ΠΟΙΗΣΗ

ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ

 

 

Ζώνεται το φθαρμένο ράσο του, 

βάζει τα ξυλοπάπουτσά του, 

φορεί το καλογερικό σκουφί του, 

κάνει τον σταυρό του δυτικά, 

παίρνει το μαγικό ραβδί του…

Εκεί στα βάθη της Μικράς Ασίας,

όπου η παλιά πολιτεία της Καισάρειας, 

ετοιμάζεται, όπως κάνει αιώνες τώρα, 

να ’ρθει κι εφέτος την Πρωτοχρονιά 

να μας επισκεφθεί ο παλιός Άγιος Βασίλης.  

Τι κι αν έχει πεθάνει-

πάνε δεκάδες χρόνια τώρα-

και ο τελευταίος ζευγολάτης 

που τον περίμενε πώς και πώς 

για να ευλογήσει το αλέτρι του. 

Τι κι αν τα παιδιά, αντί γι’ αυτόν, 

περιμένουν τον Άγιο της κατανάλωσης 

μ’ όλα τα κάθε λογής δώρα του. 

Τι κι αν βρει κλειστές, κατάκλειστες, τις πόρτες.  

Όλο και κάποιος ξεχασμένος βοσκός 

θα με περιμένει στο μαντρί του,

όπως τον Γιάννη τον Ευλογημένο, 

σκέφτεται ο δικός μας, ο παλιός, Άγιος Βασίλης… 

 

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης (" Τα χελιδόνια του μοναχού", Β΄έκδοση, ΠΥΞΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, 2020)

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid033JJxDPaBX3dRHUSy4mQowm3Ry9sk526hYve9H2th1W5Csp66DZj52hHSJe2orsngl

 

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Β1 9ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ

ΣΕ ΡΟΛΟ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ

Καλοί μου φίλοι, καλή κι ευλογημένη η νέα χρονιά! 

"Αν ήμουν ο Άγιος Βασίλης" το θέμα του φετινού πρωτοχρονιάτικου Παιδότοπου που φιλοξενεί τις υπέροχες και πρωτότυπες, όπως θα διαπιστώσετε, εργασίες των παιδιών της Β1 τάξης του 9ου Δημ. Σχ. Χανίων κι ένα σχετικό ξεχωριστο κείμενο της γνωστής και από άλλες εργασίες μαθητών της, δασάλας τους Βασιλείας Νυσταζάκη. Κατά την Δασκάλα και οι μαθητές της... Σ' αυτήν κυρίως τα εύσημα και τα συγχαρητήρια και βέβαια οι ευχαριστίες μου. για την ανταπόκριση στην πρόσκληση που της έκαμα. Να χαίρεσαι τα Δευτεράκια σου και να σε χαίρονται, καλή μου συναδέλφισσα, μαζί με τους γονείς τους, τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους! Τι ευλογία κι αυτή η επαναλαμβανόμενη διαπίστωση ότι δεν αποπαίδισε ο Κλάδος των Δασκάλων! Τι δώρο πρωτοχρονιάτικο! 

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους! 

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης 

δάσκαλος - λογοτέχνης

ΑΝ ΗΜΟΥΝ Ο ΑΪ ΒΑΣΙΛΗΣ...

Θα έδινα δώρα στα παιδιά για να είναι χαρούμενα και θα τα μάθαινα να οδηγούν ταράνδους. Στα φτωχά παιδιά θα έφερνα μεγάλα παιχνίδια, που δεν θα μπορούσαν να αγοράσουν. Κωστής Ανδρόνικος

Θα μοίραζα στα παιδιά όλου του κόσμου τα δώρα που είχαν ζητήσει για να είναι όλα ευτυχισμένα. Αχιλλέας Μελισσάρης

Θα έστελνα τις ευχές μου μέχρι την άκρη της Γης και θα μοίραζα δώρα σε όλους. Στέλιος Λιοδάκης

Θα έκανα όλα τα παιδιά του κόσμου χαρούμενα. Στα φτωχά παιδιά θα έδινα σπίτι, φαγητό, νερό, ρούχα αλλά και παιχνίδια. Χριστίνη Φραγκιουδάκη

Θα έδινα τα δώρα που μου είχαν ζητήσει τα παιδιά. Αφού θα ήμουν άγιος γιατί να τους χαλάσω χατήρι; Άννα Γεωργανά

Πρώτα θα έφτιαχνα τα δώρα των παιδιών και μετά τα μεσάνυχτα θα τα άφηνα κάτω από το δέντρο. Στα φτωχά παιδιά θα άφηνα φαγητό και δέκα παιχνίδια. Βαγγέλης Αντωνοβαρδάκης

Θα έκανα τα παιδιά χαρούμενα κι ευτυχισμένα φέρνοντάς τους τα δώρα που επιθυμούσαν. Στα φτωχά παιδιά θα πήγαινα φαγητό και πολλές λιχουδιές για να ευχαριστηθούν τις γιορτές. Αναστασία Αλισαβάκη

Θα μοίραζα στα παιδιά όλου του κόσμου χαρά, ειρήνη, αγάπη και γαλήνη. Στα φτωχά παιδιά θα έδινα δώρα, ρούχα, κουβέρτες, φαγητό και ό,τι άλλο χρειάζονται. Νικολέτα Μπαλαντίνου

Θα βοηθούσα όλα τα παιδιά να είναι ευτυχισμένα και στα φτωχά παιδιά θα έδινα λεφτά για να αγοράσουν ό,τι έχουν ανάγκη. Αμαλία Παπαδάκη

Θα έδινα στα φτωχά παιδιά δώρα, παιχνίδια, ένα ζεστό σπίτι, φρέσκο υγιεινό φαγητό και ένα μαλακό κρεβατάκι να κοιμούνται και να ονειρεύονται ωραία όνειρα. Επίσης θα φρόντιζα να υπάρχει πολλή αγάπη σε όλες τις οικογένειες. Στέλιος Βουρβαχάκης

Θα ζούσα στο Ντουμπάι και θα εργαζόμουνα στο Μπουρτζ Χαλίφα, το ψηλότερο κτίριο του κόσμου. Η απογείωση θα ξεκινούσε από την έρημο, από την οποία θα περνούσε ένας οδοστρωτήρας για να δημιουργεί έναν διάδρομο. Οι καμήλες που θα οδηγούσαν το έλκηθρο, θα έτρεχαν στον διάδρομο και όταν θα έφταναν στο τέλος του θα πηδούσαν και θα χανόμασταν στον ουρανό. Οδηγός μας η καμήλα με την κατακόκκινη μύτη. Όλοι μαζί θα μοιράζαμε στον κόσμο υγεία, φαγητό και καθαρό νερό. Βασιλεία Αχλαδιανάκη

Θα έδινα απλόχερα σε όλο τον κόσμο αγάπη, χαρά και ευτυχία. Θα ήθελα να δω επιτέλους τον κόσμο να ζει καλή ζωή χωρίς πείνα, δυστυχία και πολέμους. Να υπάρχει ειρήνη παντού. Βασίλης Καζούλης

Θα ήθελα να μάθω τους ανθρώπους να οδηγούν έλκηθρο, για να μη μολύνουν το περιβάλλον. Αν το έκαναν αυτό δεν θα υπήρχε κίνηση στους δρόμους και θα φτάναμε στον προορισμό μας γρήγορα και με ασφάλεια. Μάνος Αγοραστάκης

Θα πήγαινα στο τζάκι, θα με ρουφούσε, θα με πετούσε στην Αφρική και θα πήγαινα σε ένα χωριό και θα έδινα λεφτά και δώρα στους φτωχούς.

