φύγω θα τους ξαπόστελνα… Η Ελλάδα τα έχει όλα. Γιατί ξεσηκώνονται και παίρνουν των ομματιών τους;».

Τι ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ όμως σήμερα ο ίδιος, έχοντας υπόψη τα παρελθόντα αλλά και την όλη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε ως χώρα;

Θα παιρνε των ομματιών του να φύγει ή θα καθόταν εδώ να ψηφίζει και να ξαναψηφίζει κόμματα και συνδυασμούς προσδοκώντας ότι κάτι θ’ αλλάξει στον όμορφο τόπο του;

Χανιώτικα νέα (19.09.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/esi-ti-tha-psifisis/#ixzz3mNEwkujx 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Το θαύμα των “Μαντάτων” της γνωστής μας, μοναδικής στο είδος της σε πανελλήνιο επίπεδο εφημερίδας του 4ου Νηπιαγωγείου Κισάμου (το γράφω γι’ άλλη μια φορά μετά λόγου γνώσεως αυτό) επαναλήφθηκε τέσσερις φορές την περασμένη σχολική χρονιά! Με αφορμή τα με αριθμούς 7 και 8 (Μαρτίου – Απριλίου και Μαΐου – Ιουνίου αντίστοιχα), μεγάλου σχήματος έγχρωμα 12 σελίδων το καθένα, φύλλα των, που είχε την καλοσύνη να μου στείλει πρόσφατα η φίλη προϊσταμένη του εν λόγω Σχολείου, Άννα Σταθουδάκη, η αναφορά. Και για να ξαναθυμίσω σε κάθε δάσκαλο και σε κάθε μαθητή, τη φράση του Νίκου Καζαντζάκη που υπάρχει σαν προμετωπίδα κάτω απ’ τον τίτλο των “Μαντάτων”

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

 4ο Νηπιαγωγείο Κισάμου

Ζωγραφίζοντας τον Παράδεισο

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Το θαύμα των “Μαντάτων” της γνωστής μας, μοναδικής στο είδος της σε πανελλήνιο επίπεδο εφημερίδας του 4ου Νηπιαγωγείου Κισάμου (το γράφω γι’ άλλη μια φορά μετά λόγου γνώσεως αυτό) επαναλήφθηκε τέσσερις φορές την περασμένη σχολική χρονιά! Με αφορμή τα με αριθμούς 7 και 8 (Μαρτίου – Απριλίου και Μαΐου – Ιουνίου αντίστοιχα), μεγάλου σχήματος έγχρωμα 12 σελίδων το καθένα, φύλλα των, που είχε την καλοσύνη να μου στείλει πρόσφατα η φίλη προϊσταμένη του εν λόγω Σχολείου, Άννα Σταθουδάκη, η αναφορά. Και για να ευχηθώ, φιλοξενώντας κάποια απ’ τα δείγματα της καταπληκτικής αυτής δουλειάς των μικρών δημοσιογράφων, καλή συνέχεια. Και για να ξαναθυμίσω σε κάθε δάσκαλο και σε κάθε μαθητή, τη φράση του Νίκου Καζαντζάκη που υπάρχει σαν προμετωπίδα κάτω απ’ τον τίτλο των “Μαντάτων”. «Εχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα…».
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΝΟ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ!!!
Πόσο χρονών γράψατε το πρώτο σας παραμύθι;
Γράφω από μικρός. Από τότε που πήγαινα στην Στ’ Δημοτικού. Μα δεν έγραφα τότε παραμύθια αλλά ιστορίες από καθημερινά γεγονότα που ή σε μένα ή σε γνωστούς μου συνέβαιναν.

Τι βιβλία διαβάζατε μικρός;
Κυρίως βιβλία με ιππότες και πειρατές. Μα μου άρεσαν και τα παραμύθια πολύ. Τα παλιά παραμύθια από όλον τον κόσμο φερμένα.

Ποιος ήταν ο αγαπημένος σας ήρωας παραμυθιών;
Κάποιος ιππότης. Μου άρεσε να κρατώ κι εγώ ένα ξίφος και να προσπαθώ να σώσω μια όμορφη κοπέλα από τα χέρια κάποιου κακού ιππότη που την κρατούσε φυλακισμένη.

