ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ! Μία αύριο και τέρμα για εφέτος ο 'θείος', κατά τον Ποιητή, Ιούλιος μήνας. Ούτε που τον καταλάβαμε!

ΜΕΓΑΛΗ μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις! Μεταξύ κύλικος και χειλέων πολλά πέλει (Μέχρι να φέρεις το ποτήρι στα χείλη πολλά μπορούν να συμβούν). Με άλλα λόγια. Εδώ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί την αμέσως επόμενη στιγμή, όχι σε μια ολόκληρη μέρα! Και ειδικά και γενικά. Τέλος πάντων.

ΚΑΙ 'ΣΤΑΘΕΡΟ' και 'αξιόπιστο' και 'στερεό' το ευρώ, κατά τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλωντ Τρισέ. Αν δεν παινέσεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Κι αν δεν παινέσεις το νόμισμά σου θα καταρρεύσει...

ΠΡΟΘΕΣΗ της Κυβέρνησης είναι, λέει, να μην γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο λόγω της συγχώνευσης και της κατάργησης Οργανισμών. Είναι να μη θυμηθώ τη φράση που λέει ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλοί που σαρακίζουν το κλαδί του τουρισμού. Κι ας κάθονται και οι ίδιοι πάνω σ’ αυτό. Ευτυχώς, προσώρας, το κλαδί φαίνεται ν’ αντέχει. Μέχρι πότε, όμως; Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση.

'ΑΜΥΝΑ περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείραντος σήμερον το έθνος και η πρόληψις της χρεωκοπίας'. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, 1896, 'Οιωνός' (άρθρο). Τι ’χες Ελλάδα μου; Τι ’χα πάντα!

Η 'ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ', η οποία με προκήρυξή της ανέλαβε την ευθύνη της δολοφονίας του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, που έγινε τον περυσινό Ιούλιο, αγνοείται. 'Φαίνεται ότι οι σύντροφοι της οργάνωσης, εξοντώνοντας τον Σωκράτη, έκαναν το χρέος τους', σχολιάζει ο 'βοριάς' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011).

Ο 'ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ' στον Βόρειο Οδικό Αξονα συνεχίζεται και το φετινό καλοκαίρι με μεγάλη επιτυχία. Απολαύστε τον τις μέρες που φυσά ο αέρας!

ΤΑ ΔΥΟ ΦΙΛΙΑ που μου ’δωσες, ποτέ δεν θα ξεχάσω/ και τον Θεό παρακαλώ φως μου να μην σε χάσω! Καλή η ερωτική σου μαντινάδα, Ηλία Σταματάκη, δεν λέω. Φαντάζομαι τι θα έγραφες αν τα φιλιά ήταν περισσότερα!

ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΣ κατηγορίας στο ποδόσφαιρο κι απαγόρευση στους Αχιλλέα Μπέο και Μάκη Ψωμιάδη ν’ ασχολούνται με το άθλημα για τα στημένα παιχνίδια του Ολυμπιακού Βόλου και της Καβάλας. Γενναία απόφαση των αθλητικών Αρχών, δεν λέω! Ο πρόλογος της κάθαρσης στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου ή μήπως ο επίλογός της;

ΜΕΓΑΛΗ η χαρά σου όταν βαφτίζεις το παιδί σου, δεν λέω. Πολύ μεγαλύτερη, ωστόσο, όταν βαφτίζεις εγγόνι σου! Και πού να το παντρεύεις κιόλας! μου πε ένας φίλος που το αξιώθηκε.

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ότι για να μπορέσει κάποιος να δει το ουράνιο τόξο θα πρέπει να έχει γυρισμένη την πλάτη του στον ήλιο; Γνωρίζετε ότι η ψαλίδα (το ζωύφιο) έχει δύο πέη; Γνωρίζετε ότι η Disneyland στις ΗΠΑ είναι μεγαλύτερη από τις πέντε μικρότερες χώρες του κόσμου μαζί; Αντί για ιστορικό ανέκδοτο ή μαθητικά μαργαριτάρια.
'
Αμέτρητες σβησμένες γόπες,/ σκόρπιες, άλλες πατημένες,/ άλλες όχι./ Ανάκατες στο κράσπεδο,/ στη γωνιά του δρόμου,/ κινούν υποψίες.../ Ηταν πολλοί που κάπνιζαν μέσα στη νύχτα;/ Ηταν μόνο δυο ή ένας;/ Περίμενε φίλο,/ γυναίκα μήπως/ ή τίποτα;/ Ποιος ξέρει;'.
Το ποίημα 'Σβησμένες γόπες' της Αθηνάς Κανιτσάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Από Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 30 Ιουλίου 2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΜΟΥΣΙΚΟ χαλί ο θόρυβος της μπετονιέρας που φτάνει από την άλλη μεριά του δρόμου στο γραφείο μου, ενώ αρχίζω να γράφω τη στήλη. Τον απολαμβάνω. Μιλώ σοβαρά! Δύο γειτονόπουλα, δύο νέα παιδιά, γύρω στα τριάντα, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, φτιάχνουν το σπιτάκι τους, τη φωλιά που θα στεγάσει την αγάπη τους και τα όνειρά τους. Με τις δικές τους δυνάμεις και με τη βοήθεια του πατέρα του αγοριού και μερικών φίλων τους. Καλή δύναμη! Τους φωνάζω και συνεχίζω.

Ο,ΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ο θόρυβος, ο εκκωφαντικός θόρυβος της μπετονιέρας. Εκτός και αν... Ο,τι πιο θεσπέσια η μουσική απ’ την ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν. Εκτός και αν... Σχετικότης σχετικοτήτων, τα πάντα σχετικότης...

ΚΙ ΟΜΩΣ η Ελλάδα πάει, τι πάει, έχει πάει διακοπές. Αναστενάζουν οι ανά την Ελλάδα παραλίες. Εντάξει, έχουμε μείωση και μάλιστα σημαντική στις κρατήσεις ξενοδοχείων. Το χωριό, να ’ναι καλά. Εδώ τα καλά... συκοστάφυλα!
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ωστόσο, δεν πάει, λέει ο Πρωθυπουργός, διακοπές. 'Τρέχει' για τις επενδύσεις και τα έργα. Τρέχει για να προλάβει το τρένο που περνά για τελευταία φορά. Μπορεί, πάντως, και να νομίζει ότι τρέχει και να κάνει σημειωτόν.

ΠΡΟΣ Δημήτριον Ρέππα επιστολή Γιώργου Παπανδρέου το ανάγνωσμα. Προς Χάρη Καστανίδη επιστολή Γιώργου Παπανδρέου το ανάγνωσμα. Προς Μιχάλη Χρυσοχοΐδη επιστολή Γιώργου Παπανδρέου το ανάγνωσμα. Δεκατέσσερις οι επιστολές του Γιώργου Παπανδρέου. Οσα και τα Υπουργεία της κυβέρνησής του. Ούτε ο... Απόστολος Παύλος να ήτανε!

Η ΕΛΛΑΔΑ μπορεί κάποτε να φαίνεται ότι πεθαίνει, αλλά βρίσκει πάντα τη δύναμη να ξαναγεννιέται. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση με αφορμή ένα 'πεταχτό' που μπήκε τις προάλλες.

ΑΡΧΙΖΟΥΝ οσονούπω οι σεισμικές θαλάσσιες έρευνες στο Ιόνιο και στο Λιβυκό για πετρέλαιο. Να αρχίσουμε να πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας ή μήπως πετάμε στα σύννεφα; Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο...

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΗΣ έπιασε κλέφτη! Αυτή κι αν είναι είδηση! Οχι στην 9 σελίδα της εφημερίδας, αλλά στην πρώτη της, έπρεπε να μπει κύριε διευθυντά!

ΓΡΑΦΩ, γράφεις, γράφει, γράφουμε, γράφετε, γράφουν. Ειδικότης μου, σου, του (της), μας, σας, των. Ωραιότατα! Δεν διαβάζω, δεν διαβάζεις, δεν διαβάζει, δεν διαβάζουμε, δεν διαβάζετε, δεν διαβάζουν. Μη... ειδικότης μου, σου, του (της), μας, σας, των... Κρίμα!

Ο ΠΡΩΗΝ ναύτης Ρόναλντ Σέλντστρεμ έβαλε σε μερικές μεγάλες σουηδικές εφημερίδες μια διαφήμιση που έκανε λόγο για ένα αποτελεσματικό και αβλαβές φάρμακο για τη ναυτία που στοίχιζε μόλις 3 κορόνες. Χιλιάδες αναγνώστες πίστεψαν τον θαλασσόλυκο και σε λίγο έλαβαν σε γράμμα το φάρμακο που ήταν ένα χαρτί που έγραφε: 'Να μείνετε στην ξηρά!'.
.
..Περπατάω στην πεδιάδα/ συναντώ βρώμικα νερά/ ξύλινες καλύβες/ μισογκρεμισμένες/ νερόφιδα πεθαμένα,/ γύρω μου άνθρωποι/ ξυπόλητοι/ ζητιανεύουν το νερό/ απ’ τις υδροφόρες του αφέντη,/ φεύγω απ’ τα σύνορά τους,/ μπαίνω σ’ άλλη πεδιάδα/ θάνατος κι εκεί/ πάω σ’ άλλη,/ θάνατος,/ τρέχω/ κι ανάβω ένα δαυλό/ στο πρώτο ύψωμα'.
Το ποίημα 'Δαυλός' του Γρηγόρη Σακαλή.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (29.07.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΙΟΥΛΗΣ ΜΗΝΑΣ. Στην ακρογιαλιά. Ο καθείς στη δική του ακρογιαλιά. Στην αγαπημένη του ακρογιαλιά. Ενώ κοντεύει να τελειώσει ο μήνας...

ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ διάσωσης της Ελλάδας, διαπιστώνει η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ως εκ της θέσεώς της. Πριν αλέκτωρ φωνήσαι...
ΚΙΚΙΡΙΚΟΥ! Ο ΚΟΚΟΡΑΣ. Eνας κόκορας ολάσπρος με χρυσό λειρί/ καμαρώνει και φουσκώνει/ και λιλιά φορεί/ και θαρεί πως το κοτέτσι μόλις τον χωρεί... Ασχετο; Oχι και τόσο!

ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ τo ξεχάσουμε εμείς οι Χανιώτες ότι δίπλα μας, στη Λιβύη συνεχίζουν να σκοτώνουν αμάχους, δεν μπορούμε. Οταν δεν μας το θυμίζουν τα πολεμικά πλοία στον κόλπο της Σούδας, μας το θυμίζουν τα πολεμικά αεροπλάνα. Συνηθίσαμε;

ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΠΟΥΣΙΑ μερικών ημερών ο... διαπιστευμένος μαντιναδολόγος της στήλης Ηλίας Σταματάκης επανέρχεται σήμερα... δριμύτερος με δυο μαντινάδες επκαιρότητας. Η πρώτη: Αλί σ’ όσους φτωχαίνουνε και δανεικά γυρεύουν/ αυτοί που τους τα δίνουνε, το τι τους μαγειρεύουν. Η δεύτερη: Ελλάδα ποιοι σε φέρανε σε τούτονε το χάλι,/ τους ξέρεις και περίλυπα κουνάεις το κεφάλι.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ στην Ελλάδα, για να αναγνωρίσουμε το μεγαλείο του. Πρέπει να φύγει, να μην μπερδεύεται στα πόδια των άλλων για να του πουν (πούμε) 'ευχαριστώ για τα που πρόσφερες'. Με αφορμή το φευγιό του μεγάλου σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη.

ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να υπάρχει, πάνω και πέρα απ’ την Ελλάδα της μιζέριας, πέρα και πάνω απ’ την Ελλάδα της αρπαχτής και η άλλη Ελλάδα! Η Ελλάδα του Μιχάλη Κακογιάννη, για παράδειγμα. Χρέος μας να την ανακαλύψουμε και να την υπηρετήσουμε.

ΑΝ ΔΕΝ, ΔΕΝ... μου είπε τις προάλλες ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος με το που με συνάντησε. Αν δεν αλλάξουμε, τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο συμπεριφορές, δεν έχουμε ελπίδα σαν χώρα, μου το έκανε λιανά.

ΒΙΟΣ ΑΝΕΟΡΤΑΣΤΟΣ, μακρά οδός απανδόχευτος. Αφορμή ψάχνουμε, κι όποιος ψάχνει βρίσκει, να το ρίχνουμε έξω, να κλέβουμε μια του χάρου. Καμία αντίρρηση. Φτάνει, βέβαια, να μην του τις κλέβουμε όλες. Για σένα, με αγάπη, τούτο το πεταχτό, Σήφη!

Ο ΡΩΜΑΙΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ Καλιγούλας είχε αυτοανακηρυχθεί σε Θεό, ισάξιον με τον Δία και δεχόταν εκδηλώσεις θείας λατρείας. Είχε μάλιστα ιδιαίτερο σώμα ιερέων, ένας ιερέας μάλιστα ήταν ο ίππος του. Κάποτε ισχυρίστηκε ότι η θεά της σελήνης κατέβηκε από τον ουρανό για να τον εναγκαλιστεί και ρώτησε τον αυλικό του τον Βιτέλιο, αν μπορούσε να τον δει. Ο πονηρός αυλικός του απάντησε: 'Φυσικά και όχι, αφού μόνο εσείς οι Θεοί μπορείτε να βλέπετε ο ένας τον άλλο'.

Σ’ εκείνη την ακρογιαλιά, Ιούλη μήνα,/ πήραν τον ύπνο τα θαλασσοπούλια/ κι ήταν η θεία λειτουργία στον Ναό αυθεντική, αληθινή./ Ενας ερωδιός άναψε τη φλόγα στο κερί/ από το φως του ήλιου/ και το Μυστήριο δηλώθηκε στον Ουρανό/ θάλασσα, γη και ουρανός αγαπηθήκανε./ Η αγάπη έγινε η μουσική των Αγγέλων,/ των δέντρων και των δελφινιών'.
Από το ποίημα 'Σε μιαν ακρογιαλιά'
της Αργυρώς Βάρλα - Γαλάτουλα.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα, (28.07.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Κλειστόν... λόγω διακοπών

Από:
Νεκτάριος Κακατσάκης(Χανιώτικα νέα, 27.07.2011)

Κατεβάζω διακόπτες για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Και αυτό μπορεί για κάποιους να ακούγεται ως ένας πλεονασμός εκ μέρους της στήλης, αλλά για κάποιος άλλους είναι μια ανακούφιση! Τους καταννοώ αφού είμαι κι εγώ μέρος αυτών... Εξάλλου, είναι τουλάχιστον ανάρμοστο να φεύγεις δίχως να πεις ένα "γεια"! Παραδοσιακά η στήλη προσπαθεί να είναι όσο το δυνατόν πιο... politicaly correct και να τηρεί κάποιους κανόνες που ταιριάζουν στο "είναι" της! Ετσι, τουλάχιστον κάθε καλοκαίρι φεύγει για διακοπές αφήνοντας ένα σημείωμα όσο το δυνατόν πιο καλοκαιρινό γίνεται, και αυτό θα επιχειρήσει και τώρα! Εις το επανιδείν λοιπόν! Ελπίζω σε… "κάτι περισσότερο από δύο εβδομάδες με το καλό να τα ξαναπούμε"! Τα παραπάνω σημειώνω πάνω στο χαρτί και ο νους μου ήδη τρέχει στα τρεχαλητά της μικρής μας Ευδοκίας που μοιάζει σαν έτοιμη από καιρό να ζήσει κάποιες περισσότερες συνεχόμενες ώρες μαζί μου ή έτσι θέλω να πιστεύω· σε μένα δεν αρκούν οι ελάχιστες στιγμές της συμβίωσής μας! Δική μου, λοιπόν, πρωτίστως η ανάγκη να ζω δίπλα, μαζί, να μην αφήσω παρά όσες λιγότερες γίνεται στιγμές να χαθούν από την κοινή μας συμμετοχή στα παιχνίδια με την άμμο, με τα κύμματα, με το κουβαδάκι της, την τζουγκράνα, το μικρό κουταλάκι που με τ' αριστερό της χέρι σκάβει συνεχώς στην άμμο… Ο κόσμος της εύχομαι για λίγο να γίνει και δικός μου! Κι ας ακούγεται εγωιστικό, το ξέρω, είναι το μόνο που σκέφτομαι τώρα κάποιες λίγες ώρες πριν το κατέβασμα κάποιων από τους "διακόπτες"! Εις το επανιδείν λοιπόν, και με την ευχή στην επάνοδο τούτης της στήλης να βρεθούμε με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα αντιμέτωποι! Με περισσότερη αισιοδοξία και διάθεση, όρεξη να προχωρούμς προσδοκώντας τα καλύτερα που θε να ’ρθούν...
Καλό καλοκαίρι!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ Παρασκευής, μεγάλη η χάρη της, σήμερα, του Αγίου Παντελεήμονα, επίσης μεγάλη η χάρη του, αύριο! Πού αράζουν οι στραβοί; Μα πού αλλού; Στην Αγιά Παρασκευή. Στον Αγιο Παντελεήμονα, ωστόσο, εκτός από τους στραβούς, αράζουν και οι κουτσοί. Ούλοι, κουτσοί στραβοί στον Αγιο Παντελεήμονα! Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες.

