ΠΟΙΗΣΗ

ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΤΑΓΕΣ ΤΟΥΣ; 

Στέρεψε το λάλον ύδωρ;

Ένα κι ένα κάνουν πάντα δύο;

Οι μέρες δεν ξαναβγαίνουν περίπατο;

Δεν ανοίγουν με τίποτα οι κλειστές πόρτες;

Όλα τα κλαδιά είναι ψηλά για τα καλάθια μας;

Το φεγγάρι σταμάτησε να πίνει νερό απ’ τα πηγάδια;

Δίχως ερωτηματικά τα τσουλούφια των παιδιών;

Δίχως ποίηση τα ποιήματα των ποιητών;

Ε, όχι και στις προσταγές τους

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, 'Όταν γίνεις ποίημα"  

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid02iCBkEpuaQnbJND4ctbAwQW5pVPFymtj3nXC3nJNAGfcsFnvX7SFVyteQfV4hiUczl?comment_id=1046360890304309&notif_id=1727592827608599&notif_t=feed_comment&ref=notif

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗ - ΜΗΤΕΡΑ

ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Το έξι εβδοµάδων καλοκαιρινό πρόγραµµα που αφορούσε µικρούς και µεγάλους µαθητές ∆ηµοτικού Σχολείου που εφαρµόστηκε στα Εκπαιδευτήρια “Μαυροµατάκη - Μητέρα” το θέµα του σηµερινού Παιδότοπου. «Για ένα καλοκαίρι µάθησης και δηµιουργίας, παιχνιδιού και έρευνας, ευαισθητοποίησης και εµπειρίας σχετικά µε τα περιβαλλοντικά θέµατα” ο λόγος, σύµφωνα µε τον φίλο δάσκαλο - διευθυντή της εν λόγω Σχολικής Μονάδας Κώστα Μανωλάκη που µου έστειλε το υλικό, κείµενα και εικόνες. Συγχαρητήρια σε όλους. Πάντα χάριν των µαθητών τους υπάρχουν οι δάσκαλοι!
Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Ξεκινώντας την καλοκαιρινή μας απασχόληση υποδεχτήκαμε νέους και παλιούς φίλους. Tα παιδιά αρχικά γνωρίστηκαν μεταξύ τους μέσα από διάφορα παιχνίδια. Έπειτα από συζήτηση, αποφασίσαμε και το θέμα με το οποίο θα ασχολούμασταν. Αποφασίσαμε να ερευνήσουμε το περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα οι εβδομαδιαίες ενότητες διαμορφώθηκαν ως εξής: μικροοργανισμοί, ζώα, φυτά, ανθρώπινη επέμβαση, λύσεις για τα περιβαλλοντικά προβλήματα.

Αρχικά, εξερευνήσαμε τους μικροοργανισμούς που δεν μπορούμε να δούμε με γυμνό μάτι. Τα παιδιά μέσω διάφορων δραστηριοτήτων και βίντεο ανακάλυψαν τις κατηγορίες που χωρίζονται οι μικροοργανισμοί αυτοί και πώς φαίνονται μέσα από το μικροσκόπιο.

Στη συνέχεια, ήρθαμε σε επαφή με τον κόσμο των ζώων. Ξεκινώντας από τα έντομα, τα παιδιά διάβασαν βιβλία και δημιούργησαν κατασκευές εφαρμόζοντας την τεχνική Land Art. Συνεχίσαμε εξερευνώντας τους βιότοπους στους οποίους ζουν διάφορα ζώα του πλανήτη μας. Μάλιστα, το κάθε παιδί δημιούργησε ένα διόραμα επιλέγοντας τον δικό του βιότοπο και τοποθετώντας τα ζώα που ανήκουν σε αυτόν. Επίσης, είδαμε τα ζώα που βρίσκονται υπό εξαφάνιση και εξετάσαμε τους παράγοντες από τους οποίους απειλούνται.

Ύστερα, σειρά είχαν τα φυτά. Αρχικά, μελετήσαμε τα μέρη των φυτών και με βίντεο της μορφής time lapse παρατηρήσαμε τα στάδια ανάπτυξής τους. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να δουν και από κοντά αυτή τη διαδικασία, καθώς μία από τις δραστηριότητες που κάναμε σε σχέση με τα φυτά, ήταν το φύτεμα οσπρίων.

