ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ του προχθεσινού ντιμπέιτ, ο Θεός να το κάνει, των προχθεσινών παράλληλων μονολόγων για ν’ ακριβολογούμε, τόσο η χθεσινή ημέρα, όσο, άντε λιγάκι και η σημερινή. Από αύριο πάμε γι’ άλλα. Φρέσκα κουλούρια, φωνάζει ο κουλουράς.
ΑΛΛΑ ’ΝΤ’ ΑΛΛΑ της Παρασκευής το γάλα. Αν δεν σας καλύπτει σαν τίτλος αυτή η φράση σχετικά με τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και τις απαντήσεις των πολιτικών στο προχθεσινό ντιμπέιτ χρησιμοποιείστε την άλλη: Αλλα λέγαν στις κνισάρες κι άλλα κνισαρίζαν εκείνες.
ΤΩ ΟΝΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ χρυσές δουλειές ένα φροντιστήριο που θα προετοιμάζει τους πολιτικούς αρχηγούς για τις τηλεοπτικές αναμετρήσεις. Για ένα καθαρά επαγγελματικό, με άδεια λειτουργίας, φροντιστήριο μιλάμε.
ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΝΕΝΑ κομμα δεν είναι κομμάτι του συστήματος. Πες ο ένας, πες ο άλλος, πες πες πες οι παράλλοι αρχίσαμε να το πιστεύουμε. Κατακαημένο σύστημα! Μόνο οι οικολόγοι - πράσινοι του Τρεμόπουλου έμειναν για να σε στηρίζουν.
ΟΛΟΙ, ΚΑΤΑ που δήλωσαν τα κομματικά τους επιτελεία, κέρδισαν τις εντυπώσεις από το ντιμπέιτ. Υστερα πήγαν για ύπνο και ονειρεύτηκαν ότι βρίσκονται στην παραλία.
ΤΟ ΝΤΙΜΠΕΙΤ, του ντιμπέιτ, το ντιμπέιτ. Οχι δεν κλίνω τη λέξη. Απλώς τον τίτλο των προηγούμενων πεταχτών είπα να βάλω.
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ το λεγόμενο ντιμπέιτ μεταξύ των πολιτικών αρχηγών για ν’ αρχίσει η πραγματικά μπέτη με μπέτη αναμέτρηση στο μπάσκετ μεταξύ του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Αυτός ήταν αγώνας.
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ αύριο βράδυ στα πλέι όφ. Θα νικήσει η ΑΕΚάρα μας τον Παναθηναϊκό, γείτονα και θα βγάλεις τη σημαία με τον Δικέφαλο στην νταράτσα ή θα πέσεις μπούμπουρα για δύο μέρες. Η ώρα της αλήθειας φτάνει.
ΚΥΝΗΓΗΣΤΕ τους λαθροκυνηγούς του κρητικού αίγαγρου. Κυνηγήστε τους αλύπητα. Μην τους αφήσετε σε χλωρό κλαρί. Ετσι όπως πάμε ούτε ένα δείγμα του περήφανου ζώου θα μείνει.
ΚΑΛΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ δεχθουμε τους νέους φόρους στις 8 Ιουνίου! Καλώς να τους δεχθούμε τους νέους φόρους στις 8 Ιουνίου! Καλώς να τους δεχθούμε τους νέους φόρους στις 8 Ιουνίου! Το γαλάζιο παπαγαλάκι μίλησε. Ο,τι άκουσε αυτό λέει.
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑΝ δυσκολιαν θα δοκιμάσης, εάν επιχειρήσης να δείξης ότι δεν αγαπάς, όταν αγαπάς, παρ’ ότι αγαπάς, όταν δεν αγαπάς. Από τη “Σιδηρά Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου. Και για να θυμηθούμε το τέλος των καταλήξεων στην υποτακτική.
Ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ χωρισε τους κατοίκους της Αττικής σε 10 φυλές και 100 δήμους. Κάθε δήμος είχε τον δήμαρχό του, το ταμείο του και καταλόγους στους οποίους ήταν γραμμένα τα ονόματα των πολιτών. Οι νέοι εγγράφονταν στο ληξιαρχείο όταν συμπλήρωναν τα 18 τους χρόνια. Ετσι γίνονταν Αθηναίοι πολίτες και χρησιμοποιούσαν ως στοιχεία της ταυτότητάς τους το όνομά τους, το όνομα του πατέρα τους και το όνομα του δήμου τους. Για παράδειγμα. Σωκράτης (όνομα) Σωφρονίσκου (όνομα πατέρα) Αθηναίος (όνομα δήμου).
“Στη θάλασσα αφουγκράστηκα το πέταγμα όλων/ των πουλιών/ Οταν με τον άνεμο και με το ριζικό της γης/ Σηκώθηκαν από τα κλαδιά από τους βράχους από/ την απέραντη ερημιά./ Από την άπληστη μελωδία του θανάτου και/ την παγωνιά και τη θλίψη/ Στην όποια κορυφή - φωλιά του αγέρα”.
Το ποίημα “Στη θάλασσα αφουγκράστηκα”
του Γιώργου Σαραντάρη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr
Χανιώτικα Νέα(30.05.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΤΑΜΑ τον ποταμό κινούσι/ κι άνθρωποι που ‘παθαν πολλά με φρόνηση μιλούσι. Μακάρι να ‘τανε έτσι! Η πραγματικότητα όμως, μας δείχνει ότι δεν είναι. Γι’ αυτό χάνονται και ξαναχάνονται οι ... δίκες.
ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ, λέει, κουρασμένος ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Δεν έχει κλείσει τα 53 του χρόνια, εξάλλου. Αν αισθανόταν κουρασμένος θα το έλεγε δηλαδή; Ενα το κρατούμενο. Οχι, αυτή η ερώτηση δεν του υπεβλήθη. Αυτό δα έλειπε να τον στριμώξει ο δημοσιογράφος. Ανεπίτρεπτο και αυτό και το άλλο. Να του θυμίσει ότι η κούραση δεν εξαρτάται μόνο απ’ την ηλικία.
ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ την Μπαρτσελόνα στον προχθεσινό τελικό του τσάμπιονς λιγκ γιατί έχει καλό προπονητή. Ανθρακες απεδείχθη η πρόβλεψη του Πρωθυπουργού στη συνέντευξη που έδωσε λίγο πριν τον αγώνα. Την πάτησε και μάλιστα... διφασικά ο καταλληλότερος προπονητής.
ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ή βουλιάζουμε! Από ατάκες ο Γιώργος Παπανδρέου άλλο τίποτα. Εκ των ων ουκ άνευ ότι χρειάζεται πάντως προσοχή. Για να μην βουλιάξομε αλλάζοντας και για να μην αλλάξουμε βουλιάζοντας.
ΕΙΔΑΤΕ το χθεσινό ντιμπέϊτ; Οσοι δεν το είδατε δεν νομίζω ότι χάσατε και τίποτα. Πού κολλάει το “δεν νομίζω;” Στο ότι έγραψα το παρόν “πεταχτό” πριν από... την μπέτη με μπέτη(;) τηλεοπτική αναμέτρηση των πολιτικών αρχηγών, κολλάει.
ΤΙ ΠΑΕΙ να πει “ντιμπέϊτ”, είχα αναρωτηθεί στις προηγούμενες ευρωεκλογές. Μπέτη με μπέτη αναμέτρηση, ήταν η απάντηση. Μπέτης, για όσους δεν ξέρουν πάει να πει στήθος. Η λέξη, για να μαθαίνουμε και... ξένες γλώσες, προέρχεται από το ιταλικό petto=στήθος.
ΣΑΝ ΚΥΡΙΟΣ έφυγε από την Ελλάδα ο Μιχάλης Χριστοφοράκος. Δεν θα επιστρέψει, αν θα επιστρέψει, ωστόσο στην Ελλάδα σαν κατηγορούμενος, αλλά ως κύριος. Αυτά για να μάθουν ορισμένοι τη χρήση του “σαν” και του “ως”.
ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ χάσουμε, θέλω να παίξουμε όπως ξέρουμε. Ωραίος ο Γκουαρδιόλα, ο προπονητής της Μπαρτσελόνα, και στη δήλωση που έκανε πριν από τον αγώνα της ομάδας του με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για τον τελικό του τσάμπιονς λίγκ. Πάνω από τη νίκη στον όποιο αγώνα σημασία έχει να παίζεις καλά.
ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ βγήκαν να πουν τα καλύτερα για τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη που έφυγε νωρίς από τη ζωή. Από το ΛΑΟΣ μέχρι το ΚΚΕ. Ποιος είπε ότι δεν αναγνωρίζονται, έστω και μετά θάνατο, οι τίμιες φωνές;
Ο ΡΩΜΑΙΟΣ ρήτορας Μάρκος Λίβιος Δρούσος, που ήταν γνωστός για την εντιμότητά και την ευθύτητά του είχε ένα σπίτι ανοιχτό από δύο πλευρές. Ενας φίλος του αρχιτέκτονας προσφέρθηκε να του το κλείσει απ’ τη μια μεριά και του ζήτησε για αμοιβή 5.000 σεστέρτια. Ο Δρούσος του αποκρίθηκε: “Εγώ θα σου δώσω 10.000 αν μπορείς να το κάνεις ανοιχτό απ’ όλες τις μεριές, για να βλέπουν όλοι τι κάνω μέσα με την οικογένειά μου.
“Ο δεξιός ο ψάλτης ο παράφωνος/ να σωπάσει αμέσως!/ Φανερό πως ανάμεσά μας/ το εμπόδιο είναι/ ο δεξιός ο ψάλτης ο παράξενος/ ο πλέον παράξενος του κόσμου/ ο ψάλτης της παραφωνίας/ και όχι η παραφωνία του ψάλτη/ μας κουράζει /-να σωπάσει- / ο δεξιός ο ψάλτης ο παράφωνος/ εαυτός μας/ ενοχλεί/ Ελπίζω να καταλαβαινόμαστε, / Χριστέ μου!”.
Από την ποιητική συλλογή του Αντώνη Δελώνη
“Σημειώσεις για έναν Κύριο”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΑΝΤΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ο Μάης, να ’ρθει ο Ιούνης να γίνουν με το καλό οι ευρωεκλογές, να ξεμπερδεύουμε. Αρκετά μας έχουν ζαλίσει... τον έρωτα από τηλεοράσεως με τα παπαγαλάκια τους. Νισάφι πια. Εχουμε και δουλειές να κάνουμε.
ΤΟ ΑΝΕΥΘΥΝΟ κόμμα του ανεύθυνου πολίτη. Το ανεύθυνο κόμμα του υπεύθυνου πολίτη. Το υπεύθυνο κόμμα του ανεύθυνου πολίτη. Το υπεύθυνο κόμμα του υπεύθυνου πολίτη. Απ’ την ανευθυνότητα στη χρόνια ανεθυνοϋπευθυνότητα στον δύσκολο δρόμο της απευθυνότητας.
ΕΝΑΣ (Ή ΜΙΑ) εναντίον των άλλων τεσσάρων, απόψε στις τηλεοράσεις σας. Για να δούμε τι θα δούμε, όσοι τελοσπάντων δούμε.
ΑΛΛΟ ΝΑ παρακολουθείς από τηλεοράσεως τον αγώνα Μπαρτσελόνα - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κι άλλο το αποψινό ντιμπέϊτ. Νομίζω. Ωστόσο τι να κάνουμε, θα το αντέξουμε κι αυτό, όσοι πρέπει να το αντέξουμε.
ΤΖΙΜΠΟΥΝ ΑΠΟ ΔΩ, τζιμπούν από κει, τζιμπούν από παρά πέρα απ’ όλους όλο και κάτι φαίνεται να παίρνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι. Τρίτο κόμμα και με διαφορά από το τέταρτο τους βλέπουν κάποιες δημοσκοπήσεις, αστεία αστεία. Τρεμόπουλος εναντίον τρεμάμενων...
ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΑΡΑΛΙΑ, δεν πάεις παραλία, δεν πάει παραλία, δεν πάμε παραλία, δεν πάτε παραλία, δεν πάνε παραλία. Συμφωνώ; Συμφωνείς;Συμφωνεί; Συμφωνούμε; Συμφωνείτε; Συμφωνούν;
ΝΑ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ οι επιδημιολόγοι και οι λοιμωξιολόγοι. Και τρίτο κρούσμα της νέας γρίπης (έτσι έβγαλαν τελικά τη γρίπη των χοίρων) στην Ελλάδα, λέει.
Η ΝΟΣΟΣ ΑΠ’ ΤΟ ΧΟΙΡΙΝΟ μ’ έχει προβληματίσει/ αν πιάσει τσι ζωντόχηρες την έχουμε πατήσει. Οτι θα αρέσει η μαντινάδα που κυκλοφορεί ευρύτατα στον ανδρικό πληθυσμό είναι σίγουρο. Αν δεν αρέσει στις γυναίκες ας την αλλάξουν. Πανεύκολο να κάμουν τσι ζωντόχηρες, ζωντόχηρους.
ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ από τη γρίπη των χοίρων το τσιγάρο. Από τον φίλο, γνωστό πνευμονολόγο και σπουδαίο ποιητή, συμπολίτη μας Γρηγόρη Γεωργουδάκη το μήνυμα. Θα επανέλθω, Γρηγόρη!
“ΤΟ ΜΕΓΑ ΒΙΒΛΙΟ της τουαλέτας”, ο τίτλος του βιβλίου του Πέτρου Ντελόπουλου που παρουσιάστηκε τελευταία στον πολυχώρο των εκδόσεων “Αγκυρα”. “Γνώσεις της μιας καθισιάς”, ο υπότιτλός του. Αναζητήστε το και καλό διάβασμα...
“ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ δεν γίνεται, δικά μας μπορούμε!” Το γνωστό “Yes, we can” του Μπάρακ Ομπάμα θυμίζει αυτή η φράση που χρησιμοποίησε ο Γιώργος Παπανδρέου τις προάλλες. Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Ομπάμα, λοιπόν.
ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ υπήρχαν στην Αθήνα δύο ονομαστοί γλύπτες, ο Πράξις και ο Νικίας. Ο πρώτος είχε μεγάλο ταλέντο, πλην όμως ήταν νωθρός και άσωτος. Ο άλλος είχε πολύ μικρότερο ταλέντο αλλά ήταν εργατικός και επιμελής. Ρώτησαν, λοιπόν κάποτε τον φιλόσοφο ποιον απ’ τους δύο θεωρούσε μεγαλύτερο καλλιτέχνη κι εκείνος απάντησε: “Φυσικά τον Νικία. Κι αυτό γιατί η αξία ενός ανθρώπου δεν κρίνεται από το ταλέντο του, αλλά από την χρήση του ταλέντου του”.
“... Ο καιρός κάποτε δείχνει/ γενναιόδωρος./ Καθώς περνούσε του χάρισε/ εν’ αυγό./ Οταν έσκασε πετάχτηκε/ τραγουδώντας το σαράκι./ Το εργοτάξιο στήθηκε./ Σκόνη φθοράς χρυσίζει/ στο πάτωμα./ Το τραπέζι σκιρτά/ στο νέο σκοπό./ Τώρα έχει ψυχή/ κι ας είναι δανεισμένη/ απ’ το θάνατο.”
Από το ποίημα “Τώρα έχει ψυχή” της Χριστίνας Μπάρτζη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ
ΒαγγέληςΘ.Κακατσάκης

e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(28.05.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο
---------------------------------------------------------------------------