ΣΤΗ ΝΟΡΒΗΓΙΑ, στο Οσλο μα και στο νησάκι Οτόγια η δακρυσμένη ματιά του σύμπαντος κόσμου. Δισεκατομμύρια είναι τα αναπάντητα 'γιατί', που συνθέτουν το 'γιατί των γιατί' για να χρησιμοποιήσω μια φράση από την 'Ανατροπή' του Νίκου Θέμελη. Ολα εν τέλει κρέμονται από τις ενέργειες ενός ψυχασθενή που θεωρεί 'στυγερή' πλην όμως, 'απαραίτητη' την πράξη του;

ΜΑΚΑΡΙ να μπορούσαμε να πανηγυρίσουμε. Να βγούμε στους δρόμους και να τραγουδήσουμε τα νικητήρια. Να ψάλλουμε τα ευχαριστήρια γιατί λυτρωθήκαμε απ’ τα δεινά μας. Μακάρι! Ομως... χορτ’ αγά! Από τον φίλο μου τον γερω δάσκαλο η παρέμβαση. Τίτλος της, λέει: 'Υπεράνω της πάχνης των εντυπωσιακών δηλώσεων'. Με αφορμή τις αποφάσεις που πήρε για την Ελλάδα η τελευταία Σύνοδος Κορυφής.

ΟΡΑΤΟ το ενδεχόμενο χρεωκοπίας, διαβάζω στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας μας! Μην τρομάξετε! Στις Ηνωμένες Πολιτείες κι όχι στην χώρα μας αναφέρεται το σχετικό δημοσίευμα. Λέτε να πήγε επί τούτου, για να σώσει την αμερικάνικη οικονομία δηλαδή, ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην Ουάσινγκτον;

'ΚΑΠΟΤΕ τραγουδούσαμε ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! Μύθος. Είναι γνωστό πως η χώρα δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητη. Ετσι και τώρα είναι βαθιά υποταγμένη. Δυστυχώς! Οχι για μας αλλά για τα παιδιά μας'. Ο επίλογος του άρθρου που έγραψε τις προάλλες (19 Ιουλ.) ο και φίλος και εκλεκτός συνεργάτης των 'Πεταχτών' (δικά του και τα σημερινά μαθητικά μαργαριτάρια, βεβαίως) δημοσιογράφος πρώην γεν. γραμματέας της ΕΣΗΕΑ Κώστας Μπετεινάκης στην ηλεκτρονική του εφημερίδα (www.styx.gr). Μύθος και το περίφημο 'του Ελληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει', Κώστα;

ΠΩΣ ΦΥΤΕΨΑ τ’ αρμυρίκια. Αφηγητής ο μόνιμος κάτοικος της 'Σκάλας' του Καλαμιού Γιώργος Κογχυλάκης. Κάτω απ’ τον ίσκιο τους. Εις επήκοον της... Καλαμοπαρέας. Να ’σαι καλά, κύριε Γιώργο!

ΓΙΑΝΝΗ Γ. Χρηστάκη, επιτ. σχ. σύμβουλο, Ηράκλειο: Διάβασα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τελευταίο (20ο!) βιβλίο σου με τίτλο 'Δράξασθε παιδείας...', που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Ανθός της αγάπης σου για την παιδεία και καρπός της πλούσιας εμπειρίας σου τούτη η 'σύντομη εμπειρική μελέτη για τα σύγχρονα προβλήματα', όπως γράφεις στον υπότιτλο. Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς και σου εύχομαι καλή συνέχεια.

ΤΡΙΑ μαθητικά μαργαριτάρια. Αστέρια! α) Η υψηλότερη κορφή του Ολύμπου ήταν το Δωδεκάθεον. Πάνω στο ψηλότερο σημείο, ακριβώς πάνω στη μύτη της κορυφής, καθόταν ο Δίας, διάσημος γι’ αυτή την επίμονη στάση του. β) Οταν ο Χριστός ήταν μικρός, ο πατέρας του, ο μαραγκός Ιωσήθ τον φώναζε Χρηστάκη. γ) Σαράντα πέντε πετεινοί, ενός κοκόρου γνώση.

[...] Ω λέξεις που ειπωθήκατε σε λάθος χρόνο,/ με λάθος τρόπο, με κακό ηχόχρωμα./ Ω πρόσωπα στεγνά, ανέκφραστα/ ή εκφρασμένα σε λάθος τόνο/ ερασιτέχνη του νου./ Ω αγάλματα αμίλητα κι αγέλαστα./ Ω νευρόσπαστα με την αυλακιά του θυμού/ ανάμεσα στα φρύδια./ Ω ανόητα δάκρυα./ Κοιτάζετε τα παιδιά./ Κανένα τους δε σχεδιάζει/ του παιχνιδιού τη διεκπεραίωση'.
Από το ποίημα 'Ξύπνημα' της Αθανασίας Δανέλη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Xανιώτικα νέα( 26.07. 2011)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Και βιβλίο παρηγορίας

'Τα φορέματά τους μαύρα, ξεθωριασμένα ως το σταχτί, τραβούσαν τις ακτίνες του κυρίαρχου άστρου. Στην πλάτη τους υδρωτογραφίες, κάτω από τις μασχάλες τους οι σκοτεινές ήπειροι του μόχθου'. Αυτό είναι γράψιμο! Πολλές, πάμπολλες, φορές το είπα, άλλοτε φωναχτά κι άλλοτε ψιθυριστά, ενώ διάβαζα στο βιβλίο της Βικτωρίας Θεοδώρου 'Δραπέτις', που κυκλοφορήθηκε απ’ τις εκδόσεις 'Κεδρισός', όταν συναντούσα φράσεις όπως αυτή που έβαλα στην αρχή. Την ίδια στιγμή, με μορφή... υστερόγραφου, καληνώριζα τον υπεύθυνο του 'Κεδρισού', τον καλό μου φίλο τον Κώστα τον Νταντινάκη, που ύστερα απ’ την 'Πελαγινή', έβγαλε ένα ακόμα πεζό κείμενο, μια ακόμα νουβέλα, της συμπατριώτισσάς μας, διεθνώς καταξιωμένης ποιήτριας, στο λιακωτό της δημοσιότητας. Το παρελθόν που περιγράφει η Βικτωρία Θεοδώρου στο βιβλίο της αυτό, που γράφτηκε το 1990, και στο οποίο πρωταγωνιστεί ένα παιδί μοναχικό, τρόφιμος ενός Ιδρύματος στο Ηράκλειο του Μεσοπολέμου δεν γέννησε, όπως σημειώνει στο Επίμετρό του ο εκδότης, ποτέ καμία νοσταλγία για τη συγγραφέα. Ισως(;) ή ακριβώς(;) γι’ αυτό: 'Η Βικτωρία Θεοδώρου πλησιάζει το παιδί που η ίδια υπήρξε τρυφερά, σα να θέλει να το παρηγορήσει, να του χαρίσει ό,τι στερήθηκε, να επαληθεύσει τις ονειροφαντασίες και τους πόθους του για ευτυχία και δικαίωση'...
Και βιβλίο παραμυθίας είναι η 'Δραπέτις', που έτσι κι αρχίσετε να το διαβάζετε δεν θα καταλάβετε πώς φτάσαμε στην 102, την τελευταία του σελίδα.

Καλογεράκι, σε μοναστήρι καλογραιών

Καλογεράκι θα γενώ να πάω στ’ Αγιον Όρος... Δεν το ’χε, βέβαια, σκοπό να γενεί καλογεράκι και να πάει στο Αγιο Όρος ο εκ των μελών της συντακτικής ομάδας των αναγνωστικών 'Η Γλώσσα μου', τη δεκαετία του 1980, φίλος δάσκαλος, ποιητής και συγγραφέας Νίκος Κανάκης. Αυτό δα έλειπε! Ελα, όμως, που τον είχε τάξει η μάνα του, εξαιτίας ενός νομιζόμενου αμαρτήματός της και το τάξιμο ήταν τάξιμο! Να ’τον, λοιπόν, στα έξι του μόλις χρόνια καλογεράκι, εντάξει όχι στο Αγιο Ορος, που θέλει το τραγούδι, αλλά στο γειτονικό με το χωριό του (Τσιτάλια Αρκαδίας) γνωστό γυναικείο μοναστήρι του Έλωνα... 'Οπου κι αν ταξίδευα, ως στρατιώτης, τουρίστας ή υπάλληλος, έτρεχα να επισκεφτώ τις διάφορες μονές, μήπως και βρω κάπου την Αγία Σκέπη, τη Σεβαστιανή, τη Φεβρωνία, την Αγάθη, τη Μελιτινή και, κυρίως, τη μικρή Ζηνοβία', εξομολογείται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του 'Το καλογεράκι' που μόλις κυκλοφορήθηκε (εκδόσεις 'Πάσσαρη', για να δικαιολογήσει γιατί έκανε μυθιστόρημα την εμπειρία του ο φίλος συγγραφέας.
Και συνεχίζει: 'Αυτές οι μαύρες φιγούρες αναδεύονταν μέσα μου και εξακολουθούσαν να έχουν τις ίδιες μυθικές διαστάσεις, που πήραν τους εφτά μήνες της... καλογερικής μου ζωής'. Τι εμπειρία! 'Το μυθιστόρημα αυτό, ένα ζωντανό αυτοβιογραφικό ντοκουμένο,
εξιστορεί, χωρίς αναστολές, με γοητευτική αφέλεια και αμεσότητα, όλα εκείνα τα τραγελαφικά που έζησε εκεί και σημάδεψαν τη ζωή του', σημειώνει, μεταξύ των άλλων ο εκδότης. Να προσθέσω σ’ αυτά μόνο τούτο: Οτι διαβάζεται... απνευστί!

Ενα καλοκαίρι στους Παξούς

Λογοτεχνία για μικρούς αναγνώστες, αλλά όχι μόνο, με αρκετή δόση μυστηρίου, η τρίτη σημερινή καλοκαιρινή βιβλιοπρόταση της στήλης. 'Μυστική αποστολή - Το μυστήριο του καμένου δάσους', είναι ο τίτλος του βιβλίου, ενός βιβλίου που πήρε εφέτος το πρώτο βραβείο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και που κυκλοφορήθηκε απ’ τις εκδόσεις Μίνωας. Μόλις 28... Ιουλίων η Μαρία Δασκαλάκη, η συγγραφέας του. 'Είναι να μην απορώ πως μια κοπελιά, 28 μόλις ετών, κάνει τόσα πολλά κι όλα τόσο καλά', έγραψα 'Στα πεταχτά' ('Χ.Ν.' 15-4-2011). Συνοδεύοντας το 'ευχαριστώ μου για το εν λόγω βιβλίο, που μαζί με την Ανθολογία 'Γραφής έργα', όπου περιλαμβάνονται ποιήματά της και την έκδοση 'Τα Καστέλλια', όπου ένα διήγημά της με τίτλο 'Επιστροφή στο χωριό', είχε την καλοσύνη να μου στείλει. Κι έχοντας ύποψη μου, τόσο το πρώτο της βιβλίο, 'Το μυστικό της Ασπασίας', ο τίτλος του, όσο και τις άλλες ποικίλες δραστηριότητές της, αλλά και την ενασχόλησή της με τη δημοσιογραφία (εφ. 'Πατρίς' κ.λπ.).
Ενα καλοκαίρι στους Παξούς, είναι το θέμα της συγγραφέα.
Ανεμελιά και μπάνια στην αρχή, ωστόσο γρήγορα όλα αλλάζουν, όταν ο μικρός Πέτρος βλέπει δυο ύποπτους άντρες να μετράνε ένα δάσος, το οποίο, λίγες μέρες μετά καίγεται.
Η αγωνία -σελίδα τη σελίδα- κορυφώνεται. Θα καταφέρουν τα παιδιά να εξιχνιάσουν το μυστήριο; Θα γλυτώσουν το νησί των Παξών από την ολοκληρωτική καταστροφή; Κι αν ναι, που είναι ναι, πώς; Παιδιά του σήμερα, τα παιδιά της 'Μυστικής Αποστολής'. Παιδιά με οικολογική συνείδηση, ωστόσο. 'Αν δεν προσέχουμε τον τόπο μας, είναι σαν να μην προσέχουμε το σπίτι μας και τον εαυτό μας', η πεποίθησή τους.
Και σαν οικολογικό μανιφέστο μπορεί να ιδωθεί το βιβλίο αυτό της Μαρίας Δασκαλάκη. Μιας ιδιαίτερα ταλαντούχου συγγραφέα, που πολλά υπόσχεται για το μέλλον.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΤΑΛΑ μεσημέρι, να σκάει ο τζίντζιρας, ο μίντζιρας, ο χόντζιρας, ο τζιντζιμιντζιχόντζιρας, κανένα πρόβλημα, ωστόσο για μένα. Ο Θεός ν’ αγιάσει την ψυχούλα εκείνων που είχαν την πρόνοια να φυτέψουν στην παραλία του Καλαμιού τ’ αλμυρίκια για ν’ απολαμβάνω εγώ κι όλη η... Καλαμοπαρέα τον ίσκιο τους, έχοντας στα μπροσπόδια μας τη θάλασσα.

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ να μη γράψω τα Πεταχτά εδώ, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου; Τα πάντα όλα στη διάθεσή μου. Ένα τραπεζάκι, μια καρέκλα, τα χαρτιά μου με τις σημειώσεις, το σημερινό (χθεσινό) φύλλο των 'Χανιώτικων νέων', το μολύβι μου, η ξύστρα μου, οι άσπρες κόλλες που πρέπει να γεμίσουν. Πάμε! Τι πάμε; Συνεχίζουμε...

ΟΥΤΕ έγγυος ούτε καν ολίγον έγγυος αλλά... φερέγγυος, η Ελλάδα κατά Τρισέ. Καλός... μάμος, δεν λέω, ωστόσο σ’ αυτές τις περιπτώσεις μετρά περισσότερο η γνώμη των... μαμο-αγορών.

'ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ στήριξης έδωσε μεγάλη ανακούφιση στην ελληνική οικονομία', είπε μεταξύ των άλλων στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Η ανακούφιση του κόσμου απ’ τα... χιλιόμετρα των μέτρων, ωστόσο, εξακολουθεί να είναι το πρόβλημα.

