ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Βαγγέλης Κακατσάκης

"Φυτεύοντας περισσότερες τριανταφυλλιές, έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα"

     



 Την έκτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου ΔΔΜΝ Ναυστάθμου Κρήτης επισκέφτηκε κατόπιν προσκλήσεως ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Βαγγέλης Κακατσάκης τη Δευτέρα, 28 Μαρτίου 2016. Οι μαθητές επ' ευκαιρία της Ημέρας Ποίησης 21 Μαρτίου αναζητώντας ποιητές του τόπου τους, διάβασαν το ποίημα "Δάσκαλος" από την ποιητική συλλογή "Όταν γίνεις ποίημα" του κ. Κακατσάκη τους άρεσε πολύ και εξέφρασαν την επιθυμία να τον γνωρίσουν από κοντά. Μάλιστα, αναζητώντας πληροφορίες γι' αυτόν, διαπίστωσαν ότι θήτευσε για πολλά χρόνια ως δάσκαλος. 



Επιπλέον, ως μικροί δημοσιογράφοι της μαθητικής εφημερίδας "Μαθητικά Χαμόγελα", η οποία διανύει τον έκτο χρόνο κυκλοφορίας της, θέλησαν να συνομιλήσουν μαζί του σχετικά με την ιδιότητα του ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα" και να ζητήσουν τις συμβουλές του.

Βάση της όλης συζήτησης που διηύθυνε ο καλεσμένος μας ήταν η φράση του Τζ. Έλιοτ:  "Φυτεύοντας περισσότερες τριανταφυλλιές, έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα”

     



Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, τα παιδιά έκαναν ερωτήσεις για τη ζωή και το έργο του, τα ενδιαφέροντά του, καθώς και εξέφρασαν τις απόψεις τους σχετικά με το ποίημα που είχαν μελετήσει. Επιπλέον, είχαν φτιάξει ένα σχετικό βιβλίο με ζωγραφιές και κείμενα, το οποίο και του χάρισαν. Ο κ. Κακατσάκης χάρισε για την βιβλιοθήκη της τάξης  το βιβλίο "Στα Πεταχτά"  (2012) με σταχυολογήματα από άρθρα του στην εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα" και ευχαρίστησε τους μικρούς μαθητές. 

Ήταν μια υπέροχη εμπειρία για τα παιδιά που την καταχάρηκαν. Οι γνώμες τους  σε προσεχή Παιδότοπο …              

                                                                                                             Σταυρούλα Λαδά

                                                                                                             Δασκάλα

Δάσκαλος*

του Βαγγέλη Θ Κακατσάκη

Πάλι

στην έδρα εγώ

και στο θρανίο εσύ,

παιδί της ελπίδας.

Μη φοβάσαι!

Δε θα σου πω «πάψε»,

όταν μου ζητήσεις να μάθεις

την αλήθεια.

Δε θα σε χαρακτηρίσω ανώριμο,

όταν μου πεις

πως έχεις δικές σου ιδέες.

Δε θα σου ζητήσω

να προσευχηθείς

σ’ έναν ακίνδυνο θεό,

χρήσιμο στην καταναλωτική μας κοινωνία.

16

Μη φοβάσαι!

Μαζί θα μπούμε στο ναό,

που ήρθε ο Χριστός,

με το μαστίγιο στο χέρι

και πέταξε έξω τους εμπόρους.

Μαζί θα σκύψουμε

να μαζέψουμε

τις πεταμένες λέξεις

και να τους δώσουμε

το νόημα που έχουν.

Μαζί θ’ αποκυλίσουμε

«τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου».

.* Γράφτηκε (ελαφρώς διαφορετικά) τον Ιούνιο του 1981 και μπήκε αντί προλόγου στο «Λεύκωμα» των Μετεκπαιδευθέντων Δασκάλων της διετίας 1979 - 1981 στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, που εκδόθηκε από το Δ.Σ. του Συλλόγου τους, του οποίου ήμουν αντιπρόεδρος

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

"ΠΟΙΟΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΩ"

Γράφει ο Νεκτἀριος Ευ. Κακατσάκης

…

Με μνήμη χρυσόψαρου και γνώσεις επιλεκτικά “ιντερνετικές” ή συγκεχυμένες στυλ “μού πανε ότι άκουσαν, κάπου – κάποιος – κάποτε κ.λπ.”…
…Με υπόβαθρο μια “χαώδη Ιστορία” που ποτέ κανένας δεν θα μπορέσει να μελετήσει εις βάθος, πώς μπορούμε τάχα να αποκαλούμαστε “βαθείς γνώστες των πραγμάτων” έτσι όπως αυτοβαυκαλιζόμαστε επειδή είμαστε Ελληνες.
…Κι όχι μόνο αυτό, αφού κάπου εκεί παρεισφρύει και η έννοια του νεοέλληνα αλλά και του Ελληναρά, ακόμη του πολίτη της χώρας που τελεί υπό κρίση, “under pressure” (ελληνιστί υπό πίεση), μιας χώρας που σε κάποια οριακή στιγμή είπε να δει στ’ αριστερά της, να πάρει θέση προς τα ’κει που θεωρητικά μπορεί να αντέξει αλλά στην πράξη “δεν το ’χει”… (Και μικρή σημασία έχει ποιος άντεξε ή δεν άντεξε τελικά, ποιος λοξοδρόμησε και γιατί).
…Την ίδια στιγμή στο υπερ-ξεχαρβαλωμένο αυτό αλλαλούμ, η “εθνική μνήμη” διαταράσσεται ως μη υπαρκτή έννοια(!)…, αν βέβαια “ακολουθήσουμε” τη γνωστή ρήση του Διονύσιου Σολωμού “Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές”.
Ποια η δική μας αλήθεια; Πόσο πολύ αληθινοί είμαστε; Κατανοήσαμε ποτέ αυτό το αληθές, ομόθυμα; Κι αν όχι -που όχι είναι- πώς μπορούμε να προχωρούμε. Πώς μπορέσαμε να προχωρήσουμε;
Με δεκανίκια, με έξωθεν βοήθεια και δανεικά. Δίχως να στήσουμε και ποτέ να αποκτήσουμε στέρεες βάσεις.
“Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω;”, πληροφορούμενος από κάθε λογής πάνελ τηλεοπτικά και όχι μόνο, τα τεκταινόμενα στον τόπο μου;
Κι έπειτα αναμασώντας -κατά που με συμφέρουν- τα λόγια βαθυστόχαστων αναλυτών που λειτουργούν αποπροσανατολιστικά διαφθείροντας τις γνώσεις και τις έγνοιες μου.
Κι αν κάποια στιγμή υπάρξει κάποια δόση ουσιαστικού αξιόπιστου λόγου του όποιου ρήτορα, χάνεται κι αυτός ανάμεσα στην αειπάρχουσα “καθημερινήν ανοησία” κατά που λέει ο ποιητής…

