ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ακόμα ο νους και η καρδιά μου. Κατοχή έχουν κάμει τα που είδα, άκουσα, μύρισα, γεύτηκα, άγγιξα. Προπάντων τα που ένιωσα και αισθάνθηκα. 
Ο,ΤΙ ΠΡΟΚΥΨΕΙ απ’ αυτά στα σημερινά 'πεταχτά' προέκυψε. Χώρια τ’ άλλα απ’ την τρέχουσα καυτή, τι καυτή 'ζεματιστή' επικαιρότητα.
ΘΑ ΜΠΟΥΝ τα βόδια στον ζυγό/ και τ’ άλογα στ’ αλώνια! Απ’ το χωριό του Κοσμά του Αιτωλού (Μέγα Δέντρο Αιτωλο-Ακαρνανίας) ο ταξιτζής που μας πήγε το πρώτο βράδυ απ’ το Λιμανάκι της Πάφου στο ξενοδοχείο που μέναμε. Σαν χρησμός μα και σαν προφητεία μας φάνηκαν τα λόγια του. Τι θέλει να πει ο... ποιητής. Σίγουρα όχι κάτι καλό...
ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ της αβύσσου, κατά κοινήν ομολογία, η Ελλάδα. Και η Κύπρος, ωστόσο, δεν είναι σε καλή κατάσταση. Επαψαν κι εκεί να... δένουν τους σκύλους με τα λουκάνικα και γίνεται λόγος για προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης...
ΤΙ ΝΕΑ ΑΠ’ την Ελλάδα; Τι θα γίνει στις εκλογές; Θα σχηματιστεί κυβέρνηση; Τι γίνεται με το ευρώ; Γεμάτα αγωνία τα ερωτήματα των Κυπρίων με τους οποίους κουβέντιασα. Οταν αρρωσταίνει η μάνα, είναι να μη στεναχωριέται το παιδί και να μη σκέφτεται τι θα απογενεί;
'ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ στο σφυρί!' Ο τίτλος. Εξαθλιωμένοι οικονομικά συμπολίτες μας ταξιδεύουν στη Ρουμανία για να πωλήσουν σε καλύτερη τιμή τα τιμαλφή τους. Ο υπέρτιτλος. Για το κύριο θέμα της εφημ. 'Η φωνή της Πάφου' (26 Μαΐου) πρόκειται. Για να μη νομίζουμε...
ΚΑΛΥΤΕΡΑ γενικά απ’ ό,τι στην Ελλάδα τα πράγματα στην Κύπρο, πάντως. Κι αν πεις για τον τουρισμό, καμία σύγκριση. Αλλο επίπεδο. Ασε που έχει 0,50 ευρώ λιγότερο το λίτρο η αμόλυβδη βενζίνη...
ΜΠΟΡΑ ΕΙΝΑΙ και θα περάσει. Και στην Ελλάδα, που είναι βέβαια πολύ πιο έντονη, και στην Κύπρο. Οχι για όλους ωστόσο. Ας όψονται όσοι μας φέρανε σε τουτονέ το χάλι... Για να χρησιμοποιήσω μια φράση που συνηθίζει να λέει ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Πάφου 'Νεάπολις': Ο,τι καλύτερο συνάντησα κατά τη διάρκεια της 4ήμερης παραμονής του στην πόλη του Μακάριου και του Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Γι’ αυτό, όμως, στις εύφημες μνείες της Δευτέρας. Μην κάψουμε και το θέμα!...
ΤΖΙΑΙ όσοι ηλεκτρονικόν τσιάρον πιπιλλούσοιν/ πιπίλες να γοράσουσοιν, αν θέλουσιν να ζιούσοιν. Ενα από τα 7 δίστιχα που έγραψε στη στήλη του, 'σατιρίζοντας;' στην εφ. 'Επιλογές' (Σάββατο 26 Μαΐου) ο Ανδρέας Κροταλίας. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το μεταφέρω στα ... Κρητικά. Κατανοητά και επίσης ωραία, τα κυπριακά!
ΘΕΚΛΑ Τοούλια, Λέμπα Πάφου: 'Κόψαμεν' πολλές κουβέντες το μεσημεράκι του περασμένου Σαββάτου, στο καφενεδάκι σου, δίπλα στη μουριά που... κάνει πορτοκάλια, Θέκλα! Ατενίζοντας τη Γη των Βασιλέων και το απέραντο γαλάζιο της Μεσογείου. Είναι κοντά μας, πολύ κοντά μας η Κρήτη, μου έλεγαν τα μάτια σου. Είναι κοντά μας, πολύ κοντά μας η Κύπρος, σου είπα ξεστομάτου.
Ο ΟΜΗΡΟΣ στην Οδύσσεια για τη γέννηση της θεάς αναφέρει: 'Κι η Αφροδίτη γελαστή κατά την Κύπρο πήγε/ στην Πάφο που ’χε εκεί ναό μοσκαχνισμένο'. Στην Κύπρο την υποδέχτηκαν οι Ωρες και την έντυσαν με ρούχα αθάνατα, της έβαλαν χρυσό στέμμα στο κεφάλι, στόλισαν τον κάτασπρο λαιμό της με λαμπερό περιδέραιο κι έπειτα την πήγαν στα παλάτια των θεών στον Ολυμπο. Παρόλο που οι θεοί θαμπώθηκαν από την ομορφιά της και την ήθελαν κοντά τους, η Αφροδίτη είχε ως καταφύγιό της την Πάφο (Πηγή: Χαρ. Γ. Χριστοδουλίδης: 'Πάφος', Εκδ. Επιφανίου, Λευκωσία 2010).

«Ηταν ωραία όλ’ αυτά, μια περιδιάβαση./ Ομως το ξύλινο μαγκανοπήγαδο - τ’ αλακάτιν,/ κοιμισμένο στον ίσκιο της καρυδιάς/ μισό στο χώμα και μισό μέσα στο νερό,/ γιατί δοκίμασες να τα ξυπνήσεις;/ Είδες πώς βόγκηξε./ Κι εκείνη την κραυγή βγαλμένη απ’ τα παλιά νεύρα του ξύλου/ γιατί την είπες φωνή πατρίδας;».
Από το ποίημα 'Λεπτομέρειες στην Κύπρο' του Γιώργου Σεφέρη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (31 Μαιου 2012)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Μικρά και μεγάλα ερωτηματικά...

Τι να ωθεί κάποιον προς στον θάνατο; Τι δεν υπήρξε εδώ στη γη ικανό να τον κρατήσει στη ζωή; 
...Μια βουτιά θανάτου ακόμη! Μια βουτιά στο κενό, στο πουθενά!Μια πράξη, ίσως
-απονενοημένη όπως μάθαμε να τη χαρακτηρίζουμε- που φάνταζε(;) η μόνη σωστή στο μυαλό του, η μοναδική 'διέξοδος', όχι από τα προβλήματα, αλλά από την ίδια την καθημερινότητα;
Ή μήπως να ήταν ένα φευγιό - απόδραση από όλους τους υπόλοιπους, όλους εμάς, αυτούς που ονομάζονται μικρή ή μεγάλη κοινωνία; Μια κοινωνία που έχει χάσει την έννοιά της, τη δομή, τη λειτουργικότητά της, τα αντανακλαστικά της;
Υπάρχουν φορές ως αυτή που 'συναντούμε' κατάματα έναν τέτοιο θάνατο, μα αδυνατούμε να κατανοήσουμε! Κι αυτές οι στιγμές πλήθυναν σε τούτο εδώ τον τόπο, τούτες τις μέρες! Κι όσο πληθαίνουν, τόσο αναρωτιόμαστε και ψάχνουμε τα ενδόμυχα κι ανείπωτα της ψυχής που ώθησαν στην αυτοχειρία!
...Υπάρχουν ιδίως τα τελευταία χρόνια, φορές που πολλοί(!) από εμάς -εμάς την κοινωνία όπως αναφέρεται παραπάνω- δικαιολογούμε μια τέτοια πράξη σε έναν κόσμο... απόκοσμο! Και κατόπιν κρυβόμαστε στο κλειστό καβούκι μας, στον κυκεώνα των δικών μας σκέψεων, αποσυρόμαστε στα... δικά μας και πολλά μας, 'απόκοσμα'.
Κι όταν πληροφορούμαστε την επόμενη απονενοημένη πράξη από τις ειδήσεις, συμβιβασμένοι με τη 'μοίρα της εποχής της κρίσης' την αποδεχόμαστε ως άλλη μια είδηση εν μέσω κρίσης, εν μέσω ανεργίας, εν μέσω μικρών και μεγάλων γεγονότων, εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας, εν μέσω διαφωνούντων και φωνασκώντων στα παράθυρα και στα πάνελ εκπομπών της tv!
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι; Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουνε μονάχοι;
Υπάρχουν άνθρωποι που δρουν μονάχοι; Υπάρχουν άνθρωποι...;

Χανιώτικα νέα (30.05. 2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΟΤΑΝ πήγαινα στην Κύπρο, την περασμένη Παρασκευή, έτσι και όταν γύριζα, χθες, διάβαζα μέσα στο αεροπλάνο το 'Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ' του Γιώργου Σεφέρη. Στον κόσμο της Κύπρου είναι αφιερωμένη τούτη η 'θρυλική' ποιητική συλλογή. Μνήμη κι Αγάπη. 'Κύπρον ου μ' εθέσπισεν'…

ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ τα που σύναξαν τα 'ακρωτήρια της ύπαρξής' μου για να ονοματίσω, όπως κάνει και ο Γιώργης Μανουσάκης στην ομώνυμη ποιητική του συλλογή τις πέντε αισθήσεις, στο τετραήμερο αυτό ταξίδι για τα Χανιώτικα Μ.Μ.Ε. στην Πάφο, που, όπως έγραψα και στα 'πεταχτά' του περασμένου Σαββάτου, έγινε στο πλαίσιο της συνεργασίας που έχουν η Εταιρεία Τουριστικής Προβολής και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Πάφου και η Επιτροπή Προβολής του Νομού μας. Τι να πρωτοχωρέσει σήμερα απ' όλα αυτά! Επιφυλάσσομαι γι' αργότερα. Και απ' τη θέση αυτή και προπάντων από άλλη για πολύ περισσότερα…. Εν πάση περιπτώσει….
ΜΠΗΚΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ να καλοκαθίσουμε… βγήκαμε! Για τις πτήσεις Χανιά - Πάφος και Πάφος - Χανιά, το γράφω. Μόλις 70' περίπου κράτησε η κάθε μια. Χάρις στην Εταιρεία RYNAIR, μια εταιρεία που πραγματοποιεί, πολλές και πολύ φτηνές πτήσεις και από τα Χανιά, η αεροπορική σύνδεση, πέντε φορές την εβδομάδα, Χανίων - Πάφου.
ΜΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ευκαιρία! Και για τους Χανιώτες (και όχι μόνο) να γνωρίσουν την Πάφο κι ευρύτερα την Κύπρο και για τους Παφίτες (και όχι μόνο) να γνωρίσουν τα Χανιά και ευρύτερα την Κρήτη. Πώς λέμε Χανιά - Χαλέπα και Χαλέπα - Χανιά;
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Και χάρις στον Χρήστο Μυλωνάκη που φρόντισε τα πάντα όλα για το ταξίδι και μας κατευόδωσε. Και χάρις στους Κύπριους αδελφούς μας (το λέω και το εννοώ) για την εντυπωσιακά ζεστή φιλοξενία τους.
ΚΑΤΑΫΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ! Και εξ ονόματος όλων των άλλων που συμμετείχαμε στην αποστολή το γράφω αυτό! Της Ευτυχίας Πενταράκη και της Ρίκας Τζαγκαράκη (απ' τη Νέα Τηλεόραση), της Αρτεμης Κατερινάκη (από την τηλεόραση ΚΥΔΩΝ) και του Δημήτρη Παππά (απ' τον ραδιοφωνικό σταθμό Super Fm 89,6).
ΧΑΙΡΕΤΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ, αγαπητέ Βαγγέλη/ και πες της πως η Κρήτη μας παρέα τηνε θέλει. Με το που διάβασε ο πρώτος… κατά τα πρεσβεία μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας Σταματάκης, στα 'πεταχτά' του Σαββάτου ότι πήγα στην Κύπρο, δεν έχασε την ευκαιρία.
ΜΕΙΝΕ ΗΣΥΧΟΣ, ΗΛΙΑ! Οχι μόνο έδωσα τα χαιρετίσματά σου, αλλά είπα σε πολλούς Κύπριους τη μαντινάδα σου και κατενθουσιάστηκαν. Στον πρόεδρο και στον διευθυντή της εταιρείας που μας φιλοξένησε, Γιώργο Λεπτό και Νάσο Χατζηγεωργίου, αντίστοιχα, στον επιχειρηματία Μιχάλη Λεπτό, που μας κατασυγκίνησε με την όλη του περιποίηση, τον διευθυντή του υπέροχου ξενοδοχείου 'Paphos Gardens' Χρηστάκη Παρασκευά που μέναμε, τον δήμαρχο Χρυσοχούς Αγγελο Οδυσσέως, τον…, την…, τον…, την… Από όλους αυτούς συν απ' τον δήμαρχο Πάφου Σάββα Βέργα και από άλλους πολλούς χαιρετίσματα στα Χανιά.
ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ, αλλά και ειδικότερα Χανιά - Πάφος! Μην ξεχνιόμαστε! Οι Δήμοι Χανίων και Πάφου είναι ήδη αδελφοποιημένοι. Και με τον Δήμο Χρυσοχούς θεωρείται ο Δήμος Χανίων αδελφοποιημένος, αφού ο πρώτος είχε αδελφοποιηθεί με τον πρώην Δήμο Νέας Κυδωνίας. Αδελφοποιημένα είναι εξάλλου και τα Εμπορικά - Βιομηχανικά Επιμελητήρια της Πάφου και των Χανίων.
ΠΑΦΟΣ - ΠΑΦΟΣ,/ σ' αγαπώ με πάθος! Ποιο ιστορικό ανέκδοτο! Τίποτε περισσότερο απ' τη φράση αυτή στη θέση του. Πού… χώρος…