Αλέξανδρος Κουλουριδάκης

Θα ζητούσα βοήθεια από τα ξωτικά μου γιατί δεν θα προλάβαινα να τα κάνω όλα μόνος μου. Επίσης θα έτρωγα όλους τους κουραμπιέδες που θα μου άφηναν τα παιδιά. Σοφία Ρουμπεδάκη

Θα εξαφάνιζα τις αρρώστιες και θα έκανα όλο τον κόσμο χαρούμενο. Επίσης θα σταματούσα τους πολέμους ώστε να μην πεθαίνει κανείς εξαιτίας τους. Ιωάννα - Νεφέλη Γιακουμάκη

Ο άι - Βασίλης, ο αγαπημένος άγιος με τα κατακόκκινα ρούχα, την άσπρη γενειάδα, το καλοκάγαθο πρόσωπο και τα δώρα φορτωμένα στο έλκηθρο είναι σίγουρα ο απόλυτος πρωταγωνιστής των γιορτών.

Ο ασπρομάλλης παππούς που πετά στους αιθέρες με τους ταράνδους του, για να μοιράσει δώρα σε όλους, αγαπιέται από μικρούς και μεγάλους και συμβολίζει τη χαρά, την αγάπη, την αλληλεγγύη και την προσφορά. Θυμάμαι, όταν ήμασταν παιδιά εγώ και τα αδέρφια μου, να περιμένουμε με αγωνία την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να αλλάξει ο χρόνος για να τρέξουμε να βρούμε τα δώρα μας κάτω από το δέντρο. Μέχρι τότε περνούσαν από το μυαλό μας χίλιες σκέψεις. Κι αν δεν ήμασταν «καλά παιδιά» κατά τη διάρκεια της χρονιάς; Σαν να ακούω ακόμα και τώρα τη μαμά μου να λέει συχνά «ο άι– Βασίλης τα βλέπει όλα από ψηλά». Πάντα όμως το πολύτιμο δώρο ήταν εκεί και μας γέμιζε χαρά, αφού τότε δεν υπήρχε η αφθονία που υπάρχει σήμερα και συνήθως αυτό το παιχνίδι ήταν το μοναδικό της χρονιάς.

Αν ήμουν Αϊ – Βασίλης θα ήθελα να φωλιάσει στις καρδιές των ανθρώπων η αγάπη. Η αγάπη είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, δεν κάνει ασχήμιες, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους. Η αγάπη όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

Βασιλεία Νυσταζάκη

Δασκάλα 

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 31 Δεκεμβρίου 2022)  

 https://www.haniotika-nea.gr/i-v1-taxi-9oy-dimotikoy-scholeioy-chanion-se-rolo-ai-vasili/

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

"ΑΓΙΕ ΒΑΣΙΛΗ, ΔΕΣΠΟΤΑ, ΚΑΛΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΕΧΕΙΣ" 

«Ταχιά ταχιά ‘ν’ αρχιμενιά, ταχιά ‘ν’ αρχή του χρόνου,/ πρώτα, που βγήκεν ο Χριστός στη γης κι επεριπάθειε/ κι εβγήκε κι εδιαλάλησε σ’ ούλους τσοι ζευγολάτες./ Ο πρώτος που τ’ απάντηξε ήτον Άγιος Βασίλης./ “Άγιε Βασίλη, δέσποτα, καλό ζευγάριν έχεις”./ “Καλό το λέω, αφέντη μου, καλό και βλοημένο,/ απού το βλόησ’ ο Χριστός με το δεξιόν του χέρι,/ με το δεξιό, με το ζερβό, με το μαλαματένιο,/ το μαύρο και το μελισσό, που ‘ναι στεφανοκέρι”./ “Να σε ρωτήξω δέσποτα, πόσα μουζούρια σπέρνεις;”/ “Μετά χαράς, αφέντη μου, να σου το μολοήσω:/ Σπέρνω σταράκι δώδεκα, κριθάρι δεκαπέντε, ψαράς και ρόβι δεκοχτώ, κι από νωρίς στο στάβλο”»./ Οι πρώτοι στίχοι απ’ τα παλιά κρητικά πρωτοχρονιάτικα κάλαντ(ρ)α, όπως τους έχει καταγράψει, σε μια απ’ τις παραλλαγές τους ο ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους μας γνωστός ανά το πανελλήνιο, απ’ τον Καμπανό Σελίνου, δάσκαλος – λαογράφος Σταμάτης Α. Αποστολάκης στο βιβλίο του «Ριζίτικα τα δημοτικά τραγούδια της Κρήτης» (Χανιά 2010).

«Επά που καλαντήσαμε να ‘ν’ ο Χριστός μαζί σας/ κι ο Άι Βασίλης βοηθός κι οι δώδεκα Αποστόλοι./ Χρυσά ζευγάρια να ‘χετε γερά κι ευλογημένα,/ τ’ αμπάρια να γεμίζετε και να ‘χετε στο σπίτι/ τση Βενεθιάς το Χαζινέ (αποθήκη), τση πόλης τα καλούδια./ Του χρόνου να ξανάρθομε, δίπατο να το βρούμε/ και στα κερκέλια του σπιθιού δεμένα δυο μπεχίρια,/ το ‘να για την αρχόντισσα να πηαίνει στ’ αγιομίσια (ψυχικά)/ τ’ άλλο για τον αφέντη μας να βγαίνει στο σεΐρι (θέαμα)/ Και εις έτη πολλά». Οι τελευταίοι στίχοι απ’ «Τα κάλαντ(ρ)α του ζευγά», που έστειλε ο συμμαθητής μου στο… πάντα ένδοξο Γυμνάσιον Βάμου, απ’ τον Φρε Αποκορώνου, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, ποιητής Γιώργης Γιακουμινάκης και δημοσιεύθηκαν προ ετών στην εφ. «Φωνή του Αποκορώνου», που “έβγαζε” ο αξέχαστος Γιώργης Χαβρεδάκης.

Και ζευγάς, καλός ζευγάς, ο πρώτος και καλύτερος απ’ όλους, ο Άγιος Βασίλης, που γιορτάζει την Πρωτοχρονιά, στην κρητική λαϊκή παράδοση. «Ο ζευγολάτης θεωρούσε ότι εξασφάλιζε τη θεία ευλογία αν έβαζε ζυγό στο ζευγάρι του και όργωνε συμβολικά ένα μικρό τμήμα κοντινού αγρού», γράφει αναφερόμενος στην ημέρα της Πρωτοχρονιάς ο Νίκος Ψιλάκης, στο βιβλίο του «Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη». Επέμενε να μας το θυμίζει, όσο τον σήκωναν τα πόδια του, στον Νίππο, το χωριό μου, ο τελευταίος των ζευγάδων ο μπάρμπα Νικολής ο Καπαρός. Να ‘χει φορτωμένα κάθε 1η Γεναρίου, με το που σήμαινε η καμπάνα, τα ζυγάλετρα στον γάιδαρο και να πηγαίνει με τις αγελάδες του για μερικές αλετρές, τον θυμούμαι… Ζευγάς, μόνο ζευγάς γι’ αυτόν ο Άγιος Βασίλης…

ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ 

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΧΡΟΝΟ.. - ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΗΓΑΠΗΣΑΝ - Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΕΡΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΑ

 

«Ο νέος χρόνος που θα ‘ρθει, μόνο χαρά να φέρει/ και στων ανθρώπων τις καρδιές, τσ’ αγάπης το αστέρι», μας λέει στην πρώτη σημερινή της μαντινάδα – Πρωτοχρονιά μεθαύριο, η μαντιναδολόγος μας, η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη. «Ο νέος χρόνος χουβαρντάς, σ’ όλους να φέρει δώρα,/ χαμόγελα στους Έλληνες και πρόοδο στη χώρα», μας λέει στη δεύτερη. Αυτό έλειπε να μην τις συνυπογράψω… Καλή χρονιά για όλες και για όλους σας, φίλες και φίλοι!

 

Τον πλούτο πολλοί εμίσησαν τη δόξα ουδείς, λέει ένα ρητό. Ισχύει βέβαια και αντίθετο. Τη δόξα πολλοί εμίσησαν τον πλούτο ουδείς. Πάνω απ’ όλα, ωστόσο, ισχύει εκείνο που λέει ότι και τον πλούτο και τη δόξαν πολλοί αγάπησαν… Ούτε ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος στη «Σιδηρά Διαθήκη» του!

 

«Είθε ο νέος χρόνος να μας φέρει λιγότερα./ Λιγότερο πόνο σ’ αυτούς που πονούν/ λιγότερο μίσος σε αυτούς που μάχονται,/ λιγότερη στέρηση σε όσους στερούνται,/λιγότερο πόλεμο, λιγότερο θάνατο,/ λιγότερη καταπίεση, λιγότερη εκμετάλλευση,/ λιγότερη δυστυχία και λιγότερη οδύνη./ Κι αν τύχει και φέρει μαζί/ λιγότερη αφθονία και λιγότερη απόλαυση,/ λιγότερο πλούτο και λιγότερη καλοπέραση,/ ίσως τότε μας χαρίσει/ λιγότερη ελαφρομυαλιά και λιγότερη σπατάλη,/ λιγότερη επιπολαιότητα και λιγότερη αυθάδεια./ Ίσως τα λιγότερα είναι περισσότερα…» Νίκος Δήμου «Πρωτοχρονιάτικες ευχές» (ΤΑ ΝΕΑ, 1973).

Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 30.12.2022)

 https://www.haniotika-nea.gr/agie-vasili-despota-kalo-zeygari-echeis/

 

 

ΞΕΣΤΕΡΙΑ

 ΔΑΦΝΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ

..Η Κρήτη Ανέστη! ξαναφώναξε ο Κουρμούλης,

Αντί γι' απάντηση, πρώτος ο Μανουσογιαννάκης τράβηξε την κουμπούρα του. Κι αμέσως οι μπαλωτες άρχισαν να πέφτουν απανωτές. Η απόφαση είχε παρθεί! Ο Στέφανος πήγε να πάρει το ντουφέκι, μα κοντοστάθηκε. Προτίμησε τη λύρα και μια παράξενη μελωδία, θριαμβική κι ελπιδοφόρα, ανακατώθηκε με τους ξερούς κρότους και τις πολεμικές φωνές.

Μα ύστερα, από σιγά-σιγά, οι ντουφεκιές και οι φωνές λίγαιναν μέχρι που έπαψαν εντελώς. Και τότε ακούστηκε η φωνή του Στέφανου ζεστή σαν το Λιβυκό,τυραννισμένη σαν την Κρήτη και πανωραία σαν τη Λευτεριά να χαϊδεύει τον αέρα, τα δροσουλιασμένα μπουμπούκια, τη γαλάζια θάλασσα...

Πότες θα κάμει ξεστεριά, πότες θα φλεβαρίσει να πάρω το ντουφέκι μου, την όμορφη πατρώνα, να κατεβώ στον Ομαλό....

(Από το διήγημα: "Η εκδίκηση")

Πότες θα κάμει ξεστεριά…

Βαγγέλης Κακατσάκης

Ενα συναρπαστικό ταξίδι στα χρόνια των ξεσηκωμών της Κρήτης ενάντια στην Οθωμανική κυριαρχία...Ο συγγραφέας καταθέτει με την γραφή του δάφνινο στεφάνι και αποτίει φόρο τιμής για τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας.

Εφτά διηγήματα βασισμένα σε ιστορικές πηγές αλλά και στην προφορική παράδοση.

Ένα βιβλίο κόσμημα-πολύτιμη συμβολή προκειμένου να διατηρηθεί άσβεστη η φλόγα της ιστορικής μνήμης του τόπου μας...

Δάσκαλε, λογοτέχνη, ποιητή, συνεπαρχιώτη και φίλε Βαγγέλη σε ευχαριστώ για το πολύτιμο δώρο σου !!!!!

 ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Και από εδώ το με πολλά ΩΜΕΓΑ ευχαριστώ μου, Νικηφόρε! 

 

https://www.facebook.com/nikiforos.Crete/posts/pfbid05VkzaeECGbgKxppd41V2sxiMtp8CA63P9BJQSVTP47cxA9uu5aCGW63tYSwK5iAZl?notif_id=1672311289692881&notif_t=comment_mention&ref=notif

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΧΘΕΣ

 ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ - 28 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

 

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ επιμένουν να στέλνουν γράμματα στον Αγιο Βασίλη και οι μεγάλοι να τον υποκαθιστούν. Ας τα αφήσουμε στην πλάνη τους εφόσον η πλάνη τους τα κάνει ευτυχισμένα. Οσο πιο αργά μπούνε στον κόσμο των μεγάλων τόσο το καλύτερο.
“Η ΜΙΚΡΗ ΧΑΡΑ που γελάει/ απορεί/ γιατί η μεγάλη χαρά δεν μπορεί να γελάσει./ Η μικρή λύπη που κλαίει/ απορεί/ γιατί η μεγάλη λύπη δεν μπορεί να κλάψει./ (Μα εσύ θλιμμένη μου χαρά, σοφή όπως είσαι,/ με τίποτα πια δεν απορείς σ’ αυτό τον κόσμο)”. Από το “Ψηφιδωτό” (Δεύτερη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου. “ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ θα ’θελα για μια στιγμή να γίνω/ σ’ όλους που κατοικούν στη γη μόνο χαρά να δίνω”, μας λέει στη σημερινή μαντινάδα της η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη. Να ’ταν λέει, έτσι απλά τα πράγματα. Να βασίλευε, πάντα η χαρά στη γη και να ’λειπε η λύπη! Από ευχές αυτές τις μέρες άλλο τίποτα!
ΕΔΩ Ο ΛΙΑΠΗΣ, εκεί ο Λιάπης, πού είναι ο Λιάπης; Στη Μαλαισία ο Λιάπης! Εδώ ο Λιάπης, εκεί ο Λιάπης, πού είναι ο Λιάπης; Είπαμε στη Μαλαισία ο Λιάπης! Εδώ ο Λιάπης, εκεί ο Λιάπης, πού είναι ο Λιάπης; Εντάξει, μακάρι να ξέραμε πού είναι ο κάθε Λιάπης.
ΚΑΛΟΙ ΓΙΑ ΣΑΚΟΙ του μποξ τόσο ο Λιάπης όσο και ο Τομπούλογλου, καλύτερος όμως ο Στουρνάρας για τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Αλλο πράμα η αίσθηση που έχεις να δέρνεις το… σαμάρι και να νομίζεις ότι δέρνεις τον… Σαμαρά!
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Σαμαρά – Βενιζέλου θα εξαντλήσει την τετραετία. Ενα από τα πολλά ανέκδοτα που κυκλοφορούν τελευταία. Ο,τι και να γίνει η Νέα Δημοκρατία θα ’ναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, ένα άλλο. Το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει τουλάχιστον δύο ευρωβουλευτές ένα παράλλο…
ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ, είσαι υποψήφιος, είναι υποψήφιος, είμαστε υποψήφιοι, είστε υποψήφιοι, είναι υποψήφιοι… εκλογές διπλές και τρίδιπλες εν όψει ψηφοφόροι μου (σου, του, της, μας, σας, τους)!
Η ΕΛΛΑΔΑ της αιθαλομίχλης… Η Ελλάδα που δεν μπορεί ν’ αναπνεύσει… Η Ελλάδα που κρατιέται στη ζωή με τεχνητές αναπνοές… Αντε κουράγιο και βγήκε και τούτη η χρονιά, Ελλαδίτσα μας!
Η ΕΛΠΙΔΑ πεθαίνει πάντα τελευταία! Δεν πεθαίνει στο τέλος η ελπίδα, διορθώνω. Εκεί που πεθαίνει, εκεί αρχίζει ο καινούργιος χρόνος κι ανασταίνεται!
ΑΝΟΙΚΤΑ, εκτός και αν είναι κλειστά ή μήπως κλειστά, εκτός και αν είναι ανοιχτά, τα καταστήματα αύριο στα Χανιά, τελευταία Κυριακή του χρόνου; Είπαμε, ξείπαμε ή μήπως ξείπαμε, είπαμε; Του Εμπορικού Συλλόγου ή μήπως του Συλλόγου Εμπόρων;
ΣΥΜΦΩΝΑ με μια παράδοση, οι Καλικάτζαροι βρίσκονται κάτω από τη γη και προσπαθούν όλο τον χρόνο με τσεκούρια ή με πριόνια να κόψουν το στύλο που κρατά τη γη στη θέση της. Προς το τέλος του Δεκεμβρίου σχεδόν έχουν κόψει το στύλο, αλλά τότε έρχονται τα Χριστούγεννα και όλοι μαζί ανεβαίνουν στη γη. Μετά τα Φώτα ξαναγυρίζουν κάτω αλλά στο μεταξύ ο στύλος έχει θρέψει κι αρχινούν πάλι από την αρχή να κόβουν για να φτάσουν ξανά τα επόμενα Χριστούγεννα και να επαναληφθεί η ίδια ιστορία. Ετσι η γη κρατιέται στη θέση της και δεν πρόκειται να πέσει. (Από το βιβλίο “Από τη Γέννα του Χριστού ως την Ανάστασή του” του Βασίλη Γ. Χαρωνίτη).
“Μου δείξαν το μικρό πρώτο τους γράμμα/ Στον Αη Βασίλη βέβαια/ Η Αγγελική/ Δεν σου γράφω τι παιχνίδι θέλω/ γιατί εσύ ξέρεις καλύτερα/ και η Μαριάννα στο υστερόγραφο/ αχ ξέχασα να σε ρωτήσω/ τι κάνεις./ Κοινό στον φάκελο η διεύθυνση/ Στον ουρανό/ Τους έδωσα για να κολλήσουν/ γραμματόσημα αληθινά/ Και συ από ψηλά πώς το αντέχεις/ ταμπουρωμένος στην αγιοσύνη σου/ να παραβλέπεις τόση αθωότητα/ να δέχεσαι να σε υποκαθιστώ/ μέσα στην ξεφτισμένη/ κόκκινη, παλιά μου ρόμπα/ και με μπαμπάκια/ άτεχνα κολλημένα/ στο πηγούνι και στο πάνω χείλι/ εσύ, ανάλγητε Αγιε Βασίλη”. Το ποίημα “Η πρώτη απαξίωση” της Αγγελικής Σιδηρά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ! 

(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (28. 12.2013)

https://petaxta.blogspot.com/2013/12/blog-post_28.html?fbclid=IwAR0jm1JA3oEdUzQm7eQtnLIUZgJk5_tHRsEOPT0i1o5ViyVxf2Y2uIrVkdY

ΝΙΠΠΟΣ

ΝΙΠΠΟΣ, 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017

 ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΠΡΟΤΟΜΗΣ ΘΕΟΚΛΗ ΝΙΚ. ΚΑΚΑΤΣΗ

 

 

 Γράφουν: Γιάννης Κάκανος * και Ηλίας Κάκανος

Εκδήλωση τιμής και μνήμης με επιμνημόσυνη δέηση και αποκαλυπτήρια προτομής για τον οπλαρχηγό των Κρητικών επαναστάσεων και μέλος της μεταπολιτευτικής επιτροπής, Θεοκλή Νικολάου Κακάτση (Κακατσάκη) πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης στο Νίππος Αποκορώνου.

 Την τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του ήρωα Αποκορωνιώτη Θεοκλή Κακάτση τίμησαν με την παρουσία τους εκατοντάδες Αποκορωνιώτες και όχι μόνο που μαζί με εκπροσώπους των απανταχού ευρισκόμενων Κακατσάκηδων, γέμισαν ασφυκτικά την πλατεία του χωριού με το Ηρώο πεσόντων.

Σημειώνεται ότι το «παρών» στην εκδήλωση  έδωσαν η βουλευτής του Σύριζα Χανίων κα Βάλια Βαγιωνάκη, ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων κ. Απόστολος Βουλγαράκης, ο περιφερειακός σύμβουλος κ. Νίκος Γιαννούλης, ο δήμαρχος Αποκορώνου κ. Χαράλαμπος Κουκιανάκης, αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι του Δήμου Αποκορώνου, οι πρώην δήμαρχοι Αποκόρωνα και Σούδας κ. Γρηγόρης Μαρκάκης και Γιάννης Περάκης αντίστοιχα, οι πρώην υπουργοί Άννα Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ και Κυριάκος Βιρβιδάκης της Νέας Δημοκρατίας, εκπρόσωποι φορέων, συλλόγων, ο διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” κ. Νίκος Παπαδάκης και πολλοί άλλοι.

Η προτομή του οπλαρχηγού Θεοκλή Κακάτση φιλοτεχνήθηκε από τον σπουδαίο Χανιώτη γλύπτη Γιάννη Π. Μαρκαντωνάκη, ενώ την εκδήλωση παρουσίασε και συντόνιζε ο καταξιωμένος συνταξιούχος εκπαιδευτικός, λογοτέχνης και δημοσιογράφος Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης εγγονός του αείμνηστου τιμώμενου οπλαρχηγού.

Το πρώτο μέρος της εκδήλωσης περιλάμβανε την επιμνημόσυνη δέηση που τέλεσαν Ιερείς Ενοριών της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου. Ακολούθησαν τ’ αποκαλυπτήρια  της προτομής, οι  καταθέσεις στεφάνων, η τήρηση ενός λεπτού σιγής και ο Εθνικός Ύμνος από όλους. Το δεύτερο μέρος άρχισε με ριζίτικο  τραγούδι από παρέα Αποκορωνιωτών, χαιρετισμοί από τους διοργανωτές, ομιλία από τη φιλόλογο και ιστορικό  κα Στέλλα Αλιγιζάκη, παράδοση της Σημαίας του οπλαρχηγού από την οικογένεια στο Ίδρυμα «Ελευθέριος Βενιζέλος». Η εκδήλωση τελείωσε με πανηγυρικό γεύμα που παρατέθηκε στην ταβέρνα του χωριού.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

Α) ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ

Με βαθιά συγκίνηση και εθνική περηφάνια χαιρέτισε την τελετή της εκδήλωσης η κα Τούλα Μπογδάνου, το γένος Κακατσάκη, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων: « Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια τον πατέρα μου, είτε γύρω από το μαγκάλι το χειμώνα, είτε τα καλοκαίρια έξω, να μας διηγείται για τον παππού με υπερηφάνεια ότι ο παππούς Θεοκλής πολέμησε ηρωικά εναντίον των Τούρκων κατακτητών και αψηφώντας τους τεράστιους κινδύνους βοήθησε στην ελευθερία του τόπου μας». Η ίδια επίσης σημείωσε σε άλλη παράγραφο: «Είναι εθνική υποχρέωση να διατηρήσουμε και να διαφυλάξουμε την παράδοση μας που με τη λεβεντιά, πείρα και σοφία των ανθρώπων που έφυγαν την έφτιαξαν με αγώνες, τραγούδια και χορούς ούτως ώστε να γρανιτώσουν την εθνική μας συνοχή».

Β) Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Ο εφημέριος της Ενορίας του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Καλυβών και διευθυντής του Ιδρύματος  “Αγία Σοφία”, π. Μιχαήλ Βλαβογιλάκης, σημείωσε: « Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να ακούσω για ένα ήρωα, άγνωστο για μένα, αλλά με σημαντική προσφορά. Είναι χρήσιμο να ανατρέχουμε στο παρελθόν και την ιστορία μας γιατί ανασύρουμε από την αφάνεια τις ηρωικές αλλά μαζί και τραγικές εμπειρίες των πρωταγωνιστών. Κυρίως, όμως, γιατί έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την ιστορική αλήθεια και να διαμορφώσουμε αντικειμενική άποψη για τα γεγονότα και τα πρόσωπα». 

Γ) Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ

Ο δήμαρχος Αποκορώνου κ. Χαράλαμπος Κουκιανάκης υπογράμμισε: «Ως δήμαρχος του Αποκόρωνα και ως Νιππιανός μ’ ένα πλήθος μελετών που έχουμε εκπονήσει και έχουν… ωριμάσει και τούτο εδώ το χωριό θα αλλάξει όψη. Θα το αναπλάσουμε ριζικά μ’ έναν προϋπολογισμό επτακοσίων χιλιάδων ευρώ».

Ο ίδιος στη συνέχεια επεσήμανε ότι «αυτοσκοπός μας είναι  να δώσουμε σε ολόκληρο τον Αποκόρωνα αυτό που του αξίζει και χρειαζόμαστε τη συμβολή όλων σας γιατί μόνο όλοι μαζί θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε. Αυτό άλλωστε θα είναι και η μεγαλύτερη τιμή για όλους αυτούς που αγωνίσθηκαν στο παρελθόν για την πατρίδα».

ΟΜΙΛΙΑ

Με λεπτομερή προσέγγιση στα ιστορικά δρώμενα της περιοχής και του τιμώμενου οπλαρχηγού Θεοκλή Κακάτση, αναφέρθηκε η ομιλήτρια κα  Στέλλα Αλυγιζάκη, υπογραμμίζοντας, μεταξύ πολλών άλλων, τα εξής: «Ημέρα μνήμης και τιμής στο χωριό Νίππος, στη γενέθλια γη του Θεοκλή Κακάτση (Κακατσάκη) τον οποίο τιμούμε και μνημονεύουμε.

Λίγα χιλιόμετρα από τα Χανιά ατενίζουμε τα ψηλά βουνά των Λευκών Ορέων, που δεκάδες χρόνια πριν οι ντόπιοι τα έδειχναν συχνά στους ταξιδευτές “λέγοντας ότι είναι τα καλύτερα φρούρια της Κρήτης και το μόνο μέρος το οποίο οι Τούρκοι δεν πάτησαν ποτέ κατά τον πόλεμο από το 1821 -1830”. Εκείνοι, όμως, τα γνώριζαν, τα φύλαγαν και τα τιμούσαν. “Σε καιρούς επανάστασης το γενικό αρχηγείο των Χριστιανών βρισκόταν σχεδόν πάντα στα υψώματα αυτά, επειδή οι επαναστάτες ήταν εξασφαλισμένοι από απρόοπτα κι είχαν προστατευμένα τα νώτα τους με το να υπάρχει το απόρθητο οχυρό τους…».

Η ίδια στη συνέχεια επεσήμανε ότι «το Νίππος έγινε πεδίο επαναστατικής δράσης και κατά την επανάσταση του 1866 -1869, οπότε διαδραματίστηκαν σημαντικά γεγονότα και στην ευρύτερη περιοχή με ηρωικές πράξεις ιερωμένων και άλλων πολιτών.

Η προσωπική συμβολή του Θεοκλή Κακάτση στην επανάσταση του 1897 έχει καταγραφεί από ιστορικούς και έχει επαινεθεί από τους στρατιωτικούς μελετητές. Επακολούθησε η περίοδος τη αυτονομίας, η εποχή της ελπίδας για ένωση, που όμως, δεν άργησε να διαψευσθεί. Έτσι, όταν ο καιρός το καλούσε, δεν δίστασε να στηρίξει τις ενωτικές απόπειρες και τις επαναστατικές κινήσεις…».  

Διοργανωτές της εκδήλωσης ήταν ο Δήμος Αποκορώνου, το Κοινωφελές Ίδρυμα «Αγία Σοφία» και η Οικογένεια Κακάτσηδων (Κακατσάκηδων)  με τη συμπαράσταση της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων και του Εθνικοὐ  Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος».

 Γιάννης και Ηλίας Κάκανος 

 

 * "Μαζί με τις ευχές μας και μία προτελευταία ενημέρωση ώστε να προλάβουν όσοι θέλουν να σώσουν πολιτιστικές εκδηλώσεις ή εκκλησιαστικά ρεπορτάζ από το τεράστιο πολιτισμικό αρχείο της ιστοσελίδας μας. Μπορούν, λοιπόν, να πάρουν ότι θέλουν γιατί από το μεσημέρι και μετά αρχίζει η μείωση μίσθωσης του χώρου και θα διαγραφούν χιλιάδες εκδηλώσεις." Από τα που έγραψε  ο και εκδότης του ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΦΩΤΟΣ φίλος Γιάννης Κάκανος στην σελίδα του στο ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ (ΦΕΪΣΜΠΟΥΚ) Δείγμα γραφής του ΥΛΙΚΟΥ που διασώζει η σημερινή ανάρτηση... ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΝΑΧΤΕΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ !

https://eparxiakofos.gr/sto-nippos-apokaliptiria-protomis-oplarchigou-theokli-nikolaou-kakatsi/

Η ΤΕΛΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Μετά λύπης μας σας πληροφορούμε ότι από σήμερα 27 Δεκεμβρίου 2022 ο πολιτιστικός πλούτος με χιλιάδες εκδηλώσεις που φιλοξενούσε η ιστοσελίδα μας μειώθηκε σημαντικά εξαιτίας του ότι ο χώρος είναι με μίσθωση…

  ΑΛΛΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...

https://eparxiakofos.gr/page/4/?s=%CE%92%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%9A%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82

https://eparxiakofos.gr/?s=%CE%92%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%9A%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82

ΧΡΥΣΑ

 ΔΩΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΩΡΑ

Γράφει η Χρύσα Κακατσάκη

Στον Προμηθέα που χαρίζει στους ανθρώπους τη φωτιά, στον εβραϊκό θεό που προσφέρει στους πρωτόπλαστους έναν ολόκληρο παράδεισο και στο κουτί της Πανδώρας όπου είναι κλεισμένα όλα τα αγαθά ανάγονται οι πρώτες αναφορές στην έννοια του δώρου. 