Aναλογιστήκαμε τη σχέση που έχουμε εμείς οι άνθρωποι με το περιβάλλον αλλά και την επίδραση που ασκούμε σε αυτό. Ενδεικτικά, μιλήσαμε για τη ρύπανση των υδάτων και δημιουργήσαμε αφίσες με σκοπό την ευαισθητοποίηση όλων μας. Επίσης, ασχοληθήκαμε με την αποψίλωση των δασών και τις πυρκαγιές που προκαλούνται από ανθρώπινη αμέλεια, κατασκευάζοντας μια μακέτα αναπαράστασης της αποψίλωσης.

Τέλος, αναδείξαμε τη σημασία της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης. Παρακολουθήσαμε σχετικά βίντεο και συζητήσαμε για το πώς ο καθένας από εμάς μπορεί να συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος. Τα παιδιά είδαν το πρακτικό αντίκρισμα της επαναχρησιμοποίησης, καθώς δημιουργήσαμε παιχνίδια από ανακυκλώσιμα υλικά.

Οι δασκάλες: Βερονίκη Ντουσάκη, Αλεξάνδρα Καρφάκη, Κωνσταντίνα Θωμάκη

Εντυπώσεις και σχόλια παιδιών:

Στην καλοκαιρινή απασχόληση πέρασα πολύ ωραία και έμαθα πολλά πράγματα. Μου άρεσε που μάθαμε για τις δασικές πυρκαγιές και κατασκευάσαμε μια μακέτα με το δάσος. Επίσης, μου άρεσαν πολύ τα παιχνίδια που φτιάξαμε από υλικά που ανακυκλώνονται. Το αγαπημένο μου ήταν ένας λαβύρινθος με καλαμάκια. Θοδωρής Κ.

Μου άρεσε που είδαμε τα στάδια ανάπτυξης των φυτών και για το πού ζουν διάφορα ζώα. Επίσης, μου άρεσε που φτιάξαμε παιχνίδια από ανακυκλώσιμα υλικά. Περνάγαμε και πολύ ωραία την ώρα της κολύμβησης και της γυμναστικής. Ραφαέλα Κ.

Το πιο ωραίο ήταν το μικροσκόπιο. Πρώτη φορά έμαθα τόσα πολλά για το μικροσκόπιο και για το πώς όλα τα πράγματα φαίνονται διαφορετικά μέσα από αυτό. Μαρία Αναστασία Κ.

Εμένα μου άρεσε που είδαμε πράγματα με το μικροσκόπιο όπως φρούτα, φυτά και έντομα. Μαρία Π.

Πέρασα πολύ ωραία στην εκδρομή στον Δημοτικό Κήπο. Μετρήσαμε τους κορμούς των δέντρων και φτιάξαμε ταΐστρες για τα πουλιά. Μου άρεσε πολύ το ποδοσφαιράκι που φτιάξαμε από υλικά που νομίζαμε ότι δεν είναι χρήσιμα. Γιώργος Σ.

Εμένα μου άρεσαν οι δραστηριότητες που κάναμε όπως η κολύμβηση και η γυμναστική. Πέρασα πολύ ωραία και στις εκδρομές που πήγαμε. Μου άρεσε η λιβελούλα που φτιάξαμε με φύλλα και λουλούδια, αλλά και το ποδοσφαιράκι. Σήφης Π.

Μου άρεσαν πολύ οι κατασκευές. Η αγαπημένη μου ήταν το ποδοσφαιράκι που φτιάξαμε με κούτα παπουτσιών και για παίκτες χρησιμοποιήσαμε μανταλάκια. Ήταν πολύ διασκεδαστικό. Μου άρεσε που έπαιξα με τους φίλους μου. Λευτέρης Κ.

Μου άρεσε πολύ η απασχόληση γιατί ήταν σαν παιχνίδι και μάθημα μαζί μιας και μάθαμε πολλά πράγματα. Πιο πολύ απ΄ όλα μ’ άρεσε η ζωγραφιά με τη μυρμηγκοφωλιά κι αυτά που μάθαμε για το πώς συνεργάζονται τα μυρμήγκια και τον ρόλο της βασίλισσας. Στεφανία Μ.