«Ετσι προχώρεσα στο σκοτεινό μονοπάτι/ κι έστριψα στο περβόλι μου κι έσκαψα κι έθαψα το καλάμι/ και πάλι ψιθύρισα· 'θα γίνει η ανάσταση μιαν αυγήν,/ πως λάμπουν την άνοιξη τα δέντρα θα ροδαμίσει του όρθρου η μαρμαρυγή,/ θα ξαναγίνει το πέλαγο και πάλι το κύμα θα τινάξει την Αφροδίτη·/ είμαστε ο σπόρος που πεθαίνει'. Και μπήκα στ' αδειανό μου το σπίτι».
Από το ποίημα 'Μνήμη Α' του Γιώργου Σεφέρη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Στο Μουσείο Τυπογραφίας, πού αλλού;

H  Διεθνής Ημέρα, αλλά και η Ευρωπαϊκή Νύχτα των Μουσείων την Παρασκευή 18 Μαΐου και στο Μουσείο Τυπογραφίας των 'Χανιώτικων νέων', με τη δύση του ηλίου, πού αλλού; Κόσμο πολύ έβγαλε ο δρόμος μέχρι τα Τσικαλαριά, στο Βιοτεχνικό Πάρκο, όπου η στέγη του, δίπλα στο Εκτυπωτήριο της εφημερίδας, το βράδυ εκείνο. Ανθρώπους όλων των ηλικιών. Ανδρες και γυναίκες. Γονείς με τα παιδιά τους. Παππούδες και γιαγιάδες με τα εγγονάκια τους. Ερωτευμένα ζευγαράκια... Κάποιους για πρώτη φορά από τότε που ιδρύθηκε (2005), κάποιους για πρώτη φορά μετά τα εγκαίνια της νέας πτέρυγας πριν από έναν μήνα, κάποιους άλλους για δεύτερη, για τρίτη ή και για πολλοστή φορά. Ηθελαν να δουν ιδίοις όμμασι τα που είχαν ακούσει ή διαβάσει οι πρώτοι και οι δεύτεροι. Να ξαναδούν τα που τους είχαν εντυπωσιάσει οι τελευταίοι. Να (ξανα)λερώσουν τα χέρια τους στα μυστικά της τέχνης που άλλαξε τα δεδομένα στη διάδοση της γνώσης και της πληροφορίας. Να (ξανα)περιηγηθούν τις νέες μόνιμες εκθέσεις για την ιστορία της Γραφής και της Τυπογραφίας και τα υπόλοιπα μηχανήματα και εκθέματα. Με δεδομένο ότι το Μουσείο Τυπογραφίας λειτουργεί σαν μια προκλητική πρόσκληση σπουδής και μελέτης για τον επισκέπτη του. Και βεβαίως για να ακούσουν τον Λουδοβίκο των Ανωγείων να κλείνει τη βραδιά με τη μαγεία των μελωδιών του. Δεν ξέρω γιατί αλλά πρωταγωνιστές εκείνο το βράδυ μου φάνηκε ότι δεν ήταν οι άνθρωποι, οι εμπνευστές και ιδρυτές του Μουσείου, ο Γιάννης και η Ελένη Γαρεδάκη και η υπεύθυνή του Ελια Κουμή, που έλαμπαν από χαρά, ενώ υποδέχονταν τον κόσμο, αλλά τα μηχανήματα και τα εκθέματα, τα πράγματα δηλαδή, τα πρόσωπα των πραγμάτων για να το πω καλύτερα. Είχαν τόσα πολλά μα τόσα πολλά και ενδιαφέροντα να διηγηθούν το βράδυ εκείνο σε όλους μας!

Το Ναυτικό μας Μουσείο

«Μόνο θετικές απόψεις, επαίνους και ευχαριστίες έχει να καταθέσει κανείς για το Ναυτικό Μουσείο Κρήτης», επεσήμανε, μεταξύ των άλλων, ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού μας Ηλίας Ποντικάκης, χαιρετίζοντας την εκδήλωση Εκφρασης και Δημιουργίας που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της παρουσίασης των Εκπαιδευτικών του Προγραμμάτων, το Σάββατο 19 Μαΐου. Κατάμεστο, επικρατούσε το αδιαχώρητο, το Νεώριο ΜΟΡΟ, όπου η εκδήλωση και όπου δίπλα στα μόνιμα εκθέματα της παραδοσιακής μας ναυπηγικής τέχνης και το μινωικό καράβι Μινώα συνυπήρχαν οι ζωγραφιές των παιδιών Δημοτικών Σχολείων του Νομού μας με θέμα τη θάλασσα. Εντυπωσιακά και τα μουσικο-θεατρικά δρώμενα που παρουσίασαν δύο Νηπιαγωγεία και δύο Δημοτικά Σχολεία της πόλης μας. Ιδιαίτερα το πρώτο αυτό του 23ου Νηπιαγωγείου που είχε θέμα 'Ο κόσμος της θάλασσας εκπέμπει SOS'. Θεσμός για την πόλη μας και τον Νομό μας ευρύτερα οι εκδηλώσεις Παιδικής Εκφρασης και Δημιουργίας που εδώ και 14 χρόνια διοργανώνει τέλη Μαΐου αρχές Ιουνίου το Ναυτικό μας Μουσείο. Σπουδαία προσφορά για τους μαθητές των Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών μας Σχολείων τα εκπαιδευτικά του προγράμματα που εκπονεί και υλοποιεί από το 1999, στοχεύοντας στη γνωριμία με το της θαλάσσης μέγα ελληνικό κράτος. Χώρια όλα τ’ άλλα! Οντως μόνο θετικές απόψεις, επαίνους και ευχαριστίες έχει να καταθέσει κανείς για το Ναυτικό μας Μουσείο! Που, για να χρησιμοποιήσω πάλι τα λόγια του προϊσταμένου της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού μας 'σα γέρό σκαρί πορεύεται αυτοδύναμο, με σωστή οργάνωση, μεθοδικότητα και αποτελεσματικότητα στις επιλογές του'.

Συν το ταλέντο της να πλέκει τον μύθο

Ενα ακόμα μυθιστόρημα για παιδιά, το τρίτο της κατά σειρά, μέσα σε 4 χρόνια, από τη μόλις 30 Μαΐων Ηρακλειώτισσα συγγραφέα Μαρία Δασκαλάκη. Μετά τα: 'Το μυστικό της Ασπασίας' (2008) και 'Μυστική Αποστολή - Το μυστήριο του καμένου δάσους'. 'Μυστική Αποστολή - Εξερεύνηση στη στοιχειωμένη σπηλιά', ο τίτλος του. Απ’ τις εκδόσεις 'Μίνωας' (2012), όπως και το δεύτερο. Με προίκα την 'εύφημο μνεία' παιδικού μυθιστορήματος από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. Για μια ιδιαίτερα ταλαντούχα συγγραφέα που πολλά υπόσχεται για το μέλλον, είχα γράψει στη στήλη, πριν από 10 μήνες (25 Ιουλίου 2011) παρουσιάζοντας την πρώτη 'μυστική αποστολή' που ανέθεσε στους μικρούς της ήρωες. Η Μαρία επιβεβαιώνει με το νέο της βιβλίο τις 'υποσχέσεις' της, έχω τη χαρά να γράψω σήμερα. Αυτά που εγώ εξέλαβα σαν 'υποσχέσεις'. Οτι δεν είναι συγγραφέας του ενός μόνο, άντε των δύο καλών βιβλίων, δηλαδή. Πολύς, βλέπετε, ο πλούτος που έχει αποθησαυρίσει στα φωτεινά διαμερίσματα του μυαλού της. Συν το ταλέντο της να πλέκει τον μύθο, όπως τον πλέκει, ώστε να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη της (κατ’ αρχήν του παιδιού, αλλά και όποιου άλλου αισθάνεται παιδί). Συν η συν-κινησιακή και σωστή χρήση της γλώσσας εκ μέρους της σε βαθμό υπέρτατο που οφείλεται τόσο στις σπουδές της (απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Ιονίου Πανεπιστημίου) όσο και στην ενασχόλησή της με τα παιδιά (συντονίζει εργαστήρια έκφρασης και δημιουργικής γραφής, όπως και λογοτεχνικές ομάδες). Συν το ότι είναι, και το λέγω αυτό επίσης μετά λόγου γνώσεως, φοβερή δουλευταρού. Για το βιβλίο δεν έχω γράψει τίποτα κι ο χώρος τελειώνει, το ξέρω. Ισως μια άλλη φορά. Αρκούμενος προς το παρόν μόνο σ’ αυτό που έγραψε ο συγγραφέας - δημοσιογράφος Κώστας Στοφόρος, μεταξύ των άλλων: 'Ενα βιβλίο που διάβασα στα δύο μικρότερα παιδιά μου μέσα σε τρεις βραδιές, δεν με άφηναν να σταματήσω. Αν ήταν στο χέρι τους θα με κρατούσαν όλο το βράδυ, να το διαβάσουμε μια κι έξω'.

Χανιώτικα νέα(28.05.2012)

\

ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ

http://mobile.haniotika-nea.gr/product_info.php?products_id=97996

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ επί εκδηλώσεων αυτές τις μέρες για την 71η επέτειο της Μάχης της Κρήτης. Στο Μάλεμε, στα Σφακιά, στο Κουστογέρακο, στον Γαλατά, στον Πλατανιά, στην Κάντανο, στην Κίσαμο, στο Λιμανάκι της Νέας Χώρας... Σχεδόν σε κάθε γωνιά του Νομού μας και της Κρήτης γενικότερα...

ΤΟ ΜΑΛΕΜΕ εβάλανε οι Γερμανοί στο μάτι/ κι εκειά ’φήσαν το επίλεκτο το σώμα... αμανάτι. Οχι μόνο το Μάλεμε, Εννιαχωριανέ! Ολη την Κρήτη βάλανε στο μάτι. Κι απ’ όλη την Κρήτη πήρανε την απάντηση: Δεν την πατάτε εσείς μωρέ, την Κρήτη ανάθεμά σας! Τι κάνουμε σήμερα, το μέγα ζητούμενο!

ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ απ’ το ευρώ, δεν θα μας βγάλουν απ’ το ευρώ, θα μας βγάλουν απ’ το ευρώ, δεν θα μας βγάλουν απ’ το ευρώ, θα μας βγάλουν απ’ το ευρώ, δεν θα μας βγάλουν απ’ το ευρώ... Μαργαρίτα για μαργαρίτα δεν αφήνουν αμάδητη κάθε βράδυ στα τηλεοπτικά δελτία... Αμάν πια!

O ΚΟΣΜΟΣ καίγεται κι εμείς χτενιζόμαστε! Η ανεργία; Ποια ανεργία; Αργότερα. Το κλείσιμο των επιχειρήσεων; Ποιο κλείσιμο των επιχειρήσεων; Αργότερα... Η μείωση των δημοσίων εσόδων; Ποια μείωση των δημοσίων εσόδων; Αργότερα... Η λαθρομετανάστευση; Ποια λαθρομετανάστευση; Αργότερα... Ολα αργότερα... Απ’ τις 18 Ιουνίου κι ύστερα. Με την αναπαή μας!

ΧΩΡΙΣ νόημα η μονομερής καταγγελία του μνημονίου. Ναι σε Κυβέρνηση συνεργασίας. Δύο από τα βασικά σημεία των απαντήσεων του βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Σταθάκη σε συνέντευξή του στον εκ των συντακτών της εφημερίδας μας Γιάννη Λυβιάκη. Αν μιλούσαν όλοι στο ίδιο μήκος κύματος... Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση.

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ μαστίγιο στο γαλλικό καρότο. Αλλάζουν κατά που φαίνεται έστω κατά τι, τα πράγματα στην Ευρώπη υπέρ ημών. Το θέμα είναι ν’ αλλάξουν τόσο όσο χρειάζεται ν’ αλλάξουν για να τη... βγάλουμε καθαρή...

ΚΑΙΝΕ οι νέοι λογαριασμοί τον Ακη, όπως τους έχει καταγράψει λεπτομερώς στο 'ημερολόγιό' του. Verba volant, scripta manent, όπως έλεγαν οι Λατίνοι. Οι λέξεις πετούν, τα γραπτά μένουν. Αγαπά ο Θεός τον κλέφτη, μα καλλιά τον νοικοκύρη!

ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ ρεύματος σε σπίτι ηλικιωμένου. Μεγάλη η χάρη του Αγίου Αντι-Χαρατσίου του Εκτελεστικού. Αυτός είναι... άγιος κι όχι ο λεγόμενος Αγιος Μνημόνιος...