 

Οταν οργανώθηκαν οι κοινωνίες οι άνθρωποι το καθιέρωσαν για να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης ή ενδυνάμωσης των διαπροσωπικών σχέσεων, αλλά το χρησιμοποιούν επίσης ως επίδειξη κοινωνικού γοήτρου καθώς και ως μέσο εξαγοράς ή εξαπάτησης. Κλασική είναι η περίπτωση του δούρειου ίππου που δίνουν οι Ελληνες στους Τρώες, από την οποία προέκυψε και η παροιμιώδης έκφραση «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Στον ομηρικό κόσμο με τα δώρα –κοπάδια αγελάδων και προβάτων – κερδίζονται νύφες, ενισχύονται οι διπλωματικές αποστολές, αναγνωρίζεται η ανωτερότητα του αντιπάλου και τονίζεται η φιλοξενία.

Την περίοδο των Χριστουγέννων η ανταλλαγή τους έρχεται να συμπληρώσει τον εορταστικό διάκοσμο και την ψυχική ευφορία. Τα κριτήρια επιλογής τους ποικίλλουν, ανάλογα με τη δική μας οικονομική κατάσταση, την ηλικία ή τα ενδιαφέροντα του αποδέκτη και τη σχέση που έχουμε μαζί του. Διαλέγουμε κάτι απλό και συνηθισμένο που μας απαλλάσσει από διλήμματα. Κάτι που θα αρέσει στο άλλον ή θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του. Κάτι ιδιαίτερο και δυσεύρετο για να προκαλέσουμε εντύπωση ή προβάλλοντας τις δικές μας επιθυμίες. Αναμφισβήτητα πάντως, με τα δώρα έχουμε την ευκαιρία να διακρίνουμε τη σχέση αγάπης από τη σχέση συναλλαγής. Η πρώτη λειτουργεί ανακουφιστικά, αφού αποτελεί μια μορφή εξιλέωσης για όσα δεν μπορέσαμε να προσφέρουμε τον υπόλοιπο χρόνο. Η δεύτερη βασίζεται στον τριπλό κανόνα «να δίνεις, να αποδέχεσαι, να ανταποδίδεις» που συνδέεται περισσότερο με την οικονομία και την κίνηση της αγοράς. Τα δώρα π.χ. μιας επιχείρησης στους πελάτες της δεν εμπεριέχουν γενναιοδωρία, αντίθετα υποκρύπτουν την αρχή της ανταπόδοσης.

Ο Γάλλος ανθρωπολόγος Μαρσέλ Μος στην ενδιαφέρουσα σχετική μελέτη του, εξετάζοντας τη λειτουργία των δώρων σε διάφορες πρωτόγονες φυλές, υποστηρίζει πως είναι μια τελετουργική διαδικασία που συμπυκνώνει έναν άγραφο κώδικα αξιών, αποτελεί δείγμα συμφιλίωσης ή αβροφροσύνης, διατηρώντας παράλληλα εύθραυστες ισορροπίες. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, τέτοιες δοσοληψίες υπερβαίνουν το φράγμα μεταξύ του πνευματικού και του υλικού με έναν τρόπο σχεδόν μαγικό.

Στις σύγχρονες ωστόσο κοινωνίες τα δώρα έχουν πολλούς συμβολισμούς και χρήσεις. Το οικογενειακό κειμήλιο που περνά από γενιά σε γενιά ξεπερνά την εμπορική τιμή του και μετατρέπεται σε κιβωτό αναμνήσεων. Στα βαφτιστήρια συχνά ισοδυναμεί με εθιμοτυπική υποχρέωση. Το μονόπετρο δαχτυλίδι αντιστοιχεί σε πρόταση γάμου. Το περίσσευμα του καθενός στον εθελοντισμό είναι η αντιστροφή της έννοιας του συμφέροντος και του χειρισμού. Γιατί όπως όλα τα πράγματα, έτσι και τα δώρα δεν γίνονται πάντα με ανιδιοτέλεια. Το φακελάκι στον γιατρό π.χ. αποσκοπεί στην ατομική εξυπηρέτηση, παραβαίνοντας τη νομιμότητα.

Μπορεί να μη χαιρόμαστε πια σαν παιδιά, αφού κι αυτά «γερνάνε» γρήγορα και ο διαμεσολαβητικός τους ρόλος σιγά σιγά συρρικνώνεται. Ο Μαρσέλ Μος ωστόσο προτείνει να επιστρέψουμε στο παλιό και θεμελιώδες: τη χαρά της προσφοράς και την αφειδώλευτη ψυχική δαπάνη. Είναι το καλύτερο αντίδωρο της κοινωνικής μας συνύπαρξης.

ΠΗΓΗ: https://www.pancreta.gr/voices.php?p=16065

ΠΟΙΗΣΗ

 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

                                  

Φώτης Κόντογλου

Οι καλές υφαντές πετσέτες

πάνω στο καλό υφαντό τραπεζομάνδηλο-

μια παραπάνω. 

Ποτήρια, πιρούνια, κουτάλια, μαχαίρια

στις θέσεις των-

από ένα παραπάνω.

Ένα κυπαρισσάκι σε γλάστρα, 

στολισμένο πιτήδεια, 

στη γωνία. 

Το μαγκάλι, με αναμμένα τα κάρβουνα,

καταμεσής. 

Εξ αδιανεμήτου τα όποια ελέη…

Και για τον ξένο 

που θα χτυπήσει την πόρτα των. 

Χριστός γεννάται! 

 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ ("Τα χελιδόνια του μοναχού" , 

Β' έκδοση (Πυξίδα της Πόλης) Χανιά 2020)

ΝΙΠΠΟΣ

ΝΙΠΠΟΣ

ΞΗΜΕΡΩΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...

Δεύτε ίδωμεν πιστοί, πού εγεννήθη ο Χριστός... Η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού η δική μας Βηθλεέμ! Εκεί λίγο πριν χαράξει η μέρα. Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει...

Χαρούμενα Χριστούγεννα,καλά κι ευλογημένα

σαν του παλιού καλού ζευγά τα δροσερά σπαρμένα!

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ

 

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid0iL1s1cm553xFDKntwpVChPuu6J7sBC3z4qhwWRiebLycLUkwXpENWtEx323XHEUJl

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

  Δ΄ΤΑΞΗ 9ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ 

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

 https://www.haniotika-nea.gr/d-taxi-9oy-dim-sch-chanion-to-thayma-ton-christoygennon/

 

Καλοί μου φίλοι, καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα!

Έχοντας οδηγό την αγάπη προσέγγισαν τα παιδιά της Δ' τάξης του 9ου Δημ. Σχ. Χανίων την αποψινή Χριστουγεννιάτικη Νύχτα. Και βέβαια με την βοήθεια των δασκάλων τους, των γνωστών στους αναγνώστες της στήλης  και από άλλες εργασίες μαθητών τους. πολυτάλαντων (ποιήτρια - στιχουργός η Γιώτα, μουσικοσυνθέτης ο Γιάννης) καλών μου φίλων Γιώτας Μπούρα και Γιάννη Τσαραμανίδη. Νύχτα θαυμάτων η νύχτα που γεννήθηκε σ' ένα σπήλαιο της Βηθλεέμ ο Χριστός. Το μέγιστο θαύμα, άλλωστε, η Γέννησή Του! Να 'στε πάντα καλά, Γιώτα και Γιάννη! Να χαίρεστε τους μαθητές σας και να σας χαίρονται! 

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους! 

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δάσκαλος - Λογοτέχνης

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ 

 

Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή που για να τη ζήσουμε αληθινά πρέπει να τη δούμε με τα μάτια του παιδιού , τα μάτια της καρδιάς.

Να γυρίσουμε στα παιδικά μας χρόνια όπου χωρίς επιτήδευση ,χωρίς κριτική πιστεύαμε άδολα στη μαγεία των Χριστουγέννων.

Σε μια εποχή που οι αρνητικές ειδήσεις μας μαυρίζουν την καθημερινότητα και τα παιδιά από νωρίς έρχονται αντιμέτωπα με τις δυσκολίες της ζωής οφείλουμε να διαφυλάξουμε την αθωότητά τους και να τονώσουμε την πίστη τους ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος. Αυτή είναι και η δύναμη των Χριστουγέννων, να πιστέψουμε σε κάτι μεγαλύτερο από μας που θα μας βοηθήσει να γίνουμε καλύτεροι.

Όταν ήμουν κι εγώ μικρό κοριτσάκι και περπατούσα στα στενά δρομάκια της Άνω Πόλης κάτω από έναν ουρανό γεμάτο άστρα και με το κρύο του Δεκέμβρη να τρυπάει τα κόκαλα , κοίταγα ψηλά κι ευχόμουν να ήμουν εκεί μια τέτοια νύχτα μαγική!

Η δασκάλα της Δ1 τάξης
Γιώτα Μπούρα

ΝΥΧΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Μια τέτοια νύχτα μαγική

Πόσο θα ήθελα να ήμουν εκεί!

Να πλημμυρίσει από ομορφιά

η παιδική μου η καρδιά.

Μες στης νυχτιάς τη σιγαλιά

Να ήμασταν όλοι μια αγκαλιά!

Να ζεσταθεί ο μικρός Χριστός

απ’ της αγάπης μας το φως.

Ας ήμουν ένα προβατάκι

Κρυμμένο στης φάτνης τη γωνιά

ή ένα τοσοδά αστεράκι

να λαμπυρίζω από χαρά.

Να δω μπροστά μου τ’ αγγελούδια

να τραγουδούν ευλαβικά.

Να ανθίσουν μέσα μου λουλούδια

δώρα στης Παναγιάς την αγκαλιά.

Αν το πιστέψω αληθινά θα γίνει!

Μα θα’ θελα όλα τ’ αδέρφια μου μαζί.

Όλα του κόσμου τα ορφανά

Και του πολέμου τα παιδιά.

Tα άρρωστα παιδιά να βρουν ελπίδα

Η προσευχή μου ας γίνει ασπίδα

Και η φωνή μας να ενωθεί

για ν΄ αγκαλιάσει όλη τη Γη!

Μια τέτοια νύχτα μαγική

Ποιος δεν θα ‘θελε να είναι εκεί

Εκεί που γεννήθηκε το φως

Κι έγινε η αγάπη οδηγός!

Τα παιδιά της Δ1 Τάξης (Αλισαβάκης Μάρκος, , Γαλανάκης Χρήστος, Καράμπελας Αχιλλέας, Κατσαφράκη Αναστασία, Κοντεκά Δώρα, Λαζαρίδη Έλενα, Μαραγκουδάκης Μανώλης, Μουτάφη Ραφαέλα, Μποτσαράκης Κωνσταντίνος και Μάριος, Ξενάκης Βαρδής, Παπαδάκης Βασίλης, Σοκιαλίδη Δέσποινα, , Τσερκάκη Στέλλα-Μυρτώ , Φουντουλάκη Μαρία- Κατερίνα ) και η δασκάλα τους Γιώτα Μπούρα

ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ

(Τη νύχτα αυτή που όλα είναι πιθανά και όλοι μπορούμε να πιστέψουμε σε ένα θαύμα ,τα παιδιά της Δ2 Τάξης έκαναν τις δικές τους ευχές.)

‘’Ονειρεύομαι έναν κόσμο γεμάτο δέντρα και λουλούδια που όλα τα παιδιά θα παίζουν με τις οικογένειές τους και θα είναι χαρούμενα! Σ΄ αυτόν τον κόσμο να μην υπάρχει κακία και να είναι όλοι σαν μια οικογένεια, σαν μια καρδιά!’’

΄΄ Θα ήθελα αύριο να σταματούσαν όλοι οι πόλεμοι και να ήταν όλοι οι άνθρωποι , μικροί και μεγάλοι, υγιείς και χαρούμενοι!’’

‘’Εύχομαι όλα τα απαραίτητα να ήταν δωρεάν και κανείς φτωχός να μην έμενε χωρίς στέγη και φαγητό. Έτσι όλα τα παιδιά να μπορούν όποτε θέλουν να τρώνε τζάμπα παγωτό!’’

‘’Να σταματήσει η βία κι ο κόσμος να γίνει πιο δίκαιος και ειρηνικός γεμάτος γέλιο και χαρά! Όλα τα παιδιά να μεγαλώνουν με αγάπη και να είναι χαρούμενα!’’

‘’Να εξαφανιστεί η κακία και η απληστία των ανθρώπων , να μην υπάρχει φόβος και να ήμασταν όλοι για πάντα υγιείς.’’

‘’ Ονειρεύομαι να έρθει μια μέρα που όλοι οι άνθρωποι να είναι φίλοι με όλους ! Αν μπορούσα να κάνω μια ευχή θα ήθελα να μην πεθαίνουν άδικα οι άνθρωποι και να γυρίζουν ξανά κοντά μας.’’

‘’ Εύχομαι οι άνθρωποι να σταματούσαν να βασανίζουν τα καημένα τα ζώα και να τα άφηναν να ζουν ελεύθερα στη φύση.’’

‘’ Μακάρι να βρεθούν τα φάρμακα για όλες τις αρρώστιες , όλοι οι άνθρωποι να γιατρευτούν και κανείς να μην υποφέρει πια.’’

‘’Θα ήθελα όλου του κόσμου τα παιδιά να έχουν το σχολειό τους και κανείς να μην τα κακομεταχειρίζεται. Εκεί να τραγουδάνε κάθε μέρα όπως κι εμείς με τον κύριό μας, είμαι παιδί , έχω χαρά, θέλω στον κόσμο να σκορπά!΄΄

 

 

Μια τέτοια νύχτα μαγική ας δώσουμε όλοι πίστη στο όνειρό μας για να γίνει αληθινό! Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα!