*απ’ την “Ωδή στο Γεώργιο Καραϊσκάκη” του Διονύση Σαβόπουλου

Χανιώτικα νέα (30.03.2016)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/pios-st-alithia-ime-ego-ke-pou-pao/#ixzz44PK3hRyG 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι, κάθετ’ έν’ αϊτός..

Σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι,/ κάθετ’ έν’ αϊτός, βρεμένος, χιονισμένος,/ ο καημένος,/ και παρακαλεί τον ήλιο ν’ ανατείλει: “Ηλιε ανάτειλε, ήλιε, λάμψε και δώσε/ για να λιώσουνε χιόνι’ απού τα φτερά μου/ και τα κρούσταλλα απού τ’ ακράνυχά μου”./ Ηλιε ανάτειλε…

Αναφορά στον Ελευθέριο Κ. Βενιζέλο, τον μεγαλύτερο πολιτικό της νεότερης Ελλάδας, αλλά και στο ομώνυμο Ιδρυμα (εμπνευστής του ο μακαριστός μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης) που λειτουργεί και λειτουργείται εδώ και 16 χρόνια από το εμείς του τόπου μας, στις σημερινές “στάσεις”. Με αφορμή και με βάση τα που έγιναν την πρώτη μέρα των διήμερων εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν στον τόπο μας στο πλαίσιο της επετείου των 80 ετών από τον θάνατο του Εθνάρχη. Εν γνώσει μου ότι παραείναι ιδιαίτερα “στενός” ο χώρος…

“Η προσωρινή Κυβέρνηση Θεσσαλονίκης (1916 – 1917) και ο ρόλος της στις εσωτερικές εξελίξεις” το θέμα του φετινού ΙΔ’ Πανελλήνιου Μαθητικού Διαγωνισμού Δοκιμίου για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που, τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας. Θεσμός πια η διεξαγωγή του, όπως και η απονομή των βραβείων άλλωστε στην αίθουσα τελετών “Σταύρος Νιάρχος” του Ιδρύματος. Ενας θεσμός ιδιαίτερης σημασίας καθώς η ιστορία, για να χρησιμοποιήσω μια φράση από τον χαιρετισμό της παρούσας στην εκδήλωση αν. υπουργού Παιδείας Σίας Αναγνωστοπούλου (στο περίπου τα λόγια της), περνά στον δημόσιο χώρο και προκαλεί τις νεότερες γενιές. Θεσμός όμως και η αναγόρευση εταίρων του Ιδρύματος, που ακολουθεί μετά την απονομή των βραβείων. Του Δήμου Μεταμόρφωσης, του συγγραφέα, πρώην βουλευτή Μίμη Ανδρουλάκη, του δικηγόρου Άρχοντα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Σπύρου Λιονάκη, της Δρος Ιστορίας Aleksandra Pećinar και του κατοίκου της Παλιάς Πόλης των Χανίων Κώστα Τζωρτζάκη εφέτος. Σαν αντίδωρο της προσφοράς τους…

«Έτσι ήρθαν τα πράγματα, μα έτσι δεν θα πάνε». Και ο τίτλος του πιο γνωστού βιβλίου του Τούρκου συγγραφέα Αζίζ Νεσίν στο νου μου, ενώ άκουγα τις αντιφωνήσεις των παιδιών (παιδιών Γ’ Γυμνασίου) που βραβεύτηκαν εφέτος: της Παρασκευής Σούκου απ’ το Ιδιωτικό Γυμνάσιο Ωθηση, του Χρήστου Τόλη απ’ το Βαρβάκειο Πρότυπο Γυμνάσιο και της Αικατερίνης Δασκαλοπούλου απ’ το 2ο Ημερήσιο Γυμνάσιο Ευκαρπίας Θεσσαλονίκης. Μεστός, αρθρωμένος λόγος, λόγος ευαίσθητης ουσίας και ουσιαστικής ευαισθησίας, ο λόγος και των τριών. Παραείναι (παραέγιναν) δύσκολα τα πράγματα για την πατρίδα μας στη σημερινή συγκυρία, καμία αντίρρηση. Υπάρχει, ωστόσο, ελπίς. Οσο υπάρχουνε παιδιά, και υπάρχουν πολλά, όπως την Παρασκευή, τον Χρήστο και την Αικατερίνη…

«Απόστολο του κριτικού, του σκεπτόμενου βενιζελισμού» αποκάλεσε τον γενικό διευθυντή του Ιδρύματος και κινούντα τα νήματά του, Νίκο Παπαδάκη, στην αντιφώνησή του ο Μίμης Ανδρουλάκης. Τον κορυφαίο θα έλεγα, δεδομένου ότι πολλοί πάμπολλοι οι “βενιζελικοί” απόστολοι. Ενας εξ αυτών και ο ίδιος ο Μίμης που το βιβλίο του για τον Βενιζέλο “Ταξίδι του Μέλιτος”, κάνει θραύση, όπως και το βιβλίο “Οταν ήταν ευτυχισμένος” του καταδικού μας Πολυχρόνη Κουτσάκη, άλλωστε. Και βέβαια, όλοι όσοι με τον οποιονδήποτε τρόπο προσφέρουν στο “βενιζελικό εμείς”. Οπως οι συγκεκριμένοι εταίροι, αλλά και οι χορηγοί των βραβείων (Οικογένεια Καλογερή, εφημερία “Χανιώτικα νέα” και Φαλή Βογιατζάκη) και της εκδήλωσης (Αργυρώ Χανιωτάκη – Σμυρλάκη και Μιχάλης Σμυρλάκης και ο Σύλλογος των Φίλων του Ιδρύματος) και ο εκ των στυλοβατών της έκδοσης της βιογραφίας του Βενιζέλου στα αγγλικά ομογενής Δημήτρης Χαλιβελάκης…

«Ο πολιτικός πρέπει να λέγει την αλήθεια και προς τα άνω και προς τα κάτω». Στην ανάγλυφη πλακέτα που επιδόθηκε στο τέλος της εκδήλωσης στην αν. υπουργό Παιδείας η φράση αυτή του Ελευθερίου Βενιζέλου. Σ’ όλους τους υπουργούς Παιδείας πάντα η ίδια πλακέτα δίδεται. Ουδέν άλλο σχόλιο επ’ αυτού.

Σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι, κάθετ’ έν’ αϊτός… Να το ακούς να το τραγουδεί ο ίδιος ο Βενιζέλος και να ξεσταίνεσαι!

Χανιώτικα νέα (29.03.016)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/se-psilo-vouno-se-rizimio-charaki-kathet-en-aitos/#ixzz44HliT9Q2 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΟΙΗΣΗ

ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΙΠΟΤΑ

Ύστερα απ’ τον θάνατο της αγάπης,

δεν μπορούμε πια να κλάψουμε∙

είναι πολύ βαριά για τα μάτια μας τα δάκρυα.

Δεν μπορούμε πια να μιλήσουμε∙

οι λέξεις έχουν γίνει άχυρα

και μπερδεύονται στη γλώσσα μας.

Τουλάχιστον να μπορούσαμε

να ντραπούμε για την κατάντια μας!

Γίναμε, άχρωμοι, άοσμοι, άγευστοι,

δίχως ειδικό βάρος…

Εμείς, οι κάποτε ισχυροί,

κηρυχτήκαμε έκπτωτοι απ’ το σώμα μας.

Ένα όνομα ταιριάζει σ’ όλους μας!

Είμαστε οι κύριοι ΤΙΠΟΤΑ!

«Κύριοι» να σου πετύχει∙

κατηγορίας Χ∙

ανεξακρίβωτων λοιπών στοιχείων.

Όσο και να θέλουν

δεν μπορούν να μας κάνουν φάκελο…

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

"ΚΑΖΟΒΑΡ", Χανιά, Γ'έκδοση, 2014

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΔΥΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Δύο εκδηλώσεις,Θεού θέλοντος, για αύριο Δευτέρα, 28 Μαρτίου 2016.
Στις 10 π.μ. στο Δημοτικό Σχολείο Ναυστάθμου Κρήτης, προσκεκλημένος από τη δασκάλα και τα παιδιά της Στ'τάξης. Θέλουν, λένε, να με γνωρίσουν από κοντά και να μιλήσουμε για την ποίηση, τα δασκαλικά μου χρόνια και την δημοσιογραφία.

Στις 7 μ.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης(Δεσποτικό), όπου  συμμετέχω με το ποίημά μου"Μετά φόβου"στην Βραδιά Ποίησης Χανιωτών Λογοτεχνών που διοργανώνει η ΄Ενωση Πνευματικών Δημιουργών Χανίων.

ΔΗΜ. ΣΧ. ΔΔΜΝ Ναυστάθμου Κρήτης

"Ενας δάσκαλος-ποιητής στην τάξη μας"

Με την ευκαιρία του εορτασμού της Ημέρας Ποίησης τη Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016, οι μαθητές της Στ' τάξης του Δημοτικού Σχολείου ΔΔΜΝ Ναυστάθμου Κρήτης σκέφτηκαν να καλέσουν στην τάξη τους τη Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016 το δάσκαλο και ποιητή Βαγγέλη Κακατσάκη, προκειμένου να τον γνωρίσουν από κοντά και να τους μιλήσει για την Ποίηση, τα έργα του αλλά και για τη θητεία του ως δάσκαλος. 

Ομως τα παιδιά είχαν και άλλο λόγο να εντυπωσιαστούν από την πολύπλευρη προσωπικότητα του δασκάλου και συγγραφέα, κυρίου Κακατσάκη, ως μικροί εκδότες της μαθητικής τους εφημερίδας "Μαθητικά Χαμόγελα", την ιδιότητά του να γράφει ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα". Είναι σημαντικό στις μέρες μας να παρέχουμε θετικά πρότυπα για τα παιδιά.

Σταυρούλα Λαδά

Δασκάλα

Ένωση Πνευματικων Δημιουργων Χανίων
ΒΡΑΔΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΧΑΝΙΩΤΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

Βραδιά Ποίησης Χανιωτών λογοτεχνών διοργανώνει η Eνωση Πνευματικών Δημιουργών Χανίων, με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, τη Δευτέρα 28 Μαρτίου και ώρα 7μ.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης (Δεσποτικό).
Στην εκδήλωση αυτή θα διαβαστούν δεκάδες δημιουργίες ποιητών που ζουν στα Χανιά ή που κατάγονται από τον Νομό Χανίων.
Τα ποιήματα που τηρούν τους όρους της σχετικής προκήρυξης θα αποδώσουν οι ίδιοι οι δημιουργοί τους. Αν απουσιάζουν θα αποδοθούν από τους: Καρέλλα – Μακράκη Αννα (πρώην διευθύντρια ΕΡΑ Χανίων), Καρπαδάκη Ελένη (ερασιτέχνη ηθοποιό), Μουντάκη Νίκο (δημοσιογράφο) και Ροζάκη Γιάννη (πρώην διευθυντή Αγροφυλακής Χανίων).
Ολα τα ποιήματα που θα ακουστούν θα αποτελέσουν υλικό για την έκδοση ειδικού βιβλίου.
Η δράση αυτή αποσκοπεί στο να αναδειχτεί το τοπικό λογοτεχνικό δυναμικό στο πεδίο της ποίησης, ώστε να καταγραφούν οι σχετικές δημιουργίες του, με στόχο να παραμείνουν στο πέρασμα των χρόνων αντικείμενο μελέτης για τους τωρινούς και τους επόμενους.
Στο τέλος της γιορτής θα παρατεθεί παραδοσιακό κέρασμα. Είσοδος ελεύθερη. Προαιρετικά, όσοι επιθυμούν μπορούν να κρατούν τρόφιμα μακράς διαρκείας για το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Χανίων.