«ΟΙ ΛΑΟΙ δεν αποθνήσκουν ευκόλως· νεκροφανείας μόνον υφίστανται και επανέρχονται εις την ζωήν - αρκεί να μη ενταφιασθώσι ζώντες». Από τη Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

«Ο  ΓΕΡΩ-ΜΙΧΑΗΛΑΚΗΣ, 92 τόσων χρόνων, δέχτηκε το γερμανικό μπλόκο ατάραχος σαν να μην συνέβαινε τίποτε. Οταν όμως είδε πως Γερμανός στρατιώτης ξεκρέμασε το πολύτιμο αναμνηστικό των αγώνων του για τη Λευτεριά της Κρήτης, βρουχήθη σαν άγριο θηρίο κι έπεσε καταπάνω του Γερμανού: 'Ούλα κι ούλα, μα μόνο εκειά, μωρέ, μην αγγίζεις' και κύλισε το Γερμανό χάμω. Οι άλλοι Γερμανοί μπήκαν στο νόημα και παρά το ό,τι το κλίμα ήταν σκληρό, έκαμαν μαλακή μεταχείριση του Γερω-Καπετάνιου. Ενας απ’ αυτούς πρόλαβε και φωτογράφισε τη σκηνή. Ο Γερω Καπετάνιος οδηγήθηκε στη φυλακή, την άλλη μέρα όμως, τον άφησαν ελεύθερο». Στέλιος Καραγιαννάκης (περ. 'Κρητικά Γράμματα', τεύχος 7ον και 8ον, Απρίλιος - Μάιος 1973). 

«Κι αν ένα ακοίμητο σκουλήκι για καρδιά/ δεν είχες βάλει να με τρώει, θα σ’ αγαπούσα/ και μόνο από του Γκρέκο σου τη Μούσα,/ Κυρά του Πάθους, Παναγιά Μαυροματούσα!/ Θα σ’ αγαπούσα μόνο απ’ τον πυρσό,/ που έστησε πάνω απ’ τη ζωή το Αρκάδι,/ Δασκαλογιάννενα, μητέρα κι αδερφή,/ Θεών κι ηρώων, φλόγα στο σκοτάδι!/ Θα σ’ αγαπούσα για το θάμα του Μαγιού,/ που άστραψες, ήλιος κι έδωκες μονάχη,/ σε γη κι αιθέρα την ασύγκριτή σου Μάχη,/ εσύ μικρή, με τους Τιτάνες του κακού».

Από το ποίημα 'Κρήτη' της Σοφίας Μαυροειδή - Παπαδάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (25.05.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ (τ’ Αναληψίου όπως έλεγε η μάνα μου) σήμερα κι ο νους μου πάει στο Λιμνοπήγαδο, μια μαγευτική τοποθεσία μεταξύ Νίππους και Βαφέ. Εκεί μας οδηγούσαν στα μικράτα μου, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, τα βήματά μας. Από τότε που η βαφιανή ευσέβεια ύψωσε πάνε περίπου 55 χρόνια από τότε, σε μιαν άκρη του το εκκλησάκι τ’... Αναληψίου.

ΟΛΗΜΕΡΝΙΣ της μέρας στο Λιμνοπήγαδο! Η καλύτερή μας! Και βεβαίως ο... καθιερωμένος ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ Νιππιανακιών και Βαφιανακιών το... καλυτερότερο. Σαν το νερό περάσανε μέσα από τα χέρια μας τα χρόνια, σαν το νερό.
ΜΠΟΡΕΙ ΩΣ κράτος να έχουμε τα μαύρα μας τα χάλια, αυτό όμως δε σημαίνει ότι είμαστε σε διάλυση. Εναντίον κάθε ισοπεδωτικής λογικής ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος. Από κρίσεις η πατρίδα μας, άλλο τίποτα, μου είπε σε γενομένη συζήτηση προχθές.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ τύχη να γεννηθείς Ελληνας. Και είναι μεγάλη τύχη να πεθάνεις Ελληνας. Το ενδιάμεσο, όμως, είναι μεγάλη ατυχία. Ενα από τα έξυπνα (;) 'τσιτάτα' που κυκλοφορούν ευρύτατα στο Διαδίκτυο. Εξαρτάται και από εμάς να κάνουμε την ατυχία τύχη, η γνώμη μου.
ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου; Η σωστή απάντηση είναι ότι δεν μιλάνε, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν μιλάνε κάποιοι. Πάμε παρακάτω. Μπορεί να κάμει η μύγα αλώνι και να γυρίζει να μαλώνει; Η σωστή απάντηση είναι ότι δεν μπορεί, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν το κάνει. Αυτά για σήμερα. Και ο νοών νοείτω...
ΑΛΛΟΣ έχασκε κι άλλος θα μεταλάβει τελικά! Ξέρεις τι ’ναι να ’σαι σίγουρος ότι θα βάλεις στο τσεπάκι σου το βουλευτιλίκι, μ’ ό,τι αυτό σημαίνει και να ’ρχεται ο άλλος να σου το παίρνει; Είναι να μην τρελαίνεσαι;
ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ μετά τον άδικο χαμό του Χανιώτη σμηναγού Κώστα Ηλιάκη και η αλήθεια περιμένει ακόμα αποκατάσταση. Απαραίτητες οι εκδηλώσεις μνήμης. Λίγοι είναι εκείνοι που βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο για να υπερασπιστούν ιδέες και αξίες. Οπως τις υπερασπίστηκε ο 'Χρυσοφτέρουγος αετός' του Αιγαίου. Εξίσου απαραίτητη όμως και η αναζήτηση της αλήθειας για τον χαμό του.
ΠΟΙΗΜΑ Η αγάπη μας που το ζηλεύουν όλοι/ το λεν λουλούδια και πουλιά καθημερνή και σκόλη. Ασυναγώνιστος στις ερωτικές μαντινάδες ο Ηλίας ο Σταματάκης. Γνωστό αυτό. Είναι κατά που φαίνεται κι ερωτευμένος. Ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά...
ΝΑ ΚΑΜΕΙ τόσο σπουδαίους άθλους όσο αυτούς που έκαμε ο συνονόματός του ήρωας! Για την ποδοσφαιρική ομάδα του Ηρακλή Νεροκούρου η ευχή. Επί τη αναλήψει της προεδρίας του Δ.Σ. του από τον πολύπειρο παράγοντα Γιώργο Κοκολογιάννη. Καλή επιτυχία, συμπέθερε!
Ο Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ εκτιμούσε πολύ τον Φωκίωνα. Κάποτε, όταν βρισκόταν στην Ασία, του έστειλε ως δώρο 100 τάλαντα. Οταν έφεραν τα χρήματα στην Αθήνα, ο Φωκίων ρώτησε, γιατί τάχα ενώ υπάρχουν τόσοι πολλοί Αθηναίοι, ο Αλέξανδρος δίνει τόσα πολλά μόνο σε αυτόν. Και όταν οι απεσταλμένοι του είπαν 'γιατί μόνο εσένα θεωρεί άνδρα καλό και αγαθό', ο Φωκίων απάντησε: 'Ας με αφήσει λοιπόν να φαίνομαι και να είμαι τέτοιος πάντοτε'. Ετσι τα χρήματα επέστρεψαν στον Αλέξανδρο και αποδείχτηκε ότι ήταν πλουσιότερος εκείνος που δεν τα χρειαζόταν από εκείνον που τα έδινε. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας', Εκδ. 'Σαββάλας'.

«Λυπούμαι αν η τροπή του λόγου μου δεν είναι αυτή/ που αρμόζει στις ημέρες μας/ Κυρίες και κύριοι,/ Τίποτα δεν αρμόζει στις ημέρες μας/ κι επιπλέον συμβαίνει να ’μαι λυπημένη/ όπως όταν/ νιώθεις βαθιά στο σώμα σου αισθητό/ κάτι που ως τότε μόνον είχες κακοβάλει./ Ας αφήσουμε λοιπόν τ’ αστεία:/ ένα φίδι κι ας μην έφταιξε - θα το εξοντώσεις/ Τέτοια η δικαιοσύνη μας!/ Εχει τη μέση της και η άκρη - άκρη».
Από την ποιητική συλλογή του Οδυσσέα Ελύτη 'Μαρία Νεφέλη'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (24.05.2012)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
Το πρόσημο

Αναμφίβολα ζούμε μεγάλες στιγμές... τέτοιου απείρου κάλλους που σήμερα, φαεινή ιδέα κατέβασε η κούτρα μου να το... 'ελαφροβαρύνω' το παρόν σημείωμα για να είμαι -κι εγώ ο απλός πολίτης- εντός, εκτός και πάντα επί τα αυτά...
Τα... 'αυτά' είναι τα γνωστά 'αυτά' που διαδραματίζονται -εν μέσω προεκλογικής περιόδου- κι εμείς προσπαθούμε να τα... ακολουθήσουμε και να τα κατανοήσουμε!
Δεν θα σας ζαλίσω περισσότερο απ? ό,τι είστε ζαλισμένοι, μην φοβάστε αγαπητοί μου αλλά... καλού - κακού, έχετε στη δεξιάν σας και κάνα - δυο παναντόλ, καμιά ασπιρίνη, κάνα ντεπόν, μπορεί και να σας χρησιμεύσει!
'Μα τι λέει, τι γράφει;' αναρωτιέστε τώρα και με το δίκιο σας!
...Μπερδεμένος είμ? ο καψερός από την 'πολιτική και την παραπολιτική', τα 'ήξεις - αφήξεις', τα 'σου ?πα, μου ?πες μα... άλλα σου ?πα κι άλλα εννοούσα', τα 'μείον και τα συν', τα 'ναι μεν... αλλά' και τα τόσα άλλα 'χαριτωμενιάρικα' που σε καθημερινή βάση ακούμε, διαβάζουμε και βλέπουμε... στην πολιτική σκηνή-αρένα της χώρας!
Και εξακολουθητικά μένω με ανοικτό το στόμα μπροστά στην απίστευτη π...ρολογία πολλών από τους σωτήρες μας ή τους κατά φαντασίαν σωτήρες του Εθνους, οι οποίοι συνεχίζουν να 'παίζουν' με τη νοημοσύνη του κοσμάκη!
Δεν παραγνωρίζω βέβαια ότι η χώρα που γέννησε το δράμα, γέννησε και την κωμωδία, ότι η ίδια αυτή χώρα επίσης γέννησε όλους τους 'μεγάλους', αλλά και τους 'μικρούς' ανθρώπους που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με θετικό ή με αρνητικό πρόσημο έμειναν στην Ιστορία αυτού του τόπου!
Εχοντας το παραπάνω κατά νου, νιώθω πως τούτη τη δύσκολη για τον τόπο εποχή, όλοι αυτοί που βρίσκονται στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας με τις πράξεις τους, 'σχεδιάζουν' μπροστά από το όνομά τους το δικό τους πρόσημο, αυτό που θα τους αποδοθεί από την Ιστορία κι αυτό μου αρέσει!
Την ίδια στιγμή, όμως, σκέφτομαι πως το δικό του πρόσημο 'σχεδιάζει' και ο λαός ο οποίος επίσης κρίνεται από την Ιστορία...

Χανιώτικα νέα(23.05.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

«ΚΑΙ ΕΝΩ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ο κρητικός ήλιος διέγραφε γλυκύς την αιωνίαν τροχιάν του εις το ουράνιον θόλον, επεσκιάσθη αίφνης από τας μελανάς πτέρυγας των χαλυβδίνων γερμανικών οργάνων, που με αφάνταστον αγριότητα και με βουλιμίαν πρωτοφανή, ήρξαντο του έργου της καταστροφής», ιστορεί ο Στέλιος Σηφάκης (βλ. περ. 'Κρητικά Γράμματα' τεύχος 7ον, 8ον, Απρίλιος - Μάιος 1973).
ΠΡΙΝ ΑΠΟ 71 ΧΡΟΝΙΑ στις 20 του Μάη τα παραπάνω. Εύκολη δουλειά θεωρούσε την κατάκτηση της Κρήτης ο Χίτλερ. Σιγά το πράμα! Λογαριασμοί χωρίς τον ξενοδόχο, χωρίς τον κρητικό λαό, δηλαδή. Δεν την πατάτε εσείς μωρέ την Κρήτη, ανάθεμά σας!
ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΤΕ, άλλες σήμερα; Καμιά αντίρρηση. Το χρήμα είναι το σημερινό οπλοστάσιό τους. Ντυμένοι σαν φίλοι οι εχθροί μας. Υφέρπουν στις φλέβες του έθνους κάποιοι απ’ αυτούς.
ΤΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΛΑΟΣ κυβέρνηση είναι σχετικά εύκολο. Το δύσκολο είναι ν’ αλλάξει νοοτροπία. Απόλυτος είναι ώρες και φορές ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.
ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ Κρητικός! Είναι ευθύνη να είσαι Ελληνας! Προπάντων σήμερα. Δίχως εθνικιστικές κορώνες και λαϊκίστικες προσεγγίσεις. Η Ελλάδα πρέπει επιτέλους ν’ αρχίσει να παράγει περισσότερα απ’ όσα καταναλώνει. Ενα το κρατούμενο. Και βεβαίως να πατάξει τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Συν όλα τ’ άλλα. Τις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Αν δεν... δεν... κατέληξε ο φίλος μου.
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ από μια χώρα που έχει πρωθυπουργό Πικραμμένο, βουλευτή Βαρεμένο, αρχηγό κόμματος Καμμένο και λαό απογοητευμένο... Απ’ τα καλά που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο. Το χιούμορ, χιούμορ...
ΦΩΤΙΣΕ, ΘΕΕ ΜΟΥ, τσ’ Ελληνες τους χιλιοπροδομένους/ να στείλουν άξιους στη Βουλή κι όχι μαγαρισμένους. Στον Θεό εξακολουθεί να ’χει τα θάρρητά του ο Ηλίας ο Σταματάκης.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ Η ΠΡΩΤΗ ούτε η τελευταία τους μάχη αυτή που δίνουν τα παιδιά των 18 Μαΐων από χθες. Οπως και να το κάνουμε είναι πάντως μια σημαντική μάχη οι Πανελλήνιες Εξετάσεις. Καλή επιτυχία! Και ψηλά το κεφάλι!
«ΜΗ ΝΟΜΙΣΗΣ ΠΟΤΕ, με όσα κι αν πάθης κατά τον βίο σου, ότι απέκτησες την πείραν της ατυχίας· είναι αύτη τοσούτον ανεξάντλητος και ποικίλη, ώστε συνήθως μία και η αυτή, δύναται να μας εύρη απροκαλύπτους και να μας πλήξη εξ εκατόν ακόμη διευθύνσεων, υπό εκατό μορφάς, δι’ εκατόν τρόπων και εκατοντάκις κατά λεπτόν». Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΔΙΠΛΑΣΙΑΖΩ ΤΟ ΤΑΞΙΜΟ που σου έκανα, τις προάλλες Αγιε Φανούριο! Δυο λαμπάδες, και όχι μια, θα σου φέρω! Ισαμε το μπόι μου την πρώτη κι ίσαμε το μπόι του προϊσταμένου της Περιφερειακής Διεύθυνσης ΕΛ.ΤΑ. Κρήτης τη δεύτερη. Αν κάμεις το θαύμα σου και συνεχίσει να περνά μια φορά την εβδομάδα απ’ τα Τσικαλαριά ο ταχυδρόμος! Και μη χειρότερα.
«ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΩΝΑΖΕΙ ΑΠΟ τη μεριά του χωριού. Ανασηκώνομαι. Είναι’ ο στρατιώτης του Αλβανικού με το κομμένο πόδι. Κατεβαίνει και το κορμί του από τις αμασχάλες και κάτω ταλαντεύεται ανάμεσα στα δεκανίκια. Τον ακολουθεί ένας Γερμανός. Σταματά στη μέση του δρόμου, με ξεκούμπωτο το ποκάμισο και φουσκώνει το γυμνό του μπέτη: 'Βαράτε ’δω, σα είσαστε άντρες', φωνάζει. Εγω   ’χασα τον πόδα μου στην Αλβανία. Χτυπάτε με!'. Τον οδηγούνε κι αυτόν στο χαντάκι». Από το 'Μυθιστόρημα χωρίς μύθο' του Γιώργη Μανουσάκη: 'Οταν το πέλμα μας εταίριαζε με το χώμα'.