Σ
Ευδοκίας Σκορδαλά - Κακατσάκη: Το νησί που ταξίδευε
Γράφει ο Γιαν. Γ. ΧρηστακηΣ
επιτ. σχολ. σύμβουλος

Έβδομο στη σειρά των παιδικών βιβλίων που έχει συγγράψει η καταξιωμένη πια Σαμοθρακιώτισσα στην καταγωγή, αλλά ωστόσο απόλυτα πολιτογραφημένη Χανιώτισσα, κα Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη, είναι το νέο της βιβλίο «Το νησί που ταξίδευε». Κι είναι βγαλμένο μέσα από τις παιδικές της αναμνήσεις από τον τόπο καταγωγής της, μπολιασμένες με την αγάπη της στα παιδιά και τη λεπτή της αίσθηση για τις αξίες της ζωής.
Ένα «μικρό - μικρούτσικο» νησάκι ταξιδεύει στη θάλασσα της ζωής, μ’ έναν ολόκληρο ζωντανό κόσμο πάνω του. Κάποια στιγμή όμως, μέσα στις χαρές και το ξεφάντωμα αυτού του κόσμου, αναδύονται οι ανθρώπινες αδυναμίες, για τις οποίες, η συγγραφέας, θέλει να ενημερώσει τον μικρό αναγνώστη, εκφράζοντας την αληθινή πραγματικότητα, την οποία ωστόσο, με τον δικό της σωστό τρόπο, καθοδηγεί στον δρόμο της συνδιαλλαγής, της κατανόησης, της επανασύνδεσης των ανθρώπινων σχέσεων και της προσέγγισης.
Οι περιγραφές είναι έντονα ζωντανές και καθώς φαντάζουν ξωτικές, ταιριάζουν με τον ψυχισμό του μικρού παιδιού και βρίσκουν τη θέση τους μέσα στην παιδική νόηση. Συγχρόνως το «ενσωματώνουν» μέσα στη φύση και το κάνουν να την αγαπά και να τη «σέβεται». Ο λόγος, μεριές - μεριές, προχωρεί σαν πεζοτράγουδο με αρμονία και χάρη και μπαίνει μέχρι τα κατάβαθα της παιδικής ψυχής, την οποία τέρπει και ευχαριστεί και βοηθά τον μικρό μελετητή να στεριώσει μέσα του ένα άριστο γλωσσικό πρότυπο, μια γλωσσική μορφή αρμονική και εύηχη, πάνω στην οποία μπορεί να οικοδομήσει το δικό του γλωσσικό κτήριο.
Οι αντιθέσεις εξάλλου, που έχουν ενσωματωθεί στο κείμενο περίτεχνα (μικρό νησάκι - ένας κόσμος ολόκληρος, με λόγγους και δάση) είναι στοιχείο του λόγου που εξάπτει τη φαντασία του παιδιού δημιουργικά, οξύνει τη διάνοιά του, τρέφει το πνεύμα του, ευχαριστεί την παιδική λογική, που δεν είναι βέβαια η ίδια με τη λογική των μεγάλων και οδηγεί στη δημιουργικότητα Ό,τι παράξενο, ό,τι περίεργο, ό,τι αφύσικο τροφοδοτεί την παιδική νόηση και οδηγεί σε κόσμους ξωτικούς που το συναρπάζουν.
Ο μικρός αναγνώστης -είμαι βέβαιος γι’ αυτό- θα πέσει στο κρεβατάκι του μπρούμυτα μ’ ανοιχτό το βιβλίο μπροστά του και θα απορροφηθεί από το κείμενό του, το οποίο θα του προσφέρει πρότυπες συμπεριφορές, αλλά και θ’ απολαύσει ωραιότατες εικονογραφικές απεικονίσεις, που μάλιστα λειτουργούν διαλεκτικά με το κείμενο.
Το βιβλίο αυτό, σε τελική ανάλυση είναι μια ακόμη προσφορά της κας Σορδαλά στο ελληνόπουλο και βέβαια στην παιδική λογοτεχνία μας.

>> τυπώστε αυτό το άρθρο


--------------------------------------------------------------------------------
Σχόλια Αναγνωστών

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

Ευδοκίας Σκορδαλά - Κακατσάκη: Το νησί που ταξίδευε
Γράφει ο Γιαν. Γ. ΧρηστακηΣ
επιτ. σχολ. σύμβουλος

Έβδομο στη σειρά των παιδικών βιβλίων που έχει συγγράψει η καταξιωμένη πια Σαμοθρακιώτισσα στην καταγωγή, αλλά ωστόσο απόλυτα πολιτογραφημένη Χανιώτισσα, κα Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη, είναι το νέο της βιβλίο «Το νησί που ταξίδευε». Κι είναι βγαλμένο μέσα από τις παιδικές της αναμνήσεις από τον τόπο καταγωγής της, μπολιασμένες με την αγάπη της στα παιδιά και τη λεπτή της αίσθηση για τις αξίες της ζωής.
Ένα «μικρό - μικρούτσικο» νησάκι ταξιδεύει στη θάλασσα της ζωής, μ’ έναν ολόκληρο ζωντανό κόσμο πάνω του. Κάποια στιγμή όμως, μέσα στις χαρές και το ξεφάντωμα αυτού του κόσμου, αναδύονται οι ανθρώπινες αδυναμίες, για τις οποίες, η συγγραφέας, θέλει να ενημερώσει τον μικρό αναγνώστη, εκφράζοντας την αληθινή πραγματικότητα, την οποία ωστόσο, με τον δικό της σωστό τρόπο, καθοδηγεί στον δρόμο της συνδιαλλαγής, της κατανόησης, της επανασύνδεσης των ανθρώπινων σχέσεων και της προσέγγισης.
Οι περιγραφές είναι έντονα ζωντανές και καθώς φαντάζουν ξωτικές, ταιριάζουν με τον ψυχισμό του μικρού παιδιού και βρίσκουν τη θέση τους μέσα στην παιδική νόηση. Συγχρόνως το «ενσωματώνουν» μέσα στη φύση και το κάνουν να την αγαπά και να τη «σέβεται». Ο λόγος, μεριές - μεριές, προχωρεί σαν πεζοτράγουδο με αρμονία και χάρη και μπαίνει μέχρι τα κατάβαθα της παιδικής ψυχής, την οποία τέρπει και ευχαριστεί και βοηθά τον μικρό μελετητή να στεριώσει μέσα του ένα άριστο γλωσσικό πρότυπο, μια γλωσσική μορφή αρμονική και εύηχη, πάνω στην οποία μπορεί να οικοδομήσει το δικό του γλωσσικό κτήριο.
Οι αντιθέσεις εξάλλου, που έχουν ενσωματωθεί στο κείμενο περίτεχνα (μικρό νησάκι - ένας κόσμος ολόκληρος, με λόγγους και δάση) είναι στοιχείο του λόγου που εξάπτει τη φαντασία του παιδιού δημιουργικά, οξύνει τη διάνοιά του, τρέφει το πνεύμα του, ευχαριστεί την παιδική λογική, που δεν είναι βέβαια η ίδια με τη λογική των μεγάλων και οδηγεί στη δημιουργικότητα Ό,τι παράξενο, ό,τι περίεργο, ό,τι αφύσικο τροφοδοτεί την παιδική νόηση και οδηγεί σε κόσμους ξωτικούς που το συναρπάζουν.
Ο μικρός αναγνώστης -είμαι βέβαιος γι’ αυτό- θα πέσει στο κρεβατάκι του μπρούμυτα μ’ ανοιχτό το βιβλίο μπροστά του και θα απορροφηθεί από το κείμενό του, το οποίο θα του προσφέρει πρότυπες συμπεριφορές, αλλά και θ’ απολαύσει ωραιότατες εικονογραφικές απεικονίσεις, που μάλιστα λειτουργούν διαλεκτικά με το κείμενο.
Το βιβλίο αυτό, σε τελική ανάλυση είναι μια ακόμη προσφορά της κας Σορδαλά στο ελληνόπουλο και βέβαια στην παιδική λογοτεχνία μας

Χανιώτικα Νέα(27.05.07)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο


--------------------------------------------------------------------------------
Σχόλια Αναγνωστών

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΑΓΙΑΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ. Η θερμοκρασία όλο ανεβαίνει και η διάθεση για δουλειά όλο κατεβαίνει. Και βεβαίως η θάλασσα να περιμένει. Αλήθεια αρχίσατε τα μπάνια ή περιμένετε το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος για να κάνετε εγκαίνια;
ΤΑ ΛΕΦΤΑ Ή ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ; Εν προκειμένω παραλία ή κάλπη την Κυριακή 7 Ιουνίου, ημέρα της Πεντηκοστής; Πάντως για μας τους Χανιώτες που θα μείνουμε οίκαδε δεν τίθεται δίλημμα. Και παραλία και κάλπη! Η καλύτερα και κάλπη και παραλία. Πρώτα ρίχνεις την ψήφο και ξεγνιάς κι ύστερα ρίχνεις το κορμί σου στη θάλασσα.
ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ την... Βιρτζίνια Γουλφ; Στον ρόλο της Βιρτζίνιας Γουλφ οι Οικολόγοι - Πράσινοι. Αλήθεια ποιος ή μάλλον ποιοι φοβούνται τους Οικολόγους - Πράσινους; Μα όλοι τους φοβούνται, ξέρετε εσείς κάποιο κόμμα που να μη τους φοβάται;
ΣΩΣΟΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ, τους κουμπάρους και ευλόγησον την νέαν δημοκρατίαν σου, ήττας των πρασίνων παπαγάλων υπέρ βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττον της κάλπης αποτέλεσμα. Για πρώτη προσπάθεια δεν είναι κι άσχημο, ε;
ΑΛΕΚΟ, ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΛΕΚΟ! Τον ψάχνω από δω τον Αλέκο τον ψάχνω από κει, πουθενά ο Αλέκος. Ούτε στις άκρες φαίνεται ούτε στσ’ αναμεσάδες. Λάθος πήγε, αν πήγε, ο νους σας στον Αλέκο Αλαβάνο που είναι εξαφανισμένος από το γυαλί. Σ’ έναν άλλον Αλέκο που τον κυνηγώ ένα χρόνο τώρα να μου κάνει ένα μερεμέτι, αναφέρομαι.
ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ της καλής παπαγαλίας, ο τίτλος. Η γαλάζια παπαγαλία, η πράσινη παπαγαλία, η κόκκινη παπαγαλία, η πορτοκαλί παπαγαλία, η σκούρα μπλε παπαγαλία, τα βασικά κεφάλαια του εγχειριδίου. Ενός εγχειριδίου για καλούς παπαγάλους που κάποτε πρέπει να εκδοθεί. Ή μήπως έχει εκδοθεί;
ΣΙΓΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΕ μαντινάδα για τα παπαγαλάκια ο μαντιναδολόγος μας Ηλίας Σταματάκης! Απολαύστε την: Παπαγαλάκια πράσινα, κόκκινα και γαλάζια/ ψήφους για να μας πάρουνε μας κάνουν όλο νάζια.
ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΟ, κάθε χωριό και γυμναστήριο. Κάθε πόλη και πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και ΤΕΙ. Κάθε πόλη και εφετείο κάθε χωριό και ειρηνοδικείο. Καλά και τα τρία πλην όμως παλιά. Κάθε παραλία και εκλογικό κέντρο, κάθε ξαπλώστρα και κάλπη. Το τελευταίο.
ΤΟΥΡΚΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Λάρισα. Να γίνουμε “τούρκοι” ή να το κάνουμε γαργάρα; Κι αν μεν γίνουμε “τούρκοι” ποιo το πρόβλημα; Ας το κάνουμε λοιπόν γαργάρα και ας πηγαίνουμε γι’ άλλα.
ΜΟΝΟ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ μπορεί να σώσει τον Τύπο, δήλωσαν οι κορυφαίοι δημοσιογράφοι Τζιμ Ρόμπερτς, διευθυντής της New York Time και η Τζορτζίνα Χένρι επικεφαλής της ιστοσελίδας της Guardian. Μεγάλο πράγμα η σωτηρία του Τύπου, τελικά.
ΕΝΑΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ αριστοκράτης, ονομαστός για τη βαναυσότητά του, χτυπούσε μια μέρα το άλογό του, γιατί δεν ήθελε να προχωρήσει. Ο φιλόσοφος Σπεύσιππος που έτυχε να περνά απ’ εκεί είπε: “Σταμάτα τον θυμό σου και δείξε ότι είσαι ανώτερο ον”. Ο ιδιοκτήτης του αλόγου θύμωσε και του είπε: “Πώς τολμάς να μου μιλάς έτσι;” Ο Σπεύσιππος του απάντησε: “Δεν μίλησα σ’ εσένα, αλλά στο ζώο”.
“.... Οι άνθρωποι/ δεν έχουν μνήμη/ λησμονούν./ Αν κάποτε,/ μετρήσουν τη ζωή τους/ με την απουσία σου,/ θα ξέρεις: / υπήρξες και λείπεις.”
Από το ποίημα “Εις εαυτόν” του Γιώργου Κουρτίδη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr----------------
--------------------------------------------
Χανιώτικα Νέα(26.05.09)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Είκοσι έξι χρόνια “Χανιωτάκια

Οταν αντίκρυσα το πρώτο τεύχος του περιοδικού "Τα Χανιωτάκια" (νονός ο γνωστός τοις πάσι δάσκαλος- λαογράφος Σταμάτης Αποστολάκης), έτσι όπως έβγαινε από το πιεστήριο του τυπογραφείου (ήταν Φλεβάρης του 1983), σκέφτηκα ότι βρισκόμουν στην ώρα μιας γέννησης. Το μωρό - περιοδικό παραήταν συνεσταλμένο και λεπτεπίλεπτο (τέσσερις μικρές σελίδες όλες κι όλες) εμείς όμως, της Συντακτικής Επιτροπής, δεν είχαμε καμιά αμφιβολία ότι θα επιβίωνε. Το ομολογούσε στο κάτω μέρος της πρώτης σελίδας το άρθρο μας, γραμμένο από εμένα που ήμουν ο υπεύθυνος του περιοδικού από μεριάς του Συλλόγου των Δασκάλων. Ενα άρθρο που εξέφραζε τη σιγουριά ότι τα "Χανιωτάκια" με την αγάπη των δασκάλων και τις ιδέες των παιδιών θα γινόταν η σαΐτα που θα σημάδευε το αύριο. Προπάντων όμως το μαρτυρούσαν, μάλλον το φώναζαν οι συνεργασίες των πρώτων Χανιωτακιών που κατέθεταν τη χαρά και την ελπίδα τους για το "καταδικό τους περιοδικό". "Χαρήκαμε πολύ" , έγραφε για παράδειγμα ο μαθητής τότε Γιάννης Τσιγωνάκης (2ο Δημ. Σχ. Χανίων) "επειδή το περιοδικό αυτό θα γράφεται από παιδιά και θα ενδιαφέρει περισσότερο τα παιδιά".
Από τότε πέρασαν 26 ολόκληρα χρόνια και το μυστήριο της γέννησης επαναλήφθηκε πολλές, πάμπολλες φορές. Τόσες όσες και τα τεύχη του περιοδικού που συνεχώς αύξαινε τις σελίδες τους, κάλαινε και ομόρφαινε για να πάρει τελικά εκεί γύρω στα 15 του χρόνια τη μορφή και την εμφάνιση που έχει και σήμερα. Ενα περιοδικό, ώριμος νέος με πολλά... μεταπτυχιακά πτυχία στο βιογραφικό του. Ενα περιοδικό ζωντανό, δυναμικό και διαρκώς ανανεούμενο, που εξακολουθεί να παίζει το ρόλο του δασκάλου, γιατί συνεχίζει να σέβεται την ιστορία του, τον τόπο μας και τους ανθρώπους του, έχοντας όμως ανοιχτά τα πορτοπαράθυρά του στον κόσμο που ολοένα αλλάζει. Ισως γιατί οι δάσκαλοι του σήμερα, τα μέλη της τωρινής Συντακτικής του Επιτροπής, εν προκειμένω, που διοργάνωσαν χθες μια εντυπωσιακή εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης μας, για τη συμπλήρωση των 25 χρόνων έκδοσής του, βάζουν την αγάπη τους και οι μαθητές, τα σημερινά Χανιωτάκια, τις δικές τους ιδέες.