Πώς σκέφτεστε μια ιστορία;
Α, αυτό δεν το ξέρω. Νομίζω πως είναι η ιστορία που έρχεται να με βρει και αν μου ζητήσει θα τη γράψω.

Στο βιβλίο σας “εγώ και το ρομπότ” μας άρεσε το ρομπότ που έκανε πολλά πράγματα. Εσείς έχετε ένα τέτοιο ρομπότ στο σπίτι σας;
Εχω τα “ρομπότ” που λίγο πολύ όλοι μας έχουμε. Μια ηλεκτρική κουζίνα, ένα ηλεκτρικό πλυντήριο, μια ηλεκτρική σκούπα, τηλεόραση… Ηλεκτρονικό υπολογιστή…

Αυτό γράφει παραμύθια;
Γράφω εγώ για όλα αυτά. Και κάποια με βοηθούν… Οπως ο υπολογιστής μου.

Διαβάσαμε το βιβλίο σας με τίτλο “Καλέ πνίγομαι”  τι έχετε να πείτε στα παιδιά που κοροϊδεύουν ;
Να μη κοροϊδεύουν. Γιατί όποιος γελά με το πάθημα του άλλου, παθαίνει το ίδιο κι εκείνος.

Τι ευχή θα πείτε στα παιδιά (με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου);
Πως είναι όμορφο να έχεις τόσους φίλους – τα βιβλία.

Τι ευχή θα πείτε στα βιβλία που γιορτάζουν;
Να είναι ευτυχισμένα που μπορούν και γιορτάζουν. Να μη ξεχνάνε πως υπάρχουν παιδιά που δεν μπορούν να χαρούν κάτι τέτοιο.

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα κατά του Σχολικού εκφοβισμού αποφασίσαμε να μιλήσουμε και εμείς για το μείζον αυτό θέμα. Ενας όρος που ακούγεται πολύ τα τελευταία χρόνια. Στην αρχή ρωτήσαμε τα παιδιά τι γνωρίζουν για τη Βία και εκπλαγήκαμε από τις απαντήσεις που μας έδωσαν. Στη συνέχεια διαβάσαμε πολλά παραμύθια. Μείναμε στον τίτλο ενός βιβλίου “Ο Ορφέας και οι νταήδες με τα κίτρινα ποδήλατα”. Τι σημαίνει νταής; Αυτός που κάνει τον μάγκα, ο κακός. Σχολιάσαμε την συμπεριφορά του “νταή”. Μιλούσε άσχημα κορόιδευε, χτυπούσε. Συζητήσαμε για τα συναισθήματα που του προκαλούσε όπως φόβο, θυμό, στεναχώρια,  θλίψη, απομόνωση, πόνο. Αναδιηγηθήκαμε την ιστορία και θέλαμε να βρούμε τις κατάλληλες ενέργειες για την πρόληψη της βίας. Οι ιδέες τους ήταν εντυπωσιακές και γι’ αυτό τις καταγράψαμε και αποφασίσαμε να φτιάξουμε δύο αφίσες για το σχολείο μας.
Να μην πληγώνουμε τους άλλους. Ζητάμε βοήθεια από τους γονείς μας ή τους δασκάλους μας όταν κάποιος μας ενοχλεί. Οταν έχουμε κάποιο πρόβλημα το συζητάμε. Λέμε στοπ όταν κάποιος μας ενοχλεί. Σε κανέναν δεν αρέσει να τον κοροϊδεύουν και να τον ενοχλούν. Γινόμαστε ήρωες των φίλων μας. Τους βοηθάμε.