ΔΙΚΑ ΜΑΣ τα γένια, δικά μας και τα χτένια. Μια άποψη. Δικά μας τα γένια και δικά τους τα χτένια. Μία άλλη άποψη. Και δικά μας και δικά τους τα γένια και δικά μας και δικά τους τα χτένια. Μια παράλλη άποψη...

ΕΚΟΜΠΟΔΕΣΑΝ οι κλωστές,/ μπερδέψανε στο χτένι,/ κι αρρώστησε η γιανυφαντού/ να λύνει και να δένει... Εχω αναφερθεί κι άλλες φορές στην 'Ανυφαντού', στο γνωστό περίφημο τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη, 'στα πεταχτά'. Λέτε να τα καταφέρει τελικά ύστερα κι απ’ τις τελευταίες εξελίξεις η... ανυφαντού; Το ευχόμαστε!

Η 37η ΕΠΕΤΕΙΟΣ της Μεταπολίτευσης αύριο, 24 Ιουλίου. Ας μην γκρινιάσουμε. Να προβληματιστούμε, όμως, πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Εχοντας υπόψη πάντως τη γνωστή ρήση του Τσώρτσιλ: 'Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα με εξαίρεση όλα τ’ άλλα'.

'ΤΟ ΕΡΓΟ μου είναι μια συμμετοχή στην Αντίσταση. Ανήκω στην πρώτη μεταπολεμική γενιά αλλά δεν θεωρώ ότι είμαστε η γενιά της ήττας, όπως λένε. Νικήσαμε αφού οι σπόροι που ρίξαμε δεν έπεσαν σε άγονο χώμα'. Από την συνέντευξη της Βικτωρίας Θεοδώρου στον Βασίλη Καλαμάρα. (εφ. 'Ελευθεροτυπία', 28.07.2011)

Ο ΚΑΠΕΤΑΝ Νικόλας Κριεζής κάθε φορά που έφτανε δάνειο στην ψωροΚώσταινα, πήγαινε στα αρμόδια υπουργεία για να πάρει την αποζημίωσή του από ένα σαπιοκάραβο που είχε διαθέσει για τον Αγώνα. Απηυδησμένος κάποτε ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Κανάρης του λέει: 'Καπετάν-Νικόλα να μου πεις τι θέλεις τέλος πάντων μια και καλή αποζημίωση για το πλοίο σου να τελειώνουμε'. Και ο Κριεζής: 'Μπα, κι άμα σου πω καπετάν-Κωνσταντή τι θα βρει ο Νικολάκης μου να κληρονομήσει;' το βρήκα στο φέϊσμπουκ στη σελίδα του φίλου Μιχάλη Ανδριανάκη κι είπα να σας το μεταφέρω.

'Ας έχουμε επίγνωση της ανεπάρκειάς μας/ Ας μην ταυτίζουμε το γήρας μας μ’ αυτό/ του Κόσμου/ Μην όλα τα μετράμε με τα μέτρα μας./ Γεγονός πως φεύγουμε αδικαίωτοι/ Ομως οι δρόμοι μας καθόλου δεν τελειώνουν/ Τα οράματα θα συνεχίσουν την τροχιά τους/ κι οι εξεγέρσεις αλλεπάλληλες/ σαν τις εκρήξεις του άστρου της ημέρας/ αέναα θα ξεσπούν'.
Από το ποίημα 'Και χωρίς εμάς' της Βικτωρίας Θεοδώρου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (23.07. 2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΡΩΤΑ θα δεις τον γείτονά σου κι ύστερα τον ήλιο. Καμιά αντίρρηση ότι ισχύει και τη σήμερον ημέρα η παροιμία για εκείνους, καληώρα σαν και μένα, που ξυπνούν αξημέρωτα. Μόνο που γείτονάς μας μπορεί να θεωρείται ένας ηλεκτρονικός φίλος που μας στέλνει την καλημέρα του κι όχι ο άνθρωπος της διπλανής μας πόρτας. Ο tempora o mores! Ω καιροί, ώ ήθη!

ΜΑΥΡΟΝ καπνό (ή μήπως άσπρον) είδα κι έβγαινε από ?ναν καλαμιώνα. Οτι έβγαλε καπνό η χθεσινή Σύνοδος Κορυφής είναι σίγουρο. Το θέμα είναι το χρώμα του.
Ασπρον, όπως λένε μερικοί; Μαύρον, όπως τον θέλει το γνωστό ριζίτικο; Ή μήπως, ως συνήθως, και άσπρο και μαύρο; Ασπρο για τους τραπεζίτες και μαύρο για τον πολύ κόσμο...

ΣΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ σχέσεις δεν υπάρχουν, κι αν υπάρχουν δεν λειτουργούν, φιλίες, παρά μόνο συμφέροντα. Είναι ξεκάθαρο αυτό. Ενα το κρατούμενο.

ΕΙ ΤΟ ΦΕΡΟΝ σε φέρει, φέρει και φέρου· ει δ? αγανακτείς, και σ? αυτόν λυπείς και το φέρον σε φέρει. Σε ελεύθερη απόδοση: Αν η τύχη σε σέρνει εδώ κι εκεί ας συρθείς κι εσύ μαζί της. Αν υποφέρεις και αν αγανακτείς κι αυτή δεν παύει να σε σέρνει. Ασχετο; Οχι και τόσο.

ΣΥΝΝΕΦΙΑ τελευταία στον εθνικό μας ουρανό. Ολο και πιο πολύ οι εξ ανατολών γείτονές μας πιέζουν για την Κύπρο και εγείρουν ξανά θέματα στο Αιγαίο. Μας βρήκαν σε αδυναμία, βλέπετε.

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ Ενωμένη Ευρώπη τα έβαλε ο Ταγίπ Ερντογάν στη μαύρη επέτειο του Ατίλλα. Δώσε αέρα στο χωριάτη,/ ν? ανεβεί και στο κρεβάτι.

ΦΤΑΙΝΕ μόνο οι ταξιτζήδες; Φταίει μόνο ο Γιάννης Ραγκούσης; Φταίνε και οι ταξιτζήδες και ο Γιάννης Ραγκούσης; Πόσο φταίει, αν φταίει, ο πρώτος; Πόσο φταίνε, αν φταίνε, οι δεύτεροι; Και τι φταίει η χώρα να πληρώνει τα σπασμένα; Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση.
'
Ο ΕΥΓΕΝΕΣΤΕΡΟΣ προορισμός του θάλπους είναι, όταν το έχης να το παρέχης και εις τους άλλους· διότι εάν ο ήλιος εκράτει την θερμότητα και το φως δι? εαυτόν, και ήτο τόσον εγωιστής, ουδέν ον θα ευρίσκετο σήμερον δια να ανυψώση προς αυτόν το βλέμμα, δια να το θαυμάση και του αναγνωρίση την ευεργεσίαν'. Από την 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΩΣΤΑ Νταντινάκη, υπεύθυνο εκδόσεων 'Κεδρισός', Χανιά: Αποκάλυψη ο κόσμος της 'Coplas', της ποίησης του φλαμένκο που παρουσιάζεις (συνεργασία με Anne Personnaz στη μετάφραση) στο τελευταίο βιβλίο του 'Κεδρισού', 'Coplas: ερωτικά τραγούδια της Ανδαλουσίας' και το οποίο είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Να ?σαι πάντα καλά. Για να τρέχει και το νερό της παγκόσμιας ποίησης στις κοίτες του ποταμού σου.

ΛΕΝΕ ΟΤΙ ο Καρνεάδης έχασε ξαφνικά το φως του, χωρίς να το καταλάβει. Ζήτησε τότε απ? τον υπηρέτη του να ανάψει το λυχνάρι. Αυτός του το πήγε αναμμένο και του είπε: 'Να το'. Ο φιλόσοφος όμως, αμφιβάλλοντας για το γεγονός, του είπε: 'Για διάβασε να ιδώ!'. Από το βιβλίο των Ι. Γρυντάκη, Γ. Δάλκου, Α. Χόρτη και Ε. Χόρτη 'Η άλλη όψη της ιστορίας' (εκδόσεις 'Σαββάλας').

Τρία απ? τα ερωτικά τραγούδια της Ανδαλουσίας σε μετάφραση Anne Personnaz και Κώστα Νταντινάκη: α) Της μοναξιάς: 'Είμαι μοναχός σαν τον αριθμό ένα/ είμαι ένα κάδρο αδειανό·/ Είμαι ένα παλιό έπιπλο/ που το ?σπρωξαν στη γωνία.' β) Της φυλής των τσιγγάνων: 'Εγώ, ο τσιγγάνος,/ όταν φτάσω στον ουρανό/ θα ρωτήσω το Θεό, γιατί η μάνα μου/ πέρασε τη ζωή της γονατισμένη'. γ) Των μεταλλωρύχων: 'Μη φοβάστε, κυρία,/ μεταλλωρύχος είναι που τραγουδά·/ κι αν η φωνή του είναι θαμπή,/ είναι απ? του κάρβουνου τη σκόνη'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ,/ λόγια εφήμερα γυρεύεις/ κι ο καθρέφτης σπάει πάλι/ κι η αλήθεια σε ξεχνάει. Ούτε παραγγελία να το είχα το τετράστιχο που βρήκα να με περιμένει για ανάγνωση στο χθεσινό φυλλαράκι του ημερολογίου τοίχου. Ούτε παραγγελία.

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΑ... γατζούνια της Μέρκελ η Ελλάδα. Γυρεύοντας, σε μια ακόμα σύνοδο κορυφής, μια κάποια λύση που θα χαλαρώνει λιγάκι το σκοινί που της πνίγει το λαιμό. Ενα 'ναι' που να μην ακολουθείται από το 'μεν, αλλά'. Ενα 'ναι' που να μην ανατρέπεται απ’ τα 'όχι'.

ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ στην Εντατική ή θα μας βάλουν σε συνήθη θάλαμο θεραπείας; Γιατί για να μας βγάλουν απ’ το νοσοκομείο δεν το βλέπω. Θεραπεία κατ’ οίκον δεν προσφέρει το πρόγραμμα. Ή μήπως μπορεί και να προσφέρει;

ΣΤΙΣ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, την άλλη μέρα της Παναγίας δηλαδή, η τρόικα θα είναι πάλι εδώ! Σε ρόλο μη... ευ-άγγελου, ο Ευάγγελος. Αν δεν τα βρούνε, λέει, όλα οι τροϊκάνοι, όπως πρέπει, δεν εκταμιεύεται η 6η δόση. Πάλι στο ίδιο έργο θεατές.

ΚΟΡΩΝΑ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ, γράμματα χάνετε! Μονά ζυγά όλα δικά τους τα θέλουν οι διεθνείς τοκογλύφοι.

'ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ο ένας για τον άλλο, είμαστε ήδη νεκροί'. Σύνθημα σε τοίχο της
Αθήνας. 'Και οι τοίχοι στα δύσκολα, εκτός από αυτιά, φαίνεται πως έχουν νου και γνώση'. Το σχόλιο του 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφημ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011).

ΤΟ ΤΑΞΙ ΕΙΝ’ ΕΔΩ,/ ενωμένο δυνατό/ κι οι τουρίστες παν’ αλλού,/ πάνε για Χονολουλού. Από φίλο που ασχολείται με τον τουρισμό το τραγουδάκι. Γράψ’ το όπως σου το είπα, μου είπε. Το έγραψα.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΝΤΟΜΑΤΑΣ, η γιορτή της πατάτας, η γιορτή της μελιτζάνας, η γιορτή του καρπουζιού, η γιορτή του πεπονιού... Μα και η γιορτή του λουκουμά, η γιορτή του μπακλαβά, η γιορτή του κανταϊφιού, η γιορτή του γαλακτομπούρεκου... Γιορτή να ’ναι κι ό,τι να ‘ναι. Το θέμα είναι να μαζευόμαστε!

ΣΥΝΕΔΡΙΑ, ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ παραστάσεις, μουσικές βραδιές, εκθέσεις ζωγραφικής, βιβλιοπαρουσιάσεις, ομιλίες... Και να ’χεις και τρεις γάμους, μια βάφτιση και δυο μνημόσυνα, κατά μέσον όρο την εβδομάδα. Και να πηγαίνει αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του...

ΓΙΑΝΝΗ ΦΙΛΗ, πρύτανη Πολυτεχνείου Κρήτης, συγγραφέα: Να σ’ ευχαριστήσω και διά του Τύπου (ξέχασα να το κάμω στη σχετική εύφημη μνεία της Δευτέρας που πέρασε) γιατί με συμπεριέλαβες στους αποδέκτες του βιβλίου σου 'Η δικαίωση'. Περισσότερα για το 'φίλιο' και για τον τόπο μας τελευταίο δημιούργημά σου, είπαμε, προσεχώς.

ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ φιλόσοφος είδε έναν πλούσιο Αθηναίο να χτυπά τον δούλο του, είπε: 'Να ο δούλος της οργής που χτυπάει τον δούλο του'.

Πάλι σηκώνει τη σημαία/ Εμείς μπαίνουμε χωρίς φόβο/ τα μάτια τα πουλιά μαζί μας μπαίνουν/ Αστράφτει η πολιτεία στράφτει ο νους μας/ Η φαντασία τους κήπους πλημμυράει/ είναι παιδιά που στέκονται στις βρύσες/ Κορυδαλλοί στους όρθρους ακουμπάνε/ Στις λεμονιές άγγελοι χορτάτοι/ Είναι αηδόνια που παντού ξυπνάνε/ φλογέρες παίζουν έντομα βουίζουν/ είναι τραγούδια η στάχτη των νεκρών/ και οι νεκροί κάπου αναγεννιούνται πάλι/ Ολούθε μας μαζεύει ο Θεός/ Εχουμε χέρια καθαρά και πάμε'.
Το ποίημα 'Πάλι ο ουρανός ανοίγει εδώ την πύλη'
του Γιώργου Σαραντάρη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα(21.07.2011

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!.

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
kak_nektar@yahoo.gr

Το βάρος όλων εκείνων των γεγονότων που με δική μου ή όχι ευθύνη συνέβησαν κι εκείνων που πρόκειται να συμβούν πάντα θα κουβαλώ μέσα μου.
Μαθημένος να ανασηκώνω τα πάθη του κόσμου και να θυμούμαι να μη βαρυγκομώ, να μη δείξω ούτε στιγμή -προς Θεού- την αδυναμία μου, να μην ορμήξουν πάνω μου και με κατασπαράξουν όλα εκείνα τα θεριά της ράτσας μου· πάει να πει της ανθρώπινης!
Περιφέρομαι κάποιες φορές άθελα - ηθελημένα, παρακολουθώντας όποτε μπορώ και συγκρίνοντας κόσμους, αποδυκνείοντας ή γκρεμίζοντας τις θεωρίες που όλα αυτά τα χρόνια μόνος μου έχω φτιάξει μες στο νου μου...
Ή κατανοώντας το λάθος των επιλογών μου και των θεωριών μου που τόσα χρόνια μόνος μου είχα πλάσει εντός μου!
Ανακατεύοντας και αεί προσπαθώντας να κατανοήσω πως η γη γυρίζει, πως άνθρωποι σταυρώσαν τον Χριστό, πως η λύπη είναι πιο δυνατή και από αυτόν τον πόνο, πως όλο αυτό το ανακάτεμα -κι ίσως ευτυχώς- που συντελείται εντός μου, θα κουβαλώ παντοτινά, πως...
....Υπάρχει τόσο πολύ σκουπίδι γύρω μας που συλλαμβάνω τον εαυτό μου να αδυνατεί ολοκληρωμένες αναπνοές να ολοκληρώσει. Ετσι ζώ τώρα με μισές αναπνοές εισπνέοντας τον ελάχιστο αέρα...
Ισα για την επιβίωση. Και συχνά-πυκνά προχωρώ στους δρόμους αγέλαστος, καλά κουρδισμένος, μακριά όσο γίνεται από ανθρώπους γνωστούς που θα με καθυστερήσουν να φτάσω έγκαιρα στη δουλειά μου, αποφεύγοντας τα βλέμματα ακόμη και την υπόνοιά τους, με χαμηλά πολύ χαμηλά τα μάτια ίσως από ντροπή που δεν έχω τη δύναμη να αφεθώ δυο λεπτά και να μιλήσω, ίσως εσκεμμένα για να μη συναντηθούν μάτια με μάτια...
Και το παράλογο; Συνήθισα.
Ή έτσι θέλω να σκέφτομαι! Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να ξυπνάω το πρωί

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΚΟΙΤΑΞΑ πίσω μου, είδα Ιστορία· ένιωσα τον προορισμό. Κοίταξα γύρω μου, είδα χάος· σκέφτηκα ότι χρειάζεται πρόσωπο. Κοίταξα μπροστά μου, είδα δρόμο· κατάλαβα ότι αξίζει να προσπαθήσω. Κοίταξα μέσα μου, είδα πίστη· ήξερα ότι θα φτάσω σίγουρα στη νίκη'. Ανώνυμος, Κύπρος 1955.

ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ άνοιξα το τελευταίο (Μάιος - Ιούνιος 2011) τεύχος του περιοδικού 'Χριστός και Κόσμος', που εκδίδει η Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου, είδα τα παραπάνω μέσα σε πλαίσιο, δίπλα στο κύριο άρθρο με τίτλο 'Η... άλλη άλωση', που υπογράφει ο μητροπολίτης Αμφιλόχιος Ανδρονικάκης κι είπα να το προτάξω στα σημερινά 'Πεταχτά'. Για προβληματισμό. Ολοι μιλάμε για οικονομική κρίση και ξεχνούμε ότι πέραν αυτής, στο βάθος της, αν προτιμάτε, υποβόσκει μια άλλη, μια πολυμέτωπη κρίση. Ηθική κρίση, πάνω απ’ όλα.

'ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ που βαθαίνει μέρα με τη μέρα, που οδηγεί στην εκποίηση της περιουσίας του δημοσίου, στον αφανισμό της μικρής επιχείρησης, στη διόγκωση της ανεργίας, στο νέο κύμα μετανάστευσης πλήθους επιστημόνων, στη στέρηση δικαιώματος των νέων να ονειρεύονται και να ελπίζουν, στην απώλεια κάθε αξιοπρέπειας και τιμής'. Λέει πολλά μέσα σε λίγες αράδες στο περί ου ο λόγος άρθρο του, ο μητροπολίτης Αμφιλόχιος.

'ΖΗΤΕΙΤΑΙ ελπίς'. Ο τίτλος του γνωστού βιβλίου του Αντώνη Σαμαράκη. Υπάρχει ελπίς; Μπορεί να ελπίζει ο μικρός επιχειρηματίας, μπορεί να ελπίζει ο μικροσυνταξιούχος, μπορεί να ελπίζει ο άνεργος; Μπορούμε να ελπίζουμε ατομικά και συλλογικά; Πάντα υπάρχει ελπίς! Ακόμα κι όταν όλα φαίνονται χαμένα!

ΖΗΤΩΝΤΑΣ όλο και περισσότερα. Οι άνθρωποι πολύ γρήγορα, μέσα σ’ έξι μήνες περίπου, συνηθίζουν κάθε στάθμη πλούτου και ζητούν όλο και περισσότερα, είπε μεταξύ των άλλων, ο καθηγητής Γιάννης Φίλης τις προάλλες μιλώντας στους φοιτητές του Θερινού Σχολείου που λειτούργησε το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου. 'Ενα είναι το μάθημα κι ένα το ξεμάθημα', έλεγε η μάνα μου.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ Παπαδερό, πρώην γεν. διευθυντή της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης: Στάθηκα ξεχωριστά στη φράση 'ορθοδοξείν εστίν αεί σχοινοβατείν' που χρησιμοποιήσατε ως τίτλο σε μια φωτογραφία του υπέροχου Λευκώματος 'Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης - Τα πρώτα σαράντα χρόνια', που είχατε την καλοσύνη να μου στείλετε. Υπήρξε μάλλον μια διαρκής παράτολμη σχοινοβασία (ο δρόμος της ΟΑΚ...) σημειώνετε. Σας ευχαριστώ!

Ο ΦΩΚΙΩΝ αν και κατά καιρούς του ανέθεσαν οι Αθηναίοι πολλά και σημαντικά πολιτικά και στρατιωτικά αξιώματα, στο τέλος πέθανε πάμπτωχος. Κάποτε μάλιστα άνθρωποι του Φιλίππου, του βασιλιά της Μακεδονίας του πρόσφεραν πλούσια δώρα. Αυτός αρνήθηκε. Οταν αυτοί του είπαν να τα πάρει για τα παιδιά του τους είπε: 'Αν τα παιδιά μου είναι σαν κι εμένα, θα τα τρέφει το χωράφι που διαθέτω και με βοήθησε να φτάσω εκεί που έφτασα. Αν δεν είναι σαν και μένα δεν θέλω να είμαι εγώ εκείνος που θα φταίει για την αύξηση της τάσης τους για πολυτέλεια'.

'Ενα σκληρό κι απρόσιτο βασίλειο/ κι εγώ του θρόνου διαφεντευτής/ μ’ ασήκωτο ένα στέμμα στο κεφάλι./ Λαμπάδα που ’καιγε θυμίαμα στην όψη της/ Φωτίζει την απέραντη αίθουσα του δείπνου./ Το κλάμα της σταλάζει από τους τοίχους/ το αίμα της γελάει ξεφρενιασμένο./ Ελάτε, κατεβείτε, αμείλικτες θεές·/ σας περιμένω εδώ - θύμα και θύτης'
Το ποίημα του Νίκου Β. Λαδά 'Κραυγή'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα( 19.07.2011)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Σε ρόλο Προμηθέα (1)

Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε σήμερα είναι εκείνο που θα μπορούσαμε να είχαμε κάμει χθες. Ηρθε πολλές φορές η φράση αυτή στον νου μου, που τη συνάντησα σαν προμετωπίδα σ’ ένα άρθρο του εκδρότη του περ. 'Νέα σκέψη' (Μάιος - Ιούνιος 2011, τευχ. 515) Κώστα Στεφανόπουλου, ακούγοντας τις προάλλες τον πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης καθηγητή Γιάννη Φίλη να μιλά για την κλιματική αλλαγή, στο πλαίσιο των σεμιναρίων του Θερινού Σχολείου Περιβαλλοντικής Δημοσιογραφίας (10-20 Ιουλίου) στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, στους Αγιους Πάντες Αποκορώνου. 'Ακρα του τάφου σιωπή', ας μου επιτραπεί η χρήση της σολωμικής φράσης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, απ’ τους και τις 20 περίπου συνολικά φοιτητές και φοιτήτριες που παρακολουθούν τα σεμινάρια. Μα και έντονος ο προβληματιστμός των. 'Κάνατε την ψυχή μας μαύρη μ’ αυτά που είπατε', του είπε στο τέλος, στη διαδικασία των ερωτήσεων, μια κοπελιά. Είχε δίκιο. Ο Γιάννης Φίλης, γνωστό αυτό, δεν είναι από εκείνους τους πανεπιστημιακούς δασκάλους που πιστεύουν ότι πρέπει ν’ αφήνουμε τον κόσμο στην άγνοιά του, (...στην κοσμάρα του) αφού η άγνοιά του τον κάνει ευτυχισμένο. Ακριβώς για να μην περάσουμε στην ιστορία ως οι μωροί που κατέστρεψαν το μέλλον των απογόνων τους...

Σε ρόλο Προμηθέα (2)

Η κλιματική αλλαγή, που έχει ως συνέπεια μεταξύ των άλλων και την άνοδο της θερμοκρασίας, οφείλεται στην αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα και βιώνεται με την εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως πλημμύρες, ξηρασίες, καύσωνες, κυκλώνες και τυφώνες, είπε στην αρχή της περί ης ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία ομιλίας του, ο καθηγητής Γιάννης Φίλης. Η... διάγνωση. Η γη, ωστόσο, δεν κινδυνεύει απ’ όλα αυτά, θα εξακολουθήσει να γυρίζει γύρω από τον ήλιο, οι κάτοικοί της είναι αυτοί που θα την πληρώσουν. Η κλιματική κρίση έρχεται! Επεσήμανε. Το... καμπανάκι. Εκτός και αν, βέβαια, αλλάξουμε σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο πορεία πλεύσης, αν δεν θ’ αφήσουμε τα πράγματα να πηγαίνουν έτσι όπως πηγαίνουν, αν κατ’ αρχήν οι κυβερνήσεις αλλά και οι πολίτες, κάνουν αυτά που πρέπει να κάνουν. Η... ελπίδα που ποτέ δεν πεθαίνει.
Υπάρχουν διέξοδοι στα αδιέξοδα, υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις, υπάρχουν σίγουρες λύσεις. Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη επέλθει (μέχρι το 2100 αναμένεται πιθανή άυξηση της θερμοκρασίας μεγαλύτερη από 2°C), η ερημοποίηση παραμονεύει, και πρέπει να ετοιμαστούμε για τις συνέπειες τώρα, υπογράμμισε. Να στραφούμε σε καλλιέργειες κατάλληλες για θερμά κλίματα.
Να μεταφέρουμε τις βιομηχανίες στο εσωτερικό. Να προστατέψουμε τις σημαντικές ακτές. Να προστατέψουμε την βιοποικιλότητα υγροτόπων, ποταμών και λιμνών, να ελέγξουμε τους υδατικούς πόρους και να υιοθετήσουμε την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση των υδάτων... Σε ρόλο Προμηθέα και όχι Επιμηθέα ο Γιάννης Φίλης.

Το Θερινό Σχολείο για την Περιβαλλοντική Δημοσιογραφία, το βάρος της λειτουργίας του οποίου σήκωσε ο και επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ, γενικός διευθυντής του, Αντώνης Σκαμνάκης, κλείνει αύριο με επίσκεψη στο Μουσείο Τυπογραφίας, το απόγευμα, και αποχαιρετιστήριο δείπνο, όπου θα απονεμηθούν και οι σχετικές βεβαιώσεις, το βράδυ. Οι εντυπώσεις των συμμετεχόντων σ’ αυτό, εισηγητών και φοιτητών, όπως ιδίοις ωσί διαπίστωσα, άριστες. Και για το όλο επίπεδο των εργασιών.
Κυρίως, όμως, γι’ αυτό καθεαυτό το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου και τις εγκαταστάσεις του. Και βεβαίως για την απαράμιλλη ομορφιά του τοπίου. Εκ των ων ουκ άνευ ότι υπηρετείται και προάγεται η δημοσιογραφία και ταυτόχρονα προβάλλεται ο τόπος δια του Ινστιτούτου. Μέχρι πότε όμως; Δει δη χρημάτων, εκτός απ’ την όποια στήριξη, και άνευ τούτων... Η αγωνία του ιδρυτή του και προέδρου του Δ.Σ. του, εκδότη της εφημερίδας μας, Γιάννη Γαρεδάκη...

Η 'Δικαίωση' του Γιάννη Φίλη
'Δεκαετία του ’50, με ανοιχτές ακόμη τις πληγές του Εμφυλίου και χιλιάδες μετανάστες στοιβαγμένοι στα τρένα της ξενιτιάς. Τρεις άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, ρίχνονται στις φυλακές μελλοθανάτων στο Καλάμι των Χανίων: ένας πολιτικός κρατούμενος και δύο καταδικασμένοι σε θάνατο για φόνους τους οποίους αρνούνται πως έχουν διαπράξει. Οι ιστορίες τους, χαμηλόφωνες και ουσιαστικές, όπως όλες οι αληθινές ιστορίες, θυμίζουν λεπτά νήματα, αδιόρατους μίτους που ενώνονται, περιπλέκονται και χωρίζουν, άλλοτε οδηγώντας στο φως και άλλοτε στο σκοτάδι. Οι ζωές των ηρώων ριγμένες από την Ιστορία σαν φύλλα στον άνεμο. Οικογενειακά δράματα και συλλογικές διαψεύσεις που ο συγγραφέας Γιάννης Φίλης πετυχαίνει να περιγράψει με λιτό και συγχρόνως ακριβή τρόπο. Μέσα από τις ζωές των τριών ηρώων, εκτυλίσσεται μπροστά στον αναγνώστη ένα δράμα με δύο πλοκές που εναλλάσονται: αυτή της προσωπικής ιστορίας, του έρωτα, της απώλειας, της ελπίδας, και αυτή του άλυτου ελληνικού δράματος μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’70'.
Να καταπιαστώ με το νέο βιβλίο του Γιάννη Α. Φίλη 'Η δικαίωση' (μυθιστόρημα), ένα βιβλίο καταπληκτικό, λογάριαζα με τον νου μου στις σημερινές εύφημες μνείες. Η εκτός προγράμματος, ωστόσο, παρακολούθηση της ομιλίας του για την κλιματική αλλαγή, μου άλλαξε τα σχέδια. Αρκούμαι, λοιπόν, προσώρας, στην παράθεση του παραπάνω σημειώματος που υπάρχει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και σε ένα μικρό δείγμα της γραφής του παρακάτω: 'Οι άνθρωποι ξορκίζουν τα κακά πνεύματα με λάδι και νερό. Καλούν τους προγόνους με γάλα, μέλι και κρασί. Για να επιστρέψεις στον κόσμο πρέπει να τον αρνηθείς, να τον επινοήσεις εκ νέου'.

Δημοσιεύθηκε στις: 18-07-2011 (Χανιώτικα νέα)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΑΠ’ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ μορφές της ελληνικής Ορθοδοξίας η Αγία Μαρίνα, που γιορτάζει αύριο. 'Οι 16 τοιχογραφημένοι ναοί της που βρίσκονται διάσπαρτοι σε όλη την Κρήτη πριν από τον 16ο αιώνα, τα μικρά και τα μεγάλα προσκυνήματα, τα αγιάσματα και τα μεγάλα πανηγύρια αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της λατρείας της', επισημαίνει ο Νίκος Ψιλάκης στο βιβλίο του 'Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη' (εκδ. 'Καρμάνωρ').

ΜΑ ΚΑΙ ΑΠ’ ΤΑ ΠΙΟ όμορφα, όχι τόσο διαδεδομένα πάντως, γυναικεία ονόματα, συμπληρώνω. Το... γκαρδιώθηκα στα 20 μου χρόνια, όταν διάβασα για πρώτη φορά το ποίημα του
Οδυσσέα Ελύτη 'Η Μαρίνα των Βράχων' που αρχίζει με τον στίχο 'Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη'. Εν πάση περιπτώσει 'χρόνια πολλά' στις εορτάζουσες.

Ο ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΚΟΒΓΕΙ απίδια κι η Μαρίνα κόβγει σύκα/ και ο Παντελής σταφύλι να γεμίσει το μαντήλι. Το πρώτο σταφύλι θυμούμαι της Αγίας Μαρίνας το τρώγαμε. Αλλο αν η παροιμία κάνει αντιφατικές προσεγγίσεις.

ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΚΑ, λέει ο λαός μας, τα μαραίνει (προφανώς λόγω ονόματος) η Αγία Μαρίνα. Ολα! Τις αρρώστιες, τα ερπετά, τα ζωύφια, που χαλάνε τα σπαρτά και βεβαίως τους κακούς ανθρώπους. Τι καλά να μάραινε και τους οικονομικούς οίκους! Τι να μάραινε, να τους εξαφάνιζε από το πρόσωπο τής γης!

ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΩ... λαογραφικά το πράμα σήμερα, αρκετά το προχώρησα, αλλά να που ξεστράτισε. Και να θέλεις ν’ αγιάσεις πού να σ’ αφήσει η τρέχουσα καυτή, τι καυτή, ζεματιστή, πείτε την καλύτερα, τρέχουσα επικαιότητα!

ΤΙ ΚΡΥΒΟΥΝ ΑΛΗΘΕΙΑ οι επόμενες ημέρες για την ελληνική οικονομία; Πάλι στο 'βόηθα Παναγιά μας', είμαστε!

ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ, ΚΑΝΕΙ τσίφι, για το δόλιο το κοτσίφι. Τον χειμώνα. Κάνει ζέστη, έχει λάβρα/ δεν αντέχει η κολισαύρα! Το καλοκαίρι. Αλλο πάλι και τούτο.

Ο ΣΤΡΟΣ ΕΓΙΝΗΚΕ ξε - Στρος με τα καμώματά του/ και ξανά - Στρος τον κάμανε σάικα τα λεφτά του. Μαντινάδα... άποψης από την φίλη μαντιναδολόγο Αντωνία Μηλογιαννάκη.

ΓΙΑΚΟΥΠΟΒΙΤΣ, ΤΟΜΑΣ, Αλβάρες, Σανκαρέ, Ρόκας, Σέλεσι, Μόνχε (Ακόστα), Μητρόπουλος, Μάρτιν (Νταρμπιόν), Ούμπιντες, Μπρέσκα (Σκέμπρι). Από τους 14 ποδοσφαιριστές που χρησιμοποίησε ο Ολυμπιακός Βόλου εναντίον της Ραντ Βελιγραδίου για τα προκριματικά του Europa League, ο ένας μόνο ήταν Ελληνας. Πάλι καλά. Υπήρχε περίπτωση να μην ήταν και κανένας.

ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ στη θέση αυτή και σήμερα. Εχουν ζήτηση: α) Ο Κουστώ είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας αλλά που δεν κατοικούσε στην Ιθάκη και για το λόγο αυτό, οι περιπέτειές του δεν λέγονται Οδύσσειες, αλλά Κουστωδίες. β) Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το φθινόπωρο. Τότε βλέπουμε τα μήλα να πέφτουν ομαδικά. γ) Η μάνα του Ρασπούτιν ήταν η ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας.

'Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση/ κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος/ κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας/ κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα/ έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.'
Από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη 'Η Μαρίνα των βράχων'
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (16.07.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΖΕΙ ΚΑΙ ΖΕΙ και ζει και ζει/ και ζει και ζει και ζει/ ο βασιλιάς ο ήλιος ζει. Η απάντηση των τζιτζικιών, όπως μας διαβεβαιώνει ο ποιητής.
ΓΡΑΦΩ ΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ στο σίσιλο της μέρας. Στη διαπασών τα τζιτζίκια. Οι ρώγες των σταφυλιών έχουν σίγουρα αρχίσει να μαυρίζουν σκέφτομαι. Τζίτζικας ελάλησε, μαύρη ρώγα γυάλισε, μας λέει η παροιμία.
ΣΕ ΜΙΑ ΡΩΓΑ ΑΠΟ σταφύλι/ έπεσαν οχτώ σπουργίτες... Σίγουρα δεν ήρθαν απ’ το πουθενά στην άκρη του μολυβιού μου αυτοί οι στίχοι απ’ το 'Τσιριτρό', το υπέροχο αυτό παιδικό ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου.
ΟΧΤΩ ΣΠΟΥΡΓΙΤΕΣ, σε μια ρώγα από σταφύλι! 'Και τρωγόπιναν οι φίλοι/ τσίρι - τίρι, τσιριτρό,/ τσιριτρί, τσιριτρό! Φτάνει μια ρώγα από σταφύλι για να φάνε και να πιούνε οχτώ σπουργίτες! Τι τρώει και τι πίνει ένας σπουργίτης!
ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ο τουρισμός, για την οικονομία της Κρήτης, διαβάζω στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας μας. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη του Μ.Α.Ι.Χ. και των ΑΕΙ του νησιού. Αντε και το βγάλαμε το καλοκαίρι. Το φθινόπωρο, που φθίνουν οι οπώρες, τι γίνεται...
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ! Η φράση που πιστώνεται στον πρωθυπουργό της Ελλάδας Χαρίλαο Τρικούπη. Τη χρησιμοποίησε, λέγεται, σε ομιλία του στη Βουλή στις 10 Δεκεμβρίου του 1893, αναφερόμενος στην οικονομική κατάσταση του κράτους και την αδυναμία να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος του (www:wikipedia.org). 'Ευτυχώς επτωχεύσαμεν, επιλεκτικώς'. Η φράση που ετοιμάζεται να πει οσονούπω ο σημερινός Πρωθυπουργός;
'ΑΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ χρησιμοποιούμε τη λέξη "άρα", πληρώνουμε 10 ευρώ στην Ελλάδα, η κρίση θα τελειώσει σε μια μέρα και οι Ελληνες δεν θα χρειαστεί να πουλήσουν τον Παρθενώνα στους Γερμανούς. Εχουμε την τεχνολογία να εντοπίσουμε όλα αυτά τα "άρα" στο Google. Μπορούμε να χρεώνουμε και μέσω του iphone. Κάθε φορά που η Ανκελα Μέρκελ λέει στους Ελληνες "σας δανείσαμε όλα αυτά τα λεφτά, άρα πρέπει να μας τα επιστρέψετε με τόκο", θα πληρώνει πρώτα δικαιώματα'. Ζαν - Λικ Γκοντάρ στην προχθεσινή 'Γκάρντιαν'.
ΚΑΙ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ οι θερινές εκπτώσεις, από σήμερα! Τρελάθηκαν τ’ αφεντικά και πουλάνε μισοτιμής; Μάλλον το άλλο συμβαίνει. Κοντεύουν να κλείσουν, αν δεν έκλεισαν, τα μαγαζιά τους τ’ αφεντικά και πουλάνε όσο- όσο!
ΤΡΙΑ 'ΑΣΤΕΡΙΑ!!!' από γραπτά μαθητών: α) Ετεροφαλή είναι τα αδέλφια που προέρχονται από τον ίδιο πατέρα. Από την ίδια μάνα λέγονται ετεροθηλή. β) Τα βρέφη θηλάζουν εκ της μητρός τους. Το γάλα αυτό λέγεται μητρικόν γάλα. Νοθευμένον γάλα πίνουν μόνο τα νόθα βρέφη διότι αυτά δεν θηλάζουν. Οι χορευτές δεν κάνουν παιδιά, γιατί αν κάνουν θα βγουν ομοφυλότερα.
'Η Παναγιά το πέλαγο/ κρατούσε στην ποδιά της/ τη Σίκινο, την Αμοργό/ και τ’ άλλα τα παιδιά της./ Ε! σείς τζιτζίκια μου άγγελοι, γεια σας κι η ώρα η καλή./ Ο βασιλιάς ο ήλιος ζει;/ Κι όλοι αποκρίνονται μαζί:/ Ζει και ζει και ζει και ζει/ και ζει και ζει και ζει/ ο βασιλιάς ο ήλιος ζει'.
Από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη 'Τα τζιτζίκια'
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(Χανιώτικα νέα,15.07.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ, ακριβώς απέναντί μου και σήμερα αγνατεύω. Την καρδιά και το νου μου στην Κύπρο έχοντας. Τα κύματα και ο αέρας φέρνουν και μέχρις εδώ τα κλάματα και τα μοιρολόγια γι’ αυτούς που χάθηκαν, την οργή και την αγανάκτηση του κόσμου για τα που έγιναν εκεί.
ΤΙ ΚΡΥΒΟΥΝ οι αποθήκες της Βάσης της Σούδας; Υπάρχουν υποψίες για βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου, διαβάζω στην πρώτη σελίδα του χθεσινού φύλλου της εφημερίδας μας. Χώρια όλα τ’ άλλα. Αργεί το κακό να γίνει φάντασμα;
ΠΡΟΣ ΕΚΤΑΚΤΟ EUROGROUP, αντί για Σύνοδο Κορυφής για την κρίση του χρέους, αύριο. Από Eurogroup σε Eurogroup και από Σύνοδο σε Σύνοδο. Από τον Αννα στον Καϊάφα. Πάρτε μέτρα για να σωθείτε. Παίρνουμε! Ξαναπάρτε! Ξαναπαίρνουμε! Ξαναπαίρνουμε! Σφάξτε μας, αγάδες ν’ αγιάσουμε;
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ; Ξέφραγο αμπέλι; Σάκκος του μποξ; Χώρα της 'φαιδράς πορτοκαλέας'; Λίγο απ’ όλα...
'ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ του Eurogroup... Τι να περιμένουμε; Να πούμε το ψωμί ψωμάκι. Κάθε μέρα και πιο μικρό το καλάθι της νοικοκυράς. Κόβονται και τα επιδόματα, είπαν. Μας ρώτησαν; Οικογενειακό επίδομα 2011, 205,80 ευρώ μας δίνουν τον χρόνο για δύο παιδιά. Για το Eurogroup είναι μαύρες κουκίδες σε λευκό χαρτί το ποσό αυτό και δεν διστάζουν να σβήσουν χωρίς δισταγμό. Μπορεί να έχουμε ανάγκη, αλλά δεν θα λυγίσουμε. Θα παλέψουμε και θα τα καταφέρουμε'. Απ’ τα που έγραψε σαν σχόλιο στη σελίδα μου στο φέισμπουκ προχθές, για τα 'Πεταχτά', η καθημερινή αναγνώστρια Χρύσα Μαρκετάκη.
'Μ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΥΡΩΝΟΜΙΣΜΑ θυμίσου πως το είπα/ θα γίνει μεγαλύτερη εις το νερό η τρύπα'. Πριν έρθει το ευρώ έγραψε τη μαντινάδα αυτή η γνωστή μαντιναδολόγος Αντωνία Μηλογιαννάκη. Είχε βραβευτεί κιόλας, όπως μου είπε τηλεφωνικά η ίδια σε σχετικό διαγωνισμό στην Ιεράπετρα. 'Αρνητικό γεγονός η μη μείωση στις κατώτατες συντάξεις. Ιδιαίτερα αρνητικό στη σημερινή οικονομική συγκυρία. Ξέρετε πόσα εκατομμύρια ευρώ έχασε από τη μη μείωση το κράτος; Μαύρο, κατάμαυρο, χιούμορ από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο.
ΔΕΝ ΑΞΙΩΘΗΚΑ ΝΑ ΠΑΩ στους Αγιούς Ασωμάτους, τελικά. Δε θα παραλείψω, ωστόσο, να περάσω μια απ’ αυτές τις μέρες. Ωρα δειλινού. Για ν’ ανάψω ένα κερί στην εικόνα τους. Και βέβαια, για να πιω μια τσικουδιά στην υγειά σου, κύριε Παναγιώτη, στ’ αρχονταρίκι. Το κλειδί, το ξέρω πια, θα ’ναι στην πόρτα. Οπως είναι πάντα, καθημερνή και σκόλη. Περιμένοντας -εκτός όλων των άλλων- και τον άγγελο της ημέρας.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ Αγης άκουσε κάποτε να επαινούν τους Ηλείους γιατί είναι πολύ δίκαιοι ως κριτές των Ολυμπιακών Αγώνων. 'Τι θαυμαστό πράγμα κάνουν αν είναι δίκαιοι για λίγες μέρες μέσα σε τέσσερα χρόνια;' αναρωτήθηκε.
Τ’ Ακρωτήρι, ακριβώς απέναντί μου,/ απόψε αγνατεύω./ Την τιμή των τετιμημένων βράχων,/ στ’ ακροβλέφαρα της μνήμης,/ αναπολώντας./ Το άρωμα της αγιοσύνης,/ στην κολυμπήθρα των ήλων, βαφτίζοντας./ Τους σταυρωμένους Χριστούς των πυραύλων,/ στο μπαλκόνι της καρδιάς/ υποδεχόμενος./ Τους καπνούς της όποιας ευζωίας/ μ’ όλους τους πόρους του κορμιού,/ αναπνέοντας./ Το σύρσιμο των σκουληκιών,/ στις στοές των κούφιων σπλάχνων,/ διαισθανόμενος'.
Από το ποίημα 'Ακρωτήρι 1990' του γράφοντος

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (14.07.2011)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Η τραγωδία στην Κύπρο και οι βάσεις στο Ακρωτήρι

Γράφει ο Νεκτάριος Κακατσάκης
Δημοσιεύθηκε στις: 13-07-2011(Χανιώτικα νέα)

Η Κύπρος θρηνεί... Εμείς παρακολουθούμε.
Η αγανάκτηση ξέχειλη, τρέχει από το ποτήρι... Εκεί -στην Κύπρο- από ανθρώπους που βιώνουν την κατάσταση, από ανθρώπους που... τάσσονται σε στρατόπεδα! Ανάμεσά τους, εκείνοι που επιτίθενται κι εκείνοι που αμύνονται! Συνήθως νικητές οι δεύτεροι! Αυτοί που συνήθως έχουν τα μέσα να αντικρούουν τις όποιες κατηγορίες, να απαλλάσονται των ευθυνών τους, να συνεχίζουν τη ζωή τους κανονικά, δίχως να ιδρώνει το μέτωπό τους! Γνωστές εικόνες...
Η Κύπρος βράζει... Ενα καζάνι που ξεβράζει λόγια, λόγια...!
Και λέξεις, λέξεις... πανταχόθεν:
"Οι ένοχοι, οι υπεύθυνοι, οι ανεύθυνοι, τα πολιτικά παιχνίδια, ο θάνατος αθώων ψυχών..., τα συμφέροντα..."
Σκηνές γνωστές, κωμικοτραγικές, ελληνικές! Κι εμείς από μακριά να παρακολουθούμε όσο μας το επιτρέπει η ζωή μας,όσο μας το επιτρέπουν τα δικά μας άγχη!
Παρακολουθούμε τη Μεγάλη Ζυγαριά που πάντα γέρνει κατά των αθώων ψυχών, θωρούμε το δρεπάνι που θερίζει ανθρώπους!
Διάβασα το πολύ εύστοχο σχόλιο του Π.ΠΕΡ. (Χ.Ν. σελ. 3, φ. 12-07-2011) με τίτλο "Είναι ασφαλής η νατοϊκή βάση;" όπου διατυπώνει ένα ερώτημα που απασχολεί πολλούς από τους χανιώτες και σημειώνει: "[...] Αλήθεια, ποια μέτρα έχουν ληφθεί στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα Χανιά και ιδιαίτερα στην αμερικανο-νατοϊκή βάση της Σούδας; Χρόνια τώρα συντηρείται σαν... αστικός μύθος ότι το 'Ακρωτήρι είναι κούφιο', χωρίς κανείς να ξέρει τι ακριβώς κρύβεται στα 'έγκατα' της βάσης. Κανείς βέβαια δεν περιμένει να μας πουν αναλυτικά τον οπλισμό που υπάρχει στις εγκαταστάσεις, αλλά είναι ευθύνη τόσο των στρατιωτικών όσο και των πολιτικών αρχών, να μεριμνήσουν για την ασφάλεια της περιοχής ώστε να μη ζήσουμε ποτέ μια αντίστοιχη τραγωδία με αυτή της Κύπρου'. Στο παραπάνω σχόλιο, προσθέτω άλλο ένα ερώτημα που επίσης κυκλοφορεί ως... αστικός μύθος: "Αληθεύει ότι το ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό ασθενών και θανάτων από καρκίνο στα Χανιά είναι αποτέλεσμα και της ύπαρξης των Αμερικανικών Βάσεων στο Ακρωτήρι;".
Περιμένοντας κάποια απάντηση που δεν θα λάβουμε(;) ποτέ, συνεχίζουμε αρκούμαστε στην καταμέτρηση των αθώων θυμάτων...