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/vradia-piisis-chanioton-logotechnon-6/#ixzz446W8cul6
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΟΙΗΣΗ

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Μια Μεγάλη Παρασκευή

Μεγάλη Παρασκευή στην Παλαιστίνη.

Μεγάλη Παρασκευή

στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν.

Σωτήριον -τρόπος του λέγειν- έτος 1999 μ.Χ.

«Το ρολόι του κόσμου», στην Τζενίν,

«χτυπάει μεσάνυχτα».

Δυο χιλιάδες, περίπου, χρόνια

ύστερα απ’ τη Σταύρωση Εκείνου.

Στην Αντίπερα Όχθη.

Λίγο μετά το «Τετέλεσται».

Με τη Διεθνή Κοινότητα σε ρόλο Κεντυρίωνα.

Θεατή στη Σταύρωση του Ανθρώπου.

Κρανίου Τόπος.

«Λίθοι και πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα».

Κατάσταση προχωρημένης σήψης.

Αποπνικτική αποφορά θανάτου.

Διαμερισμένα άδεια ιμάτια.

Διαμελισμένα ισοπεδωμένα όνειρα.

Μια Παλαιστίνια Παναγιά

με κατεβασμένη στα μάτια«τη μαύρην ομπόλια».

Βλέμματα παιδιών που δεν έχουν άλλα δάκρυα.

Χαμόγελα στρατιωτών με υπονοούμενα.

«Ουά ο καταλύων τον ναόν» της παγκόσμιας τάξης!

(«Όταν γίνεις ποίημα», Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης Πυξίδα της Πόλης, Χανιά 2013)

Το δεύτερο από τα τρία ποιήματα που διάβασα στην εκδήλωση"΄Ενα ποίημα για τους πρόσφυγες"που διοργάνωσαν ο Δήμος Χανίων και η Δημοτική Βιβλιοθήκη σε συνεργασία με τον Κύκλο των Ποιητών.

Δείτε... ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΧΑΝΙΩΝ (https://www.facebook.com/librarychania/?pnref=story)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Γιάννη Μακρυγιάννη και Θεοδώρου Κολοκοτρώνη γωνία!  Εδώ μας οδηγούν σήμερα, ανήμερα της εθνικής μας εορτής, της 25ης Μαρτίου, με τις εργασίες τους που φιλοξενούνται στον Παιδότοπο, τα παιδιά της Στ2 τάξης του 10ου Δημ. Σχολείου Χανίων. Ιδέα της δασκάλας τους,της καλής μου φίλης και συνεργάτιδας σε ραδιοφωνικές εκπομπές Ελένης Βορεινάκης, να “ακουμπήσουν” οι μαθητές της σε κάποιες “μακρυγιάννειες” και “κολοκοτρωνέικες” φράσεις – καντουνάδες, σε κάποια απ’ τα “λεγόμενα” των δύο αυτών μεγάλων ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Από καρδιάς οι ευχαριστίες μου, τόσο στην ίδια όσο και στα “δασκαλάκια” της.Κι αν μας διδάσκουν με τις φράσεις τους, κι αν μας δείχνουν τον δρόμο της ευθύνης οι αγωνιστές της εθνικής μας παλιγγενεσίας.

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Στ2 τάξη  10ου Δημ. Σχολείου Χανίων. 

Γιάννη Μακρυγιάννη και Θεοδώρου Κολοκοτρώνη γωνία!

Καλοί μου φίλοι,
καλό Παρασκευο-Σαββατοκύριακο!
Γιάννη Μακρυγιάννη και Θεοδώρου Κολοκοτρώνη γωνία!  Εδώ μας οδηγούν σήμερα, ανήμερα της εθνικής μας εορτής, της 25ης Μαρτίου, με τις εργασίες τους που φιλοξενούνται στον Παιδότοπο, τα παιδιά της Στ2 τάξης του 10ου Δημ. Σχολείου Χανίων. Ιδέα της δασκάλας τους,
της καλής μου φίλης και συνεργάτιδας σε ραδιοφωνικές εκπομπές Ελένης Βορεινάκης, να “ακουμπήσουν” οι μαθητές της σε κάποιες “μακρυγιάννειες” και “κολοκοτρωνέικες” φράσεις – καντουνάδες, σε κάποια απ’ τα “λεγόμενα” των δύο αυτών μεγάλων ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Από καρδιάς οι ευχαριστίες μου, τόσο στην ίδια όσο και στα “δασκαλάκια” της.
Κι αν μας διδάσκουν με τις φράσεις τους, κι αν μας δείχνουν τον δρόμο της ευθύνης οι αγωνιστές της εθνικής μας παλιγγενεσίας.

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος

Είπαν οι Ηρωες…

Οι φράσεις των αγωνιστών του ’21 μέχρι σήμερα εμπνέουν και διδάσκουν. Αυτές θέλησα να γνωρίσουν οι μαθητές μου φέτος. Να ανοίξουν αυτό το παλιό σεντούκι του θησαυρού. Να ψάξουν, να προβληματιστούν, να νιώσουν περήφανοι για την καταγωγή τους, για την ιστορία τους. Ευχαριστώ τον Βαγγέλη τον Κακατσάκη που μας έδωσε τον Παιδότοπο για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας μαζί σας.
Η δασκάλα της τάξης
Ελένη Βορεινάκη

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν Ελληνας Πολεμιστής που πολέμησε τους Τούρκους. Ηταν ο μόνος που σπούδασε τον πόλεμο και έφθασε στη θέση του ταγματάρχη. Ηταν αυτός που ενήργησε εμψυχωτικά προς τους συμπολεμιστές του με λόγια και φράσεις. Μια φράση που είπε και μου έκανε εντύπωση είναι «Είσαι Ελληνας; Τι προσκυνάς; Σήκω πάνω!! Εμείς και στους Θεούς ορθοί μιλούμε» εννοεί ότι αν είσαι Ελληνας δεν πρέπει να προσκυνάς αλλά να είσαι υπερήφανος για την καταγωγή σου και να πολεμάς για τη  λευτεριά σου.
Χρήστος Κασαπάκης