e-Συνέντευξη με… το Πράσινο Σχολείο

1. Γιατί σας λένε “πράσινο σχολείο”; (Αντωνία- Κατερίνα)
Μας λένε Πράσινο Σχολείο γιατί απευθυνόμαστε σε μικρά παιδιά και κάνουμε δράσεις για να μαθαίνουν τα παιδιά μέσω της κηπουρικής τέχνης για το πράσινο, για το περιβάλλον και τη διατροφική αλυσίδα.
2. Γιατί βοηθάτε τα σχολεία* (Κασσάνδρα)
Βοηθάμε τα σχολεία γιατί εκεί βρίσκονται τα μικρά παιδιά πολλές ώρες και υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες για έρθουν σε επαφή με το περιβάλλον και τη διατροφική αλυσίδα.
3. Πως το σκεφτήκατε να βοηθήσετε τα σχολεία; (Κατερίνα)
Σκεφτήκαμε να βοηθήσουμε τα σχολεία καθώς αποτελούν τους χώρους που τα παιδιά βρίσκονται τις περισσότερες ώρες.
4. Εσάς ποιοι σας βοηθάνε; (Γιάννης)
Εμάς το Πράσινο Σχολείο, είμαστε μια μεγάλη ομάδα από εθελοντές και στις δράσεις μας μας βοηθάνε ιδιαίτερα γεωπόνοι – εκπαιδευτικοί και οι γονείς των παιδιών.
5. Έχετε μηχανήματα και εργαλεία για να σκαλίζετε; (Γιώργος)
Έχουμε εργαλεία αλλά τα περισσότερα μηχανήματα τα φέρνουν οι εθελοντές στις δράσεις που κάνουμε, συνήθως οι γονείς των μαθητών.
6. Θα μας βοηθήσετε με το λαχανόκηπό μας; (Φανουρία)
Θα προσπαθήσουμε να σας δώσουμε,οδηγίες για τη φύτευση και τη συντήρηση του λαχανόκηπου σας για να μπορέσετε να έχετε μια πολύ καλή συγκομιδή.
7. Τι λαχανικά πρέπει να φυτέψουμε; (Γεωργία)
Για τον ανοιξιάτικο λαχανόκηπό σας, θα πρέπει να φυτέψετε νωρίς τα ανοιξιάτικα λαχανικά: τομάτες τοματίνια, πιπεριές, κολοκύθια, βλίτα, καλαμπόκι, καθιστές φασολιές, για να μπορέσετε να έχετε συγκομιδή μέχρι αρχές του Ιούνη που τελειώνει η σχολική χρονιά σας.
8. Τι χώμα πρέπει να βάλουμε στο λαχανόκηπο; (Διονύσης)
Στο λαχανόκηπό σας μπορείτε να ενσωματώσετε κομπόστ από τη ΔΕΔΙΣΑ για να βελτιώσετε το χώμα σας και για να εφοδιάσετε τα φυτά του λαχανόκηπού σας με θρεπτικά συστατικά.
9. Μπορείτε να έρθετε στο σχολείο μας να μας βοηθήσετε; (Φανουρία)
Θα προσπαθήσουμε να έλθουμε στο σχολείο για να σας βοηθήσουμε στη δημιουργία του σχολικού λαχανόκηπου.
10. Μπορείτε να φέρετε πέτρες για τα φυτά μας; (Λυδία)
Νομίζω ότι είναι καλύτερο να απευθυνθείτε στου γονείς σας, να τους κάνετε εθελοντές του κήπου σας, σας φέρουν πέτρες από κοντινά σημεία του σχολείου σας.

Τρίτη έκθεση παιδικού και εφηβικού βιβλίου
Γράφει η Μαρία Καλογεράκη

Όμορφα διαμορφωμένος χώρος με μια τεράστια ποικιλία βιβλίων για μικρούς και μεγάλους που αγαπούν το βιβλίο. Πολλοί συγγραφείς με ξεχωριστή παρουσία ο πάγκος με τα βιβλία για τον Φώτη Κόντογλου για τα 50 χρόνια από τον θάνατό του. Ξεχωριστή παρουσίαση για εμένα είχε το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά με τίτλο “τα τρία μικρά λυκάκια” που αλλάζει το παραμύθι που όλοι αγαπάμε με τίτλο “τα τρία γουρουνάκια”. Και όχι μόνο, βιβλία γεμάτα από ιστορίες για το σημαντικό, το σπουδαίο και το καλό, την σοκολάτα του ουρανού και το παραμυθοδέντρο. Βιβλία για μεγάλους, για την εκκλησία μας. Η μαμά μου αγόρασε το βιβλίο “Ενα γράμμα για τον Θεό” του Δημόπουλου. Ευχαριστούμε τον κύριο Μανόλη Μποτωνάκη και την κυρία Νία Τσιανέλη-Παπαδοπεράκη για την ευκαιρία που μας έδωσαν να γνωρίσουμε τον πραγματικό και τον φανταστικό κόσμο μας μέσα από το “μυαλό” ενός βιβλίου. Επίσης ξεχωριστά ευχαριστούμε τη συγγραφέα Σοφία Μαντουβάλου που παρουσίασε τα δικά της βιβλία. Νιώσαμε σπουδαίοι δίπλα σ’ έναν σπουδαίο άνθρωπο και μαζί με όλα αυτά ευχαριστούμε και την κυρία Ευδοκία Σκορδαλά-Κακατσάκη που μας παρουσίασε τα βιβλία σαν τους δικούς μας φίλους.

