ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Λήγοντος του Ιουλίου δεν λήγει και η λάβρα του καλοκαιριού. Εδώ, Θεού θέλοντος, θα είμαστε και τον Αύγουστο και θα το διαπιστώνουμε. Γι’ άλλη μια χρονιά.

Τι θελει να πει ο... ποιητής με το που έπιασε το μολύβι κι άρχισε να γράφει; Μπορεί και τίποτα πέραν απ’ αυτό που ο καθένας και η καθεμιά κατάλαβαν. Πάντως την παρήχηση του λάμδα στην πρώτη περίοδο ούτως ή άλλως, την πέτυχε.

Δεν πάμε για εκλογές, εκτός κι αν πάμε! Και η πίτα της πρόβλεψης ολόκληρη και ο σκύλος της ενημέρωσης χορτάτος για τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο. Μασάει όμως η κατσίκα του ΠΑΣΟΚ ταραμά; Φυσικά δε μασάει. Καμιά κατσίκα άλλωστε δεν αρέσκεται σε τούτο το σαρακοστιανό έδεσμα.

Εξοργίστηκε λέει σφοδρά ο Πρωθυπουργός από την επιστολή που του έστειλε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τελευταία για την αντιμετώπιση από την πλευρά της Κυβέρνησης της νέας γρίπης. Λυπάμαι που συμπεριφέρεσαι ανεύθυνα, του απάντησε υπεύθυνα, δίχως να πιει ξίδι.

Ουδέν, στην κυριολεξία, νεότερον από το μέτωπο της νέας γρίπης. Ωστόσο, μην έχοντας προφανώς άλλη δουλειά να κάνουμε, σκαλίζουμε και ξανασκαλίζουμε τα παλιά, ανακυκλώνοντας τα ήδη ανακυκλωμένα.

Οι λοιμωξιολόγοι μίλησαν. Οι επιδημιολόγοι επίσης. καιρός να μιλήσουν για τη νέα γρίπη και οι... νεκροθάφτες! Μαύρο, κατάμαυρο, το χιούμορ,ε; Μπορεί! Να διευκρινήσω πάντως οτι δεν αναφέρομαι στους νεκροθάφτες νεκροθάφτες, αλλά στους διάφορους “νεκροθάφτες” της ενημέρωσης. Για την ιστορία του πράγματος.

Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Ευρεία σύσκεψη βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή υπό τον Γιώργο Παπανδρέου για την προετοιμασία της εμφάνισής του, λέει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Για να δούμε...

Να απορριφθεί η απόφαση για τη μη αναγνώριση του ελαιολάδου ΠΟΠ Κρήτης. Σαν να ζητά κανείς από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να του κατεβάσουν τον ουρανό με τ’ άστρα. Αν είναι δυνατόν.

“Το καθήκον δεν είναι λέξις ήτις να μεταλλάση σημασίας αναλόγως της ιδιοσυγκρασίας και του χαρακτήρος εκάστου ανθρώπου· είναι συνθήκη καθιερωμένη, δια της συμπράξεως θείου και ανθρώπινου νόμου, προς διαιώνισιν της αρμονίας του κόσμου. Εάν δε και ο Θεός ακόμα εφωράτο παραβαίνων το καθήκον του, θα εδικαιούτο ν’ αποδοκιμάση αυτόν και εκείνος ο σκώληξ της γης, διότι αφού άπαξ τον έπλασε, δεν θα είχε το δικαίωμα να διαταράξη την ευδαιμονίαν και την ειρήνην του βίου του”. Από την “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

Γιορτή σαρδέλας, γιορτή γάβρου, γιορτή μπαρμπουνιού, γιορτή συναγρίδας, γιορτή γόπας, γιορτή ζαργάνας... Οι αριθμητές. Γιορτή ψαριού ο παρανομαστής!
Ο Ηρακλής, ο αντρείος γιος της Αλκμήνης, σαν εκάτόρθωσε τους δύσκολους άθλους του, πήρε για γυναίκα του στον χιονισμένο Όλυμπο την Ήβη, την κόρη του Δία και της Ήρας. Από τότε εκεί κατοικεί, γράφει ο Ησίοδος, ανάμεσα στους θεούς απείραχτος και αγέραστος.

“...Η ομορφιά των γυναικών που αλλάζουν τη ζωή/ μένει στα ποιήματα/ που γράφτηκαν γι’ αυτές/ ρόδα αειθαλή/ αναδίδοντας το ίδιο το άρωμά τους/ ρόδα αειθαλή/ όπως αιώνες τώρα λένε οι ποιητές.”
Από το ποίημα του Τίτου Πατρίκιου “Ρόδα αειθαλή”.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Σε γενικες γραμμές δεν πρέπει να ’χουμε παράπονα απ’ τον Ιούλη, “τον θείο Ιούλη μήνα”, όπως τον αποκαλεί ο Αλεξανδρινός ποιητής, που φεύγει αύριο για να παραχωρήσει τη θέση του στον Αύγουστο. Συνετά μπορούμε να πούμε ότι πολιτεύθηκε. Εντάξει δεν μας άφησε χωρίς καύσωνα, δεν το παράκανε ωστόσο. Δεν το ‘παιξε Ιούλιος Ιούλιος...

Απο ειδησεις ωστόσο, αναμενόμενο ήταν, φτωχά πράγματα. Αν έλειπε ο ιός H1M1 μαύρα κι άραχνα θα ήταν τα χάλια της τηλεόρασης στα δελτία των οχτώ. Σιγά που θα στηνόταν μπροστά από τη τηλεόρασή του ο άλλος για να παρακολουθήσει την κόντρα ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ για την επανεκλογή του Κάρολου Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας πριν τις εκλογές ή μετά τις εκλογές.

Παμε για εκλογές, δεν πάμε για εκλογές, πάμε για εκλογές, δεν πάμε για εκλογές, πάμε για εκλογές, δεν πάμε για εκλογές... Να λέμε και να γράφουμε κάτι για να περνά η ώρα μας.

Εν παση περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση, ας πούμε, υπόθεση εργασίας κάνω, ότι πάμε για εκλογές και μάλιστα εντός του Σεπτεμβρίου. Ας πούμε, πάλι υπόθεση εργασίας κάνω, ότι ναι μεν βγήκε το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα, πλην όμως δεν πήρε αυτοδυναμία. Συνεχίστε με υποθέσεις εργασίας, μέχρι τελικής πτώσης. Μέχρι του σχηματισμού Κυβέρνησης που θα μας κάνει να τρώμε με χρυσά κουτάλια δηλαδή.

Ο Γρηγορης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτα/ κι ο Γρηγόρης την επήρε του Μελέτη τη γυναίκα. Δεν σας αρέσει; Κανένα πρόβλημα. Εδώ είμαι για να κάνω την αλλαγή. Ο Γρηγόρης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτα και επήρε ο Μελέτης του Γρηγόρη τη γυναίκα.

Μη με ρωτησετε να σας πω, ποιος είναι ο Γρηγόρης και ποιός είναι ο Γρηγόρης και ποιός είναι ο Μελέτης. Παρά είναι μπερδεμένοι οι ρόλοι στο έργο εξάλλου.
Βολες κατά του ΚΤΕΛ Ηρακλείου από το ΚΤΕΛ Χανίων. Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα.

Σας λενε τίποτα τα ονόματα Χριστοφοράκος και Καραβέλας; Όχι, ε; Καλά δεν σας έμεινε τίποτα, μα τίποτα απ’ την υπόθεση Ζήμενς; Τι; Ποιά Ζήμενς και ποιά πράσινα άλογα;

Να εισαι Παναθηναϊκός και να κλείνεσαι μέσα για να παρακολουθήσεις απ’ την τηλεόραση τον αγώνα της ομάδας σου με τη Σπάρτακ, το καταλαβαίνω. Να είσαι Ολυμπιακός και να θυσιάζεις την όποια έξοδό σου προκειμένου να δεις την ομάδα σου να αγωνίζεται εναντίον της Σλόβαν Μπατισλάβας επίσης. Μην έχεις όμως την απαίτηση να καταλάβω κι εσένα γείτονα που έβρασες στο ζουμί σου για να παρακολουθήσεις τον αγώνα της ΑΕΚΑΡΑΣ εναντίον της Μπουργκάς!

Ενας μαθητής του Πλάτωνα, ο Τρόχειλος, μια μέρα που είδε τη θάλασσα γαληνεμένη ξεθαρρεύτηκε κι ανοίχτηκε στο πέλαγος με μια βάρκα. Δεν πέρασε όμως πολλή ώρα κι η θάλασσα αγρίεψε κι ο νέος φιλόσοφος τα χρειάστηκε. Μόλις επέστρεψε στο σπίτι του το πρώτο πράγμα που έκανε ήτανε να κλείσει το παραθύρι που κοίταζε προς τη θάλασσα για να μην του ξαναέρθει η επιθυμία να ξανοιχτεί στο πέλαγος.

“...Ωραίες γυναίκες μες στον πόνο τους/ σε μια νοσταλγία κρυστάλλινη που αργοσαλεύει/ σε χείλια που αναδεύουν έναν ψίθυρο/ φιγούρες χαραγμένες με πίκρα μισεμού/ σε μια μνήμη ασπρόμαυρη/ ενός πλανόδιου φωτογράφου.”
Από το ποίημα “‘Εξοδος” του Κ.Θ.Φωτεινού
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr
Χανιώτικα Νέα(30.07.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Eυθύβολα και μη...

Γράφει ο
NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ.
KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail:nek@haniotika-nea.gr

Το κλάμα
πάει σύννεφο
Μέσα σε αυτήν την παρατεταμένη κρίση όπου όλοι κλαίγονται για την... χασούρα -γενικώς, ειδικώς, ορισμένως αλλά και αορίστως- υπάρχουν και κάποιοι που ενώ κερδίζουν, κλαίγονται γιατί... δεν κερδίζουν όσα κέρδιζαν παλαιότερα... γιατί πλέον λόγω της κρίσης έχουν πέσει τα κέρδη τους!
Κι είναι να τους λυπάσαι τους φουκαριάρηδες κι εκείνους, τους καημένους, που δεν έχουν άλλο τι από το να βλέπουν τα χαρτιά τους ν' αυγατίζουν κατά εκατομμύρια ευρώ αλλά όχι τόσα πολλά όσα ήσαν παλαιότερα!
Γι’ αυτό και κλαίγονται...
Αντε τώρα τι μπορείς εσύ να τους πείς; Τίποτα απολύτως!
Απλά τους λυπάσαι και κλαις και την δική σου μοίρα!
Γιατί αφενός δεν είσαι στην θέση τους να κλαις κι εσύ όπως κι εκείνοι για το ότι δεν βγάζεις πια τόσα εκατομμύρια αλλά έπεσες π.χ. κατά 10% στα κερδισμένα σου!
Και αφετέρου γιατί σκέφτεσαι το παράλογο του πράγματος "βρε κοίτα γιατί κλαίγονται οι άνθρωποι" και σε πιάνει το παράπονο ρε παιδί μου...
Δηλαδή ή έτσι ή αλλιώς το κλάμα δεν το γλιτώνεις;
Βέβαια υπάρχει και η... επιστήμη που λέει ότι "το κλάμα κάνει καλό" οπότε σκεπτόμενος και την επιστήμη που... κάτι παραπάνω ξέρει από εσένα, συνεχίζεις να κλαις για να μη χάσεις και τη ροή και έτσι συγχρόνως κάνει καλό και στην υγειά σου!
Βέβαια μεταξύ μας, όλη αυτή η παραπάνω δημιουργηθείσα "κλαυθμών και οδυρμών κατάσταση" είναι και ολίγον για γέλια αλλά εσύ που τελείς υπό καθεστώς αντίθετον, δεν έχεις καθόλου όρεξη για γέλιο, σκεπτόμενος όπως προείπα και τα όσα λέει η επιστήμη για το πόσο καλό κάνει το κλάμα το οποίο σε αναζωογονεί και σε καθαρίζει και από τις τοξίνες κ.λπ., κ.λπ.
...Τεχνηέντως και μετά κόπων και βασάνων και πολλής προσπάθειας ομολογώ, προσπαθώ όλη αυτή την ώρα κατά την οποία γράφω για... κλάματα, να αποφύγω να αναφερθώ στα της γρίππης γιατί η όλη κατάσταση μού μοιάζει ότι είναι και για γέλια, άρα και επομένως δεν κολλάει με το παρόν σημείωμα που είναι για τα κλάματα! Ισως σε κάποιο επόμενο και με ενδεχόμενο τίτλο "Για γέλια και για κλάματα" να γίνει κι αυτό! Αυτά!

Χανιώτικα Νέα(29.07.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ, ΚΑΝΕΙ ΤΣΙΦΙ / για το δόλιο το κοτσίφι. Στηνίδια γραμμή με το παραπάνω και δεδομένου ότι είναι καλοκαίρι μπορούμε να πούμε: Κάνει ζέστη, κάνει κάψα/ για τη δόλια καρακάξα.
Ο ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ ΕΠΑΝΗΛΘΕ από χθες σε κανονικά για την εποχή επίπεδα. Να’ ναι καλά τα βοριαδάκια που τον ανάγκασαν να το κάνει. Ανάγκα και θεοί πείθονται.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟΣ είναι ο κίνδυνος απ’ τον ιό της λεγόμενης τώρα πια νέας γρίπης. Σίγουρα πάντως ο κίνδυνος από τον ιό του πανικού είναι τουλάχιστον ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερος. Πώς να μην κανακίζουν τον δεύτερο, ενίοτε σαν υιό του ιού και ενίοτε σαν ιό του υιού οι έχοντες στήσει τον χορό των δισεκατομμυρίων ευρώ, λοιπόν;
ΑΝ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥ είναι ο ίδιος με τον υιό του ιού, ποιός απ’ τους τέσσερις είναι ο πατέρας; Ο υιός του ιού; Ο ιός του υιού; Ο ιός του ιού; Ο υιός του υιού; Ελα ντε, ποιος είναι πατέρας;
ΑΛΑΤΙ ΨΙΛΟ, ΑΛΑΤΙ ΧΟΝΤΡΟ/ χάθηκε ο πατέρας/ ψάχνω να τον βρώ... Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό, χάθηκε ο πατέρας ψάχνω να τον βρω... Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό, χάθηκε ο πατέρας, ψάχνω να τον βρω...
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΔΩΡΑ Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και το επίδομα αδείας στους συνταξιούχους. Ο,τι πει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αν υπάρχει ανάγκη να καταργηθεί και ο μισθός τους τους διπλούς μήνες του έτους. Τους φτάνουν και τους περισσεύουν έξι μισθοί για να ζήσουν. Συνταξιούχοι είναι...
ΑΠΟ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ, ΚΟΥΦΙΑ Η ΩΡΑ που τ’ ακούει, πάμε καλά. Κάψαμε ό,τι ήταν να καεί ή πίσω έχει η αχλάδα την ουρά;
ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ, ιδού και το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ που κατέκτησε η Εθνική Ελλάδας σε επίπεδο Νέων-Ανδρών. Η άλλη Ελλάδα, αυτή που μας κάνει περήφανους είναι πάντα εδώ!
ΚΑΘΑΡΑ “ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΗ” η στάση του ΠΑΣΟΚ στο δίλημμα της “επανεκλογής του Κάρολου Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας πριν ή μετά από εκλογές, για τον φίλο μου τον γέρω-δάσκαλο. Κίνηση “λελογισμένου ρίσκου” την χαρακτήρισε, θυμίζοντάς μου ότι πρώτος διδάξας το είδος ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
ΒΑΜΒΑΚΟΛΙΝΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ θα πρέπει να λέγονται τα χαρτονομίσματα καθώς κατασκευάζονται κατά 74% από βαμβάκι και 25% από λινό. Εγκυκλοπαιδικό “πεταχτό”!
ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΗΛΙΑ. ΣΤΟΠ. Ούτε στις άκρες φαίνεται ούτε στις αναμεσάδες. Στοπ. Οι μαντινάδες σου μας λείπουν. Στοπ.
ΚΑΠΟΤΕ Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΩΝ ΣΥΡΑΚΟΥΣΩΝ Διονύσιος θέλησε να δοκιμάσει τον “μέλανα ζωμό” των Σπαρτιατών, αλλά όταν τον δοκίμασε του φάνηκε απαίσιος και πέταξε το πιάτο μακριά γεμάτος αηδία. Ο Σπαρτιάτης που τον είχε φτιάξει του είπε ότι δεν του άρεσε γιατί έλειπε η σάλτσα. “Και ποιά είναι η σάλτσα;” ρώτησε ο Διονύσιος. Ο σπαρτιάτης μάγειρας απάντησε: “Η κούραση, ο ιδρώτας και η πείνα”.
“Κάποιο φιλί/ που ’ταν κρυμμένο/ πίσω απ’ τις φλούδες των δέντρων/
μοιρολογούσε τα φύλλα που πέφταν/ Κι εκείνος ο παγωμένος αέρας/
τουρτούριζε στο δάσος των ανθρώπων/ Εγειραν ώσπου φύγαν/
οι πατημασιές των τραγουδιών τους”
Το ποίημα “Πατημασιές των τραγουδιών” του Δημήτρη Παλάζη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(26.07.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Μηνύματα οικουμενικού ελληνισμού