Ελαμπε στα μάτια του η ορθοδοξία

Σαν μεσημέρι έλαμπε στα μάτια του η ορθοδοξία, για να χρησιμοποιήσω μια φράση του Ηλία Μηνιάτη που την έχω συναντήσει και στο ποίημα του Γιάννη Δάλλα "Εν τη μονή Ρωγών".
Στα μάτια του παπα - Δημήτρη Ξεκουκουλωτάκη, εν προκειμένω, την περασμένη Τετάρτη 20 Μαΐου. Καθ' όλη τη διάρκεια της αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας που τελέστηκε στον πανηγυρίζοντα για πρώτη φορά αυτήν την ημέρα ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Βρυσών Κυδωνίας, ημέρα ανακομιδής του ιερού λειψάνου του Αγίου. Κυρίως όμως κατά την τελετή απονομής σ' αυτόν του οφφικίου, του πρωθιερέως από τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνό Παπαγιαννάκη. Η ορθοδοξία έλαμπε, ωστόσο, εκείνη την ημέρα και στα μάτια των ενοριτών του παπα - Δημήτρη, των Βρυσιανών και των Πατελαριανών που προσήλθαν αθρόως, συν γυναιξί και τέκνοις για να φωνάξουν το "Αξιος" για τον επί 10 χρόνια εφημέριό τους. Αν δεν καεί το λιβάνι δεν μυρίζει, άκουσα να λέει τις προάλλες σε μια ομιλία του ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος. Ε λοιπόν, ο παπα - Δημήτρης που κάθε Κυριακή και σκόλη, ανεβάζει την ωραία φωνή του, μέχρι την κορυφή του κυπάρισσου της φωνής του, είναι τω όντι μια οιωνεί άφλεκτος βάτος.

Εις μνήμην...
... Σήμερα, θέλω να σου μιλήσω! Θυμούμαι που πριν από χρόνια, 21 του Μάη, ήρθαμε, οι μαθητές μου κι εγώ, στον τάφο σου. Ενα παιδί μίλησε για τη Μάχη της Κρήτης. Ο μεγάλος σου γιος μας έδειξε τη φωτογραφία σου. Υστερα μας μίλησε για τη ζωή σου. Στο τέλος τα εγγόνια σου άφησαν πάνω στον τάφο σου, ένα στεφάνι με λουλούδια. Και μια υπόσχεση: Να σου μοιάσουνε! Υστερα σωπάσαμε για ένα λεπτό. Η μορφή σου ένας βράχος που είχε ξεκολλήσει από απέναντι, τα λόγια σου, και πάνω απ' όλα οι πράξεις σου, όλα μπαινόβγαιναν στο μυαλό μου. Τότε ήταν, για πρώτη φορά, που σκέφτηκα πως το ένα λεπτό σιωπή αξίζει όσο και η αιωνιότητα. Προπάντων όταν το λεπτό αυτό της σιωπής είναι αφιερωμένο σ' έναν άγνωστο ήρωα. Σ' έναν ήρωα που το όνομά του δεν το γράφουν τα βιβλία της ιστορίας, που η εικόνα του δεν στολίζει κανένα δημόσιο τοίχο. Σ' έναν ήρωα, σαν κι εσένα, που σ' είδαν οι χωριανοί σου εκείνο το μαγιάτικο πρωινό να ξεκινάς μαζί με δύο τρεις άλλους, για τα Πλακάλωνα, Δημήτρη Βαβουλέ από τις Στροβλές...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Απόσπασμα από παλαιότερο κείμενο του γράφοντος με τίτλο "Κουβέντα μ' έναν ήρωα". Με αφορμή το 68ο συναπάντημα του Ηρωα, η δημοσίευση. Εις μνήμην...

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Χανιώτικα Νέα(25.05.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Ο ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΥΡΙΟ οι επίσημες εκδηλώσεις για την 68η επέτειο της Μάχης της Κρήτης. Του χρόνου πάλι τέτοιες μέρες. Και του καιρού και πάντα. Ποιος είπε ότι έστω και κάτω από τις δύσκολες σημερινές συνθήκες η Κρήτη δεν εξακολουθεί να θυμάται;
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ θεατές. Εμείς οι καλοί, εσείς οι κακοί. Εμείς οι υπεύθυνοι εσείς οι ανεύθυνοι. Εμείς οι ηθικοί και οι έντιμοι εσείς οι ανήθικοι και ανέντιμοι. Εμείς οι σημαιοφόροι της κάθαρσης εσείς οι αρχιερείς της διαφθοράς. Για το έργο που παίζεται σε μια μόνο αίθουσα μιλάμε.
ΠΗΓΑΙΝΩ ΠΑΡΑΛΙΑ, πηγαίνες παραλία, πηγαίνει παραλία, πηγαίνουμε παραλία, πηγαίνετε παραλία, πηγαίνουν παραλία. Κατά κει, κατά την παραλία δηλαδή, πάει η δουλειά. Πράγμα πράγμα που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει.
ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΕΙΤΕ και στοιχηθείτε ή στοιχηθείτε και συσπειρωθείτε; Πρώτα η συσπείρωση κι ύστερα η στοίχιση ή πρώτα η στοίχιση κι ύστερα η συσπείρωση;
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή βαρβαρότητα; Πολλή τραβάγια (φασαρία) για ένα σύνθημα. Πολύ κακό για το τίποτα. Για να δούμε τι θα πούνε και οι δημοσκοπήσεις επί του προκειμένου.
ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΡΙΑ, ζωή να ’χουν, κόμματα κατεβαίνουν στον ελληνικό στίβο των επερχόμενων ευρωεκλογών. Ενα απ’ αυτά και το Κόμμα του Υπεύθυνου Πολίτη. Οχι, κόμμα ανεύθυνου πολίτη δεν υπάρχει.
ΑΤΑΚΑ ΚΙ ΕΠΙΤΟΠΟΥ η μαντινάδα για την περίσταση από τον Ηλία Σταματάκη. Τριάντα τρία κόμματα την ψήφο μας γυρεύουν/ ήθελα και να κάτεχα είντα μας μαγειρεύουν. Πολλά και διάφορα, Ηλία, πολλά και διάφορα!
ΠΑΝΤΩΣ ΜΟΝΤΕΛΑ, κοινώς λεγόμενους “κόμματους” δεν έβαλαν στα ευρωψηφοδέλτιά τους τα ελληνικά κόμματα. Να τους το αναγνωρίσουμε ότι δεν ζήλωσαν τη δόξα του Σίλβιου Μπερλουσκόνι.
ΠΗΓΕ, ΛΕΕΙ, η Δράση των Μάνου- Κοντογιαννόπουλου κι ενημέρωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την “φίμωση” των εκτός ευρωκοινοβουλίου κομμάτων. Ωρες είναι να δράσουν προς αυτή την κατεύθυνση και τα υπόλοιπα εκτός ευρωκοινοβουλίου κόμματα.
ΕΝΑΣ ΠΡΩΗΝ πράκτορας, λέει, του υπαρκτού σοσιαλισμού στη Ρωσία, είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος της χώρας. Ενα από τα θαύματα του υπαρκτού καπιταλισμού.
ΚΑΠΟΤΕ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ των Αθηναίων Ευδίων κατήγαγε μια πολύ δύσκολη νίκη και οι συμπατριώτες του, επειδή ήταν φτωχός, θέλησαν να του χορηγήσουν ένα μεγάλο επίδομα. Εκείνος αρνήθηκε λέγοντας: “Το καθήκον μου που έπραξα, με αντάμειψε”. “Εννοείς τη δόξα που απόκτησες;” τον ρώτησαν. “Οχι βέβαια, εννοώ ότι η ικανοποίηση που πήρα θα με βοηθήσει στο μέλλον να κάνω κι άλλα κατορθώματα”, απάντησε εκείνος.
... “Μανάδες κλάψανε στο πέρασμα/ της άτιμης στρατιάς,/ μα δε λυγίσανε και φούντωσε/ στα στήθια τους/ της Λευτεριάς φωτιά./ Κατάρα υψώθηκε βαριά/ από τις μαυροφόρες,/ π’ ανέβηκε στον Ουρανό./ Τ’ ακούσανε οι χώρες/ πως τον Σκινέ τον ρήμαξεν/ των Γερμανών η φάρα./ Ανάθεμα στον πόλεμο,/ στους βάρβαρους κατάρα!”.
Από το ποίημα “Σκινές” του Βασίλη Ζαχαράκη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Χανιώτικα Νέα(23.05.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
EΡΧΟΝΤΑΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ, κάλπες θα στέσουν πάλι/ εύχομαι σ’ όλους τους καλούς νίκη πολύ μεγάλη. Δε λέω, καλή κι αυτή η μαντινάδα που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις και πάλι μέσω κινητού, Ηλία Σταματάκη. Δεν μας λέεις όμως ποιοί ‘ναι οι καλοί ή τέλος πάντων οι καταλληλότεροι. Περί ορέξεως ουδείς λόγος θα μου πεις.
ΑΣΤΕΙΑ ΑΣΤΕΙΑ μόλις 16 και μία έμειναν μέχρι τις ευρωεκλογές, κανένα ενδιαφέρον ωστόσο από τους περισσότερους. Ευρωεκλογές; Κάτι τρέχει στα γύφτικα! Αδιαφορίας το ανάγνωσμα. Αλλού η εστίαση των ενδιαφερόντων.
ΕΝΤΑΞΕΙ ΔΕ ΛΕΩ, κάποιοι ενδιαφέρονται και κάποιοι άλλοι ψιλοενδιαφέρονται, ενώ κάποιοι άλλοι απλώς θα ψηφίσουν. Δεν ανήκουν όλοι στο στρατόπεδο των αδιάφορων.
ΥΣΤΕΡΑ ΑΠ’ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ παπαγαλάκια να περιμένουμε τις γαλάζιες καρακάξες; Και γιατί να μην τις περιμένουμε, δηλαδή; Το βούτυρο στο ψωμί του Λαλιώτη μπήκε.
ΕΔΩ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΣ, εκεί Χριστοφοράκος, πού ‘ναι ο Χριστοφοράκος; Κατά το εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς; Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο παπατζής; Ελα ντε, ποιος είναι;
ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ να είσαι βουλευτής και να πρέπει να πηγαίνεις από χωρίου εις χωρίον, σ’ όλες τις εκδηλώσεις για τη Μάχη της Κρήτης για παράδειγμα, το καταλαβαίνω. Και το μαρτύριο των υποψηφίων βουλευτών επίσης. Οχι πάντως το μαρτύριο των ανθυποψηφίων.
ΟΠΟΙΟΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙ απ’ τη γρίπη των χοίρων μέχρι τα μέσα Ιουλίου αρρώστησε. Κάπου εκεί, λένε, ότι θα βρούν το εμβόλιό της.
ΠΟΙΑ ΓΡΙΠΗ των χοίρων; Γρίπη Α την λένε. Είδανε και πάθανε ν’ αφήσουν τα ζώα και να πιάσουν τα γράμματα. Καλά ξέτελα! Μακρύς ο δρόμος μέχρι το τελευταίο γράμμα. Από γρίπες άλλο τίποτα.
ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΒΑΖΕΙ το δίλημμα ανευθυνότητα ή υπεθυνότητα ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Καμιά αναφορά στην ανευθυνοϋπευθυνότητα.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΔΥΟ μας, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ στη μάχη των πλέι οφ της Σούπερ Λίγκας. Πώς τα βλέπεις τα πράγματα, γείτονα; Κατ’ αρχήν, θα περάσουμε χωρίς να βρέξουμε τα πόδια μας από τον Πηνειό ποταμό;
ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΝ και εις τον γάμον, εφόσον ένα και ένα κάμνουν ένα, αυτό λέγεται πολλαπλασιασμός· όταν όμως ένα και ένα κάμνουν δύο αυτό δια μεν την αριθμητικήν λέγεται πρόσθεσις, δια δε τον γάμον διαίρεσις. Από το βιβλίο “Σιδηρά Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ, λέει, το παλιό ψυχιατρείο! Ακου να δεις, βρε παιδί μου, τι απαιτήσεις έχουν ορισμένοι!
ΜΙΑ ΜΕΡΑ παρουσίασαν στον Σοφοκλή μερικούς στίχους που έγραψε ένας πολιτικός “στις ώρες που δεν είχε δουλειά να κάνει” και του ζήτησαν τη γνώμη του. Ο Σοφοκλής έριξε μια ματιά και απάντησε: “Να πείτε στο φίλο σας να σας απαντήσει τι γνώμη θα είχε για μένα, αν κυβερνούσα την Αθήνα, τις ώρες που δεν είχα άλλη δουλειά να κάνω!”.
“... Βγήκαμε στις λεωφόρους/ σε πορείες διαμαρτυρίας/ με συνθήματα αυτοδυναμίας/ για την κοσμοθεωρία μας./ Πέσαμε άδικα μαχόμενοι/ χτυπημένοι κατακέφαλα/ από σύγκρουση μετωπική/ με εγχειρίδιο ιστορίας”.
Από το ποίημα “Το χτύπημα” του Νάνου Βαλαωρίτη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
-mail:kakatsakis@sch,gr