Μου άρεσαν όλες οι δραστηριότητες που είχαν σχέση με τα καλλιτεχνικά. Ζωγραφίσαμε πάνω σ’ ένα χαρτόνι το παιχνίδισμα του ήλιου με το φως και τις σκιές καθώς περνούσε μέσα από τα φύλλα και τα κλαδιά της μουριάς στην αυλή. Επίσης μου άρεσε πολύ και η κολύμβηση. Λάιλα Ι.

Το αγαπημένο μου παιχνίδι που φτιάξαμε στην καλοκαιρινή απασχόληση ήταν η κατασκευή που κάναμε με τους κρίκους. Αυτή την κατασκευάσαμε από χάρτινα πιάτα, ποτήρια, χαρτόκουτες κλπ. Έπειτα τα βάψαμε με διάφορα χρώματα. Μιχαέλα Γ.

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 28.9.2024) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-ekpaideytiria-mayromataki-mitera-ena-kalokairi-mathisis-kai-dimioyrgias/

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΕΝ ΚΙΝΔΥΝΩ...

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Η Περιφέρεια Κρήτης κέρδισε και πάλι βραβείο µε τη βοήθεια του Θοδωρή Παπαδουλάκη ο οποίος αποτυπώνει αριστουργηµατικά, και µε πολλή αγάπη όλα εκείνα τα στοιχεία που υποδηλώνουν και βροντοφωνάζουν ποια είναι η αυθεντική Κρήτη!
Βουνά, φαράγγια, χωριά, µονοπάτια, η καθαρότητα του κρητικού τοπίου είτε υπό τον ήλιο είτε µες στην κατσιφάρα, η θάλασσα, οι βράχοι, αλλά και… η κρητική φιλοξενία όπως συναντάται ακόµη ευτυχώς σε πολλές… εστίες, περνούν µπροστά από τα µάτια των θεατών!
Τούτο το τελευταίο εγχείρηµα που έχει σκηνοθετήσει ο Παπαδουλάκης δεν αναφέρεται στα παραπάνω αλλά στην «κρητική γαστρονοµία και στη µεταλαµπάδευση του Κρητικού ∆ιατροφικού Πολιτισµού, µεταδίδοντας µε ζωντάνια τα αρώµατα του νησιού, την τοπική κουζίνα και τη φιλοξενία που χαρακτηρίζει την Κρήτη», όπως διαβάζουµε σε σχετικό δελτίο Τύπου της Περιφέρειας Κρήτης!
Και αυτό προστίθεται ως µεγάλο µας πλεονέκτηµα έναντι άλλων προορισµών· τούτη είναι η ειδοποιός διαφορά που εντυπωσιάζει δικαιολογηµένα τους “ξένους’’ που θέλουν να βιώσουν την πραγµατική Κρήτη και γι’ αυτό την επισκέπτονται!
Αυτή η Κρήτη όµως, χρειάζεται να διατηρηθεί, να µην αλλοτριωθεί περισσότερο από όσο έχει ή όσο προσπαθούν κάποιοι µε ενέργειές τους να την αλλοτριώσουν στον βωµό του κέρδους!
Μοιάζει τουλάχιστον υποκριτικό πολλές φορές άλλα να εκθέτουµε στους ξένους µε βίντεο, φυλλάδια κ.λπ. αλλά “εντός των τειχών” οι ενέργειές µας να προσπαθούν να καταστρέψουν αυτό το φυσικό περιβάλλον, τον πρωτογενή τοµέα τον οποίο εκθειάζουµε ότι µας προσφέρει εκείνες τις ύλες για την κρητική κουζίνα που παρουσιάζοντάς την, µας δίνει βραβεία σε διεθνείς διαγωνισµούς όπως ο τελευταίος: “International Food Film Menu 2024’’!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 25.9.2024) 

ΠΟΙΗΣΗ

 ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ

Τις αναπνοές των φιλήσυχων ανθρώπων

απόψε συλλογίζομαι.