Για να στείλει ο ελληνισμός σ' όλη την οικουμένη όμορφα κι ελιδοφόρα μηνύματα, φαίνεται πως διάλεξαν οι Μούσες το φετινό καλοκαίρι. Ετσι ίσως εξηγείται η χρονική σύμπτωση, τα ταυτόχρονα σχεδόν εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης, αλλά και τα εγκαίνια του ART MUSEUM του Ευθύμη Βαρλάμη στην Αυστρία, που άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό στις 25 Ιουνίου τ.ε. Τη λαμπρότητα, τη σοφία και την αρμονία της αρχαίας ελληνικής τέχνης δείχνει το Μουσείο της Ακρόπολης, για το οποίο έχουν ;hδη γραφτεί πολλά. Την ουσία του ελληνισμού στις μέρες μας, σαν επιβεβαίωση της ιστορικής συνέχειας και την επικαιρότητά του στην εποχή μας, μας δείχνει το Μουσείο του Βαρλάμη όπως προκύπτει απ' το πλούσιο υλικό που μου έστειλε ηλεκτρονικά ο άμεσος συνεργάτης του διεθνούς φήμης σφαιρικού έλληνα καλλιτέχνη, Αστέρης Νένος. Ενα συμπλεγμα 14.000 τ.μ., στη μικρή πόλη Schrems στην περιφέρεια Waldiertel της Βόρειας Αυστρίας", όπου κανείς ζει τη μαγεία και τη ζωντάνια της τέχνης", είναι το Μουσείο αυτό, σύμφωνα με τα εν λόγω στοιχεία. "Ενας χώρος γεμάτος χρώματα, χάρη και εκπλήξεις, φαντασία και διάθεση, έτοιμος να μοιράσει ελπιδοφόρα μηνύματα και ουσιαστικές εμπειρίες στους ανθρώπους, έτοιμος να δείξει τη θετική, την καλή πλευρά της ζωής".
"Ενας χώρος που ξεκινά από το ενδιαφέρον για τα μικρά παιδιά, που αναφέρεται στον κόσμο της φαντασίας, στην ανάδειξη των ταλέντων και της προσωπικότητας των παιδιών", αλλά και όπου "ο καθένας είναι καλοδεχούμενος, μπορεί να δοκιμάσει το ταλέντο του, να διευρύνει τις ικανότητές του, να διαμορφώσει το προσωπικό του design και να ανακαλύψει ουτοπικές διαδικασίες χρησιμοποιώντας τα εργαστήρια, τα οικογενειακά προγράμματα, τα προγράμματα για ενήλικες, για ποιητές για ερευνητές"...

Ενα βήμα στη σημερινή Ελλάδα

Το νέο μουσείο που παρουσιάζει το συνολικό καλλιτεχνικό και σχεδιαστικό έργο του καθηγητή Ευθύμη Βαρλάμη και της συζύγου του Χάιντε, που εγκαινιάστηκε επίσημα στις 25 Ιουνίου από τον πρωθυπουργό της Κάτω Αυστρίας (Niederostereich) Dr Erwin Proll, άνοιξε από τις αρχές Μαΐου τ.ε. και προγραμματίζεται να το επισκεφτούν εφέτος περισσότεροι από 30.000 επισκέπτες. Το έργο προϋπολογισμού 2,5 εκατ. ευρώ, που συμβάλλει δυναμικά στην ανάπτυξη της Κάτω Αυστρίας, χρηματοδοτήθηκε από το I.D.C.A. Design Center, τον Δήμο του Schrems και τα Υπουργεία Πολιτισμού και Παιδείας της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Αυστρίας.
Πληροφορίες για το Μουσείο μπορείτε να βρείτε στον δικτυακό τόπο www.Daskunstmuseum.at

Το ART MUSEUM, το Μουσείο Βαρλάμη, πάντα σύμφωνα με τα προαναφερθέντα στοιχεία, χτίστηκε με την υποστήριξη του αυστριακού κράτους, που θέλησε να τιμήσει και να ευχαριστήσει τον έλληνα καλλιτέχνη που πρωταγωνιστεί στη διεθνή σκηνή, δημιουργώντας στη δική τους χώρα. Οι χώροι υποδοχής, οι αίθουσες των εκθεμάτων, οι χώροι των σεμιναρίων και των διαλέξεων, το πάρκο των μεγάλων γλυπτών, το ανοιχτό θέατρο, το καφέ, η βιβλιοθήκη, το shop, η αίθουσα προβολών, το εκκλησάκι που έχτισε με εικόνες φερμένες από την Ελλάδα, "όλα αποτελούν μια σύνθεση και "αναχώρηση" ανάμεσα στον λογικό και τον συναισθηματικό κόσμο μας. Ο επισκέπτης βρίσκεται μπροστά σ' έναν πολυχώρο που τον καλεί σε συμμετοχή, που του δίνει πάμπολλες ευκαιρίες σύμπραξης σ' έναν ποιητικό χώρο, που μιλά άμεσα στην ψυχή του".
Στο βιβλίο του "Η Ελλάδα στις πρωτευουσες της Ευρώπης", ο Ευθύμης Βαρλάμης γράφει: "Να μιλήσουν, λοιπόν, οι Ελληνες. Να αρχίσουν τον διάλογο. Να μιλήσουν οι Ελληνες για τις προοπτικές της ανανέωσης του 21ου αιώνα. Να μιλήσουν για την τεχνολογία της ευτυχίας. Για την τεχνολογία της ομορφιάς. Για την τεχνολογία της νεότητας. Για την θεραπεία του ναρκισσισμού της πιο κρυφής μάστιγας της ανθρωπότητας. Για το φως και την όψη του Πυθαγόρα. Για το άτομο και το σύνολο. Για τη ζωντανή δημοκρατία, για τη μελλοντική τέχνη και τον Θεό. Για τα ιερά και τα όσια της πίστης. Για την Ελλάδα που κοιμάται στις ευρωπαϊκές πόλεις. Για τις κρυφές Αλεξάνδρειες που περιμένουν μιαν ανάσα να αφυπνιστούν και να φωτίσουν τα σκοτάδια συνδράμοντας όλους όσοι έχασαν την ικανότητα να αγαπούν... Ε, λοιπόν με το Μουσείο αυτό ο Βαρλάμης, δίνει βήμα στους Ελληνες, στους σημερινούς Ελληνες, να μιλήσουν. Δίνει βήμα στην Ελλάδα, στην σημερινή Ελλάδα να μιλήσει.
Με διεθνείς συνεργασίες, ανταλλαγές, εκδόσεις, συνέδρια, προβολές, επισκέψεις σχολείων και πανεπιστημίων από όλο τον κόσμο με συνεργασίες και ανταλλαγές με τα μεγαλύτερα μουσεία στον κόσμο, μέσω του Μουσείου του

e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(27.07.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακαταάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Η ΑΓΙΑ που γιατρεύει κάθε αρρώστια των ματιών είναι η Αγία Παρασκευή, μεγάλη η χάρη της, που γιορτάζει αύριο. Σε κόβουν τα μάτια και σε πονούν; Δεν βλέπεις καλά; Στην Αγία Παρασκευή θα καταφύγεις. Γι’ αυτό και το λαϊκό. Πού αράζουν οι στραβοί; Στην Αγιά Παρασκευή.

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ που γιορτάζει μεθαύριο εκτός απ' τους στραβούς ωστόσο θεραπεύει και τους κουτσούς. Γνωστό τοις πάσι το δημώδες: Ούλοι κουτσοί στραβοί στον Αγιο Παντελεήμονα. Ο Αγιός μας!

ΘΥΜΑΣΤΕ τη γρίπη των πουλερικών που είχε εμφανιστεί πριν από κάποια χρόνια; Θυμάστε ότι και τότε ολημερίς της μέρας μας ζάλιζαν τ' αυτιά για την επερχόμενη πανδημία; Ε, λοιπόν, μόλις 250 άτομα παγκοσμίως βρήκαν τον θάνατο μέσα σε 10 χρόνια απ' την γρίπη αυτή. Το ίδιο διάστημα η κοινή γρίπη σκότωσε μισό εκατομμύριο.

ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ φασαρία με την γρίπη των πουλερικών; Η ερώτηση, όπως διατυπώνεται σε ένα μήνυμα που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο (να 'σαι καλά Ελένη Βορεινάκη, που συχνά πυκνά με θυμάσαι!). Γιατί πίσω από αυτά τα κοτόπουλα υπήρχε ένας "κόκορας", ένας κόκορας και μεγάλο λειρί. Η απάντηση, όπως αναγράφεται στο ίδιο μήνυμα.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ φαρμακευτική εταιρεία Roche, που με το πασίγνωστο Tamiflu της πούλησε εκατομμύρια δόσεων στις ασιατικές χώρες είναι, λέει, ο περί ου ο λόγος "κόκορας". Πάμε παρακάτω. Αν πίσω από τα "πτηνά" υπήρχε ένας "κόκορας" πίσω από τα "γουρουνάκια" να μην υπάρχει ένα "μεγάλο γουρούνι;" Ελα ντε, να μην υπάρχει;
ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ ότι κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους και αισθάνονται ήδη ευτυχείς με τις πωλήσεις των εμβολίων. Ο φόβος μας για πανδημία τα κέρδη τους. Κατά το ο θάνατός μας, η ζωή τους. Ω της απληστίας τους το ατελείωτο... πέλαγος!
ΤΟΝ ΚΑΥΣΩΝΑ πολλοί εμίσησαν την παγωνιά ουδείς. Παλιά, πολύ παλιά η ανακάλυψη της φωτιάς, βλέπετε. Δεν βαριέσαι. Καύσων είναι θα περάσει. Κατά το μπόρα είναι θα περάσει.
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ που άνοιξε με το ελικόπτερο ο Βασίλης Παλαιοκώστας και ο Βέλγος Ασράφ Σεκάκι μαζί με δυο συγκρατούμενούς του. Εξαγωγή πολιτισμού...

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ σ' εμένα Κώστας Αναγνωστόπουλος είναι το 15ο (τελευταίο για την ώρα) μέλος του ιστολογίου μου. Πολύ μου άρεσε αυτό που γράφει σχετικά με τον εαυτό του. "Σκέφτομαι και γράφω ή... το κάνει κάποιος άλλος για μένα". Σ' ευχαριστώ Κώστα!

ΟΤΑΝ Ο ΠΥΡΡΟΣ ο βασιλιάς της Ηπείρου νίκησε τους Ρωμαίους αν και έχασε σχεδόν τους μισούς στρατιώτες του, μαζεύτηκαν γύρω του οι στρατηγοί του και του έδιναν συγχαρητήρια. Ο Πύρρος πολύ σκυθρωπός τους απάντησε: "Αλλη μια τέτοια νίκη να κάνουμε και κανένας μας δεν θα μείνει ζωντανός".

“... Σα βέλος πέρασες την ύφανση/ των ήχων πέφτοντας άδοξα/ στο τζάμι, πλάσμα αιφνίδιο/ Φτερά σπασμένα σε παγίδεψαν/ κεραίες εκπέμπουνε σινιάλα,/ πόδια ζευγαρωτά κινούν/ το ανάσκελό σου σώμα/ - επιθανάτιο στριφογύρισμα - /μη ανατρέψιμο/. Η τελευταία κίνηση παγώνει/ κύκλοι υδάτινοι και ξύλινοι/ - ομόκεντρα γυρίσματα-/ πλαταίνουνε το χώρο”.
Από το ποίημα “Ομόκεντρα γυρίσματα” της Χριστίνας Μπάρτζη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(25.07.09)



>> τυπώστε αυτό το άρθρο


--------------------------------------------------------------------------------
Σχόλια Αναγνωστών

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Να μην πάρει ποτέ σύνταξη η δημοκρατία στη χώρα μας. Να είναι πάντα στην ενεργό υπηρεσία. Ακμαία και ακμάζουσα, νέα και ωραία. Για την 35η επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας στην Ελλάδα η ευχή. Η ευχή όλων των Πανελλήνων.

Δεν ξερω τι βαθμό παίρνει η δημοκρατία, ως πολίτευμα και ως καθημερινότητα, έτσι όπως λειτουργεί στη χώρα μας. Ξέρω όμως ότι σε τελική ανάλυση είναι υπόθεση του καθενός μας να πάρει καλύτερο βαθμό. Από τον φίλο μου τον γερω δάσκαλο. Εν είδει διαγγέλματος, ύστερα από μια μεγάλη κουβέντα που κάναμε για τους όρους και τα όρια του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Ζησε μαυρε μου, να φας τον Μάη τριφύλλι! Στην ίδια λογική ζήσε μαύρε μου, να εμβολιαστείς για τον ιό της νέας γρίπης τον Φλεβάρη.
Επι ταπητος, λέει, το θέμα λειτουργίας των σχολείων, λόγω της νέας γρίπης. Όχι! Συμβουλή να μην ποδοπατείται ο τάπης δεν υπάρχει αναρτημένη πουθενά.

Τον Πλατωνα, τον όποιον Πλάτωνα, τον ξέρω, την αλήθεια, όμως την όποια αλήθεια, την ψάχνω. Η βάση πάνω στην οποία στηρίζει τη συμφωνία του με το αντίστροφο του ρητού που κάνει λόγο για τον φίλο Πλάτωνα και την φίλτατη αλήθεια, ένας φίλος απ’ τα παλιά. Για να μου πει ότι δεν συμφωνεί πάντα, μ’ αυτά που γράφω, μου τηλεφώνησε. Σαν να μην το ήξερα!

Η μειωση των αφίξεων θα είναι μονοψήφια για τη χώρα... Η μείωση των αφίξεων θα είναι μονοψήφια για τη χώρα...Η μείωση των αφίξεων θα είναι μονοψήφια για τη χώρα...Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης, με το που ήρθε στα Χανιά, ήταν να βάλει την κασέτα να παίξει.

Τραπεζικες προσκλησεις για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Την πλήρη ικανοποίησή τους επί του θέματος εξέφρασαν οι αρμόδιοι φορείς. Μια μόλις μέρα μετά τις καταγγελίες για τραπεζικές προκλήσεις σε βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αυτό κι αν είναι όνειρο θερινής νυκτός.