Ο Μακρυγιάννης είναι ένας από τους αγαπημένους μου αγωνιστές γιατί έδωσε όλη την καρδιά του, όλο του το κουράγιο για να ελευθερωθεί η χώρα. Ο Ιωάννης Μακρυγιάννης ή αλλιώς Τριαντάφυλλου γεννήθηκε το 1797 στον οικισμό Αβορίτη του Κροκυλείου Φωκίδας και η πολύ καλή σχέση του με το Θεό τον βοήθησε να νικήσει σε πολλές μάχες. Μια φράση που είπε και μου έκανε εντύπωση ήταν «Οτι αρχή και τέλος παλαιόθεν και ως τώρα όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε τους Ελληνες και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας αλλά μένει και μαγιά». Εγώ πιστεύω πως αυτή η φράση ισχύει μέχρι σήμερα. Ο Μακρυγιάννης πέθανε το 1864 αλλά η ευγνωμοσύνη και η αγάπη που έχουμε για κείνον τον κρατά ακόμα ζωντανό στις καρδιές μας.
Σοφία Κριμπιζάκη

Ο Κολοκοτρώνης ήταν ο καλύτερος αγωνιστής του 1821. Είχε τρομερό χαρακτήρα και στρατηγικό μυαλό. Κέρδισε τον πόλεμο και δεν άκουσε ούτε ένα μπράβο αλλά τον έβαλαν και φυλακή. Αυτό ήταν το ευχαριστώ της Ελλάδας; Οταν ήρθε ο Ιμπραήμ τον έβγαλαν για να τον πολεμήσει. Αν ζούσε σήμερα τι θα έλεγε;
Γιώργος Αθηναίος
***
«Είμαστε στο εμείς και όχι στο εγώ».
Ενας άνθρωπος μόνος του δεν είναι εύκολο να καταφέρει έναν στόχο. Μια ομάδα που αποτελείται από πολλά άτομα έχει τη δύναμη να καταφέρει περισσότερα.
Γιάννης Γεωργεδάκης
***




Η φράση του που βρίσκεται στα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη και μου έκανε εντύπωση είναι «Οταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάνουν”. Ακριβώς για αυτό αγωνίστηκαν οι Έλληνες το 1821 για να μη μας πειράζουν την πατρίδα μας, για να ζούμε ελεύθερα χωρίς εξαναγκασμούς. Πρέπει να αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα και να μη φοβόμαστε γιατί όταν δε φοβάσαι είσαι ανίκητος.
Ειρήνη Σκαμνάκη

Ο Μακρυγιάννης ό,τι έκανε δεν το έκανε για να τον θαυμάσουν αλλά για το καλό των άλλων. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε ο χαρακτήρας του και βρίσκω πολύ λογική τη γνώμη του σχετικά με την Ελληνική Επανάσταση, μα πιο πολύ από όλα με εντυπωσίασε η φράση του «Είμαστε στο Εμείς και όχι στο εγώ». Συμφωνώ απολύτως διότι σε όλους τους Ελληνες ανήκει η Ελλάδα και όχι στον συγκεκριμένο που την αναφέρει. Νιώθω υπερήφανος που ένας τέτοιος σπουδαίος άνθρωπος πέρασε από την ιστορία μας και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η ομοψυχία των Ελλήνων.
Βασίλης Τρωιάνος

Ο Γιάννης Μακρυγιάννης ήταν ένας γενναίος στρατηγός που πολέμησε τους Τούρκους. Εμαθε γράμματα μεγάλος για να γράψει τα απομνημονεύματά του. Αυτό όμως που με εντυπωσίασε ήταν η φράση του «Οταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάνουν». Εδώ καταλαβαίνουμε πόσο πολύ νοιάζεται για τη θρησκεία και για την πατρίδα του και θέλει να μας πείσει ότι πρέπει να τα υπερασπιζόμαστε και να θυσιαζόμαστε και για τα δύο.
Ευαγγελία Τζωρτζάκη
***

Η φράση του Μακρυγιάννη που μου έκανε εντύπωση είναι «Δεν πλουταίνει ο άνθρωπος με τα χρήματα μονάχα, πλουταίνει κι από τα καλά του έργα». Με αυτό ο Μακρυγιάννης μας λέει ότι δεν ονομάζεται πλούσιος αυτός που έχει πολλά χρήματα μονάχα αλλά και αυτός που βοηθάει τους συνανθρώπους του με έργα ειρήνης και αγάπης.
Ελένη Τσίγκου
***



Ένα περιστατικό θα σας διηγηθώ από τη ζωή του Κολοκοτρώνη που μου έκανε εντύπωση.
Ηταν μια φορά ο Κολοκοτρώνης με τον καλό του φίλο τον Πλαπούτα και είχαν πάει στο παλάτι του Οθωνα για έναν χορό. Ο Πλαπούτας όταν άρχισε το τσάμικο ήθελε να χορέψει. Επειδή όμως σα φιγούρα του χορού πετούσε ψηλά τα τσαρούχια του, του είπε ο Κολοκοτρώνης: “Δημήτρη!! Σιγά τον πολυέλαιο!” Μια φράση που έχει μείνει και την λέμε μέχρι σήμερα.
Μανώλης Μαζανάκης

ΑναγκαΙα διΟρθωση
Δώρα Κωστή λέγεται η δασκάλα Εικαστικών του 5ου Δημ. Σχολείου Χανίων και όχι Δώρα Μακρή όπως εκ παραδρομής έγραψα στο εισαγωγικό σημείωμα του προηγούμενου Παιδότοπου, στον οποίο φιλοξενήθηκαν κάποιες από τις υπέροχες ζωγραφιές που έκαναν στην τάξη τους τα παιδιά της Γ1 τάξης του Σχολείου, με βάση 5 ποιήματα του Βασίλη Χαρωνίτη απ’ την ποιητική του συλλογή “Καλημέρα στην Ανοιξη”.