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ.ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ για την 68η επέτειο της Μάχης της Κρήτης συνεχίζονται. Στη Σούδα, στο Γουβερνέτο και στο Πνευματικό Κέντρο της Πόλης, χθες. Στο Κολυμπάρι και στη Ραμνή σήμερα. Στο Ναυτικό Μουσείο και στο Γαλατά αύριο. Τα κρητικά τα χώματα όπου και να τα σκάψεις/ αίμα παλικαριών θα βρεις κόκκαλα να ξεθάψεις.
ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ ή Κολυμβάρι; Κολυμπάρι βέβαια, πλην όμως πάλι καλά που έχουμε γλυτώσει από το... Κολυμβάριον. Οπως και από το Ελαφονήσιον και έχουμε συμβιβαστεί με το Ελαφονήσι.
ΟΛΑ ΤΑ ’ΧΑΜΕ η γρίπη των χοίρων μας έλειπε. Κατά το όλα τα ‘χει η Μαριωρή ο φερετζές της λείπει. Εχει όμως τη σημασία του και το άλλο που λέει ότι μόνο μια γρίπη των χοίρων μας σώζει. Διαλέγετε και παίρνετε, λοιπόν.
ΝΑ ’ΡΧΟΝΤΑΙ οι λοιμωξιολόγοι και οι επιδημιολόγοι, παρακαλώ. Δύο δύο μόνο και με τη σειρά. Ενας λοιμωξιολόγος κι ένας επιδημιολόγος. Ανά ζεύγη.
Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ είναι ήπιας μορφής, ο Θεός όμως να σε φυλάει από την... κόρη της γρίπης. Τι θέλει άραγε να πει ο επιδημιολόγος; Ας ρωτήσουμε τον λοιμωξιολόγο να μάθουμε.
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ συγκρίνουμε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή (τον θείο του σημερινού πρωθυπουργού) με τον Ελευθέριο Βενιζέλο! Να το δεχθούμε. Να τον θεωρούμε όμως και ανώτερό του είναι αδιανόητο. Κι όμως στην περίφημη ψηφοφορία του Σκάι συνέβη κι αυτό.
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΝΟΜΟΙΑ μεγέθη, επεσήμανε στη σχετική εκπομπή του Σκάι, την περασμένη Δευτέρα, μιλώντας επί του προκειμένου ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος “Ελ. Κ. Βενιζέλος” Νίκος Παπαδάκης. Σιγά που θα το καταλάβαιναν οι... Μανοβαρβιτσιώτηδες και οι συν αυτοίς...
ΑΝ ΧΑΣΕΙ, ΛΕΕΙ με 3% διαφορά η Νέα Δημοκρατία από το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, οι Νεοδημοκράτες θα το θεωρήσουν νίκη και θ’ ανοίξουν σαμπάνιες. Με την ίδια λογική στην περίπτωση αυτή οι Πασοκατζήδες θα κερνούνε κονιάκ.
Η ΜΕΓΑΛΗ των πολυκλαδικών σύναξη τις προάλλες. Για να χαράξει στις πέτρες τ’ όνομα Δημήτρης Τσουρουπάκης.
Η ΜΕΓΑΛΗ της Νέας Χώρας λιτανεία χθες. Των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, γαρ. Η χάρη των Νεοχωριτών να βοηθά τους αγίους των.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ των Κωστήδων πρέπει να κρατά μπάρε μου τρεις μέρες. Πού να τους προλάβει κανείς τόσο πολλοί που είναι.
ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ είχαν τόση εκτίμηση στον Κάτωνα για τον ενάρετο και ευθύ χαρακτήρα του, ώστε όταν ο Ιούλιος Καίσαρας τον κατηγόρησε ως μέθυσο, ο φιλόσοφος Σενέκας είπε: “Κανείς δεν θα πιστέψει μια τέτοια κατηγορία. Αλλά και αν ακόμα αποδειχθεί ότι ο Κάτων είναι μέθυσος, τότε όλοι αντί να τον κατηγορήσουν θα πουν με μια φωνή ότι η μέθη είναι αρετή”.
“... Και παίρνοντας τα ξόμπλια σου στων ηρώων σου τα μέτρα/ και αψηφώντας τα φαριά -μεγάλη διδαχή- / έκαμες θάμα κι έγινε φλόγα σου η κάθε πέτρα/ του Διγενή αστράφτοντας το υπέροχο σπαθί./ Περνούν τα χρόνια κι ο καιρός την κάθε λάμψη σβήνει/ με αίμα οι δάφνες άνθισαν στην κάθε σου κορφή/ όλα σιγάσαν, μα όταν ως το θείο φως σε ντύνει,/ Κρήτη μου, φανερώνεσαι της Δόξας αδελφή”.
Από το ποίημα “Θούριο στη Μάχη της Κρήτης”
του Γεωργίου Γεωρβασάκη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(21.05.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Η συγγνώμη του Sakis

Δεκτή η συγγνώμη του Sakis αν και δεν έφταιγε ο κακομοίρης σε τίποτα απολύτως! Συνεπώς και κατά τη γνώμη μου δεν οφείλει καμία συγγνώμη στον ελληνικό λαό(!). Αντίθετα, έκανε τα πάντα από την πλευρά του για να εκπροσωπηθεί πρώτα η δική του "καλλιτεχνική οντότητα" κι έπειτα η χώρα του στον διαγωνισμό τραγουδιού!
Ο,τι ακριβώς είναι ο Sakis, έτσι όπως τον γνωρίζουμε εδώ και τόσα χρόνια, αυτό ακριβώς παρουσίασε
επί σκήνης κατά τη διάρκεια της εμφάνισής του! Και μάλιστα έδωσε και πολύ παραπάνω! Κανέναν από όσους καταλαβαίνουν και συνειδητοποιούν τα όσα πρεσβεύει ως... Sakis, δεν κορόιδεψε.
Οσον αφορά εμάς και για τη δική μας στάση τόσο απέναντι στον Διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, όσο και απέναντι στον έλληνα τραγουδιστή, όποια κι αν ήταν η θέση που θα έφερνε(!), εμείς... τα ίδια προβλήματα θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε! Και βέβαια, η πρωτιά του δεν επρόκειτο να μας ξαλάφρωσει από κανένα ζόρι που τραβούμε ως λαός!
[Πικρή ιστορία και μεγάλη είναι το γιατί ασχολούμαστε τόσο πολύ με τα ασήμαντα (βλ. Γιουροβίζιον) και τα αναγάγουμε ως εθνικά -ήμαρτον- ζητήματα!].
Πάντως κατά μία άποψη... καλύτερα που δεν κατέκτησε αυτήν την πρωτιά, γιατί τότε θα ήμασταν αναγκασμένοι να... κάνουμε το... τραπέζι με την... "πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία" -τρομάρα μας- σ' όλης της Ευρώπης τους καλλιτεχνο-απαυτούνους οι οποίοι καλά περνούν στους τζερτζελοτέτοιους "διαγωνισμούς" -και με γεια τους και χαρά τους! Ομως... επί της ουσίας τα δικά τους "όπα και ντιριντάχτα" πρωτίστως θα επιβάρυναν το λαουτζίκο τον κακομοίρη που εδώ στο Ελλαδιστάν του τα παίρνουν τα λαμόγια καθημερινά και με όποιο τρόπο και αυτός τους λέει κι ευχαριστώ!
Επιστρέφοντας τώρα στη συγγνώμη του Sakis, αυτή από μόνη της έδειξε ένα διαφορετικό ήθος το οποίο ίσως μόνο κάποιους πολύ ελάχιστους από τους πολιτικούς μας φαίνεται να χαρακτηρίζει!
Και ειδικά στις μέρες μας αυτό το ήθος μοιάζει εξαφανισμένο!
Κακόμοιρε Sakis άλλοι είναι εκείνοι που έχουν απογοητεύσει και καταστενοχωρήσει τους έλληνες! Αλλοι έχουν προδώσει και καθημερινά προδίδουν
-πραγματικά και με όλη τη σημασία της λέξης- την εμπιστοσύνη και τις προσδοκίες μας. Αλλοι είναι εκείνοι που οφείλουν με τις πράξεις τους να δείξουν αληθινή μετάνοια την οποία ωστόσο ποτέ τους δεν θα δείξουν, ούτε πρόκειται να παραδεχτούν ποτέ τα λάθη τους, αλλά ετσιθελικά, εγωιστικά και χωρίς καμία αιδώ θα συνεχίσουν να "πίνουν το αίμα μας" και να "κατατρώνε τις σάρκες μας" απολαμβάνοντας μάλιστα την κάθε γουλιά και την κάθε μπουκιά... εις υγείαν
-λέμε τώρα(!)- ημών των κορόιδων...

NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ.
KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

e-mail:nek@haniotika-nea.gr

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΧΙ, ΟΥΤΕ η Νέα Δημοκρατία ούτε το ΠΑΣΟΚ έβαλαν επικεφαλής στα ευρωψηφοδέλτιά τους τον Σάκη Ρουβά. Αντ’ αυτού η Μαριέττα Γιαννάκου και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου αντίστοιχα. Μια άλλη φορά. Όταν κάποτε επιστρέψει νικητής από το πανηγυράκι της Γιουροβίζιον.
ΑΣΤΕΙΑ ΑΣΤΕΙΑ η μάχη των ευρω...εκλογών αλά ελληνικά άρχισε. Θα ’ναι ο πρόλογος της μεγάλης νίκης του ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές προβλέπουν οι περισσότερες δημοσκοπήσεις. Αυτά ακούνε ορισμένοι κι αρχίζουν να εγκαταλείπουν το νεοδημοκρατικό σκάφος. Να την κάνουν κατσίκα άλλως ειπείν.
ΤΙ ΕΙΠΑΝ επί του θέματος στη σύνοδο της περίφημης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ; Ούτε καν φαίνεται να τους απασχόλησε το θέμα. Σιγά το πράγμα. Αυτό έλειπε να ασχολούνταν με παρωνυχίδες.
“ΜΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ μυστική ομάδα του παγκόσμιου σιωνισμού που επιχειρεί να επιβάλει μια ανάλγητη παγκόσμια δικτατορία υπό την ηγεσία του Εωσφόρου”. Αυτό είναι η πες την όπως θέλεις περί ης ο λόγος λέσχη, σύμφωνα με τον μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ.
ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ, να μην ψηφίσω, να ψηφίσω, να μην ψηφίσω, να ψηφίσω, να μην ψηφίσω, να ψηφίσω! Να ψηφίσει βγήκε και τις τρεις φορές που μάδησε μαργαρίτα. Ωραία διαφήμιση για να την υιοθετήσει το υπουργείο μας των Εσωτερικών για να παίζει τώρα τις ευρωεκλογές.
ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον Θεόδωρο Πάγκαλο, ότι όμως τελεί σε διατεταγμένη υπηρεσία ποτέ. Κάθετος επί του θέματος ο φίλος μου ο γερω δάσκαλος.
ΣΙΓΑ ΠΟΥ θα άρει τις αδικίες σε βάρος των αγροτών του Νομού μας το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Τόση φαιά ουσία ξόδεψε στο πλαίσιο του δόγματος διαίρει και βασίλευε που υποδειγματικά εφαρμόζει!
ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ένα ημεδαπό άτομο, λέει, γιατί έγραψε συνθήματα στον τοίχο της Δημοτικής Αγοράς υπέρ αθλητικής ομάδας. Τέτοια επιτυχία η Αστυνομία!
ΟΡΘΙΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΜΠΑ παρά τις προβλέψεις η ΑΕΚάρα μας, γείτονα. Μην βγάζεις όμως τη σημαία στην νταράτσα. Μην ενθουσιάζεται από τώρα. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό.
ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ παρά ποτέ! Επρεπε να περάσουν 40 χρόνια για ν’ αποκτήσει κεραμίδι, έστω και κατά παραχώρηση, η Ιστορική Λαογραφική Αρχαιολογική Εταιρεία Κρήτης. Και στην δημιουργία Λαογραφικού Μουσείου με το καλό! Λέτε να το πετύχει κι αυτό η Αρχόντισσα (Τούλα) Παπαδερού;
ΟΤΑΝ Η ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ ανέθεσε στον Πομπήιο που ήταν δημοφιλής σ’ ολόκληρη την Ιταλία να πολεμήσει με τον λιγοστό στρατό του τον πανίσχυρο Ιούλιο Καίσαρα, οι φίλοι του τον αποθάρρυναν. Ο Πομπήιος τους έλεγε: “Μην ανησυχείτε, θα βρω κι άλλο στρατό. Οπου πατήσω το πόδι μου θα φυτρώνουν λεγεώνες ολόκληρες και θα τίθενται υπό τις διαταγές μου”.
...“Μέσα στα χέρια μου ένα κόσμημα έκλεισα / κι έγειρα για να κοιμηθώ. / Ημέρα ήταν θερμή κι ήσυχοι οι άνεμοι / κι είπα: τούτο θα να ’ναι πια παντοτινό. / Ξύπνησα κι είδα ανάμεσα στα δάκτυολά μου / μα το πολύτιμο πετράδι είχε χαθεί. / Και τώρα ό,τι κατέχω, είναι μονάχα / ενός αμέθυστου η ανάμνηση η λαμπρή”.
Το ποίημα “Ο αμέθυστος” της Έμιλυ Ντίκινσον
(Απόδοση στα ελληνικά: Μελισσάνθη)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης
email:kakatsakis@sch.gr

ανιώτικα Νέα(19.05.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Όλα τα λεφτά είναι αυτά τα παιδιά

Όλα τα δισεκατομμύρια του κόσμου, όλα δηλαδή τα λεφτά, είναι αυτά τα παιδιά! Αυτή η σκέψη έκανε κατοχή στο μυαλό μου στο τέλος της θεατρικής παράστασης “Και μιας πεντάρας νιάτα” που ανέβασε η θεατρική ομάδα του Γενικού Λυκείου Σούδας, την περασμένη Τρίτη 12 Μαΐου, στο πλαίσιο του 14ου Φεστιβάλ Μαθητικής Δημιουργίας.
Στα παιδιά που συμμετείχαν στο έργο, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους, και που τώρα, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, δέχονταν τα παλιρροϊκά κύματα των χειροκροτημάτων του κόσμου που είχε κατακλύσει το θέατρο “Δημήτρης Βλησίδης” κατ’ αρχήν αναφέρομαι.
Κατ’ αρχήν γιατί είμαι σίγουρος ότι η φράση αυτή δεν μπορεί παρά να καλύπτει και τα παιδιά των άλλων σχολείων της πόλης μας, που συμμετείχαν με τον οποιοδήποτε τρόπο στο εν λόγω φεστιβάλ. Και με την έννοια ότι και σε άλλα Γυμνάσια και Λύκεια (όπως και σε Δημοτικά) του τόπου μας υπηρετούν δάσκαλοι, όπως τη διευθύντρια του Λυκείου Σούδας Μαρία Μαράκη και τους έχοντες τη γενική επιμέλεια της όλης παράστασης καθηγητές Ελένη Παΐζη και Νίκο Χατζηιωάννου.
Το πιστεύω απόλυτα. Κόντρα στις όποιες Κασσάνδρες, αλλά και στους κάθε λογής αυτόκλητους δημόσιους κατήγορους, οι σημερινοί έφηβοι αποδεικνύουν, όταν τους δίδονται οι κατάλληλες βοήθειες, ότι είναι σίγουρα καλύτεροι σε όλα τους από μας τους παλιότερους. Και από τους γονείς τους και από τους παππούδες τους!

Η ποντιακή γενοκτονία

Κι εφέτος, λίγο πριν ή και με την έναρξη των εκδηλώσεων για τη Μάχη της Κρήτης, εκδηλώσεις μνήμης για την Ποντιακή Γενοκτονία στην πόλη μας, όπως κάθε χρόνο, από τον Σύλλογο Ποντίων “Παναγία Σουμελά”. Και στην πόλη μας, είναι το σωστό. Με την έννοια ότι οι όπου γης Πόντιοι δεν ξεχνούν να επαναφέρουν στο κεκλιμένο επίπεδο της μνήμης την, και περί την, 19η Μαΐου, ημέρα της Ποντιακής Γενοκτονίας, τα που έλαβαν χώρα κατά την περίοδο 1916-1922, με θύτες τους Νεότουρκους και με θύματα τους Ελληνες του Πόντου.
Πριν από αρκετά χρόνια ο Βίλυ Μπραντ γονάτισε στο μνημείο του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος, όπως μόλις λίγα χρόνια πριν έκανε ο γερμανός Πρόεδρος στο μνημείο των Καλαβρύτων, αποδεικνύοντας έτσι έμπρακτα ότι η σημερινή Γερμανία δεν έχει ουδεμία σχέση με το γενοκτόνο ναζιστικό καθεστώς. “Μπορστά στην ίδια πρόκληση βρίσκεται σήμερα και η Τουρκία” υποστηρίζει σε άρθρο του (μου το έστειλε για δημοσίευση στην εφημερίδα μας, με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) ο και καλός μου φίλος πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών δρ Αντώνης Παυλίδης.
Με την έννοια ότι δύο απ’ τους στόχους των εκδηλώσεων που γίνονται με αφορμή την θεσμοθετημένη Ημέρα της Γενοκτονίας των Ποντίων, είναι η διεθνοποίησή της και η αναγνώρισή της από το επίσημο τουρκικό κράτος. “Ετσι μόνο θα δημιουργηθεί ένα νέο τοπίο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο οποίο η ειρήνη και η πραγματική φιλία, θα έχουν στερεότητα και μακρύ χρονικό ορίζοντα”, υποστηρίζει μεταξύ των άλλων ο δρ Παυλίδης...