Των λίγων,

που συνειδητά επέλεξαν την ησυχία^.

και των πολλών,

που εκβιαστικά τη δέχτηκαν.

Μεγεθύνοντας τους ήχους,

διαπιστώνω αμέσως μια πρώτη διαφορά.

Των λίγων μοιάζει με το σφύριγμα

των κοτσυφιών στη μοναξιά των ελαιώνων^.

των πολλών με κούφιες τουφεκιές,

που ρίχνουν σε γάμο οι φιγουρατζήδες.

Τις αναπνοές των φιλήσυχων ανθρώπων,

δεν ξέρω γιατί,

απόψε συλλογίζομαι…

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, "΄Οταν γίνεις ποίημα"

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid02LxqaCdWkVAdYCtAPXsFdbFDhkWLUaPVXQM2iDvh9vtYdBVxBmW3SA7weoghBRx3nl?notif_id=1726981541322688&notif_t=feedback_reaction_generic&ref=notif

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙΟΝ Α΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΛΛΩΝ ΕΠΟΧΩΝ 

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Κείµενα και εικόνες από το “αλφαβητάριον” για τα παιδιά της Α΄ ∆ηµοτικού των Ι.Κ. Γιαννέλη - Γ. Σακκά και εικονογράφηση του Κώστα Π. Γραµµατόπουλου στον σηµερινό ‘‘Παιδότοπο’’, τον πρώτο της φετινής σχολικής χρονιάς. Από το “αλφαβητάριον” που κυκλοφόρησε περισσότερα από 20 χρόνια, απ’ το 1953 µέχρι το 1978 - η ειδική έκδοση της εφηµερίδας “ΤΟ ΒΗΜΑ” (επιµέλεια: Ελένη Κεχαγιόγλου) το 2013, η πηγή µου. Από το βιβλίο της Άννας, του Μίµη, της Έλλης, της Λόλας και των άλλων παιδιών. Από το “αλφαβητάριον” άλλων εποχών. ∆ίχως κανένα δικό µου σχόλιο. 
Καλή σχολική χρονιά στους µαθητές και στους δασκάλους όλων των βαθµίδων της εκπαίδευσης! 

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος - λογοτέχνης

Η ΕΥΤΥΧΙΑ

Τα παιδιά χορεύουν.

Χορεύουν στον πεύκο.

Χορεύει και η Ευτυχία.

Πρώτη σέρνει το χορό.

Όλα μαζί τραγουδούν:

“Χαίρεται ο πεύκος το βουνό

και η ρεματιά τη λεύκα,

με το λευκό της το κορμί

και τα ασημένια φύλλα”

ΟΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ

Η Άννα έπαιζε με τις φίλες της.

Εκυνηγούσαν πεταλούδες.

Μόλις όμως επλησίαζαν,

οι πεταλούδες επετούσαν μακριά.

Στο τέλος η Άννα έπιασε μία.

Ήταν μια μικρή πεταλούδα.

Τα φτερά της ήταν ωραία.

Είχαν διάφορα χρώματα.

Η Άννα την εκρατούσε απαλά

και της ετραγουδούσε:

“Έλα πεταλουδίτσα μου,

στάσου να σε τσακώσω,

δεν θα σου τσαλακώσω

καθόλου τα φτερά.

Θα σε ταίζω ζάχαρη

θα σου ΄χω για σπιτάκι

μεταξωτό κουτάκι

θα ζήσεις μια χαρά…”

Η πεταλούδα όμως ήθελε να φύγει

και αν είχε φωνή θα έλεγε:

“Για τη δική σου ζάχαρη,

καθόλου δε με μέλει.

Των λουλουδιών το μέλι,

μ΄αρέσει πιο πολύ.

Έχω τον κάμπο τον πλατύ

τη χλόη τη δροσάτη

βασιλικό παλάτι,

κοπέλα μου καλή”.

Η Άννα αγαπούσε την πεταλούδα

και γι’ αυτό την άφησε να φύγει.

Η ΚΟΥΚΛΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ

Η Έλλη δεν πηγαίνει σχολείο.

Είναι, βλέπετε, μικρή ακόμη.

Μόλις έχει κλείσει τα πέντε.