«...Βροντά κι αστράφτει ο ουρανός κι η θάλασσα φουσκώνει/ τα όρη αναταράσσουνται και τα βουνά βρουχούνται./ Κι ο Διγενής σέρνει φωνή από τον Ψηλορείτη./ Απού ’χει άρματα ας βαστά κι απού δεν έχει, ας βρίστει».
Από το ποίημα του Χριστόφορου Σταυρουλάκη (Αγελάτη)
'Η Κρήτη Αρκάδι γίνεται'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νεα (22'05'2012)

Χανιώτικα Νέα

Χανιώτικα Νέα
ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Aυτά κι αν είναι μαθήματα που μένουν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό και στην καρδιά των παιδιών! Αυτές κι αν είναι παιδαγωγικές πρωτοβουλίες! Τα παραπάνω τα έχω γράψει κι άλλη φορά στον Παιδότοπο και συγκεκριμένα στις 14 Ιανουαρίου 2012. Oταν φιλοξενήθηκαν εργασίες των παιδιών της Στ1 τάξης του 13ου Δημ. Σχ. Χανίων που αφορούσαν μια επίσκεψη τμημάτων του σχολείου τους στα Πεμόνια. Τα ξαναγράφω και σήμερα που φιλοξενούνται οι εντυπώσεις των παιδιών της Α’ και των παιδιών της Γ1 του ίδιου σχολείου, που μου είχαν ξωμείνει, μαζί με σχετικές φωτογραφίες για την ίδια επίσκεψη. Αλλά και οι εντυπώσεις των παιδιών του 2ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου - Νηπειαγωγείου Χανίων και των παιδιών των Ε1, Στ1 και Στ2 τάξεων του 17ου Δημ. Σχ. Χανίων που αφορούν μια καλλιτεχνική δραστηριότητα συνεργατικής δημιουργίας, με σχετικές φωτογραφίες.
Β.Θ.Κ.

13ο ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ
Από μια επίσκεψη στα Πεμόνια

Τους δύσκολους καιρούς της κρίσης, οι ανθρώπινες αξίες δοκιμάζονται και επαναπροσδιορίζονται. Υπάρχουν περιπτώσεις που η αξιοπρέπεια και η ανθρωπιά αναδεικνύονται περίτρανα και στέλνουν σε όλους μας αίσθηση αισιοδοξίας. Θα θέλαμε πραγματικά να ευχαριστήσουμε τον κ. Μανώλη και την κα Χρυσούλα Αρχαγγελάκη καθώς και τη θεία τους Μαρίκα, για τη ζεστή φιλοξενία, τον κόπο τους να μας περιποιηθούν και τη ζεστή τους καρδιά, όταν υποδέχτηκαν τμήματα από το 13ο Δ.Σ. Χανίων, στο σπίτι τους στο χωριό.
Οι δασκάλες των τμημάτων: Μαρία Λάλου, Ευτυχία Παπαδαντωνάκη,
Αρχοντούλα Λαχανοπούλου, Τριανταφυλλιά Γιαννουλάκη

Δουλέψαμε σε δυάδες και τριάδες στην τάξη μας και μοιραστήκαμε τις αναμνήσεις μας από την επίσκεψη.
1η ομάδα: Ζημώσαμε ψωμί, το βάλαμε στο φούρνο και μύρισε η γειτονιά. Πήραμε ψωμάκι φεύγοντας για το σπίτι μας. Φάγαμε εκεί πολλά και ωραία φαγητά.
2η ομάδα: Φάγαμε λουκάνικα, μπριζόλα, σουβλάκια, ξεροτήγανα, πορτοκαλάδα, μελομακάρονα καλιτσούνια, παξιμάδι με ντομάτα τριμμένη, ψητή πατάτα στο φούρνο με τυρί. Ηταν όλα πάρα πολύ νόστιμα.
3η ομάδα: Θυμόμαστε το ζεστό ψωμί που φάγαμε μόλις βγήκε από το φούρνο.
4η ομάδα: Δε θα ξεχάσουμε πόσο καλοί και ευγενικοί ήταν αυτοί οι άνθρωποι. Μας άρεσε η ζεστασιά από το μεγάλο τζάκι που έφτιαχναν την τσικουδιά.
5η ομάδα: Οταν φεύγαμε πήραμε ο καθένας μας από ένα ψημένο ψωμί. Το πήγαμε στο σπίτι και οι γονείς μας είπαν ότι ήταν πολύ νόστιμο!
6η ομάδα: Μας άρεσε το ωραίο χωριό, με την ησυχία και την πρασινάδα του.
7η ομάδα: Είχε πλάκα όταν όλοι περιμέναμε στη σειρά στην τουαλέτα του σπιτιού για να πλύνουμε τα χέρια μας.
8η ομάδα: Μας άρεσε το μεγάλο καζάνι που βγάζανε την τσικουδιά και το ψωμί που ζυμώσαμε μόνοι μας.
Τα παιδιά των τμημάτων Α1 και Α2

Τη φετινή σχολική χρονιά πήγαμε στα Πεμόνια. Εκεί ένας κύριος μας υποδέχτηκε με χαρά και μας έδειξε πως φτιάχνεται η τσικουδιά και το ψωμί.
Για να φτιάξουμε την τσικουδιά είχε μεγάλη διαδικασία. Επρεπε να βάλουμε τα στράφιλα σε ένα μεγάλο καζάνι και να ανάψουμε τη φωτιά. Μετά ο ατμός από το καζάνι πήγαινε σ’ ένα σωλήνα και από κει έβγαινε η τσικουδιά. Εντυπωσιαστήκαμε όταν άνοιξε το καζάνι με τα στράφιλα. Το ζουμί τους έμοιαζε με λάβα.
Υστερα μάθαμε την τέχνη του ξυλόφουρνου. Μας εξήγησαν πώς ζυμώνεται και πώς ψήνεται το ψωμί. Παρακολουθούσαμε όλοι με μεγάλο ενδιαφέρον. Μόλις τελείωσε η ξενάγηση καθίσαμε όλοι μαζί και απολαύσαμε το φαγητό που μας πρόσφεραν. Φάγαμε ζεστό ψωμί, κρέας με πατάτες και ντάκο. Οταν φεύγμαε μας έδωσαν από μισό καρβέλι ψωμί να το πάρουμε στα σπίτια μας.
Ευχαριστούμε τον κύριο και τις κυρίες που μας υποδέχτηκαν με τόση καλοσύνη και πήραμε το δρόμο του γυρισμού.
Περάσαμε πολύ ωραία και ενθουσιαστήκαμε από τα καινούργια πράγματα που μάθαμε.
Ελπίζουμε να πάμε κι άλλη μια τέτοια εκδρομή!

Οι μαθητές του Γ1



'Μου άρεσε που είχαν έρθει εδώ και κάναμε ένα έργο με μια μαθήτρια του άλλου σχολείου, που πήγαμε κι εμείς στο άλλο σχολείο και είδαμε τη μεγάλη αυλή τους και φτιάξαμε μια ζωγραφιά μαζί με μια δασκάλα. Ηταν ωραία και που κουβέντιασα με ένα δάσκαλο του άλλου σχολείου'.
2ο Ειδικό Δημ. Σχολείο Χανίων



2ο ΕΙΔ. ΔΗΜ. - ΝΗΠ. ΚΑΙ 17ο ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ
Ανοίξαμε μαζί τα χέρια μας και τα καταφέραμε

Τα παιδιά από το 2ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο - Νηπειαγωγείο Χανίων και από τις Ε’ και ΣΤ’ τάξεις του 17ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων, συνεργάστηκαν και δημιούργησαν εικαστικά έργα στο πλαίσιο της δράσης 'Αποτυπώματα 2012' που οργανώνει το Μουσείο Βορρέ (Παιανία Αττικής) και ο Σύνδεσμος Κοινωνικής Ευθύνης για παιδιά και νέους, με την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας. Τα έργα φιλοτεχνήθηκαν από τα παιδιά σε δύο συναντήσεις στα σχολεία μας, με την καθοδήγηση των δασκάλων τους και εκτέθηκαν σε έκθεση στο Μουσείο Βορρέ από 16-25 Μαρτίου 2012.




'Μου άρεσε όταν πάιξαμε μαζί με τα παιδιά και όταν ζωγραφίσαμε. Ολα τα παιδιά ήτανε καλά παιδιά και ήτανε καλοί και οι δάσκαλοί τους.
Κάναμε βόλτες και μου δείξανε πού παίζουνε όταν σχολάνε. Θα ήθελα να ξαναπάμε για να δω τους φίλους μου!'

2ο Ειδικό Δημ. Σχολ. - Νηπ/γείο Χανίων




'Πάρα πολύ καταπλητική εμπειρία, θέλω να ξαναπάω. Μου άρεσε το σχολείο τους!'
2ο Ειδικό Δημ. Σχολ. - Νηπ/γείο Χανίων

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

«Η  Ρωμανια κι αν επέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλο». 19 Μαΐου σήμερα, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. Δέκα μέρες πριν απ’ την επέτειο της Αλωσης της Πόλης. Μην ξεχνιόμαστε, μέσα στον προεκλογικό θόρυβο...