Στην πίσω αυλή…
Του Στέφανου Κουντουράκη
Εγώ και η μαμά μου και ο φίλος μας ο Μπαλί φέραμε με το φορτηγό μας φράουλες, κρεμμύδια, μαρούλια και ένα τσουβάλι κοπριά. Φέραμε και εργαλεία… ένα σκαπέτι! Μετά σκάψαμε και φυτέψαμε. Βάλαμε το λάστιχο για να ποτίζουμε. Είχε πολύ αέρα και εγώ μετά μπήκα στο νηπιαγωγείο και έπαιξα με τον υπολογιστή. Όταν τελειώσαμε άρχισε να βρέχει.

Χανιώτικα νέα (19.09.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/zografizontas-ton-paradiso/#ixzz3mCjKa8of 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

«Κάμε παιδί μου, πράμα και για τον Αποκόρωνα, να ’χεις την ευχή μου». Εβλεπε τα μύρια όσα έκανε για την Κίσαμο και το Σέλινο ο γιος της, η μάνα του Ειρηναίου και του το ’λεγε και του το ξανάλεγε. Το ’χε στον νου του πάντα εκείνος. Στη μνήμη της, λοιπόν, τα τέλη της δεκαετίας του 1980 η δημιουργία της “Αγίας Σοφίας” στις Γαλανιανές Πεζούλες των Αγίων Πάντων.Του άρεσε να ’ρχεται εδώ στην Αγία Σοφία, στον “ομφαλό” του Αποκόρωνα, του Παππού. Να βιγλίζει απέναντι τις αγαπημένες του Μαδάρες, ν’ αναθυμάται και να στοχάζεται.

Δείτε περισσότερα... ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Ο Ειρηναίος Γαλανάκης και ο Αποκόρωνας

Εδώ Αποκόρωνας! «Την ημέρα ο ήλιος σαν χρυσοφόρετος παπάς θυμιατίζει τις εικόνες με το σίσιλο της μέρας και τις αντάρες του και κάθε νύχτα τα κυπαρίσσια και οι βράχοι στέκουν σιωπηλοί σε μυστική λειτουργία. Η μαλλοτήρα και η μαντζουράνα θυμιατίζουν τον αγέρα και τα γιδοπρόβατα με τα κουδούνια των χτυπούν τα σήμαντρα». Εδώ Αποκόρωνας! Με την κρη(ι)τική ματιά και την απαστράπτουσα δυνατή πένα του Ειρηναίου Γαλανάκη.

Γι’ άλλη μια χρονιά εφέτος στις 16 Σεπτεμβρίου, παραμονή της Αγίας Σοφίας, δύοντος του ηλίου, στους Άγιους Πάντες τ’ Αποκόρωνα. Εδώ όπου η σοφία τού, απ’ το διπλανό Νεροχώρι ορμώμενου, Μεγάλου Σύγχρονου Παππού της Κρήτης, Μακαριστού Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη δημιούργησε, πριν από 25 περίπου χρόνια, στη μνήμη της μάνας του Σοφίας, το γένος Μαριακάκη, το ομώνυμο Κοινωφελές Ιδρυμα, για να λειτουργούνται η πίστη, η αγάπη και η ελπίδα…