Γιορτη πατατας, γιορτή ντομάτας, γιορτή καστάνου, γιορτή πορτοκαλιού, γιορτή κερασιού, γιορτή κρασιού, γιορτή ξεροτήγανου, γιορτή πιιλαφιού, γιορτή σέλινου, γιορτή λουκουμά, γιορτή γραβιέρας, γιορτή ανθόνερου... Συμπληρώστε ποιες άλλες παρόμοιες γιορτές ξέρετε. Γράψτε μετά ποιες άλλες παρόμοιες γιορτές μπορούν να γίνουν. Και κάτι άλλο. Τι θα λέγατε για μια γιορτή τσιγάρου;

Πιστος θεραπων και της ποίησης δηλώνει χρόνια τώρα ο πάνω απ’ όλα ενεργός πολίτης, συμπολίτης μας Μανούσος Γ. Δασκαλάκης, που κυκλοφόρησε τελευταία μια ακόμα, δικής του παραγωγής, ποιητική συλλογή με τίτλο “Στη σκιά του ονείρου”. “Γράφω όχι για να με πούνε σπουδαίο, αλλά επειδή βγαίνει από μέσα μου”, μου εξομολογείται μεταξύ των άλλων σε συνοδευτικό σημείωμά του ο και καλός φίλος. Αυτό κι αν είναι απόδειξη ότι είσαι αληθινός ποιητής, Μανούσο!

Καποτε ένας ρώτησε τον Θεμιστοκλή: “Τι θα προτιμούσες να είσαι, ήρωας ή ποιητής που τραγουδά τα κατορθώματα ενός ήρωα;” Κι ο Θεμιστοκλής του αποκρίθηκε: “Εσύ τι θα προτιμούσες να ήσουν, Ολυμπιονίκης ή Κήρυκας που αναγγέλλει την επίδοση του Ολυμπιονίκη;”

“Αυτοδίδακτα έμαθα τη ζωή,/ Τα γράμματα τα σπούδασα στο πεζοδρόμιο./ Πέτρα στην πέτρα, με χώμα, νερό και πηλό/ Τον κόσμο μου έφτασα ως τον ουρανό./ Μετά τον διέλυσα για να τον δημιουργήσω ξανά/ Αυτά που διδάχτηκα είναι όλα πλάνες./ Ακόμα στην αρχή βρίσκομαι/ καταδικασμένος στο μαρτύριο του Σισύφου”.
Το ποίημα “Αυτοδίδακτος” του Μανούσου Δασκαλάκη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(24.0709)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Καινούργια αγάπη και παλιά με βάλανε στη μέση/ δώσε καινούργια στην παλιά μιαν αμπωχτέ να πέσει. Η μαντινάδα που τραγουδούσαμε πάλαι ποτέ (γειά σου Μανόλη Κακλή!), πάνε κοντά σαράντα χρόνια από τότε. Καινούργια γρίπη και παλιά με βάλανε στη μέση/ να μ’αρρωστήσουν θέλουνε όσο κι αν δεν μ’ αρέσει. Η μαντινάδα που τραγουδάμε τη σήμερον ημέρα, καλοκαίρι του 2009.

Γρίπη, γρίπη και ξεγρίπη/ τρύπα τρύπα και ξεγρίπη/ όπου τρύπα κει κι η γρίπη/ κι όπου γρίπη και ξετρύπι. Γλωσσοδέτης; Γητειά; Παιδικό τραγουδάκι; Κάτι άλλο; Ό,τι θέλετε!

Μας ζαλίζουν... τον έρωντα, από τηλεοράσεως κάθε βράδυ με τη γρίπη τους, που μπορεί να μην την λένε πια γρίπη των χοίρων, ωστόσο είναι γρίπη χείριστη. Η νέα γρίπη ετούτο, η νέα γρίπη το άλλο, η νέα γρίπη το παράλλο... Αμάν γριπιάσαμε!

Ένας ένας και με τη σειρά. Ένας επιδημιολόγος κι ένας λοιμωξιολόγος. Κάποτε όμως πρέπει να τελειώνουν αυτοί. Ουρά έχουν κάνει οι συνταγματολόγοι...
Πάει μπερδέψανε τα μπούτια τους! Για την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας μιλάνε οι λοιμωξιολόγοι και οι επιδημιολόγοι και για τη γρίπη των χοίρων (πέστη κι έτσι!) οι συνταγματολόγοι. Ξεμπερδέψτε τα, βρε!

Αλλο λοιμωξιολόγος κι άλλο επιδημιολόγος! Κατά το “άλλο νάυτης κι άλλο καντηλανάφτης”. Και κατά το “άλλο συνταγματολόγος κι άλλο πολιτικολόγος”.

Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια. Να αντιστρέψουμε το ρητό και να το κάνουμε ά-ρητο. Φίλη μεν η αλήθεια, φίλτατος δε Πλάτων.
Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκε ο ...Αριστοτέλης με την αντιστροφή στο παραπάνω πεταχτό.

Να κάνουμε τη δουλειά μας κι ύστερα... έλα ρητό στον τόπο σου!
Δεν ξέρω καμιά παροιμία που να κάνει λόγο για τα “βλοητικά” του παπά μού είπε τηλεφωνικά φίλη αναφερόμενη σε χθεσινό “πεταχτό”. Κρατώ την υπόσχεση που της έδωσα και την γράφω σήμερα. Ας πάρει ο παπάς τα βλοητικά κι ας πουτανιάσει η νύφη. Δια πάσαν χρήσιν.

Το ταξίδι για τη γη της επαγγελίας σταμάτησε στα Χανιά. Ο Μωϋσής που ανέλαβε την ευθύνη να τους οδηγήσει έξω απ’ τη χώρα του Φαραώ πέθανε. Αναζητείται ένας Ιησούς του Ναυή. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

Για μας είναι φιλοξενούμενοι, δήλωσε για τους 43 απελπισμένους “λαθρομετανάστες” που έψαχναν στον ήλιο μοίρα και η τύχη τούς “ξέβρασε” στα μέρη μας, ο αντινομάρχης Χανίων Χαράλαμπος Κουκιανάκης. Γεια στο στόμα σου Μπάμπη! Χαράς ευαγγέλιο για τον κόσμο αν όλοι παντού και πάντα έβλεπαν τους μην έχοντες που την κεφαλή κλίναι ως φιλοξενούμενους.

Ο Αρταξέρξης σχεδίαζε να εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδας και θέλησε να κλείσει προηγουμένως συμμαχία με τη Θήβα. Έστειλε λοιπόν γι’ αυτόν τον σκοπό πρέσβεις με πλούσια δώρα στον Επαμεινώνδα. Ο Επαμεινώνδας όμως δεν τα δέχτηκε. “Αν ο βασιλιάς σας θέλει το καλό της πατρίδας μου, είναι περιττά τα δώρα, αν θέλει το κακό της, να του πείτε ότι όλο το χρυσάφι του δεν φτάνει για να εξαγοράσει τη Θήβα”, τους είπε.

“...Στο διαμέρισμα/ όπου τρέμοντας οι άνθρωποι κάθονται ήσυχα/ μια λάμψη εκατόφεγγη ορμά απ’ την προκυμαία./ Τελευταία κραυγή-/ εσύ τουλάχιστον/ πρόφτασε όσα λέω εις τους αιώνες!!!”
Απο το “Σύννεφο με παντελόνια” του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι
(μετάφραση Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(23.07.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Eυθύβολα και μη...

Εν μέσω κρίσης,
να ’τος κι ο Αύγουστος

Ωραίααα! Πού είχαμε μείνει; Ο Θεός κι η ψυχή μου. Ούτε που θυμάμαι! Τι σας έλεγα την προηγούμενη εβδομάδα; Αδυνατώ, το απόλυτον κενόν! Και για να είμαι απολύτως ειλικρινής δεν συνειδητοποίησα πότε πέρασε κιόλας μια ολόκληρη εβδομάδα! Τί να σημαίνει άραγε αυτό; Μήπως ότι μεγαλώνω τόσο πολύ γρήγορα -πλέον βδομάδα τη βδομάδα- και δεν συνειδητοποιώ τις αλλαγές γύρω μου, ομπρός και πίσω μου; Μήπως είμαι και ο μόνος στον οποίο συμβαίνει αυτό; Ακου να δεις ερωτήματα που μου δημιουργούνται..., κι από το πουθενά!
Ετσι είναι! Περνάει ο καιρός και κόντεψε κι ο Αύγουστος που πολλοί τον περιμένουν πως και πως για να εκδράμουν. Και κάποιοι άλλοι -από την πλευρά τους- περιμένουν τους πρώτους, μπας και δουν άσπρη μέρα... Η κρίση βλέπετε μάς έχει βάλει όλους στη μέση και μας στροβιλίζει όπως της αρέσει και της γουστάρει!
...Από την άλλη αναλογίζομαι κι αυτό που άκουσα να συζητάνε κάποιοι ότι τώρα με την κρίση "σκέφτονται -λέει- πιο συνετά πού δίνουν τον παρά τους". Δηλαδή η κρίση τους έβαλε μυαλό... και δεν τα σκορπούν ασύστολα -λέει!
Και κάθομαι και λέω και 'γω με το φτωχό μου το μυαλό "άρα από μια άποψη, καλό μας έκανε η κρίση". Μήπως έχω λάθος;
Τέλος πάντων εγώ άλλο ήθελα να πώ, κι αλλού οδηγήθηκα!
Κάπως έτσι όμως είναι πλέον οι ζωές μας αν το καλοσκεφτούμε! Οδηγούμαστε τις περισσότερες φορές σε μονοπάτια που δεν γνωρίζουμε και μετά λέμε "ωχ αμάν πού ήμουν και πού βρέθηκα".
Ισως κάπως έτσι μας ήρθε ο ταμπλάς και με την κρίση και τρέχουμε τώρα να μαζέψουμε τ' ασυμμάζευτα!
...Τί έλεγα παραπάνω; Α! Οτι κοντεύει κι ο Αύγουστος ο... καλός ο μήνας που ο λαός τον θέλει και δυο φορές το χρόνο!
Αυτή του η επιθυμία βέβαια (του λαού) είναι παλιά και είχε ξεπηδήσει λόγω των διαφορετικών συνθηκών των εκείνων χρόνων!
Τώρα δεν ξέρω κατά πόσο και ποιοι είναι εκείνοι που τον επιθυμούν δυο φορές το χρόνο!
Με τόσες και τόσες αλλαγές που 'χουν γίνει, εγώ τουλάχιστον ξέρω κάποιους -ονόματα δεν λέω, υπολήψεις δεν θίγω- που ακούνε Αύγουστο και βγάζουν σπυράκια!
Τέλος πάντων, αυτά!

Νεκτάριος Κακατσάκης

Χανιώτικα Νέα(22.07.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο


--------------------------------------------------------------------------------

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΤΟ ΜΕΤΕΡΙΖΙ τσ’ ανθρωπιάς και στση τιμής το χρέος/ εκειά να στέκεις πάντα ορθός κι ας είσαι ο τελευταίος.
Η ΕΥΧΗ που έκανα για τον εγγονό μου που βαφτίστηκε προχθές. Και το όνομα αυτού Ευάγγελος.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑ αρκετά αν έπρεπε όχι μόνο να προτάξω αλλά και να γράψω στη σημερινή στήλη το παραπάνω “πεταχτό”. Έγινε θέλοντας και μη θέλοντας. Είναι φορές που το μολύβι κάνει του κεφαλιού του.
ΑΔΥΝΑΤΕΙ να κατανοήσει, λέει σε επιστολή του ο δήμαρχος Σούδας Γιάννης Περάκης, την αρνητική απάντηση του υφυπουργού Εσωτερικών Θανάση Νάκου για την καταβολή 300.000 ευρώ προκειμένου να συντηρηθεί το φρούριο Ιτζεδίν. Δεν κατανοώ την αδυναμία του. Ούτε στην εκλογική περιφέρεια του κ. Νάκου ανήκει ο δήμος Σούδας, ούτε στο κυβερνών κόμμα πρόσκειται ο Δήμαρχος. Δικό του το πεπόνι του κυρίου Υφυπουργού, δικό του και το μαχαίρι.
ΟΛΑ τα σφάζουμε όλα τα μαχαιρώνουμε! Ειδικοί στο σφάξιμο και στο μαχαίρωμα δηλώνουμε. Άσχετο! Άσχετο;
ΤΟ ΨΥΧΟΜΑΧΗΤΟ της Κυβέρνησης άρχισε πέρυσι κατά τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Στα φετινά κάποιοι περιμένουν νεκρανάσταση. Αν είναι δυνατόν!
ΔΥΣΚΟΛΟ, πολύ δύσκολο το καλοκαίρι, λόγω των τουρκικών παραβιάσεων του εναέριου χώρου μας στο Αιγαίο. Ακόμα δυσκολότερο προβλέπεται το φθινόπωρο. Έρχεται χειμώνας.
Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο χθες, η επέτειος της αποκατάστασης της δημοκρατίας μεθαύριο. Ουδέν κακό αμιγές καλού. Μα και ουδέν καλόν αμιγές κακού.
Η ΑΝΕΡΓΙΑ είναι γένους θηλυκού. Γι’ αυτό προτιμά περισσότερο τις γυναίκες. Ο ξένος πόνος χάχαρα...
ΝΑ ΠΡΟΣΒΛΗΘΕΙ ο ένας στους δύο απ’ τον ιό της νέας γρίπης. Εφιαλτικό το σενάριο, πλην όμως το πράγμα παλεύεται. Οι μισοί θα περιποιούνται τους άλλους μισούς. Μαύρο χιούμορ.
ΘΕΛΕΤΕ ακόμα πιο μαύρο, κατάμαυρο χιούμορ; Αν θέλετε, δεν έχετε παρά να αλλάξετε το ρήμα “περιποιούνται” με το ρήμα “θάβουν”. Αν δεν θέλετε αρκεστείτε να προβληματιστείτε σχετικά με την παροιμία που αναφέρεται στο “βλοητικά” του παπά.
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ να πιάσει δουλειά ο Μάθιου Νίμιτς κι έφυγε για διακοπές. Σιγά που θ’ άρχιζε τα σούρτα φέρτα από Αθήνα σε Σκόπια και από Σκόπια σε Αθήνα μ’ αυτή τη ζέστη. Κορόιδο είναι;
ΜΕ ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΤΟΥΣ κι όχι με τα τρακτέρ τους, όπως οι Κρητικοί συνάδελφοί τους, λένε ότι θα πάνε οι Ημαθιώτες αγρότες στην Αθήνα. Δεδομένο ότι θα τα έχουν φορτωμένα με κλούβες από σάπια ροδάκινα.
ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ σ’ ένα επίσημο γεύμα πρόσφεραν στον Διογένη ένα δοχείο γεμάτο με εκλεκτό κρασί, το πέταξε στο πάτωμα και το έσπασε. “Γιατί το έκανες αυτό;” ρώτησε. Ο Διογένης απάντησε: “Αν το έπινα η ζημιά θα ήταν διπλή. Κάποιος έπρεπε να ζημιωθεί ή εγώ ή το κρασί. Τώρα ζημιώθηκε μόνο το δεύτερο”.
“Αποβαφτίστη το παιδί, κι έγινε χριστιανάκι/ να το χαρούν οι γονέοι ντου γιαγιάδες και παππούδες/ και να το μπέψουν στο σκολειό γράμματα για να μάθει/ να το χαρεί και η νονά και να το στεφανώσει/ να του βαφτίσει και παιδί...”
Ριζίτικο τραγούδι
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr
Χανιώτικα Νέα(21. 07.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Ο Αντρέας που εξακολουθεί
να ψηλώνει

«Ο Αντρέας ως μικρό παιδί και μέχρι τα δώδεκα χρόνια του ήταν κοντούλης. Τον πειράζανε οι φίλοι του και του λέγανε: “Κοντός θα μείνεις, καημένε...”. “Δεν πειράζει. Εγώ θα γίνω γιαρός και θα ψηλώσω τοτεσάς, όσο θέλω”, απαντούσε ο Αντρέας. Ψήλωσε πολύ πριν γίνει γιατρός.
Ψήλωσε τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά. Και όταν έγινε γιατρός ψήλωσε ακόμα περισσότερο και συνέχισε να τραβά μπόι. Ψηλώνει μέρα τη μερα, ακόμα και μετά το φευγιό του. Κι έγινε ουρανός για τη σκέψη και την ψυχή μας, φως ανέσπερο στον δρόμο της μονοσήμαντης και συμβατικής καθημερινότητας. Πανάξια αιώνια η Μνήμη του!»
Ο επίλογος της ομιλίας της και νομαρχιακής συμβούλου γιατρού - λογοτέχνιδος Δρος Πηνελόπης Ντουντουλάκη στην Ημερίδα Μνήμης που έγινε το Σάββατο 11 Ιουλίου στην Κάντανο για τον Αντρέα Αρχοντάκη, που στηρίχτηκε μα και ταυτόχρονα στήριξε στα και τα λόγια της αδερφής του “εκ Καντάνου γιατρού”, Αναστασίας Φιωτάκη. Κρατώ τον ενεστώτα χρόνο. Ο Αντρέας Αρχοντάκης ψηλώνει μέρα με τη μέρα! Ο ίδιος επαναλάμβανε συχνά πυκνά εξάλλου ότι “η ιστορία του καθενός αρχίζει σαν αποθάνει”.