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ μέσα σε λίγες μέρες/ δεν ήταν απαραίτητη... υπήρχανε κι οι βέρες. Με το ζόρι παντρειά δεν γίνεται, Εννιαχωριανέ! Πάνε εκείνες οι εποχές με τα προξενιά.
ΑΠΟ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ λοιπόν. Στις 17 Ιουνίου, ως γνωστόν οι επόμενες. Τι θα λέγατε αν γίνονταν στις 22 Ιουλίου οι μεθεπόμενες; Κάλπες στις ανά την Ελλάδα παραλίες. Το θέαμα! Για όλη την Ευρώπη και όχι μόνο!
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ, ΠΡΑΓΜΑ ΑΠΙΘΑΝΟ, πάρει αυτοδυναμία ένα κόμμα στις εκλογές του Ιουνίου, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να σχηματίσει μόνο του κυβέρνηση. Ο τόπος χρειάζεται κυβέρνηση συνεργασίας. Οχι μόνο δύο, αλλά περισσότερων κομμάτων... Παραέχουμε μείνει πίσω. Σαφής ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος που συστήσει να χαμηλώσουν απ’ όλους οι τόνοι.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ να χτίζεις παλάτια/ ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια... Παντός καιρού τούτο το λαϊκό άσμα, ε;
MEIΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ του προέδρου και των υπουργών της κυβέρνησης κατά 30%. Μείωση των οικονομικών κονδυλίων που δίδονται στα υπουργικά γραφεία. Μείωση των συνεργατών που ασχολούνται στους υπουργούς και υφυπουργούς. Υπογραφή απ’ τα μέλη της κυβέρνησης ενός κώδικα δεοντολογίας, που αναφέρει ότι το καθένα θα πρέπει να απέχει από κάθε σύγκρουση συμφερόντων. Αυτά εις... Παρισίους! Αμα τη αναλήψει του πρώτου Υπουργικού Συμβουλίου του Φρανσουά Ολάντ.
ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΤΟΠΟ τον Μάη μήνα βρέχει! Κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρό μου. Μπουμπουλιασμένος ο ουρανός, έτοιμος για βροχή. Μπορεί και να μην βρέξει, όμως. Μπορεί...
ΤΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ’ΡΧΕΤΑΙ μια φορά την εβδομάδα ο ταχυδρόμος, στα Τσικαλαριά, όπου μένω! Κάμε Αγιε Φανούριε, το θαύμα σου κι εγώ ξια μου! Μια λαμπάδα ίσαμε το μπόι μου σου τάζω! Βρε που φτάσταμε!
ΕΛΕΝΗ, ΛΕΝΑ, ΕΛΕΝΑ, Κωνσταντίνα, Κωστούλα, Κωνσταντίνε, Κώστα, Κωστή, Κωστάκη και βέβαια Λίλη, χρόνια πολλά και καλά, από σήμερα για μεθαύριο!
«ΜερικΕΣ ΦΟΡΕΣ ρωτούν 'γιατί ΑΕΚ'; Η απάντηση είναι η απλή πραγματικότητα. Κωνσταντινούπολη: Αν βρείτε τον εαυτό σας να κλαίει για την εξαφανισμένη, μια ημέρα, πατρίδα, για τη νοσταλγία αυτής, η πατρίδα γίνεται η ΑΕΚ. Δεν επιλέγουν την ΑΕΚ. Η ΑΕΚ θα τους επιλέξει. Το θέμα ΑΕΚ είναι πόθος. Εχει μείνει πίσω από τη μικρή παιδική ηλικία». Εχω την εντύπωση ότι για σένα τα ’γραψε αυτά, Μήτσο, ο Τούρκος δημοσιογράφος, οπαδός της Ενωσις, Ζενέλ Γιανίν Ντακχάν για λογαριασμό του Eurosport.com
Ο  ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΟΡΙΣΕ τον άνθρωπο ως 'ζώο με δύο πόδια και χωρίς φτερά' και ο ορισμός αυτός έγινε δεκτός με ικανοποίηση. Ο Διογένης όμως μάδησε έναν κόκορα και τον πήγε στη σχολή του Πλάτωνα λέγοντας: «Αυτός είναι ο άνθρωπος κατά τον Πλάτωνα». Ετσι προστέθηκε στον ορισμό το «και με πλατιά νύχια» (Πηγή: Διογένη Λαέρτιου: 'Διογένης ο Κυνικός').

«Εναν παιδίν, καλό παιδίν, έρχεται κι ανεγνώθει./ Σιτ’ αναγνώθ’, σίτε και κλαίει, σίτε κρούει την καρδίαν./ Αϊλί εμάς, και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία./ Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια/ κι Αϊ Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται./ - Μη κλαις, μη κλαις, Αϊ-Γιάννε μου και δερνοκοπισκάσαι/ - Η Ρωμανία πέρασεν, η Ρωμανία πάρθεν./ - Η Ρωμανία κι αν επέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο».
Από ένα δημοτικό τραγούδι του Πόντου για την άλωση της Πόλης.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (19.05.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΞΥΠΝΑΣ, όπως πάντα, πρωί! Πριν ακόμα κάνει την εμφάνισή του ο ήλιος απ’ την ανατολή. Και να ’ρχεται στον νου σου ο στίχος του Μιχάλη Γρηγοράκη, του αξέχαστου 'μίγρη'. 'Ω σ’ είδα Γη στην πιο γλυκιά και πιο καλή σου ώρα!'. Και να συνειδητοποιείς ότι συμπληρώθηκαν τον φετινό Μάη τέσσερα κιόλας χρόνια απ’ το φευγιό του!

ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ Ημέρα, αλλά και την Ευρωπαϊκή Νύχτα των Μουσείων, γιορτάζει απόψε το Μουσείο Τυπογραφίας. Σίγουρα θα μας βλέπεις από κει που βρίσκεσαι απόψε, Μιχάλη! Και βέβαια θα χαμογελάς ευχαριστημένος, μ’ εκείνο το 'σγουρό' γελάκι σου. Και εδώ είναι τα κόπια σου, τα κόπια μιας ζωής!
ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ αυτού... Πικραμμένος. Για να γελάσει και λιγάκι το χειλάκι κάθε πικραμένου. Και για να μας κεράσει τον πικρό καφέ της παρηγοριάς.
Η ΟΠΟΙΑ κυβέρνηση, όσο κακή κι αν είναι, είναι καλύτερη από τη μη κυβέρνηση; Ο Ιωάννης Χρυσόστομος έχει πει, πάντως, ότι από έναν κακό άρχοντα είναι προτιμότερη η αναρχία. Δεν εννοούσε μια εκλεγμένη απ’ τον λαό κυβέρνηση όμως.
«ΤΟ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ την Ελλάδα να καταρρεύσει και ακόμα χειρότερα να την ωθήσεις προς την κατάρρευση δεν λύνει το πρόβλημα. [...]. Το πρόβλημα είναι συστημικό και δεν περιορίζεται σε μια μόνο χώρα ή ακόμα σε μερικές χώρες. Οι συνέπειες από την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα θα μπορούσαν να είναι ισοπεδωτικές». Αυτά (www.Sofokleous.gr) απ’ τον Ντάνι Γκάμπεϊ, διευθυντή της λονδρέζικης εταιρείας συμβούλων Fathom Finiacial Consulting. Για ενημέρωση.
ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ! Γρήγορα στο μαντρί για να κυνηγήσουμε όλοι μαζί τον λύκο που κόβει βόλτες απ’ έξω! Βουλωμένο γράμμα διαβάζετε. Καταλαβαίνετε...
ΕΠΙΔΗΜΙΑ κλοπών στο Λιμανάκι της Νέας Χώρας διαβάζω στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας. Να ’ταν μόνο στο Λιμανάκι καημός δεν ήτανε! Εδώ μέχρι και τους χάλκινους σταυρωμένους βγάζουν και παίρνουν απ’ το νεκροταφείο των Τσικαλαριών, για παράδειγμα! Ο κλέψας του κλέψαντος...
ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ διατροφή για να τα... εκατοστίσετε, μας λέει μια νέα ιταλική επιστημονική έρευνα (βλ. 'Χ.Ν.', 16.5.2012). Φάβα, λαδόξιδο, κρασί, ελιές και παξιμάδι/ της κρητικής διατροφής δεν θα της βρεις ψεγάδι. Η σχετική μαντινάδα από τον Ηλία τον Σταματάκη.
ΧΑΡΑΣ (;) ευαγγέλια! Βρήκε δουλειά, λέει. Σερβιτόρος σ’ ένα μαγαζί στο Λιμάνι, λέει. Δυο μέρες την εβδομάδα, λέει. Θα παίρνει 30 ευρώ μεροκάματο, λέει. Υγεία να ’χουμε, λέει. Να κάνει απόσβεση τα που ξόδεψαν οι γονείς του για να τον σπουδάσουν, λέει!
«ΕΙΔΕ πρώτη ντου βολά το γιαλό ο Τρουλαύτης ν’ απλώνεται ομπρός του, τονε ρέχτηκε και μια και δυο τ’ αποφασίζει να κολυμπήσει. Γδύνεται, βουτά, μα όντιμως δεν εκάτεχε να κολυμπά κι ετσά αρχίνηξε να βουλιάζει. Κάνει να βαστηχτεί στον αφρό μα δώρος. Μανίζει τοτεσάς, βγαίνει όξω, ξανοίγει τη θάλασσα και κάνει: 'Δαιμόνοι μέσα τζη για θάρασσα· κοτζάμου καράβια σηκώνει κι ένα Σφακιανό δεν μπορεί να σηκώσει'». Από τις 'Εύθυμες Κρητικές Ιστορίες' του Μιχάλη Γρηγοράκη.

«Ω σ’ είδα Γη στην πιο γλυκιά και πιο καλή σου ώρα/ και σ’ είδα τόσο όμορφη, που άλλου θνητού τα μάτια/ φοβάμαι πως δεν σ’ είδανε τόσο όμορφη ως τώρα./ Είχες θαρώ στην όψη σου μια τέτοια λαμπεράδα/ που λες πως μιαν απόκοσμη σε στόλιζε ομορφάδα».
Από την ποιητική συλλογή 'Ρίμες νοσταλγικές' του Μιχάλη Γρηγοράκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (18.05.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ τελικά δεν απατούσαν. Το θαύμα, γιατί για θαύμα επρόκειτο, του σχηματισμού κυβέρνησης, δεν έγινε. Μετέωρη η πατρίδα. Μετέωρα και τα ερωτήματα του Ποιητή: «Να γίνει η φύρα φύραμα;/ Ζυμάρι για καινούργια όνειρα ή 'φθορά';».

ΑΠ’ ΕΔΩ τους είχε απ’ εκεί τους είχε τους πολιτικούς αρχηγούς και μόνους κι όλους μαζί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά μηδέν στο πηλίκον. Ο καθένας τους, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, ξάνοιγε τον παύλο του, τα ψηφαλάκια στην προκειμένη περίπτωση, δηλαδή.
ΠΑΥΛΟ ΣΤΗΝ κρητική διάλεκτο λέμε το στενόμακρο ψωμί που του κάνουμε εγκοπές για να γίνουν τα παξιμάδια, αφού θα ξαναψηθεί στον φούρνο. Παύλο λέμε και τους καρπούς του καλαμποκιού μαζί με το στέλεχός τους (βλ. και το 'Λεξικό' του Αντώνη του Ξανθινάκη).
Η ΟΠΟΙΑ κυβέρνηση σχηματιζόταν, αν τελικά σχηματιζόταν, με τα δεδομένα που υπήρχαν, θα ήταν τελικά μια αδύναμη κυβέρνηση, που θα έπεφτε στην πρώτη δυσκολία. Με την έννοια αυτή οι νέες εκλογές μπορεί και να αποδειχτούν σωτήριες. Είναι κι αυτό μια άποψη, Γιώργη!
ΔΥΟ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ, μια στο καρφί και μια στο πέταλο, από τον Εννιαχωριανό. Η πρώτη: Ο Τσίπρας π’ έλαβε εντολή είχε την ευκαιρία/ να ορκιστεί πρωθυπουργός να γράψει ιστορία. Η δεύτερη που έρχεται σαν συνέχεια της πρώτης: Ομως ζητάει εκλογές για αυτοδυναμία/ θέλει τη νίκη καθαρή και όχι στα σημεία.
ΣΤΟ ΙΔΙΟ περίπου μήκος κύματος και η τελευταία μαντινάδα που μου έστειλε, μέσω κινητού, όπως πάντα, ο πρώτος... κατά τα πρεσβεία μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης: Πάλι στις κάλπες μας τραβούν του έθνους οι πατέρες/ κι ο Τσίπρας με τον Σαμαρά θαρρώ θα βάλουν... βέρες. Αλλο πάλι και τούτο!
«ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ που χρειαζόμασταν ένα καλό καπετάνιο, διότι ως γνωστό ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται... αλλά που ’ν’ τος; Εγώ βλέπω μόνο... μούτσους». Το σχόλιο που έκανε στη σελίδα μου στο Βιβλίο των Προσώπων η φίλη Ξανθίππη Αντωνάκη - Γαροφαλάκη.
ΒΑΦΤΙΣΑΝ, λέει, βοσκότοπο τη Σαμαριά για να εισπράξουν αποζημιώσεις τριακόσιοι περίπου κτηνοτρόφοι. Πάλι καλά που γλύτωσε το βάφτισμα το Λιβυκό Πέλαγος!
«ΟΤΑΝ Ο δαΙμων αποφασίζη να σε σύρη προς την καταστροφήν σου, δεν σε ωθεί προς αυτήν· σε έλκει». Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ του Αλκιβιάδη ήταν συχνά προκλητική, αλαζονική, αλλά και αλλόκοτη. Εμφανιζόταν στην αγορά με εξεζητημένα ρούχα, προκαλώντας την αισθητική των Αθηναίων. Είχε ντύσει την ασπίδα του με χρυσάφι και πάνω της είχε βάλει να σκαλίσουν όχι κάποιο έμβλημα των προγόνων του, αλλά έναν έρωτα που κρατούσε στο χέρι του έναν κεραυνό. Ομως, ενώ οι τρόποι του πολλές φορές θύμιζαν τύραννο και προκαλούσαν τρόμο, οι Αθηναίοι δεν τολμούσαν να αντιδράσουν. Ο Αριστοφάνης περιγράφοντας τη διάθεση του λαού προς τον Αλκιβιάδη, είχε πει: «Τον ποθούν, τον μισούν, αλλά δεν θέλουν να τον χάσουν». Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.