Στην “καμάρα” της πολιτισμικής ευθύνης

Το 1982, σε μια εποχή που ανθούσε και κάρπιζε εν Ελλάδι, και ιδιαίτερα στην Κρήτη, το πολιτιστικό κίνημα, ιδρύθηκε και ο πολιτιστικός σύλλογος των Αγκουσελιανών - Παλαιολούτρων Ρεθύμνου “Η Καμάρα”. Όλα αυτά τα χρόνια η δραστηριότητά του έφτασε και στο απόγειό της, έπεσε όμως και σε αδράνεια, χωρίς να πάψει, ωστόσο, ποτέ να είναι εν δυνάμει θεματοφύλακας της παράδοσης κόντρα στον ξενόφερτο τρόπο ζωής και την παγκοσμιοποίηση που αλλοιώνουν την ιδιαιτερότητα και την πολιτιστική ταυτότητα κάθε έθνους. Ετσι ευκαιρίας δοθείσης, με την διοργάνωση το καλοκαίρι του 2008 από την Ενωση των Συλλόγων Αττικής της επαρχίας Αγίου Βασιλείου, διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου με θέμα “Η πρώην επαρχία Αγίου Βασιλείου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα: Περιβάλλον - Αρχαιολογία - Ιστορία - Κοινωνία”, συγκρότησε ομάδα εργασίας, η οποία αφού συνέγραψε και επεξεργάστηκε ένα πλήθος στοιχείων, συνέγραψε μια υποδειγματική στο είδος της εργασία - εισήγηση τοπικής πατριδογνωσίας. Αυτήν την εισήγηση συμπεριέλαβε, μεταξύ των άλλων, στο Ημερολόγιο (ένα ημερολόγιο σε μορφή βιβλίου) του 2009 που κυκλοφόρησε, θέτοντάς την στην διάθεση των απανταχού Αγκουσελιανών και Παλαιολουτριτών αλλά και των φίλων τους.
Να ’σαι καλά, Γιώργη Κουρμούλη, που με συμπεριέλαβες στον κατάλογο των τελευταίων και μου δίνεις έτσι, εκτός των άλλων την ευκαιρία να γράψω και τούτο. Ότι δηλαδή το υποδειγματικό αγκουσελιανό εγχείρημα μπορεί ν’ αποτελέσει παράδειγμα αφύπνισης για τους εν υπνώσει τελούντες πολιτιστικούς συλλόγους. Μια πρόσκληση - για ανέβασμα στην καμάρα της πολιτισμικής μας ευθύνης...

Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στις μέρες εκείνες της Μάχης της Κρήτης από σήμερα και για οκτώ μέρες στον νομό μας. Στις μέρες που η Κρήτη απ’ άκρη σ’ άκρη φορούσε το μαύρο τσεμπέρι της κι έψαλε το Χριστός Ανέστη. Με εκδηλώσεις, με εκθέσεις, με συναυλίες, με προβολές, με αεροπορικές επιδείξεις... Δεν την πατάτε εσείς μωρέ, την Κρήτη ανάθεμά σας! Η φωνή που αντηχούσε τότε στους κάμπους, στα βουνά και στα λαγκάδια. Αντηχεί και σήμερα άραγε αυτή η φωνή;
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΑΖΕΙ η Νέα Δημοκρατία επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιό της τον Sakis Ρουβά; Και γιατί να μην τον βάλει το ΠΑΣΟΚ επικεφαλής στο δικό του ευρωψηφοδέλτιο, θα μου πείτε. Ωρες είναι να πέσουνε στο συνορισιό!
ΑΠΟΨΕ ΛΕΕΙ, θα είναι η βραδιά μας, η βραδιά της Ελλάδας! Σήκω, Ανδρέα για να δεις το Ρουβά της αλλαγής! Αν είναι δυνατόν...
ΠΟΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ δηλαδή; Πρώτη φορά χάθηκε ένα χαρτί σε φωτοτυπικό ή τελευταία θα ’ναι που θα χαθεί. Και στο κάτω κάτω σιγά το στρατσόχαρτο! Και ξέρετε εσείς για ποιο στρατσόχαρτο γράφω.
ΟΥΔΕΙΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ θα είναι στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, λέει το ρεπορτάζ μου. Ούτε ο Παυλίδης, ούτε ο Μαγγίνας, ούτε ο Τσιτουρίδης, ούτε οποιοσδήποτε άλλος δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα. Και βεβαίως ούτε κάποιος κουμπάρος. Γιατί να μην είναι αισιόδοξοι στη Νέα Δημοκρατία για το αποτέλεσμα, λοιπόν;
ΠΟΙΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ, ποιο μπάχαλο, ποια ανεργία; Για όλα μα για όλα το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται. Εκεί βρίσκεται η ρίζα του κάθε κακού.
ΤΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΕ άραγε τον Γιώργο Παπανδρέου ο Κομφούκιος; Ελα ντε, τι τον συμβούλευσε; Κοντός ψαλμός αλληλούια!
ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ τα σπασμένα (για να μη γράψω μια άλλη λέξη) τα πληρώνουν οι αγρότες. Κι αυτό για να λέμε την αλήθεια είναι το σωστό προκειμένου να ενεργοποιηθούν τα δικαιώματα επιδότησης. Εννιά ευρώ παίρνουν στο στρέμμα οι ελαιοπαραγωγοί στον Νομό μας. Να μην το ξεχνούνε.
ΩΣΤΟΣΟ ΟΙ ΜΑΧΕΣ για μια θέση στον ήλιο της ποδοσφαιρικής Ευρώπης συνεχίζονται κι αυτή την Κυριακή. Με ποια ομάδα παιζουμε, γείτονα; Εντάξει, το ξέρω ότι παίζει με τον ΠΑΟΚ η ΑΕΚάρα μας και μάλιστα εκτός έδρας. Για ν’ αρχίσουμε το μεσημέρι την κουβέντα από ταράτσα σε ταράτσα το ’γραψα...
ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΙΠΗ των χοίρων την βγάλαμε καθαρή κι ας γράφανε τα όσα γράφανε οι κοντυλοφόροι κι ας λέγανε όσα λέγανε στις τηλεοράσεις. Το θέμα είναι πως θα την βγάλουμε καθαρή κι από την γρίπη των ευρωεκλογών!
ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ που έκανε τον γενναίο, ενώ όλοι τον ήξεραν για δειλό, έλεγε κάποτε σε μια συντροφιά: “Σκέφτομαι, αγαπητοί μου, τι φοβερό θα ήταν να συναντηθώ με μια αρκούδα και να μην έχω πάνω μου μαχαίρι”. Κάποιος του είπε: “Γιατί θα ήταν φοβερό να μην έχεις μαχαίρι; Μήπως θα έτρεχες λιγότερο γρήγορα”.
“Τούτη τη βιασμένη άνοιξη / οι καρδιές / δείξαν το μπόι / και το ψήλωμά τους ως τον ήλιο. / Κοίταξαν το θάνατο / με τα μάτια των παιδιών / και στάθηκαν αντίκρυ / στο φασισμό / όπως μια ανθισμένη μυγδαλιά / αντίκρυ στο χειμώνα”.
Το ποίημα του Γρηγόρη Γεωργουδάκη “1941”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
τυπώστε αυτό το αρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΠΟ ΠΟΥ ΩΣ ΠΟΥ, πώς και πόσα; Η ερώτηση, μάλλον οι ερωτήσεις. Απ’ Αθήνα σε λιβάδι, Θόδωρος και πεντακόσια! Η μετά θαυμαστικού απάντηση, μάλλον οι μετά θαυμαστικού απαντήσεις. Κι απού κατάλαβε τις ερωτήσεις, κατάλαβε και τις απαντήσεις. Απού κατάλαβε, κατάλαβε δηλαδή. Τι; Αν κατάλαβα εγώ;
ΝΑ ΒΛΕΠΩ να τρέχουν οι δημοσκοπήσεις, παρακαλώ! Ευρωεκλογές έρχονται κι αν δεν τρέχουν αυτήν την περίοδο οι δημοσκοπήσεις πότε θα τρέχουν; Πέντε πέντε, δέκα δέκα να τις διαβάζω να το ευχαριστιέμαι και να ξεχνιέμαι!
ΠΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ έμειναν μέχρι τις ευρωεκλογές ξέρω, πόσες μέρες έμειναν μέχρι τους γάμους του ωραίου Αδώνιδος μετά της ωραιοτάτης Ευγενίας ξέχασα. Ανυπερθέτως πρέπει να ρωτήσω την κυρία Ήρα. Αν είναι δυνατόν να μην ξέρω το μέγα αυτό γεγονός.
ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ να ψηφίσω, σκέφτεσαι να ψηφίσεις; Και για να αντιστρέψω την ερώτηση. Σκέφτεσαι να ψηφίσεις, σκέφτομαι να ψηφίσω; Μακάρι να ’ξερες και μακάρι να ’ξερα!
ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ να ψηφίσω, σκέφτεσαι να ψηφίσεις, σκέφτεται να ψηφίσει, σκεφτόμαστε να ψηφίσουμε, σκέφτεστε να ψηφίσετε, σκέφτονται να ψηφίσουν. Εξάσκηση στην κλίση του ενεστώτα της οριστικής στην παθητική φωνή και του Αορίστου της Υποτακτικής στην ενεργητική φωνή, ταυτόχρονα, κάνω. Τζάμπα νομίσατε ότι πρόκειται για πληρωμένη διαφήμιση υπουργείου Εσωτερικών, εν όψει ευρωεκλογών.
ΟΛΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ότι επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας θα είναι η Μαριέττα Γιαννάκου και στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Για να δούμε αν θα το δούμε / για να δούμε αν θα επαληθευθούνε / όσοι πιθανολογούνε και παραπολιτικολογούνε.
ΓΙΑ ΤΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ εκλογών αποτελέσματα δεν υπάρχει λόγος να γράψω τίποτα. Ολες οι φοιτητικές παρατάξεις που έλαβαν μέρος στις εκλογές, μηδεμίας εξαιρουμένης κατήγαγαν νίκας κατά βαρβάρων.
ΟΙ ΑΥΞΗΣΕΙΣ, λόγω μείωσης τιμαρίθμου, βεβαίως βεβαίως, πέθαναν, ζήτω οι αυξήσεις ωστόσο. Δεν πεθαίνουν ποτέ οι βασιλείς, πώς να το κάνουμε;
ΑΝΕΤΑ ΘΑ ΕΧΕΙ εξασφαλίσει την πρόκρισή του στον τελικό της Γιουροβίζιον ο Σάκης Ρουβάς. Να μην έχω καμία αγωνία επί του προκειμένου.
ΟΤΑΝ ΡΩΤΗΣΑΝ τον Διογένη που θέλει να τον θάψουν, όταν πεθάνει, απάντησε ότι θέλει να τον πετάξουν στον δρόμο. “Μα θα σε φάνε τα σκυλιά”, του είπαν. “Τότε βάλτε μου στο πλάϊ ένα ραβδί για να τα διώχνω” τους είπε. “Μα αφού θα είσαι νεκρός και δεν θα αισθάνεσαι, πώς θα τα διώχνεις;” απόρησαν οι συνομιλητές του. “Αφού δεν θα αισθάνομαι, τι σημασία έχει αν θα με θάψετε σε μεγαλοπρεπές μνημείο ή αν θα με πετάξετε στους δρόμους;” τους αποστόμωσε.
“Κάτω απ’ τον Ψηλορείτη / με μια μαλαματένια χορδή λύρας / χάθηκα, / σε κορδελιό του αποσπερίτη. / Ενα κοπάδι πρόβατα / στα κοιλώματα του νου / τις νύχτες κουδουνίζει. / Ολοένα πιο αχνά. / Και χάνεται στη σκόνη”.
Το ποίημα “Ανώγεια” της Γιώγιας Σιώκου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakiw@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(15.05.09)

τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΛΛΟ ΔΗΜΟΣΚΟΠΟΣ κι άλλο δημοκόπος. Κατά το “άλλο ναύτης κι άλλο καντηλαναύτης”. Με τη διαφορά ότι ο δημοσκόπος εξαρτάται κατά τι από τον δημοκόπο και ο δημοκόπος εξαρτάται κατά τι από τον δημοσκόπο.
ΒΑΣΤΑ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΒΑΣΤΩ ν’ ανεβαίνουμε στο βουνό. Καλά το καταλάβατε. Για τον δημοκόπο και τον δημοσκόπο το ’γραψα.
ΑΣΤΕΙΑ ΑΣΤΕΙΑ μέχρι τις ευρωεκλογές θα φιλήσουν οι δημοσκόποι τα χέρια τους. Θα πήξουμε στις δημοσκοπήσεις. Άλλη υπόθεση ότι οι... δημοσκοπήσεις θα πέφτουν βροχή, πάντως. Πέρα θα βρέχει κι αλλού θα βροντά. Νομίζω.
ΑΡΟΝ ΑΡΟΝ ΥΠΟΓΡΑΨΟΝ αυτό! Δεν το είπε έτσι ακριβώς η κυβέρνηση στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν του έστειλε προς υπογραφή το προεδρικό διάταγμα για το κλείσιμο της Βουλής. Ότι το εννοούσε πάντως, το εννοούσε. Δεν παίζουν μ’ αυτά τα πράγματα.
“Α­ΡΧΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ”, κατά τον τότε αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, “επαγγελματίας λασπολόγος”, κατά τον νυν υπουργό Προκόπη Παυλόπουλο ο νυν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Γιώργος Παπανδρέου. Μέγας ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας!
ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΧΘΕΣ. Στο ίδιο έργο θεατές. Βαρεθήκαμε. Μέχρι και οι πρωταγωνιστές βαρέθηκαν. Λέτε να μην ολοκληρώσουν οι φοιτητικές παρατάξεις τις καταμετρήσεις τους;
ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ επικεφαλής των ευρωψηφοδελτίων τους η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, λέει. Δηλώστε υποψηφιότητα. Πού ξέρετε; Μπορεί να κάνουν “οντισιόν” και να σας καλέσουν.
ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΙ, ΛΕΕΙ, ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Fitch Ratings τις οικονομικές προοπτικές της Ελλάδας από σταθερές σε αρνητικές. Δικαίωμά του και κανένα πρόβλημα. Να ’ναι καλά η κυβέρνησή μας που τις αναβαθμίσει και ισοφαρίζει τον ...αγώνα.
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΑΛΛΗΣ όντας υπουργός Παιδείας στα τέλη της δεκαετίας του 1970 είχε τοποθετήσει επικεφαλής της τότε (κατά κοινή ομολογία επιτυχούς) εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης τον Ευάγγελο Παπανούτσο. Ο όποιος αυριανός υπουργός Παιδείας μιας, λέμε τώρα, Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, θα ζητήσει “βοήθεια” στην εκ των ων ουκ άνευ αναγκαία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που χρειάζεται ο τόπος, από τον σημερινό επικεφαλής, του Εθνικού Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Γιώργο Μπαμπινιώτη; Πάνω απ’ όλα στην Παιδεία έχει το μυαλό του ο φίλος μου ο γερω δάσκαλος. Θα την τολμήσουμε άραγε κάποτε;
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ, λέει, το τέλος ενεργοποίησης των δικαιωμάτων επιδότησης. Επρεπε να μην έρχονται ευρωεκλογές και θα σας έλεγα εγώ ποιος θα τα πλήρωνε!
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ Ο ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ πως αν μπορούσε να σταθεί κάπου έξω από τη γη, ώστε να κινήσει έναν τεράστιο μοχλό, θα μπορούσε να μετακινήσει και τη γη την ίδια, είπε τη φράση: “Δος μοι πα στω και τα γαν κινήσω” (Δώσε μου τόπο να σταθώ και θα μετακινήσω τη γη).
... “Τραγούδια, λέξεις / και φεγγαρογνέματα, / όλα, σε δύο σελίδες / στοιβαγμένα / και στο υπόλοιπο βιβλίο / να κυριαρχούν / τα λευκά φύλλα, / η κενή ζωή, / σαν ένας άνεμος να πέρασε / δυνατός και ανεξάντλητος / και να τα ξερίζωσε όλα. / Πικρό το νερό της θάλασσας που αγάπησα, / πικρό το φως της μνήμης που με καίει”.
Από το ποίημα “Κενή ζωή” του Γιάννη Νικολόπουλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
email:kakatsakis@sch.gr
Χανιώτικα Νέα (14.05 09)

τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Απορώ, κατανοώ κι ακόμη... αντέχω!