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΜΟΥΝΑ, λέει, δύοντος του ηλίου στους Αγιούς (στο 'γιούς' ήθελε τον τόνο η μάνα μου) Ασωμάτους του Βαφέ,
απόψε. Στον εσπερινό για τη χάρη τους. Και να ?βρισκα, λέει, τον χρόνο να κάμω πορπατηχτός απ? το Νίππος, περνώντας απ? το Λιμνοπήγαδο, τον δρόμο μέχρι το εκκλησάκι τους.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ τις αποφάσεις του Eurogroup. Περιμένοντας τις αντιδράσεις των διεθνών αγορών. Περιμένοντας το πιστωτικό ή το μη πιστωτικό γεγονός. Τι μπορεί να περιμένει ένας άνεργος; Τι μπορεί να περιμένει ο χαμηλοσυνταξιούχος;
Τι μπορεί να περιμένει ο εργαζόμενος;
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ πρέπει να απασχολεί, και μάλιστα σοβαρά, την Κυβέρνηση, και γενικότερα το πολιτικό σύστημα, το ό,τι βρίσκονται πολίτες που αποδοκιμάζουν ή και προπηλακίζουν υπουργούς αλλά και βουλευτές. Να την και να το απασχολεί ωστόσο πολύ περισσότερο πρέπει το ό,τι οι μισοί Ελληνες εγκρίνουν αυτού του είδους τις εκδηλώσεις. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ αστυνόμευση σε λίγο... Περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο... Περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο... Θυμάστε το προ διετίας παλιό γραμμόφωνο με την κολλημένη βελόνα; Αν όχι, καιρός να τη θυμηθείτε.
ΠΗΓΑΙΝΕ για μαλλί και βγήκε κουρεμένη. Για την Κυβέρνηση, το Υπουργείο Οικονομικών συγκεκριμένα, ο λόγος. Ούτε λίγο ούτε πολύ ξεπερνούν το ένα δισ. ευρώ οι επιστροφές φόρου προς τους πολίτες, γεγονός που αποδίδεται κυρίως στο μέτρο των αποδείξεων.
ΜΑΛΛΙΑ η μαλιά; Με ένα ή με δύο 'λ' η λέξη με ρώτησε από τηλεφώνου, για να μου κάνει πλάκα επειδή την είδε στα 'Πεταχτά' τις προάλλες με ένα. Εξαρτάται αν ο πνιγμένος, για τον οποίο κάνει λόγο η παροιμία, έχει λίγα ή πολλά, του απάντησα...
'ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ γαμοπίλαφο κατά πάσα πιθανότητα πρέπει να είναι μια επιβίωση του ιταλικού ριζότο από την εποχή της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας που οι Κρητικοί υιοθέτησαν με τον δικό τους τρόπο. Προσφέρεται στους γάμους (σ.σ.: και όχι μόνο) για ευγονία και πλούτο (αυτό συμβολίζει το ρύζι). Για τους ίδιους λόγους στο μεγάλο καζάνι βράζονται κρέας γίδας και κόκορα'. (www.mediasoup.gr).
TA ΠΑΝΤΑ όλα μπορεί να τα μάθει κανείς 'γκουγκλάροντας' (τι λέξη!) στο Διαδίκτυο. Τον ρόλο του γέρου, τον οποίο γέρο αν δεν τον είχαμε έπρεπε να τον αγοράσουμε, τον παίζουν σε μερικές περιπτώσεις τη σήμερον ημέρα οι μηχανές αναζήτησης στο Διαδίκτυο.
ΤΡΙΑ ακόμα μαθητικά μαργαριτάρια για σήμερα. α) Εικονομαχίες ήταν οι μάχες που έκαναν οι λαοί για τις εικόνες. Οποιος κέρδιζε τις μάχες, κέρδιζε και τις εικόνες. β) Οι Ελληνες εφεύρεσαν τη γεωμετρία για να αποφύγουνε την άλγεβρα που ήταν αράπικη γ) Ο Κορινθιακός κόλπος ευρίσκεται τελείως κατά μήκος.
'[...]Στο βάθος ένας ήλιος κόκκινος σαν αίμα,/ στέκει σκεπτικός,/ κουρασμένος απ? το αιώνιο ταξίδι του./ Δύο συννεφάκια που αχνά αρχίζουν να μαυρίζουν/ του συμπαραστέκονται./ Βουβή κι η δική μου ματιά,/ Ακίνητη... προκλητικά καρφωμένη στον ορίζοντα. Σε λίγο θ? αρχίσει η συμφωνία/ των Αγγέλων σε Ντο ελάσσονα'.
Από το ποίημα 'Η συμφωνία των Αγγέλων' του Γιάννη Ανδρεόπουλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Το θέατρό μας, το ΔΗΠΕΘΕΚ! (1)

Το θέατρό μας, το ΔΗΠΕΘΕΚ! Το λέμε και γεμίζει το στόμα μας. Το λέει και το αισθάνεται ο κάθε Χανιώτης κι η κάθε Χανιώτισσα. Πρώτος απ’ όλους και πάνω απ’ όλους το λέει και το αισθάνεται, ωστόσο, ο κατευθυντήριος νους του, ο καλλιτεχνικός του διευθυντής, ο Μιχάλης ο Αεράκης. Ο άνθρωπος με τον αέρα του οποίου το ΔΗΠΕΘΕΚ ταξιδεύει από επιτυχία σε επιτυχία. Με αφορμή τις παραστάσεις του 'Υπηρέτη δύο αφεντάδων', που άνοιξαν τις πύλες τού εν Χανίοις πολιτιστικού καλοκαιρού, στις 4, 5 και 6 Ιουλίου, η παραπάνω αναφορά. Δεν έπεφτε καρφίτσα στις κερκίδες του θεάτρου της Ανατολικής Τάφρου στην τελευταία παράσταση που αξιώθηκα να παρακολουθήσω. Δεν έπεφτε καρφίτσα και στις δυο προηγούμενες, έμαθα. Ούτε στο Ηρώδειο, όμως, που δόθηκε η πρεμιέρα, έπεφτε καρφίτσα! ΔΗΠΕΘΕΚ σημαίνει ποιότητα. ΔΗΠΕΘΕΚ σημαίνει ευθύνη. ΔΗΠΕΘΕΚ σημαίνει ο πήχης πάντα ψηλά.
Κάποιοι απ’ τους αριθμητές των κλασμάτων που έχουν κοινό παρονομαστή τη φράση: ΔΗΠΕΘΕΚ σημαίνει εμπιστοσύνη. Του Μιχάλη Αεράκη, κατ’ αρχήν, του Διοικητικού του Συμβουλίου (πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ο αντιδήμαρχος Χανίων Δημήτρης Λειψάκης) και της
ΑΝΕΚ (χρυσός χορηγός) οι αριθμητές. Των Χανιωτών και των Χανιωτισσών, κατ’ αρχήν αλλά όχι μόνο, ο παρονομαστής. Απόλυτη εμπιστοσύνη στις παραστάσεις του θεάτρου μας, του ΔΗΠΕΘΕΚ!
Να γιατί ξετρουλιάζουν από κόσμο οι άβολες και όχι μόνο, κερκίδες του θεάτρου της Ανατολικής Τάφρου...

Το θέατρό μας το ΔΗΠΕΘΕΚ(2)

Με άριστα το 10, βάζω 11 σε όλα, μου είπε με άκρα σοβαρότητα, φεύγοντας, μετά την περί ης ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία παράσταση, μια φίλη συνταξιούχος δασκάλα. Το ίδιο κι εγώ, αλλά και όλοι νομίζω, της απάντησα. Βεβαίως εν αρχή, σε κάθε θεατρική παράσταση είναι ο λόγος. Το έργο 'Υπηρέτης δύο αφεντάδων' του Κάρλο Γκολντόνι, εν προκειμένω. Ενα έργο διαχρονικό, απλό, κατανοητό, που αναδεικνύει το πρόβλημα της ανεργίας και της αγωνίας για επιβίωση στο βάθος των αιώνων. Κι ας είναι γραμμένο στα μέσα του 18ου αιώνα. 'Τυχερέ Γκολντόνι, έπεσες σε καλά χέρια!'. Ο τίτλος ενός αισθαντικού κειμένου που έγραψε στις προχθεσινές 'Διαδρομές' η Θεοδοσία Κατριτζιδάκη. Με εκφράζει πλήρως αυτός ο τίτλος. Οντως τυχερός, πολύ τυχερός ο Γκολντόνι! Κατ’ αρχήν γιατί επέλεξε το έργο του ο Μιχάλης ο Αεράκης. Μα και γιατί όλοι όσοι ανέλαβαν την ευθύνη να το ζωντανέψουν επί σκηνής, έδωσαν, ας μου επιτραπεί η έκφραση, τα ρέστα τους! Δουλειά προσεγμένη και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Να σταθώ στην μαγική σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα; Στα ευρηματικά σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη; Στα υπέροχα κοστούμια της Βάλιας Μαργαρίτη (πάντα ανιδιοτελής η προσφορά της) και στις θαυμάσιες χορογραφίες του Κυριάκου Κοσμίδη; Σ’ έναν- έναν και μία-μία, τους και τις ηθοποιούς, με πρώτο τον καταπληκτικό Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στον ρόλο του Τρουφαλντίνο; Στους άλλους συντελεστές της παράστασης, μέσα σ’ αυτούς και το διοικητικό και το τεχνικό προσωπικό του ΔΗΠΕΘΕΚ που έκανε τον δικό του αγώνα; Ό,τι και να πω, λίγο θα ’ναι! Εξάλλου το... '11' της βαθμολογίας τα λέει όλα!


Μια πεντανόστιμη παράσταση

Τ’ άφησα στην Ε’ Δημοτικού, όταν έφυγα, όντας διευθυντής του 5ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων, απ’ την υπηρεσία. Ηταν, θυμούμαι, ωραία παιδιά. Ο Γιώργος, ο Μανόλης, η Ελίνα, ο Δημήτρης, ο Νίκος, η Κατερίνα, ο..., η... Τα ξαναβρήκα ύστερα από 6 χρόνια, επί σκηνής, στο Ωδείο Χανίων, στην εκπληκτική παράσταση 'Πεντανόστιμη' της Λένας Διβάνη που ανέβασε το 1ο Λύκειο, με τους τωρινούς συμμαθητές τους, την περασμένη Δευτέρα 4 Ιουλίου.
Ωραίες και ωραίους εφήβους. Να ποιούν μαζί τους, ήθος. Να παραδίδουν μαθήματα υποκριτικής τέχνης.
Να εκπέμπουν μηνύματα αισιοδοξίας στην ξετρουλιαχτή από κόσμο αίθουσα.
Να λένε με τον τρόπο τους, για να παραφράσω τον τούρκο συγγραφέα Ασίζ Νεσίν, ότι μπορεί τα πράγματα να πηγαίνουν έτσι όπως πηγαίνουν, μα αυτά θα τα κάνουν να πάνε αλλιώς.
Να αναδεικνύουν την ανάγκη για ένα ουσιαστικό εκπαιδευτικό σύστημα, βασικοί άξονες του οποίου θα είναι η συνεργασία και η έκφραση της δημιουργικότητας.
Να εισπράττουν με άκρα ταπείνωση τα δάση των χειροκροτημάτων και των επευφημιών απ’ το κοινό.
Και βέβαια να δικαιώνουν τους δάσκάλους των, τον Νεκτάριο Ξανθουδάκη, την Ελένη Καρτσωνάκη και την Ελένη Φουντά, που είχαν τους ρόλους των εμψυχωτών. Μέσα σ’ ένα κλίμα βιωμένης συν-κινητικής αγάπης.
Τι πεντανόστιμη παράσταση, αλήθεια! Ναι, οι άνθρωποι είναι καλοί κατά βάθος!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΕΙΝΑΙ καλοκαίρι! Το επιβεβαιώνει ο υδράργυρος που έχει πάρει τ' αψήλου στο θερμόμετρο, το διαλαλούν τα τζιτζίκια με το φαινομενικά μονότονο τραγούδι τους, το καταλαβαίνουν οι παραλίες που γεμίζουν από λουόμενους. Και όπως λέει ο ποιητής: 'Ο,τι 'ναι να 'ρθει θε να 'ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει'.

ΦΩΤΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ από το 4ο επικαιροποιημένο Μνημόνιο. Φωτιά στα μπατζάκια μας. Μανόλαρε, Μανόλαρε, πάρε φωτιά κι αμόλαρε! Μέτρα για αποκρατικοποιήσεις, μέτρα για φόρους, μέτρα για ασφαλιστικό, μέτρα για κύριες και επικουρικές συντάξεις, μέτρα για τους δημόσιους υπαλλήλους, μέτρα για τους συνταξιούχους...

ΑΝ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΜΕ σαν χώρα μέχρι τον Σεπτέμβρη έχει κακώς. Αν δεν χρεωκοπήσουμε, δύο τινά μπορούν να συμβούν: Ή να χρεωκοπήσουμε το τέλος του 2013 ή να χρεωκοπήσουμε μετά το 2013. Κι αν χρεωκοπήσουμε το τέλος του 2013 έχει κακώς. Αν όμως δεν χρεωκοπήσουμε, δύο τινά μπορούν να συμβούν. Ή να χρεωκοπήσουμε μέχρι το 2020 ή να χρεωκοπήσουμε μετά το 2020. Κι αν μεν...

ΣΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ να βρισκόμαστε. Σωστό! Μπορεί και να 'χουμε χρεωκοπήσει και να νομίζουμε ότι δεν έχουμε. Κι αυτό είναι σωστό.

ΝΑ ΤΟ ΔΗΛΩΣΩ για να το σώσω. Η πρώτη σκέψη. Κι αν το δηλώσω και το χάσω; Η δεύτερη σκέψη. Να το δηλώσω, να μην το δηλώσω, να το δηλώσω, να μην το δηλώσω, να το δηλώσω... Ο,τι πει το τελευταίο φύλλο της μαργαρίτας.

'ΔΙΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΙ που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη) δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ' όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο απ' όλα, ενώ στην πράξη εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους'.

ΕΤΣΙ ΤΑ ΕΙΠΕ ο Ισοκράτης στον Αρεοπαγιτικό του κι όχι έτσι όπως τα
διαβάσατε προχθές στο πρώτο 'Πεταχτό'. Να 'ναι καλά ο φίλος
Παναγιώτης Αλεβαντής που με παρέπεμψε σ' ένα σχετικό άρθρο του 'φιλομαθούς ερευνητή' Νίκου Σαραντάκου (HYPERLINK "http://www.sarantakos.com/isoc​rat.htm. Επιβεβλημένη η διόρθωση. Αλλο πράγμα το τι κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο. Με την ευκαιρία. Και βέβαια τον νόμο της υδροστατικής πίεσης και όχι τον νόμο της βαρύτητας, όπως εκ παραδρομής γράφτηκε χθες, βρήκε ο Αρχιμήδης στο μπάνιο του. Τον νόμο της βαρύτητας τον βρήκε ο Νεύτωνας μερικούς αιώνες αργότερα.

Η ΠΡΩΤΗ συναυλία που έκανε ο Χαίντελ στο Λονδίνο δεν είχε καθόλου επιτυχία. Οι φίλοι του ήταν ενοχλημένοι πολύ μ' αυτό το γεγονός, αυτός όμως, έμεινε ατάραχος. 'Μη στενοχωριέστε, σε μια άδεια αίθουσα η μουσική ακούγεται καλύτερα' τους είπε.