«Να γίνει η φύρα φύραμα;/ Ζυμάρι για καινούρια όνειρα η φθορά;/ Την ερημιά να σπείρει να καλλιεργήσει/ η ρίμα;/ Μωρ’ μια χαρά τα λες εσύ/ και τα ταιριάζεις βολονταριστάκο μου./ Αλλά τα πράγματα/ πιο ζόρικα απ’ τα γράμματα/ κι από τα παιχνιδίσματά τους/ και δεν αρκεί η μηχανή του ήχου/ Εχουν το πείσμα τους τα πράγματα/ Μηδέ σε καλοπιάσματα ενδίδουν/ σε μεταμεσονύχτιες εκκλήσεις απενενοημένων/ μηδέ στις σολωμωνικές της μούσας».
Από το ποίημα 'Παιγνίων παίγνια' του Παντελή Μπουκάλα.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (17.05.2012)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Δύο... τα ενδεχόμενα
Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Ο λαός καλείται και πάλι στις κάλπες! Τελικά, όπως φαίνεται, υπάρχει πολύ ψωμί ακόμη κι ο δρόμος είναι πολύ μακρύς για να μπορέσουμε να φτάσουμε σε μια κάποια λύση!
Ωστόσο, από όσα συνέβησαν από την 6η Μαΐου και μετά, τα συμπεράσματα που βγαίνουν είναι πάρα πολλά, αλλά σήμερα θα παρουσιάσω μόνο ένα από αυτά, το οποίο οδηγεί σε δύο ενδεχόμενα: Ή οι επερχόμενες εκλογές θα αναδείξουν κυβέρνηση αυτοδύναμη ή δεν θα αναδείξουν.
Αν, όμως, ο σοφός λαός δεν θελήσει να βγάλει κυβέρνηση αυτοδύναμη, δύο θα είναι τα ενδεχόμενα:
Ή να προχωρήσουν οι πολιτικοί μας ταγοί σε κυβέρνηση συνεργασίας ή να μην καταφέρουν και πάλι να τα βρουν!
Κι αν δεν καταφέρουν να λύσουν τις διαφορές τους, αλλά τραβά ο καθείς τον δρόμο του, δύο είναι τα ενδεχόμενα:
Ή να πάει αυτός ο τόπος ο μικρός, ο μέγας στον... βρόντο κι εμείς όλοι μαζί του ή να τη σκαπουλάρουμε και να ξαναοδηγηθούμε στις κάλπες!
Κι αν είμαστε τόσο 'τυχεροί' και δεν γκρεμοτσακιστούμε, αλλά μπορέσουμε να ξανα-μανα-πάμε σε εκλογές, δύο είναι τα ενδεχόμενα:
Ή να ψηφίζουμε τα ίδια και τα ίδια μέχρι να τα βρουν μεταξύ τους ή να μη πάει κανένας μας να ψηφίσει!
Αν δεν πάει όμως κανένας μας να ψηφίσει και τους αφήσουμε μονάχους τους να αποφασίσουν για τις τύχες μας, δύο είναι τα ενδεχόμενα:
Ή να πάρουν επιτέλους το μήνυμα του λαού και επέλθει η πολυπόθητη λύση ή να συνεχίσουν αυτοί να αντιμάχονται μη μπορώντας να δικαιώσουν όλους εμάς που τους ψηφίσαμε!
Αν όμως φτάσουμε σε αυτό το σημείο να έχουμε αντιπροσώπους που δεν μπορούν να βάλουν την Ελλάδα πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον, ε, τότε τι να πω!
Είμαστε άξιοι της όποιας μοίρας μας!

Χανιώτικα νέα (16.05.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ, όπως δείχνουν τα πράγματα, ολοταχώς για νέες εκλογές; Ή μήπως όχι; Ούτως ή άλλως πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Μ’ όλους τους ανέμους ενάντιους...

ΟΝΤΕΝ ΟΡΓΙΣΤΕΙ Ο ΘΕΟΣ του μελίντακα του δίνει φτερά. Αυτή την παροιμία χρησιμοποίησε προχθές... σε κάποια φάση ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος σε μια τηλεφωνική μας κουβέντα. Με αφορμή το διαφαινόμενο αδιέξοδο για σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ απ’ την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Σωστό αυτό. Σωστό όμως και το άλλο. Το όποιο λάθος μπορεί να διορθωθεί στην αμέσως επόμενη κάλπη. Κι αν δεν διορθωθεί στην επόμενη, θα διορθωθεί στη μεθεπόμενη, στη μεθ-μεθεπόμενη, στη μεθ-μεθ-μεθεπόμενη...
«ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΟΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ, φοβόμαστε μήπως χαθούμε στην ίδια μας τη χώρα. Θέλουμε να έχουμε μέλλον εδώ, θέλουμε να έχουμε μέλλον στην Ελλάδα». Αυτά. μεταξύ των άλλων, είπε με δάκρυα στα μάτια και με σπασμένη τη φωνή η 17χρονη μαθήτρια του 6ου Γενικού Λυκείου Καβάλας Δανάη - Αρσενία Φιλίδου, παραλαμβάνοντας το βραβείο καλύτερης εμφάνισης εφημερίδας Λυκείου στον 19ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μαθητικών Εντύπων της εφ. 'ΤΑ ΝΕΑ'. Ακούει κανείς;
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ απ’ το παράθυρό μου. Ανοιξη καιρού. Παντοκράτορας ο ήλιος στο γαλάζιο στερέωμα. Χελιδόνια που φτεροκοπούν το αύριο των παιδιών τους. Η άχνα της γης. Η ευωδία των λουλουδιών. Τέλος διαλείμματος.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ. Πριν απ’ τη διεξαγωγή του φάιναλ φορ Ευρωλίγκας μπάσκετ στην Κωνσταντινούπολη όλοι έλεγαν ότι ο Ολυμπιακός δεν παίρνει το κύπελλο με καμία κυβέρνηση. Κι όμως ο Ολυμπιακός πήρε το κύπελλο πραγματικά με καμία κυβέρνηση.
ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ πάντα θα σ’ αγκαλιάζει/ και στην καρδιά μου εύχομαι ολοχρονίς να λιάζει. Η απάντηση της μάνας, της όποιας μάνας, ακόμα κι αν έχει πεθάνει, στο παιδί της, για τις ευχές του, προχθές. Κατά τον μαντιναδολόγο μας Ηλία Σταματάκη.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΟΥ έφερα λουλούδια προχθές, δεύτερη Κυριακή του Μάη, Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, μάνα! Για δεύτερη χρονιά στο μνήμα σου. Σου άναψα το καντήλι, σου είπα όλα τα νέα, με όλες τις λεπτομέρειες, όπως ήθελες, γέμισα τις μπαταρίες μου κι έφυγα. Και του χρόνου!
«Ο  ΚΙΜΩΝ, ΜΕΤΑ  τις νίκες του εναντίον των Περσών, απέκτησε πολλά χρήματα τα οποία όμως τα ξόδευε για χάρη των Αθηναίων. Από τα κτήματά του αφαίρεσε τους φράχτες για να παίρνουν άφοβα τους καρπούς οι ξένοι, αλλά και οι Αθηναίοι πολίτες. Κάθε μέρα στο σπίτι του παρέθετε γεύμα λιτό, αλλά αρκετό για πολλούς. Στο σπίτι του έμπαινε όποιος φτωχός ήθελε και έτρωγε. Οταν ο Κίμων έβγαινε, στην πόλη τον ακολουθούσαν συνήθως καλοντυμένοι νεαροί, οι οποίοι άλλαζαν τα ρούχα τους με τα ρούχα των φτωχών που συναντούσαν. Οι ίδιοι νέοι, στην αγορά, πλησίαζαν τους τίμιους φτωχούς και σιωπηλά τους έβαζαν στο χέρι χρήματα». Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας.'

«Μια που έρχεται η ώρα για εκλογές/ μια κυβέρνηση θα φτιάξουμε που λες./ Μια κυβέρνηση που θα ’χει αποδοχή και θα δώσει στον λαό προοπτική./ Υπουργό Οικονομίας τον κυρ Μήτσο,/ τον μανάβη που ’χει 4 παιδιά/ Υπουργίνα Γεωργίας την Ελένη/ που η μέρα της νυχτώνει στα καπνά/ Υπουργό για την Παιδεία την Αρχή,/ τον υπέροχο φτωχό καθηγητή/ Που διδάσκει μεροδούλι τα παιδιά μας/ και τα λόγια του χαϊδεύουνε τ’ αφτιά μας./ Και πρωθυπουργό βεβαίως,/ θα ’χω εσένα που ’σαι νέος/ κάθε μέρα να τα χώνεις/ καθεστώτα να μην σηκώνεις {...}».
Από το τραγούδι 'Η κυβέρνηση' του Γιάννη Ζουγανέλη
(στίχοι: Γιάννη Δουλτσίνου).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (15.05.2012)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Κρήτη: Ονειρο Μέγα!

Γιατί εκεί, κι ας την ισοπέδωσαν οι ναζί, μαζί με την ψυχή του κόσμου, 'η Κρήτη θεμέλιο μαρτυρίας/ φλόγες σβήνει με αντιστάσεις/ Και ανακράξεις ειρήνης [...] Κι έτσι το θείο σώμα της νήσου/ Με κρίνα στεφανωμένο, με αίμα διαποτισμένο/ Με όνειρα ανυψωμένο αντιμάχεται'.

'Κρήτη: Ονειρο Μέγα', ο τίτλος της προτελευταίας (19ης!) ποιητικής συλλογής του και εκλεκτού συνεργάτη της εφημερίδας μας, καταξιωμένου δημοσιογράφου και σπουδαίου, κυρίως πολιτικού, ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη. Από τις εκδόσεις 'Κεδρισός' στα Χανιά, με επιμέλεια του Κωνσταντίνου Νταντινάκη και ηλεκτρονική στοιχειοθέτηση και σελιδοποίηση της Εφης Μικελάκη. Να πρωτοπαρουσιαστεί στην Κάντανο, αυτή του η ποιητική συλλογή, που έρχεται σαν συνέχεια της 'Νήσου' λογάριαζε ο Ποιητής. Γιατί εκεί, κι ας την ισοπέδωσαν οι ναζί, μαζί με την ψυχή του κόσμου, 'η Κρήτη θεμέλιο μαρτυρίας/ φλόγες σβήνει με αντιστάσεις/ Και ανακράξεις ειρήνης [...] Κι έτσι το θείο σώμα της νήσου/ Με κρίνα στεφανωμένο, με αίμα διαποτισμένο/ Με όνειρα ανυψωμένο αντιμάχεται'. Δεν έγινε αυτό ούτε τον Οκτώβρη, όπως είχε δημόσια προαναγγελθεί ούτε αργότερα. Δεν το επέτρεψαν οι συνθήκες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έπαψε να είναι στις προθέσεις του. Και ως οφειλόμενος φόρος τιμής στο Ολοκαύτωμα της Καντάνου. Οπως και μια παρουσίαση στον 'Χρυσόστομο', όπου θα ακουστεί επίσης η ομώνυμη με τον τίτλο της συλλογής καντάτα του Θόδωρου Αντωνίου. Το ποίημα αυτό, το έγραψα κλαίγοντας, μου λέει εξομολογητικά, σε μια τηλεφωνική μας κουβέντα ο Ποιητής, που πιστεύει απόλυτα ότι ο Ικαρος δεν είναι μια τελειωμένη ιστορία. Με αφορμή το εξώφυλλο, που φιλοξενεί σχέδια του νεοβυζαντινού ζωγράφου Γιάννη Μητράκα από τον 'κύκλο Ικαρος 1995', η αναφορά. Αυτοί που ισοπέδωσαν την ψυχή του κόσμου, επανέρχονται σήμερα, μου λέει κάποια στιγμή... Προφανής ο ρόλος των ποιητών. Δεν θα αλλάξουν με την ποίησή τους τον κόσμο, εντάξει! Μπορούν όμως, να βοηθήσουν με την ποίησή τους τους ανθρώπους ν’ αλλάξουν, για ν’ αλλάξουν αυτοί με τη σειρά τους τον κόσμο: 'Εδώ υπάρχει η Κάντανος/ Εδώ υπάρχει η Κρήτη/ Εδώ υπάρχει ο κόσμος/ Ονειρο Μέγα'.

Τα άσπρα σύκα της Σμύρνης
Τον ανακάλυψα τις προάλλες τυχαία σερφάροντας στο Διαδίκτυο (www.mikrasiatis.gr και omogeneia.ana-mpa.gr). Και κοντά σ’ αυτόν και τη δική του Ελλάδα. Για τον 'ωραίο ως Ελληνα', για να χρησιμοποιήσω τη φράση του Νίκου Εγγονόπουλου, σπουδαίο ελληνικής καταγωγής Μεξικανό λογοτέχνη Ομέρο Αρίτζις ή Ομηρο Αριτζή επί το ελληνικότερο, ο λόγος. Δεν μιλεί ελληνικά, δεν του τα έμαθε ο πατέρας του (γεννήθηκε στα Θείρα της Μικράς Ασίας) κι αυτό είναι το παράπονό του. Τον έχει μεγαλώσει, όμως, με την ιστορία του, την ιστορία της διασποράς, με την τραγωδία της Σμύρνης...  'Πριν διασχίσουμε χωριστά,/ στην αγκαλιά του παγωμένου χάρου/ τα όρια του Αδη/ και στον απροσδιόριστο ορίζοντα/ σμίξαν οι σκιές μας/ με εκείνες των ζώντων και των πεθαμένων, θέλω πατέρα μου/ να ξανάρθω μαζί σου/ στο περιβόλι της παιδικής μου ηλικίας/ και κρυφά απ’ όλους,/ να κόψω τα άσπρα σύκα της Σμύρνης', γράφει, μεταξύ των άλλων στο ποίημα του 'Τα άσπρα σύκα της Σμύρνης', που έγραψε το 2009 στο Παρίσι και του το αφιέρωσε.
Ο Ομηρος Αριτζής, που τιμήθηκε τα τέλη της περασμένης χρονιάς από την Ενωση Σμυρναίων, γεννήθηκε το 1940 στο Μεξικό, είναι καθηγητής στα Πανεπιστήμια της Ιντιάνα, της Νέας Υόρκης και της Κολούμπια, υπηρέτησε ως πρέσβης του Μεξικού στην Ελβετία και στην Ουνέσκο και έχει γράφει 40 (!) βιβλία με ποίηση, μυθιστόρημα, δοκίμιο, θέατρο και παιδική λογοτεχνία. Εξάλλου είναι γνωστός για τις οικολογικές του ανησυχίες. Το 1985 ίδρυσε την ομάδα των 100 και θέλει κατά δήλωσή του, εκτός απ’ το γράψιμο σημαντικών βιβλίων, να συνεχίσει να εργάζεται σε θέματα περιβάλλοντος και να υπερασπίζεται τον πλανήτη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. 'Για μένα ο ελληνικός πολιτισμός είναι μέσα μου διαρκώς', είπε μεταξύ των άλλων κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Κι ας μην του έχει διδάξει ο πατέρας του την ελληνική γλώσσα. Του αρκεί η ελληνική συνείδηση.

Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις
«Οπως μας έλεγε ο Αντισθένης, 'Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις'. Για παράδειγμα ο 'άρχων' είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα= γη + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη - δικό του σπίτι.
Ο 'βοηθός' σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή= φωνή + θέω = τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.
Για παράδειγμα ο 'φθόνος' ετυμολογείται από το ρήμα 'φθίνω' που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά - σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας 'φθίνει' -ελαττώνει ως ανθρώπους- και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πώς το λέμε; Μα, φυσικά, 'άφθονο'.
Εχουμε τη λέξη 'ωραίος' που προέρχεται από την 'ώρα'. Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της, αλλά ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε τη λέξη 'ελευθερία' για την οποία το 'Ετυμολογικόν Μέγα' διατείνεται 'παρά το ελεύθειν όπου ερά' = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Αρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πας όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!!
Το 'άγαλμα' ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση (=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία».
Σημείωση: Η παραπάνω εύφημη μνεία είναι απόσπασμα από ένα κείμενο που μου έστειλε ο φίλος δημοσιογράφος Κώστας Μπετινάκης. Το βρήκα και στο Διαδίκτυο (neokosmos.com) με τίτλο 'Η μαγεία της ελληνικής γλώσσας' με ημερομηνία 20 Σεπτ. 2010.

Χανιώτικα νέα (14.05.2012)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Δ1 5ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ
Για σένα μανούλα...

Γι’ άλλη μια φορά βγάζει... ασπροπρόσωπο τον Παιδότοπο η δασκάλα, καλή μου φίλη απ’ τα παλιά, Σωτηρία Μουστάκα, που υπηρετεί τη λαϊκή μας παιδεία, εδώ και 12 περίπου χρόνια απ’ τις επάλξεις του 5ου Δημ. Σχ. Χανίων. Πάντα στα δύσκολα δασκάλους - ες, όπως αυτήν θυμούμαι. Δεν μπορεί κάτι θα ’χει ετοιμάσει η Ρούλα με την τάξη της για τη γιορτή της μητέρας, σκέφτηκα όταν, την τελευταία στιγμή, συνειδητοποίησα ότι έφτανε η δεύτερη Κυριακή του Μάη. Ενα τηλεφώνημα και να ο σχετικός φάκελος με το υλικό στα χέρια μου. Σ’ ευχαριστώ και απ’ αυτή την θέση Ρούλα! Κι εσένα και τους μαθητές σου που πάντα σε βγάζουν... ασπροπρόσωπη. Υπέροχες οι εργασίες σας, παιδιά! Να χαίρεστε τις μανούλες σας και να σας χαίρονται. Πρέπει να ’ναι πολύ περήφανες για σας...
Ολα τα παιδιά να χαίρονται τις μανούλες τους κι όλες οι μανούλες να χαίρονται τα παιδιά τους!
Β.Θ.Κ

Ποίημα
Αφιερωμένο από τα παιδιά του Δ1, του 5ου Δημ. Σχ. Χανίων στις μαμάδες μας...
ΓΙΑ ΣΕΝΑ...
'Μ'... γιατί είσαι μοναδική
και για το μαγικό τρόπο που κάνεις τα πάντα
για μένα, χωρίς να ζητάς ανταλλάγματα.
'Α'... για την απεριόριστη αγάπη
και για τις άπειρες αγωνίες που περνάς για χάρη μου.

'Ν'... για τα νανουρίσματα που μου τραγούδαγες μωρό
και τις νύχτες που ξαγρυπνάς όταν είμαι άρρωστος.

'Ο'... για τα όνειρα που μου εμπνέεις και βοηθάς
να γίνουν πραγματικότητα.

'Υ'... για την ανεξάντλητη υπομονή που δείχνεις κάθε μέρα
και για την υποστήριξη που μου παρέχεις σε κάθε μου
στιγμή.

'Λ'... για την λατρεία που απλόχερα σκορπάς
και για τα λάθη που μου συγχωράς και με βοηθάς
να διορθώσω.

'Α'... για την αγκαλιά που γιατρεύει κάθε πληγή,
δίνει δύναμη κι ελπίδα, παρηγορεί και προστατεύει...

ΜΑΝΑ ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΑΜΑ
Σ’ ευχαριστώ για ό,τι κάνεις για μένα
Σ’ αγαπώ πολύ
Ερωφίλη, Στέλλα, Θοδωρής, Στέλιος, Ελένη, Μαριλένα,
Παναγιώτης, Στέφανος, Μανώλης, Κατερίνα, Βασιλική,
Γιάννης, Θοδωρής, Μαρία, Χρυσάννα.


Μανούλα, θέλω να σου πω πως είσαι η καλύτερη μαμά στον κόσμο κι ότι σ’ αγαπώ πάρα πολύ.
Σ’ ευχαριστώ που με φροντίζεις και μου εξασφαλίζεις φαγητό, σπίτι και πανέμορφα ρούχα. Χαίρομαι που σ’ έχω. Εύχομαι και ελπίζω να είσαι πάντα καλά...
Στέλλα Πολιουδοβαρδα




Μαμά θέλω να σου πω, πόσο πολύ σ’ αγαπώ. Σου εύχομαι να τα εκατοστήσεις ευγενικά
και σου δίνω δύο φιλιά.
Συγνώμη αν κάποτε σου έβγαλα την πίστη
αλλά όλα τα παιδιά έτσι είναι από τη φύση!
Μακάρι να ‘χα να σου δώσω ένα μπουκέτο με μπουμπούκια
αλλά πού χρόνος να ψάχνω για λουλούδια.
Στέλιος Μακράκης




Μαμάκα μου, μαμά μου καλή και γλυκιά, χαρούμενη και χαμογελαστή. Θέλω να σου πω πως πάντα θα σ’ αγαπώ γιατί είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου! Η αγκαλιά σου είναι ένας αληθινός παράδεισος! Οταν μ’ αγκαλιάζεις νιώθω καλύτερα, νιώθω πιο ασφαλής.
Εσύ είσαι αυτή που με χαϊδεύει, που με κάνει χαρούμενη και με διασκεδάζει.
Μαμά μου, αγαπημένη μου μαμά σ’ αγαπώ και πάντα θα στο λέω. Ο,τι κι αν γίνει, θα είσαι πάντα η καλή μαμά μου!!!
Μαρία Αλυγιζάκη




ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΙΡΑΞΩ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ;

Πώς να πειράξω τη μητέρα,
να κάμω εγώ να λυπηθή,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα,
για το καλό μου προσπαθεί;

πώς ν’ αρνηθώ ή ν’ αναβάλω
ό,τι ορίζει κι απαιτεί,
αφού στη γη δεν έχω άλλο
κανένα φίλο σαν κι αυτή;
Aυτή στα στήθη τα γλυκά της
με είχε βρέφος απαλό
μ’ εκάθιζε στα γόνατά της
και μ’ έμαθε να ομιλώ.

Αυτή με τρέφει και με ντύνει
όλο το χρόνο που γυρνά,
και δίπλα στη μικρή μου κλίνη
σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά.
Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω,
φιλά, να γιάνη, την πληγή,
αυτή, τι πρέπει εγώ ν’ αφήσω
και τι να κάνω μ’ οδηγεί.

Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα
να κάνω εγώ να λυπηθή,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;
Γ.Βιζυηνός

Χανιώτικα νέα (13.05.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

«ΗΡΘΕΣ ΕΨΕΣ στον ύπνο μου/ και μου ψιθύρισες/ πως απ’ τα ξένα μάνα μου εξαναγύρισες»... Στο άλλο ημισφαίριο της ζωής κατοικοεδρεύει εδώ και 16 μήνες η μάνα μου. Δεύτερη Κυριακή του Μάη αύριο, η παγκόσμια γιορτή της μητέρας! Πώς να σε ξεχάσω, μάνα!

ΟΠΩΣ ΜΕΣΑ στους κόκκους της άμμου ξεχωρίζει ένας κόκκος χρυσάφι, έτσι μέσα στις άπειρες λέξεις ξεχωρίζει η λέξη 'μάνα'. Μας την είχε βάλει ορθογραφία τη φράση αυτή η δασκάλα μας όταν πήγαινα στη Γ’ Δημοτικού. Τι κι αν πέρασαν 55 τόσα χρόνια από τότε! Κι ότι τη λέξη τη γράφαμε με 2 (ν) το θυμούμαι, μάννα!
ΝΑΥΑΓΗΣΕ, όπως ήταν αναμενόμενο, με το που βγήκε στον αφρό η ιδέα της οικουμενικής κι άνοιξε διάπλατα ο δρόμος των εκλογών. Αν, αν λέω, έχουμε στις νέες εκλογές τα ίδια ή περίπου τα ίδια αποτελέσματα και τα κόμματα δεν θα μπορέσουν πάλι να κάνουν κυβέρνηση, θα ξαναπάμε για τρίτη φορά σε εκλογές; Απορία ψάλτου βηξ γκουχ! Γκουχ!
ΝΑ ΜΙΑ καλή ιδέα! Να κάνουμε συνέχεια κι όταν λέμε συνέχεια εννοούμε συνέχεια, εκλογές. Μέχρι 31 φορές. Για να μην καούμε στις 32!
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει. Τα δικά τους είναι καρύδια και βροντάνε και τα δικά μας είναι σύκα και δεν βροντάνε. Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος. Σαν δεν θέλω να σε φιλήσω χίλιες αφορμές σου βρίσκω. Κάποιες απ’ τις παροιμίες που μου ήρθαν στο μυαλό αυτές τις μέρες.
ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ Ευαγγελιστές είναι τρεις, οι εξής δύο, ο Ιωάννης! Με την ίδια λογική μπορεί να είναι ωστόσο ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς... Κάτι τέτοια μου λέει πότε - πότε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος και βάζει το μυαλό μου να δουλεύει με χίλια!
ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ φλόγα υποδέχθηκαν χθες τα Χανιά. Με την πρέπουσα σοβαρότητα και τον προσήκοντα σεβασμό. Τα ιδανικά του Ολυμπισμού δεν φοβούνται τη σκόνη του δρόμου. Ούτε η σκουριά τα πιάνει!
ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ 7.000 είναι οι θέσεις που προσφέρουν οι Ανώτατες και Ανώτερες Σχολές της Κρήτης στους φετινούς υποψηφίους φοιτητές δίνοντας ανάσα στην τοπική οικονομία όπως έγραψε χθες η εφημερίδα μας. Οσο αντέχουν να πληρώνουν οι γονείς βεβαίως, βεβαίως...
«ΕΝΤΑΧΘΗΚΑ στη Μασονία, το 2006, γιατί πρόκειται για χριστιανική οργάνωση που προστατεύει τα μέλη της». Δήλωση ενώπιον του Δικαστηρίου του νεοναζιστή Νορβηγού Αντερς Μπρέιβικ που πέρσι δολοφόνησε εν ψυχρώ δεκάδες νέους συμπατριώτες του με τον πιο αποτρόπαιο και ειδεχθή τρόπο! «Η 'χριστιανική του οργάνωση' ήταν και είναι τόσο χριστιανική, όσο και η Ιερά Εξέταση, που έκαιγε τις μάγισσες για να τις σώσει». Το σχόλιο του 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' (εφ. 'Χριστιανική' Πέμπτη 26.4.2012).
ΕΝΑ ΜΩΡΟ λίγο πριν γεννηθεί ρώτησε τον Θεό: «Ποιος θα με προστατεύει τώρα που θα μας στείλεις στη γη». «Θα σε προστατεύει ο άγγελός σου ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα ρισκάρει την ίδια του τη ζωή». Εκείνη τη στιγμή κι ενώ ακούγονταν οι φωνές από τη γη το παιδί ζήτησε από τον Θεό να του πει το όνομα της μητέρας του. «Απλά θα φωνάζεις μαμά και θα σ’ ακούει», απάντησε ο Θεός.

«Ηρθες εψές στον ύπνο μου/ και μου ψιθύρισες/ πως απ’ τα ξένα μάνα μου, εξαναγύρισες./ Τρέχω καλώς να σε δεχτώ/ προς τ’ ακρογιάλι σου/ να γύρω ως κι έναν καιρό/ μες στην αγκάλη σου./ Μα βρίσκω ολέρμο τον γιαλό/ έρμα τα κύματα/ και παίρνω το δρομί και πάω/ πέρα στα μνήματα./ Ηρθες εψές στον ύπνο μου/ και μου ψιθύρισες/ και απ’ τα ξένα μάνα μου/ δεν ξαναγύρισες».
Το ποίημα 'Negatio et in Somnio' του Σ. Σκίπη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (12.05.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΝΤΟΛΗ τρίτη! Μετά τον Αντώνη Σαμαρά και τον Αλέξη Τσίπρα πήρε την εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Θα τριαδώσει το κακό και θα... δέσει το γλυκό των εκλογών; Το πιο πιθανό! Ή μήπως όχι; Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Πάντως αυτήν την ώρα που αρχίζω να γράφω τη στήλη (είναι μεσημέρι Πέμπτης) η Ελλάδα πλέει σε πελάγη ακυβερνησίας και αμεριμνησίας. Οπου μας πάει το κύμα...