ΙN MEMORIAM

Ο πόνος κομμάτιαζε αλύπητα
χτυπούσε αθέατος στον απρόσωπο χώρο νοσηλείας
σκόρπιζε σαν αέρα λέξεις, σκέψεις
φράσεις μετέωρες
και αποφάσεις πάνω στο κατώφλι
της βεβαιότητας.
Η οδύνη της σιωπής εξέπνεε
αφήνοντας ένα κόκκο αλάτι
στη γωνιά του βλέφαρου
ο πόνος κομμάτιαζε αλύπητα αλλά
ανίσχυρος στα καλά φυλαγμένα
χτυπούσε με τυφλή απόγνωση
και φόβο για άδηλους οιωνούς.
Πίσω απ’ τα τείχη του κάστρου
θα σαλπίζουν πάντα
αρχαίοι ίαμβοι
ο Ρώκριτος θ’ ανταμώνει
την Αρετούσα
ίσκιοι γιγάντων θα ζυγιάζουν
τα τόξα στις πολεμίστρες
λησμονημένοι λιθοξόοι θα λαξεύουν αγκωνάρια του μέλλοντος
κι επαναστάσεις
θα εκτίουν ποινή ερημίας.
Η σκάλα πάντα θα οδηγεί
σ’ ουράνιο δώμα
οι αγαπημένοι ήρωες θα ονειρεύονται
κάτω απ’ τα ξόμπλια της παλιάς πατανίας
και συγγραφείς επερχόμενων εποχών θ’ αναρωτιούνται
για τους τίτλους του τέλους.

Πηνελόπη Ι. Ντουντουλάκη
Χανιά, Ιούνιος 2009
(“Αντρέας Αρχοντάκης: Ο Κάστρο, ένας ηττημένος νικητής, έκδοση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης
Χανίων, σελ. 212)


Ενας αντάρτης του κατεστημένου

Αν ασκούμε την εξουσία όπως θα την ασκούσε, αν την είχε ο Αντρέας Αρχοντάκης, τα πράγματα θα πήγαιναν πολύ καλύτερα. Και βεβαίως προσυπογράφω τα που είπε, μεταξύ των άλλων, στο περίπου τα λόγια του, ο ανιψιός του “εκ Καντάνου Γιατρού”, κατά τα αποκαλυπτήρια της προτομής του, νομάρχης Χανίων Γρηγόρης Αρχοντάκης. Με την υποσημείωση πάντως, ότι το όλο σύστημα ούτε σηκώνει ανθρώπους όπως τον “Κάστρο”, ούτε οι άνθρωποι σαν τον “Κάστρο” είναι δυνατό να το υπηρετήσουν. Κυρίως με την έννοια ότι η παρατεταμένη παραμονή στην εξουσία πάντα φθείρει και συχνά πυκνά διαφθείρει, αυτό. Και με την επεξήγηση ότι όταν λέμε εξουσία, εννοούμε κάθε μορφή εξουσίας από αυτήν που ασκεί ένας πρόεδρος ενός πολιτιστικού συλλόγου μέχρι αυτήν που ασκεί ένας πρωθυπουργός.
Πάνω απ’ όλα ένας αντάρτης του κατεστημένου κι ένας, παιδαγωγός της αριστερής σκέψης, όπως έγραψε σε πρωτοσέλιδο άρθρο της η εφ. “Σελινιώτικα Νέα” (16-7-09), με τίτλο “Ο Κάστρο της... αντίπερας όχθης”, ο Ανδρέας Αρχοντάκης, λοιπόν. Αυτό θα μας θυμίζει στους αιώνες ο ανδριάντας του, ένα κάστρο μνήμης για τον “Κάστρο”, στα Πλεμνιανά, πρωτίστως.

e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(20.07.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητική συλλογη του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

18/07

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΑΚΑΘΕΚΤΟΣ, ΕΝ ΜΕΣΩ ΕΠΕΤΕΙΩΝ, επετείων συνήθως θλιβερών, προχωρεί ο Ιούλιος, καταπίνοντας τις ημέρες του, όπως ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά του. Δεν είναι πετυχημένη η παρομοίωση, το ξέρω. Τί σχέση μπορεί να έχει ένας μήνας του χρόνου με τον πάλαι ποτέ κραταιό, πλην όμως τρέμοντα για την εξουσία του Κρόνο; Έλα ντε!
ΕΒΑΛΑΝ ΤΟΝ ΛΥΚΟ να φυλάει τα πρόβατα. Δεν αποδίδει σίγουρα όλα όσα θέλω ν' αποδώσω σχετικά με τα συμβαίνοντα στις φυλακές τελευταία, η παροιμία αυτή. Ούτε όμως και η αντίστροφή της. Δεν στέκεται με τίποτα η φράση έβαλαν το πρόβατο να φυλάει τους λύκους. Να γιατί είμαι στο ψάξιμο.
ΝΑ 'ΝΑΙ ΚΑΛΑ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ πετράδες! Να 'ναι καλά οι άνθρωποι! Να 'ναι καλά και οι Πολωνοί υδραυλικοί που έρχονται οσονούπω.
ΘΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩ, θα εμβολιαστείς, θα εμβολιαστεί, θα εμβολιαστούμε, θα εμβολιαστείτε, θα εμβολιαστούν. Η κλίση του ρήματος σε Μέλλοντα Στιγμιαίο ενέχει θέση δήλωσης. Ας το έχει υπόψη του ο Δημήτριος Αβραμόπουλος, κι ας κοιμάται ήσυχος.
ΥΠΑΡΚΤΟΣ Ή ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΣ ο κίνδυνος από τη νέα γρίπη; Αν είναι υπαρκτός γιατί μας λένε ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας; Αν είναι υποτιθέμενος γιατί λένε ότι θα μας εμβολιάσουν;
ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΥΣΙΑ, 1,2 εκατομμυρίων Ιρακινών ενόπλων και αμάχων (σ.σ.: αυτό δεν είναι γενοκτονία;) και 4.300 Αμερικανών στρατιωτών (σ.σ.: για την τιμή και τη δόξα της Αστερόεσσας) η οργάνωση Αλ Κάιντα έχει σχεδόν ηττηθεί στο Ιράκ", είπε η ανταποκρίτρια του Βρετανικού Channel 4, Λίντεϊ Χίλσαμ. Και ελάλησε: "Όμως αυτή η οργάνωση δεν θα είχε υπάρξει (στο Ιράκ) αν δεν είχε γίνει ο πόλεμος ("Τα Νέα" 2-7-2009).
ΚΑΘΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΛΙΓΑΚΙ, άντε καθε 20 μέρες στο περίπου, κόβεται το ηλεκτρικό ρεύμα στον Αποκόρωνα. Για να επιβεβαιώνεται στην κυριολεξία της η αρχή γνωστής μαντινάδας: Καημένε Αποκόρωνα μαύρα 'ναι τα στενά σου...
ΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ του γράφοντος και σήμερα καθεύδει. Σιγά που θ' ασχοληθεί με τα φιλικά προετοιμασίας και τις μετεγγραφές. Χάθηκε κι ο... τσίτωνας γείτονας τις τελευταίες μέρες....
Ο ΓΕΩΣΚΩΛΗΚΑΣ, ΛΕΕΙ, έχει, ούτε λίγο ούτε πολύ, πέντε καρδιές! Αν δεν το ξέρατε να το μάθετε κι αυτό!
Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ απέφευγε να συζητά με τον οποιονδήποτε σοβαρά θέματα και συνήθως δεν μιλούσε. Κάποτε ένας ανόητος που έτυχε σε μια συζήτηση που ήταν και ο Αντισθένης θέλησε να πει κι αυτός την γνώμη του. Ο φιλόσοφος τον σταμάτησε και του είπε: "Η συζήτηση, φίλε μου, είναι εμπόριο. Αν θέλεις να παρεμβαίνεις χωρίς να διαθέτεις κεφάλαια, εμπόριο δεν γίνεται".
Σας καλώ απόψε στον τελευταίο μας δείπνο./ Θα ιστορήσω τις εμπειρίες μιας πορείας,/ που όλα δείχνουν πως φτάνει το τέλος της./ Όμως εσείς κρατήστε τις επιφυλάξεις σας./ Σας το ξαναλέω. Η απλότητά μου/ είναι κάτι περισσότερο από απατηλή".
Το ποίημα “Η απλότητα” του Κώστα Χελμού
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιωτικα Νέα(18.07.08)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΙ ΗΘΕΛΑ εγώ να γράψω, η καλή ώρα με τσίτωσε, ότι ο Ιούλης τις τελευταίες μέρες άρχισε να το παίζει Αύγουστος, με κάποια απ’ τα σέα του και τα μέα του; Τα πήρε αλά κάπα ο ερίφης, παραξηγήθηκε και το γύρισe χθες στις ιουλιανές ζέστες σκάζοντας τον τζίτζικα. Το επιμύθιο. Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις.
ΤΗΣ ΑΓΙΑ - ΜΑΡΙΝΑΣ σήμερα! Πολύ την υπολήπτεται αλλά και πολύ την αγαπά ο λαός μας τούτη την Αγία. Και αυτό γιατί μαραίνει τις αρρώστιες, τα ερπετά και τα ζωύφια που χαλάνε τα σπαρτά, προπάντων όμως μαραίνει τον δαίμονα, που παριστάνεται με την αιχμηρή ουρά του δίπλα της σε κάθε εικόνα της. Μα και γιατί έχει τη δύναμη να ξεμαραίνει, να θεραπεύει τα άρρωστα και μαραμένα παιδιά.
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ - ΜΑΡΙΝΑΣ σύκο και του Αϊ-Λια σταφύλι. Μόνο κατά το ήμισυ την έβρισκα σωστή στα μικράτα μου τούτη την παροιμία. Σταφύλι, ρόγες σταφυλιού για ν’ ακριβολογώ, έβρισκα να φάω, σύκο όμως δεν έβρισκα με τίποτα. Τώρα; Τώρα πήγανε περίπατο οι παροιμίες...
ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ να τον είχε τον ερχομό της νέας γρίπης, της γρίπης Α, αυτής που στην αρχή την είπαν γρίπη των χοίρων, πλην όμως της άλλαξαν όνομα, δεν ξέρω γιατί, όχι πάντως γιατί διαμαρτυρηθήκαν τα γουρούνια, τα γουρούνια ποτέ δεν διαμαρτύρονται αφού δεν μοιάζουν στους ανθρώπους, πολλές φορές οι άνθρωποι μοιάζουν με τα γουρούνια, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση, ούτε παραγγελιά να τον είχε τον ερχομό της γρίπης Α, επαναλαμβάνω γιατί με τις παρενθετικές και με τις παρενθετικές των παρανθετικών προτάσεις ξεχάσατε σίγουρα τι έγραφα, ούτε παραγγελιά να τον είχε τον ερχομό της γρίπης Α, λοιπόν, ο υπουργός Υγείας Δημήτριος Αβραμόπουλος. Για σκεφθείτε το λιγάκι και θα δείτε ότι συμφωνείτε μαζί μου.
ΠΑΡΑΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟ το παραπάνω “πεταχτό”, ίσως το μεγαλύτερο στην εξαετή ιστορία της στήλης, το παραδέχομαι. Ε ρε, τί μπορεί να σου κάνει η χρήση, ποια χρήση, η κατάχρηση, παρενθετικών και κόντρα παρενθετικών προτάσεων!
ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ τους μάστορες του είδους! Ποιοι άλλοι από τον Βλαστό, τον Στεφανάκο, τους αδελφούς Παπακώστα και τους συν αυτοίς μπορούν να φτιάξουν το σωφρονιστικό μας σύστημα και γιατί όχι και το πολιτικό; Αυτοί και μόνον αυτοί!
ΕΝΑΣ ΠΕΡΣΗΣ στρατηγός έστειλε μια επιστολή στον στρατηγό Λύσανδρο των Λακεδαιμονίων μια επιστολή, στην οποία απειλούσε ότι έτσι και ερχόταν στην Ελλάδα θα κατέστρεφε τα πάντα. “Αν μπω στην Ελλάδα δε θα αφήσω τίποτα όρθιο”, του έγραφε. Ο Λύσανδρος απάντησε σ’ εκείνο το γράμμα μ’ ένα δικό του, στο οποίο έγραφε μόνο μια λέξη: “Αν”.
“... Με το στίχο κοφτερό κοπίδι/ πελεκάμε το μάρμαρο της Σιωπής,/ σκίζουμε τα γκρίζα πέπλα/ της Μοναξιάς, της Απουσίας, της Απόγνωσης./ Απαρηγόρητοι κι απογοητευμένοι/ μοναχικοί Δον Κιχώτες/ πλανιόμαστε σε τοπία ερημικής στέπας,/ πολεμάμε για έναν κόσμο/ αγάπης, ελπίδας και κατανόησης...”
Από το ποίημα “Μοναχικοί Δον Κιχώτες”
του Γιάννη Ανδρικόπουλου
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ
e-mail:kakatsakis:sch.gr
Χανιώτικα Νέα(17.07.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Κακό δίχως καλό δεν υπάρχει

Γράφει ο
NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ.
KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail:nek@haniotika-nea.gr


...Αρχικά στις προθέσεις μου ήταν να αναφερθώ στα άσχημα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό.
Μετά σκέφτηκα "δε τα αφήνω καλύτερα, για κάποιον από τους άλλους, μα ό,τι κι αν πω, μικρή αλλαγή θα επιφέρει αφού τόσο καιρό που επαναλαμβάνομαι, χαΐρι δεν είδαμε, αλλά αντιθέτως..."
Πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο "αντί να βελτιώνονται τα πράγματα, εκείνα να χειροτερεύουν και δυστυχώς τώρα πια έχουμε εθιστεί στο ευτελές, κι ακόμη έχουμε συνηθίσει και την διαφθορά σε όλους τους τομείς δίχως να έχουμε τη δύναμη να σηκωθούμε και να εναντιωθούμε σε όλα αυτά τα άσχημα...
Εκεί καταντήσαμε... "λοχία, ποιος είμαι 'γω, ποιος είσαι συ" που λέει και το τραγούδι... Πολλές φορές δεν αναγνωρίζουμε τον ίδιο τον εαυτό μας και τις πράξεις μας! Τελούμε εν συγχύσει κι έχουμε μπερδέψει τα μπούτια μας και την Κοζάνη με την Λωζάνη και ξαφνικά συνειδητοποιούμε ότι η πορεία μας είναι μη αναστρέψιμη αφού κάθε τι καλό σε αυτήν τη χώρα δεν ευδοκιμεί, αλλά τα ζιζάνια το τρώνε και δεν το αφήνουν να ανθίσει...
Ομως όσο κι αν ισχύει το παραπάνω, από την άλλη δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και το καλό σε όλους τους τομείς και μέσα στη "σημερινή κοινωνία"...
Ευτυχώς και υπάρχει και ευτυχώς συντηρείται καλά και χωρίς συντηρητικά αλλά με αμιγώς ατόφια υλικά! Κι αν κάποιες-πολλές φορές όταν το συναντούμε εκπλησσόμαστε, δεν θα 'πρεπε να το αντιμετωπίζουμε έτσι, λες και δεν θα 'πρεπε αυτό να είναι ο κανόνας και η εξαίρεση να ήταν τα όποια άσχημα συμβαίνουν!
Βέβαια ένα από τα άσχημα είναι ότι ο σημερινός τρόπος ζωής μας και οι μεγάλες ταχύτητες που αναπτύσσονται σε όλες τις εκφάνσεις της, μας κάνουν να παραβλέπουμε τα καλά, να μην εμβαθύνουμε σε αυτά αλλά να τα προσπερνάμε! Σε αυτό το παραπάνω συμβάλλουν βέβαια και πάρα πολλοί άλλοι παράγοντες οι οποίοι με την προοπτική του κέρδους επιδεικνύουν το κάθε τι και το "προμοτάρουν" δημιουργώντας λάθος πρότυπα κυρίως για να χορτάσει το μάτι και ιδίως των μικρών...
Το θέμα λοιπόν εκτός πολλών άλλων που πρέπει να γίνουν είναι να αρχίσουμε να αναδεικνύουμε τα καλά όπου κι αν τα συναντούμε!


τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Οι κάψες χερικώσανε και στσοι γιαλούς γλακούνε/ άλλοι πάνε να δείξουνε κι άλλοι πάνε να δούνε. Προ ημερών, με το που ντρακάρανε (χερικώσανε) οι μεγάλες ζέστες (κάψες) μου έστειλε αυτήν την μαντινάδα ο επίσημος μαντιναδολόγος της στήλης Ηλίας Σταματάκης. Κάλλιο αργά παρά ποτέ η δημοσίευσή της. Πάντα επίκαιρη είναι εξάλλου.
Σιγά που δεν θα ετοποθετείτο επί του θέματος ο Ηλίας. Για ψύλλου πήδημα μαντινάδες φτιάχνει κατά κοινήν ομολογία.
Το της όλης πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσι. Σαν τον... φάντη μπαστούνι ενεφανίσθη στο μυαλό μου το υπό του Ισοκράτους λεχθέν ακούγοντας τις προάλλες ομιλούντα, στην εκδήλωση για τον “Κάστρο”, τον Γεράσιμο Νοταρά. Τι τα θέλουμε και τα γυρεύουμε! Κατά τους κυβερνήτες και ο λαός και κατά τον λαό και οι κυβερνήτες του.
Εντάξει, το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν βρωμάει και στην κοιλιά και στην ουρά.
Ομορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος! Ο τελευταίος στίχος του Διονύσιου Σολωμού στο ποίημά του “Εις Φραγκίσκα Φράιζερ”. Υποπτος κόσμος, βρώμικος διαβολικά φτιαγμένος. Ο μόνος στίχος που θα έγραφε αν ζούσε σήμερα και τον υποχρέωναν να γράψει ένα επίγραμμα, ας πούμε για τον Παναγιώτη Βλαστό.
Στο 5,3% σύμφωνα με την Μarc η διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ - Ν. Δημοκρατίας. Αυτό, συν το ότι στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία ο Γιώργος Παπανδρέου ξεπέρασε τον Κώστα Καραμανλή, διαβάζουν στο ΠΑΣΟΚ και κάνουν χρυσές δουλειές τα ραφτάδικα πράσινων κουστουμιών.
Εκεί που μέχρι τώρα κάναμε πλάκα με την γρίπη Α, αυτήν που στην αρχή άμα τη εμφανίσει της, την βάφτισαν γρίπη των χοίρων, κι ύστερα χωρίς μάλιστα να διαμαρτυρηθούν οι χοίροι την μετονόμασαν, κρίμας στα βαφτιστικά, εκεί μου φαίνεται ότι θ’ αρχίσουμε να χτυπούμε ξύλο κάθε φορά που την πιάνουμε στο στόμα μας. Ούτε λίγοι ούτε πολλοί οι δυο στους τρεις Ελληνες θ’ αρρωστήσουμε λέει απ’ την, χτύπα ξύλο, κακό χρόνο να’ χει, γρίπη!
Το ασημένιο μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ κατέκτησε η Εθνική μας ομάδα των Εφήβων. Υστερα από το χρυσό που κατέκτησαν πέρυσι στο Ευρωμπάσκετ. Εθνική Ελλάδος γεια σου! Ετσι απλά....
Χασισοφυτεία σε πευκόφυτη περιοχή των Λευκών Ορέων, λέει! Σιγά το πράγμα! Αφού δεν έχουμε πευκοφυτεία σε χασισόφυτη περιοχή δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Βάλε κι εσύ μια φωτιά, μπορείς! Σε λίγο θα το δούμε να κυκλοφορεί σαν σύνθημα από ποιμνιοστάσιο σε... οικοπεδοστάσιο και από... οικοπεδοστάσιο σε ποιμνιοστάσιο.
Γιγαντάκιας, Δικαννάκιας, Μαγκιτάκος, Σουν Τσουν, Βρωμού, Σούμο... Στο κόλπο για το “ριχτάδικο” και όχι μόνο, βέβαια, οι παραπάνω. Ωραία ονόματα!
Ο Τένης ή Τέννης γιος του βασιλιά των Κολωνών Κύκνου της Τροίας, ήταν ονομαστός για τη δικαιοσύνη του. Και αυτό γιατί κάποτε που τον ρίξανε στη θάλασσα με διαταγή του πατέρα του ύστερα από διαβολή της μητριάς του Φιλονόμης αρνήθηκε τον έρωτά της. Ωστόσο σώθηκε στο νησί Λεύκοφρυ (Τένεδο) κι έγινε βασιλιάς του. Νομοθέτησε μάλιστα, να βρίσκεται στα δικαστήρια, πίσω από τον δικαστή, ένας δήμιος που να κρατάει στα χέρια του έναν πέλεκυ, ώστε όταν κανείς αποδεικνυόταν ότι έλεγε ψέματα να τον εκτελούσε αμέσως.
“Οι άγγελοι δεν ξέρουνε τον πόνο./ Πετούν ανάμεσα στ’ αστέρια/ ‘κει που δεν φτάνουν οιμωγές/ και στεναγμοί./ Πίνουνε φως κυανό/ αναπνέουν μουσική./ Γι’ αυτό/ μην ικετεύεις τη βοήθειά τους./ Αν ακούσουν ανθρώπινο κλάμα/ κλείνουν τ’ αυτιά μην αντέχοντας/ μια τόσο παράφωνη μουσική.”
Το ποίημα “Αναλγησία” του Γιώργη Μανουσάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(14.0709)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Όλοι οι δρόμοι της επαρχίας Σελίνου, κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, οδηγούσαν τω όντι, προχθές, Σάββατο 11 Ιουλίου με το που μεσημέριασε, στην Κάντανο και στα Πλεμενιανά, όπου οι εκδηλώσεις μνήμης που διοργάνωσαν η νομαρχία Χανίων και ο δήμος Καντάνου για τον "εκ Καντάνου γιατρό" Αντρέα Γιάννη Αρχοντάκη, γνωστό τοις πάσι και ως "Κάστρο". Μικρή, πολύ μικρή αποδείχθηκε η αρκετά μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου Καντάνου, όπου έγινε το πρώτο μέρος των εκδηλώσεων, η "Ημερίδα για τον Κάστρο", ένα "προσκλητήριο στις ζωντανές δυνάμεις του σήμερα". Ήταν όλοι εκεί, όπως και στο έμπα των Πλεμενιανών, έναν τεράστιο χώρο μπροστά απ' την εκκλησία του Αγίου Νεκτάριου, αμέσως μετά όπου έγιναν τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του. Οι συγγενείς, οι συγχωριανοί και οι φίλοι του, οι συνάδελφοι και οι συναγωνιστές του, άντρες, γυναίκες και παιδιά. Κόσμος πολύς. Αυτοί που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν, μα όχι μόνο. Σελινιώτες, μα όχι μόνο. Χανιώτες, μα όχι μόνο. Ήταν όλοι εκεί! Κι ανάμεσα σ' όλους, εκτός απ’ τους επίσημους, συναγωνιστές και συγκρατούμενοί του στις φυλακές της Χούντας: ο Στέλιος Νέστορας, ο Αργύρης Μαλτσίδης, ο Φοίβος Ιωαννίδης, ο Γεράσιμος Νοταράς, ο Λαοκράτης Βάσσης, ο Ανέστης Αναστασιάδης, ο Νώντας Όχονος, ο Ανδρέας Πολίτης, ο Μανώλης Καρέλλης, ο Νίκος Πετράκης, ο Κώστας Βαρδάκης και βεβαίως ο και εκδότης της εφημερίδας μας, επιστήθιος φίλος του, Γιάννης Γαρεδάκης...

Ωσεί παρών!


Ωσεί παρών όμως καθ' όλη τη διάρκεια των εκδηλώσεων ήταν και ο ίδιος ο "Κάστρο". Έτσι όπως, 27 χρόνια μετά το θάνατό του, τον ανάστησαν με τις ομιλίες τους ο ηλεκτρονικός τεχνολόγος μηχανικός Ανδρέας Σταυριανουδάκης, η δρ παθολόγος-διαβητολόγος Πόπη Ντουντουλάκη, ο πολιτικός μηχανικός πρ. γραμματέας Σοσιαλιστικής Πορείας Χανίων Κώστας Βαρδάκης και η εκ των συγγραφέων της μνημειακής και μνημειώδους έκδοσης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων με τίτλο "Ανδρέας Αρχοντάκης, ο Κάστρο: Ένας ηττημένος νικητής", Έμμυ Παπαβασιλείου (Αθανασία Ζώτου, άλλη συγγραφέας) συντονίζοντος του πρ. δημάρχου Σητείας και Προέδρου Οργανισμού Ανάπτυξης Σητείας Νίκου Πετράκη. Έτσι όπως τον αναθυμήθηκαν στις τοποθετήσεις τους στη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με αφορμή τη στάση ζωής του (θέματα: Πώς η συμμετοχή στα κοινά θα επανακτήσει το νόημά της για τις νεώτερες γενιές. Ο συμβιβασμός στην πολιτική: Τα όρια, οι κίνδυνοι, οι προϋποθέσεις.) ο δικηγόρος, πρ. βουλευτής, πρ. υπουργός Φοίβος Ιωαννίδης, ο φιλόλογος, συγγραφέας Λαοκράτης Βάσσης, ο δικηγόρος πρ. βουλευτής Στέλιος Νέστωρ και ο κοινωνιολόγος, πρόεδρος ΚΕΘΕΛ Γεράσιμος Νοταράς, συντονίζοντος του Γιάννη Γαρεδάκη. Έτσι όπως τον μνημόνευσαν στους χαιρετισμούς τους αμέσως μετά τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του ο νομάρχης Χανίων Γρηγόρης Αρχοντάκης, ο δήμαρχος Καντάνου Ευτύχης Δασκαλάκης και ο δικηγόρος Γιάννης Μάρκου Αρχοντάκης, ως εκπρόσωπος της μεγάλης των Αρχοντήδων οικογένειας. Έτσι όπως τον επανέφεραν στο κεκλιμένο επίπεδο της μνήμης, καταθέτοντας τις μαρτυρίες τους πολλοί συγχωριανοί, φίλοι, συνάδελφοι και συναγωνιστές του, στην τάβλα της σελινιώτικης φιλοξενίας, συντονίζοντος του δασκάλου λαογράφου Σταμάτη Αποστολάκη. Εντέλει έτσι όπως τον είδαν, μεταξύ όλων των άλλων και δυο νέα παιδιά, η πτυχιούχος σχολής φυσικοθεραπείας Αγγελική Κωστάκη που συμμετείχε στη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης και ο μαθητής Β' Λυκείου Χαράλαμπος Δασκαλάκης που μίλησε στη συζήτηση που ακολούθησε. Ορθοσταντούντα στο μετερίζι της ανθρωπιάς και στις επάλξεις του χρέους. Ορθοβαδίζοντα στους δρόμους της ευθύνης και στις πλατείες των ωραίων αγώνων για αληθινή δημοκρατία και αξιοπρέπεια. Τέμνοντα τα όποια εμπόδια και τεμνόμενο απ' την όποια ανάγκη των συνανθρώπων του. Ωραίο ως Έλληνα!

Το χρέος των Δημοκρατικών ανθρώπων

Πολλές, πάμπολλες εύφημες μνείες, τόσες όσες δεν θα χωρούσαν ούτε σ' ένα οχτασέλιδο αφιέρωμα της εφημερίδας, θα μπορούσα να γράψω την Ημερίδα Μνήμης για τον "Κάστρο" και για τ' αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του, που ειρήσθω εν παρόδω είναι έργο του γλύπτη Άγγελου Βλάση. Για τούτο, για τ' άλλο και το παράλλο. Για όλα όσα συνέλεξαν οι εν εγρηγόρσει αισθήσεις μου, τις οχτώ ώρες που έμεινα στην Κάντανο και στα Πλεμενιανά, και εντυπώθηκαν στους έλικες του μυαλού και στις φυλλωσιές της καρδιάς. Πού χώρος όμως! Μένω, λοιπόν, προσώρας τουλάχιστον και μ' αυτό κλείνω, μόνο στη δημοσίευση ενός αποσπάσματος από το σχέδιο απολογίας του, στη δίκη για τη δράση του ενάντια στη Χούντα. Και για να φανεί κάτω απ' το ύφος του το ήθος του άντρα: "...Εμείς οι Δημοκρατικοί άνθρωποι, νοιώθουμε βαθιά το βαρύ χρέος μας απέναντι στους ανθρώπους του καθημερινού μόχθου, τους πολίτες και τους ξωμάχους της ελληνικής γης μας και όχι μόνο το νιώθουμε συνεχώς στις υποχρεώσεις μας αλλά και δεν διστάζουμε να πληρώνουμε το φόρο μας για τις ιδέες μας και τις αρχές μας, σαν άνθρωποι που ξέρουν, πως η ευτυχία τους η πραγματική και ολοκληρωμένη δεν μπορεί να υπάρξει έξω από τη γενική ευτυχία".


Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(13.07.09)

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕTΑΧΤA

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Σημερα όλοι οι δρόμοι της επαρχίας Σελίνου θα οδηγούν τους Χανιώτες και όχι μόνο κατ’ αρχήν στην Κάντανο και στη συνέχεια στα Πλεμενιανά, όπου οι εκδηλώσεις μνήμης που οργανώνουν η Νομαρχία Χανίων και ο Δήμος Καντάνου γαι τον “εκ Καντάνου γιατρό”, τον γνωστό και ως “Κάστρο” Ανδρέα Αρχοντάκη.

Ηταν τω όντι και κατά κοινήν ομολογίαν μια συγκλονιστική προσωπικότητα ο Ανδρέας Αρχοντάκης. Αληθινός δημοκράτης, γνήσιος Κρητικός, Ωραίος ως Έλληνας!
“Ολοι όσοι τον εγνώρισαν και εγεύθησαν την ακτινοβολία της προσωπικότητάς του έχουν μύρια και ανεξάντλητα να ιστορήσουν για τις διάφορες πτυχές της” γράφει μεταξύ των άλλων σε επιστολή του (βλ. “Χ.Ν.”, 10.7.09) προς το νομάρχη Χανίων Γρηγόρη Αρχοντάκη και τον δήμαχο Καντάνου Ευτύχη Δασκαλάκη, ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης. Ένας απ’ τους πολλούς τυχερούς που τον γνώρισαν κατάβαθα. “Ως ανεκτίμητον ελεύθερον άνθρωπον, ως λαμπρό διανοούμενο, ως ασυμβίβαστο δημοκράτη, ως αδάμαστον αγωνιστή και υπερασπιστήν εμπράκτως, όχι με τα λόγια μόνον, ιδεών που καταυγάζουν τον ανθρώπινο πολιτισμό, ως προικισμένο με ευψυχία απαράμιλλη, ως μαχητή ακατάβλητο στην πρωτοπορία πάντοτε των ευγενέστερων αγώνων.” ΩΣ και όχι ΣΑΝ. Καμία σχέση με τα οποιαδήποτε “δήθεν” ο “Κάστρο”.