...'Πόσο πολύ σ' αγάπησα εγώ μονάχα το ξέρω/ Εγώ που κάποτε σ' άγγιζα με τα μάτια της πούλιας/ Και με τη χαίτη του φεγγαριού σ' αγκάλιασα/ και χορέψαμε μες στους καλοκαιριάτικους κάμπους./ Πάνου στη θερισμένη καλαμιά/ και φάγαμε μαζί το κομμένο τριφύλλι'... Από το ποίημα 'Αμοργός' του Νίκου Γκάτσου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Τ’ ΑΪ - ΠΡΟΚΟΠΗ, αν δεν το ξέρετε, σήμερο. Δεν τον κάνουμε προστάτη άγιο της χώρας μας μήπως και δούμε προκοπή; Λέμε τώρα. Ο πνιγμένος απ’ τα μαλιά του πιάνεται.

'ΑΝ ΔΕΝ ΛΑΒΟΥΜΕ μέτρα για την αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου, θα μας πάρουν όλους με τις πέτρες'. Αυτά μεταξύ των άλλων είπε πριν ένα χρόνο (4 Ιουνίου 2010) ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Κανένα πρόβλημα. Μέτρα ελήφθησαν. Για την εδραίωση του αισθήματος αδίκου, βεβαίως βεβαίως.

ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, στον θυμό. Απ’ τον θυμό στην αγανάκτηση. Απ’ την αγανάκτηση στην οργή. Υπάρχει πολλή συσσωρευμένη οργή σ’ αυτήν τη χώρα.

ΚΟΡΑΚΑΣ ΚΟΡΑΚΟΥ μάτι δεν βγάζει. Σωστό. Κόρακας ψοφισμένου κόρακα όμως; Θεωρητική ερώτηση.

ΑΧΟΣ ΒΑΡΥΣ ακούγεται πολλά ντουφέκια πέφτουν/ Η Μέρκελ κάνει πόλεμο μαζί με τον Νικόλα/ Τους οίκους βάλανε σκοπό να μην τους λογαριάζουν/ Τώρα θα δείτε, φίλοι μας, ποιοι κυβερνούν τον κόσμο! Τώρα μάλιστα!
'
ΟΙ ΟΙΚΟΙ αξιολόγησης είναι περιττοί, καθώς προσποιούνται ότι έχουν γνώσεις για τα κράτη, τις οποίες στην πραγματικότητα δεν διαθέτουν'. Τόμας Φρίκε, επικεφαλής οικονομολόγος της εφημερίδας 'Financial Times Deutschland'. Από άρθρο του με τίτλο 'Σταματήστε τους κλόουν των Οίκων Αξιολόγησης'.

ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ του Θεού Ευαγγέλου και των συν αυτώ... Μέχρι και... αίτηση για τον Ευάγγελο Βενιζέλο θα κάνει ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος, τουλάχιστον για ένα μήνα. Κανονικά, κανονικότατα, πέραν βέβαια των περικοπών που έχουν γίνει και στους άλλους δημόσιους υπάλληλους, θα καταβάλλονται οι μισθοί των κληρικών, αποφάσισε ο τσάρος της οικονομίας.

ΕΥΡΗΚΑ! ΕΥΡΗΚΑ!'. Γυμνός βγήκε απ’ το μπάνιο του στους δρόμους των Συρακουσών και φώναζε, με το που ανακάλυψε το νόμο της βαρύτητας, ο Αρχιμήδης. Α ρε τι έχει να γίνει έτσι και βρεθεί πετρέλαιο νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο!

'ΑΦΗΝΕ ΜΑΝΑ πού και πού του Χάρου το κονάκι, γιατί ζηλεύω όντε θωρώ μικρού παιδιού κανάκι'. Για τη συγχωρεμένη την μάνα μου την έγραψε και μέσω του Ηλία του Σταματάκη μου την έστειλε τούτη τη μαντινάδα η γνωστή εξαιρετική μαντιναδολόγος Αντωνία Μηλογιαννάκη.
Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς κυρία Αντωνία, να ’σαι καλά! Πάντως κανένα παράπονο δεν έχω στην μάνα μου. Συχνά-πυκνά με επισκέπτεται στα
όνειρά μου.

ΤΡΙΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ μαργαριτάρια σήμερα: α) Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν προστυχόλογα. Προχτές στο πανηγύρι του Σταυρού, κάτω στην Καρούτα, κάποιος είπε ανυπερθέτος. Οι άλλοι έκαναν πως δεν κατάλαβαν. β) Στα μαθηματικά δεν είμαι καλός, αλλά πρώτος στην ορφογραθία.
γ) Παρόλο που ο γέρος ήταν τυφλός άκουσε τα πάντα.

'Τρεις τ’ απόγευμα, όπως λέμε Ιούλιος της γνώσης/ ή τρισάγιο της μνήμης./ Η Βάσω σκύβει στον κάδο με τις κονσέρβες/ - η μπλούζα ανοιχτή- τις στοιχίζει με ακρίβεια./ Οι κρίνοι απ’ το στήθος της, οι ατμοί/ ο τροπικός του Ιουλίου./ Ούτε σκελετωμένες θεότητες/ ούτε κείμενα που αντιμιλούν στον τζίτζικα./ Αργά ανεβαίνω τα σκαλιά της μέθης'.
Από το ποίημα του Γιάννη Φίλη 'Πλάκα (4)'

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία'. Ισοκράτης 436 π.Χ. - 338 π. Χ.

ΟΥΔΕΙΣ ΔΙΑΦΩΝΕΙ ότι είναι και σήμερα επίκαιρος, ύστερα από 2500 χρόνια ο λόγος του Ισοκράτη. Ο καθείς και η ευθύνη του, ωστόσο. Αλλη πάντως η ευθύνη αυτών που είχαν στα χεριά τους την όποια μορφή εξουσίας κι άλλη η ευθύνη αυτών που τους την ανέθεταν. Νομίζω.

ΑΝΟΙΓΩ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ. Στους τακτικούς μου 'πεταχτούς' συνεργάτες Κώστα Μπετινάκη, Ηλία Σταματάκη (χάθηκες τελευταία, Ηλία!), Παναγιώτη Αλεβαντή, Μαρία Ζαβιανέλλη και βεβαίως βεβαίως, τον Γέρω Δάσκαλο, να προσθέσω από σήμερα και τον καλό φίλο πρόεδρο της Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών Δημήτρη Νικολακάκη. Πολύ πράμα υπάρχει στο βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστοριας - Ιστορικά ανέκδοτα από την αρχαία Ελλάδα', που μου χάρισε. Αυτός μου έστειλε και το του Ισοκράτους. Να ’σαι καλά, Δημήτρη! Κλείνω την παρένθεση.

ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε στο ΠΑΣΟΚ τον εχθρό του. Εύκολο, πανεύκολο το πράγμα. Η δυσκολία είναι να βρει φίλους στην πλατεία. Αλλο πάω πλατεία κι άλλο ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτή η παρέμβαση από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο.

ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΙ ξένοι εμπειρογνώμονες στις ελληνικές υπηρεσίες για να τους δείξουν πώς δουλεύουν και να φέρουν απλούς Ελληνες στην Κεντρική Ευρώπη να τους μάθουν πώς να ζούνε. Από την φίλη μου Φώφη Walter - Κυρλίδου που ζει στην Ελβετία η πρόταση. Πώς τη βρίσκετε;

ΑΓΑΠΑ ΚΑΝΕΙΣ αυτήν την πόλη; Ρητορικό... ρητορικότατο το ερώτημα του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη.

ΑΝ ΤΑ ΠΕΡΣΙΝΑ σταφύλια είναι ξινά, τι είναι τα προ δεκαετίας; Τώρα θυμήθηκε η γαλλίδα συγγραφέας Τριστάν Μπανόν ότι ο Ντομινίκ Στρος Καν είχε αποπειραθεί προ δεκαετίας να την βιάσει. Δημοσιότης δημοσιοτήτων τα πάντα δημοσιότης!

ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ παιχνίδι στους... ανά τον Νομό μας ελαιώνες ο δάκος. Βρήκε κι έπαιζε. Από προχθές, ωστόσο, βρήκε το μάστορά του. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

ΤΑ ΑΦΗΣΑ στην Ε’ Δημοτικού, όταν έφυγα, όντας διευθυντής του 5ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων, απ’ την υπηρεσία. Τα ξαναβρήκα ύστερα από 6 χρόνια, επί σκηνής, στην εκπληκτική παράσταση που ανέβασε το 1ο Λύκειο, προχθές! Πεντανόστιμα παιδιά τότε! Πεντανόστιμοι και πεντανόστιμες έφηβοι τώρα. Οποία συγκίνησις για ένα δάσκαλο!

Ο ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ από τη Μίλητο ήταν ένας από τους αρχαιότερους φιλοσόφους της Ιωνικής Σχολής. Οταν κάποιος του είπε πως ακόμα και τα παιδιά γελούν όσες φορές τον ακούνε να τραγουδά, αυτός αντί για να θυμώσει, απάντησε: 'Τότε, λοιπόν, για να μη γίνομαι γελοίος θα πρέπει να μάθω να τραγουδώ καλύτερα!

Απόψε τ’ άστρα σβήσαν στο νερό/ κι αύρες ξανθές διπλώσανε τα στάχυα/ πεθαίνει αργά το φως το ιλαρό,/ απόψε τ’ άστρα σβήσαν στο νερό/ κι έμεινε ο φλοίσβος μόνος μες στα βράχια./ Λιγοθυμά το εξαίσιο δειλινό/ κι αρώματα πλανιούνται στον αγέρα,/ σε μια βουβή εγκαρτέρηση γυρνώ,/ λιγοθυμά το εξαίσιο δειλινό/ κι άπραγη χάθηκε και τούτη η μέρα/...
Από το ποίημα 'Νυχτερινό' του Χρήστου Κουλούρη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

'ΟΠΟΥ ΓΑΡ εάν η το πτώμα εκεί συναχθήσονται οι αετοί'. Την ευαγγελική αυτή ρήση χρησιμοποιεί ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ Μανώλης Δρεττάκης σε άρθρο του στην εφημ. «Χριστιανική» (Πέμπτη 23/6/2011), με τίτλο «Η Ελλάδα βορά των ισχυρών». Μπάτε, σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώστε;

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΩΜΟΣ ο προεδρεύων της Ευρωζώνης Ζαν Κλοντ Γιούνκερ δεν μπορούσε να ήταν. «Η κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί δραστικά», είπε, μεταξύ των άλλων σε συνέντευξή του. Μίλησε κι αμαρτίαν ουκ έχει. Τον ακούσαμε;

ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΡΟΠΗΛΑΚΙΣΕ τον Σαρκοζί. Συμβαίνουν και... εις Παρισίους, λοιπόν, αυτά. Μόνο που εκεί δεν φοράνε κουκούλα. Και βεβαίως συλλαμβάνουν τον δράστη.
Άσχετα αν μετά τον αφήνουν... δια τον φόβον των Ιουδαίων.

ΤΟ ΠΑΣΟΚ βρήκε στον ΣΥΡΙΖΑ τον εχθρό του. Εύκολο πράγμα. Το δύσκολο είναι να ξαναβρεί τους φίλους του, που του την... έχουν κάμει για πλατεία. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση.

ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ για τη Γάζα... Μπλόκο επιβάλλει το Κουαρτέτο για τη Μέση Ανατολή. Αρση του απαγορευτικού ζητάει η Χαμάς. Την πορεία την δείχνουν τα φώτα της ανθρωπιάς. Ζητούμενο!

ΑΠ' ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ στις παραλίες; Απ' τις πλατείες στα Πανεπιστήμια;
Ή μήπως και στις πλατείες και στα Πανεπιστήμια; Μάλλον όνειρο θερινής νυκτός για την κυβέρνηση, το πρώτο.

ΕΦΤΑΣΕ ΛΕΕΙ και στην Ελλάδα το βακτήριο E-coli. Είναι τόσα πολλά τα «βακτήρια» που κυκλοφορούν στη χώρα. Σιγά μη μας τρομάξει το περί ου ο λόγος!

ΠΟΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ στο ποδόσφαιρο; Εντάξει παραβρώμισε το πράγμα, αλλά τι να κάνουμε; Αφήστε το γι' αργότερα. Ολες οι ομάδες στη σέντρα. Κανένας υποβιβασμός. Συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν αυτά. Κι αν ήταν μόνο στο ποδόσφαιρο, καημός δεν ήτανε! Ελλάς το μεγαλείο σου βασίλεμα δεν έχει!..

ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ φοιτητής στην Πάντειο από το 1981(!). Δεν... πρόκαμα τα 30 χρόνια που πέρασαν να δώσω τα 4 όλα κι όλα μαθήματα που μου ξώμειναν για να το πάρω το... ρημάδι. Μπορεί και να το 'κανα επίτηδες. Χαρά μου να δηλώνω αιώνιος φοιτητής.

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠ' ΤΟΥΣ στίχους σκυλάδικων τραγουδιών στη θέση αυτή σήμερα! Απολαύστε τους σε όλο τους το μεγαλείο! «Ερωτά μου τοκογλύφε, γλείφε το κορμί μου, γλείφε» (Νίκος Δουλάμης). «Το βράδυ θα έλθω να σε πάρω,/γι' αυτό μη φας, θα φάμε γλάρο» (Κώστας Καφάσης). «Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες/θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες (Άντζελα Ρέμπη). Θα υπάρξει συνέχεια, προσεχώς. Υπάρχει πολύ πράμα!
Να 'ναι καλά ο γκαρδιακός φίλος δημοσιογράφος Κώστας Μπετινάκης, που τα έστειλε!

'Ο ΕΡΩΤΑΣ κι η λογική βαστούνε κακοσύνη/ κι η πεθυμιά με την πρεπιά είναι οχθροί μεγάλοι/ απ' απαντήξου μάχουνται και τζαγκρουνομαδιούνται./ Μα 'γω την είχα την πρεπιά μπροστάρη κι οδηγό μου/ και βάστουνα την πεθυμιά στο νου φυλακισμένη/ κι είχα ελπίδες κι όνειρα...»
Από το νεοριζίτικο του Θανάση Πατεράκη «Ο έρωτας κι η λογική».
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Συνταγματική μέθεξη

'Τέλος, κύριοι στρατοδίκαι, είχα ένα προσωπικόν χρέος απέναντι του ελληνικού λαού και της πατρίδος. Αυτός ο λαός έκανε πολλάς θυσίας και δαπάνας χάριν εμού. Με εσπούδασε εις τα ελληνικά πανεπιστήμια, με έστειλε με υποτροφίαν δι’ ανωτέρας σπουδάς εις το εξωτερικόν, με έκανε καθηγητήν ανωτάτης σχολής και ανώτατον κρατικόν λειτουργόν. Δι’ όλας αυτάς τας θυσίας τι ζητεί ως αντάλλαγμα ο ελληνικός λαός και η πατρίς; Τι ζητεί από όλους τους πνευματικούς ανθρώπους; Δύο μόνον πράγματα. Να προσφέρουν τας επιστημονικάς των υπηρεσίας και να είναι οι θεματοφύλακες των ηθικών και πνευματικών αξιών του ελληνικού λαού. Είχα υποχρέωσιν, επομένως, κύριοι στρατοδίκαι, να εξοφλήσω αυτό το μεγάλο χρέος μου, ακόμα και αν παρίστατο ανάγκη να δώσω και την ζωήν μου'. Τον επίλογο της απολογίας του Σάκη Καράγιωργα χρησιμοποιήσε για να κλείσει την αντιφώνησή του ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκος Αλιβιζάτος, στην παρουσίαση του βιβλίου του 'Το Σύνταγμα και οι εχθροί του', που διοργάνωσε την περασμένη Δευτέρα 27 Ιουνίου το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και Μελετών 'Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος' στις εγκαταστάσεις του, σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων. Τα πυκνά και παρατεταμένα χειροκροτήματα του κοινού που είχε κατακλύσει την αίθουσα 'Σταύρος Σ. Νιάρχος' δεν ήταν ωστόσο μόνο για το ευρηματικό και συν-κινησιακό κλείσιμο αλλά για όλα όσα είχαν ακουστεί προηγουμένως. Από τον και σε ρόλο συντονιστή γενικό διευθυντή του Ιδρύματος Νίκο Παπαδάκη, τον πρόεδρο της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρο Φορτσάκη, τον πρόεδρο του δικηγορικού Συλλόγου Χανίων Δημήτρη Ποντικάκη και τον καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνο Παπαγεωργίου, που παρουσίασαν το βιβλίο. Και κυρίως από τον ίδιο τον διακεκριμένο συνταγματολόγο συγγραφέα του. Για 'συνταγματική μέθεξη' έκανε λόγο ο και Αρχων του Οικουμενικού Θρόνου, γνωστός Χανιώτης δικηγόρος Σπύρος Λιονάκης, όταν στη συζήτηση που ακολούθησε πήρε τον λόγο για να υπογραμμίσει τη μεγάλη προσφορά του Νίκου Αλιβιζάτου στις νομικές υποθέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Προσυπογράφω...