ΑΣ ΠΑΕΙ και το παλιάμπελο! Μια χαρά μας βρίσκω. Η τρόικα μπορεί να εξακολουθεί ν’ ακονίζει τα δόντια της, ωστόσο, ούτε στσι άκρες φαίνεται ούτε στσ’ αναμεσάδες. Κανείς, μα κανείς, δεν μιλά για τα νέα μέτρα των 11 δισ. που είχαν συμφωνηθεί να παρθούν. Οπου γάμος και γιορτή κι η Βασίλω πρώτη! Είπαμε, μια χαρά μας βρίσκω! Μέχρι τις άλλες εκλογές, αν πάμε σ’ αυτές.

ΣΑΦΕΣ, σαφέστατο, κατά τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο, το μήνυμα των εκλογών. Ούτε οι λεγόμενες αντιμνημονιακές που πήραν και τη μεγάλη πλειοψηφία ούτε οι λεγόμενες μνημονιακές δυνάμες να μην σχηματίσουν από μόνες τους κυβέρνηση. Κυβέρνηση, όμως, πρέπει να σχηματιστεί. Και με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς μέσα. 

ΓΙ’ ΑΛΛΗ μια φορά μάντης κακών ειδήσεων ο πολύς Νουριέλ Ρουμπινί. Εκτός ευρώ και η Ελλάδα και η Ισπανία, λέει το αργότερο εντός του επόμενου έτους η Ελλάδα και το αργότερο σε τρία χρόνια η Ισπανία. Ολοι λένε το μακρύ τους και το κοντό τους, γιατί να μην το λέει αυτός;

ΑΝ ΑΚΟΥΓΕ ο Θεός των κοράκων, δεν θα άφηνε γαϊδάρους. Σωστό αυτό! Σωστό όμως και το άλλο. Οτι αυξάνονται και πληθύνονται οι κοράκοι. Και οι ντόπιοι και οι ξένοι.

ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ εκτίμησε ότι είναι τα νεοναζιστικά φαινόμενα ο πρόξενος της Ρωσίας στην Ελλάδα, Α. Malavin, στο περιθώριο των εκδηλώσεων που έγιναν προχθές στην πόλη μας για την επέτειο της ημέρας λήξης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σωστά. Φτάνει, βέβαια, όπως είπε ο πρόεδρος της Κύπρου, Δημήτρης Χριστόφιας, η Ευρώπη ν’ ακολουθήσει «μια άλλη πορεία με έμφαση στην ανάπτυξη, στον άνθρωπο και στις ανάγκες του, στην εμβάθυνση της δημοκρατίας και της κοινωνικής ισότητας και όχι στην ασυδοσία της αγοράς και του άνομου κέρδους».

ΔΕΝ ΜΑΣ βρίσκω και άσχημα 'ποδοσφαιρικώς' σαν Χανιά. Αντιθέτως, ποτέ δεν είμαστε καλύτερα, μετά και απ’ τη νίκη του Α.Ο. Χανιά στον αγώνα του με την Προοδευτική. Πάμε γι’ άλλα! Και σαν Α.Ο. Πλατανιάς! Και σαν Α.Ο. Χανιά!

Ο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ήταν εχθρικός απέναντι στον Φίλιππο τον βασιλιά της Μακεδονίας, σε αντίθεση με τους ρήτορες Αισχίνη και Φιλοκράτη. Οταν κάποτε ο Φίλιππος τους κάλεσε στη Μακεδονία τους άκουσε και τους τρεις, αλλά περιποιήθηκε περισσότερο τους άλλους και λιγότερο τον Δημοσθένη. Γι’ αυτό, όταν εκείνοι επαιτούσαν τον Φίλιππο κι έλεγαν ότι είναι ικανότατος στο να μιλάει, ωραίος στη μορφή και πολύ δυνατός στο πιοτό, από τον φθόνο του ο Δημοσθένης τον ειρωνευόταν λέγοντας ότι το πρώτο είναι ιδιότητα σοφιστή, το δεύτερο γυναίκας και το τρίτο σφουγγαριού! (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας' εκδ. Σαββάλας).

«Το σώμα μου κι εγώ./ Κανένας άλλος./ Οσο δινόμουν στον αιματηρό αγώνα,/ όταν μακέλευα κι όταν με μακελεύαν./ Μονάχος. Ωραία μονάχος./ Αστείο να λεν πως χύθηκα στ’ αργείτικα κοπάδια/ γιατί μου θόλωσε η θεά το νου/ που τάχα η ζήλεια μου τον είχε συνταράξει/ για όσα έπαθλα δεν μου δόθηκαν/ όπως άρμοζε./ Επαθλο ο βίος μου./ Μονάχο./ Αλλο τι;».

Από το ποίημα 'Αίας' του Παντελή Μπουκάλα.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (11.05.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΔΥΣΚΟΛΗ, πολύ δύσκολη η διαχείριση της ήττας, ακόμη δυσκολότερη, ωστόσο, η διαχείριση της νίκης. Το συμπέρασμα μιας μεγάλης κουβέντας που κάναμε χθες με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο. Με αφορμή τα αποτελέσματα των εκλογών κι ενώ η διερευνητική εντολή για τον σχηματισμό κυβέρνησης βρισκόταν στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα. Τα παιδία παίζει...

ΤΟ ΚΟΥΚΙ και το ροβίθι/ εμαλώνανε στη βρύση/ και τα πιάνει η φακή/ και τα βάζει φυλακή/ κι έρχεται το μακαρόνι/ κι όλα τα ελευθερώνει. Ασχετο το παλιό αυτό παιδικό τραγουδάκι που μου ’ρθε στο μυαλό, θα μου πείτε. Καμιά αντίρρηση. Είναι όμως, θα συμφωνήσετε, σουρεαλιστικό...
«Η ΕΛΛΑΔΑ ποτέ δεν πεθαίνει, όπως πολλάκις το έχει αποδείξει! Μα φοβούμαι τα σκοτεινά μονοπάτια που ξαφνικά φωτίστηκαν εξαιτίας της λήθης, της άγνοιας και της μισαλλοδοξίας». Απ’ τα που γράφει εν είδει σχολίου στη σελίδα μου στο βιβλίο των προσώπων (facebook) με αφορμή τα προχθεσινά 'πεταχτά' η φίλη καθηγήτρια Ειρήνη Καλαϊτζάκη.
ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ το παραπάνω και αυτό που έγραψε την ίδια μέρα στη σελίδα μου στο βιβλίο των προσώπων, ο φίλος που υπογράφει ως Χάρης Αγαμέμνωνος: «Ενα από αυτά που με κάνουν και τρέμω από οργή είναι πως ένα κομμάτι από τους φόρους του έρμου του λαού θα πηγαίνει για πληρωμή ποιων; Ε, δεν το βάζει ο νους...». Παραθέτοντας ένα δημοσίευμα του Nooz.gr με τίτλο, «Κρήτη: Ψήφισαν Χρυσή Αυγή στα μαρτυρικά χωριά», κάτω από δύο άλλα ερωτήματα: «Μπορούμε να μιλάμε πια για ιερά και όσια στο νησί; Μπορούμε να πηγαίνουμε τους μαθητές σε προσκυνηματικούς τόπους έχοντας ψηλά το κεφάλι;». Η ευθύνη είναι ευθύνη, Χάρη!
«ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ διάθεση να κάτσουν στο τραπέζι, να συμφωνήσουν ποιo είναι το πρόβλημα, ποιος μπορεί να το διαχειριστεί, να γίνει μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας (πραγματικής όχι κομματικής) και να δούνε τον κακομοίρη τον λαό, που τραβά τα όσα τραβά», γράφει μεταξύ των άλλων, την ίδια μέρα στην ίδια σελίδα ο φίλος Μιχάλης Ανδριανάκης. Κανένα σχόλιο εκ μέρους μου.
«ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ όμως να θεωρήται ως γηραλέον εν έθνος αποτελούμενον από νέους ανθρώπους; Φαίνεται ότι η ζωή και το σφρίγος, τα διαπνέοντα την ψυχήν ενός εκάστου ατόμου, δεν είναι ομοφυή και ομοούσια με την ζωήν και το σφρίγος του άλλου». Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Π. Δημητρακόπουλου.
ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ ή μισοάδειο βλέπεις το ποτήρι, τον ρώτησα. Προς το παρόν δεν βλέπω κανένα ποτήρι, μου απάντησε. Βάλε σε παρακαλώ τα γυαλιά σου, Γιώργη!
«ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ που αποφασιζόταν ο εξοστρακισμός του Αριστείδη αυτός βρισκόταν στην αγορά. Λέγεται, λοιπόν, ότι κάποιος αγράμματος χωριάτης έδωσε το όστρακό του στον Αριστείδη, γιατί αυτόν πρωτοσυνάντησε και τον παρακάλεσε να γράψει επάνω το όνομα 'Αριστείδης'. Εκείνος παραξενεύτηκε και τον ρώτησε, αν ο Αριστείδης του είχε κάνει κάποιο κακό. 'Τίποτε' αποκρίθηκε ο χωρικός. 'Ούτε τον γνωρίζω καθόλου, αλλά με ενοχλεί να ακούω παντού να τον λένε δίκαιο'. Ο Αριστείδης δεν είπε τίποτε, αλλά έγραψε το όνομά του στο όστρακο και το έδωσε στον άνθρωπο». (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

«Τ’ άστρα σκουριάσανε μες στην ομίχλη/ κι ο ήλιος στο μεγάλο του ταξί, μια λασπωμένη ρόδα που γυρίζει,/ έχει ξεχάσει από καιρό το δρόμο της ανατολής./ Το γέλιο το κρεμάσανε σ’ ένα ψηλό καμπαναριό/ για να σαρκάζει τις καμπάνες που εσίγησαν/ και στα σκελετωμένα δέντρα/ καρφώσαν τις ελεύθερες φωνές,/ σφιχτόδεσαν τη σκέψη,/ τρύπησαν το ποτάμι με λοστούς,/ ρίξανε μέσα σιδεριές,/ μα ένας χρυσός πετεινός μπορεί ν’ αλλάξει τον καιρό».
Από την ποιητική συλλογή του Αλέξη Ζερβάνου
'Ενας πίθηκος συλλογιέται'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (10.05.2012)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Η Δημοκρατία μίλησε

Ο  λαός μίλησε! Και δι? αυτού 'η Δημοκρατία νίκησε'! Το πολίτευμα, που στο παρελθόν πολλοί εντός της Ελλάδος θέλησαν να αμφισβητήσουν, αυτή η "ιδέα" ήρθε τώρα να τους αποστομώσει! Ναι, το πολίτευμα της χώρας που τη γέννησε, είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη η μεγάλη νικήτρια αυτών των εκλογών, στέλνοντας τώρα το μπαλάκι στους εκλεγέντες από τον λαό, να τον εκπροσωπήσουν.
Και με την ελπίδα ότι θα σταθούν στο ύψος των δύσκολων περιστάσεων, που περνάει ο τόπος!
Ωστόσο, ακόμη και τούτη την ώρα που η διαδικασία με τις ερευνητικές εντολές για τον σχηματισμό κυβέρνησης είναι σε εξέλιξη, όλοι ανεξαιρέτως προσπαθούν να κατανοήσουν τι μήνυμα έστειλε - είπε ο λαός με την ψήφο του!
Οσες αναλύσεις όμως και να επιχειρήσουμε για να ερμηνεύσουμε το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου, δεν πρόκειται να βγάλουμε ασφαλές συμπέρασμα για τους λόγους που οι Ελληνες ψήφισαν αυτούς που ψήφισαν και για τα ποσοστά που τους έδωσαν.
Αυτό τουλάχιστον "βγαίνει" από τις συζητήσεις με ψηφοφόρους -ανά την Ελλάδα- τόσο των 7 κομμάτων που μπήκαν στη Βουλή όσο και πολλών που η ψήφος τους πήγε σε κόμματα που έμειναν εκτός Κοινοβουλίου!
Αυτό εξάλλου το συμπέρασμα βγαίνει τόσο από τα πάνελ σε τηλεοπτικούς σταθμούς, τις τοποθετήσεις ειδικών και μη στα ΜΜΕ, σε συζητήσεις στα καφενεία, στον δρόμο, όσο και από τα στελέχη των κομμάτων που το καθένα κάνει τις δικές του αναγνώσεις του αποτελέσματος!
Ενα από τα πολλά θετικά αυτών των εκλογών είναι το γεγονός ότι η πολιτική συζήτηση που κατά το παρελθόν είχε τεχνηέντως ατονίσει, πλέον βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των Ελλήνων πολιτών που σιγά - σιγά εκπαιδεύονται να ακούν, να αναλύουν, να ψάχνουν και τελικά να αποφασίζουν με την ψήφο τους που μετά από πάρα πολλά χρόνια 'βάρυνε' ιδιαίτερα!
Το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών -σε συνάρτηση με των γαλλικών- έχει ήδη δημιουργήσει αντιδράσεις ανά τον κόσμο και κατά την ταπεινή μου γνώμη μάλλον θετικές ως προς την αντιμετώπιση των 'μικρών' Ελλήνων από τους ισχυρούς του κόσμου!
Ιδωμεν!