Τι θυμΑσαι απ’ τον “Κάστρο”; είχα ρωτήσει πριν απο τρία χρόνια (1 Ιουλίου 2006) τον Γιάννη τον Παπαηλιάκη, πηγαίνοντας με το αυτοκίνητο μαζί με τον Γιάννη Γαρεδάκη απ’ την Κάντανο για το νεκροταφείο των Πλεμενιανών, όπου ο τάφος του Ανδρέα Αρχοντάκη. Θυμάμαι τα πάντα, μου απάντησε κι έβγαλε απ’ την τσέπη του το βιβλιαράκι της άδειας θήρας του “γιατρού απ’ την Κάντανο”.

Μου εΙπε πολλά το δειλινό εκείνο για τον “Κάστρο” ο Γιάννης Παπαηλιάκης. Ενώ ένας σοφός γερω-κότσιφας θυμάμαι, τραγουδούσε σόλο τα λόγια της μιας απ’ τις δυο μισοσβησμένες επιγραφές που ήταν πάνω στον τάφο του: “Τιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των/ ώρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες./ Ποτέ από το χρέος μη κινούντες.”

“ΓεννηθΗτω Δημοκρατία” είχα διαβάσει στην άλλη επιγραφή. Ενώ τραγούδαγε δίχως σταματημό τώρα σύμπασα η χορωδία όλων των πετούμενων που κατοικούσαν στη θάλασσα των γειτονικών ελαιώνων. Παραπέμποντάς με στο αετίσιο βλέμμα του “Κάστρο”, στην ασυμβίβαστη ζωή του, στην περηφάνια της Κρητικής κουζουλάδας του...

Μια ΗμερΙδα Μνήμης για τον “Κάστρο” σήμερα στην Κάντανο, λοιπόν! Μα και τ’ αποκαλυπτήρια ενός Κάστρου Μνήμης (του ανδριάντα του) στα Πλεμενιανά για τον “Κάστρο”. Στα 23 χρόνια απ’ τον θάνατό του. Για τους επερχομένους...

Οταν ο Διονύσιος Σολωμός βρισκόταν στην Κέρκυρα παρακάλεσε κάποτε έναν ευγενή φίλο του να προσλάβει ως κηπουρό κάποιον φτωχό αγρότη στο περβόλι του. Ο φίλος του Σολωμού το υποσχέθηκε, αλλά πέρασαν πολλές ημέρες και δεν έκαμε την πρόσληψη. Όταν ξανασυναντήθηκαν ο ποιητής του παραπονέθηκε γι αυτό κι εκείνος δικαιολογούμενος είπε: “Ξέρετε υποσχέθηκα στη μνηστή μου να προσλάβω κάποιον άλλον.” Τότε ο Σολωμός του είπε: “Η μνηστή είναι ένας μεγάλος λόγος αλλά ο δοσμένος λόγος είναι μια μεγάλη μνηστή.”

“...δεν είναι τρόπος πρόσθεσης η ελευθερία/ άχτιστος άνεμος απέραντος κι ασύνορος οξυγονούχος είναι/ άνεμος όνειρο κι άνεμος σάρκα κι άνεμος πατρίδα/ κάθομαι εδώ λοιπόν στο ξάγναντο διάχυτος σκορπιός στέρεος ενωμένος/ και μόνο που προφέρω τ’ όνομά Της, Ελευθερία Ελευθερία Ελευθερία/ εισπνέω κι εκπνέω το Αιώνιο κι ανάμεσα στα τρία μου δάχτυλα κρατάω/ το μέγα γαλανό φτερό του Αρχάγγελου και γράφω τα Επινίκια”.
Από το ποίημα “Αγιασθήτω” του Γιάννη Ρίτσου
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(11.07.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Λογια της ζέστης ή μάλλον “Λόγια της λαύρας” ο τίτλος και των σημερινών “πεταχτών”, αν ήμουν υποχρεωμένος να βάλω έναν τίτλο. Αρχίζοντας να γράφω το σκέφτομαι αυτό έχοντας υπόψη μου το “Λόγια της πλώρης” του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Ποιος ξέρει όμως! Στην πορεία μπορεί ν’ αποδειχθεί ότι ταιριάζει καλύτερα ο τίτλος “Λόγια του κρύου” ή μάλλον “Λόγια του πάγου”. Άρες μάρες κουκουνάρες, ε;
ΥπΑρχει κάτι που να μην είναι σάπιο στην σύγχρονη Ελλάδα; Ρητορική ερώτηση. Ποιος να βρεθεί ν’ απαντήσει.
Ποιος Χριστοφοράκος και ποιος Καράμπελας! Νέα πρόσωπα πρωταγωνιστούν στα σήριαλ που προβάλλονται στις τηλεοράσεις από τα λεγόμενα δελτία ειδήσεων. Πρωταγωνιστής ο Παναγιώτης Βλαστός. Γκεστ σταρ ο Τρομπούκης.
Οχι! Η 16μελής οργανωμένη συμμορία που κατηγορείται για συμβόλαια θανάτου και την απαγωγή του εφοπλιστή Π. Παναγόπουλου δεν φιλοδόξησε ποτέ να γίνει κόμμα εξουσίας. Την εξουσία πολλοί εμίσησαν, την παραεξουσία ουδείς.
Απ’ τον Αλμούνια στον Μπαρόζο κι απ’ τον Μπαρόζο στον Αλμούνια. Σαν να λέμε απ’ τον Άννα στον Καϊάφα κι απ’ τον Καϊάφα στον Άννα. Κατά μίαν άποψη.
Μην μιλάτε, μην μιλάτε/ κι η Κυβέρνηση κοιμάται! Πάει και αλλιώς. Μην μιλάτε, μην μιλάτε/ κι η Κυβέρνηση ξιπάται!
Και αστυνομικοί, λέει, σε κύκλωμα μαστροπείας. Σιγά την είδηση. Σαν να λέμε ότι σκύλος δάγκωσε άνθρωπο και μας φάνηκε παράξενο.
Κυβερνηση Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ πρότεινε ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης. Λόγια της ζέστης ή λόγια της λαύρας. Ούτως ή άλλως δεν χάλασε κι ο κόσμος αν λέμε και καμιά κουβέντα για να περνά η ώρα μας. Με την έννοια αυτή εγώ προτείνω κυβέρνηση ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ.
ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ τα 200 τα κρούσματα της νέας γρίπης χθες. Σήμερα που θα διαβάζετε εσείς την στήλη μπορεί να έχουν ξεπεράσει και τα 300.
ΔΕΝ ΗΔΥΝΗΘΗΝ ποτέ να εννοήσω τον επί πατραγαθία εγωϊσμόν· απορώ δε πώς ευρίσκονται άνθρωποι αναπαυόμενοι επί δαφνών ξηρών και ανηκουσών εις άλλους, χωρίς να τας αισθάνωνται ενοχλητικώς τριζούσας και διαμαρτυρομένας από την ράχιν των”. Δεν τα έγραφε μόνο για την εποχή του ο πολύς Πολύβιος Δημητρακόπουλος στη "Χρυσή Διαθήκη" του!
ΚΑΠΟΤΕ ΣΕ ΜΙΑ λαϊκή εξέγερση ο όχλος είχε λιθοβολήσει ένα άγαλμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του είχε παραμορφώσει το πρόσωπο. Οι αυλικοί του τού συνέστησαν να τιμωρήσει σκληρά τους πρωταίτιους. "Δεν υπάρχει ποινή ισάξια με το έγκλημα που διέπραξαν οι άνθρωποι αυτοί που τόλμησαν να λιθοβολήσουν το σεπτό σου πρόσωπο", του είπαν. Ο Μέγας Κωνσταντίνος άγγιξε με τα δάχτυλά του το πρόσωπό του και τους είπε: "Εγώ δεν νιώθω στο πρόσωπό μου καμιά πληγή". Και τους συγχώρεσε.
Με στίχους, της γης μου/ τα όρια, σημαδεύω./ Κτερίσματα μνήμης./ Εικονίσματα ανθρώπων./ Βάγια χλωρά, δεμένα με κλωνάρια/ ελιάς./ Τσιγάρα σέρτικα./ Στις τάμπιες της ρίμας/ χάνομαι ολοένα/ την εξόρυξη φοβάμαι/ του λόγου/ τους ραχάτες της λήθης/ του υδροφόρου ορίζοντα/ την οργή".
Το ποίημα "Προσωπογραφία με τέμπερα" της Γιώγιας Σιώκου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis:sch.gr

Χανιώτικα Νέα(10.07.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΑΠ’ ΟΛΑ ΕΧΕΙ ως γνωστό ο μπαξές των “πεταχτών”. Ωστόσο δεν είναι δυνατό να είναι ανθισμένα κάθε μέρα όλα τα λουλούδια. Πολλοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν την άνθηση, βλέπετε. Για σένα τα γράφω, γείτονα, που μου παραπονέθηκες ότι δεν γράφω τελευταία για την ΑΕΚΑΡΑ μας!
Ο ΚΑΥΣΩΝ, του καύσωνος, τω καύσωνι, τον καύσωνα, ω καύσον Με το που ξημέρωσε χθες άρχισαν να κλίνουν τη λέξη τα τζιτζίκια. Η δική τους απόλαυση, δικό μας μαρτύριο. Το ίδιο προβλέπεται και για σήμερα. Θάλαττα, θάλαττα!
ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ των διακοπών. Ενας τίτλος. Οι διακοπές πήγαν διακοπές. Ενας άλλος τίτλος. Διαλέγετε και παίρνετε για να περιγράψετε την κρίση που περνάει εφέτος ο τουρισμός.
ΠΡΕΠΕΙ ΔΗΛΑΔΗ να ‘ρθει το φθινόπωρο για να αποφασίσει η Κυβέρνηση τη μείωση των κρατικών δαπανών; Αφελής ρητορική ερώτηση.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ τα κρυμμένα λύτρα; Αν δεν καταλάβατε για ποια λύτρα μιλάμε να επαναδιατυπώσω την ερώτηση μεταθέτοντας κατά μία λέξη το άρθρο. Πού είναι κρυμμένα τα λύτρα, λοιπόν; Ε όχι και ποια λύτρα τώρα, ε όχι και ποια λύτρα!
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ να μην τσιγγουνευτούμε τα μπράβο στην Αστυνομία για την αποκάλυψη της συμμορίας της απαγωγής του εφοπλιστή Παναγόπουλου. Εκανε το αυτονόητο θα μου πείτε. Εντάξει, αλλά χαράς στον τόπο αν σ’ όλους τους τομείς και για όλες τις περιπτώσεις γινόταν απλά και μόνο το αυτονόητο.
ΣΚΟΤΩΣΤΕ τον δράκο του δάκου χωρίς να πειράξετε το περιβάλλον! Σε αναζήτηση ενός νέου Αϊ Γιώργη βρισκόμαστε. Θα τον βρούμε;
ΑΥΞΑΝΟΥΝ ώρα με την ώρα τα κρούσματα της νέας γρίπης. Οχι! τους θανάτους λόγω του τσιγάρου δεν τους μετράμε.
ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ κάναμε να τον δούμε τον κύριο Μάνθο, τον Μάθιου Νίμιτς ντε! Καλώς τονε κι ας άργησε! Πολύ μας είχαν λείψει τα σούρτα- φέρτα του από Αθήνα σε Σκοπιά και από Σκόπια σε Αθήνα. Τα πάνω - κάτω του και τα κάτω - πάνω του.
Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ αριθμός των τερμιτών που ζουν στον πλανήτη μας είναι δεκαπλάσιος του πληθυσμού των ανθρώπων. Ας το έχουμε υπόψη μας κι αυτό!
ΤΟ ΟΤΙ ΕΔΕΣΕ με αγάπη, με μαστοριά και με μεράκι, όπως μόνο αυτή ξέρει, το “Βιβλίον του Διδασκάλου”, που το είχα αποκτήσει εν έτει 1971, τρία χρόνια πριν αρχίσω να κάνω τον δάσκαλο και μάλιστα χωρίς να δεχθεί χρήματα, με καταϋποχρέωσε. Κατάπολλα όμως, σ’ ευχαριστώ, Βιβή και για την κουβέντα που κάναμε, μια κουβέντα καρδιάς για τις μαθητικές μνήμες.
Ο ΓΑΪΟΣ ΦΑΒΡΙΚΙΟΣ, ρωμαίος στρατηγός του 3ου π.Χ. αιώνα, ήταν ονομαστός για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του. Μια φορά οι Σαμνίτες, ένας γειτονικός λαός, που ετοιμαζόταν να επιτεθεί εναντίον της Ρώμης, του έστειλαν πρέσβεις με πλούσια δώρα. Οταν τα είδε ο Φαβρίκιος τα άγγιξε με τα δάχτυλά του, τα μάτια του, τα αυτιά του και το στόμα του και τους είπε: “Οσο θα είμαι κύριος αυτών των σημείων του σώματός μου, η προσφορά σας θα μου είναι άχρηστη”.
“... Να σεβόμαστε το δικαίωμα των αθώων,/ για ένα μέρος στο χώρο του ονείρου/ και να γεύονται τη μαγεία της αγάπης/ στον ίσκιο ενός δεντρολίβανου./ Απόψε με γονάτισε η ενοχή και η τύψη/ που είπαμε ψέματα στα παιδιά/ και ειρωνευτήκαμε τους ηλικιωμένους.”
Από το ποίημα “Πρέπει να μάθουμε”, του Κώστα Χελμού
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(09.07.09)

τυπώστε αυτό τοάρθρο

Eυθύβολα και μη...