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/g-makrigianni-th-kolokotroni-gonia/#ixzz43vVCD6Zf 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΟΙΗΣΗ

Παραμονή Βαγγελίστρας 

Κοφτός ο ανήφορος

να τελειώσει δε λέει…

Λεωφόρο ολόισια

τον βλέπει η μάνα μου,

που κάνει ξυπόλητη,

παραμονή Βαγγελίστρας,

για δέκατη χρονιά,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

Βρέχει

βροχή δαρτή…

Αγιασμός για τη μάνα μου,

που κάνει ξυπόλητη,

παραμονή Βαγγελίστρας,

για εικοστή χρονιά,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

Βουνά αξεπέραστα

οι ασπαλάθοι κι οι βάτοι…

Βασιλικοί για τη μάνα μου,

που κάνει ξυπόλητη,

παραμονή Βαγγελίστρας,

για τριακοστή χρονιά,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

26

Βαρύ το φορτίο

Που άφησε ο χρόνος…

Δεν το νιώθει η μάνα μου,

που κάνει ξυπόλητη,

παραμονή Βαγγελίστρας,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

Στην Παρθένα ετάχτηκε,

τη Φρεδιανή Βαγγελίστρα,

να πηγαίνει η μάνα μου,

αν παιδί αποκτούσε,

σαράντα χρόνια ξυπόλητη,

παραμονή της Χάρης της,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

Εκείνη ωστόσο συνέχισε,

μέχρι που σήκωναν

το κορμί της τα πόδια…

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης ("΄Οταν γίνεις ποίημα")

ΣΗΜ: Το ποίημα αυτό φιλοτεχνημένο από τον φρεδιανό παπα-Κωστή Θωμαδάκη (εφημέριο Αγίου Λουκά Χανίων) βρίσκεται από σήμερα αναρτημένο στον πρόναο της Ευαγγελίστριας του Φρε. Το δικό μου τάξιμο στην Παρθένα...

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Ένα ποίημα...

Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Παγκόσμια ημέρα ποίησης η περασμένη Δευτέρα… Aνάμεσα σε όλα που έχουν γραφεί, σε όλα που ακόμη και αυτή τη στιγμή γράφονται, βρίσκονται και πολλά ακόμα που σίγουρα ποτέ δεν θα διαβάσεις, δεν θα ακούσεις, δεν θα σου σιγοτραγουδήσει καμία φωνή. Ανάμεσα σε όλα τα παραπάνω κι αυτό της 28χρονης ποιήτριας Ουαρσάν Σάιρ (Warsan Shire), γεννημένης στην Κένυα, από Σομαλούς γονείς και από ενός έτους μετανάστριας μαζί με τους γονείς της στην Αγγλία. Ακουσα να το απαγγέλει ένα μικρό κορίτσι, μπροστά στους συμμαθητές της, πρωί μετά την προσευχή. Και δεν ήξερα αν η κοριτσίστικη παιδική χροιά ή το ίδιο το ποίημα λειτούργησε για να χαμηλώσω το βλέμμα στη γης λίγο μετά την έναρξή του και να το ακούσω με μάτια στηλωμένα στο… ασφαλές κράσπεδο της αυλής του 10ου Δημοτικού Σχολείου…
Ηταν ο συνυασμός αυτών, πια είμαι βέβαιος! Το ποίημα έχει τίτλο “Home” (ελλ. “Πατρίδα”):
«Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του,/ εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία/ τρέχεις προς τα σύνορα μόνο όταν βλέπεις/ ολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνη/ οι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σένα/ με την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τους/ το αγόρι που ήταν συμμαθητής σου/ που σε φιλούσε μεθυστικά πίσω από το παλιό εργοστάσιο τσίγκου/ κρατά ένα όπλο μεγαλύτερο από το σώμα του/ αφήνεις την πατρίδα/ μόνο όταν η πατρίδα δε σε αφήνει να μείνεις./ Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγά/ φωτιά κάτω απ’ τα πόδια σου/ ζεστό αίμα στην κοιλιά σου/ δεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανες/ μέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σου/ και ακόμα και τότε ψέλνεις τον εθνικό ύμνο/ ανάμεσα στα δόντια σου/ και σκίζεις το διαβατήριό σου σε τουαλέτες αεροδρομίων/ κλαίγοντας καθώς κάθε μπουκιά χαρτιού/ δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να γυρίσεις./ Πρέπει να καταλάβεις/ ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα/ εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά/ κανένας δεν καίει τις παλάμες του/ κάτω από τρένα, ανάμεσα από βαγόνια/ κανένας δεν περνά μέρες και νύχτες στο στομάχι ενός φορτηγού/ τρώγοντας εφημερίδες/ εκτός αν τα χιλιόμετρα που ταξιδεύει/ σημαίνουν κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι./ Κανένας δε σέρνεται/ κάτω από φράχτες/ κανένας δε θέλει να τον δέρνουν/ να τον λυπούνται/ κανένας δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων/ ή τον πλήρη σωματικό έλεγχο σε σημεία/ όπου το σώμα σου πονούσε/ ή τη φυλακή,/ επειδή η φυλακή είναι ασφαλέστερη/ από μια πόλη που φλέγεται/ και ένας δεσμοφύλακας το βράδυ/ είναι προτιμότερα από ένα φορτηγό/ γεμάτο άντρες που μοιάζουν με τον πατέρα σου/ κανένας δε θα το μπορούσε/ κανένας δε θα το άντεχε/ κανένα δέρμα δε θα ήταν αρκετά σκληρό/ για να ακούσει τα:/ γυρίστε στην πατρίδα σας μαύροι/ πρόσφυγες/βρομομετανάστες/ ζητιάνοι ασύλου/ που ρουφάτε τη χώρα μας/ αράπηδες με τα χέρια απλωμένα/ μυρίζετε περίεργα απολίτιστοι/ κάνατε λίμπα τη χώρα σας και τώρα θέλετε/ να κάνετε και τη δική μας/ πώς δε δίνουμε σημασία/ στα λόγια /στα άγρια βλέμματα/ ίσως επειδή τα χτυπήματα είναι πιο απαλά/ από το ξερίζωμα ενός χεριού ή ποδιού/ ή τα λόγια είναι πιο τρυφερά/ από δεκατέσσερις άντρες/ ανάμεσα στα πόδια σου/ ή οι προσβολές είναι πιο εύκολο/ να καταπιείς/ από τα χαλίκια από τα κόκαλα από το κομματιασμένο κορμάκι του παιδιού σου./ Θέλω να γυρίσω στην πατρίδα,/ αλλά η πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία/ πατρίδα είναι η κάνη ενός όπλου/ και κανένας δε θα άφηνε την πατρίδα/ εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγούσε μέχρι τις ακτές/ εκτός αν η πατρίδα σού έλεγε να τρέξεις πιο γρήγορα/ να αφήσεις πίσω τα ρούχα σου/ να συρθείς στην έρημο/ να κολυμπήσεις ωκεανούς/ να πνιγείς/ να σωθείς/ να πεινάσεις/ να εκλιπαρήσεις/ να ξεχάσεις την υπερηφάνεια/ η επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική./ Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα είναι/ μια ιδρωμένη φωνή στο αυτί σου/ που λέει/ φύγε,/ τρέξε μακριά μου τώρα/ δεν ξέρω τι έχω γίνει/ αλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλού/ θα είσαι πιο ασφαλής απ’ ό,τι εδώ».