[“Από πού θες ν’ αρχίσω/ ήρθε η ώρα να μιλήσω...”
(Στίχοι από λαϊκό άσμα της δεκαετίας του '90).

Τόσα πολλά να συμβαίνουν, τόσα πολλά κι όμως κρίμα να ’χεις μόνο τούτο το λίγο χώρο για να αραδιάσεις τις σκέψεις και τις θέσεις σου για καθένα από αυτά...]
Εκλεισε που λέτε κι η Βουλή και... σιγά τα ωά! Κι ανοικτή που ήταν, χαΐρι δεν είδαμε! Σ’ αυτό το “μάλε βράσε” και στο απόλυτο μπάχαλο που επικρατεί στην πολιτική σκηνή της χώρας, ακόμα κι αυτοί οι θεσμοί, σιγά-σιγά ο ένας μετά τον άλλο, ξεφτίζουν στα μάτια του απλού κοσμάκη...
Κι όσοι -με νύχια και με δόντια- προσπαθούν ακόμα να κρατούν κάποια προσχήματα, το κάνουν για... ίδιον όφελος και όχι για χάρη της χώρας ή της δημοκρατίας!
Κακά τα ψέματα... αγαπητοί μου!
...Κάποιες φορές απορώ με την γαϊδουρινή υπομονή μας· να ανεχόμαστε όλα αυτά τα πέρα κάθε λογικής τεκταινόμενα, κάποιες άλλες την κατανοώ, ενώ κάποιες άλλες δεν την αντέχω! Και πάλι, μετά ξαναξεκινά το ίδιο νταβαντούρι! Τουτέστιν “απορώ, κατανοώ, δεν αντέχω”! Κι ώς τα τώρα, το αυτό συμβαίνει συνέχεια... και με ελάχιστες παραλλαγές! Κάποτε-κάποτε σκέφτομαι ότι ευτυχώς(!) που η... μπίλια δεν κάθεται στο “δεν αντέχω”, αλλά κάθεται και στο “απορώ”, κάθεται και στο “κατανοώ”! Ευτυχώς που έτσι είναι γιατί αν καθόταν μόνο στο “δεν αντέχω” θα υπήρχε πρόβλημα!
Από την άλλη, με όλα αυτά τα παράλογα που συμβαίνουν στην τριτοκοσμική χώρα-ακυβέρνητο καράβι μας, πλέον πιστεύω ακράδαντα πως οι ταγοί μας καταφέρνουν συνεχώς τεχνηέντως(;) να ρίχνουν την μπίλια στο... “δεν αντέχω” παίζοντας με το φιλότιμο και τις απαντοχές μας, για να μας βγάζουν από τα ρούχα μας, να μας έχουν συνέχεια στην πίεση και τελικά με διάφορους τρόπους να μας έχουν του χεριού τους...

Υ.Γ. Τη γιουροβίζιον περιμένω αλλά κι αυτή πλέον με μισή καρδιά αφού όλα τα γύρω γύρω μ’ έχουν κάνει να μη μπορώ να ξεγνοιάσω έστω και για λίγες στιγμές!
Εχω χάσει κάθε επαφή με το πανηγυριώτικο κλίμα και ίσως θα πρεπε ν' αρχίσω να ανησυχώ! Βρε μπας και μεγαλώνω; Μπας και πολυοσοβάρεψα;

Νεκτάριος Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
HΡΘΑΝΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, τα χελιδόνια! Σπουδαίο νέο για τη μάνα μου ο ερχομός τους. Την ίδια μέρα που τα έβλεπε να σπαθίζουν τον ουρανό, έπρεπε οπωσδήποτε να με πάρει τηλέφωνο να μου το πει. Έτσι περνούσαν τα χρόνια, μέχρι που έπεσε στο κρεβάτι κι έβαλε στη θέση του θαυμαστικού ερωτηματικό. Ήρθανε, παιδί μου, τα χελιδόνια;
ΑΡΟΝ ΑΡΟΝ έκλεισε η Κυβέρνηση τη Βουλή. Κανένα πρόβλημα. Σιγά που θ’ ασχολούμαστε με τα σκάνδαλα. Το θέμα είναι τι θα κάνει ο Sakis στη Eurovision. Να πάρει την πρωτιά να νιώσουμε εθνικά υπερήφανοι!
ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ έδωσαν ελληνική. Κι ένα εκατομμύριο φορές να λένε την ημέρα αυτόν τον στίχο του Οδυσσέα Ελύτη οι υπεύθυνοι των κρατικών καναλιών από μένα δε θα πάρουν συγχώρεση. Πείραξε πολύ τον φίλο μου τον γερω δάσκαλο ότι ο Σάκης Ρουβάς θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στη Γιουροβίζιον, τραγουδώντας στ’ αγγλικά. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος, γερω δάσκαλε! Δυστυχώς!
ΔΕΝ ΛΕΩ, ΚΑΛΟ είναι να πληροφορούμαστε τι είπε ο Πρωθυπουργός στους φοιτητές της ΔΑΠ για παράδειγμα και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στους οπαδούς του στην Κοζάνη, πάλι για παράδειγμα. Και μάλιστα με το νι και με το σίγμα. Να μαθαίναμε τι θα πουν και στη Λέσχη Μπίλντερμπερκε, λέει! Άκου να δεις απαντήσεις, βρε παδί μου!
ΤΡΙΑΔΩΣΕ η γιορτή διεκδίκησης του στρατοπέδου Μαρκοπούλου, ώστε να γίνει χώρος πρασίνου, Δήμαρχε! Το ποτάμι της φωνής του λαού δε γυρίζει πίσω ούτε με πολυβόλο.
ΕΚΛΕΙΣΕ Ή ΟΧΙ η ψαλίδα της διαφοράς μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας; Κι αν έκλεισε, πόσο έκλεισε; Κι αν δεν έκλεισε, πόσο άνοιξε; Ερωτήσεις για να περνούμε τις ώρες της σχόλης μας. Να ’ναι καλά οι δημοσκοπικές εταιρείες. Να ’ναι καλά!
ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ τη σημαία με τον Δικέφαλο Αετό στην ταράτσα, γείτονα, προχθές, επειδή η ΑΕΚΑΡΑ μας νίκησε τη Λάρισα. Δηλαδή αν νικήσουμε αύριον τον Παναθηναϊκό θα θέλεις να σημαιοστολήσεις όλη τη γειτονιά;
“ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ του δημοκρατικού πολιτεύματος έτσι όπως εφευρέθηκε από τους Έλληνες είναι ότι απαιτεί από τους πολίτες κάποιο μορφωτικό επίπεδο, προκειμένου να λειτουργήσει σωστά. Καθώς φαίνεται όμως, κάτι τέτοιο απουσιάζει από τις σύγχρονες δημοκρατίες μας”. Τάδε δήλωσε μεταξύ των άλλων, σε συνέντευξή του στον “Ταχυδρόμο” (9.5.09) ο ελληνοαμερικανός διάσημος συγγραφέας Τζέφρι Ευγενίδης. Είπε και ελάλησε και αμαρτίαν ουκ έχει.
ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ στην Σπάρτη ένας γέρος από τη Χίο, που έβαφε τα μαλλιά του και τα γένια του για να φαίνεται πιο νέος. Μια μέρα που πήγε στην Απέλλα (συνέλευση του λαού) του δόθηκε ο λόγος να μιλήσει πάνω στο θέμα που συζητούσαν. Μετά την αγόρευσή του ο βασιλιάς Αρχίδαμος σηκώθηκε και είπε: “Τι αλήθεια μπορεί να πει αυτός ο άνθρωπος που περιφέρει το ψέμα στο κεφάλι του;”.
...“Επιτέλους γύρισαν τα χελιδόνια / στην κεραμιδένια στέγη. / Θα ξαναχτίσουνε φωλιά, / θα μεγαλώσουν τα μικρά, / θα σπαθίσουν τον ουρανό / να ξαναγίνει πιο γαλάζιος. / Επιτέλους, ένα κομμάτι φως, / όρμησε απ’ τις φτερούγες τους, / στο δωμάτιο. /
Κι εκείνο, μεθυσμένο, ταξιδεύει”...
Το ποίημα “Το μεθυσμένο δωμάτιο” του Γιάννη Π. Ιωαννίδη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr
Χανιώτικα Νέα(12.05.09)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Το τάξιμο του παπα - Μιχάλη (1)

Στα 10 χρόνια περίπου (οι Αγιοι περιμένουν μέχρι 40, λέει η μάνα μου) αξιώθηκαν να πραγματοποιήσουν το τάξιμο που έκαναν στον Αγιο Εφραίμ, να του κτίσουν μια εκκλησία και να την πανηγυρίζουν στη Χάρη του, ο παπα-Μιχάλης Χριστουλάκης και η πρεσβυτέρα του Κυριακή, το γένος Βασιλαντωνάκη. Με την εικόνα του νεοφανούς αυτού αγίου στα χέρια μπήκε να κάνει εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς στον Ευαγγελισμό, η παπαδιά, λέει. Εσπασε η φωνή του καλού κι αγαθού λευίτη, όταν αναφέρθηκε σ' αυτό, στο τέλος του πρώτου εσπερινού που έγινε την παραμονή της Χάρης του, την περασμένη Δευτέρα 4 Μαΐου, δακρύζοντας. Εις επήκοον και ενώπιον πάντων και πασών. Των ενοριτών του από το Νίππος και τον Τζιτζιφέ, που συν γυναιξί και τέκνοις προσήλθαν, κατακλύζοντας την αυλή και τους γύρω απ' την φτιαγμενη με ξεχωριστό μεράκι πετρόκτιστη εκκλησία, χώρους, για να μοιραστούν την χαρά του πανηγυριού αλλά κυρίως για να δείξουν τα αισθήματά τους στον για 45 τόσα χρόνια εφημέριό τους και την παπαδιά του.
Και βεβαίως των συμμετεχόντων στον εσπερινό ιερέων απ' τα γύρω χωριά που κατά πολλά εκτιμούν τον παπα Μιχάλη. Του παπα Μανώλη Βαλσαμάκη απ' τις Βρύσες, του παπα - Γιάννη Καπετανάκη απ' τα Πεμόνια, του παπα - Χρήστου Παπουτσάκη από την Κάινα, του παπα - Γιώργη Μπουντουράκη απ' τον Βαφέ, του παπα - Κυριακού Κοντάκου από τον Φρε και του παπα - Ανδρέα Κοκκινάκη απ' το Μπρόνιερο. Και κάτω από ένα μολυβένιο ουρανό, που κράτησε μέχρι τέλους τα σύννεφα να μη γίνουν βροχή και δημιουργήσουν πρόβλημα. Το ζήτησα χάρη απ' τον Αγιο, μου εξομολογήθηκε αργότερα ο παπα - Μιχάλης σε κατ' ιδίαν συζήτηση...

Το τάξιμο του παπα - Μιχάλη (2)

Αγιε Παντελεήμονα και Αγιε Αστράτηγέ μου,
αϊδάρετε με τ' ορφανό να χτίσω μοναστήρι,
να λουτρουγούντ' οι Χριστιανοί και να μεταλαβαίνουν και να βαφτίζουνε παιδιά...

Αντιβούισε το "Ιπποκορώνιον" (η γνωστή στο Νίππος ταβέρνα των αδερφών Καπαρουδάκη) απ' τις στετές φωνές των Νιππιανών και των Τζιτζιφιανών που με πρωτοτραγουδιστές τον και πρόεδρο του παραδοσιακού συλλόγου "Ακρίτες" Παντελή Καπαρουδάκη και τον Παυλή Βολουδάκη, τραγούδησαν στις πλούσιες τάβλες της φιλοξενίας το παραπάνω ριζίτικο. Ο καιρός δεν επέτρεψε, βλέπετε, να γενεί το γλέντι, όπως προβλεπόταν στην αυλή της εκκλησίας, κατά που θέλει το έθιμο. Κανένα πρόβλημα πλην του ό,τι, όσο να 'ναι, θα στεναχωρέθηκαν οι απ' αιώνων κεκοιμημένοι νιππιανοί, που περίμεναν πώς και πώς στο κοιμητήρι του Αϊ - Θανάση, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής απ' την καινούργια εκκλησία, τα επακόλουθα του εσπερινού. Του χρόνου! Ωστόσο σίγουρα όλο και κάποιο ριζίτικο θα 'χει δημιουργηθεί για το κτίσιμο του Αγίου Εφραίμ, της Εκκλησίας του παπα Μιχάλη και της παπαδιάς του. Ξια σου Παντελή, ξια σου Παυλή!

Μήπως έχουμε πάρει τη ζωή μας λάθος;

Κάποτε δουλεύαμε οχτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το νόημα. Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό να δούμε το χρώμα του, ν' ακούσουμε το κελάηδημα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος, τώρα τα βλέπουμε στην τηλεόραση. Κάποτε αγοράζαμε ένα τελόνι και το είχαμε για δυο χρόνια τώρα το έχουμε δυο φορές και μετά αγοράζουμε άλλο. Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και ήμασταν ευτυχισμένοι, σήμερα ζούμε σε σπίτια 130 τετραγωνικών και δεν χωράμε. Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά, σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και... αρρωσταίνουμε. Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών μας ανοιχτές, όπως και τις καρδιές μας, σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε και βάζουμε συναγερμούς. Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι, σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ. Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη, σήμερα τους δίνει συνέντευξη ο Καρβέλας. Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη, σήμερα είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου. Κάποτε νοιαζόμασταν για τον γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε γιατί αγόρασε καλύτερο αυτοκίνητο από το δικό μας. Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος, σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος. Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας, σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες. Κάποτε κοιτούσαμε τους ανθρώπους στα μάτια, σήμερα τους κοιτάμε στην τσέπη...
Επιμύθιο εν είδει ερωτήματος ή ερώτημα εν είδει επιμυθίου στα παραπάνω, που χάρις στην φίλη Ελένη Βορεινάκη έφτασαν και σ' εμένα μέσω Διαδικτύου: Αν αυτό το "κάποτε" το λένε ζωή, μήπως έχουμε πάρει τη ζωή μας λάθος;

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητικη συλλογη του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΜΑΝΑ ΚΡΑΖΕΙ το παιδάκι, / μάνα ο νιος και μάνα ο γέρος / μάνα ακούς σε κάθε μέρος / α τι όνομα γλυκό! Δεύτερη Κυριακή του Μάη, η γιορτή της μητέρας, αύριο! Μην το ξεχάσουμε!
ΩΣΤΟΣΟ ΣΗΜΕΡΑ είναι του Αγίου Χριστοφόρου. Βοήθειά μας ολονών, καθότι προστάτης των οδηγών. Εντάξει, δεν είμαστε όλοι οδηγοί, όμως ποιος θα προστατεύει τους πεζούς από τους οδηγούς;
ΣΤΗ ΣΥΜΗ, λέει, για τον εορτασμό της ένωσης της Δωδεκανήσου ήταν ο Αριστοτέλης Παυλίδης, ενώ γινόταν η συζήτηση στη Βουλή της πρότασης του ΠΑΣΟΚ να συσταθεί προανακριτική επιτροπή για την υπόθεση των άγονων γραμμών. Σιγά που θα άφηνε τον γάμο και θα πήγαινε, στα πουρνάρια.
Ο ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ, του παραιτηθέντος, τω παραιτηθέντι, τον παραιτηθέντα, ω... Άκυρον! Αφού δεν είχαμε πληθυντικό, γιατί να έχουμε ενικό; Αναρωτιόταν. Μέχρι που έσκασε η βόμβα Βερελή!
ΑΠΟ ΕΔΩ ΤΑ ΣΤΕΙΡΑ κι από εκεί τα έγγαλα; Από εκεί οι φταίχτες κι από εδώ οι αθώοι; Όχι βέβαια! Ανακατωμένα τα στείρα με τα έγγαλα, ανακατωμένοι οι φταίχτες και οι αθώοι.
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ το πιλάφι! Μόνο έτσι θα τεθεί σε λειτουργία ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης και θα πέσει η τιμή του ρυζιού, που ανέβηκε, λέει, στο 11%! Ό,τι θέλει ακούει κανείς, ό,τι θέλει γράφει...
ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Αν ο πληθωρισμός κατεβεί από το 1% που ήταν τον Απρίλιο, στο 0,7% τον Μάιο, τι ποσοστό αύξησης θα κερδίσει η τιμή του ρυζιού, πάνω απ' το 11% που ήταν τον Απρίλιο;
ΒΓΑΙΝΟΥΝ σιγά σιγά απ' τα χαρακώματα τα κόμματα και παίρνουν θέσεις μάχης για τις ευρωεκλογές. Στο ίδιο έργο θεατές.
“Η ΛΕΞΗ «ΘΕΟΣ» σημαίνει αγάπη χωρίς μέτρο. Σημαίνει τη θυσιαστική αγάπη, σημαίνει πράξη και όχι λόγια. Θεός είναι η πράξη όλων αυτών που πιστεύουμε”, λέει σε συνέντευξή του (Lifo 19-25/2/09) ο παπα - Αντώνης Παπανικολάου, γνωστός απ' την “Κιβωτό του Κόσμου”, που δημιούργησε. Το όποιο σχόλιο περιττεύει.
ΑΝ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ τη Λάρισα σήμερα, γείτονα, μπορούμε απλώς να πούμε το γνωστό “απού ζει, μεταζώνεται”. Αν, όμως, ο μη γένοιτο δεν την νικήσουμε, μας πήρε το ποτάμι, μας πήρε ο ποταμός. Να το πάρουμε απόφαση.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΑΝΙΩΤΕΣ οραματίζονται μια πιο ανθρώπινη πόλη. Με την έννοια αυτή όλοι πρέπει να δηλώσουν παρόντες σήμερα στην πύλη του στρατοπέδου Μαρκοπούλου για να φωνάξουν όχι στο τσιμέντο.
Ο ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ εργαζόταν πολλές ώρες ασταμάτητα και είχε ανάγκη μετά να ξεκουραστεί. Για να δείξει λοιπόν στον υπηρέτη του ότι δεν έπρεπε να τον ενοχλήσει κανείς του έλεγε: “Αν έρθει ο συμβολαιογράφος μου και σου πει ότι κληρονόμησα μια τεράστια περιουσία να του πεις ότι λείπω. Ακόμα και φωτιά να πιάσει το σπίτι να μη με ξυπνήσεις. Αν έρθει όμως η μητέρα μου από τον άλλο κόσμο μην της πεις τίποτε. Αυτή δε θα θελήσει να μ' ενοχλήσει. Ξέρει να περιμένει”.
...“Πάρε για σένα τα 'φεραν τα ρόδα και τ' αρώματα / τα σπάνια τ' ακριβά του κόσμου εσέ ταιριάζουνε / εργάτισσά μου αφρόντιστη κι αστόλιστη / πάρε τα τα στεφάνια και κρύσταλλα / με τα τριαντάφυλλα και με τις δάφνες”.
Από την ποιητική συλλογή της Βικτωρίας Θεοδώρου
“Εγκώμιο” (Β' έκδοση, Αθήνα, 1973)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr
Χανιώτικα Νέα(09.05.09)

τυπώστε αυτό το αρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ Παυλίδη νούμερο ένα καθάρισαν, όπως καθάρισαν. Με την υπόθεση Siemens επίσης, προσώρας τουλάχιστον, καθάρισαν, όπως καθάρισαν. Σιγά που δεν θα καθάριζαν με την υπόθεση Παυλίδη νούμερο δύο. Του το οφείλαν άλλωστε. Με την ψήφο του καθάρισαν την δεύτερη υπόθεση.
ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ. Αν είναι ένοχος ο Αριστοτέλης Παυλίδης γιατί δεν τον παράπεμψαν και αν είναι αθώος, όπως αποφάσισαν, γιατί του ζητούν να παραιτηθεί; Δύσκολη η ερώτηση για τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ε;
ΑΠΟΘΑΝΕΤΩ η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων. Τη φράση αυτή του Σαμψών θυμάται λέει, όπως μου είπε ο φίλος μου ο γερω δάσκαλος, παρακολουθώντας τα συμβαίνοντα στην ελληνική Βουλή. Δίχως ωστόσο να μου ξεκαθαρίσει το γιατί την θυμάται. Πότε πότε (το έχω ξαναγράψει) το παίζει Σίβυλλα.
ΠΗΓΑΝ ΣΤΗ ΡΩΜΗ και δεν είδαν τον Πάπα. Αφαντοι και οι καρδινάλιοι και οι υποκαρδινάλιοί του. Πάλι καλά κι ευχαριστημένοι να είναι που τους δέχθηκαν δύο γραφιάδες του. Για τους αγρότες της Κρήτης που πήγαν στο Μέγαρο Μαξίμου μιλώ. Καλά το καταλάβατε.
ΑΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ Αγροτικής Ανάπτυξης ήταν ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης και αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών ήταν ο Σωτήρης Χατζηγάκης, αν έκαναν, δηλαδή, τράμπα τα υπουργεία τους, θα είχαν οι αγρότες της Κρήτης καλύτερη μεταχείριση από την Κυβέρνηση, όπως τους αγρότες της Θεσσαλίας για παράδειγμα; Όχι βέβαια! Τον παράγοντα Γιώργο Σουφλιά, πού τον βάζετε; Πώς τον αγνοείτε;
ΠΛΑΝΑΤΑΙ πλάνην οικτράν όποιος νομίζει ότι η μπίλια στην υπόθεση της Siemens σταμάτησε να γυρίζει. Γυρίζει και καλογυρίζει και κανείς δεν ξέρει που θα καθίσει στο τέλος.
ΟΥΔΕΝ ΝΕΩΤΕΡΟΝ από το μέτωπον της γρίπης των χοίρων; Όχι ακριβώς. Όλο και κάποιες σταγόνες στάζουν από τις βρύσες της ενημέρωσης. Όσες ξώμειναν στον σωλήνα.
ΝΑ ΣΥΜΠΙΕΣΟΥΝ τις τιμές οι ξενοδόχοι μέχρι πλήρους εξαφάνισής των. Των τιμών βεβαίως βεβαίως και ουχί των ξενοδόχων. Οι ξενοδόχοι μας χρειάζονται. Πώς θα κάνουμε διακοπές χωρίς ξενοδόχους;
ΤΑ ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ μέτρα για τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας μετά τις ευρωεκλογές. Πανέτοιμοι να τα δεχθούμε, δηλώνουμε απαξάπαντες. Έχουμε εξασκηθεί να σηκώνουμε βάρη δίχως να κλατάρουμε, βλέπετε.
ΕΝΤΑΞΕΙ, ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΑ για την επίσκεψη της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού στον Πρωθυπουργό της χώρας, επί τη αναβάσει, γι’ άλλη μια φορά, στο Λευκό Όρος του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, φίλε. Πού να τα προλαβαίνει κανείς όλα!
ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΣΟΦΙΣΤΗΣ ήθελε να δοκιμάσει τον Θαλή τον Μιλήσιο, έναν από τους 7 σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. “Ποια είναι κατά τη γνώμη σου η πιο πιστή σύντροφος του ανθρώπου;” τον ρώτησε. “Η ελπίδα, γιατί αυτή κι όλα να χαθούν, αυτή μένει”, απάντησε. “Και ποιο είναι το πιο εύκολο πράγμα;” ξαναρώτησε ο σοφιστής. “Το να δίνει κανείς συμβουλές” ήταν η απάντηση του Θαλή.
... “Πρέπει ν’ αρπάξουμε τη χάλκινη τρομπέτα απ’ τα χέρια του, / ν’ ανάψουμε πολλές φωτιές σε όλα τα περάσματα / ν’ αποθηκέψουμε το φως σε σίγουρη μεριά / και ν’ αμπολήσουμε στα κόκκινα τα πέλαγα / τα καλοτάξιδα σκαριά, / που ’ναι για όλους του καιρούς”...
Από το ποίημα “Η τρομπέτα του εφιάλτη” του Αλέξη Ζερβάνου
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(08.05.09)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ τις δεκοχτώ / πέρδικα ψόφησε στ’ αβγό. Αυτό το θυμάστε που το έγραψα. Τώρα να θυμάστε και το άλλο. Και στου Μαγιού τις δεκοχτώ / ψόφησε η πέρδικα στ’ αβγό. Μη βλέπετε που έστρωσε ο Μάης. Εκεί που στρώνει εκεί και ξεστρώνει.
ΤΟΝ ΜΑΥΡΙΣΑΝ με τα λευκά ή τον λεύκαναν με το μαύρο τον Αριστοτέλη Παυλίδη; Και το ένα σωστό και το άλλο σωστό. Και τον μαύρισαν και τον λεύκαναν. Εξαρτάται κάτω από ποια οπτική γωνία βλέπει κανείς τα πράγματα.
ΣΤΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ χρονικά κατά τη νεοδημοκρατική λογική το 146 είναι μικρότερο από το 144. Μιλάμε για προχωρημένα μαθηματικά.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΗ παραπομπή του Αριστοτέλη Παυλίδη από τη Βουλή δια τα περαιτέρω, δύο τινά μπορούν να συμβούν. Ή να παραιτηθεί από το βουλευτικό αξίωμα ή να μην παραιτηθεί. Και αν μεν παραιτηθεί έχει καλώς. Αν όμως δεν παραιτηθεί δύο τινά μπορούν να συμβούν. Ή να είναι υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές ή να μην είναι. Κι αν μεν δεν είναι, έχει καλώς. Αν όμως είναι δύο τινά μπορούν να συμβούν. Ή να μην εκλεγεί ή να εκλεγεί. Και αν μεν δεν εκλεγεί έχει καλώς. Κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει όμως και αν εκλεγεί. Υπουργός Αιγαίου αποκλείεται να γίνει.
ΠΑΡΑΤΡΑΒΗΞΕ το παραπάνω “πεταχτό” ε; Και να σκεφτείτε ότι το έκοψα μην κάνοντάς τον Υπουργό Αιγαίου.
ΣΤΑ ΝΕΟΤΕΡΑ των υποδημάτων της έγραψε η Κυβέρνηση δια του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης τους αγρότες της Κρήτης. Αναμενόμενο. Αυτό πάντως δε σημαίνει ότι δεν ισχύουν οι προηγούμενες εγγραφές. Ούτως ή άλλως τα καινούργια υποδήματα κάποτε παλιώνουν.
ΟΧΙ, ΧΘΕΣ ο Χοακίν Αλμούνια δεν μας έκανε καμιά σύσταση. Να ’ναι καλά ο άνθρωπος που δε μας στενοχώρεσε.
Η ΣΥΝΤΑΓΗ περί διαφάνειας και ελέγχου είναι φινλανδική; Το ξέρουμε. Και ότι το φάρμακο θα είναι ελληνικό όμως το ξέρουμε. Άρα, λοιπόν και επομένως μηδέν από μηδέν μηδέν ή μηδέν στο πηλίκο.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Άρσεναλ και Τσέλσι - Μπαρτσελόνα στους αγώνες ΠΑΟΚ - Παναθηναϊκού και ΑΕΚ - Λάρισας. Ανώμαλη προσγείωση. Από τα σαλόνια του Τσάμπιονς Λιγκ στα αλώνια της ελληνικής σούπερ Λίγκα.
ΣΧΕΔΟΝ ΕΝ ΚΡΥΠΤΩ και παραβύστω συνεχίζεται στην Αθήνα η Δίκη των Ζωνιανών. Με την έννοια ότι τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια λάμπουν δια της απουσίας των. Τι να τα κάνουν τα μπαγιάτικα κουλούρια όταν υπάρχουν φρέσκα.
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΣΕΣ μέρες έμειναν μέχρι τις ευρωεκλογές; Κάτι μου λέει ότι τα κόμματα θα ψάχνουν να βρίσκουν στην κάλπη τις ψήφους και δεν θα τις βρίσκουν.
ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΑ πολύ μικρός, ο Απόλλωνας πήγε στους Δελφούς σκότωσε τον φοβερό δράκοντα Πύθωνα και τον έθαψε στη γη. Στο μέρος όπου τον έθαψε, οι άνθρωποι έφτιαξαν περίλαμπρο ναό για να τιμήσουν τον θεό. Μέσα σ’ αυτό τον ναό η ιέρεια Πυθία, καθισμένη πάνω στον ιερό τρίποδα και μασώντας φύλλα δάφνης, έδινε στους ανθρώπους χρησμούς, δηλαδή προφητείες και συμβουλές για το μέλλον. Αυτό ήταν το περίφημο μαντείο των Δελφών.
... “ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ μποτσάρεις τον πόνο / βαθιά στους λειμώνες της μνήμης. / Σάλπαρε, το σκάφος της ζωής, / ρότα για τη λήθη της καρδιάς. / Πολλά θα πάθεις και θα μάθεις / στο πέλαγος που ’χεις μπροστά σου. / Εκείνη, φεύγοντας γυρίζει. / Κι εσύ ακόμα ταξιδεύεις!”.
Από το ποίημα “Κουρσάρος” του Κώστα Στεφανόπουλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

e-mail:kakatsakis@sch,gr
τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Οπου γάμος και χαρά...

Το ότι ο Καραμανλής θα δεξιωθεί την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού για την κατάκτηση της 1ης θέσης στην Ευρώπη, αυτό ελάχιστα με απασχολεί κι ούτε και με παραξενεύει!
Στον άρτο, στα θεάματα, στις φανφάρες και στα τοιαύτα είμαστε πρώτοι και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε!
Ρέει στο αίμα μας από τον καιρό ακόμη της Ολυμπιάδας -και ακόμη και πιο πρίν- η... φιεστολαγνεία και επιπλέον είμαστε εμείς οι έλληνες πρωτίστως(!) ως τηλεθεατές αλλά και ως πολίτες τούτης της χώρας τόσο πολύ εξοικειωμένοι με το "γκρέμισμα των τειχών" και με τα fast-food πανηγυράκια που στήνονται τόσο μα τόσο εύκολα, κάθε φορά που κάποιος "πατριώτης" ξεχωρίσει -κυρίως στον αθλητισμό!
Και ιδίως αν αυτός έχει λαϊκό έρεισμα ακόμη καλύτερα! Εκεί πρωτοτρέχουν εξάλλου εκτός πολλών άλλων και οι “γνωστοί” -ως κολαούζοι- πολιτικοί να πάρουν λίγη από τη δόξα και τη “χρυσόσκονη” του νικητή!
Αυτό και μόνο αυτό τους ενδιαφέρει και πλέον πολλάκις είναι αποδεδειγμένο αυτό!
Στο θεαθήναι, λοιπόν, ομολογουμένως τα πάμε πολύ καλά, αλλού υστερούμε!
Με βάση όλα αυτά, η δεξίωση που θα δοθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας στην ομάδα του Παναθηναϊκού -κατά την ταπεινή μου άποψη- μοιάζει να προσδίδει τιμή και αίγλη όχι στους πράσινους αλλά στον ίδιο τον Καραμανλή που θα βγεί για λίγο από την μιζέρια και την κακομοιριά -που... ίσως να νιώθει ως πρωθυπουργός- μιας χώρας που την την ταλανίζουν τα μύρια όσα σκάνδαλα, προβλήματα κ.λπ.!
Πραγματικά όσο παράδοξη και να ακούγεται η παραπάνω διαπίστωση, στην ουσία της έχει και βάση και λογική! Διότι η ίδια η πραγματικότητα μας δείχνει οτι η επερχόμενη συνάντηση είναι ανάμεσα σε έναν “μη επιτυχημένο” -για να μη πούμε το πιο βαρύ “αποτυχημένο”- στο έργο του, πρωθυπουργό και σε μια απολύτως επιτυχημένη -με βάση τα αποτελέσματά της- ομάδα! Πείτε μου λοιπόν εσείς ποιος από τους δύο λοιπόν είναι ο “κερδισμένος” αποκτά αίγλη από αυτήν τη συνάντηση!
Πανεύκολη η απάντηση, έτσι;
Νεκτάριος Κακατσάκης

Χανιώτικα Νέα
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ρωγμη και ακτινα φωτός

Mια ακόμα ρωγμή στο βαρύ πέπλο της σιωπής, μια ακόμα ακτίνα φωτός στο βαθύ σκοτάδι η παρουσίαση του βιβλίου “Αλέξανδρος Παναγούλης, πρωταγωνιστής και βάρδος της αντίστασης” και στην πόλη μας την προηγούμενη Δευτέρα 27 Απριλίου. Με δεδομένο ότι ακριβώς γιατί “ο Παναγούλης ενοχλεί ως μνήμη, ως ανθρώπινο αίτημα, ως πολιτικό σχήμα”, όπως χαρακτηριστικά έγραψε (“Χανιώτικα νέα”, 1 Μαΐου 2009) ο και γιος του συναγωνιστή του και συμπολίτη μας Γιάννη Κλωνιζάκη, πολιτικός μηχανικός και μέλος της ΠΕΣΔΗΝ Νεολαίας Παναγούλη Μιλτιάδης Κλωνιζάκης, οι κινούντες τα νήματα της πολιτικοκοινωνικής ζωής της χώρας μας τον αγνοούν επιδεικτικά. “Αν δώσεις το όνομα του Παναγούλη στις μηχανές αναζήτησης του internet, βρίσκεις μόνιμα άσχετες αναφορές”, σημειώνει επί του προκειμένου στο ίδιο άρθρο ο εν λόγω νεολαίος και παρατηρεί ότι στα σχολικά βιβλία δεν υπάρχει ούτε ένα από τα ποιήματά του. Και βεβαίως με συνδεδομένο ότι από μόνη της η έκδοση του όποιου βιβλίου, όσο καλό κι αν είναι, δίχως παρουσίαση κινδυνεύει να μείνει αδιάβαστο. Να γιατί μίλησα για “ρωγμή” και “ακτίνα φωτός”. Ευτυχώς που κάποιοι επιμένουν να δημιουργούν τις πρώτες και να εκπέμπουν τις δεύτερες. Για να γνωρίσουν οι νεότερες γενιές, γιατί γι’ αυτές γράφτηκε το περί ου ο λόγος βιβλίο, τον Αλέκο Παναγούλη και να συνομιλήσουν μαζί του.

Περί... τόνου συζήτηση

Τοποθέτηση στην περί “βίας” ή “βιας” συζήτηση, στη συζήτηση περί... τόνου δηλαδή, προ μηνός στη Βουλή με πρωταγωνιστές τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκο Αλαβάνο και τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ Γιώργο Καρατζαφέρη από τον ποιητή και δοκιμιογράφο Δ. Κοσμόπουλο (βλ. εφημ. “Χριστιανική” (Μεγάλη Πέμπτη, 16 Απριλίου 2009), με βάση τις “Σημειώσεις του ποιητή”. Γράφει επί του προκειμένου για την μετρική του ποιήματος ο γενάρχης της ποιητικής μας παράδοσης Διονύσιος Ιερομόναχος Σολωμός στην α’ έκδοση του “Ύμνου εις την Ελευθερίαν”, απαντώντας στις κατηγορίες που λάβαινε ότι ο Ύμνος εκφράζει “υψηλά νοήματα” πλην με στίχους σφαλμένους: “Το ια (βία), το εει (ρέει), το αϊ (Μάι), (...) όταν δεν είναι εις το τέλος του στίχου, δεν κάνει παρά μια συλλαβή (...).” “Βία”, λοιπόν η λέξη, που σημαίνει κατά που γράφει ο Δ. Κοσμόπουλος “το βλέμμα που ρίχνει η ελευθερία, φλογερό και πείσμον. Που περνάει αναμετρώντας ατίθασα όλη τη γη. Βία του βλέμματος και της ψυχής. Ανυποχώρητη”.
Προς απάντηση τόσο στον Αλέκο Αλαβάνο που υποστήριξε ότι υπάρχει και καλή βία, αφού στον εθνικό ύμνο η όψη της ελευθερίας με “βία μετράει τη γη”, όσο και στον Γιώργο Καρατζαφέρη που απάντησε μετά σπουδής ότι η λέξη που χρησιμοποιεί ο ποιητής είναι “βια” και σημαίνει βιασύνη...


Από το “Ημερολόγιο ενός σκύλου”

Απ’ τα που φτάνουν σ’ εμένα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και τα παρακάτω αποσπάσματα απ’ το “Ημερολόγιο ενός σκύλου”. Όχι μόνο γι’ αυτούς που διαβάζοντάς τα ίσως δακρύσουν, αλλά κυρίως γι’ αυτούς που κάποτε ίσως και να εγκατέλειψαν ένα σκυλί στον κόσμο: Ας τον ακούσουμε!
1η εβδομάδα: Σήμερα είμαι ηλικίας μίας εβδομάδας. Τί χαρά να είμαι μέρος αυτού του κόσμου!
1 μηνός: Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι μια εξαιρετική μητέρα.
4 μηνών: Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι που είναι σαν “μικρά αδελφάκια”. Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες δαγκωνίες για πλάκα.
11 μηνών: Σήμερα με έδεσαν. Σχεδόν δεν μπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα με επιτηρούν και ότι είμαι αχάριστος. Δεν καταλαβαίνω τίποτα απ’ όσα μου συμβαίνουν.
17 μηνών: Έψαχνα μάταια να βρω τον δρόμο για να γυρίσω σπίτι. Είμαι μόνος και αισθάνομαι χαμένος. Στις περιπλανήσεις μου συναντάω μερικούς ανθρώπους με καλή καρδιά που με κοιτάνε με θλίψη και μου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ με τα μάτια μου, από τα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι να με υιοθετούσαν...
20 μηνών: Κινούμαι με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω τον δρόμο, με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόμουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω τον δρόμο, όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που με πάτησε. Εύχομαι να με είχε σκοτώσει! Όμως, απλά μου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω μου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια μου δεν με υπακούνε και μόλις με τεράστια δυσκολία μπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόμου. Επί δέκα μέρες έχω μείνει εκτεθειμένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν μπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκομαι σε ένα πολύ υγρό μέρος και φαίνεται ότι ακόμη και το τρίχωμά μου μαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν με προσέχουν, άλλοι λένε: “μην πλησιάζεις”. Είμαι σχεδόν αναίσθητος, όμως, μια ελάχιστη δύναμη από τα βάθη του σώματός μου με αναγκάζει να ανοίξω τα μάτια μου. Η γλυκύτητα στη φωνή της με έκανε να αντιδράσω. “Καημένο μου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει”, έλεγε. Μαζί με τη γυναίκα ήταν ένας άντρας με λευκή ποδιά που με ακούμπησε και είπε: “Λυπάμαι, κυρία μου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να βγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία”. Η ευγενική κυρία, με δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά της, συμφώνησε. Όσο καλύτερα μπορούσα, κούνησα την ουρά μου και την ευχαρίστησα, με τα μάτια μου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεμα. Ενώ αισθανόμουν το ελαφρύ τσίμπημα της βελόνας, πριν από αυτόν τον μακρύ ύπνο, η τελευταία μου σκέψη ήταν: “γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν με ήθελε κανείς;”.

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκα ΚΑΖΟΒΑΡ

ΠΟΙΗΣΗ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι,Καλημέρα!
"ΤΟΥ ΜΑΓΙΟΥ ροδοφαίνεται η μέρα\που ωραιότερη ηφύση ξυπνάει\και την κάνουν λαμπρά και γελάει\πρασινάδες αχτίδες,νερά...¨Και την Πρωτομαγιά Διονύσιο Σολωμό μνημονεύουμε.Μας πολιοβρίσκει το κακό τελευτία,πολιοθολώνει ο νους μας.Καλό μήνα και καλή Πρωτομαγιά!

ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ και από τον μαντιναδολόγο της στήλης Ηλία Σταματάκη."πρωτομαγιά μέρα γιορτής, γιο΄τάζουν τα λουλούδια\πουλιά,καρδιές και γιασεμιά λένε γλυκά τραγούδια",μας λέει με τη μαντινάδα του.

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΛΟΙΠΟΝ,και "λουλούδια ας διαλέξουμε\και ρόδα και κρίνα"και ας πλέξουμε με αυτά στεφάνια του Μάη που "σήμερα προβάλλει στη γη." Να μην ξεχάσουμε ¨ομως ¨οτι σήμερα δεν είναι αργία ειναι απεργία.Εκτός από γιορτή των λουλουδιών είναι και γιορτή των εργαζομένων η Πρωτομαγιά.Πρωτίστως γιορτη των εργαζομένων.

ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΑΗ έχει λατινική προέλευση,βεβαίως,βεβαίως.Majus ονομαζόταν από τους Ρωμαίους,γιατί ήταν αφιερωμένος στους προγόνους τους τους Majores.Ανοιξιάτη, Λούλουδο, Πράσινο,Φουσκοδέντρη,Τριανταφυλλά και Κερασάρη τονε λέγαμε μια φορά οι Νεοέλληνες.Τί κρίμα που η...μαρμάγκα της ισοπέδωσης έφαγε και αυτές τις λέξεις!

ΎΣΤΕΡΑ ΑΠΟ το πενθήμερο(;) του Πάσχα ιδού καπάκι και το τριημερο της Πρωτομαγιάς.Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε; Κουτί μας ήρθε εφέτος η ημέρα.Ποια κρίση και ποια ...ξεκρίση;

ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΤΟΥ Αγίου Πνεύματος με τ΄καλό!Τί; Έχουμε Ευροεκλογέςτότε; Σιγά το πράγμα Ας συμφωνήσουν τα κόμματα να γίνει μια δημοσκόπηση την προπαραμονή τους, Παρασκευή 5 Ιουνίου να καθαρίσουμε.Ο καλύτερος τρόπος για να μετρηθεί και η αποχή νομίζω!

ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ πανδημίας,λέει, ο πλανήτης λόγω της γρίπης των χοίρων. Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, λέει. Λέτε;

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η Δευτέρα που μας έρχεται.Να μην ξεχννιόμαστε.Μεγάλη Δευτέρα - Μεγάλη Μαχαίρα!Η μια μεγάλη εβδομάδα τελειώνει μια άλλη μεγάλη εβδομάδα αρχινά.

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΔΕΝ είναι αν θα παραιτηθεί ή οχι ο Αριστότέλης Παυλίδης, αλλά αν θα κουνήσει ξανά έτσι όπως κούνησε το δάχτυλό του.Κούνια που μας κουναγε, λέω εγώ!

ΜΗ ΒΙΑΣΤΕΙΣ ΝΑ βγάλεις τη σημαία με τον Δικέφαλο Αετό στην ταράτσα σου,γείτονα!Άσε πρώτα να τελειώσει ο αγώνας και βλέπουμε!

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ο βασιλιάς της Σπάρτης Αγησίλαος,πολυ γνωστός για τα κατορθώματα και τη γενναιότητα του,πήγε στο θέατρο, του δόθηκε κατά λάθος μια θέση κοινή και όχι η βασιλική.Όταν αυτό έγινε αντιληπτό ο Αγησίλαος είπε."Δεν υπήρξε εντελώς ανώφελο αυτό το λάθος.Δεν είναι οι θέσεις που τιμούν τους θεατές αλλά οι θεατές που τιμούν τις θέσεις."
"...ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ είμαστε που με τον ίδρωτά μας\ ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί.\Πιο δυνατά κι απ' τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας\και μ' όλο τ' αλυσσόδεμα,σκάφτουν κι η γη πλουτεί.\Στου κόσμου τους θησαυριστές το βιος σου, εργατη, νόμοι,\στο τρώνε αδικητές χωρίς ντροπή.\Αγκαλιαστήτε, αδέρφια, ορθοί!Με μια καρδιά μια γνώμη,\ δικαι οσύνη, βρόντηξε καιλάμψε, Προκοπή!" Από το ποίημα του Κωστή Παλαμά "Εμείς οι Εργάτες"

ΧΑΙΡΕΤΩ Σ΅Σ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(01.05.09)