Δίχως φόβο και πάθος

'Ηπιο και προσιτό', 'σε κάνει να μαθαίνεις χωρίς να βασανίζεσαι', 'δεν είναι μόνο για τους νομικούς', 'έχεις την αίσθηση ενός συναρπαστικού αναγνώσματος', 'προκλητικό απ’ τον τίτλο του'. Κάποιοι απ’ τους χαρακτηρισμούς που ακούστηκαν κατά την παρουσίαση του περί ου ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία βιβλίου. 'Αν μια ιδανική πολιτεία ήθελε να χαρίσει σε όλους τους πολίτες της ένα ιδανικό βιβλίο, θα επέλεγε αυτό το βιβλίο', η άποψη ενός απ’ τους ομιλητές. Με άκρα σεμνότητα και κρατώντας διαρκώς σημειώσεις τους άκουε ο συγγραφέας του, που όταν πήρε τον λόγο απέδειξε 'εν τοις πράγμασι' την διαχρονική ισχύ της ρήσης 'ουκ εν τω πολλώ το ευ'. Ξεκάθαρες και κρυστάλλινες οι απόψεις του καθηγητή Αλιβιζάτου, έτσι όπως τις διατύπωσε απλά, δίχως περιπλοκάδες με ωραία ελληνικά. Τόσο κατά την αντιφώνησή του, όσο και στις απαντήσεις που έδωσε σε ερωτήσεις που του τέθηκαν. 'Μιλάει δίχως φόβο και πάθος', σημείωσα κάποια στιγμή στο μπλοκάκι μου, ενώ σε κάποια άλλη θυμήθηκα τα λόγια του Διονύσιου Σολωμού: 'Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές'. 'Η δικηγορία σού δίνει ανεξαρτησία, γιατί ως καθηγητές φοβούμαστε κάποιες φορές να πούμε όλη την αλήθεια'. 'Ολα τα ελληνικά συντάγματα δεν ήταν πάντα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού'. 'Το κρίσιμο ερώτημα για την περίοδο της Μεταπολίτευσης είναι να εξηγήσει κανείς πώς φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού', 'η μη κύρωση των δανειακών συμβάσεων από την ελληνική βουλή είναι μείζον πρόβλημα, το μνημόνιο ωστόσο, παρότι παραχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αντιστυνταγματικό', 'έχω πιο ψηλά το οικουμενικό πατριαρχείο από την ελλαδική εκκλησία'... Κάποια απ’ τα που είπε στο περίπου τα λόγια του. 'Είμαι εκ γενετής βενιζελικός και πάντα μου έκανε εντύπωση η τόλμη του Εθνάρχη να ξεφεύγει από τα συνήθη', ξεκαθάρισε εξάλλου εξαρχής...

Δεν υπάρχουν 'κακοί' μαθητές

Aλλη μία πετυχημένη εκδήλωση την περασμένη Δευτέρα 27 Ιουνίου, από το υπό ίδρυση Σωματείο Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και δυσλεξία. Υστερα από την Ημερίδα για παιδιά με δυσλεξία που διοργάνωσε στις 9 Μαΐου τ.ε.. Σε συνεργασία με την Ενωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Νομού Χανίων και τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων των 1ου ΕΠΑΛ, 2ου ΕΠΑΛ Χανίων, ΕΠΑΛ Ελ. Βενιζέλου, ΕΠΑΛ Ακρωτηρίου, ΕΠΑΛ Βρυσών και
ΕΠΑΛ Καντάνου. Πολλά παιδιά, πολλοί γονείς κι αρκετοί καθηγητές στην αίθουσα εκδηλώσεων της Τράπεζας Χανίων. Αποχαιρετισμός των μαθητών μας της Γ’ Λυκείου το θέμα. Συγκινησιακά φορτισμένη η ατμόσφαιρα. Ανανέωση του ραντεβού 10 χρόνια μετά, στο ίδιο μέρος, την ίδια ημερομηνία και ώρα. Πανταχού παρούσα, η ψυχή της προσπάθειας για την ίδρυση του Σωματείου, η Ειρήνη η Μαστοράκη. Δεν πάει πίσω με τίποτα. Τα παιδιά που είναι δυσκλεκτικά κι έχουν μαθησιακές δυσκολίες δεν πρέπει να θεωρούνται εξ’ ορισμού κακοί μαθητές, μπορούν να προχωρήσουν, έχουν όλα τα προσόντα γι’ αυτό. Φτάνει βέβαια να έχουν την ανάλογη στήριξη. Το 'πιστεύω' της Ειρήνης. Γι’ αυτό παλεύει μαζί με μια ομάδα γονέων που συνεχώς διευρύνετα

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΕΦ’ ΟΣΟΝ Η ΕΘΝΙΚΗ ψυχή παραμένει άκαμπτος και εις το βάθος αυτής ανθεί η ελπίς, τίποτε δεν εχάθη'. Χαρίλαος Τρικούπης. Εφ’ όσον...
ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Αν γίνουν όλα όσα προβλέπονται να γίνουν στον Εφαρμοστικό Νόμο, η Ελλάδα θα βγει στις αγορές το 2014. Να πω ότι και αν είχε ο παππούς μου καρούλια θα ήτανε πατίνι; Να μην το πω....
ΟΣΟΙ ΠΕΡΑΣΟΥΝ (περάσουμε) το ρέμα στο οποίο μας έβαλαν και φτάσουν (φτάσουμε) στη απέναντι όχθη, το πέρασαν (περάσαμε). Ηταν ξεκάθαρη στις δηλώσεις της η Ανγκελα Μέρκελ. Θα υπάρξουν πολλά θύματα μεταξύ των απλών ανθρώπων, είπε μεταξύ των άλλων.
ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΠΛΟΙ άνθρωποι την πληρώνουν. Αυτοί σκοτώνονται στους πολέμους. Αυτοί πεθαίνουν της πείνας. Αυτοί υποφέρουν στις κάθε λίγο και λιγάκι οικονομικές κρίσεις που δημιουργούνται.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΑΞΙΚΟΣ πόλεμος, βέβαια, αλλά είναι η δική μου τάξη, η τάξη των πλουσίων που τον διεξάγει και κερδίζει πάντα. Απ’ το Διαδίκτυο αλίευσα τα παραπάνω λόγια που ανήκουν σε κάποιον κύριο Warren E. Buffer. Ωστόσο ο ποιητής, ο Κώστας Βάρναλης, εξακολουθεί να επιμένει: 'Αν ξυπνήσει ο ραγιάς/ θα ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς'.
ΟΤΑΝ Η ΒΙΑ ΑΝΘΕΙ, η δημοκρατία πενθεί. Πολλή, μα πάρα πολλή βία βιώσαμε τις τελευταίες μέρες, συνέλληνες! Την κρατική βία, τη βία των κουκουλοφόρων που μένουν πάντα ασύλληπτοι, τη βία της βίας...
ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ με όσα λες, θα υπερασπιστώ, ωστόσο, το δικαίωμα σου, και μάλιστα μέχρι θανάτου, να τα λες. Επίκαιρος όσο ποτέ σήμερα ο λόγος (στο περίπου τον θυμάμαι) του Βολτέρου.
ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ έβαλε το χέρι του στην τρύπα του καβρού ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μου είπε τις προάλλες ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος, που ειρήσθω εν παρόδω δηλώνει πάντα 'μπενιζελικός' (του Ελευθερίου Βενιζέλου, βεβαίως). Αλλη ιστορία αν το βγάλει πριν του το φάει.
ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ συμπληρωθούν έξι μήνες απ’ το φευγιό σου για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, μάνα, (αύριο στον Τίμιο Σταυρό το εξάμηνο μνημόσυνό σου), ήρθε και σε (σας) βρήκε ο αδελφός σου (σας) ο Βασίλης. Καλώς τον δέχτηκες! Καλώς τον δεχτήκατε όλοι σας! Εχετε τόσα πολλά να πείτε!
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ έκανε ό,τι μπορούσε για να ικανοποιήσει τα αιτήματα των οπλαρχηγών που πήγαιναν στο γραφείο του. Μια μέρα ωστόσο αναγκάστηκε να τους πει ότι δεν έπρεπε να ελπίζουν σε τίποτε, γιατί δεν υπήρχαν χρήματα. Οι οπλαρχηγοί άναψαν και του είπαν: 'Δη ου δω, κυρ - Γιάννη. Αν δεν μας τακτοποιήσεις στα γρήγορα θα πάρουμε τα αρκεβούζια μας (όπλα της εποχής) και θα τα στήσουμε στο πέρασμα του Αναπλιού. Οποιος πλούσιος θα πέφτει κατά κείθε, θα τον γραπώνομε και θα του παίρνουμε λύτρα'. (Απ’ το βιβλίο τσου Τάκη Νατσούλη 'Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις').
'Και θ’ ακούσεις τη φωνή του λυτρώτη,/ θα γδυθείς της αμαρτίας το ντύμα,/ και ξανά κυβερνημένη κι αλαφρή/ θα σαλέψεις σαν τη χλόη, σαν το πουλί,/ σαν τον κόρφο τον γυναίκειο, σαν το κύμα·/ και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί/ να κατρακυλήσεις πιο βαθιά/ στου κακού τη σκάλα, -/ για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί/ θα αιστανθής να σου φυτρώνουν ω χαρά!/ τα φτερά,/ τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα'.
Κωστής Παλαμάς
Από τον 'Δωδεκάλογο του Γύφτου'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΛΟ μήνα! Ιούλης από σήμερα και για τριάντα μία ημέρες.
Σε μια εξέχουσα ρωμαϊκή προσωπικότητα, τον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα οφείλει τ? όνομά του ο μήνας αυτός. Αυτόκρατορικός μήνας! Κάποτε τον λέγαμε Ανωνάρη και Αλωνιστή γιατί τον Ιούλη αλώνιζαν στα περισσότερα μέρη της πατρίδας μας τα σταροκρίθαρα. Εχει ο καιρός γυρίσματα!

ΣΤΟΝ απόηχο των ψηφοφοριών για το Μεσοπρόθεσμο και τον Εφαρμοστικό Νόμο. Στον απόηχο των όσων έγιναν μετά και κατά την ψήφιση εκτός Βουλής, κυρίως. Στην πλατεία Συντάγματος, στους γύρω δρόμους κι όχι μόνο.

ΜΕΤΑ τη βροχή, ποια βροχή, καταιγίδα, των δακρυγόνων, στη βροχή, ποια βροχή, καταιγίδα των φόρων και όλων των άλλων δεινών.
'
ΣΗΜΕΡΑ δεν ξέρω αν το καταλάβατε είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα... Από την φίλη μου Σοφία Χατζή στη σελίδα της στο φέισμπουκ. Το καταλάβαμε, Σοφία.

ΠΥΡΡΕΙΟΣ η νίκη της Κυβέρνησης στις ψηφοφορίες. Πολύ δυσκολότερη απ? την έγκριση του Μακροπρόθεσμου η εφαρμογή του. Κατά κοινήν ομολογία. Παραείναι βαθύ κι επικίνδυνο το ρέμα, όπως έγραψα χθες.

ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ να ποτίζουν και τη γλάστρα για να μην ξεραθεί ο βασιλικός τους είναι οι εταίροι μας, μου είπε σιβυλλικά προ ημερών σε μια κουβέντα που κάναμε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Το θέμα είναι, όταν δεν έχουν ανάγκη τη γλάστρα...

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Εθνικής Ανάγκης... Κυβέρνηση Εκτακτων Αναγκών... Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας... Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας... Να την πούμε, όπως θέλουμε. Το θέμα πάντως δεν είναι το χρώμα της γάτας, αλλά το πιάσιμο των ποντικών. Για να θυμηθώ στο περίπου ένα παλιό τσιτάτο.

ΛΙΣΤΕΣ με ονόματα Ελλήνων καταθετών σε τράπεζες της Ελβετίας, ζήτησε, λέει, ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός των Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος. Για να δούμε τι θα δούμε...

ΚΑΙ ΤΙΣ Ηνωμένες Πολιτείες απειλεί ο οικονομικός οίκος Standard & Poor?s, διαβάζω στο Διαδίκτυο (Nooz.gr). Καλά, ποιος κάνει κουμάντο σε τούτο τον πλανήτη, βρε παιδιά; Μήπως πάμε απ? τα εθνικά κράτη στα κράτη ανώνυμες εταιρίες, όπως πιστεύει ένας φίλος μου; Μήπως βάλθηκαν να μας τρελάνουν; Ή μήπως μας δουλεύουν ψιλό γαζί;

ΤΗΝ ΣΙΡΓΟΥΛΕΥΩ την καρδιά υπομονή να κάνει/ μετά τον πόνο έρχεταιι χαρά για να την γιάνει! Να ?ναι καλά η τακτική, όπως δηλώνει, αναγνώστρια της στήλης Χρύσα Μαρκετάκη για τη μαντινάδα που μου έστειλε ηλεκτρονικά. Την ευχαριστώ. Και για τα καλά της λόγια με τα οποία την συνόδευσε. Να σε πιάνει συχνά... το καλλιτεχνικό σου, Χρύσα!

ΤΡΙΑ σχολικά μαργαριτάρια σήμερα: α) Ο εξοστρακισμός ήταν μια αρχαία τιμωρία όπου σου έβαζαν έξι όστρακα κι έπρεπε να τα χτυπήσεις και να τα σπάσεις με το κεφάλι σου. Μερικές φορές πετύχαινες, άλλες όχι. β) Ενας αλλοδαπός μπορεί να γίνει Ελληνας, μόνον διά της γονιμοποιήσεως. Αλλιώς παραμένει πάντα άλλος δαπός, επ? άπειρον. γ) Ο αλιγάτορας είναι συνδυασμένο ζώον: μισός άλιγας, μισός γάτορας.
'
Φορά η νύχτα στα μαλλιά του φεγγαριού την άλω/ να γίνει αγάπη διάφανη γυναίκα ποθητή/ από το κάστρο της Ωριάς στέλνει χρυσό σινιάλο/ και περιμένει τρέμοντας Ιούλιο πορθητή./ Με της φωτιάς τα άλογα ο ήλιος ταξιδεύει/ σε παϊτόνι ολόχρυσο στους δρόμους τ? ουρανού/ και μια ψυχή που καίγεται τον άνεμο αγναντεύει/ και χάνεται στα σύννεφα τσιγάρου πρωινού'.
Από το τραγούδι 'Ιούλιος πορθητής' του Παντελή Θαλασσινού
(Στίχοι: Ηλία Κατσούλη)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)