Χανιώτικα νέα (24.03.2016)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/ena-piima/#ixzz43oIKIxdx 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΥ, ΦΡΕ ΧΑΡΑΝ ΜΕΓΑΛΗΝ!
ΑΙΝΕΙ ΑΠΟΚΟΡΩΝΑ ΘΕΟΥ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ!

«Στην Παρθένα το τάξιμο, στη Φρεδιανή Βαγγελίστρα», ο τίτλος της ομιλίας μου που θα γίνει στις 24 Μαρτίου ,παραμονή του Ευαγγελισμού, στην Ευαγγελίστρια του Φρε, μετά τον εσπερινό (5.30 μ. μ.)

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

Την  Παρασκευή 25 Μαρτίου, εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, εορτάζει ο Ιερός Ναός Ευαγγελίστριας  στον  Φρε  Αποκορώνου.

Την παραμονή και ώρα 5.30 μ.μ. θα τελεστεί  Πανηγυρικός Εσπερινός και θα ακολουθήσει ομιλία από τον δάσκαλο, λογοτέχνη και δημοσιογράφο Βαγγέλη Κακατσάκη με θέμα «Στην Παρθένα το τάξιμο στην Φρεδιανή Βαγγελίστρα». Θα ακολουθήσει Παράκληση.

Την κυριώνυμο ημέρα και από 7.30 μ.μ. θα τελεστεί ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία.

Θα ακολουθήσει Δοξολογία και κατάθεση στεφάνων από τις αρχές του χωριού στο Ηρώο του Φρε.

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Τα βάσανά τους τελειωμό δεν έχουν^*

Εδώ και μέρες βλέπω στο «Ξενία»,

το παλιό ξενοδοχείο της μικρής μας πόλης,

την Ανθρωπιά με φορτηγάκια να ’ρχεται

για να σκεπάσει τη γύμνια κάποιων Κούρδων,

που οι σκληροί αγέρηδες τους έφεραν στα μέρη μας^.

κι έστω για λίγες μέρες την πείνα,

που μαρτυρούν τα μάτια τους, να σβήσει.

Μ’ αυτό η κατάστασή τους δε θ’ αλλάξει,

οι Κούρδοι δε θ’ αποκτήσουν την πατρίδα που ονειρεύονται,

τα βάσανά τους τελειωμό δεν έχουν.

Όμως, διακόσιοι εξήντα τρεις συνάνθρωποί μας

θα ’χουνε ψωμί να φάνε λίγες μέρες,

κάποιο κρεβάτι για ν’ αναπαυθούνε

κι ένα χαμόγελο για ν’ ακουμπήσουν τη ματιά τους.

Συνέχισε να διαβάζεις αυτό το ποίημα, συμπολίτη!

Οι διακόσιοι εξήντα τρεις συνάνθρωποί μας

θα ’χουνε κάποιο κρεβάτι για ν’ αναπαυθούνε,

ένα χαμόγελο για ν’ ακουμπήσουν τη ματιά τους,

ψωμί να φάνε λίγες μέρες.

Όμως, μ’ αυτό η μοίρα τους δε θα αλλάξει,

τα βάσανά τους τελειωμό δεν έχουν,

οι Κούρδοι δε θ’ αποκτήσουν την πατρίδα που ονειρεύονται.

*Το ποίημα γράφτηκε, σε πρώτη μορφή, τον Νοέμβριο του 1998, με βάση το ποίημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Νυχτερινό άσυλο» (βλ. Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ποιήματα», μετάφραση Μάριου Πλωρίτη, εκδ. «Θεμέλιο»).

(«Όταν γίνεις ποίημα», Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης Πυξίδα της Πόλης, Χανιά 2013)

Το πρώτο από τα τρία ποιήματα που διάβασα στην εκδήλωση"΄Ενα ποίημα για τους πρόσφυγες"που διοργάνωσαν ο Δήμος Χανίων και η Δημοτική Βιβλιοθήκη σε συνεργασία με τον Κύκλο των Ποιητών.

Δείτε και ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΧΑΝΙΩΝ (https://www.facebook.com/librarychania/?pnref=story)

«Ένα ποίημα για τους πρόσφυγες»

Με εξαιρετική επιτυχία, στην κατάμεστη αίθουσα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Χανίων γιορτάστηκε τη Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016, η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης , με «Ένα ποίημα για τους πρόσφυγες», που διοργάνωσαν ο Δήμος Χανίων και η Δημοτική Βιβλιοθήκη σε συνεργασία με τον Κύκλο των Ποιητών.

Τη βραδιά προλόγισαν η αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου μας, Βαρβάρα Περράκη και η προϊσταμένη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Χανίων, Βιβή Χουδαλάκη.

Ακολούθησαν αναγνώσεις σε κλίμα συγκινητικά φορτισμένο, από τους ίδιους τους ποιητές: Μαρινέλλα Βλαχάκη, Ιωάννα Γαλανάκη, Ελί Ναΐμ Γαττάς, Γρηγόρης Γεωργουδάκης, Νίκη Ζαχαριουδάκη, Λεωνίδας Κακάρογλου, Βαγγέλης Κακατσάκης, Ρούλα Καστρινάκη, Γιώργος Κρητικάκης, Ελένη Μαρινάκη, Νεκταρία Μενδρινού, Πηνελόπη Ντουντουλάκη, Ειρήνη Πούλου, Γιάννης Φίλης και Κωνσταντίνος Φίσερ.