Κάθεται σπίτι μαζί με τη Λόλα.

Πότε παίζει με την αδελφή της

και πότε με την κούκλα της.

Τη ντύνει και τη στολίζει.

Όταν τη βάζει να κοιμηθεί,

τη νανουρίζει και λέγει:

“Νάνι, νάνι το κουκλί μου,

νάνι, νάνι το μωρό μου,

νάνι, νάνι το παιδί μου,

νάνι, νάνι το χρυσό μου.

Έλα, ύπνε, αγκάλιασέ το,

έλα, πάρ΄ το αγάλι – αγάλι

κι ελαφρά να το κοιμήσεις

στη ζεστή σου την αγκάλη.

Κοιμήσου και παρήγγειλα

στην Πόλη τα προικιά σου

στα Γιάννενα τα ρούχα σου

και τα χρυσαφικά σου”.

ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ

Κάθε βράδυ, ο ήλιος πηγαίνει

να κρυφτεί πίσω από το βουνό.

Βασιλεύει πέρα στη Δύση,

και σιγά σιγά έρχεται η νύκτα.

Τα πουλιά πετούν στη φωλιά των.

Εκουράσθηκαν όλη την ημέρα

και θέλουν να ησυχάσουν.

Τα παιδιά μαζεύονται στο σπίτι των.

Σε λίγο έρχεται και ο πατέρας.

Κάθονται όλοι και τρώγουν.

Έπειτα από το βραδυνό φαγητό,

τα παιδιά κοιμούνται ήσυχα.

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Έφαγαν το βραδυνό φαγητό

κι έπειτα εβγήκαν όλοι έξω ,

για να χαρούν το φεγγάρι.

Τα παιδιά ετριγύρισαν τη θεία,

για να τους ειπεί παραμύθι.

Η θεία τότε άρχισε.

“Μια φορά κι έναν καιρό,

ο κόκορας και ο σκύλος ήσαν φίλοι,

ήσαν πολύ καλοί φίλοι.

Τα δύο ζώα αποφάσισαν κάποτε,

να κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι,

για να γνωρίσουν τον κόσμο.

Εξεκίνησαν λοιπόν και τα δυο

κι έφθασαν το βράδυ στο δάσος.

Ο σκύλος ερώτησε τον κόκορα:

- Πού θα κοιμηθούμε απόψε;

Ο κόκορας απάντησε στο σκύλο:

-Εγώ θα κοιμηθώ εκεί υψηλά,

κι έδειξε τα κλαδιά του δένδρου.

-Εγώ θα κοιμηθώ στην κουφάλα του,

είπε ο σκύλος.

Τα ζώα ευχήθηκαν “καληνύκτα”

κι έπεσαν να κοιμηθούν.

Σε λίγο τα είχε πάρει ο ύπνος.

Πρωί πρωί εξύπνησε ο κόκορας

κι άρχισε να φωνάζει “Κικιρίκου!”

Τον ακούει μια πονηρή αλεπού

και τρέχει κάτω από το δένδρο.

-Καλημέρα, φίλε μου, λέγει.

Δεν έρχεσαι στη φωλιά μου,

να σε περιποιηθώ λίγο;

- Έρχομαι, λέγει ο κόκορας

Ας ερωτήσω όμως πρώτα το φίλο μου,

που κοιμάται μέσα στην κουφάλα.

Τρέχω να τον ξυπνήσω αμέσως…

Η πονηρή αλεπού ενόμισε

πως ήταν και δεύτερος κόκορας

κι επλησίασε στο δένδρο.

Αντί όμως να ιδεί κόκορα,

βλέπει ξαφνικά το σκύλο.

Τότε η αλεπού ετρόμαξε

κι έφυγε τρεχάτη.

Έτσι οι δυο φίλοι έμειναν ήσυχοι

κι εξακολούθησαν το ταξίδι… “

ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Μία ημέρα ο πατέρας είπε:

-Παιδιά, θα πάμε στη θάλασσα.

Εκεί θα παίξετε, θα χαρείτε.

Εμπρός λοιπόν, ετοιμασθήτε.

- Τι χαρά, τι χαρά!

Εφώναξαν τα παδιά

κι έτρεξαν να ετοιμασθούν.