Τα παιδιά της Δ2 τάξης (Αλισαβάκη Ελένη, Ανυφαντάκη Ραφαέλα, Βολάνη Ειρήνη, Βρέττος Κωνσταντίνος, Γαλανάκη Κατερίνα, Γαλανάκη Κυριακή, Δάγκαρη Γεωργία, Λουλαδάκη Άννα Μαρία, Μαίλης Νικήτας, Μπαρμπόπουλος Θάνος, Μόρτογλου Άρτεμις, Μπυράκης Δημήτρης, Περογιαννάκης Αναστάσης, Σαλπέας Γιώργος, Σκουνάκη Άννα, Τατάρου Χριστίνα, Φραιδάκης Μαθιός) και ο δάσκαλος τους Γιάννης Τσαραμανίδης 

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 24.12.2022 ) 

 

https://www.haniotika-nea.gr/d-taxi-9oy-dim-sch-chanion-to-thayma-ton-christoygennon/

 

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΣΑΝ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΕΛΑΜΠΕ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

 

 

«Σε λίγες μέρες θα ξαναγεννηθείς, Χριστέ μου! Ίσως τα μάτια σου να μη συνηθίσουν αμέσως στο φως. Ίσως τ’ αυτιά σου να μην μπορούν να ξεχωρίσουν αμέσως τα τραγούδια των αγγέλων. Όμως θα χαμογελάς, θα χαμογελάσεις, όταν θα σε φιλήσει το φως του κόσμου. Θα χαμογελάσεις όταν η μάνα σου θα σκίσει το καλό της φουστάνι για να σε σπαργανώσει. Θα χαμογελάσεις όταν οι βοσκοί γονατίσουν για να σε προσκυνήσουν. Θα χαμογελάσεις, όταν θα έρθουν οι μάγοι για να σου προσφέρουν τα δώρα τους…

[…] Όχι δεν θα σου μιλήσω για όλα όσα έχουν δει τα μάτια μου τα χρόνια που σε γνώρισα, Χριστέ μου. Δεν θα σου μιλήσω για δάκρυα, ποια θέση έχουν τα δάκρυα στη γέννηση ενός παιδιού: Ούτε για το ψωμί που λείπει, ούτε για την ειρήνη του κόσμου θα σε παρακαλέσω, άλλωστε. Και γιατί η παράκληση μου αυτή θα μοιάζει πιότερο με κραυγή, μια κραυγή κορνιζωμένη με αίματα και αγωνία, μια κραυγή παράταιρη, έτσι όπως θα ανακατώνεται με τον αγγελικό ύμνο που επιμένει να μιλά για την επί γης ειρήνη και την «εν ανθρώποις ευδοκία!»[…] Ε, λοιπόν, συγχώρεσε με, Χριστέ μου, μα θαρρώ πως το λιβάνι που θα σου φέρουν κι εφέτος οι μάγοι είναι κλεμμένο. Είναι οι επιθυμίες και οι προσευχές όλων των απελπισμένων της γης που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, που δεν βλέπουν θεού πρόσωπο. Μα θαρρώ πως το χρυσάφι που σου φέρνουν οι μάγοι είναι κλεμμένο απ’ τα στόματα των πεινασμένων. Μα θαρρώ πως και τα πολύτιμα αρώματα που επίσης θα σου φέρουν οι μάγοι είναι κι αυτά κλεμμένα, απ’ τα βραβεία που άξιζαν εκείνοι που κάποτε τόλμησαν μια επανάσταση… Όχι, μην τα δεχτείς τα δώρα των μάγων, σε ικετεύω Χριστέ μου! Πεινώ, κι όμως προσεύχομαι. Προσεύχομαι εξακολουθώντας να σε περιμένω για να σε δω να μπαίνεις θριαμβευτής στα Ιεροσόλυμα». Αποσπάσματα απ’ το κείμενο μου «Ένα γράμμα για τον Χριστό» που δημοσιεύτηκε πριν 44 χρόνια (24.12.1978, “Χανιώτικα νέα”)

«Ούτε αγραυλούντες ποιμένες,/ ούτε απαστράπτοντες άγγελοι,/ ούτε μάγοι με δώρα./ Αδιαπέραστο το σκοτάδι/ στη γέννηση του νέου παιδιού.// Μια προσφυγοπούλα η μάνα του./ Καρπός συνεύρεσης σε μια παλιόβαρκα-/ η αμοιβή για τα μεταφορικά/ από την κόλαση στον παράδεισο- το τεχθέν βρέφος.// Ξημέρωναν Χριστούγεννα…» Το ποίημα «Χριστούγεννα;» του γράφοντος («Τα χελιδόνια του μοναχού», Β΄ έκδοση, “Πυξίδα της Πόλης”, Χανιά 2020).

Έλαμπε σαν μεσημέρι την περασμένη Κυριακή, Κυριακή προ της του Χριστού Γεννήσεως η Ορθοδοξία, για να χρησιμοποιήσω σε παρατατικό χρόνο έναν στίχο του Κώστα Καρούσου. Και κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας – όταν έβγαζε τα «άγια» ο παπα- Δημήτρης Καταπίδης, με συνοδεία μιας πλειάδας «παπαδακιών», μου πρωτοφάνηκε – και κατά τη διάρκεια της χριστουγεννιάτικης γιορτής που ακολούθησε στην υπέροχη αίθουσα εκδηλώσεων του Ενοριακού Κέντρου (του Αγίου Παντελεήμονα Αμπεριάς ) και που περιελάμβανε ομιλίες, εκκλησιαστικούς ύμνους και χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Ευλογία για μένα η πρόσκληση να είμαι ο ένας απ’ τους δυο ομιλητές - ο άλλος ήταν ο άλλος εφημέριος του ναού παπά Μανόλης Κουδουμνάκης. Το προαναφερθέν «παλιό» κείμενο μου και δυο ποιήματα μου (το προαναφερθέν και το «Χριστουγεννιάτικο τραπέζι», οι βάσεις της ομιλίας μου).

Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα, φίλες και φίλοι!

 ΚΑΙ.. ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ 

 

"Το γιορτινό τραπέζι μας εδέσματα γεμάτο, όμως για κάποιυς δυστυχώς είν' αδειανό το πιάτο" μας λέει στην πρώτη σημερινή της μαντινάδα η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη, για να μας παραγγείλει στην δεύτερη: "Μέρες αγάπης και γι' αυτό πρέπει να το σκεφτούμε,\ κάθε συνάνθρωπο φτωχό όλοι να βοηθούμε." Και βέβαια για να ευχηθεί στην τρίτη: Καλά Χριστούγεννα κι ευχές σ' ανατολή και δύση\ τ' άστρο λαμπρό της Βηθλεέμ τον κόσμο να φωτίσει", μας λέει.

 

 

Τα Χριστούγεννα της νοσταλγίας... Τα Χριστούγεννα της προσδοίας...Τα Χριστούγεννα της αγωνίας... Τα Χριστούγεννα τηςαφθονίας... Τα δίχως Χριστό Χριστούγεννα... Τα Χριστούγεννα της πείνας και της ανέχειας... Μένω στα πρώτα και ξαναγίνομαι παιδί... Να 'ναι καλή μέρα αύριο, που είναι η παραμονή η ευχή μου. Να μη βρέχει, γιατί θέλουμε να πούμε για πρώτη φορά τα κάλαντρα με τον αδερφό μου. Καλήν ημέρα άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας....

 

Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 23.12.2022)  

https://www.haniotika-nea.gr/san-mesimeri-elampe-i-orthodoxia/