Γράφει ο
NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ.
KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail:nek@haniotika-nea.gr

Xανιώτικο αυγινό
Μετά από πολύ καιρό, ξαναζώ -τούτη την εποχή- πολλά ξημερώματα κι απολαμβάνω κάθε ένα από αυτά για διαφορετικούς λόγους!
...Και κάθε φορά, κάθε που θα τρυπώσει η πρώτη ηλιαχτίδα μέσα από το μεγάλο παράθυρο του σαλονιού -δείγμα ότι η μικρή... έχει αφεθεί για τα καλά στην αγκαλιά του Μορφέα, κι ετοιμάζομαι να την αποθέσω στην κούνια της- κάθε φορά εκείνη ακριβώς τη στιγμή γεννάται η λαχτάρα μου να αρπάξω τον στυλό, το χαρτί και να προσπαθήσω να συλλαβίσω σιγά - σιγά, προσεκτικά πάνω στο τελευταίο όλα τα συναισθήματα που με διακατέχουν έχοντας τη θέα της μέσα στο αυγινό φως απλωμένης πόλης.
Κι ας μη το 'χω ως τώρα καταφέρει να γράψω για το κάθε διαφορετικό καλοκαιριάτικο χανιώτικο ξημέρωμα, έχω κρατήσει... μέσα μου τις διαφορετικές εικόνες!
Με αυτές συντροφιά αφήνομαι κι εγώ στον γιο του Υπνου που ήδη έχει στείλει τα πρώτα όνειρα στη μικρή, όπως μου μαρτυρά το γελαστό της χειλάκι...
...Αφήνομαι έχοντας πλημμυρίσει πρώτα από τις εικόνες της πόλης και του παιχνιδίζοντος πάνω της φωτός... Και προσπαθώντας να ορίσω ποιο απ' όλα τα αυγινά είναι το πιο όμορφο πάντα καταλήγω πως "ομορφότερο είναι το επόμενο που θα δω".
Ετσι κάπως συμβαίνει και κάπως έτσι τα ξημερώματά μου... Γεμάτα αυγινό φως που λούζει την πόλη, άλλοτε στο πορτοκαλί και άλλοτε στο κόκκινο, πάντα με γαλαζομπλέ λευκό κι ανάλογα την Ουράνια έμπνευση μια υπέροχη πανδαισία από όλα τα χρώματα που μπορεί να καταλάβει το μάτι και η ψυχή!
Μπροστά σε αυτό τον μοναδικό καμβά που απλώνεται μπροστά μου, ο κάθε λόγος μου
-προφορικός ή γραπτός- απλά μοιάζει ελάχιστος και αδύναμος...
Είναι οι άλλες φορές που με κάνουν να μη καταγράφω τα που νιώθω και τα που από το Σόδυ αγναντεύω!
Είναι μάταιο να κυνηγώ να αιχμαλωτίσω την όποια ομορφιά, σκέφτομαι...
Μάταιο να προσπαθώ να εκφράσω τα εκπεφρασμένα, να δείξω τα αποδεδειγμένα, σκέφτομαι!
...Κι ακόμη σκέφτομαι πως όμορφο είναι να μπορεί ο κάθε ένας αυτά που νιώθω να νιώθει, κι αν συμβαίνει αυτό, είμαι πιο ευτυχισμένος...
Χανιώτικα Νέα(08.07.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΡΙΤΗ ΣΗΜΕΡΑ, πλην όμως ειδικά εφέτος τριτιάτικα έπεσε η γιορτή της Αγίας Κυριακής. Αγία Τρίτη πάντως δεν υπάρχει κι έτσι οι δυο μέρες δεν μπορούν να κάνουν τα δανεικά. Υπάρχει όμως Αγία Παρασκευή που, ναι καλά το μαντέψατε, εφέτος τυχαίνει η γιορτή της Κυριακή. Κοιτάξτε στο ημερολόγιό σας, 26 Ιουλίου, και επιβεβαιώστε το!
ΧΑΛΑΡΑ αρχισα, το ξέρω! Παλιά μου τέχνη κόσκινο, προκειμένου ν’ αρχίσει να υπακούει το μολύβι. Κάνει τόση ζέστη σήμερα. Διορθώνω. Εκανε τόση ζέστη χθές. Το δικό σας σήμερα, δικό μου χθές. Τα ‘χουμε ξαναπεί αυτά.
ΔΟΥΛΕΙΑ κι αυτη να είσαι πρωθυπουργός! Να απολαμβάνουν όλοι τα μπάνια τους και να υπάρχουν κάποιοι να σου λένε ότι πρέπει να πάρεις πρωτοβουλίες. Και να ‘χεις από δίπλα και τον Τατούλη να σ’ αποκαλεί βαρίδι.
ΚΑΛΑ, ΑΥΤΟΣ έφυγε νωρίς. Ναί για τον Πέτρο Τατούλη, λέω. Που τουλάχιστον, αν μη τι άλλο, κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι εγκατέλειψε το καράβι μαζί με τους ποντικούς.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΟΥΚΑΡΙΑΡΑ την ψήφο μας. Ολοι γι’ αυτήν γνοιάζονται, πλην όμως αυτή το παίζει δύσκολη και δεν φαίνεται να γνοιάζεται για κανέναν. Η κατσίκα έπαψε προ πολλού να τρώει ταραμά.
ΑΝΟΡΓΑΝΩΤΗ οργάνωση ή οργανωμένη ανοργανωσιά; Και το ένα και το άλλο μπορεί να είναι ο ορισμός του ελληνικού κράτους. Προπάντων το καλοκαίρι. Και ιδιαιτέρως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, που είναι παχιές οι μύγες.
ΤΡΕΙΣ ΚΡΗΤΙΚΟΙ, δύο Ρεθεμνιώτες κι ένας Χανιώτης, στην 16μελή οργανωμένη συμμορία απαγωγής του εφοπλιστή Παναγόπουλου. Αυτό έλειπε, να λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή!
ΟΤΑΝ ΕΓΡΑΦΑ τη στήλη, τα κρούσματα, και μη με ρωτήσετε ποια κρούσματα, ήταν 151. Οταν εσείς θα την διαβάζετε σίγουρα θα είναι περισσότερα. Δουλειά επιδημιολόγου ή λοιμωξιολόγου η μέτρηση;
ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ δήλωση μετανοίας! Να αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας το τσιγάρο και να αποδέχονται αδιαμαρτύρητα την ποινή των παρά μία τεσσαράκοντα ραβδισμών στην περίπτωση που ξανασυλλαμβάνονται να καπνίζουν δημόσια! Προς τον υπουργό Υγείας, Δημήτριο τον Μεγαλοπρεπή, η πρόταση. Για τους καπνίζοντες.
ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ οτι διά του σιγαρέτου λησμονεί ο άνθρωπος τας συμφοράς του. Εσο βέβαιος ότι εάν το σιγαρέτον έλειπεν από τον κόσμον, ουδέποτε ο άνθρωπος θα είχεν ανάγκην αυτού, δια να λησμονήση τας συμφοράς του. Είμαι σίγουρος ότι αν ζούσε τη σήμερον ημέρα ο πολύς Πολύβιος Δημητρακόπουλος δεν θα είχε καμια αντίρρηση ν’ αλλάξει στη "Χρυσή Διαθήκη" τον οίνον με το σιγαρέτον.
ΚΑΠΟΤΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ βρήκε ένα δειλό στρατιώτη να κρύβεται στα μετόπισθεν την ώρα της μάχης. “Πώς σε λένε;” τον ρώτησε οργισμένος. “Αααααλέξανδρο!”, απάντησε εκείνος τρέμοντας. Ο Μέγας Αλέξανδρος του είπε. “Η θα αλλάξεις διαγωγή ή θα αλλάξεις όνομα”.
“... Αν δεν μπορείς σοφός δάσκαλος να γενείς/ που με το ήθος και τις γνώσεις σου/ η πλανεμένη νιότη στο καλύτερο θα βαίνει,/ γίνε πηγή ενάρετης ζωής/ που όποια ψυχή διψά, θα πάει να πιει/ και τ’ όνομά σου με χαρά θα το μαθαίνει...”
Από το ποίημα “Αν δεν μπορείς”, του Γεωργίου Αθαν. Σαρκόπουλου
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(07.07.09)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Με τον αέρα του Αεράκη

Πατείς με πατώ σε έτρεξε ο κόσμος στην Ανατολική Τάφρο για να παρακολουθήσει τις παραστάσεις του έργου “Ο κουρέας της Σεβίλλης”, που ανέβασε το ΔΗΠΕΘΕΚ, στις 29 και 30 Ιουνίου και την 1η Ιουλίου. Σχεδόν το αδιαχώρητο στις άβολες, αν μη τι άλλο, κερκίδες του θερινού μας θεάτρου (καλό κακό άλλο δεν έχουμε) και τις τρεις ημέρες. Η καλύτερη απόδειξη ότι οι Χανιώτες (που δεν είμαστε και το πιο εύκολο κοινό, για να μην πούμε ότι είμαστε απ’ τα δυσκολότερα) θεωρούμε δεδομένη πια, την ποιότητα της όποιας παραγωγής του ΔΗΠΕΘΕΚ, χωρίς να ζητάμε προηγουμένως να θέσουμε τον δάχτυλον επί τον τύπον των ήλων.
Το θέατρό μας κατέχει μια απ’ τις πρώτες θέσεις, ανάμεσα στα θεατρικά σχήματα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Πολιτισμού, υπογράμμισε στον χαιρετισμό του, στην πρεμιέρα, ο κινών τα νήματα του κρητικού θεατρικού μας εμείς, καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕΚ Μιχάλης Αεράκης, αποδίδοντας σ’ όλους τους άλλους, πλην του εαυτού του, τα εύσημα γι’ αυτό. Ωστόσο κι οι πέτρες σ’ αυτόν τον τόπο ξέρουν ότι αν έλειπε, ο αέρας του Αεράκη, όπως και άλλη φορά έχω γράψει, δεν θα ‘χε αυτή την φορά κι αυτήν την φόρα που έχει το ΔΗΠΕΘΕΚ. Με την έννοια ότι χάρη που δεν λογίζεται, μηδέ μιστό δεν είναι, το γράφω αυτό. Και χωρίς σε καμία περίπτωση να θέλω να μειώσω την προσφορά, κανενός φορέα ή προσώπου...

Παιδί της τοπικής αυτοδιοίκησης

Το ΔΗΠΕΘΕΚ έχει την τύχη να έχει χρυσό του χορηγό την ΑΝΕΚ και επιχορηγείται όσο επιχορηγείται από το ΥΠ.ΠΟ. Ε.ΚΕ.ΘΕ.Χ. και από την περιφέρεια Κρήτης. Είναι ωστόσο, όπως επίσης τόνισε στον χαιρετισμό του ο Μιχάλης Αεράκης, παιδί της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Παιδί της τοπικής αυτοδιοίκησης, όλης της Κρήτης βεβαίως, καθώς μέτοχοί του είναι εκτός από τον βασικό μέτοχο, δήμο Χανίων και η ΤΕΔΚ Ν. Χανίων, και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου και η ΤΕΔΚ Ν. Λασιθίου και ο δήμος Σούδας και ο δήμος Νέας Κυδωνίας και ο δήμος Πλατανιά και ο δήμος Ακρωτηρίου και ο δήμος Ανατολικού Σελίνου και ο δήμος Βουκολιών και ο δήμος Ελευθερίου Βενιζέλου και ο δήμος Θερίσου και ο δήμος Κεραμειών και ο δήμος Κισάμου και ο δήμος Κολυμπαρίου και ο δήμος Πελεκάνου και ο δήμος Κρυονερίδας, και ο δήμος Βάμου και ο δήμος Καντάνου και να δείτε ότι του χρόνου τέτοιον καιρό θα ‘ναι κι άλλοι.
Χάρις και σ’ αυτούς τους μετόχους, μετόχους που δεν εισπράττουν αλλά πληρώνουν κατά τον δήμαρχο Χανίων Κυριάκο Βιρβιδάκη στον χαιρετισμό του, το ΔΗΠΕΘΕΚ δεν χρωστάει ούτε ένα ευρώ πουθενά.
Το είπε με έμφαση ο Μιχάλης Αεράκης στον δικό του χαιρετισμό αυτό. Απαραίτητη προϋπόθεση για την κατάκτηση των όποιων στόχων είναι για έναν φορέα η οικονομική αυτοδυναμία, βλέπετε. Καθώς ισχύει πάντα το υπό του Δημοσθένους λεχθέν: Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστίν γενέσθαι των δεόντων.

Υπηρέτες του θεάτρου μας

Υψηλού επιπέδου “Ο Κουρέας ης Σεβίλλης” (σε μετάφραση της Ζάννας Αρμάου), έτσι όπως το ΔΗΠΕΘΕΚ τον ανέβασε παρουσιάζοντάς τον στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου. Ολοι, ο καθένας εφ’ ω ετάχθη, από τον σκηνοθέτη- διασκευαστή, τον δικό μας πια Θανάση Θεολόγη, (βοηθός του η Ιωάννα Δελάκου), μέχρι τον νεότερο ηθοποιό και τον τελευταίο τεχνικό, έδωσαν το “άπαντο” τους γι’ αυτό. Ο Αντώνης Χαλκιάς που είχε την ευθύνη των σκηνικών (βοηθός του η Μαίρη Τετράδη- Χαλκιά) των κοστουμιών και των φωτισμών, ο Γιούρι Στούπελ που έντυσε μουσικά την παράσταση, ο Πέτρος Γαλλιάς που δίδαξε τις χορογραφίες, ο Γιάννης Καλατζόπουλος που έγραψε τους στίχους των τραγουδιών και κυρίως οι ηθοποιοί, αυτοί που εν τέλει σήκωσαν στις πλάτες τους την όλη ευθύνη.
Η Θάλεια Προκοπίου στο ρόλο της Ροζίνας, ο Νίκος Δαδινόπουλος (να τον λέμε... Δαδινοπουλάκη, με δεδομένο ότι πρεπίζει πολύ συχνά τη θεατρική μας ομάδα) στον ρόλο του Μπαζίλιο, η Ιωάννα Δελάκου στους ρόλους της Μαρσελίνας και του συμβολαιογράφου, ο Αντώνης Καλογήρου στους ρόλους του Ξυπνούλη και του συμβολαιογράφου, ο Γιάννης Αϊβάζης στον ρόλο του κόμη Αλμαβίβα, ο Τάσος Παλαντζίδης στον ρόλο του Μπάρτολο, και πάνω απ’ όλους ο Γιώργος Παρτσαλάκης. Κι αυτό όχι βέβαια, γιατί είναι καταδικός μας αλλά γιατί έδωσε ας μου επιτραπεί η έκφραση ρέστα, στον ρόλο του Φίγκαρο, του πρωταγωνιστή του έργου.
Τα παρατεταμένα θερμά χειροκροτήματα στο τέλος κάθε παράστασης, μικρά αντίδωρα των μεγάλων ευχαριστώ των θεατών, ήταν πάντως για όλους. Σαν άτομα, μα προπάντων σαν ομάδα.
Σαν υπηρέτες του θεάτρου μας λειτούργησαν εντέλει όλοι!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(06.07.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο


--------------------------------------------------------------------------------
Σχόλια Αναγνωστών