Οσμή ευωδίας πνευματικής! Τόσο κατά τη διάρκεια του εσπερινού που έγινε, όπως κάθε χρόνο, έξω απ’ το πέτρινο εκκλησάκι της Αγίας Σοφίας και των τριών θυγατέρων της, της Πίστης, της Αγάπης και της Ελπίδας, χοροστατούντος του μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνού Παπαγιαννάκη, όσο και κατά την παρουσίαση του βιβλίου, “Των γονικών μου ιερή γη και πώς να σου ξεχάσω”, με κείμενα του Παππού που δημοσιεύθηκαν στην εφημ. “Φωνή του Αποκόρωνα” (1978 – 2007), απ’ τον επιμελητή της έκδοσης γνωστό και καταξιωμένο ανά το πανελλήνιο δάσκαλο – λαογράφο και βιβλιογράφο του Σταμάτη Αποστολάκη. Με ωσεί παρόντα τον Παππού. Πολύ πριν σημάνει η καμπάνα Εσπερινό. Και πολύ μετά το φευγιό, περασμένα μεσάνυχτα, και του τελευταίου προσκυνητή…

«Κάμε παιδί μου, πράμα και για τον Αποκόρωνα, να ’χεις την ευχή μου». Εβλεπε τα μύρια όσα έκανε για την Κίσαμο και το Σέλινο ο γιος της, η μάνα του Ειρηναίου και του το ’λεγε και του το ξανάλεγε. Το ’χε στον νου του πάντα εκείνος. Στη μνήμη της, λοιπόν, τα τέλη της δεκαετίας του 1980 η δημιουργία της “Αγίας Σοφίας” στις Γαλανιανές Πεζούλες των Αγίων Πάντων. Ενός Ιδρύματος που έχοντας ιθύνοντα νου τον Νίκο Παπαδάκη και με τη βοήθεια μιας πλειάδας συνεργατών σημάδεψε το πολιτισμικό, μα και ευρύτερα το κοινωνικό γίγνεσθαι του τόπου μας με τις πρωτοποριακές δραστηριότητές του και στο οποίο σήμερα στεγάζεται, ύστερα απ’ την εκ βάθρων ανακαίνιση των εγκαταστάσεών του χάρις στο πάθος και το μεράκι του Γιάννη Γαρεδάκη και το μοναδικό στην Ελλάδα Ινστιτούτο Τύπου. Κοντά σ’ αυτό και της ΕΤ.ΑΝ.ΑΠ. στον Στύλο, που παίρνει το κρύο νερό απ’ τις φλέβες της Μαδάρας για να το κερνά στον κόσμο…

Του άρεσε να ’ρχεται εδώ στην Αγία Σοφία, στον “ομφαλό” του Αποκόρωνα, του Παππού. Να βιγλίζει απέναντι τις αγαπημένες του Μαδάρες, ν’ αναθυμάται και να στοχάζεται. “Στοχασμοί απ’ την Αγία Σοφία”, ο τίτλος ενός βιβλίου του που κυκλοφορήθηκε το 1991 και περιλαμβάνει μια σειρά κειμένων του που πρωτοδημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα “Φωνή του Αποκόρωνα”. “Στοχασμοί απ’ την Αγία Σοφία, μέρος δεύτερο”, το βιβλίο που παρουσιάστηκε προχθές, τα έσοδα απ’ τις πωλήσεις του οποίου θα δοθούν για τις ανάγκες του προγράμματος “Βοήθεια στο Σπίτι” που λειτουργεί στο Ιδρυμα. Αναζητήστε το!

Δεν μπορεί να λέει κάποιος ότι αγαπά τον κόσμο αν δεν αγαπά πρώτα τον τόπο του, συνήθιζε να λέει ο Παππούς. Κι αν αγαπούσε τον τόπο του τη γενέθλια επαρχία των Αποκορώνων ο ίδιος! Κι αν αντηχεί πάντα στ’ αυτιά μου η φράση του «Ζήτω ο Αποκόρωνας», έτσι όπως στεντορεία τη φωνή, σε μια απ’ τις τελευταίες εκδηλώσεις που παραβρέθηκε, τη φώναξε! Ανθός αυτής της αγάπης τα εν λόγω κείμενά του. «Ωσπου να στέκει ο κόσμος να στέκει και ο Αποκόρωνας, τιμή της Κρήτης, της Ελλάδας και του κόσμου», η ευχή του!

Χαννιώτικα νέα (18.09.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/o-irineos-galanakis-ke-o-apokoronas/#ixzz3m4pLUTNH 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook