ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Ξεσηκωθείτε βρεεε!!

Είναι τουλάχιστον κρίμα να σπιλώνεται κατά τέτοιο τρόπο το όνομα ενός πολιτικού που ο πρότερος βίος του δεν έχει δώσει αφορμή για όποιο... κακόβουλο σχόλιο που στόχο έχει όχι μόνον τον ίδιο αλλά και ολόκληρη την οικογένειά του!
Κρίμα, χίλιες φορές κρίμα να πέσετε να τον φάτε τον χριστιανό!
Θα ?πρεπε να ξεσηκωθούν τουλάχιστον πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους του και να ξεκινήσουν στάσεις εργασίας, απεργίες, συγκεντρώσεις για να συμπαρασταθούν στον άνθρωπό τους!
Εξάλλου ποιος άλλος από τον λαό· τους ψηφοφόρους, αυτούς τους μόνους πραγματικούς φίλους που σε τέτοιες δύσκολες στιγμές φαίνονται, θα μπορούσε να του συμπαρασταθεί;
Το έργο αυτό το έχουμε άπειρες φορές δει να παίζεται και γιατί όχι να μην συνεχιστεί να υφίσταται μια τέτοια κατάσταση!
Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά 'είμαστε, μια ωραία ατμόσφαιρα' που έλεγε και ο Ηλιόπουλος! Ετσι μου ?ρχεται να φωνάξω κι ένα σύνθημα για το καλό: 'Ψωμί κι ελιά και Κώτσο βασιλιά'!
Ασχετο;
...Αυτοί ήταν, είναι και θα είναι οι εθνοπατέρες μας! Αυτοί κρατούσαν, κρατούν και θα κρατούν το πηδάλιο αυτού του καραβιού που ως δικό τους δικαιούνται να το κάνουν ό,τι θέλουν!
Οι υπόλοιποι που είμαστε εντός του καραβιού, απλά πρέπει να αισθανόμαστε συνένοχοι, συμμέτοχοι σε αυτήν την πορεία που χαράσσεται!
Δεν την έχετε συνειδητοποιήσει την αλήθεια; Πουλάάάκια μου!!!
Ετσι είναι, και σε όποιον δεν αρέσει, δόξα τω Θεώ, τα σύνορα είναι ανοικτά και μπορεί να ξεκουμπιστεί - να ξενιτευτεί και απ? εκεί να μας γράφει!
Εμείς εδώ μέσα, τόσον καιρόν μάθαμε να εμπιστευόμαστε τους καλύτερούς μας και κάθε φορά με την ψήφο μας τους τιμούμε και μας... τιμούν όπως μπορούν, πατόκορφα!
...Δεν νιώθω απολύτως τίποτα, κενός συναισθημάτων είμαι για όλο αυτό το θέμα που δημιουργήθηκε με τον βουλευτή που έβγαλε το εκατομμύριο στο εξωτερικό για να το σώσει! Κι εγώ στη θέση του το ίδιο θα έκανα! Και ποιος δεν θα το έκανε δηλαδή από όλους μας που θα το είχαμε ζεστό - ζεστό; Ποιος; Ποιος; Εσύ; Σιγά μην το άφηνες να σου το φάει η μαρμάγκα της χρεοκοπίας!
Θα μου πεις 'δεν είμαι όμως εκλεγμένος από τον λαό να πολεμώ στις επάλξεις για το συμφέρον του τόπου, να δώσω το αίμα μου μέχρι τελευταίας ρανίδος'!

Αααα κατάλαβα! Εσύ μάλλον εξακολουθείς να κοιμάσαι και να ονειρεύεσαι!!!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ! Από κεκτημένη ταχύτητα, κατάλοιπο των παιδικών μου χρόνων, η ευχή! Ελάχιστοι νηστεύουν, έτσι όπως η Εκκλησία έχει θεσπίσει τη νηστεία στην εποχή μας. Oπως ελάχιστοι, δεν νήστευαν, πριν από 50-60 χρόνια.
ΝΗΣΤΕΥΕΙ ο δούλος του Θεού, που δεν έχει να φάει. Είναι κι αυτό μια άποψη. Τα είδαμε τα καλά και της πολυφαγίας, όπως και της λεγόμενης καλοφαγίας, ωστόσο. Μια σύγχρονη, η καλύτερη δίαιτα, είναι η νηστεία της Oρθόδοξης Eκκλησίας, η άποψη που έχει επί του θέματος ο φίλoς μου ο γερω-δάσκαλος.
ΝΗΣΤΕΙΑ, νηστεία/ ψωμί και τιμωρία! Το περιπαικτικό τραγουδάκι μιας άλλης εποχής που οι δάσκαλοι δεν άφηναν κάποια παιδιά να σχολάσουν το μεσημέρι και τα κρατούσαν νηστικά στην τάξη τους. Κάποια παιδιά και για λίγο. Oχι όπως κάνουν τη σήμερον ημέρα οι Τροϊκάνοι που τιμωρούν απ’ την άκρα τους Ελληνες, βάζοντάς τους σε μια ατελείωτη Σαρακοστή...
ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ μας ανέβαζαν, τεμπέληδες μας κατέβαζαν τα διεθνή ΜΜΕ. Αλλαξαν, ωστόσο, τακτική τελευταία. Οι πιο σκληρά εργαζόμενοι της Ευρώπης είναι οι Ελληνες, λένε.
ΚΙ ΟΜΩΣ οι ποντικοί, κι όχι ο ποντικός, έφαγαν το τυρί. Ούτε ένας ούτε δύο ούτε δέκα είναι οι βουλευτές που έβγαλαν τα χρήματα τους στο εξωτερικό...
ΣΥΜΦΩΝΑ με ιταλικά ΜΜΕ ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης εναντίον του 'τρομοκράτη χρηματιστή Τζορτζ Σόρος', καθώς ενεπλάκη σε μη εξουσιοδοτημένη χρήση παραγώγων με ξένα νομίσματα, με σκοπό να επιτεθεί στη ρωσική χρηματιστηριακή αγορά. 'Καλό θα είναι πάντως να προσέχει ο Πούτιν, μη τυχόν και συλληφθεί ο ίδιος με ένταλμα του Σόρος!' Από τον 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' το σχόλιο (βλ. εφημ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 16 Φεβρ. 2012).
Η ΑΠΟΛΥΤΗ ντροπή της ΑΕΚ. Κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς φιλάθλους, έγινε προχθές στο Ολυμπιακό Στάδιο, ο αγώνας της με τον ΟΦΗ, γιατί λόγω οφειλών της στην Εφορία, δεν τυπώθηκαν εισιτήρια.
Εκεί, εκεί, στη Δ’ Εθνική/ μαζί με τον Μινώταυρο και την Επισκοπή, την βλέπω την ομάδα μας, Μήτσο!
ΣΤΟΥ ΜΑΗ τον ανθόκηπο βρήκα λουλούδια χίλια/ ένα δεν βρήκα μάτια μου, σαν τα δικά σου χείλια. Ερωτική καθαρά και αυτή η μαντινάδα του Ηλία του Σταματάκη, που επανέρχεται σήμερα. Κανείς δεν λέει, ότι απαγορεύεται να ’μαστε ερωτευμένοι την Σαρακοστή.
Τ’ ΑΓΙΟΥ Κασσιανού του Ρωμαίου αύριο 29 και τελευταία μέρα (δίσεκτος χρόνος γαρ) του Κουτσοφλέβαρου. Στη Μυτιλήνη την έχουν για γιορτή των τεμπέληδων, γιατί ο Αγιος Κασσιανός (προφανώς γιατί γιορτάζει κάθε τέσσερα χρόνια) λένε ότι βαστάει της οκνιάς τα κλειδιά. Εγώ πάντως κανένα δεν ξέρω να ’χει το όνομα Κασσιανός, ξέρω όμως δύο... Κασσιανές. Χρόνια τους πολλά από σήμερα.
ΕΛΕΓΕ ο αββάς Ιωάννης ο Κολοβός: Δεν γίνεται να χτίσει κανείς το σπίτι αρχίζοντας από πάνω και προχωρώντας προς τα κάτω. Από τα θεμέλια θα αρχίσει και θα προχωρήσει προς τα πάνω. Τον ρωτούν: 'Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια;' Αυτός απαντά: 'Το θεμέλιο είναι ο πλησίον. Προκειμένου να τον σώσεις, πρώτος εσύ ωφελείσαι, γιατί απ’ αυτόν κρέμονται όλες οι εντολές του Χριστού'.
'Ηρθανε πάλι τα σπερνά του Μάρτη και τ’ Απρίλη/ ήρθε η σεμνή Σαρακοστή ντυμένη σαν Παρθένα./ Ηρθε ξανά της άνοιξης το μαγικό το δείλι./ Κι όλα καλούνε την ψυχή να ’ρθει, Χριστέ, σε Σένα ·/ να Σου μιλήσει ταπεινά και να σε ικετέψει,/ να της πραΰνεις τους καημούς και τη σκληρή τη σκέψη'
Από το ποίημα 'Ηρθανε πάλι τα σπερνά', του μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (28.02.2012)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Τον διακεκριμένο δάσκαλο και λαογράφο, Σταμάτη Απ. Αποστολάκη θα τιμήσει ο Δήμος Χανίων, με την ευκαιρία της πρόσφατης βράβευσής του για το πολύπλευρο έργο του, από την Ακαδημία Αθηνών.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 5 Μαρτίου και ώρα 19.00 στον χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Χανίων.
Ομιλητής θα είναι ο δάσκαλος – λογοτέχνης, Βαγγέλης Κακατσάκης.

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΚΑΛΥΒΕΣ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ
Ο βασιλιάς Καρνάβαλος ζει...

O Καλυβιανός Καρνάβαλος σε πείσμα των καιρών κι ενάντια, σαν αντίδοτο, στην κρίση, κάνει κι εφέτος μεγαλοπρεπή εμφάνιση αύριο, Κυριακή της τελευταίας Αποκριάς, στις 2:30μ.μ., όπως'μεταδίδουν'... οι εκ Καλυβών καρναβαλίζοντες ανταποκριταί... Παλιά του τέχνη κόσκινο!
Πάνε εξήντα, τόσα, περίπου χρόνια (1954 ήταν) που έκανε την πρώτη επίσημη εμφάνισή του. Κι όπως δείχνουν τα πράγματα όχι άλλα εξήντα, αλλά 6 φορές το 60, χρόνια, θα ζήσει ακόμα! Εγώ τουλάχιστον σ? αυτό το... συμπέρασμα κατέληξα, όταν διάβασα τα 'σκέφτομαι και γράφω' που φιλοξενούνται στον σημερινό Παιδότοπο (μου τα έστειλε, ανταποκρινόμενη σε αίτημά μου, μαζί με πολύ άλλο πλούσιο σχετικό υλικό από την ιστορία του καλυβιανού καρναβαλιού, μια φίλη καθηγήτρια στο γυμνάσιο Βάμου) τεσσάρων καλυβιανακιών που πηγαίνουν στην Α? Γυμνασίου. Στο ίδιο... συμπέρασμα σίγουρα θα καταλήξετε κι εσείς... Ο Καλυβιανός Καρνάβαλος, δεν έχει μόνο παρελθόν, έχει και μέλλον! Προς το παρόν (χάρη στα Καλυβιανάκια και στη δασκάλα τους, που κατά πολλά ευχαριστώ) πάντως... καρναβαλιστείτε καλυβιανά!
Καλές Αποκριές!
Β.Θ.Κ.

'Εν Καλύβαις... τη 26η του αυτού μηνός και έτους'
Αποκράδες ήτανε θαρρώ! Σε τούτο εδώ το τόπο, 58 χρόνια πάνε, που το όνειρο αντάμωσε τη φαντασία και γεννήθηκε Καρνάβαλος μέγας. Ετούτος ο Καρνάβαλος, ο από Καλυβών, ξεκίνησε ταξίδι μακρύ μέσα στο χρόνο. Δίχως κούραση, δίχως τέλος. Μια ακόμα στάση. Τη μοναδική για το 2012. Της Τυρινής θα δείχνει το ημερολόγιο. Από γεννησιμιού του λέει το συνηθίζει.
Την 26η του αυτού μηνός, στις 2:30 τ? απομεσήμερο. Στις Καλύβες συχνάζει. Και φέτος το ίδιο στέκι. Ευθυτενής και καμαρωτός αντάμα με τη βασίλισσα θα υποκλιθεί ιπποτικά. Και κόσμος πολύς θα χειροκροτεί. Θα καρναβαλώνει και σίγουρα προβλήματα σε άλλους θα φορτώνει. Το δικαίωμα στη χαρά, αναφαίρετο. Δίχως έγνοιες στο κεφάλι.
Μιας γιορτής χαρά μετάλη. Κομφετί και σερπαντίνες οι συνήγοροί του.
Και σας το δείλι θε να ?ρθεί, κανένας δε θα λυπηθεί. Το επόμενο ραντεβού μια στάση πιο κάτω.
Η ανανέωση του στοιχήματος με το χρόνο. Στιγμές μοναδικές στο φινάλε!!!
Οι εκ Καλυβών καρναβαλίζοντες ανταποκριταί...

Το Καρναβάλι Καλυβών ήταν, είναι και θα είναι για πάντα μοναδικό και διασκεδαστικό. Οσοι έρχονται από άλλα μέρη είτε για να λάβουν μέρος είτε σαν θεατές το ευχαριστιούνται με την ψυχή τους. Μικροί και μεγάλοι ντύνονται μασκαράδες και λαμβάνουν μέρος σε άρματα ή πεζοπόροι. Οι θεατές φωνάζουν και πετάνε σερπαντίνες και χαρτοπόλεμο στα άρματα ή στους πεζούς και αντίστροφα αυτοί που είναι στα άρματα πετάνε στους θεατές.
Ολοι ευχαριστιούνται και περνάνε καλά. Ενας άνθρωπος κάθεται σε ψηλό μέρος και κρατάει μικρόφωνο και ανακοινώνει ποια άρματα περνάνε και τα σχολιάζει ταυτόχρονα.
Εκείνη η μέρα είναι μέρα χαράς και ξεγνοιασιάς όπου δίνεται η ευκαιρία στον καθένα να διασκεδάσει.
Ατσαλάκη Μαρία - Α΄ Γυμνασίου

Το καρναβάλι στις Καλύβες είναι πραγματικά το πιο τέλειο καρναβάλι. Ο λόγος είναι το ότι μαζεύονται άρματα απ? όλο τον Αποκόρωνα και διασκεδάζουμε όλοι μαζί! Εγώ συμμετείχα πέρυσι σ? ένα άρμα του οποίου το θέμα ήταν οι φτωχοί και οι πλούσιοι άνθρωποι.
Είχε λοιπόν και τη ζωή των πλουσίων και τη ζωή των φτωχών. Δύο σε ένα! Η προετοιμασία των αρμάτων γινόταν ομαδικά σε ένα παλιό γκαράζ στις Καλύβες. Ολοι βοηθούσαν. Εκεί μπορούσες να δεις άρματα με θέμα τον Πάγκαλο, τη Βουλή και γενικότερα το πολιτικό σκηνικό. Το άρμα που ξεχώριζε ήταν αυτό της βασίλισσας.
Μεγάλο που απεικόνιζε ένα παπαγάλο. Μόλις η προετοιμασία των αρμάτων τελείωσε όλοι ήταν ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Ντύθηκαν με τη στολή τους και κατέβηκαν στους δρόμους.
Εκείνη η μέρα θα μείνει νομίζω χαραγμένη στη μνήμη των ανθρώπων που είχαν έρθει.
Ο λόγος ήταν το θέαμα. Αρματα προχωρούσαν στους δρόμους παραταγμένα στη σειρά και δίπλα ο κόσμος να ζητωκραυγάζει. Μασκαράδες και γιρλάντες παντού. Ολα έμοιαζαν σαν παραμύθι! Αφότου το καρναβάλι τελείωσε ακολούθησε γλέντι με τραγούδι και χορό.
Το καρναβάλι αρέσει σ? όλο το κόσμο γιατί είναι μια ευκαιρία όλοι να ξεφύγουν από τα προβλήματα και να διασκεδάσουν. Το καρναβάλι όλοι το αγαπούν και θα συνεχίσουν να το αγαπούν.
Ηλιοπούλου Νικολέτα - Α΄ Γυμνασίου

Καθε χρόνο το καρναβάλι μας είναι ξεχωριστό. Πολλά άρματα με διαφορετικές στολές το κάνουν διαφορετικό από πολλά άλλα!
Το Καλυβιανό Καρναβάλι ξεκίνησε το 1954. Για κάποια χρόνια όμως είχε σταματήσει και ο λόγος ήταν ότι ο Δήμος δεν μπορούσε να το χρηματοδοτήσει.
Πέρυσι λοιπόν πολλά άρματα σατίριζαν την οικονομική μας κατάσταση. Η φτώχεια, η Βουλή και οι βουλευτές έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Σημαντικό όμως ρόλο παίζει και η βασίλισσα του καρναβαλιού.
Πολλές και όμορφες δεσποινίδες παίρνουν μέρος στο διαγωνισμό για το ποια θα μας εκπροσωπήσει αρχίζοντας αυτή τη μεγάλη και καταπληκτική παρέλαση.
Την ημέρα του καρναβαλιού όλοι οι μασκαράδες μαζεύονται στην άκρη του χωριού όπου από εκεί ξεκινάει η παρέλαση. Ολοι χορεύουμε και διασκεδάζουμε και περνάμε όμορφα. Και φέτος η προετοιμασία των αρμάτων άρχισε. Περιμένουμε όλοι λοιπόν τη μεγάλη μέρα.
Ματζοράκη Εύα - Α΄ Γυμνασίου

'Την εποχή εκείνη υπήρχε μια μεγάλη τάση στο να ντύνονται και να μασκαρεύονται οι άνθρωποι. Καθόλη τη διάρκεια των Αποκρεών γινόταν κάθε βράδυ πανζουρλισμός από όλες τις ηλικίες. Κάποτε συνάντησα τον ιδιοκτήτη ενός καφενείου ο οποίος είχε κουκουλωθεί ένα σεντόνι και είχε μασκαρευτεί. Ολα αυτά μου έδωσαν την ιδέα να φτιάξω καρναβάλι, όχι γιατί ήταν η έμπνευση δική μου, αλλά γιατί άκουγα και μιλούσαν για το καρναβάλι των Πατρών, γινόταν μεγάλος θόρυβος γι? αυτό το καρναβάλι και είπα να φτιάξουμε και εμείς. Και μου ήρθε η ιδέα τότε να φτιάξω με μια λαΐνα (στάμνα μεγάλη) το κεφάλι του Καρνάβαλου. Το τοποθέτησα πάνω σε ένα καροτσάκι το οποίο ήταν ένα τετράτροχο όχημα, λάφυρο από τους Γερμανούς. Ενας συγχωριανός μας είχε αναλάβει να σέρνει το γαϊδουράκι και εγώ είχα ντυθεί 'Τελετάρχης'. Είχα φτιάξει το κεφάλι με τη λαΐνα και τη μύτη τα αυτιά κ.ά. με το γύψο. Η συμμετοχή του κόσμου-δείγμα μεγάλης επιτυχίας- ήταν τεράστια και καθολική.
Ολος ο κόσμος συμμετείχε και ήταν μια ατελείωτη ουρά από μασκοφόρους. Θυμάμαι ένα χαρακτηριστικό νούμερο όπου κάποιος είχε ντυθεί 'Διογένης' και είχε ένα πιθάρι με ένα σκοινί και το κρατούσε στη πλάτη του. Ηταν ωραίο νούμερο.
Απόδειξη της επιτυχίας που είχαμε τότε, ήταν ο κόσμος ο πολύς που είχε έρθει, αφού έβλεπες το χωριό από τη μια άκρη ως την άλλη και ήταν κοσμοπλημμύρα στα πεζοδρόμια.'
Το καρναβάλι στις Καλύβες είναι πραγματικά υπέροχο! Μέρες πριν γίνει, τα χωριά του Αποκόρωνα ετοιμάζουν τα άρματα που θα παρουσιάσουν. Η κατασκευή των αρμάτων είναι δύσκολη αλλά το αποτέλεσμα εκπληκτικό. Την ημέρα του καρναβαλιού όλοι ντυμένοι με τις στολές τους κατεβαίνουν στους δρόμους. Στην πλατεία υπάρχει ένας άνθρωπος που βάζει μουσική και παρουσιάζει τα άρματα. Τα άρματα με τη σειρά τους κάνουν το γύρο του χωριού. Ο δρόμος κάθε χρόνο γεμίζει σερπαντίνες και χαρτοπόλεμο. Πολλοί άνθρωποι συμμετέχουν πάνω σε άρματα διασκεδάζοντας τον κόσμο από κάτω.
Κάθε χρόνο ψηφίζουμε τη βασίλισσα του καρναβαλιού. Ολοι χορεύουν και διασκεδάζουν ασταμάτητα. Τα σχολεία κάνουν και εκείνα με τη σειρά τους άρματα και παίρνουν μέρος τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους. Οταν τελειώσει η παρέλαση ακολουθεί φαγοπότι, χορός και τραγούδι. Ολοι είναι κουρασμένοι αλλά και χαρούμενοι για το αποτέλεσμα.
Μακάρι το καρναβάλι να ήταν περισσότερες φορές το χρόνο αλλά και να διαρκούσε περισσότερη ώρα απ? όσο κρατάει.
Χρύσα Γελασάκη - Α΄ Γυμνασίου

Χανιώτικα νέα (25.02.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑ:ΧΤΑ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

TΣΙ 'ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΑΔΕΣ' / κουζουλαίνονται κι οι γράδες! Ας αρκεστώ, μόνο σ’ αυτό, σήμερα παραμονή της τελευταίας Κυριακής των Αποκράδω και ας μη γράψω τα όσα... ακατάλληλα για ανηλίκους ξέρω. Δεν είναι του χαρακτήρα μου, μα δεν τα σηκώνει και η στήλη.

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ σ’ όλα τα κακά και τα άσχημα που συμβαίνουν γύρω μας, σήμερα. Ρητή εντολή έχω δώσει, πριν αρχίσω να γράφω, στο μολύβι μου. Κάμε ξερό κουράγιο και μη χαλάσεις την αποκριάτικη ατμόσφαιρα, του παράγγειλα, πριν αρχίσω να... παλεύω για να γεμίσω τις δυο άσπρες κόλλες...
ΑΝ ΝΤΥΝΟΜΟΥΝ ΚΟΥΚΟΥΓΕΡΟΣ (κουκουγέρους λέγαμε και λέμε ακόμα τους μασκαράδες στα χωριά μας) θα ντυνόμουν... μολύβι! Βεβαίως μολύβι με γομολάστιχα για κεφάλι. Δεν κάνω δίχως αυτό, πώς να το κάνουμε;
OXI, ΔΕΝ ΘΥΜΟΥΜΑΙ πότε ντύθηκα κουκούγερος για τελευταία φορά, πάνε πολλά, πάρα πολλά, χρόνια από τότε, θυμούμαι όμως, ότι ντύθηκα... σεΐχης. Μικρό το έξοδο. Ο,τι έκανε η μάσκα. Τι καλύτερη κελεμπία από ένα άσπρο σεντόνι... Αλλες εποχές!
ΥΠΟΜΟΝΗ! Κοντεύει η ώρα που δεν θα το παίζουμε, σαν κουκούγεροι, σεΐχηδες, αλλά θα είμαστε κανονικοί και δίχως μασκάρα σεΐχηδες! Οταν βγει το κρητικό πετρέλαιο με το καλό... Ζήσε μαύρε μου, να φας τον Αύγουστο τριφύλλι δηλαδή...
ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΟΙ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ εφέτος, προφανώς, δεν πάει όμως προς εξαφάνιση το είδος. Ούτε τα Καρναβάλια επίσης. Εντάξει, δεν θα γίνουν όλα όσα γίνονταν άλλες χρονιές στον Νομό μας, τα βασικά όμως το Καλυβιανό, της Παλαιόχωρας και το Κισαμίτικο είναι εδώ. Χώρια οι άλλες αποκριάτικες εκδηλώσεις...
ΤΟ ΚΑΛΥΒΙΑΝΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ με τα μάτια των παιδιών, το θέμα του σημερινού Παιδότοπου. Και το ποίημα με το οποίο θα κλείσουν τα σημερινά 'πεταχτά' από ένα παλιό Καλυβιανό Καρναβάλι προέρχεται. Να ’ναι καλά η φίλη καθηγήτρια στο Γυμνάσιο Βάμου (ρητή εντολή μου έδωσε να μην την... ξεμασκαρώσω) που μου έστειλε ένα σωρό σχετικό υλικό για το αρχείο μου.
ΑΠΟ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ στα διάφορα μέρη της Ελλάδας να φάνε κι οι κότες. Στα 'κατ’ Αγρούς' (αγροτικά) Διονύσια, στις Χόες των Ανθεστηρίων και στα Λήναια των αρχαίων Αθηναίων μας παραπέμπουν τα περισσότερα απ’ αυτά. Για απομεινάρια από πανάρχαιες τελετές, κατά τη διάρκεια των οποίων οι άνθρωποι για να το πούμε... στην καθομιλουμένη... ξεσάλωναν...
ΤΙ τα θΕλουμε, τι τα γυρεύουμε, ένας εκχριστιανισθείς ειδωλολάτρης είναι ο σημερινός Ελληνας. Για να θυμηθώ τον Pernot και η πίτα ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος...
'Και στο πείσμα όλου του κόσμου ο Καρνάβαλος και πάλι/ στις Καλύβες θα βροντήξει/ και θα φάμε και θα πιούμε και χαλάλι μας, χαλάλι/ και απού ’χει βήχα, ας βήξει./ Ελα κόσμε, τρέχα κόσμε, να μαζέψεις και να δεις/ μασκαράδες να γελούνε και τους άλλους μασκαράδες/ να γκαρίξεις να ρωτούνε και να λες πως τραγουδάς/ κόσμε ψεύτη, κόσμε κλέφτη, που πιστεύεις στους παράδες'.
Από την ποιητική πρόσκληση (ΑΜ)
στο Καλυβιανό Καρναβάλι του 1957.
Καλές Απόκριες!
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα(25.02.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ 'μιας προαναγγελθείσας συμφωνίας. Απ? το βοήθα Παναγιά μου' στο 'Δόξα σοι ο Θεός'; Μακάρι να ?ταν έτσι, μα έτσι δεν φαίνεται να είναι. Απ? το 'Βοήθα Παναγιά μου', πάλι στο 'βοήθα Παναγιά μου', θα βρεθούμε. Χώρια όλα τ? άλλα που μας έχουν βρει και τα παράλλα που θα μας βρούνε. Εκτός και αν μπορέσουμε να πάμε κόντρα στο ρέμα.

ΤΟ ΘΕΜΑ δεν είναι αν θα πετύχει ή δεν θα πετύχει η εγχείρηση, αλλά το να ζήσει ο ασθενής. Η απάντηση που μου έδωσε ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος, όταν του ζήτησα να μου πει τη γνώμη του για την 'ιστορικής σημασίας' για την Ελλάδα συμφωνία για τη νέα δανειακή σύμβαση.
Η ΤΡΟΪΚΑ το έβαλε αμέτι μουχαμέτι/ αιώνια να κάθεται στου Ελληνα τον μπέτη. Το ?χω ξαναγράψει, Εννιαχωριανέ (δική του η μαντινάδα). Το θέμα δεν είναι τι έχει βάλει στον νου της να κάνει η τρόικα, αλλά τι κάνουμε εμείς.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΓΕΤΗΣ, ζητείται ένας νέος Ελευθέριος Βενιζέλος! Το ξαναγράφω σήμερα, με αφορμή το τρισέλιδο αφιέρωμα της εφημερίδας μας που έκανε ο γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών 'Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος', Νίκος Παπαδάκης, προχθές στη δημοσιονομική και φορολογική αναμόρφωση της χώρας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
'Η ΠΡΩΤΗ κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1910 είχε μόλις εφτά υπουργούς. Ο Κρητικός ηγέτης σχημάτιζε ολιγομελείς κυβερνήσεις'. Ενα απ? τα... μασκουλέτα που ρίχνει ο συγγραφέας του κειμένου. Ενα άλλο: 'Η πολιτική του Ε.Β. έβγαζε από το φορολογικό απυρόβλητο τους πλούσιους και ανακούφιζε τους φτωχότερες τάξεις'. Κι ένα παράλλο: 'Οι Ευρωπαίοι εμπειρογνώμονες που χρησιμοποιούσε ο Ε.Β. έρχονταν στην Ελλάδα ύστερα από πρόσκληση και όχι ως όργανα των ευρωπαϊκών κρατών'...
ΞΕΠΕΡΝΑ τις 850 μερίδες το φαγητό που προσφέρει η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου μαζί με τις Ενορίες, σ? αυτούς που δεν έχουν να φάνε. Δεν χτυπιέται η αδικία με τα συσσίτια, εντάξει. Δεν είναι, όμως, καθόλου λίγο, το ό,τι 850 συμπολίτες μας, βρίσκουν, χάρις στην προσπάθεια της Μητρόπολης, ένα πιάτο φαγητό κάθε μέρα. Οπως κι όλες οι άλλες προσπάθειες, βέβαια...
ΣΑΝ ΤΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ξεφυτρώνουν και στον τόπο μας οι Λαϊκές Επιτροπές Αγώνα ενάντια στα χαράτσια. Παραείναι βροχερός ο καιρός τελευταία στην πατρίδα μας...
ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΡΗΤΑ: Οχι, δεν πρόκειται να αποκαλύψω ποιος είναι πίσω από το ψευδώνυμο 'Βασίλειος ο Κρης'. Απλά να σ? ευχαριστήσω εκ βαθέων για το βιβλίο σου 'Γέροντας Αλύπιος' που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα απ? τις εκδόσεις 'Επτάλοφος' και που είχες την καλοσύνη να μου δώσεις τις προάλλες, θέλω και διά του Τύπου. Και να σου πω ότι έχω πολλά να γράψω γι? αυτό, όταν το αποδιαβάσω...
'ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ οι κύριοι συνάδελφοι που έρχονται λίγο καθυστερημένα το πρωί να περπατούν στη δεξιά πλευρά του διαδρόμου για να μην συγκρούονται με τους συναδέλφους που φεύγουν λίγο πιο νωρίς το μεσημέρι', ένα απ? τα βραβεία που είναι για γέλια και που μου έστειλε ο φίλος δημοσιογράφος Κώστας Μπετινάκης (να ?σαι καλά, αλλά ποιος τα απένειμε, Κώστα;) είναι κι αυτό για την καλύτερη ανακοίνωση. Καλή η ιδέα μου να πάρει τη θέση του ιστορικού ανέκδοτου;
'Σειρές ατέλειωτες/ στους ξεφτισμένους πάγκους/ σκυφτοί ακροβάτες στην ίδια πορεία/ οι μαρκίζες δεν έχουνε χρώματα/ αφού ανάμεσα στο μαύρο/ βουλιάζει η ροή των λέξεων/ κι απ? τις παλάμες της ενόρασης το όνειρο/ τις αποχρώσεις των διαστάσεων τυλίγει/ σ? αχνά περιτυλίγματα/ διαβατάρικων πουλιών και περασμάτων/ Και ?μεις πάντα εκεί: Να εμμένουμε/ αιθεροβάμονες/ κρατώντας τους κοίλους φακούς αυτοκινήτων/ σπασμένα να φτιάχνουμε κάτοπτρα/ προτού στο φως να βγούνε'.
Από το ποίημα της Μαριάννας Βλάχου - Καραμβάλη 'Εμμένουμε'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (23.02.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ, σαν στήλη, στην αποκριάτικη ατμόσφαιρα σιγά - σιγά... Μια κουβέντα είναι! Εύκολο το ’χεις; Αύριο μόνο, πάντα Θεού θέλοντος και πολύ είναι.

ΚΗΔΕΙΑ. Την προσεχή Τρίτη, την άλλη μέρα της Καθαράς Δευτέρας κηδεύονται στο κοιμητήριο της Βουλής των Ελλήνων ερήμην μας οι προσφιλείς μας μισθοί και συντάξεις. Οι τεθλιμμένοι μισθωτοί και οι απαρηγόρητοι συνταξιούχοι.
ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ, δεν λέω, το παραπάνω 'πεταχτό'. Κουτσουρεύονται σε μεγάλο βαθμό, τόσο που κανείς δεν μπορούσε να το διανοηθεί, είναι η σωστή λέξη, αντί της λέξης 'κηδεύονται'. Ποιος είπε, όμως, ότι η όποια υπερβολή, δεν κρύβει ένα μεγάλο μέρος αλήθειας;
ΟΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ. Οι Αντιμνημονιακοί. Οι Μνημονιακοί και ολίγον αντιμνημονιακοί. Οι Αντιμνημονιακοί και ολίγον μνημονιακοί... Να γνωριζόμαστε σιγά - σιγά...
ΤΡΑΓΙΚΟ πρόσωπο ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιωάννης Η’ Παλαιολόγος. Πήγε εκών - άκων το 1438 με την αντιπροσωπία του στην Ιταλία, στη Φερράρα κατ’ αρχήν και στη Φλωρεντία μετά, για να ζητήσει απ’ τον Πάπα της Ρώμης Ευγένιο τη βοήθειά του για ν’ αντιμετωπίσει τον τουρκικό κίνδυνο. Οι Δυτικοί ύστερα από πολύμηνες και επίπονες διαπραγματεύσεις δέχτηκαν με αντάλλαγμα την Ενωση των εκκλησιών, κατά τα συμφέροντά τους, βεβαίως - βεβαίως. Το αποτέλεσμα; Οταν η αντιπροσωπία ύστερα από δύο χρόνια, επέστρεψε στη Βασιλεύουσα, ο λαός αντέδρασε έντονα και η όποια συμφωνία έμεινε μόνο στα χαρτιά.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑ αρκετά, αν έπρεπε να γράψω τα παραπάνω, που τα θυμήθηκα με αφορμή ένα άρθρο του Γ.Π. Μαλούχου στην ηλεκτρονική σελίδα του 'Βήματος', προχθές, στη θέση του ιστορικού ανέκδοτου. Τελικά και για ευνόητους λόγους βρήκε εδώ τη θέση του. Το ιστορικό ανέκδοτο βέβαια, ιστορικό ανέκδοτο.
'ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ κανείς στο Μέγαρο Μαξίμου ή στα κόμματα ότι όλα αυτά θα γίνουν ερήμην του λαού. Ούτε οι αυτοκράτορες δεν κατάφεραν κάτι τέτοιο... Αν πιστεύουν αυτό που υπέγραψαν, πρέπει τώρα να πείσουν'. Ενα απόσπασμα απ’ το περί ου ο λόγος άρθρο του Γ.Π. Μαλούχου. Ευθεία η αναφορά στα σημερινά τεκταινόμενα...
ΤΟ ΛΑΔΙ μας υφίσταται πολλώ λογιώ νοθεία/ αφού τη διακίνηση την κάνει η μαφία. Βαθύς γνώστης των... λαδιών που γίνονται κατά την εμπορία του λαδιού ο Εννιαχωριανός. Εκ των ων ουκ άνευ ότι είναι και καλά καλός μαντιναδολόγος.
ΚΑΙ ΤΑ βαθμουλάκια, βαθμουλάκια. Και η έκτιση της ποινής μιας αγωνιστικής, δύο βασικών του παικτών, έκτιση. Συν το οικονομικό όφελος και η γλυτέρα της ταλαιπωρίας. Μ’ έναν σμπάρο δύο συν δύο τριγόνια χτύπησε ο Α.Ο. Πλατανιάς, ύστερα από τον μη ορισμό του αγώνα της Κυριακής με τον Διαγόρα, λόγω μη εξασφάλισης ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας από τη ροδίτικη ομάδα. Αν έχεις τύχη διάβαινε. Εκεί, εκεί, στην Α’ Εθνική.
ΚΑΠΟΙΟΣ ρώτησε κάποτε τον Διογένη τι θέλει να κάμει γι’ αυτόν. Ο Διογένης τον πήρε, του έδωσε τυρί αξίας μισού οβολού και του ζήτησε να το κουβαλάει. Ο άνθρωπος αρνήθηκε και ο Διογένης του είπε: 'Τη φιλία μας τη διέλυσε ένα τυράκι μισού οβολού' (Πηγή: Διογένη Λαέρτιου 'Διογένης ο Κυνικός', εκδ. 'γνώση').
'Μοιάζω με μάσκα ενός τρελού σε θέατρο σκιών/ που σε καθρέφτη με κοιτά με μια γκριμάτσα αστεία/ μια μαριονέτα πλαστική στο τέλμα των ωρών/ καθώς με πνίγει σα θηλειά του πόνου η δυναστεία.../ Είμ’ ένας μίμος τραγικός με κόψη κωμική/ που σμίγει με το δάκρυ του το γέλιο με το κλάμα,/ Ταρτούφος σε παράσταση μεφιστοφελική/ που παίζει σ’ άδειο θέατρο το κωμικό του δράμα...'.
Το ποίημα 'Ηθοποιός' του Δημήτρη Νικορέτζου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (24.02.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ 'μιας προαναγγελθείσας συμφωνίας. Απ? το βοήθα Παναγιά μου' στο 'Δόξα σοι ο Θεός'; Μακάρι να ?ταν έτσι, μα έτσι δεν φαίνεται να είναι. Απ? το 'Βοήθα Παναγιά μου', πάλι στο 'βοήθα Παναγιά μου', θα βρεθούμε. Χώρια όλα τ? άλλα που μας έχουν βρει και τα παράλλα που θα μας βρούνε. Εκτός και αν μπορέσουμε να πάμε κόντρα στο ρέμα.

ΤΟ ΘΕΜΑ δεν είναι αν θα πετύχει ή δεν θα πετύχει η εγχείρηση, αλλά το να ζήσει ο ασθενής. Η απάντηση που μου έδωσε ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος, όταν του ζήτησα να μου πει τη γνώμη του για την 'ιστορικής σημασίας' για την Ελλάδα συμφωνία για τη νέα δανειακή σύμβαση.
Η  ΤΡΟΪΚΑ το έβαλε αμέτι μουχαμέτι/ αιώνια να κάθεται στου Ελληνα τον μπέτη. Το ?χω ξαναγράψει, Εννιαχωριανέ (δική του η μαντινάδα). Το θέμα δεν είναι τι έχει βάλει στον νου της να κάνει η τρόικα, αλλά τι κάνουμε εμείς.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΓΕΤΗΣ, ζητείται ένας νέος Ελευθέριος Βενιζέλος! Το ξαναγράφω σήμερα, με αφορμή το τρισέλιδο αφιέρωμα της εφημερίδας μας που έκανε ο γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών 'Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος', Νίκος Παπαδάκης, προχθές στη δημοσιονομική και φορολογική αναμόρφωση της χώρας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
'Η  ΠΡΩΤΗ κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1910 είχε μόλις εφτά υπουργούς. Ο Κρητικός ηγέτης σχημάτιζε ολιγομελείς κυβερνήσεις'. Ενα απ? τα... μασκουλέτα που ρίχνει ο συγγραφέας του κειμένου. Ενα άλλο: 'Η πολιτική του Ε.Β. έβγαζε από το φορολογικό απυρόβλητο τους πλούσιους και ανακούφιζε τους φτωχότερες τάξεις'. Κι ένα παράλλο: 'Οι Ευρωπαίοι εμπειρογνώμονες που χρησιμοποιούσε ο Ε.Β. έρχονταν στην Ελλάδα ύστερα από πρόσκληση και όχι ως όργανα των ευρωπαϊκών κρατών'...
ΞΕΠΕΡΝΑ τις 850 μερίδες το φαγητό που προσφέρει η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου μαζί με τις Ενορίες, σ? αυτούς που δεν έχουν να φάνε. Δεν χτυπιέται η αδικία με τα συσσίτια, εντάξει. Δεν είναι, όμως, καθόλου λίγο, το ό,τι 850 συμπολίτες μας, βρίσκουν, χάρις στην προσπάθεια της Μητρόπολης, ένα πιάτο φαγητό κάθε μέρα. Οπως κι όλες οι άλλες προσπάθειες, βέβαια...
ΣΑΝ ΤΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ξεφυτρώνουν και στον τόπο μας οι Λαϊκές Επιτροπές Αγώνα ενάντια στα χαράτσια. Παραείναι βροχερός ο καιρός τελευταία στην πατρίδα μας...
ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΡΗΤΑ: Οχι, δεν πρόκειται να αποκαλύψω ποιος είναι πίσω από το ψευδώνυμο 'Βασίλειος ο Κρης'. Απλά να σ? ευχαριστήσω εκ βαθέων για το βιβλίο σου 'Γέροντας Αλύπιος' που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα απ? τις εκδόσεις 'Επτάλοφος' και που είχες την καλοσύνη να μου δώσεις τις προάλλες, θέλω και διά του Τύπου. Και να σου πω ότι έχω πολλά να γράψω γι? αυτό, όταν το αποδιαβάσω...
'ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ οι κύριοι συνάδελφοι που έρχονται λίγο καθυστερημένα το πρωί να περπατούν στη δεξιά πλευρά του διαδρόμου για να μην συγκρούονται με τους συναδέλφους που φεύγουν λίγο πιο νωρίς το μεσημέρι', ένα απ? τα βραβεία που είναι για γέλια και που μου έστειλε ο φίλος δημοσιογράφος Κώστας Μπετινάκης (να ?σαι καλά, αλλά ποιος τα απένειμε, Κώστα;) είναι κι αυτό για την καλύτερη ανακοίνωση. Καλή η ιδέα μου να πάρει τη θέση του ιστορικού ανέκδοτου;
'Σειρές ατέλειωτες/ στους ξεφτισμένους πάγκους/ σκυφτοί ακροβάτες στην ίδια πορεία/ οι μαρκίζες δεν έχουνε χρώματα/ αφού ανάμεσα στο μαύρο/ βουλιάζει η ροή των λέξεων/ κι απ? τις παλάμες της ενόρασης το όνειρο/ τις αποχρώσεις των διαστάσεων τυλίγει/ σ? αχνά περιτυλίγματα/ διαβατάρικων πουλιών και περασμάτων/ Και ?μεις πάντα εκεί: Να εμμένουμε/ αιθεροβάμονες/ κρατώντας τους κοίλους φακούς αυτοκινήτων/ σπασμένα να φτιάχνουμε κάτοπτρα/ προτού στο φως να βγούνε'.
Από το ποίημα της Μαριάννας Βλάχου - Καραμβάλη 'Εμμένουμε'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (23.02.2012)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Επιστρέφοντας... στο μέλλον
Γράφει ο 
NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
kak_nektar@yahoo.gr

Οι φτωχοί να πεθάνουν, οι πλούσιοι να ζήσουν... Μέση λύση δεν υπάρχει! Ή έτσι νομίζουμε! Ή έτσι μας κατήντησαν να σκεφτόμαστε! Αρχίζουμε λοιπόν σιγά - σιγά να ψαχνόμαστε μεταξύ μας, ακόμη και να δημιουργούμε εχθρούς που πιστεύουμε ότι ζουν εις βάρος μας, καταπιέζοντας τις ζωές μας!
[Η απόλυτη παράνοια· να μισείς το διπλανό σου επειδή αυτός ο τυχερός δεν έχει -ακόμη- απολυθεί, ενώ εσύ δεν μπορείς να βρεις δουλειά! Μια παράνοια που τείνει να γίνει η σημερινή πραγματικότητα!].
Μια πραγματικότητα που, αν τη συνηθίσουμε, θα μας τοποθετήσει σιγά - σιγά σε μια ζωή αβίωτη!
Υπάρχει έξοδος, μία διέξοδος από αυτό το τούνελ που έχει βρεθεί το μυαλό μας;
...Κυκλοφορώντας τον τελευταίο καιρό στους δρόμους της πόλης προσπαθώ να αφουγκραστώ ήχους ζωής! Πολλές φορές 'ακούω' την απόλυτη ησυχία· ένα βουβό σιγάνισμα πρωτόγνωρο στ? αφτιά μου!
Ενα απόκοσμο θρόισμα που ενίοτε με φοβίζει και άλλοτε με κάνει να ανακαλώ στη μνήμη μου τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας της αθωότητάς μου, αρχές του ?80 που όλη τη μέρα παίζαμε στους δρόμους της γειτονιάς μου στο πάνω Κουμ Καπί!
Μια περίεργη αίσθηση νοσταλγίας με καταλαμβάνει που δεν μπορώ να εξηγήσω!
Σαν να μεταβαίνω έξω από την πλαστική σακούλα της ψεύτικης ευμάρειας, σαν να βρίσκομαι ξανά καλοκαιριάτικα ξυπόλυτος στο τσιμεντένιο πεζοδρόμιο, ευτυχισμένος όσο τίποτε άλλο που ξαναντάμωσα τις παιδικές εικόνες μιας ζωής που ευχόμουν να γυρίσει!
Οχι δεν μιλώ για απόλυτες καταστάσεις· δεν αφήνομαι σε μικροσυναισθηματισμούς που παρασέρνουν στο διάβα τους την καλώς εννοούμενη εξέλιξη!
Απλά, μες σε αυτήν την παράνοια θα επιθυμούσα να μπορέσουμε -καιρός είναι- εκείνα τα 'δήθεν' και τα 'κάπως' που καθοριστικό ρόλο έπαιξαν για την τωρινή μας κατάσταση, μια για πάντα να σκοτώσουμε !

Χανιώτικα νέα (22.02.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΛΜΗ/ Ξαναβρίσκει τη βαθιά της/ ψυχή'... Πάντα επίκαιρος ο στίχος του ποιητή. Και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Ιδιαίτερα τις μέρες που διανύουμε...

ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ γράφω τη στήλη, Δευτέρα, ώρα 11 π.μ., έχοντας ανοιχτό τον υπολογιστή στη σελίδα του Noo.gr 'Και τώρα η πιο μεγάλη ώρα'... διαβάζω. Προφανώς στο 'κρίσιμο' Γιούρογκρουπ αναφέρεται ο τίτλος. Στους στίχους του ποιητή, ωστόσο, πηγαίνει ο νους μου. 'Η μεγάλη τόλμη/ Ξαναβρίσκει τη βαθιά της/ ψυχή'... Τι κι αν, μετά από λίγο, ένας άλλος τίτλος πάρει την πρώτη θέση!
ΑΝΟΙΧΤΑ ορθάνοιχτα τα ζητήματα της βιωσιμότητας του χρέους και του είδους της εποπτείας, λέει. Θα κλείσουν; Κι αν κλείσουν (όπως κλείσουν) θα επουλωθούν οι χαίνουσες πληγές της ανεργίας και της φτώχειας, οι χαίνουσες πληγές στο σώμα της πατρίδας ή μήπως γίνουν μεγαλύτερες;
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ Ελληνες! Η Ευρώπη των λαών είναι εδώ! Η Ευρώπη των λαών είναι στις πλατείες και διαδηλώνει. Κόντρα στους 'Μερκοζί' και την τρομοκρατία των Αγορών. 'Οσο υπάρχουμε εμείς,/ κανείς δεν μπορεί να δολοφονήσει την ελπίδα', φωνάζουν. Για να θυμηθώ δύο στίχους από ένα δικό μου ποίημα.
ΞΕΝΗ δημοσίευση. 'Δεν ξέρω αν η ενδεχόμενη προσφυγή στη βάση για την ανάδειξη νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ θα «πιάσει» το ένα εκατομμύριο της περασμένης φοράς. Πάντως η κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου το έπιασε', τις προάλλες στην ηλεκτρονική σελίδα του 'Βήματος'. Κάτω από τίτλο 'Πένθος'.
Η ΚΑΛΗ Μέρκελ, ο κακός Σόιμπλε και ο άσχημος Ρέσλερ. Δεν σας κάνει; Ο καλός Σόιμπλε, η άσχημη Μέρκελ και ο κακός Ρέσλερ... Συνεχίστε μέχρι να εξαντληθεί η εναλλαγή των ρόλων.
'ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΑΣ αγκαλιάζουν, μας στραγγαλίζουν', δήλωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Μόντι, στην τελευταία Σύνοδο των ηγετών των κρατών - μελών της Ε.Ε. 'Τόση και τέτοια ήταν πάντοτε η «αγάπη» του τοκογλύφου'. Το σχόλιο που έκανε 'ο βοριάς' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', 2 Φεβρ. τ.ε.).
'ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΘΕΣΗ τρανή, σαν θύελλα ορμά/ στην κάθε της κατεβασιά ποτέ δεν σταματά/ Στο τέλος κάθε παιχνιδιού σφυρά ο διαιτητής,/ πως στο παιχνίδι ο Πλατανιάς εβγήκε νικητής'. Το τρίτο τετράστιχο απ’ τον ύμνο του Α.Ο. Πλατανιά, που γράφτηκε την περίοδο της Κατοχής και μου το έστειλε ο καλός φίλος Τιμολέων Φραγκάκης. Αμφιβάλλει κανείς την ισχύ του; Τρία γκολάκια έριξε πάλι την Κυριακή στο Μάλεμε, εναντίον της Αναγέννησης Γιαννιτσών... η ομάδα!
ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ χωρίς την Ιπποδάμειά του ο φίλος μου ο Γερω - Δάσκαλος. Και να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα που να μην της έχει τραγουδήσει το αγαπημένο της ριζίτικο, όπως της το τραγουδούσε όταν ζούσε: Εγω ’μνωξα τσ’ αγάπης μου βραδιά να μην της λείψω...
ΜΙΑ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ - ανθοδέσμη με ένδεκα λουλούδια ή μια ανθοδέσμη μαντινάδα μου έστειλε διαδικτυακά ο καλός ριμαδόρος Μπάμπης Γριβάκης. Απολαύστε την: Κρίνος, πανσές, γαρύφαλλο, γαρδένια, ντάλια, φούλι/ γεράνι, ρόδο, γιασεμί, χρυσάνθεμο, ζουμπούλι.
'ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΥΡΓΟ της Βαβέλ, έφυγα νύχτα με το ΚΤΕΛ. 'Εσύ γιατί δεν ξέρω με κέρασες λικέρ/ μα εμένα στην καρδιά μου δουλεύουν κομπρεσέρ'. 'Την μπετονιέρα μην παρεξηγάς γιατί αυτή σου δίνει για να φας'. 'Ούτε φως και γρίλια ανοίγεις/ δεν με θέλεις εν ολίγοις'. 'Τα ματάκια σου με καίνε/ γιατί είσαι μανεκένε'. Στίχοι επιπέδου με... εκτελέστρια την Εφη Θώδη.
'Η μεγάλη τόλμη/ ξαναβρίσκει τη βαθιά της/ ΨΥΧΗ/ Κι εκπαιδεύεται/ Στα ύψη και στα πλάτη/ Διαπερνώντας τον/ ΓΙΓΑ - ΚΥΚΛΟ/ Για να γκρεμίσει/ Τη σήψη του αλάθητου/ Που γεννά όλα τα εκ-/Στρατευτικά σώματα/ Της γλώσσας που τα πιο πολλά/ Βουλιάζουν στις μπουνάτσες της/ Παρά στις άγριες τρικυμίες'.
Το ποίημα 'Τα εκστρατευτικά σώματα της γλώσσας'
του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (21.02.2012)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Στον δρόμο της Αλληλεγγύης

Ξετρούλιαξε η αίθουσα του Τ.Ε.Ε., μέχρι τις σκάλες έφτανε ο κόσμος, την περασμένη Τετάρτη 15 του Φλεβάρη, στην εκδήλωση μνήμης για τον ανθρωπιστή γιατρό και κοινωνικό αγωνιστή Κώστη Νικηφοράκη, που οργάνωσαν το Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών, ο Σύλλογος Γιατρών Ε.Σ.Υ. Ν. Χανίων και συναγωνιστές του. Του την όφειλε ο τόπος, η κοινωνία μας, έτσι όπως εκφράζεται κάτω από τη σημαία της Αλληλεγγύης, σαν πρώτο βήμα Αντίστασης στη λαίλαπα που απειλεί να σαρώσει τα πάντα.
Οχι τόσο για να του πει το όποιο ευχαριστώ για τα που πρόσφερε μια ζωή στον άρρωστο, στον παραπεταμένο, σ’ αυτόν που δεν είχε στον ήλιο μοίρα, στον αδικημένο της μοίρας και στον μαραμένο απ’ την αδικία, ανεξαρτήτως θρησκείας, γλώσσας και εθνικότητας, όσο τόσο για να τον διαβεβαιώσει ότι ο δρόμος που εκείνος, μόνος ή με λίγους, περπάτησε είναι ο μονόδρομος της ευθύνης απέναντι στον συνάνθρωπο για καθένα που θέλει να λέγεται άνθρωπος, στη σημερινή συγκυρία. 'Ελόγου σου Πρωτόπαπα, δεν μπορείς να φχαριστηθείς το φαητό, που σου ετοιμάζει η πρεσβυτέρα α δε πέψης ένα πινάκι και το γείτονά σου του κουτσού του Ροδίνη. Ναίσκε;'. Και τα λόγια αυτά που είπε ο Δασκαλογιάννης στον... φρόνιμο Πρωτόπαπα (κατά Νίκο Αγγελή στο βιβλίο του «Δασκαλογιάννης»), όταν προσπαθούσε να τον πείσει γιατί έπρεπε να γίνει ο Σηκωμός του 1770, ενάντια στους Τούρκους, πέρασαν απ’ το μυαλό μου, ενώ άκουγα τον ένα μετά τον άλλο τους πάνω από δέκα ομιλητές, ν’ αναφέρονται στην καθημερινότητα των αγώνων του Κωστή Νικηφοράκη για μια κοινωνία δίκαιη, δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Το ξέρω ότι προχώρησε πιο πέρα απ’ τα λόγια που προανέφερα ο συγκεκριμένος ανθρωπιστής γιατρός και κοινωνικός αγωνιστής. Οπως και ότι μια μόνο εύφημη μνεία με αφορμή την εν λόγω εκδήλωση είναι λίγο περισσότερο απ’ το τίποτα. Μένω χρεώστης...

Με αφορμή την ημερίδα για τον τουρισμό (1)

Ενας ιδιαίτερα πετυχεμένος πρόλογος στο πρόγραμμα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, συνολικής διάρκειας 7 ημερών, της Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, που υλοποιείται αυτές τις μέρες, στις Εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου (Ιδρυμα 'Αγία Σοφία') υπό την αιγίδα του Δήμου Αποκορώνου και της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων και το οποίο παρακολουθούν 32 άτομα από διάφορα μέρη της χώρας, ήταν, σε μια πρώτη προσέγγιση η ανοιχτή για το κοινό ημερίδα που οργάνωσε το Ινστιτούτο σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης, προχθές, Σάββατο 18 Φεβρουαρίου, με θέμα: 'Σύγχρονες Προσεγγίσεις Μάρκετινγκ και Προβολής στις Τουριστικές Υπηρεσίες'. Και βέβαια μια καλή, μια πρώτης τάξεως, ευκαιρία, για τους ασχολούμενους με τον τουρισμό φορείς του τόπου μας, τον πρόεδρο της Ενωσης Ξενοδόχων Χανίων Μανόλη Γιαννούλη, το μέλος της Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Ν. Χανίων Χρήστο Μυλωνάκη και τον πρόεδρο στον Σύνδεσμο Ενώσεων Αγροτουρισμού Ελλάδας Νίκο Φραντζεσκάκη να ακούσουν, όπως και όλοι οι συμμετέχοντες, τους ειδικούς επί του θέματος καθηγητές του Πολυτεχνείου Κρήτης, Νικόλαο Ματσατσίνη και Ευάγγελο Γρηγορούδη, όπως και τις θέσεις της Περιφέρειας Κρήτης, από τον περιφερειακό σύμβουλο Δημήτρη Μιχελογιάννη, να καταθέσουν τις απόψεις τους και να συμμετάσχουν σ’ έναν γόνιμο και ιδιαίτερα χρήσιμο διάλογο. Πολλές 'εύφημες μνείες' θα μπορούσα να γράψω για όλα τούτα, αν ο χώρος που έχω στη διάθεσή μου το επέτρεπε...
Τουρισμός η βαριά μας βιομηχανία... Με ατμομηχανή τον τουρισμό... Δεν φτάνουν ο ήλιος και η θάλασσα... Το τουριστικό προϊόν πρώτα πωλείται και μετά παράγεται... Οι κρίσεις γεννούν ευκαιρίες... Να βγαίνουμε στις αγορές σαν Κρήτη... Καθοριστικός ο ρόλος του Διαδικτύου... Από μελέτες άλλο τίποτα... Οι τίτλοι κάποιων από αυτές.

Με αφορμή την ημερίδα για τον τουρισμό (2)

Πέραν, όμως, των παραπάνω η εν λόγω ημερίδα στάθηκε γι’ άλλη μια φορά η αφορμή να επισημανθεί πιστοποιούμενος ο ευρύτερος ρόλος, για ολόκληρη την Κρήτη και όχι μόνο, που επιφορτίζουν οι διάφορες ομάδες αναφοράς, στο Ινστιτούτο Τύπου, σε πολλά και ποικίλα επίπεδα. Για θεαματικά μέχρι τώρα αποτελέσματα στις δράσεις του Ινστιτούτου έκανε λόγο ο και διευθυντής του επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ., Αντώνης Σκαμνάκης, στην εισαγωγική του ομιλία.
Το Ινστιτούτο έχει ήδη αποκτήσει τη δική του δυναμική, επεσήμανε και ανέφερε επί τροχάδην τις μέχρι τώρα δραστηριότητές του, όπως και κάποιες άλλες που προετοιμάζονται. Χωρίς να παραλείψει ν’ αναφερθεί στον μητροπολίτη πρώην Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίο Γαλανάκη που δημιούργησε το Ιδρυμα 'Αγία Σοφία', στις ανακαινισθείσες εκ βάθρων εγκαταστάσεις του οποίου, βρήκε τη στέγη και το στέκι του, για λογαριασμό του ΣΗ-ΠΕ (Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων), το όνειρο του Γιάννη Γαρεδάκη.
Το Ινστιτούτο έχει ήδη συμβάλει τα μέγιστα στην ανάδειξη όχι μόνο του Αποκόρωνα, αλλά και όλου του Νομού, τόνισε, μεταξύ των άλλων, ο αντιδήμαρχος Αποκορώνου, Μανώλης Νικολούδης, στον δικό του χαιρετισμό, ενώ ο βουλευτής Χανίων και εκ των συμπαραστατών της προσπάθειας για τη δημιουργία του Ινστιτούτου, Ευτύχης Δαμιανάκης, το χαρακτήρισε 'εργαλείο που μπορούμε να το χρησιμοποιούμε σ’ όλες τις δράσεις'. 'Χαίρεται όταν έρχεται κανείς εδώ και διαπιστώνει την εξέλιξη που έχει αλλά και τον δυναμισμό που αποκτά το Ινστιτούτο', είπε, εξάλλου, κλείνοντας τους χαιρετισμούς, ο Νίκος Παπαδάκης (μετά τη δημοτική σύμβουλο του Δήμου Χανίων, Μαρία Κοκκινάκη και τον περιφερειακό σύμβουλο, Κώστα Γύπαρη) πριν κάνει ιδιαίτερη αναφορά, τόσο στον παππού της Κρήτης, όσο και στον Γιάννη Γαρεδάκη.
Σπουδαία, βέβαια, όλα τούτα που ακούστηκαν, ωστόσο, όλα τα λεφτά και συγγνώμη για την έκφραση, ήταν κατά τη γνώμη μου, ένα μικρής διάρκειας βίντεο, που προβλήθηκε στο τέλος του πρώτου μέρους της ημερίδας. Για ένα ερασιτεχνικό βίντεο που έφτιαξαν δύο Τούρκοι φοιτητές που παρακολούθησαν το θερινό σχολείο του Ινστιτούτου και περιλαμβάνει εικόνες απ’ την εδώ διαμονή τους, πρόκειται.
Για ένα βίντεο που μυρίζει Κρήτη και δείχνει, όπως και ο Γιάννης Γαρεδάκης επεσήμανε, τον ρόλο που μπορεί να παίξει ευρύτερα το Ινστιτούτο και στον τομέα του τουρισμού. Δει δη χρημάτων, βέβαια, αφού το Ινστιτούτο δεν έχει ίδιους πόρους και πασχίζει να βγάλει τα λειτουργικά του έξοδα...

Χανιώτικα νέα (20.02.2012)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

3o ΔΗΜ. ΣΧ. ΚΙΣΑΜΟΥ
Τα μυστικά του θρανίου (9ο μέρος)

Τέσσερις φορές, αν θυμάμαι καλά, έχω φιλοξενήσει στον Παιδότοπο 'Τα μυστικά του θρανίου', το υπέροχο περιοδικό που βγάζει εδώ και τρία χρόνια το 3ο Δημ. Σχ. Κισάμου. Το κάνω για 5η φορά σήμερα παίρνοντας υλικό απ? το 9ο τεύχος που κυκλοφορήθηκε πριν από ένα μήνα περίπου, και πιστεύω πως θα το ξανακάνω, τουλάχιστον άλλη μια φορά μέχρι το τέλος αυτής της σχολικής χρονιάς. Τέτοιας λογής, υποδειγματικές συλλογικές, δασκαλικές προσπάθειες, προσπάθειες που είναι ανθός πολλής αγάπης για τα παιδιά και καρπός πολύ κόπου, αξίζει να προβάλλονται κυρίως για να λειτουργούν παραδειγματικά νομίζω πέραν απ? την όποια ικανοποίηση νιώθει η σχολική κοινότητα για την αναγνώριση. Το γράφω αυτό αν και ξέρω ότι προσκρούω στη μετριοφροσύνη του φίλου διευθυντή του Σχολείου Αντώνη Σπανουδάκη και των άλλων δασκάλων του εν λόγω σχολείου. Εγώ πιστεύω ότι χάρη που δε λογίζεται μηδέ μισθό δεν είναι, Αντώνη! Καλή συνέχεια!
Β.Θ.Κ.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

...Πόσο γρήγορα περνάει, αλήθεια, ο καιρός! Νεράκι είναι ο χρόνος. Νεράκι δροσερό που κυλά μέσα απ? τα χέρια και αφήνει τη δροσιά του. Ετσι κύλησε και το καλοκαίρι και άφησε πίσω σαν σταγόνες δροσιάς τις αναμνήσεις απ? τις όμορφες στιγμές του.
...Σεπτέμβρης! Εφτασε κιόλας! Τα σχολεία άνοιξαν και το καράβι μας ξαναγύρισε στο γνωστό του Λιμάνι. Φέτος πάλι θα ταξιδέψει σε καινούργιους κόσμους, μαγευτικούς.
Αχ! Πόσο όμορφο, πόσο ονειρεμένο είναι να ταξιδεύεις στον κόσμο της γνώσης, να βουτάς μέσα σ? αυτόν και να βγαίνεις πιο σοφός, πιο ώριμος, πιο μεγάλος!
...Το ταξίδι μας άρχισε. Πόσα καινούρια λιμάνια μας περιμένουν και φέτος! Σταματάμε στο πρώτο, για να μυρίσουμε το φθινόπωρο που φεύγει και λυπημένο ρίχνει τα φύλλα των δέντρων για να μας αποχαιρετίσει. Και μεις, οι μικροί ταξιδιώτες, βρισκόμαστε στην Ποταμίδα και το αποχαιρετάμε στην αυλή ενός 'μουσείου σχολικής ζωής', γευόμενοι φρέσκο ζυμωτό ψωμί. Γνωρίζουμε από κοντά το 'κρυφό σχολειό', ταξιδεύουμε στο χρόνο, και με τα μαγικά μάτια της φαντασίας μας βλέπουμε τους πρώτους μαθητές του να τρέχουν κρυφά, μα με τόση δίψα για γράμματα!
...Λίγο πιο κάτω, άλλο λιμάνι μας καρτερά. Είναι ο τρύγος. Ακούμε τα τραγούδια των τρυγητάδων. Πώς να μην είναι χαρούμενοι, αφού το αμπέλι
-αυτό το δώρο Θεού- πόσα και πόσα δεν θα τους χαρίσει. Αμέτρητα τα δώρα του.
Σαν την αγάπη του δημιουργού του.
...Και φτάνουμε στην 28η Οκτωβρίου. Είναι χρέος μας να σταματήσουμε έστω για ένα λεπτό σιωπηλοί γι? αυτούς που μας χάρισαν την ελευθερία, ενώ στις 17 Νοέμβρη θα τιμήσουμε τους νεότερους ήρωες της ελληνικής ιστορίας, αυτούς που μας δώρισαν με τη θυσία τους τη δημοκρατία.
...Στον ορίζοντα φαίνεται η τελευταία στάση μας για φέτος. Τα Χριστούγεννα! Η Γέννηση του Θείου Βρέφους. Κοιτάμε με κρυφή ελπίδα τον ουρανό μήπως και δούμε το λαμπερό αστέρι να ξεχωρίζει στον αχανή κόσμο του διαστήματος.
Ταπεινά προσκυνάμε στη φάτνη Του, ελπίζοντας ν? ακούσει τις προσευχές που βγαίνουν απ? τις παιδικές καρδούλες μας: 'Χριστέ μου, όχι άλλοι πόλεμοι! Οχι άλλη φτώχεια! Ειρήνη, Γαλήνη, Αγάπη!'. Ας ελπίσουμε πως θα τα στείλεις και σαν απαλές χιονονιφάδες θα σκορπιστούν στη Γη μας.
Η διάθεσή μας είναι αστείρευτη, οι εργασίες μας πάμπολλες, το μεράκι των δασκάλων μας να μας βοηθήσουν και να μας στηρίξουν, ανεξάντλητο. Οι οικονομικές συγκυρίες όμως αναγκάζουν το αγαπημένο περιοδικό μας 'ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΘΡΑΝΙΟΥ' να γίνει εξαμηνιαίο, με την ελπίδα ότι πολύ γρήγορα θα ξεπεραστούν οι όποιες δυσκολίες και θα συνεχίσει έτσι ακριβώς όπως ξεκίνησε.
Βερυκάκη Τόνια, Τάξη Β?

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πρόλογος ................................................................1
Ο τρύγος - Η προσφορά του αμπελιού - Μεσοστιχίδα... που μπορεί να μεθύσει ................................. 2
Νόστιμη... μεσοστιχίδα -
Εκδρομή στην Ποταμίδα .........................................3
Μια υπέροχη εκδρομή ...........................................4
Εδώ Πολυτεχνείο!... εδώ Πολυτεχνείο! ................5
Χριστούγεννα - Ηθη και έθιμα ...............................8
Η Χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου μας.....9
Παγκόσμια ημέρα των ζώων ............................... 10
Ζώα υπό εξαφάνιση .............................................. 11
Ακροστιχίδα της χελώνας καρέτα - καρέτα .......12
Ανέκδοτα - Εξυπνάδες ......................................... 13
Παροιμίες - Μαντινάδες - Αινίγματα ................... 14
Το ηλιακό μας σύστημα ........................................ 15
Ωρα για ξεκούραση .............................................. 17
Γνωρίζετε ότι... - Βιβλιοπροτάσεις ........................ 18
....και οι λύσεις μας .............................................. 19
Μαθητές που παρέδωσαν εργασίες ................ 20

ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΚΔΡΟΜΗ
Στις 19 Οκτωβρίου, πήγαμε όλοι οι μαθητές του σχολείου εκδρομή στην Ποταμίδα. Αν και έχουμε ξαναπάει, είναι ένα μέρος που μας αρέσει πολύ και είναι και μια ευκαιρία να ξαναδούμε την παλιά και αγαπημένη μας δασκάλα, την κυρία Κατίνα. Το πρωί, ξεκινήσαμε χαρούμενοι.
Η μέρα ήταν υπέροχη. Ο ήλιος έδιωξε όλα τα σύννεφα και αποφάσισε να μας κάνει το χατίρι, να μας αφήσει να παίξουμε. Στην αρχή πήγαμε στους κομολίθους. Είδαμε κάτι παράξενους λόφους από χώμα που τα έφτιαξε η φύση, σιγά - σιγά, με μεγάλη υπομονή ύστερα από πολλά χρόνια.
Στη συνέχεια πήγαμε στο 'κρυφό σχολείο'. Είναι ένα παλιό μισογκρεμισμένο κτίριο και λέγεται ότι εκεί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τα παιδιά, με μεγάλες προφυλάξεις πήγαιναν κρυφά τις νύχτες και μάθαιναν λίγα γράμματα. Ηταν τόση η δίψα τους για να μάθουν γράμματα και να διαβάζουν που δε λογάριαζαν ούτε τη νύχτα, ούτε τους Τούρκους και έτρεχαν με λαχτάρα στο 'κρυφό σχολειό'.
Ο τελευταίος μας προορισμός ήταν το σχολείο της Ποταμίδας. Το σχολείο αυτό δε λειτουργεί σήμερα. Ηταν μονοθέσιο και έκλεισε το 1994. Η αγάπη της κυρίας Κατίνας το διαμόρφωσε σε μουσείο σχολικής ζωής. Εχει παλιά θρανία, σχολικά βιβλία (παλιά και καινούργια), τετράδια καλλιγραφίας και εκθέσεων παλιών μαθητών και πολλές ζωγραφιές.
Το σχολείο αυτό έχει κάτι μαγικό. Οταν το επισκέπτονται παιδιά, νομίζω πως χαίρεται πολύ. Λάμπει που ανοίγει την πόρτα του και ακούει τις παιδικές φωνούλες που τόσο τις έχει νοσταλγήσει. Εχει και μια υπέροχη αυλή. Εκεί παίξαμε πολλή ώρα, φάγαμε ζεστό ψωμί που ζύμωσαν οι κυρίες του συλλόγου του χωριού, δοκιμάσαμε υπέροχα παραδοσιακά καλιτσούνια και ένα φανταστικό γλυκό.
Ηταν μια υπέροχη εκδρομή.
Λυπάμαι όμως γιατί του χρόνου, που σίγουρα τα παιδιά θα ξαναπάνε, εγώ θα είμαι μαθήτρια γυμνασίου. Κρατώ όμως μέσα μου, σαν δώρο ακριβό, τις υπέροχες ώρες που πέρασα εκεί.
Καστανάκη Ιωάννα, τάξη Στ?

Χανιώτικα νέα - Διαδρομές (18.02. 2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ να δω ανθισμένη αμυγδαλιά εφέτος! Είμαι όμως σίγουρος ότι οι αμυγδαλιές ξανάνθισαν. Τα όποια κρύα και οι όποιοι χειμώνες δεν αποτελούν γι’ αυτές εμπόδια. Πάντα πιστές στο καθήκον τους οι αμυγδαλιές!
ΤΙ ΘΑ ΠΩ σε μια ανθισμένη αμυγδαλιά. Αγαπημένο θέμα έκθεσης για τους μαθητές, μα και για τους δασκάλους, παλιάς κοπής. Αλήθεια τι θα έλεγαν σήμερα σε μια ανθισμένη αμυγδαλιά τα σημερινά παιδιά; Τους έχουμε μάθει να κουβεντιάζουν με τα δέντρα;
ΚΑΤΑ ΚΥΜΑΤΑ η κακοκαιρία. Δεν προλαβαίνει να σκάσει στην ακτή το ένα κύμα κι έρχεται το δεύτερο. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Παραείναι ενάντιοι οι άνεμοι.
Ο ΚΑΛΟΣ καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται. Κι ο καλύτερος καραβοκύρης για το καράβι 'ΕΛΛΑΣ' δεν μπορεί να είναι άλλος απ’ τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Αυτός και μόνο αυτός μπορεί να αποφασίσει σ’ αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι την παραπέρα πορεία. Αυτά μου απάντησε στο περίπου ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος, όταν τον ρώτησα αν τάσσεται υπέρ ή κατά των εκλογών.
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΕΙΠΑΝ το 'ναι' οι Ευρωπαίοι στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας και το επεισόδιο (αλήθεια σε ποιο νούμερο βρισκόμαστε) έχει 'αίσιο' τέλος. Παρακάτω, τι γίνεται παρακάτω, είναι το θέμα. Με τους παραμέσα στην καραντίνα της ύφεσης...
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Φώτη Κουβέλη πες αλεύρι. Πεις δεν πεις η Μέρκελ σε γυρεύει. Κι αν δε σε γυρεύει σε τούτο το επεισόδιο θα σε γυρέψει στο αμέσως επόμενο.
ΤΟ ΣΙΡΙΑΛ συνεχίζεται. Οι παραγωγοί δεν έχουν καταλήξει ακόμα πως θα τελειώσει. Πώς τους συμφέρει να τελειώσει. Με χρεοκοπία της χώρας κι εξαθλιωμένους τους Ελληνες ή με εξαθλιωμένους τους Ελληνες και χρεοκοπία της χώρας;
Ο ΔΙΚΟΣ να πει μπορεί, μα ν’ ακούσει δεν μπορεί, έλεγε η μάνα μου. Θυμούμαι συχνά τελευταία και τούτη την κουβέντα της. Τα κουσούρια μας (μη μου πείτε πως δεν έχουμε) μεταξύ μας τα παραδεχόμαστε, φτάνει να μη μας τα λένε οι απέξω.
ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ αλέστε κι αλεστικά μη δώστε! Ενοπλη ληστεία στο παλιό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας, λέει χθες. Ξέφραγο αμπέλι και τα Μουσεία μας...
ΔΗΛΩΣΗ ΑΠ’ τον Εννιαχωριανό: Επί παντός επιστητού πάντα θα παίρνω θέση,/ όσο καιρό η τρόικα θα βρίσκεται στη μέση. Υγεία, μόνο υγεία, νάχουμε Γιάννη κι εδώ θα είμαστε.
'ΕΙΣΑΙ ΤΗΣ ζωής μου γούρι/ μες στον καύσωνα παγούρι'. ' Κάθε βράδυ κόβω φλέβες/ ξενυχτάω με φραπέδες και ξηλώνω καναπέδες'. 'Στο ρετιρέ της Αμαλίας/ θα γίνει της ανωμαλίας/ θα ’χουμε 11 κοπέλες/ θα ’ρθουν και άντρες με ομπρέλες'. Στίχοι από σκυλάδικα τραγούδια. Για να διευρύνουμε τις γνώσεις μας, όπως μου γράφει ο δημοσιογράφος Κώστας Μπετινάκης που μου τους έστειλε ηλεκτρονικά.
'Εχει στον κήπο μου μια μυγδαλιά φυτρώσει/ κι αν είναι έτσι τρυφερή που μόλις ανασαίνει./ Μα η κάθε μέρα, η κάθε αυγή τηνε μαραίνει/ και τη χαρά του ανθού της δε θα μου τη δώσει/ Κι αλίμονό μου εγώ της έχω αγάπη τόση!/ Κάθε πρωί κοντά της πάω και γονατίζω/ και με νεράκι και με δάκρυα την ποτίζω/ τη μυγδαλιά που ’χει στον κήπο μου φυτρώσει'.
Από το ποίημα 'Μυγδαλιά' του Κώστα Καρυωτάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (18.02.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΙ ΑΝ ΜΟΥ ΡΗΜΑΞΑΤΕ το γήπεδο η καρδιά μου είναι/ κόκκινο τούβλο και υλικό για οικοδομές... Εκφράζουν απόλυτα και οι στίχοι αυτοί του Ποιητή τον αγωνιστή γιατρό Κωστή Νικηφοράκη. Τους διαβάζω ξανά και ξανά πριν αρχίσει η προχθεσινή εκδήλωση μνήμης γι? αυτόν στην αίθουσα του Τ.Ε.Ε., γραμμένους με μαύρα γράμματα στο πανό, πάνω απ? το τραπέζι των ομιλητών, θα τους ακούσω να τους απαγγέλει, αισθαντικά, μαζί με το υπόλοιπο ποίημα ο αρχιτέκτονας Γιάννης Τσουκάτος, ένας απ? τους πολλούς που μίλησαν για τη ζωή και το έργο του και να τους αναλύει στη συνέχεια...
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ πρώτο βήμα αντίστασης, ο τίτλος της εκδήλωσης. Γραμμένος με μαύρα γράμματα σ? ένα άλλο πανό. Το μαύρο χρώμα δεν είναι μόνο το χρώμα του πένθους. Είναι και η σύνθεση όλων των χρωμάτων. Αλληλεγγύη! Ετσι όπως στην καθημερινότητα των αγώνων του δίδαξε ο ξεχωριστός αυτός κοινωνικός αγωνιστής.
ΞΕΣΠΑΘΩΣΕ ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. 'Ποιος είναι ο κ. Σόιμπλε που μπορεί να λοιδορήσει την Ελλάδα; Ποιοι είναι οι Ολλανδοί και οι Φινλανδοί;'. Επιτέλους. Κάλιο αργά παρά ποτέ! Και για την απόφασή του να παραιτηθεί του μισθού του ισχύει αυτό.
ΚΑΠΟΙΟΙ δεν μας θέλουν στην Ευρωζώνη, είπε, κι έτσι πρέπει να είναι, ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Αν δεν με θέλουν μια φορά εγώ, δεν τους θέλω δέκα, θα έλεγε η μάνα μου.
ΦΤΑΙΩ ΚΙ ΕΓΩ, ο πολίτης, που φτάσαμε ως εδώ. Εσύ, όμως, ο πολιτικός, προπάντων εσύ που άσκησες εξουσία, φταίεις αναλογικά και κατά περίπτωση από τρεις μέχρι είκοσι φορές, τουλάχιστον, περισσότερο! Απ? τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο.
ΤΟ 'ΘΑ' απ? των πολιτικών δεν έλειπε τα χείλια/ και πάντα μας ετάζανε λαγούς με πετραχήλια. Απ? τον Εννιαχωριανό η μαντινάδα της ημέρας. Μια παρατήρηση. Αυτό δεν είναι το μόνο, Γιάννη!
ΚΑΙ Η ΕΚΤΑΣΗ των Αγίων Αποστόλων και η έκταση της πισίνας του πρώην 'Ξενία' και η έκταση των Τάφων των Βενιζέλων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Δήμο Χανίων! Μ? ένα σμπάρο τρία τρυγόνια. Καλά, παραπάνω από καλά, πήγε το κυνήγι. Εύφημη μνεία στον Δήμο, λοιπόν, που θα πρέπει να σκέφτεται τα παραπέρα...
ΑΠΕΡΓΙΑ στο αεροδρόμιο της Φραγκφούρτης και χθες και σήμερα. Οχι δεν είναι δάχτυλος του ΠΑΜΕ ούτε βέβαια της ΓΣΕΕ. Εχουν και οι Γερμανοί ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας αιτήματα... Ακου να δεις!
ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΕΣ οι τιμές για τα μανταρίνια... Εξευτελιστικές οι τιμές για τα πορτοκάλια... Εξευτελιστικές οι τιμές για το λάδι... Χαμόστρωμα τα μανταρινοπορτάκαλα, αράβδιστες οι ελιές... Πόνος ψυχής.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ νικούσαν σε μια μάχη και έτρεπαν τον εχθρό σε φυγή, τον κυνηγούσαν τόσο μόνο όσο για να εξασφαλιστεί η νίκη τους. Επειτα γύριζαν αμέσως πίσω γιατί δεν το θεωρούσαν γενναίο ούτε έντιμο να σφάζουν και να σκοτώνουν ανθρώπους κουρασμένους και φυγάδες. Η στάση αυτή δεν ήταν μόνο μεγαλόψυχη, αλλά και ωφέλιμη. Γιατί οι εχθροί τους, γνωρίζοντας ότι οι Σπαρτιάτες σκότωναν μόνο όσους αντιστέκονταν και όχι αυτούς που υποχωρούσαν, ευκολότερα αποφάσιζαν να το βάζουν στα πόδια παρά να μένουν και να συνεχίζουν να μάχονται. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'Κι αν μου ρημάξατε το γήπεδο η καρδιά μου είναι/ κόκκινο τούβλο και υλικό για οικοδομές/ σα φυσαρμόνικα μέσα στην κατεδάφιση/ Κι αν τσουρουφλίζεται στον ήλιο αυτός ο κάμπος/ θα γίνω δροσερός καρπός λουλούδι απόβραδο/ βλασταίνοντας τα παιδικά σου μάτια/ Κι αν βρέχει στο μικρό σταθμό θα σέρνω/ τη μουσική σου μέσα στα χαλάσματα/ σαν ξοδεμένο φως στο νεροχύτη'.
Το ποίημα 'Κι αν μου ρημάξατε το γήπεδο'
του Αλέξη - Νίκου Ασλάνογλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (17.02.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΟΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ από ’δω και οι Αντιμνημονιακοί από ’κει. Ή για να το πω αλλιώς, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η ουσία: Οι Αντιμνημονιακοί από ’δω και οι Μνημονιακοί από ’κει. Σε μια πρώτη ανάγνωση, σε μια πρώτη ματιά...

ΕΛΛΑΣ, ΕΛΛΑΣ, τι θα γίνει, φίλε μου, με μας; Μετέωρο το ερωτηματικό του τέλους. Κραυγές αγωνίας απ’ τους ανέργους. Κραυγές αγωνίας απ’ τους μικροσυνταξιούχους. Κραυγές αγωνίας απ’ τους εργαζομένους...

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΡΕΟΣ που έχουμε να ξοφλήσουμε είναι η αλληλεγγύη. Δεν παύει να μου το επαναλαμβάνει, με το που θα με δει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Η κατάσταση είτε έτσι είτε αλλιώς θα χειροτερέψει, να ετοιμαζόμαστε να την παλέψουμε, μου είπε συμπληρωματικά τις προάλλες. Το να σταυρώσουμε τα χέρια μας δεν είναι λύση!

ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ δεχτήκανε απ’ τους αντάρτες βόλια,/ γι’ αυτό και στα μνημόνια δεν θέλουν... στριφοκόλια. Στους Γερμανούς αναφέρεται, βέβαια, ο Εννιαχωριανός, εκφράζοντας το δημόσιο αίσθημα. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν, Εννιαχωριανέ, εμείς τι κάνουμε τώρα...

ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΝΑ ΛΥΣΕΙ το... πεταχτό πρόβλημα των Μαθηματικών της Τρίτης Δημοτικού που έβαλα προ ημερών δήλωσε η φίλη, καθηγήτρια Πληροφορικής Ειρήνη Καλαϊτζάκη. Τα που γράφει σχετικά, εν είδει σχολείου, στη σελίδα μου στο Βιβλίο των Προσώπων (facebook) στο επόμενο πεταχτό.

'ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΚΥΡΙΕ, δεν μπορώ να σας απαντήσω στο πρόβλημα που μου βάλατε, αν και είμαι σε μεγαλύτερη τάξη! Οι κύριοι με τις γραβάτες που ψήφισε ο μπαμπάς μου και η μαμά μου είπαν στην τηλεόραση ότι τα μαθηματικά που έμαθα δεν ισχύουν πια γιατί πρέπει να κοιτάξω στο μέλλον! Θα μείνω στην ίδια τάξη, κύριε;'. Ποια ίδια τάξη, δυο τάξεις παρακάτω σε βλέπω!

ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΙΚΡΗ ΝΙΚΗ ή μήπως μια προετοιμασία για μια 'κακή' απόφαση; Για την αναβολή εκδίκασης της υπόθεσης των Αγίων Αποστόλων απ’ το Συμβούλιο της Επικρατείας ο λόγος. Φύλακες, απ’ τον δήμαρχο μέχρι τον τελευταίο πολίτη, γρηγορείτε!

ΣΤΟ ΠΟΔΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ των Χανίων. Στους δρόμους και στις πλατείες, ψάχνοντας το δίκιο τους. Μαζεύοντας τις πεταμένες σημαίες μας, τις ωραίες λέξεις μέσα απ’ τη σκόνη των ημερών...

ΣΥΧΝΑ ΠΥΚΝΑ ανεβάζει στην ηλεκτρονική του εφημερίδα (www.styx.gr) τα 'πεταχτά' ο γνωστός δημοσιογράφος, πρώην γραμματέας της ΕΣΗΕΑ, Κώστας Μπετινάκης. Υπάρχουν κι άλλοι που τα κυκλοφορούν, να ’ναι καλά όλοι, στο Διαδίκτυο βέβαια, ξεχωριστή, ωστόσο, η αναφορά μου σ’ αυτόν. Μετράει πάντα η γνώμη των ειδικών. Και διά της στήλης κατάπολλα ευχαριστώ, Κώστα!

ΟΤΑΝ Ο ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ επρόκειτο να εκστρατεύσει στη Μικρά Ασία για να απελευθερώσει τις ελληνικές πόλεις από τους Πέρσες, ρώτησε το Μαντείο της Δωδώνης, που ήταν αφιερωμένο στον Δία και πήρε ευνοϊκό χρησμό. Ομως, οι έφοροι, όταν τους τον ανήγγειλε, του έδωσαν εντολή να συμβουλευθεί και το Μαντείο των Δελφών. Ο Αγησίλαος συμμορφώθηκε, αλλά ζήτησε τον χρησμό, απευθυνόμενος στον Απόλλωνα ως εξής: 'Απόλλωνα, έχεις την ίδια γνώμη με τον πατέρα σου;'. Οταν ο Απόλλωνας έδωσε καταφατική απάντηση ο Σπαρτιάτης βασιλιάς ξεκίνησε για την εκστρατεία. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. Σαββάλας.

[...] 'Τα κορίτσια μου πένθος/ για τους αιώνες έχουν/ Τ’ αγόρια μου τουφέκια/ κρατούν και δεν κατέχουν/ Πού να βρω την ψυχή μου/ το τετράφυλλο δάκρυ!/ Εκατόγχειρες νύχτες/ μες στο στερέωμα όλο/ τα σπλάχνα μου αναδεύουν/ Αυτός ο πόνος καίει/ Πού να βρω την ψυχή μου/ το τετράφυλλο δάκρυ!/ Με το λύχνο του άστρου/ στους ουρανούς γυρίζω/ Στο αγιάζι των λειμώνων/ στη μόνη ακτή του κόσμου/ Πού να βρω την ψυχή μου/ το τετράφυλλο δάκρυ!'.
Από το 'Αξιον Εστί' του Οδυσσέα Ελύτη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (16.02.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Υποθετικά μιλώντας...

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
kak_nektar@yahoo.gr

Ολοι γνωρίζουμε τι μπορεί να σημαίνει αυτό το 'υποθετικά μιλώντας' που αφήνω ως τίτλο στο σημερινό σημείωμα και γι? αυτό προχωρώ στο παρασύνθημα:
Υποθετικά μιλώντας, λοιπόν, θα μπορούσα να πω ότι τόσο οι ΔΝΤούδες όσο και όλη η Ευρώπη 'τρέμουν' την Ελλάδα, ιδίως οι Γερμανοί που ως καλοκουρδισμένος λαός έχουν ένα πλάνο -ίσως και πολλά- για οτιδήποτε σχέδιό τους βάζουν σε εφαρμογή.
Οταν, λοιπόν, κάτι δεν τους πάει καλά -ο κόσμος να χαλάσει- προσπαθούν να το κάνουν να... πάει, με κάθε κόστος!
Οχι δεν μπαίνω στη διαδικασία
να στοχοποιήσω ένα ολόκληρο κράτος ως κακό ή εχθρικό διακείμενο προς ημάς που είμαστε... αγγελούδια!
Ο καθένας έχει τις ευθύνες που του αναλογούν και στην περίπτωσή μας, εμείς πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας χωρίς να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας που πλέον ούτε αυτό μας σώζει!
Ομως, υποθετικά μιλώντας, θα υποστήριζα πως πολύ δύσκολα οι δανειστές μας θα άφηναν να ξεφύγει η Ελλάδα από τις... 'δαγκάνες' τους!
[Και για να μην παρεξηγούμεαστε χρησιμοποιώ τη λέξη 'δαγκάνες' αφού το όποιο ποσό μάς δίνεται, σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως 'χείρα βοηθείας' σε κάποιον που χαροπαλεύει!]
Ελεγα, λοιπόν, πως πολύ δύσκολα θα μας άφηναν να ξεστρατίσουμε και να βγούμε από το ευρώ, διότι αυτή μας η χρεοκοπία -τουλάχιστον για την ώρα- θα κατέρριπτε, το δίχως άλλο, όλο το οικοδόμημα που προσδοκούσαν να κτίσουν και που ακόμη στις ημέρες μας τους συμφέρει να υφίσταται, μιας και αποδίδει... χρήμα στους ισχυρούς -στους οποίους δεν ανήκει βεβαίως η χώρα μας- αυτής της ενοποιημένης ευρωπαϊκής αγοράς.
Επιπλέον, στην περίπτωσή μας, ισχύει και το... αμίμητο να μας 'υποχρεώνουν' να δανειζόμαστε όσο κι αν αυτό πλέον κι εμείς οι ίδιοι έχουμε κατανοήσει ότι δεν το... αντέχουμε!
Γιατί άραγε αυτή η επιμονή τους;
Μήπως -εκτός όλων των άλλων που... υποθετικά μιλώντας ανέφερα παραπάνω- φοβήθηκαν και το ενδεχόμενο η χρεοκοπημένη Ελλάδα συμπαρασύρει όλο το υπόλοιπο οικοδόμημα μαζί της; Και μήπως υπάρχει και χειρότερο σενάριο γι? αυτούς, δηλ. με την χρεοκοπία της Ελλάδος, στην προσπάθειά της να ορθοποδήσει, τελικά 'αποδράσει' από τη δική τους επιρροή, κάτι το οποίο δεν θα το επιθυμούσαν, αφού θα έχαναν την όποια κυριότητα επί του εδάφους και του λαού της;
Υποθέσεις κάνω!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΘΕΣ ΜΕ ΩΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑ επί την καρδίαν σου,/ ως σφραγίδα επί τον βραχίονά σου·/ ότι κραταιά ως θάνατος αγάπη,/ σκληρός ως Αδης ζήλος·/ περίπτερα αυτής περίπτερα πυρός, φλόγες αυτής·/ ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην,/ και ποταμοί ου συγκλύουσιν αυτήν'.

ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ, που είναι σήμερα, δεν πιστεύω. Ούτε στον προστάτη των ερωτευμένων, τον ξενέρωτο Αγιο Βαλεντίνο, επίσης. Και γιατί η κάθε μέρα μπορεί να είναι μέρα των ερωτευμένων και ο κάθε άγιος προστάτης των ερωτευμένων. Τώρα, γιατί έβαλα σαν πρώτο 'πεταχτό' στη στήλη ένα απόσπασμα από το 'Ασμα Ασμάτων' (δικός μου ο χωρισμός σε στίχους) και γιατί είναι 'ερωτική' η στήλη θα σας το εξομολογηθώ. Αφορμή έψαχνα να κάμω ένα 'πεταχτό' αφιέρωμα στον 'φτερωτό θεό...'.

Ο  ΕΡΩΝΤΑΣ (μη μου σβήσετε το 'ν', παρακαλώ) είναι παιδί μου καλό πράμα άμα κατέεις να τονε κολαντρίζεις, άμα δεν κατέεις όμως... Πήγαινα Τετάρτη Γυμνασίου (σημερινή Α? Λυκείου) όταν μου το ?πε η μάνα μου. Ολα ήθελε να τα κολαντρίζει και τα κολάντριζε αυτή. Το όποιο 'θέλω' το ήθελε πάντα κάτω απ? το 'πρέπει'. Αχ ρε μάνα!

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ. Κολαντρίζω πάει να πει, μεταξύ των άλλων και διευθετώ κάτι με επιτηδειότητα. Τέλος διαλείμματος.

ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ο ασπασμός των αγγέλων προς τα άστρα, έγραψε αυτή, χρησιμοποιώντας τη ρήση του Βίκτωρα Ουγκώ, κάτω απ? την ερώτηση 'Τι εστί έρως;' του λευκώματός της. 'Ερως, έρως, σαλάμι του αέρος' έγραψε αυτός από κάτω, χρησιμοποιώντας τη μάγκικη γλώσσα της εποχής εκείνης, της δεκαετίας του 1960. Οτι ήταν ερωτευμένος, σχεδόν μέχρι θανάτου μαζί της, της το είπε ύστερα από 40 περίπου χρόνια! Τι θυμήθηκα τώρα!

ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ παθιασμένης σχέσης της θεάς Αφροδίτης με τον Αρη τον θεό του πολέμου, ο Ερωτας. Θεός κι αυτός, μικρότερης κατηγορίας βέβαια, αλλά θεός. Ενας θεός πανέμορφος, όπως η μάνα του, και παράφορος, όπως ο πατέρας του.

ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ στο Ορθόδοξο εορτολόγιο, γιορτάζει στις 25 Ιουνίου. Ακόμα και τραγούδι με τον τίτλο 'Αγιος Ερωτας' υπάρχει και το τραγουδάει ο Παντελής Θαλασσινός. Κρίμα και άδικο που ηττήθηκε κατά κράτος, όπως και ο Αγιος Υάκινθος, που του έκτισε εκκλησία ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, απ? τον ξενόφερτο Βαλεντίνο.

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ απλός έρωτας, αυτό είναι πάθος αγιάτρευτο! Για σένα το γράφω Μήτσο, που όταν σου είπα ότι δεν είναι σωστό να μη μιλάς ούτε στη γυναίκα σου όταν χάνει η ομάδα μας μου απάντησες: 'Μα εγώ, Βαγγέλη, δεν είμαι σαν κι εσένα, εγώ είμαι άρρωστος Αεκτζής!'.

ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ ακούω στη φωνή σου/ και των αγγέλων τσ? ομορφιές τις βρίσκω στη μορφή σου. Απ? τον Ηλία τον Σταματάκη, ποιον άλλον (;) η μαντινάδα. Αιώνια ερωτευμένος αυτός.

ΚΑΠΟΤΕ Ο ΠΡΑΞΙΤΕΛΗΣ, σε στιγμές αδυναμίας προφανώς υποσχέθηκε στην ερωμένη του και γνωστή εταίρα Φρύνη ότι θα της έδινε όποιο από τα έργα του θα ήθελε εκείνη. Επειδή, όμως, η πονηρή εταίρα δεν ήξερε ποιο ήταν το καλύτερο, για να το ζητήσει, σοφίστηκε το εξής τέχνασμα. Εβαλε έναν υπηρέτη της να ξυπνήσει νύχτα τον Πραξιτέλη και να του πει ότι έπιασε φωτιά το εργαστήρι και καταστράφηκαν πολλά από τα έργα του. Τότε αυτός πετάχτηκε σαν τρελός από το κρεβάτι του και τον ρώτησε αν ο 'Ερως και ο Σάτυρος' καταστράφηκαν. Ετρεξε τότε η Φρύνη κοντά του και του είπε να ησυχάσει, γιατί ήταν φάρσα. Την επομένη το θαυμάσιο έργο του 'Ερως' μετακόμιζε για το σπίτι της εταίρας (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας', εκδ. Σαββάλας).

ΤΡΙΑ ΑΠ? ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ τραγούδια της Ανδαλουσίας σε μετάφραση Anne Personnaz και Κώστα Νταντινάκη: α) 'Οταν πηγαίνεις στην εκκλησιά,/ βάζε ένα πέπλο στο πρόσωπο/ γιατί οι άγιοι, όσο άγιοι κι αν είναι,/ κατεβαίνουν απ? το τέμπλο'. β) 'Απ? το σπίτι μου στο δικό σου,/ μόνο ένα βήμα, μελαχρινή μου·/ μ? απ? το δικό σου στο δικό μου,/ αχ, πόσο μακρύς ο δρόμος'. γ) Να λες σ? εμένα να σε ξεχάσω/ είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω,/ σφυροκόπημα σε κρύο σίδερο/ και κουβέντα με τους πεθαμένους'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Xανιώτικα  νέα (14.02.2012)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Θα είμαστε, όσο χρειαστεί, όλοι εκεί!

Ημουν κι εγώ εκεί! Ο,τι πρέπει για τίτλος έκθεσης, ενός σκέφτομαι και γράφω, για τα παιδιά του Δημοτικού! Δεν μου κάνει σε καμία περίπτωση, όμως, για τίτλος της εύφημης μνείας που θέλω να γράψω για τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη Κυριακή 5 Φεβρουαρίου στους Αγίους Αποστόλους ενάντια στα φανερά ή κρυφά σχέδια ορισμένων. Κι αυτό γιατί είμαστε χιλιάδες κόσμος εκεί, από τον δήμαρχο, μέχρι τον τελευταίο πολίτη, άνθρωποι όλων των ηλικιών, από μωρά μέχρι υπέργηρους, όλων των κοινωνικών τάξεων, άντρες και γυναίκες, μια τεράστια ανθρώπινη αγκαλιά προστασίας του χώρου που τον νιώθουμε αυλή μας και αποτελεί τον πνεύμονα για την αναπνοή μας. Εντάξει ήθελε και ο Θεός (πώς να μην το θέλει όμως;) να επιτρέψει ο καιρός μια τέτοια λογής, απίστευτης, για τα δικά μας και όχι μόνο, δεδομένα, μάζωξη, προκειμένου να εκφραστεί το χανιώτικο εμείς όπως εκφράστηκε και να σταλεί προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα όπως στάλθηκε:
Κάτω τα χέρια απ? τους Αγίους Αποστόλους, - Οχι στην τσιμεντοποίηση της περιοχής! Είμαστε όλοι εκεί, ο τίτλος της εύφημης μνείας που γράφω, λοιπόν; Οχι ούτε αυτός μου κάνει. Θα είμαστε, όσο χρειαστεί, όλοι εκεί! Αυτός μάλιστα. Ο αγώνας για να μην φύγει ούτε ένα μέτρο γης των Αγίων Αποστόλων απ? την κυριότητα του Δήμου Χανίων, απ? αυτόν τον ελεύθερο χώρο που ανήκει σ? όλους τους Χανιώτες, πρέπει να έχει συνέχεια. Μέχρι την τελική δικαίωση. Η χάρη των Χανιωτών θα βοηθήσει τους Αγίους Αποστόλους να μη χάσουν ούτε μια σπιθαμή απ? την ευλογημένη επικράτειά τους!

Η φωνή του Αποκορώνου

'Οκτώβριος του 1978, ένας υπάλληλος με πολλή αγάπη για τον τόπο του, υπερβαίνοντας κάθε αμφιβολίες και ενδοιασμούς δικούς του, αλλά και των γύρω του, αποφάσισε να στήσει ένα μέσο επικοινωνίας όλων των Αποκορωνιωτών. Και εξέδωσε το πρώτο φύλλο της «Φωνής του Αποκορώνου». Οσοι αμφισβήτησαν -και ήταν πολλοί- αυτήν την κίνηση, απλά δεν υπολόγισαν καλά τη δύναμη της θέλησης του εμπνευστή, αλλά και το πάθος των Αποκορωνιωτών για τον τόπο τους. Με τον τρόπο που μπορεί να καταλάβει ένα παιδί, ένιωθα ότι ο πατέρας έκανε κάτι πολύ σημαντικό. Δούλευε πολύ, αλλά του άρεσε. Κάθε μήνα είχε αγωνία, αλλά και μεγάλη ικανοποίηση. Κάθε πρόβλημα που εμφανιζόταν τον στενοχωρούσε, αλλά ένιωθε ότι άξιζε τον κόπο να το λύσει και να προχωρήσει.
Ο πατέρας λίγες μέρες πριν σιώπησε. Μαζί του με αυτό το φύλλο θα σιωπήσει -τουλάχιστον για ένα διάστημα- και το πιο αγαπημένο του παιδί η 'Φωνή του Αποκορώνου'. Οι καιροί δύσκολοι και πολλά προβλήματα προκύπτουν στο ενδεχόμενο συνέχισης της έκδοσης. Θα πάρουμε λίγο χρόνο ελπίζοντας να τα λύσουμε'. Απ? τα που γράφει η κόρη του εκδότη της εφημερίδας 'Η Φωνή του Αποκορώνου', Γιώργου Χαβρεδάκη, που έφυγε πριν από δύο μήνες περίπου για τη Χώρα των Μακάρων, Αργυρώ Χαβρεδάκη - Παπιομύτογλου, κάτω απ? τον τίτλο 'Κι έτσι κλείνει ένας κύκλος της 'φωνής' μας, στο αφιερωμένο στον πατέρα της τελευταίο (αρ. 382, Δεκέμβριος 2011) φύλλο της. Μαζί σου, Αργυρώ, όπως και πολλοί, πάμπολλοι, άλλοι, Αποκορωνιώτες, για το άνοιγμα του νέου κύκλου. Οσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο Αποκορώνας πρέπει να ξαναποκτήσει τη φωνή σου.

H βασιλόπιτα των Πνευματικών Δημιουργών

Πολλοί οι πιστοί και ταυτόχρονα εκλεκτοί, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας και πήγαν το βράδυ της περασμένης Παρασκευής στο ΚΟΝΑΚΙ της Χαλέπας, όπου η κοπή της βασιλόπιτας. Τριάντα δύο συναπτά έτη προσφοράς στα πολιτιστικά δρώμενα του Νομού μας μετρά η εν λόγω Ενωση, όπως έγραψα τις προάλλες και την περασμένη Πέμπτη 'στα πεταχτά'. Πολλές, πάμπολλες, οι εκδηλώσεις που διοργανώνει, κάθε χρόνο, κορυφαία, ωστόσο, η κοπή της βασιλόπιτάς της. Και γιατί είναι μια εκδήλωση κατά τη διάρκεια της οποίας, ρέοντος του οίνου, λειτουργεί και λειτουργείται καλύτερα το πνεύμα παράγοντας... οινόπνευμα. Το κατάλληλο αντισηπτικό φάρμακο στη διογκούμενη σήψη και που είναι απαραίτητο για παραπέρα εμπνεύσεις, δηλαδή παίζω με τις λέξεις, το ξέρω και σταματώ.
Δεν θ? αναφερθώ σ? ονόματα, αυτών που παραβρέθηκαν, εκτός απ? αυτούς που χαιρέτησαν την εκδήλωση και συγκεκριμένα στον και σχεδόν πανταχού παρόντα πρόεδρο της Ενωσης, Δημήτρη Νικολακάκη, που έκοψε και την πίτα, στον δήμαρχο Πλατανιά, Γιάννη Μαλανδράκη και στον περιφερειακό σύμβουλο Γιώργο Κονταξάκη. Ούτως ή άλλως όλοι, τόσο οι άνθρωποι που δημιουργούν, γράφοντας, ζωγραφίζοντας κ.λπ. όσο και οι φίλοι τους, συμμετείχαν ο καθένας με τον τρόπο του στο να δημιουργηθεί μια όσο το δυνατόν πιο χαρούμενη ατμόσφαιρα, κλέβοντας άλλη μια μέρα του Χάρου.
Και του χρόνου!

Χανιώτικα νέα (13.02.2012)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Τι ωραία που είναι τελικά η Γραμματική των Δασκάλων που μαθαίνει στα παιδιά να κλίνουν στον ενικό και στον πληθυντικό αριθμό, εν χορώ, τη λέξη Αλληλεγγύη!

ΣΤ2 10ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ
Κλίνοντας τη λέξη Αλληλεγγύη

Για το παντοπωλείο Αλληλεγγύης, που ίδρυσαν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων των Σχολείων της Χαλέπας, και που λειτουργεί εδώ και δύο περίπου μήνες, μας μιλούν μέσα από τα κείμενα και τις ζωγραφιές τους, που φιλοξενούνται στον σημερινό Παιδότοπο, τα παιδιά της Στ2 τάξης του 10ου Δημ. Σχ. Χανίων και η δασκάλα τους, γνωστή στους αναγνώστες της στήλης και από άλλες εργασίες μαθητών της, καλή μου φίλη, Ελένη Βορεινάκη. 'Τα λόγια των δασκάλων είναι φτωχά μπροστά σ’ αυτά των μαθητών τους, που δείχνουν το μεγαλείο της ψυχής τους', γράφει μεταξύ άλλων στο συνοδευτικό της σημείωμα η επίσης καλή μου φίλη και εκ των στυλοβατών της όλης προσπάθειας, διευθύντρια του Σχολείου Μαρία Κληματσάκη, για να καταλήξει στο τέλος μόνο σε μια ευχή και συνάμα προτροπή: 'Ας προσπαθήσουμε όλοι να μην πεινάσει κανένα παιδί, γιατί όπου πεινάει παιδί, πονάει και δυστυχεί ολόκληρη η οικογένεια'. Να μην πεινάσει κανένα παιδί! Τι ωραία που είναι τελικά η Γραμματική των Δασκάλων που μαθαίνει στα παιδιά να κλίνουν στον ενικό και στον πληθυντικό αριθμό, εν χορώ, τη λέξη Αλληλεγγύη!
Β.Θ.Κ.

Είναι δύσκολο για τον κάθε άνθρωπο να μείνει αδιάφορος μπροστά στη δυστυχία και στον πόνο των διπλανών του. Αυτές τις μέρες το μόνο που μας έχει μείνει είναι η αλληλεγγύη μεταξύ μας. Για μια ακόμη φορά μπορούμε να πούμε θα αντέξουμε γιατί είμαστε μαζί. Εχουμε το μαζί, έχουμε το εμείς...'.
Μ’ αυτά τα λόγια σύστησα το Παντοπωλείο Αλληλεγγύης στους μαθητές μου και αυτοί αγκάλιασαν την προσπάθειά του με ζήλο και αγάπη... Οπως τον αγκάλιασαν όλοι οι Χαλεπιανοί, και βέβαια η Ενορία της Ευαγγελίστριας. Μέσα από τον 'Παιδότοπο' τα παιδιά θέλησαν να στείλουν ένα μήνυμα και στα άλλα παιδιά για το τι μπορούν να κάνουν μαζί μικροί και μεγάλοι. Τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο!!!
Ελένη Βορεινάκη
(δασκάλα)

Η κίνηση της δημιουργίας του παντοπωλείου αλληλεγγύης με γεμίζει ευτυχία και με κάνει αισιόδοξη για το μέλλον. Μακάρι να βοηθήσουν έτσι κι άλλες πόλεις τους κατοίκους τους!!!!!
Γεωργία Δερμιτζάκη

Είμαι πολύ χαρούμενη που στη γειτονιά μας υπάρχει αυτή η τράπεζα τροφίμων, το 'Παντοπωλείο Αλληλεγγύης' γιατί μπορώ να βοηθάω κι εγώ οικογένειες που έχουν ανάγκη, γιατί μια μέρα μπορεί να βρεθούμε και εμείς στη θέση τους....
Μαρίνα Κουνάλη

Αν είχα ένα μαγικό ραβδί και τρεις ευχές, θα έδινα πίσω τις δυο γιατί η μόνη μου ευχή είναι όλοι οι άνθρωποι του κόσμου να έχουν μια στέγη, φαγητό και δουλειά. Μόνο με τη σκέψη ότι κοντεύουμε να χρεοκοπήσουμε με πιάνουν τα κλάματα. Για να μην τα πολυλογούμε, πιστεύω ότι η κίνηση αυτή, να λειτουργήσει το κοινωνικό παντοπωλείο στην πόλη μας, είναι πολύ σωστή και αναγκαία για όλους!!!
Μιχαέλα Τσίγκου

Χάρη στο Παντοπωλείο Αλληλεγγύης έχουμε καταφέρει να στηρίξουμε πάνω από 300 οικογένειες που πραγματικά χρειάζονται βοήθεια και υποστήριξη. Εως τώρα, και με την συμμετοχή των συμπολιτών μας έχουμε κατορθώσει να συγκεντρώσουμε 10.000 τρόφιμα και προϊόντα πρώτης ανάγκης. Επειδή όλο και πιο πολλοί άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια, στηρίξτε την προσπάθεια που κάνουμε. Αυτό που συμβαίνει στη γειτονιά μας ευχαριστεί όλα εμάς τα παιδιά γιατί μπορούμε να μάθουμε ότι η προσφορά είναι αρετή για τον άνθρωπο
(ομαδικό)

Ο σύλλογος 'Κύτταρο' έχει διοργανώσει πολλές δραστηριότητες, καμιά όμως δε συγκρίνεται με την πραγματοποίηση της ιδέας για την ίδρυση του Παντοπωλείου Αλληλεγγύης. Η συγκέντρωση τροφίμων για τους συνανθρώπους μας που σήμερα λόγω οικονομικής κρίσης δεν μπορούν να αγοράζουν ούτε τα απαραίτητα για να ζήσουν, είναι η καλύτερη ένδειξη αγάπης για τον συνάνθρωπο. Μπορεί όλοι να δυσκολευόμαστε αυτές τις μέρες πάντα όμως πρέπει να σκεφτόμαστε αυτούς που δεν έχουν ούτε τα λίγα που έχουμε εμείς. Με αγάπη στην καρδιά ας ανοίξουμε το ντουλάπι μας και ας μοιραστούμε με αυτούς τους ανθρώπους ό,τι έχουμε. Το Παντοπωλείο Αλληλεγγύης να έχει πάντα στα ράφια του τρόφιμα και κάθε ένας που πηγαίνει να φεύγει με τα χέρια γεμάτα.
Γιάννης Παπασηφάκης

Οι κάτοικοι της συνοικίας βοηθούν και αυτοί με το δικό τους τρόπο. Αφού συλλέξουν τα τρόφιμα από τα κουτιά που υπάρχουν στα σούπερ μάρκετ με τα αυτοκίνητα τους, τα τοποθετούν στα ράφια του Παντοπωλείου. Μέχρι σήμερα από αυτά τα τρόφιμα έχουν ωφεληθεί περίπου 1500 άτομα. Εγώ πιστεύω πως αν στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια θα βοηθήσουμε πολλούς ακόμη συνανθρώπους μας.
Κώστας Πλατσιδάκης

Κάλεσμα αλληλεγγύης
Αξιότιμες Κύριες και Κύριοι
Όπως ξέρουμε έχουν έρθει δύσκολοι καιροί, γίνονται συνεχώς απολέσεις και πολλαπλασιάζονται οι άνεργοι .Το Παντοπωλείο Αλληλεγγύης στηρίζει τους ανθρώπους που δυσκολεύονται ακόμα και για το καθημερινό τους φαγητό. Για να συνεχίσει όμως να βοηθάει θα πρέπει και εμείς να συνεχίσουμε να το στηρίζουμε. Βοηθήστε και εσείς όπως μπορείτε ...ΑΞΙΖΕΙ
Ραφαήλ Γιανναράκης

Νιώθω πολύ χαρούμενη γιατί στο Παντοπωλείο δίνουμε διάφορα τρόφιμα από το σπίτι μας και αυτό στηρίζει ανθρώπους που δυσκολεύονται. Για μένα είναι σημαντικό, γιατί βλέπω χαμόγελα στα πρόσωπα των οικογενειών που στηρίζουμε. Είναι χαρά για μένα μα και όλων των συμμαθητών μου να βοηθάμε τον κόσμο .
Ιωάννα Λουκάκη

Κάθε μήνα, κάθε τάξη μαζεύει από ένα διαφορετικό είδος τροφίμου και οι δάσκαλοί μας τα πηγαίνουν στο Κοινωνικό Παντοπωλείο. Εκεί πάνε πολλές οικογένειες και τα παίρνουν. Αυτό για μένα είναι υπέροχο γιατί βοηθάμε πολλές οικογένειες μια και θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε εμείς στη θέση τους. Το παντοπωλείο θα το στηρίζουμε όσο μπορούμε...
Κατερίνα Ράσση

Το 'Κύτταρο Χαλέπας', δηλαδή οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων του 9ου, 10ου, 11ου δημοτικών σχολείων -νηπιαγωγείων και 7ου Γυμνασίου, δημιούργησαν το παντοπωλείο Αλληλεγγύης. Το παντοπωλείο βρίσκεται στα ΤΕΙ, δίπλα στο σχολείο μας. Εκεί μαζεύονται τρόφιμα και τα παίρνουν άνθρωποι που τα έχουν ανάγκη. Είμαι πολύ χαρούμενη που έχουμε αυτό το παντοπωλείο διότι έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας.
Εμμανουέλα Μπασούνα

Χανιώτικα νέα (12.02.2011)