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Από την ποιητικη συλλογη του Βαγγέλη Κακατσακη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Μπροστα στο δημόσιο συμφέρον δεν υπάρχουν για μένα σύντροφοι, φίλοι και συγγενείς. Ωραίο ακούγεται αυτό που είπε, στο περίπου τα λόγια του, ο Γιώργος Παπανδρέου. Και βεβαίως ωραιότερο θα είναι αν αύριο μεθαύριο γίνει πράξη. Το ωραιότατο; Αν όλοι στο ΠΑΣΟΚ έχουν τέτοιας λογής αντιλήψεις.
Αν εΙναι να βγει αύριο μεθαύριο το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και κυβερνά έτσι όπως κυβερνά η Νέα Δημοκρατία, να μη σώσει να βγει. Κάθετος ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.
ΙδοΥ η λΥση, η μόνη λύση για να υλοποιηθεί η απαγόρευση για το κάπνισμα, κύριε Αβραμόπουλε. Να διορίσετε καπνοφύλακες! Έτσι θα ...σκοτώσετε και δεύτερο τρυγόνι, αφού θα καταπολεμήσετε και την ανεργία. Πώς και δεν το σκεφτήκατε, αλήθεια;
Θα εκδοθεΙ, δεν θα εκδοθεί, θα εκδοθεί, δεν θα εκδοθεί, θα εκδοθεί, δεν θα εκδοθεί, θα εκδοθεί... Όχι δεν μαδώ σήμερα τη μαργαρίτα για να δω τι θα μου πει σχετικά με την έκδοση ή τη μη έκδοση του Χριστοφοράκου. Για ένα βιβλίο είναι η έγνοια μου.
Θα επιστρΕψει, δεν θα επιστρέψει, θα επιστρέψει, δεν θα επιστρέψει, θα επιστρέψει... Τώρα μάλιστα!
Αν επιστρΕψει, πάντως, σωθήκαμε! Έχοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία 153 βουλευτών αναλαμβάνει πρωθυπουργός και καθαρίζουμε μια γιά πάντα, τρώγοντας όλοι με χρυσά κουτάλια σε ασημένια πιάτα. Η Ζήμενς να ’ναι καλά.
ΟΥτε μανιτες τα πρωτοβρέξια! Γέμισαν με γαλάζιες σημαίες οι παραλίες του Νομού μας. Χαράς ευαγγέλια για τον τουρισμό μας.
ΘΕλουν δε θελουν θα λιγοστέψουν οι σύγχρονοι Κολοκοτρωναίοι. Αυτοί που καβάλα πάνε για καφέ, καβάλα τον ρουφάνε, καβάλα τον πληρώνουνε, καβάλα συζητάνε. Να κι ένα καλό που θα προκύψει από την αύξηση της τιμής της βενζίνας.
ΕΙναι ή δεν ειναι δικαίωμα το ελεύθερο κάμπινγκ; Και βεβαίως είναι. Όσο και αν δεν το αναγνωρίζουν κάποιοι.
Αν τον ΜΑΝτζιο τον έλεγαν Μαντζιέ και αν ο Σισέ λεγόταν Σίσης, ούτε ο Μάντζιος θα εθεωρείτο περιττός στον Παναθηναϊκό ούτε ο Σισέ απαραίτητος. Τούτων ούτως υποθετικώς εχόντων, αντί να ψάχνει τώρα να βρει ομάδα ο Μάντζιος θα έψαχνε ο Σισέ. Με... αναπαημένα τα 20 τόσα εκατομμύρια ευρώ που κόστισε στον Παναθηναϊκό η μεταγραφή του Γάλλου.
Προς γερω-Χαραλαμπο, Αρμένους. Διάβασα το τελευταίο γράμματσάκι σου στην “Ελευθερόπολι” για την Ελενάρα με την μακρέ ποδάρα και την Ζεχρά την αλανιάρα και παρ’ ότι δεν είχα φάει καρπούζα την έπαθα, όπως οι Αρμενιανοί την ημέρα εκείνη τω καιρώ εκείνω. Μεγάλη αμαρτία που τέτοιας λογής κείμενα δεν γίνονται βιβλία.
Οταν ο Διας ήταν ακόμα μικρός, παίζοντας μια μέρα με την κατσίκα τους την Αμάλθεια της έσπασε το ένα κέρατο. Η Αμάλθεια στεναχωρέθηκε και ο Δίας για να την παρηγορήσει ευλόγησε το κέρατο και το έκανε “κέρας της αφθονίας”. Απο μέσα του έβγαινε ό,τι μπορούσε κανείς να επιθυμήσει. Όταν πέθανε η Αμάλθεια, ο Δίας την έκανε αστέρι. Με το δέρμα της έντυσε την ασπίδα του, που ονομάστηκε αιγίδα και προστάτευε όποιον την κρατούσε. Γι’ αυτό και σήμερα λέμε τη φράση “υπό την αιγίδα κάποιου”.
“Έπρεπε/ να περάσουν τόσα χρόνια/ για να καταλάβω/ πως εκείνο το Α και το Ω/ του Ιερού/ είναι η αρχή και το τέλος/ στη λέξη ΑΓΑΠΩ”...
Το ποίημα “Έπρεπε” του Βασίλη Ν. Καμπύση
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(04.06.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΙ ΧΘΕΣ, όπως και προχθές, ο Ιούλης, Ιούλης το ‘παιξε. Θα συνεχίσει έτσι ή θα αρχίσει να το παίζει κατά το δοκούν; Εδώ είμαστε για να παρακολουθούμε την πορεία του και να την σχολιάζουμε ανάλογα.
ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ ελαλησε μαύρη ρόγα γυάλισε. Μια φορά έπρεπε να λαλήσει ο τζίτζικας για να αρχίσουν να γινώνουν τα σταφύλια. Καμιά ανάγκη δεν έχουμε τους τζιτζίκους τη σήμερον ημέρα. Γι’ αυτό ή σταφύλια τρώεις ή άχερα το ίδιο είναι.
ΚΑΙ ΝΑ ’ΤΑΝΕ προβληματικά μόνο τα σταφύλια, καημός δεν ήτανε! Πού να δεις τα καρπούζια. Γεύση από κολοκύθι, και σαπημένο μήλο... και χαλασμένο ξινόχοντρο.
ΜΕΣΑ Σ’ ΕΝΑ σύννεφο καπνού εφαρμόζονται (;) τα νέα μέτρα για την απαγόρευση του τσιγάρου στους δημόσιους χώρους. Ο,τι του καπνίσει, στην κυριολεξία, κάνει ο καθένας. Με προεξάρχοντα τον έχοντα την ευθύνη του γενικού μπάχαλου Υπουργό.
ΟΧΙ! Στον χώρο των καυσίμων δεν κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Εδώ επικρατεί απόλυτη τάξη. Οι εταιρείες πετρελαιοειδών να ‘ναι καλά, ν’ αβγαταίνουν τα κέρδη τους.
Ν’ ΑΦΗΣΟΥΝ τα πουρνάρια και να πάνε στον γάμο. Από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου η πρόταση. Πουρνάρια τα μπάνια στις ανά την Ελλάδα παραλίες. Γάμος ή σύγκληση της ολομέλειας της Βουλής για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής που θα διερευνήσει την υπόθεση Siemens. Τώρα μάλιστα!
ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ, λέει, τα 100, στην Ελλάδα τα άτομα που προσβλήθηκαν από τη γρίπη Α, την ονομασθείσα κατ’ αρχήν γρίπη των χοίρων. Εχει κι αυτή την έγνοια ο στη θέση του Υπουργού κατά του καπνίσματος ευρισκόμενος, Δημήτριος ο Μεγαλοπρεπής.
ΤΟ ΧΕΙΡΟΝ των χήρων οι χοίροι. Μια άποψη. Το χείρον των χοίρων οι χήροι. Μια άλλη αποψη. Για την ορθογραφία του πράγματος και οι δύο. Φτάνει να μην μπερδέψουν... τα μπούτια τους τα χει-χη-χοι και χαθεί το νόημα.
ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ ΛΑΔΙ για ένα λίτρο αμόλυβδης βενζίνας. Ωρες είναι να το δούμε στα πρατήρια βενζίνης και αυτό!
ΕΝΑ ΜΗΛΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ τον γιατρό τον κάνει πέρα! Πολύ γενικό αυτό. Οτι τα μήλα είναι αποτελεσματικότερα από την καφεΐνη στο να κρατούν τους ανθρώπους ξύπνιους το πρωί, το ξέρατε;
ΠΑΡΑ ΝΑ δυνασαι να πράξης το καλόν και να μη θέλης, είναι προτιμότερον να θέλης και να μη δύνασαι. Από την “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΡΩΤΗΣΑΝ ΚΑΠΟΤΕ τον φιλόσοφο Διογένη: “Πώς μπορεί κανεις, να εκδικηθεί τους εχθρούς του;” “Οταν τους ξεπεράσει σε αρετές”, αποκρίθηκε εκείνος. Σε ποια ηλικία είναι πιο αναγκαία η δόξα”, τον ρώτησαν ξανά. Η απάντηση του Διογένη ήταν η εξής: “Σε καμιά. Στους ανήλικους είναι πολύ νωρίς για να την απολαύσουν και στους ηλικιωμένους πολύ αργά”.
“... Μην είναι προφανής του χρόνου η ιδιότητα/ ενέχουσα την έννοια ενός θεμέλιου νόμου/ να παλινδρομεί μπρος - πίσω, πριν - μετά, διασχίζοντας/ ακόμα και τον κεντρικό μηδενικό πυρήνα του/ με των υπερχορδών την ανυπέρβλητη πρωτογενή ταχύτητα/ σε χώρο πλέον των εκατό διαστάσεων; Ή μην,/το ‘βέλος’ της ροής του Χρόνου, απόλυτου - αναπόλυτου,/ είναι μαζί με τη Συνείδηση φυλακισμένο σε ένα βρόχο,/ μια επίπεδη θηλιά που ανοίγεται στο Πουθενά;”...
Από το ποίημα “Με τις υπερχορδές του Wheeler”
του Τάκη Σκανάτοβιτς
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis:sch.gr
Χανιώτικα Νέα(03.06.09)

τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΙ ΝΑ’ ΜΑΣΤΕ λοιπόν “στον θείο Ιούλιο μήνα”, για να θυμηθώ τον Αλεξανδρινό ποιητή. Στον μήνα που πήρε τ’ όνομά του από τον ρωμαίο αυτοκράτορα Γάιο Ιούλιο Καίσαρα, από τον άνθρωπο δηλαδή που εκτός όλων των άλλων καθιέρωσε το ημερολόγιο που ίσχυσε από το 46 π.Χ. μέχρι το 1923 μ.Χ.
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ μέρα ο Ιούλης το ‘παιξε Ιούλης. Για να δούμε αν θα συνεχίσει να το παίζει έτσι ή αν θ’ αρχίσει τις παρασπονδίες. Μας έχουν συνηθίσει οι μήνες ν’ αλλάξουν τελευταία ρόλους, σαν τα ποκάμισα.
ΟΣΟΙ ΠΑΛΙΑ καπνίζανε και τώρα το ‘χουν κόψει/ στ’ αλήθεια ξανανιώσανε κι έχουν αλλάξει όψη! Από τον μαντιναδολόγο της στήλης Ηλία Σταματάκη αυτή η μαντινάδα, όπως και η επόμενη. Φώτισε, Θε μου, τσ’ Ελληνες να κόψουν το τσιγάρο, να δουν υγειά, να δουν λεφτά, δυο κέρδη με ένα σμπάρο. Ούτε γιατρός πνευμονολόγος, ο και ποιητής Γρηγόρης Γεωργουδάκης, να ‘τανε!
ΘΑ ΕΚΔΟΘΕΙ δεν θα εκδοθεί, θα εκδοθεί, δεν θα εκδοθεί, θα εκδοθεί, δεν θα εκδοθεί... Μαργαρίτα για μαργαρίτα δε θα μείνει πάλι αμάδητη. Για την έκδοση ή τη μη έκδοση του Χριστοφοράκου, βεβαίως.
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ γι’ αποδείξεις και ονόματα/ να καταρρεύσει κινδυνεύει το οικοδόμημα/ οι γάτες έχουνε ήδη βγει στα δώματα/ και διαδηλώνουν για τα νόμιμα! Οσο να ‘ναι με λίγη καλή προσπάθεια, καταλαβαίνει κανείς τι θέλει να πει ο εκ του προχείρου ποιητής στο παραπάνω τετράστιχο.
ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ στο μηχανάκι. Από το μηχανάκι στο ποδήλατο. Κι ας ανεβαίνει η τιμή της βενζίνας μέχρι τα σύννεφα.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ εν Χανίοις παράσταση του “Κουρέα της Σεβίλλης” είχε τελειώσει πριν από δύο ώρες, δύο απ’ τους θεατές ωστόσο είχαν ξωμείνει στις κερκίδες και κουβέντιαζαν του καλού καιρού. Το φεγγάρι που τους έβλεπε από ψηλά διηγήθηκε την άλλη μέρα στον ήλιο ότι ήταν ο Βιτσέντζος Κορνάρος και ο Γεώργιος Χορτάτζης. Κάποια στιγμή, σαν να πήρε το μάτι του, λέει, κι ένα τρίτο πρόσωπο.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ παίζει με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Τα παιδία παίζει επικινδύνως με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
ΦΟΥΣΤΑΝΙΑ -Παντελόνια 18-0! Εκεί που το αποτέλεσμα ήταν πριν από 10 χρόνια το αντίστροφο, Φουστάνια- Παντελόνια 0-18 δηλαδή, και πριν από πέντε χρόνια ισόπαλο! Καθόλου σουρεαλιστικό αυτό το “πεταχτό”. Μετρήστε σ’ έναν γάμο, στον χορό της νύφης, πόσες γυναίκες φορούν φουστάνια και πόσες παντελόνια και επιβεβαιώστε το!
ΚΡΙΣΗ ΚΡΙΣΗ μα ποια κρίση/ που δεν είμαστ’ όλοι ίσοι/ άλλοι “πλέμπα” κι άλλοι “κροίσοι” / και καμιά δεν βλέπω λύση. Και δεύτερο... χτύπημα από τον τη σήμερον ημέρα εμφανισθέντα εκ του προχείρου ποιητήν. Απορώ και εξίσταμαι τι τον έπιασε!
Η ΚΟΡΝΗΛΙΑ, μητέρα του Γάιου και του Τιβέριου Γράκχων, προέτρεπε τα παιδιά της να γίνουν σπουδαίοι άνθρωποι με τα εξής λόγια: “Ως πότε, λοιπόν, θα με λένε κόρη του ένδοξου στρατηγού Σκιπίωνα; Πότε θ’ ακούσω να με λένε μητέρα των Γράκχων;”.
... “Ο χρυσοπράσινος Θεός του θέρους/ με τα πυρακτωμένα γαλανά μαλλιά/ περνάει δίπλα σου ξυστά καλπάζοντας/ επάνω στο τρελό άλογο του φωτός/ δίνοντας μια βιτσιά στα όνειρά σου/ - πόσα; αμέτρητα, χιλιάδες/ που κρύβονταν μέσα στο αίμα σου/ κι εκείνα ξαναμμένα αφηνιάζοντας/ ορμούνε καταπάνω σου μελίζοντας ηδονικά/ καθώς οι Βάκχες τον Πενθέα.”
Από το ποίημα “Θερινό” της Λένας Παππά
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr
(Χανιώτικα Νέα)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Eυθύβολα και μη...

Eυθύβολα και μη...
Γράφει ο
NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ.
KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail:nek@haniotika-nea.gr

Τα τσιγάρα, τα ποτά
και τα ξενύχτια...
Ο τίτλος του παρόντος σημειώματος -ως φαίνεται και δια γυμνού οφθαλμού(;)- είναι φανερά αβανταδόρικος για οποιονδήποτε γράφοντα θέλει να καταπιαστεί με ένα από τα τρία (τσιγάρα, ποτά, ξενύχτια)! ή άμα λάχει και με τα τρία!
Οσον αφορά εμένα εν αρχή καταπιάνομαι με τα τσιγάρα που από σήμερα λέει δεν πρέπει να καπνίζονται σε δημόσιους χώρους!
Η "πεζή πραγματικότητα" των ημερών βέβαια είναι τελείως διαφορετική για να καθόμαστε να ασχολούμαστε παραπάνω απ' όσο πρέπει με το ζήτημα, γι' αυτό δηλώνω ότι όποια αναφορά κι αν γίνει θα είναι και μόνον... επιδερμικά!
Η "πεζή πραγματικότητα" εξάλλου έχει να κάνει με τους Χριστοφοράκους, το κλείσιμο του Ε.Τ., τον θάνατο του βασιλιά της ΠΟΠ -που δίκαια ή άδικα φτιάχνουν πρωτοσέλιδα, την ίδια στιγμή που άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους ή δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι τους! [Αλλά ας είναι· εκείνοι που δημιουργούν αυτά τα δήθεν προβλήματα για να σκεπάσουν τα ζωτικότερα, σ' εκείνους το φταίξιμο!].
Για να επανέλθω όμως στο θέμα της ημέρας, πιστεύω ότι με την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους το "νέο μέγα θέμα" -και εδώ είμαστε και να μου το θυμόσαστε- θα ζήσουμε και πάλι τέτοιες ιλαροϊστορίες, όπως εκείνες των ημερών που ο Παπαθεμελής θέλησε να κλείνουν τα μαγαζιά από τις 2 π.μ.!
Με άλλα λόγια μου μοιάζει κομματάκι δύσκολο να εφαρμοστεί, ειδικά στην Ελλάδα όπου -ας μη παραμυθιαζόμαστε- η... "παρα-νομία" είναι πολύ πιο ισχυρή του όποιου νόμου και τέτοιου είδους μέτρα δεν μας αγγίζουν! Και βέβαια, για να μη παρεξηγηθώ, με τον όρο "παρα-νομία" νοούνται όλα εκείνα τα μικρά και μεγάλα παραθυράκια του νόμου που θα βρουν όλοι όσοι είναι κατά αυτού του μέτρου και θα τα κάνουν παντιέρα και σύμβολο επανάστασης ενάντια στον... "αυταρχικό αυτό νόμο"!
Και για να μη παρεξηγούμαστε ο παραπάνω εντός εισαγωγικών χαρακτηρισμός δεν είναι του γράφοντος αλλά εκείνων που ήδη έχουν πάρει σβάρνα τα κανάλια και επιχειρηματολογούν!

Υ.Γ. Το καλύτερο μέτρο κατά του καπνίσματος και των βλαβερών συνεπειών του στην υγεία βέβαια θα ήταν η σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών από το σχολείο αλλά... ζητάω ψύλλους στ’ άχερα θα πείτε!




>> τυπώστε αυτό το άρθρο