Η μητέρα ετοίμασε φαγητό,

για να πάρουν μαζί των.

Ετηγάνισε πολλούς κεφτέδες,

έβρασε αρκετά αυγά,

επήρε τυρί, ψωμί και φρούτα.

Όλα αυτά τα έφτιαξε ένα δέμα,

που το ετύλιξε με προσοχή.

Ο πατέρας επήγε στην αγορά

και έφερε ένα αυτοκίνητο,

κι εκατέβηκαν όλοι κάτω.

Σε λίγο ανέβηκαν προσεκτικά

και το αυτοκίνητο εξεκίνησε.

Τα παιδιά είχαν μεγάλη χαρά.

Ο ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ

Η Βασδέκη τραγουδά:

“Μάννα, σγουρός βασιλικός,

πλατύφυλλος και δροσερός.

Μάννα ποιος τον επότιζε

και τον εδροσολόγιζε;

Έβγαλε φύλλα και κλωνιά

κι εσκέπασαν τη γειτονιά.

Εσκέπασαν κι εμένα

που μ’ έχει η μάννα ένα…”

Αυτό έγραφε το γράμμα.

Αυτό έκανε η Βασδέκη.

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 21.9.2024) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-alfavitarion-a-i-otikoy-to-proto-anagnostiko-ton-paidion-allon-epochon/

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 Η ΝΕΑ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Βίντεο που δείχνει την καµένη γη της Εύβοιας µε τις ανεµογεννήτριες πάνω της, έχει γίνει viral στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης…
Στη... γη που «φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια µέντα/ Κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάµινο/ Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιµέντα/ Και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάµινο». Το είχε γράψει ο Γκάτσος…
…Μια διαπίστωση πικρή, µια πραγµατικότητα που όλοι γνωρίζουµε αλλά που είµαστε... αδύναµοι να την αλλάξουµε;
Το συγκεκριµένο βίντεο έρχεται να µας υπενθυµίσει τι δεν θέλουµε να συµβεί στα Λευκά Όρη!
∆εν θέλουµε την απόλυτη ασχήµια, την απόλυτη κατάντια να ξεπουλιούνται οι τόποι µας στα συµφέροντα εταιρειών που δεν νοιάζονται παρά για τα δικά τους κέρδη! ∆εν επενδύουν για την ευηµερία των κατοίκων της!
Την περασµένη ∆ευτέρα διοργανώθηκε µηχανοκίνητη πορεία -µε κατάληξη στην Αντιπεριφέρεια Χανίων- ενάντια στα σχέδια για τοποθέτηση 269 πυλώνων του Α∆ΜΗΕ στα ηµιορεινά από τα Χανιά µέχρι τη ∆αµάστα.
Φορείς και πολίτες έδωσαν το ‘‘παρών’’ στο κάλεσµα της “Πρωτοβουλίας Αποκόρωνα ενάντια στους πυλώνες και τις ανεµογεννήτριες”.
Πολλοί από τους οµιλητές αναφέρθηκαν και και στη ρήση του πρωθυπουργού ότι «Η Ελλάδα ΠΡΟΟΡΙΖΕΤΑΙ να γίνει µπαταρία της Ευρώπης»!
Όλα λοιπόν είναι προδιαγεγραµµένα; Όλα θα συµβούν για εµάς, χωρίς εµάς αλλά κατά ηµών και των παιδιών µας;
Κάποτε για τις ανάγκες ενός αφιερώµατος για τη Μάχη της Κρήτης, αναζήτησα πληροφορίες σε τόµο του ‘‘London Illustrated News’’, που βρίσκονται στο Αρχείο των “Χανιώτικων νέων’’! Σε άρθρο δηµοσιευµένο στις 31 Μαΐου του 1941, αναλύονται επακριβώς οι λόγοι που η Κρήτη (και η Κύπρος) είχαν µεγάλη στρατηγική σηµασία τόσο για τους Γερµανούς όσο και για τους συµµάχους. Μάλιστα ο τίτλος του άρθρου δεν είναι η “Μάχη της Κρήτης” αλλά η “Η Μάχη για την Κρήτη”! Η κατάκτησή της εκτός άλλων θα βοηθούσε αφού θα τη ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ (ως Βάση) για το εγγύς και απώτερο µέλλον ΤΟΥΣ και για το… “πολύτιµο πετράδι’’ που ήταν η Αίγυπτος, τα… πετρέλαια στο Ιράκ κ.λπ. Και βέβαια κυνικά όπως αποτυπώνεται στο άρθρο, καµία σηµασία δεν παίζουν οι απώλειες της ζωής αµάχων, µαχόµενων, αθώων, µικρών µεγάλων, οι καταστροφές κ.λπ.
Λογικό!!! Σηµασία έχει η επιβολή της δύναµης του ισχυρότερου επί των αδύναµων, κάτι που σχετίζεται τελικά ΚΥΡΙΩΣ µε τα οικονοµικά οφέλη που θα αποκοµίσουν… 

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 18.9.2024) 

ΠΟΙΗΣΗ

 ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

Πατρίδες του ποιητή:

 το τραγούδι ενός σπουργίτη

που χορταίνει μ’ άλλους εφτά,

σε μια ρώγα από σταφύλι˙

 μια μικρή δέσμη φωτός,

που μπαίνει από μια ιδέα φεγγίτη

σε μια σκοτεινή φυλακή˙

η ευωδία του μόνου τριαντάφυλλου,

που βρήκε, όταν ήρθε ο χειμώνας,

στον ρημαγμένο κήπο μιας γιαγιάς˙

το άγγιγμα του χεριού μιας μητέρας,

που θέλει να πάρει τον πυρετό

απ’ το μέτωπο του παιδιού της˙

η γεύση του κοκκινάπιδου στον ουρανίσκο,

που παραμένει για να του θυμίζει

την παιδική του ηλικία.

Πατρίδες του ποιητή οι αισθήσεις του.

 Πατρίδα του ποιητή η καρδιά του.

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης ("Όπως το ψωμί', Χανιά 2018 )

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΤΑ ΧΑΝΙΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ... ΤΣΙΓΚΕΛΙΑ 

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Σηµεία των καιρών; Συνειδητοποίηση της σκληρής αλήθειας; Και τα δύο παραπάνω;
Το σίγουρο είναι ότι τα Χανιά βρίσκονται στα κάγκελα, τον τελευταίο καιρό! Στα κάγκελα ο απλός κόσµος που ζητά απαντήσεις για µία σειρά θεµάτων - προβληµάτων που έχουν να κάνουν τόσο µε την προστασία του περιβάλλοντος όσο και µε την προστασία των ζωών των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών τους!
ΒΟΑΚ, Πυλώνες στον Αποκόρωνα, Σταυρός Ακρωτηρίου (αντλιοστάσιο αλλά και… “αξιοποίηση” του εµβληµατικού βουνού). 
Aυτά είναι µόνο κάποια από τα πολλά προβλήµατα που είτε χρονίζουν, είτε έχουν προκύψει µε την πάροδο των χρόνων!
Ποιος µπορεί να αµφισβητήσει τις θέσεις, να αγνοήσει τις τοπικές κοινωνίες που γνωρίζουν καλά από πρώτο χέρι τα θέµατα και που απέναντι στις θέσεις τους έχουν ώτα µη ακουόντων ή Πόντιους Πιλάτους που νίβουν τα χέρια τους;
Με τις παραπάνω σκέψεις κοιµήθηκα και χθες για ένα ακόµα βράδυ! Στο υποσυνείδητο κουβαλώντας τες, κρύος ιδρώτας µούσκευε τον σβέρκο µου· κι είδα και πάλι τον ίδιο εφιάλτη που κατέγραψα ωµά όπως το κρέας που κρέµεται από τα τσιγκέλια!
Ιδού τ’ αποτελέσµατα… των καταγεγραµµένων σκέψεων:
Από τη µια οι άρπαγες και από την άλλη οι ξεπουλητάδες! Υπάρχουν κι οι “ξυπολητάδες” αλλά… σε αυτούς ποιος δίνει σηµασία! Κανένα ξεροκόµµατο και πολύ τους!
Μας περιπαίζουν και το ξέρουµε!
Όλο αυτό το περίεργο γαϊτάνακι που έχει στηθεί σε τούτον εδώ τον τόπο αρχίζει πια και κακοφορµίζει!
Οι µεν και οι δε… Τούτοι ορίζουν τις τύχες του τόπου· οι χειροκροτητές, οι “yes sir(ηδες)”, οι υπογραφάκηδες!
Αυτοί που έχουν περικυκλώσει την “πατρίδα” και µε… “καλούς τρόπους”, ξεπατώνουν τις ρίζες της και την µεταπωλούν σε γυάλινες φιάλες, µε πασπαλιζέ σκόνες και σκονάκια!
Νεκρά τοπία, νεκροί τόποι, νεκροί της ασφάλτου, όλος ο κόσµος γύρω µας!
…Κι εµείς ξεχνιόµαστε στα ταρατατζούµ… που µας (εµ)παίζουν!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 11.9.24) 

ΠΟΙΗΣΗ

 Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

 

Χειροτερεύουν οι πληγές μου,

 συχνά ματώνουν,

 και κινδυνεύω,

αν δεν τρελαθώ,

 να πεθάνω από αιμορραγία…

Τα λόγια ενός προσκυνητή

 σε δημόσια εξομολόγηση

στο αρχονταρίκι του μοναστηριού.

Πήγαινε παρακάτω,

η συμβουλή του ηγούμενου.

 Χαμογέλασαν οι προσκυνητές-

 ο καθείς και οι πληγές του.

 

 Η ζωή συνεχίζεται…

Σε τρεις λέξεις

 που τις ακολουθούν αποσιωπητικά,

 ο ορισμός της.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ 

(Τα χελιδόνια του μοναχού, Β΄ έκδοση, "Πυξίδα της Πόλης".  Χανιά 2020) 

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΑΠΑΤΑΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ 

Για τον Αντώνη Τσαπατάκη έχουν γραφεί πολλά και πολλά ακόµη θα γραφτούν!

Η τελευταία του επιτυχία να στεφθεί ασηµένιος ολυµπιονίκης στους Παραολυµπιακούς Αγώνες στα 100 µ. πρόσθιο στην κατηγορία SB4, και να κατακτήσει το 7ο ολυµπιακό µετάλλιο για τη χώρα µας, τον έφερε και πάλι στην… επικαιρότητα!
Ένα µικρό απόσπασµα από όσα δήλωσε, λίγο µετά τον αγώνα του και το παρακάτω:
«Σήµερα είναι η πρώτη µέρα που θα παραδεχθώ κάτι που δεν µπορώ να κάνω. ∆εν µπορώ να τα παρατάω! Μετά από 15 χρόνια δεν τα έχω παρατήσει ούτε µία µέρα. ∆εν τα παράτησα ούτε σήµερα»!
Και αυτή του η δήλωση από την αρχή έως το τέλος είναι ένα από εκείνα τα σοφά αποφθέγµατα που πλέον όλοι µας αρεσκόµαστε να διαβάζουµε στο διαδίκτυο, ενίοτε να ποστάρουµε µε µικρά ή µεγάλα γράµµατα!
Υπάρχουν όµως οι άνθρωποι όπως ο Τσαπατάκης που όσα λένε, προέρχονται µέσα από την κατάκτηση της αλήθειας τους και γι’ αυτό κι έχουν µεγαλύτερη βαρύτητα επειδή είναι πράξεις!
Φέρουν το βάρος της απόλυτης ειλικρίνειας αλλά και της πραγµάτωσης του νοήµατός τους!
Ένας ακόµη λόγος που όλους αυτούς τους ανθρώπους -όπως και ο Τσαπατάκης- που ζουν ανάµεσά µας, θα πρέπει να τους ακούµε, οφείλουµε να τους αφουγκραζόµαστε, θα πρέπει να τους έχουµε πρότυπο για τα παιδιά µας!
...Άνθρωποι που δεν τα παρατούν, άνθρωποι που µε όπλο τη θέλησή τους καταφέρνουν να πιάσουν τη “ζωή από τα µαλλιά” και να πορεύονται περήφανοι στη ζωή τους!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 4.9.2024)