Η ηθοποιός Δέσποινα Πολλαναγνωστάκη διάβασε ποιήματα των απόντων Κώστα Χιωτάκη και Βικτώριας Θεοδώρου και η κα Αγγελική Καραθανάση ποίημα του Γιώργη Μανουσάκη.

Ο μουσικός Γιάννης Κατσικανδαράκης ερμήνευσε δικές του συνθέσεις στο πιάνο κερδίζοντας τις εντυπώσεις.
Φωτογραφίες του Μιχάλη Καλαϊτζάκη με θέμα τους πρόσφυγες πλαισίωναν την εκδήλωση.

Η εκδήλωση τελούσε υπό την αιγίδα της Ύπατης Αρμοστείας για τους πρόσφυγες του ΟΗΕ. Την ίδια ημέρα και ώρα έγιναν παρόμοιες εκδηλώσεις σε 28 πόλεις της Ελλάδας.

Από την ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΧΑΝΙΩΝ

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Λίγο περισσότερο φως

«Από το φως στο σκοτάδι/ είναι όπως/ από το σκοτάδι στο φως». Σε τρεις στίχους, στη θέση της προμετωπίδας η δήλωση του ποιητή Χρήστου Κωσταντουδάκη στη συλλογή του “Λίγο περισσότερο φως”. Δίχως σημεία στίξης. Οπως όλα τα ποιήματά του άλλωστε. Ο πρώτος βραχυλογικός χαιρετισμός ως ποιητικό τόλμημα, η πρώτη μικρή τοιχογραφία του φευγαλέου, του εφήμερου, του πρόσκαιρου, για να χρησιμοποιήσω μία φράση του απ’ τ’ οπισθόφυλλο. Και, βέβαια, πρώτη επίσκεψη του αναγνώστη στον γεωμετρικό τόπο των συναισθημάτων του. Στις μικρές στιγμές του, που είναι και δικές μας μικρές στιγμές. Ενα βήμα -μιας στιγμής η απόσταση από το φως στο σκοτάδι, από το καλό στο κακό, θα τ’ αποφύγουμε; Ενα βήμα -μιας στιγμής η απόσταση από το σκοτάδι στο φως, από το κακό στο καλό, θα το κάνουμε; «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες. Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γη. Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω». Και η φράση του Νίκου Καζαντζάκη από την “Ασκητική” στο νου μου. Ο Κωσταντουδάκης το λέει με άλλα λόγια. Χρέος μας ο αγώνας για «λίγο περισσότερο φως». Πρωτίστως για τη “σωτηρία της ψυχής” μας, που, όπως επιμένει να τραγουδεί ο Σταμάτης Κραουνάκης, είναι πολύ μεγάλο πράγμα. «Κάθε παράθυρο, που ανοίγουμε και μια ελπίδα/ κάθε παράθυρο και ένα φως». Στην υπηρεσία του ανθρώπου.

"Με τη σαρκοφάγο ενδιαίτημα/ ταριχευμένο το μέλλον/ αναμένει». Απόλυτη οικονομία στις λέξεις και εδώ, τίποτα δεν περισσεύει, αλλά και τίποτα δεν λείπει, όπως και σ’ όλα τα πριν και τα μετά ποιήματα, ωστόσο, δε θα μείνω τώρα σ’ αυτό. Ούτε στην όποια σκοτεινότητα υπάρχει στον ποιητικό λόγο που δεν είναι πάντως σε καμία περίπτωση απροσπέλαστη. Στο μέλλον, που αναμένει, μας αναμένει, ο νους μου. Μόνος, γυμνός ανυπόδητος και πένης, απορημένος και άπορος ενώπιόν του ο Ποιητής. Με σκιασμένους τους ιλαρούς ορίζοντες κι ενώ στην πλήθουσα αγορά των μεταπρατών διατιμούνται τα αδιατίμητα και συμβαίνουν όλα όσα “απάνθρωπα σε παγκόσμιο επίπεδο” συμβαίνουν. Μην λησμονώντας ότι ο άνθρωπος είναι σπάνιο είδος στη φύση και στην ιστορία. Να γιατί επιμένει να μιλά, με «γρηγορούσα συνείδηση, ήρεμη ελπίδα και βελούδινη ευαισθησία», για να χρησιμοποιήσω πάλι τα λόγια του, για την αγάπη, τον έρωτα και τον θάνατο -για όλα τα άδηλα που προϋπάρχουν εντός του και εντός μας και φρόνιμα αναζητούν, τρόπους να γίνουν δήλα. Μεγάλη υπόθεση ο εξανθρωπισμός του ανθρώπου. Οχι η ενασχόληση με την ποίηση δεν είναι ανάξια λόγου και δεν ασχολούνται μ’ αυτήν όπως μας λένε κάποιοι, οι ακαμάτηδες, οι περιθωριακοί και οι αριστοκράτες, που έχουν λύσει τα οικονομικά τους προβλήματα. Περίπτωση ποιητή, που άργησε να κάνει τη δημόσια εμφάνισή του ο Χρήστος Κωσταντουδάκης. Ενός ποιητή που έχει αισθανθεί, ωστόσο, βαθιά μέσα του τους κινδύνους που ελλοχεύουν «ενώ εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί», για να θυμηθούμε τον Μεγάλο Αλεξανδρινό. Γεννημένος και γι’ αυτό.

Σημείωση: “Εννέα στάσεις στην ποίηση του Χρήστου Κωσταντουδάκη με πρόλογο και επίλογο”, ο τίτλος της παρουσίασης της ποιητικής του συλλογής που έγινε από τον γράφοντα, τις προάλλες (Σάββατο 19 Μαρτίου) στο “Πολύκεντρο” του Δήμου Ηρακλείου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Παραπάνω οι δύο (2) πρώτες στάσεις. Να συμπληρώσω ότι για τη συλλογή του φίλου απ’ τα παλιά δασκάλου – ποιητή μίλησε στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα και η συγγραφέας Κλαίρη Μητσοτάκη, χαιρέτισε ο αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, τραγούδησε η Λένα Χατζηγεωργίου, έπαιξε κιθάρα η Ελευθερία Φραγκιαδάκη και συντόνισε ο δάσκαλος – ριμαδόρος Κωστής Λαγουδιανάκης.

Χανιώτικα νέα (22.03.2016)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/ligo-perissotero-fos/#ixzz43cljYRWs 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook