Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΧΘΕΣ

 ΣΑΒΒΑΤΟ, 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!



ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΑ του φεγγαριού τ’ άστρα να μου μετρήσει/ και τ’ ουρανού το μυστικό σε μένα να χαρίσει. Από τον Ηλία τον Σταματάκη η παραγγελιά. Πανσέληνος αύριο βράδυ θα σεργιανίζει στον ουρανό ο σεπτεμβριανός φέγγαρος...


ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ μου λαμπρό/ φέγγε μου να περπατώ/ να πηγαίνω στο σχολειό/ για να μάθω γράμματα/ γράμματα σπουδάγματα/ του Θεού τα πράγματα. Ποιητικό άρωμα μιας άλλης εποχής. Πάμε, φύγαμε...

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ των τριών κυβερνητικών εταίρων για τα νέα μέτρα. Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης συμφωνίας των τριών κυβερνητικών εταίρων για τα νέα μέτρα. Το χρονικό ενός ακόμα προαναγγελθέντος εγκλήματος σε βάρος του ελληνικού λαού.

ΤΟ ΣΦΑΞΕΜΕ αγά μου ν’ αγιάσω έχει μια λογική τελοσπάντων. Το να σε σφάζει όμως ο αγάς και να πηγαίνεις σαν τον σκύλο στο αμπέλι είναι εντελώς παράλογο.

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ και μια καινούργια λίστα με ονόματα πολιτικών που ελέγχει το Σ.Δ.Ο.Ε. Χώρα των λιστών η σημερινή Ελλάδα. Εκ των ων ουκ άνευ ότι είναι και χώρα των ληστών, βεβαίως - βεβαίως.

ΠΑΝΕ και τ’ απομεινάρια του 13ου και του 14ου μισθού. Μια χαψιά τα ’καμε η... μαρμάγκα των νέων μέτρων. Κι άλλα να ’τανε!

ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ μίλησε ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς απευθυνόμενος στα εθνικά και διεθνή Μ.Μ.Ε., με τον πρόεδρο της Ευρωζώνης κ. Γιούνκερ, μετά το πέρας των συνομιλιών που είχαν. Το σχόλιο καρφί του 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', 13-9-2012. 'Γιατί κ. Σαμαρά, τέτοια απαξίωση στη γλώσσα μας και τέτοια υποτέλεια στα αφεντικά;'. Ψύλλοι στ’ άχυρα; Ε, όχι δα!

ΑΝΑΜΕΙΝΑΤΕ στο ακουστικό σας... Αναμείνατε στο ακουστικό σας... Αναμείνατε στο ακουστικό σας... Αναμείνατε στο ακουστικό σας... Δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα σας τηλεφωνήσουν και θα σας ενημερώσουν οι υπεύθυνοι για τους περίεργους θορύβους που σας (μας) αναστάτωσαν τις τελευταίες μέρες.

'Ο ΚΑΙΡΟΣ ΛΕΓΟΥΣΙ, θεραπεύει πάσας τας πληγάς· αλλ’ ουχί, νομίζω, τον έρωτα και την πείναν· απ’ εναντίας όσω περισσότερον μένη τις σώφρων ή νήστις, τοσούτω η όρεξις αυτού αυξάνει, μέχρις ου καταντήση να φάγη τα υποδήματά του, ως οι στρατιώται του Ναπολέοντος εν Ρωσία, ή ν’ αγαπήση τας αίγας του, ως οι ποιμένες των Πυρηναίων'. Από την 'Πάπισσα Ιωάννα' του Εμμ. Ροΐδη.

ΝΑ ΜΗΝ αφήσουμε καμιά οικογένεια να πεινάσει... Μπορούμε να μοιραστούμε ακόμα και τη μια μπουκιά του ψωμιού που έχουμε. Να μην αφήσουμε κανένα συνάνθρωπό μας χωρίς μια κουβέντα ζεστασιάς... Να μην αφήσουμε κανένα συνάνθρωπό μας μόνο του στην παγωνιά των ημερών... Από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο.

ΤΩΡΑ έβρεχε κι ένας κοντός ανθρωπάκος, μουσκεμένος, όρμησε μέσα στην αίθουσα. Ηταν ο Πικάσο. Σ’ ένα τετράδιο άρχισε να σχεδιάζει γρήγορα - γρήγορα τον Μπετόβεν. Υστερα τον Σαίξπηρ με λίγες γραμμές, ένα σκίτσο. Μετά ξάπλωσε στο πάτωμα και κοίταζε επίμονα το ταβάνι με τον πολυέλαιο. Παρατηρώντας πότε τον πολυέλαιο πότε το σκίτσο, συνέχιζε να σκιτσάρει τον Σαίξπηρ. Αμέσως ο Μπετόβεν κι ο Σαίξπηρ ήρθαν κοντά του, τον έδειξαν με τον αντίχειρα και του φώναξαν αγριεμένοι: 'Είσαι ένας απατεώνας'. Ο Πικάσο πετάχτηκε σαν ελατήριο και έφυγε τρεχάτος στον δρόμο. Κόντεψε να πέσει σε μια γυναίκα με φουσκωμένη κοιλιά και δύο δίδυμα στην αγκαλιά της. Αρχισε να τη σκιτσάρει με γρήγορες κινήσεις. Τα μικρά έκλαιγαν κι αυτή κραύγαζε 'βοήθεια', ατενίζοντας τον ουρανό. 'Από τις 50+4 κραυγές' του Λευτέρη Φύτρα (εκδ. 'Στοχαστής').

[...] 'Κάθισε για να πούμε ύμνον στα κάλλη/ της Σελήνης· αυτήν εσυνηθούσε/ Ο τυφλός ποιητής να ψάλλει./ Μου φαίνεται τον βλέπω που ακουμβούσε/ σε μιαν ετιά, και το φεγγάρι ωστόσο/ στα γένια τα ιερά λαμποκοπούσε./ Απ’ τον Σκοπό, νάτο, προβαίνει· ως πόσο/ Συ την νύχτα τερπνά παρηγορίζεις!/ Υμνον παθητικόν θε να σου υψώσω·/ Παθητικό σα εσένα, όταν λαμίζεις/ Στρογγυλό, μεσουράνιο, και το φως σου/ Σε ταφόπετρα ολόασπρη αποκοιμίζεις'.
Από τo ποίημα του Διονυσίου Σολωμού
'Ωδή εις την Σελήνη'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2021

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ



 ΠΑΙΧΤΕ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ ...  ΜΙΑ ΠΕΝΙΑ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης 

Είναι υπέροχο να ζεις στα Χανιά! Δεν πλήττεις ποτέ… Πάντα υπάρχει μια αιτία, μια αφορμή να βάζεις να ξανακούς την ίδια… πλάκα!

Το ’χω φιλοσοφήσει ρε μάγκες: δεν αξίζει να σεκλετιζόμαστε, να στενοχωριόμαστε!
Ο.Κ. μας τάζουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες! Ε και;
Στο τέλος δεν μας δίνουν ούτε τα φύκια! Ε και;
Το ξέρουμε, το έχομε ξαναδεί το εργάκι! Προς τι να χαλιόμαστε;
Κάπου κάποτε μας πετούν κι λίγο αστερόσκονη κι εμείς παίζουμε τα παλαμάκια, ουάου και τέτοια!
Ωστόσο τα Χανιά παραμένουν στα ίδια!
«Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που φύγαν χαμένα…»!
Χαμένα χρόνια, “ανόητες… αγάπες” και «λόγια, λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα!».
Υπερβάλλω;
Παρακολουθώ πώς ήταν και τι γίνεται στο Ηράκλειο, στο Ρέθυμνο, εδώ παραδίπλα δηλαδή, για να μη βγούμε λίγο έξω από το νησί και μας πιάσει η μαύρη απελπισία!
Σήμερα όμως αδερφέ θα μιλήσομε και για τις πενιές!
Για τις πενιές που δεν παίζονται γιατί δεν υπάρχουν αυτοί που θα τις παίξουν!
Το ’πε ο κ. Πολάκης στη συνάντηση που είχε με τον δήμαρχο του Πλατανιά για το θέμα της αποκατάστασης της γέφυρας του Κερίτη!
«…Εδώ και δύο χρόνια (σ.σ. από τότε που έπεσε η γέφυρα) πρακτικά δεν έχει παιχτεί… πενιά» παρότι τα χρήματα υπάρχουν!
Θυμάστε βέβαια τη γέφυρα του Κερίτη. Λεφτά λέει υπάρχουν να τη φτιάξουμε αλλά δεν τη φτιάχνουμε διότι έχουν μπλεχτεί τα μπούτια των… συναρμοδίων που θα το ξανακτίσουν! Θέλω να γελάσω, θέλω και να κλάψω! Τι να κάμω;
Πρέπει λέει να συντονιστούν – συνεργαστούν τα Υπουργεία μας (Υπουργείο Πολιτισμού και Υπουργείο Υποδομών), αλλά αυτά δεν…
Υπάρχει λοιπόν πολύ σοβαρό το ενδεχόμενο, μέχρι να συντονιστούν τα Υπουργεία μας, να διαλυθεί ολοκληρωτικά η ιστορική γέφυρα.
Δεν παραξενεύομαι! Δεν είναι η μόνη περίπτωση που “δεν παίζεται πενιά” στα Χανιά!
Πολλές οι περιπτώσεις! Παράλογο; Λογικό; Χανιώτικο;
Ό,τι απάντηση κι αν δώκομε, το ίδιο που μας κάνει!
Βέβαια την ίδια ώρα οι βιρτουόζοι στην άλλη πλευρά της Κρήτης δεν σταματούν να παίζουν πενιές, διπλοπενιές και τριπλοπενιές!
Άντε γεια χαραντάν!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 29.9. 2021) 

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2021

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

 ΣΤΟ 9ο ΘΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

«Το Θερινό Σχολείο μας το παρακολουθούνε/ όσοι το περιβάλλον μας κατέχουν ν’ αγαπούνε…// Γίνεται ένατη χρονιά αυτή η ημερίδα, \ όσο θα συνεχίζεται, θεριεύει η ελπίδα».

Απ’ τη γνωστή Χανιώτισσα καλή μαντιναδολόγο Νεκταρία Θεοδωρογλάκη, οι δυο αυτές μαντινάδες που γράφτηκαν ειδικά για την περίσταση, εν είδει προλόγου στη σημερινή εναρκτήρια ημερίδα. Καλώς βρεθήκαμε, με ένα χρόνο απουσίας, λόγω κορωνοϊού στο 9ο Θερινό Σχολείο Περιβαλλοντικής Δημοσιογραφίας στον ευλογημένο αυτό τόπο, στους Άγιους Πάντες της πάλαι ποτέ επαρχίας και νυν δυναμικού Δήμου Αποκορώνου. Εδώ όπου πριν από 40 περίπου χρόνια ένας άγιος στη λαϊκή συνείδηση επίσκοπος, ο απ’ το διπλανό Νεροχώρι ορμώμενος μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης, δημιούργησε δίπλα στο εκκλησάκι της Αγίας Σοφίας το ομώνυμο κοινωφελές Ίδρυμα, ένα ίδρυμα πίστης, αγάπης και ελπίδας, και όπου στην πορεία, το 2010, στέγασε αφού ανακαινίστηκε εκ βάθρων και το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, εμπνευστής του οποίου ήταν ο και ιδρυτής και τότε διευθυντής της εφημ. “Χανιώτικα νέα” πρόεδρος του Ινστιτούτου Γιάννης Γαρεδάκης.

Με τη συμβολή του και τότε αντιπροέδρου του Ιδρύματος “Αγία Σοφία” και γενικού διευθυντή του Ιδρύματος “Ελευθέριος Βενιζέλος” Νίκου Παπαδάκη. Θεσμός πια, όχι μόνο για την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων αλλά ευρύτερα το Θερινό Σχολείο Περιβαλλοντικής Δημοσιογραφίας. Ένα σχολείο στην υπηρεσία της διά βίου Παιδείας που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης – αναπληρωτής καθηγητής του ο Αντώνης Σκαμνάκης, με συνδιοργανωτές την Περιφέρεια Κρήτης και τον Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης, με αρωγό τον Δήμο Αποκορώνου και τη στήριξη του δήμου Πλατανιά, του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Χανίων, του Βοτανικού Πάρκου Κρήτης, του ΚΤΕΛ Χανίων – Ρεθύμνης, του κτήματος Λουπάκη και του μοναδικού στο είδος του Μουσείου Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη. Ένα σχολείο που θα λειτουργεί και θα λειτουργείται για πέντε μέρες και που έχει στο πρόγραμμά του, εκτός από τη σημερινή ημερίδα, την οποία έχω την τιμή να συντονίζω, κι άλλες λίαν ενδιαφέρουσες δράσεις – ομιλίες, εργαστήρια, βιωματικά εργαστήρια, ασκήσεις υπαίθρου, ένα στρογγυλό τραπέζι, με θέμα την τοπική δημοσιογραφία και επισκέψεις, πολλές επισκέψεις, όπως αυτές στο Κτήμα Λουπάκη, στο Μουσείο Ελιάς των Βουβών, στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου, στο Ξυλόσκαλο του Ομαλού, στον Βοτανικό Κήπο, στο Μουσείο Τυπογραφίας, στο Ίδρυμα Ελευθέριος Βενιζέλος, στην Αρχαία Κυδωνία κ.λπ. Πολλά, συν τοις άλλοις τα μέρη που έχετε να γνωρίσετε και μάλιστα βιωματικά, καλοί μας φίλοι, φοιτητές, μεταπτυχιακοί φοιτητές και επαγγελματίες δημοσιογράφοι, μαθητές του 9ου Σχολείου Περιβαλλοντικής Δημοσιογραφίας. Κι αν έχει ομορφιές να σας δείξει ο τόπος μας! Κι αν φωνάζει με τον τρόπο του να τον αγαπούμε, να τον σεβόμαστε, να τον προστατεύουμε. Ας έρθουμε, όμως, στους χαιρετισμούς για να συνεχίσουμε μετά με τις εισηγήσεις…

Τα που είπα εισαγωγικά ως συντονιστής της Εναρκτήριας Ημερίδας του περί ου ο λόγος Σχολείου, που άρχισε τη λειτουργία του το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου και τελειώνει αύριο Τετάρτη 29 του μήνα, παραπάνω. Για την… ιστορία η δημοσίευσή τους στις σημερινές στάσεις, στις οποίες φιλοξενούνται και κάποιοι απ’ τους στίχους του πρώην πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννη Φίλη (σπουδαίος και ως ποιητής), που ήταν ο πρώτος ομιλητής – “Η αντίδραση των νέων στην περιβαλλοντική κρίση”, ο τίτλος της ομιλίας του.

Το πρωί ο Φαέθων έζευξε το άρμα του ήλιου/ και το παρέδωσε στη Chevron, στη BP, στη Shell/ και όταν η γη πυρπολήθηκε/ και η στάθμη της θάλασσας ανήλθε/ ο Ζευς αδυνατούσε να κατανοήσει τον νέο μύθο/ από μακριά αγναντεύοντας/ την παραλία σαν έκπληξη/ στην τελευταία στροφή/ με το εκκλησάκι μετέωρο πάνω απ’ το λευκό νερό/ έτοιμο να φύγει νότια/ έτοιμο να βυθιστεί μαζί με τους ευκαλύπτους αύτανδρο στις θρυμματισμένες λέξεις που έχω καταφύγει». Το ποίημα “Η κλιματική αλλαγή βυθίζει την παραλία της Καραθώνας”.

Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 28.9.2021)

https://www.haniotika-nea.gr/sto-9o-therino-scholeio-dimosiografias/



Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2021

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ - ΕΠΟΧΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΠΡΟΚΛΗΣΕΩΝ 

(ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 9ου ΘΕΡΙΝΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ) 

(Χανιώτικα νέα, 27.9.2021 https://www.haniotika-nea.gr/epochi-perivallontikon-prokliseon-gia-tin-kriti-kai-olo-ton-planiti/ ) 

 (ΦΩΤΟ) Εναρκτήρια Ημερίδα: O συντονιστής δάσκαλος λογοτέχνης Βαγγέλης Κακατσάκης παρουσιάζει τον πρώτο ομιλητή, πρώην πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννη Φίλη)

Κρίσιμα περιβαλλοντικά ζητήματα για την Κρήτη αλλά και όλο τον πλανήτη, βρέθηκαν στο επίκεντρο της εναρκτήρια ημερίδας του 9ου Θερινού Σχολείου για την Περιβαλλοντική Δημοσιογραφία, πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου (Ίδρυμα Αγία Σοφία) στον Αποκόρωνα. 

Για την αντίδραση των νέων στην περιβαλλοντική κρίση μίλησε ο π. Πρύτανης Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννης Φίλης. Όπως ανέφερε ο κ. Φίλης κατά την διάρκεια της ενδιαφέρουσας ομιλίας του: « ο άνθρωπος καταστρέφει το κλίμα μέσω της οικονομικής ανάπτυξης για τους λίγους. Οι μόνοι που αμφισβητούν είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η γη είναι επίπεδη, κορωνοιός δεν υπάρχει, το εμβόλιο έχει μικροτσίπ κτλ. Το έγκλημα είναι γνωστό: οι μεγάλες εταιρίες όπως οι ExxonMobil γνώριζαν ότι κατέστρεφαν το κλίμα εδώ και δεκαετίες αλλά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να παρεμποδίσουν τη γνώση. Στην εταιρία αυτή μαζί με την Total η προηγούμενη και η τωρινή κυβέρνηση έχουν αναθέσει την εξόρυξη υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και την Κρήτη […] Μια έκθεση του ΟΗΕ τον Δεκέμβριο του 2020 διαπίστωσε ότι τα κράτη που παράγουν ορυκτά καύσιμα σχεδιάζουν αυξήσεις των εξορύξεων κατά 2% ετησίως. Για να τηρηθούν όμως οι στόχοι του Παρισιού απαιτούνται περικοπές σε αυτά τα καύσιμα κατά περίπου 6-7% ετησίως. Επιπλέον οι χώρες του G20 στηρίζουν σήμερα λόγω Covid19 με 50% περισσότερα χρήματα τα ορυκτά καύσιμα από όσα τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας».
Ο κ. Φίλης επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι η μέση θερμοκρασία του κλίματος έχει ανέλθει κατά 1,1 βαθμούς Κελσίου και εάν δεν γίνει κάτι πολύ δραστικό θα ξεπεράσει τους 3 βαθμούς Κελσίου σε λίγες δεκαετίες. «Αλλάζουμε σήμερα το κλίμα 100 φορές ταχύτερα από ό,τι εκείνο άλλαζε στην τελευταία περίοδο των παγετώνων. Από το 1960 έχουν χαθεί δάση έκτασης ίσως με 3,2 Ελλάδες, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη. Ελευθερώνουμε στους ωκεανούς 8 εκατομμύρια τόνους πλαστικών ετησίως, κατά το National Geographic. Φέτος κάηκαν 1,8 εκατ. στρέμματα στην Ελλάδα με σοβαρές συνέπειες που θα τις δούμε πολύ σύντομα, όμως όποιο παράνομο κτίσμα ανεγερθεί μακροχρόνια αναμένεται να νομιμοποιηθεί» ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Απαιτείται άμεση παύση εξορύξεων και ερευνών υδρογονανθράκων, αυστηρή θέσπιση ηπειρωτικών και θαλάσσιων περιοχών, άμεσος έλεγχος πλαστικών και συσκευασιών, σοβαρή συζήτηση υιοθέτησης κυκλικής οικονομίας» τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Φίλης ενώ αναφερόμενους στους νέους είπε πως « οι νέοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η πλειοψηφία των πολιτικών και των ισχυρών τους εμπαίζουν. Κάποιοι αποφάσισαν να δράσουν…». «… Αν οι κυβερνήσεις αρκούνται σε αυτο-συγχαρητήρια και μεγάλα λόγια, οι νέοι απαιτούν κάτι περισσότερο: ειλικρίνεια και άμεση δράση. Αυτοί κρατούν την ελπίδα στα χέρια τους» κατέληξε ο κ. Φίλης.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΣΔΑΝΗΣ

Οι ορυκτές πρώτες ύλες και περιβάλλον ήταν το θέμα της ομιλίας του Δρ. Γιώργου Μπαζδάνη, Μηχανικού Ορυκτών Πόρων, στον Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης. Όπως επεσήμανε ο κ. Μπαζδάνης «οι πρώτες ύλες και η αξιοποίησή τους είναι συνυφασμένες με την ανάπτυξη των χωρών και την ευημερία του πληθυσμού της γης». Τονίζοντας ότι οι σύγχρονες απαιτήσεις που επιβάλλουν νέα συστήματα οικολογικής παραγωγής, αποθήκευσης και κατανάλωσης ενέργειας, έχουν αλλάξει ριζικά το χάρτη αναγκαιότητας των πρώτων υλών. Ο ίδιος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην πράσινη συμφωνία (Green Deal) αλλά και στην κυκλική οικονομία που στηρίζεται στην οικονομία της γνώσης και της εξειδίκευσης, παράγει υψηλή υπεραξία, αξιοποιεί και σέβεται τους φυσικούς και περιβαλλοντικούς πόρους, μειώνει την εξάρτηση από τις εισαγωγές πόρων, δημιουργεί θέσεις εργασίας και είναι απολύτως συμβατή με τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

«Οι πρώτες ύλες βρίσκονται σε περίοπτη θέση στο κάδρο των Ευρωπαϊκών και εθνικών στρατηγικών. Περιορίζοντας τη χρήση τους αφενός, αλλά αφετέρου ενισχύοντας δράσεις, πρωτοβουλίες και δημιουργώντας συμμαχίες (το νέο πλαίσιο) προσπαθεί να διασφαλίσει τις πρώτες ύλες για συμβατικές αλλά και για καινοτόμες χρήσεις ενισχύοντας παράλληλα τις δυνατότητες μετάβασης σε μια πράσινη οικονομία.  Οι επιχειρήσεις οφείλουν να προσαρμοστούν, τα πανεπιστήμια να βελτιώσουν τα προγράμματα σπουδών τους και η κοινωνία να αντιληφθεί την αναγκαιότητα αλλά και τις προσκλήσεις αυτής της μετάβασης» κατέληξε ο κ.Μπαζδάνης.

 Μ. ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ ΚΑΙ ΕΥΗ ΤΖΙΝΕΥΡΑΚΗ

Στο Δίκαιο Περιβάλλοντος- Βασικές αρχές Δικαίου Περιβάλλοντος Εισηγήτρια αναφέρθηκε η Μαρία Μανιαδάκη, Δικηγόρος, Συνεργάτης Παρατηρητηρίου Περιβαλλοντικού Δικαίου Δυτικής Κρήτης
Όπως επεσήμανε, η υποβάθμιση και η ρύπανση του περιβάλλοντος έχει αναχθεί σε μείζον πρόβλημα διεθνώς τα τελευταία 50 χρόνια. Κάνοντας μια αναδρομή ΄όσον αφορά τα βήματα για την περιβαλλοντική πολιτική η κα Μανιαδάκη επεσήμανε ότι σήμερα το ενωσιακό περιβαλλοντικό δίκαιο περιλαμβάνει άνω των 400 κειμένων που τροποποιούνται και εκσυγχρονίζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα και καλύπτουν μεταξύ άλλων τους ακόλουθους τομείς: ποιότητα ατμόσφαιρας, ηχητική ρύπανση, ποιότητα και διαχείριση γλυκών και θαλάσσιων υδάτων, προστασία βιοτόπων και ειδών πανίδας και χλωρίδας, αντιμετώπιση κλιματικής αλλαγής

Για το Δίκαιο Περιβάλλοντος και τις βασικές αρχές του, ανέφερε ότι έχει σκοπό την καθολική νομική αντιμετώπιση του οικολογικού προβλήματος και ρυθμίζει μία νέα πτυχή της κοινής ζωής, η οποία συνδέεται με τη σχέση του ανθρώπου προς το φυσικό περιβάλλον
Παράλληλα επεσήμανε την έγκαιρη αξιοποίηση της καινοτομίας για την προστασία του περιβάλλοντος- ευρεία διεπιστημονική προσέγγιση του δικαίου περιβάλλοντος αλλά και την ανάγκη για μια ουσιαστική «περιβαλλοντική δημοκρατία» μέσω της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών για την πληροφόρηση και συμμετοχή των πολιτών.
Για την προστασία του περιβάλλοντος μέσα από το άρθρο 24 του Συντάγματος, μίλησε επίσης η Εύη Τζινευράκη, Δικηγόρος, Συνεργάτης Παρατηρητηρίου Περιβαλλοντικού Δικαίου Δυτικής Κρήτης, αναδεικνύοντας πτυχές της ελληνικής νομολογίας σχετικά με το ζήτημα.

 Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο Βαγγέλης Κακατσάκης, δάσκαλος, συγγραφέας. Συνδιοργανωτές του Θερινού Σχολείου είναι η Περιφέρεια Κρήτης και ο Οργανισμός Ανάπτυξης Κρήτης, με αρωγό τον Δήμο Αποκορώνου. Την διοργάνωση στηρίζουν ο Δήμος Πλατανιά, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Χανίων, ο Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων, το Βοτανικό Πάρκο Κρήτης, το ΚΤΕΛ Χανίων – Ρεθύμνου, το Κτήμα Λουπάκη και το Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννης & Ελένης Γαρεδάκη.“παρών” στην εκδήλωση έδωσαν ο aντιπεριφερειάρχης στον τομέα Επιχειρηματικότητας, Εμπορίου, Καινοτομίας και Κοινωνικής Οικονομίας Αντώνης Παπαδεράκης, ο δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης, ο πρόεδρος του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης Λευτέρης Κοπάσης και ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Ελευθέριο Βενιζέλος Νικόλαος Παπαδάκης, ενώ γραπτό χαιρετισμό απηύθυνε ο διευθύνων σύμβουλος του Ο.Α.Κ. Άρης Παπαδογιάννης.

Άπαντες στον χαιρετισμό τους, στάθηκαν στις ιδιαίτερες περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η τοπική και όχι μόνον κοινωνία, επισημαίνοντας τον ρόλο της δημοσιογραφίας στην ανάδειξη ζητημάτων και στην αλλαγή κουλτούρας των πολιτών. Παράλληλα αναδείχθηκε ο εκπαιδευτικός ρόλος που επιτελεί το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου και η προβολή του Αποκόρωνα μέσα από τις δράσεις του.

 (Από εφ, Χανιώτικα νέα, 27.9.2021) 


Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2021

ΠΟΙΗΣΗ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 



Οι παππούδες παίζουν βόλους 

με τα εγγόνια των-

σαν τα μάτια των τους φυλάγουν

μαζί με τα όποια πολύτιμα. 

Όλοι οι βόλοι στα εγγόνια. 


Τα εγγόνια παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια

στα τελευταίας τεχνολογίας κινητά των-

αύριο, μεθαύριο 

θα τ’ αντικαταστήσουν μ’ άλλα.

Όλα τα ηλεκτρονικά παιχνίδια στους παππούδες. 


Χαμογελά ο Θεός όταν παίζουν 

τα εγγόνια με τους παππούδες των. 

Παιδαριογέροντες… *



Η λέξη «παιδαριογέροντες» προέρχεται από τη βυζαντινή αγιογραφία, όπου τα παιδάρια – νήπια, και προπάντων το Θείο Βρέφος, εικονίζονται με σοβαρή, σχεδόν γεροντική, έκφραση.


ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ (" Τα χελιδόνια του μοναχού" , Β' Έκδοση, " Πυξίδα της Πόλης" , Κοινωφελές Ίδρυμα "Αγία Σοφία", Χανιά 2020)


https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/10220193308679109

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2021

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΟΥΔΑΣ

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΜΑΣ ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΑΚΗ

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Με μια ιδιαίτερα συγκινητική τελετή αποχαιρέτησαν την για πολλά χρόνια διευθύντρια τους Μαρία Μαράκη, που συνταξιοδοτήθηκε ύστερα από 37 χρόνια υπηρεσίας, οι συνάδελφοι της στο ΓΕΛ Σούδας, με τη λήξη της προηγούμενης σχολικής χρονιάς. Σ’ αυτήν την Ωραία ως Ελληνίδα - Δασκάλα που άφησε το στίγμα της σ’ όλα τα σχολεία που υπηρέτησε είναι αφιερωμένος ο σημερινός Παιδότοπος. 
«Οι δάσκαλοι/ δεν είμαστε μόνο συνδικαλιστές του μισθού/ είμαστε δημιουργοί και φορείς πολιτισμού...». Και αυτοί οι στίχοι του δασκάλου - ποιητή Κώστα Καλαμπανίδα στον νου μου, ενώ ετοίμαζα τη σελίδα, που περιλαμβάνει ένα μικρό μόνο μέρος απ’ το υλικό που έφτασε στα χέρια μου. 
Κατ’ εξοχήν δημιουργός και φορέας πολιτισμού, κατά κοινή ομολογία, η ιδιαίτερα γνωστή, προπάντων στην κοινωνία της Σούδας, για την ευρύτερη κοινωνική της προσφορά Μαρία Μαράκη. 
Ευλογία και για μένα, όπως και για όλους τους συναδέλφους και τους μαθητές της, η γνωριμία μας. Ευλογία η όλη προσφορά της στην ελληνική παιδεία! Καλή συνέχεια στις επάλξεις του “χρέους”, όπως εσύ το αντιλαμβάνεσαι, καλή μου φίλη!

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος






Σαν σε κινηματογραφική ταινία προβάλλουν από μπροστά μου σκηνές από τα διάφορα σχολεία που άφησα ένα κομμάτι από την ψυχή μου κατά την πολύχρονη παρουσία μου στην Εκπαίδευση.

Πρώτος σταθμός ένα σχολείο, όπως το είχα ονειρευτεί, το Γυμνάσιο Βάμου . Στη συνέχεια υπηρέτησα σε διάφορα Λύκεια και Γυμνάσια της πόλης για να καταλήξω τελικά στο Γενικό Λύκειο Σούδας από το οποίο αφυπηρέτησα μόλις.

Καράβια στο πέλαγο της αναζήτησης της γνώσης οι σχολικές τάξεις με ανοιχτά τα βιβλία του ήλιου στα θρανία, μελίσσια ζωής και ζωντάνιας οι σχολικές αυλές, ζεστό καταφύγιο οι αίθουσες των συλλόγων Διδασκόντων στις επαγγελματικές και παιδαγωγικές μου αναζητήσεις.

Πολύτιμα κειμήλια για μένα οι πλούσιες συγκινήσεις και οι μοναδικές εμπειρίες της δασκαλοσύνης εντός και εκτός της αιθούσης.

Τώρα λοιπόν, που ετοιμάζομαι να ανοίξω ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή μου, φεύγω κρατώντας γερά στη χούφτα μου το αλφαβητάρι του ονείρου, που διάβασα στα μάτια των παιδιών ,τις γελαστές καλημέρες τους, το φως που με γέμιζαν οι ιδέες τους και τα εφηβικά καρδιοχτύπια τους. Ακόμα κρατώ μαζί μου την αγωνία των γονιών για το αύριο των παιδιών τους.

Αγκάθι στην ψυχή μου τα ανεκπλήρωτα όνειρα των παιδιών και η πικρή γεύση από την απουσία ουσιαστικής στήριξης του εκπαιδευτικού και του Δημοσίου σχολείου από την πλευρά της Πολιτείας.

Πολύτιμο φυλακτό το αποτύπωμα της αγάπης που πήρα και έδωσα στους αγαπημένους μου συναδέλφους.

Μαρία Μαράκη


[…] Δεν είναι μόνο η ευσυνειδησία, το φιλότιμο, η καλή προαίρεση που τη διακρίνει, αλλά και κάτι βαθύτερο που διαπερνά όλες τις ενέργειες και διαποτίζει τη συμπεριφορά της Μαρίας: Είναι η αξιακή της συγκρότηση, το πνεύμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης προς τους συναδέλφους αλλά κυρίως, προς τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες με ανάγκες για οικονομική , κοινωνική ή ψυχολογική υποστήριξη. Πιστή η ίδια στο ιδεώδες του εθελοντισμού, παρότρυνε τους μαθητές και τις μαθήτριες σε στάσεις και δράσεις κοινωνικής προσφοράς.

Δεν είναι τυχαίο που κι εγώ, ως καθηγητής επί σειρά ετών σ’ αυτό το σχολείο, είχα πάντα την αίσθηση πως η λειτουργία του δεν είναι απλά ένας αυτοματισμός , μια τυπική εφαρμογή υπουργικών εγκυκλίων και διατάξεων, αλλά ένα όραμα-πρόκληση διαρκούς και ουσιαστικής προσφοράς παιδείας στα μαθητικά νιάτα της Σούδας.” (Απόσπασμα από την αποχαιρετιστήρια ομιλία του καθηγητή Γιώργου Ζυμβραγουδάκη, Λύκειο Σούδας, 28.6.2021)



[…] Συνοδοιπόροι, συνάδελφοι ,συναγωνιστές στο λατρεμένο μας τόπο βρεθήκαμε μαζί και πολεμήσαμε από το ίδιο μετερίζι , για το καλό των μαθητών μας.

«Με εμπνέεις» , μου έλεγες , όταν γράφαμε μαζί .

«Με εμπνέεις» ,γιατί σε θαυμάζω , σου λέω τώρα .

Το έργο σου δεν τέλειωσε, αντίθετα τώρα αρχίζει! Ξανοίγεται σε καινούριους δρόμους και το παραμύθι συνεχίζεται !Ξέρεις, ο δάσκαλος επηρεάζει την αιωνιότητα και κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία του .

Η ταπεινότητα σου σε έκανε σπουδαία ,ο σεβασμός σε ανέδειξε σε σπουδαίο άνθρωπο, η ειλικρίνεια σε έκανε ξεχωριστή ,η απλότητα σε έκανε μοναδική.

Στους ανθρώπους που μας κάνουν πνευματικά ανώτερους και στέκονται δίπλα μας ,οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ ,χωρίς αντάλλαγμα. Εσύ το αξίζεις ! Τώρα πια, με ασημένια μαλλιά, όπως σου αρέσει να λες , μπορεί να συμπορευτούμε σε νέους δρόμους !Ποιος ξέρει…


ΜΑΡΙΑ Γ. ΒΕΝΙΑΝΑΚΗ (καθηγήτρια)



[…] Είναι μια καθηγήτρια που αγαπάει να διδάσκει και δεν έχανε ευκαιρία να το κάνει και ως Διευθύντρια. Με τη διευθυντική της ιδιότητα πάσχιζε καθημερινά ώρες ατέλειωτες για την πρόοδο και την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου.Της οφείλουμε όλοι ένα μεγάλο Ευχαριστώ και της ευχόμαστε καλή συνέχεια. Είμαστε σίγουροι ότι θα βρει να κάνει ενδιαφέροντα και δημιουργικά πράγματα για την ίδια και τον κοινωνικό της περίγυρο.

Αναστασία Μπελιβάνη (μαθήτρια)



[…] Επίσης ήταν εκείνη που μας ωθούσε στο να γνωρίσουμε καινούρια πράγματα και να ζήσουμε πρωτόγνωρες εμπειρίες,αφού μαζί της πραγματοποιούσαμε εξωδιδακτικά προγράμματα και εκδρομές κοντά στη φύση στο πλαίσιο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.Αλλά ήταν και αυτή που μας έμαθε τοπική και όχι μόνο Ιστορία.Για όλους αυτούς τους λόγους πιστεύω ότι διεύρυνε την αντίληψη και τον τρόπο σκέψης μας.

Βαγγελιώ Βεργεράκη (μαθήτρια)



.

[…] Προσωπικά, εκτίμησα ιδιαίτερα την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπο

μου. Ακόμα, από τις φορές που μας απασχόλησε στην τάξη , διαπίστωσα

πως πρόκειται για εκπαιδευτικό , αφοσιωμένη στο ρόλο της με όλη τη δύναμη

της ψυχής της. Φανερό ήταν, επίσης, το ενδιαφέρον της για κάθε ζήτημα, είτε

στη σχολική, είτε στην προσωπική μας ζωή. Προς το τέλος της σχολικής

χρονιάς, θέλοντας, να ζωντανέψουμε τους τοίχους του σχολείου, μας ζήτησε

να τους ζωγραφίσουμε. Έγινε με προθυμία, με τα πιο όμορφα χρώματα…

Της εύχομαι καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν στοχεύει για το μέλλον!


Δέσποινα Βενιανάκη (μαθήτρια)



Η δραστήρια και δημιουργική διευθύντριά μας μετέτρεψε τη φοίτησή μας στο Λύκειο Σούδας σε μια αξέχαστη και πολύτιμη εμπειρία. Χαρισματική,δυναμική,γεμάτη ζεστασιά και κατανόηση βοηθούσε αγόγγυστα ,όποιον από εμάς το είχε ανάγκη.

Οι εκπαιδευτικές εκδρομές και τα πρωτοπόρα προγράμματα ανταλλαγής μαθητών που η ίδια επιμελήθηκε θα μείνουν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη μας.Την ευχαριστούμε που μας βοήθησε να υλοποιήσουμε τους στόχους μας και να φτάσουμε το μέγιστο των δυνατοτήτων μας.


Μαργαρίτα Καπετανάκη (μαθήτρια)


Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 25.9.2021) 








ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ... 


«Αν με δεις απόψε να κουβεντιάζω με το φθινόπωρο/ μη μ’ ενοχλήσεις./ Με φώναξε να πιούμε ένα κρασί/ και να μου διαβάσει κάτι στίχους,/ που ξεδιάλεξε από παλιά κιτρινισμένα φύλλα». Τα που μας λέει στην τρίτη ποιητική σειρά του υπέροχου “Ψηφιδωτού” του ο Ιάσονας Ευαγγέλου. Μου αρέσει κι εμένα, μου άρεσε από τότε που ήμουν μικρός, η κουβέντα μ’ αυτήν την εποχή. Με τα χελιδόνια λίγο πριν αναχωρήσουν για το μεγάλο ταξίδι τους. Με τα φύλλα των δέντρων ενώ πέφτουν στη γη. Με τις σταγόνες της βροχής που χοχλακίζουν στο χώμα. Με τις ασχολίες της που είναι σήμερα άγνωστες λέξεις, όπως τη λέξη “ζευγάρισμα”. Με τον μούστο που βράζει στα βαρέλια. Με τα σύννεφα που παίζουν κυνηγητό με τον ήλιο. Με τη θάλασσα που έχει αρχίσει να ρυτιδιάζει. Με τα τελευταία σταφύλια της κρεβατίνας. Με τα πρωτάκια που πήγαν στο “σκολειό” για να μάθουν γράμματα. Με τις γιορτές του με “προεξάρχουσα” αυτήν της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας. Με τη ματωμένη ρίζα της άνοιξης, που την παρέλαβε στις αρχές του τρίτου δεκαημέρου του Σεπτέμβρη, για να την παραδώσει ύστερα από τρεις μήνες στον χειμώνα.

«Γυρίσαμε πάλι στο φθινόπωρο, το καλοκαίρι/ σαν ένα τετράδιο που μας κούρασε γράφοντας μένει/ γεμάτο διαγραφές αφηρημένα σχέδια/ στο περιθώριο κι ερωτηματικά,/ γυρίσαμε στην εποχή των ματιών που κοιτάζουν/ στον καθρέφτη μέσα στο ηλεκτρικό φως/ σφιγμένα χείλια κι οι άνθρωποι ξένοι/ στις κάμαρες στους δρόμους κάτω απ’ τις πιπεριές/ καθώς οι φάροι των αυτοκινήτων σκοτώνουν/ χιλιάδες χλωμές προσωπίδες», μας λέει στο ποίημά του “Ένας λόγος για το καλοκαίρι” ο Γιώργος Σεφέρης, ο πρώτος απ’ τους δυο νομπελίστες ποιητές μας (ο άλλος είναι ο Οδυσσέας Ελύτης) που έφυγε μια μέρα πριν αρχίσει το φθινόπωρο του 1971, εν μέσω δικτατορίας, για τον Επουράνιο Παρνασσό. Αφήνοντας κληρονομιά σ’ όλους μας την ποίησή του, γιατί όπως είπε μιλώντας στην απονομή του Νόμπελ (1963) «ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από τον φόβο και την αγωνία, τη χρειάζεται την ποίηση, γιατί η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα -και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε;».

Φθινόπωρο και επισήμως από προχθές, Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου και ώρα 10.21 μ.μ., καθώς έλαβε χώρα η φθινοπωρινή ισημερία. Από δω και πέρα και για τρεις μήνες, μέχρι τις 22 του Δεκέμβρη, μπορεί μια μέρα πριν, μια μέρα μετά, όλο θα μικραίνει η μέρα και θα μεγαλώνει η νύχτα. Γενικός κουμανταδόρος στο πλανητικό μας σύστημα ο Βασιλιάς Ήλιος. Ήλιε, ήλιε, αρχηγέ! Καλό φθινόπωρο και καλό χειμερινό λιοστάσι!

ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ



Ανάθεμα στον ΕΝΦΙΑ μ’ έχει αγχώσει τόσο,/ τα χρήματα πρέπει να βρω τη δόση να πληρώσω.// Λαχείο πήρα σήμερα, μακάρι να κερδίσω,/ όλες τις δόσεις μονομιάς, έτσι θα εξοφλήσω.// Και οι τριακόσιοι θα ‘πρεπε τον νόμο να ψηφίσουν/ τον κερατά τον ΕΝΦΙΑ σαφή να καταργήσουν». Και βέβαια συνυπογράφω τις σημερινές μαντινάδες της Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη, που αναφέρονται και οι τρεις στον ΕΝΦΙΑ, ανάθεμα και τρις ανάθεμά τον!

Μια χαραμάδα αισιοδοξίας στο κρητικό μέτωπο αντιμετώπισης του κορωνοϊού. Μεγάλη η πτώση στο ιικό φορτίο έδειξαν, λέει, οι τελευταίοι εργαστηριακοί έλεγχοι στα αστικά λύματα. Ώρα μας είναι να βγούμε στους δρόμους και να πανηγυρίζουμε!.. Αργεί το κακό να γίνει φάντασμα;

«Ποιος είδε κράτος λιγοστό, σ’ όλη τη γη μοναδικό/ εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει;/ Να τρέφει όλους τους αργούς, να ‘χει επτά πρωθυπουργούς,/ ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα;/ Να ‘χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά,/ κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε/ τον κλέφτη να γυρεύουνε; […] Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς!/ Ω Ελλάς, ηρώων χώρα,/ τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα». Ένα απ’ τα πιο γνωστά ποιήματα του Γεωργίου Σουρή (1853-1919) που τον ονομάτισαν σύγχρονο Αριστοφάνη. Σίγουρα θα είχε πολλά να εμπνευστεί αν ζούσε σήμερα…

Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 24. 9. 2021) 

https://www.haniotika-nea.gr/fthinoporina/

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2021

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΧΘΕΣ

22 Σεπτεμβρίου 2012

 ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


(ΦΩΤΟ: Ειρήνη Καλαιτζάκη)

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΙ ΜΕ…την βούλα του ηλιακού συστήματος φθινόπωρο! Σήμερα ώρα Ελλάδος 5:49 μ. μ. πραγματοποιείται η φθινοπωρινή ισημερία που εξισώνει την ημέρα και την νύχτα. Μιλάμε βέβαια για το Βόρειο Ημισφαίριο του πλανήτη μας και ειδικά για την εύκρατη ζώνη του. Στις άλλες ζώνες της γης άλλα ισχύουν.
ΚΑΜΜΙΑ εκδήλωση για να υποδεχθούμε το φθινόπωρο στην Ελλάδα. Στην Ιαπωνία πάντως η φθινοπωρινή ισημερία είναι εθνική γιορτή. Δεν το έψαξα περισσότερο. Στον νου μου πάντως έρχεται το ό,τι η Ιαπωνία εκτός από χώρα του Ανατέλοντος Ηλίου είναι και χώρα των χρυσανθέμων.
ΚΑΙ ΗΜΕΡΑ Χωρίς Αυτοκίνητα σήμερα 22 Σεπτεμβρίου. Ας το έχουμε υπόψη μας ειδικάα εμείς οι Χανιώτες που καβάλα(στα αυτοκίνητά μας) πάμε στην Αγορά\ καβάλα σττο Λιμάνι\ καβάλα πίνουμε καφέ, καβάλα προσκυνάμε! Σαν σύγχρονοι …Κολοκοτρωναίοι που είμαστε…
ΓΙ ΑΛΛΗ μια χρονιά οι εμπρηστές χτύπησαν στο Καλάμι και στην Μαλάξα. Γι άλλη μια χρονιά έκαμαν την περιοχή κάουδο. Πόνος ψυχής. Και να λέμε δόξα τω θεώ που χάρις στις προσπάθειες της Πυροσβεστικής και των Εθελοντών δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές και δεν κάηκαν σπίτια, Εκεί φτάσαμε!
ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ διαφωνώντας και διαφωνούν συμφωνώντας οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι για το πακέτο των μέτρων. Παρατράβηξε τι παιχνίδι, γιατί για παιχνίδι πρόκειται. Αν δεν μπορείς να αποφύγεις έναν βιασμό τουλάχιστον απόλαυσέ τον. Η φράση που θυμήθηκα χωρίς να την υιοθετώ.
ΣΥΝΤΑΞΗ; Ποια σύνταξη; Αναρωτιέται η μαντιναδολόγος μας Νεκταρία Θεοδωρουλάκη. Η μαντινάδα που μου έστειλε: Έτσι που μαγειρεύνται στση σύνταξης οι νόμοι\ δεν θα την πάρουμε εμείς αλλά οι κληρονόμοι. Και καλά να την πάρουν οι κληρονόμοι, Νεκταρία!
«ΚΑΙ Η ΙΣΧΥΡΑ κρίσις όταν συμβαίνει να οδηγεί εις τα άκρα, καθίσταται πολυτέλεια ανωφελής. Ο ορθολογισμός και η ουτοπία τόσον παραλλήλως βαίνουσιν ώστε η ελαχίστη παρεκτροπή αρκεί να ρίψη τούτον εις την τροχιάν εκεινης.» Από την «Χρυσή Διαθήκη» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΓΛΩΣΣΑ. Επικοινωνία, Πολιτισμός,. Το θέμα της Ημεριδας που διοργανώνει το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου σε συνεργασία με άλλους φορείς στις εγκαταστάσεις του (Αγία Σοφία) σήμερα στις 9.30 π. μ. Να πάμε!
ΤΡΙΠΟΝΤΟ στην Τρίπολη. Να πάρει τους τρεις βαθμούς της νίκης ο Α. Ο. Πλατανιάς στον σημερινό αγώνα που δίνει στη πόλη της Πελοποννήσου με τον Αστέρα, η ευχή μας Μα και ένα να πάρει ευχαριστημένοι θα είμαστε!
ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ Έλληνες έπιναν κρασί αφού το ανακάτευαν με νερό. Όσο περνούσε ο καιρός η αναλογία άλλαζε υπέρ του κρασιού. Παλιότερα η αναλογία ήταη ένα μέρος κρασιού και τρία μέρη νερού. αργότερα δυο μέρη κρασιού και πέντε μέρη νερού και μετά ένα μέρος κρασιού και δυο μέρη νερού. Στους Επιζαφυρίους Λοκρούς ο Ζάλευκος είχε θεσπίσει νόμο σύμφωνα με τον οποίο όποιος έπινε κρασί ανέρωτο χωρίς εντολή γιατρού καταδικαζόταν σε θάνατο. Στη Μασαλία για τις γυναίκες ο νόμος προέβλεπε να πίνουν μόνο νερό. Το ίδιο και στην Μίλητο. Στη Ρώμη απαγορευόταν το κρασί στους δούλους, τις γυναίκες και στους άνδρες μέχρι την ηλικία των 30 χρονών» Από το βιβλίο «Η άλλη όψη της Ιστορίας». Εκδ. «Σαββάλας»)
«ΌΛΑ τα ποιήματά μου για την άνοιξη\ ατέλειωτα μένουν\ Φταίει που πάντα βιάζεται η άνοιξη\φταίει που πάντα αργεί\ η διάθεσή μου\ Γι αυτό αναγκάζομαι\ κάθε σχεδόν ποίημά μου για την άνοιξη\σε μια εποχή φθινοώρου\ν’ αποτελειώνω». Το ποίημα «Ασυμβίβαστα» της Κικής Δημουλά.
ΧΑΙΡΕΤ¨Ω ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠ¨Ω ΣΑΣ!
Χανιώτικα νέα (22.09.2012)
ΦΩΤΟ: Ειρήνη Καλαιτζάκη

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2021

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 ΜΑΘΕ, ΓΟΝΕΑ, ΤΡΟΠΟΥΣ


Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης 

Απανωτά τα επεισόδια που αφορούν απειλές, τραμπουκισμούς κ.λπ σε βάρος εκπαιδευτικών και μάλιστα εντός του εργασιακού τους χώρου, μέσα στα σχολεία που ρόλο έχουν την εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας!

Δεν υπάρχει λόγος να κατηγοριοποιήσω τώρα την “ιδιότητα” ή να μπει μια “ετικέτα” για εκείνους που προβαίνουν σε τέτοιου είδους πράξεις!

Δεν υπάρχει λόγος να χαρακτηρίσουμε κανέναν για τις απόψεις του ή τις πεποιθήσεις του!

Ωστόσο, αυτός που τραμπουκίζει ορίζεται ως τραμπούκος· αυτοχαρακτηρίζεται από τις πράξεις του!

Δυστυχώς -στην περίπτωσή μας αναφερόμαστε σε προκλητικές ενέργειες που συμβαίνουν ενώπιον μικρών παιδιών τα οποία καθίστανται μάρτυρες της βίας και της αυθαιρεσίας εντός του υποτιθέμενου ασφαλούς περιβάλλοντος όπως είναι το Σχολείο τους!

Πρόκειται για καταστάσεις που δεν συνάδουν με την ουσία του σχολείου, όπου το παιδί μαθαίνει και παίρνει από τους καταρτισμένους δασκάλους όλα εκείνα τα εφόδια που θα το βοηθήσουν!

Αναφορικά με την έξαρση της τραμπουκιστικής αυτής τάσης από γονείς, οι οποίοι πλέον δεν ελέγχονται, έχω την αίσθηση ότι θα πρέπει να μας θορυβήσει και οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα “τείχος ασφαλείας”, για τις παιδικές ψυχές!

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι στο σχολείο στέλνουμε τα παιδιά μας για να ακολουθήσουν την εκπαίδευση που τους παρέχεται!

Οφείλουμε δε να σεβόμαστε τους δασκάλους τους, τα παιδιά μας, τον ίδιο μας τον εαυτό!

Όλα τα άλλα είναι μη αποδεκτά, απαράδεκτα· ο ορισμός της ζούγκλας!

https://www.haniotika-nea.gr/mathe-gonea-tropoys/

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2021

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ

Φωτό Αθηνά Γαλανάκη: H τελευταία φορά του ΠΑΠΠΟΥ στην Αγία Σοφία, Νοέμβρης 2008

«Το συγγραφικό έργο του Μακαριστού Ιεράρχη μας Ειρηναίου Γ. Γαλανάκη, είναι όντως ανεκτίμητο, πολύτιμο και παρά Θεού εμπνευσμένο. Ως προς την παρούσα εργασία μας, η Χάρη Του, μας συνέδραμε, για την καταγραφή της, και εν συνεχεία δημοσίευσή της, στις σελίδες των φιλόξενων “Χανιώτικων νέων” […] Από τα



ουράνια ύψη ο Αγιασμένος μας Παππούς Ειρηναίος, ο και συγγραφέας των, θα χαίρεται και θα ευλογεί τις κατευθύνσεις, οδηγίες και διδαχές που μας δίνει το θεόπνευστο έργο του! Τον ευχαριστούμε, τον νιώθουμε δίπλα μας». Η πρώτη και η τελευταία παράγραφος από τον χαιρετισμό που έκανε ο γνωστός και καταξιωμένος στο πανελλήνιο, δάσκαλος – λαογράφος Σταμάτης Α. Αποστολάκης, προλογίζοντας το βιβλίο του “Το συγγραφικό έργο του μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη”, που εκδόθηκε από το Κοινωφελές Ίδρυμα “Αγία Σοφία” και το Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη, πρόσφατα (επιμέλεια π. Μιχαήλ Βλαβογιλάκη, θεολόγου – ιστορικού ερευνητή) και παρουσιάστηκε στον αύλειο χώρο του Ιδρύματος, που συστεγάζεται με το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου, μετά τον εσπερινό που έγινε, ιερουργούντος του μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού στην παρακείμενη πανηγυρίζουσα εκκλησία της Αγίας Σοφίας… Για το 6ο κατά σειρά βιβλίο του ξεχωριστού πνευματικού δημιουργού του τόπου μας, με κείμενα του Παππού, ο λόγος…

«Διαισθάνομαι πως σεις κάνετε κάποιο άλλο λογαριασμό και μετράτε τα οικονομικά, τις σχολές και τα πλοία που έκτισε ο Επίσκοπός σας Ειρηναίος. Εγώ όμως, παιδιά μου, σκέπτομαι το κτίσιμο της ψυχής σας, τη Χριστιανοποίηση και Αγιοποίηση του Λαού μας […] Να αγαπάτε τον συνάνθρωπό σας, να βοηθάτε στη δυστυχία του, να συγχωρείτε τα λάθη και να υπερασπίζετε το δίκιο του, από το ψωμί ως την ελευθερία και την ειρήνη του κόσμου». Από την “Παρακαταθήκη” του Παππού, πριν από την οικειοθελή παραίτησή του απ’ τον επισκοπικό θρόνο της Μητρόπολης Κισσάμου και Σελίνου στις 23 Αυγούστου 2005. Αναφέρθηκε και σ’ αυτήν στην αντιφώνησή του που έκανε ο συγγραφέας μετά την αγαπητική παρουσίαση του περί ου ο λόγος βιβλίου από την και ανιψιά του Παππού, φιλόλογο -ψυχολόγο Μαρία Γαλανάκη. Ιδιαίτερα συγκινημένος και καταχειροκροτούμενος απ’ τους πάντες. Έκδηλος ο θαυμασμός όλων στο πρόσωπο και στο έργο του. Αυτός κι αν έχει την ευλογία του Παππού! Αιώνιος έφηβος ο Σταμάτης και στην ένατη δεκαετία της ζωής του…

Ευλογούντα και αγιάζοντα πάντας ημάς έβλεπα με τα μάτια της φαντασίας μου τον Παππού κατά τη διάρκεια του Εσπερινού και του καθιερωμένου μνημόσυνου που ακολούθησε, όπως και κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου για το συγγραφικό του έργο. Να κάθεται στη γωνιά του, στο αγαπημένο πέτρινο πεζούλι του, στην Αγία Σοφία, δύοντος του ηλίου, μόνος του, όπως το συνήθιζε και να αποχαιρετά τις αγαπημένες του Μαδάρες τον φαντάζομαι, ενώ γράφω τη στήλη και σκέφτομαι την παρακαταθήκη του…

ΚΑΙ ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


Ύστερα από δυο Τρίτες και δυο Παρασκευές επιστροφή σήμερα «εις τα ίδια». Εντός εκτός και επί τα αυτά. Καλώς βρεθήκαμε, καλό φθινόπωρο και καλό χειμώνα! Κανένα παράπονο. Αντίθετα. Ό,τι καλύτερο οι τέσσερις μέρες διακοπών στο Νίππος με τον εγγονό μου τον Βαγγέλη – οι δυο μας! Και του χρόνου με υγεία.

Τα σχολεία άνοιξαν και η ευχή όλων είναι να μην ξανακλείσουν λόγω κορωνοϊού. Μακάρι! Άλλη η διά ζώσης διδασκαλία και άλλη μέσω τηλεδιάσκεψης. Ίδομεν αν πίσω έχει η αχλάδα την ουρά!

Δύο συν μία μαντινάδες, όλες για τα τρυγοπατήματα και όλες ερωτικές από τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη σήμερα. «Τ’ αμπέλι της αγάπης μας τρυγήσαμε ομάδι/ απ’ του σεβντά τον μαρουβά μεθάμε κάθε βράδυ». «Γλυκό σαν μουστοκούλουρο κάθε φιλί σου φως μου/ στην αγκαλιά σου κρύβεται το νόημα του κόσμου».

Τα που μας λέει στις πρώτες. «Στον τρύγο ν’ ανταμώσουμε, κάνε μου το χατήρι/ που στ’ όνειρό μου τις βραδιές, σε έχω μουσαφίρη», μας λέει στην τρίτη. Μεθώ από έρωτα, μεθάς από έρωτα… Τι καλά να δηλώναμε όλοι μεθυσμένοι από έρωτα!

Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 21.9.21) 

https://www.haniotika-nea.gr/i-parakatathiki-toy-pappoy/

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2021

ΧΡΥΣΑ

Η ΣΜΥΡΝΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ


Γράφει η Χρύσα Κακατσάκη
«Το χειρότερο ήταν οι γυναίκες με τα νεκρά παιδιά. Δεν μπορούσαμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα πεθαμένα παιδιά τους. Είχαν τα παιδιά τους, νεκρά ακόμα και έξι μέρες, αλλά δεν τα εγκατέλειπαν. Και ένα παράξενο πράγμα ούρλιαζαν κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω γιατί ούρλιαζαν πάντα εκείνη την ώρα, στην προβλήτα. Για να σωπάσουν, ρίχναμε τον προβολέα πάνω τους. Αυτό πάντα έπιανε. Συχνά τις σκεπάζαμε με ό,τι βρίσκαμε και τις αφήναμε να μπούνε στο πλοίο. Πάντα διάλεγαν την πιο σκοτεινή γωνιά στο αμπάρι για να τα έχουν στην αγκαλιά τους. (..)

Όλη μέρα περνούν δίπλα μου, λεροί, εξαντλημένοι, αξύριστοι, ανεμοδαρμένοι στρατιώτες που βαδίζουν στη γκρίζα γυμνή ύπαιθρο της Θράκης. Χωρίς μπάντες, χωρίς ανθρωπιστικές οργανώσεις να τους ανακουφίσουν, χωρίς τόπο να ξαποστάσουν, παρά γεμάτοι ψείρες, με βρώμικες κουβέρτες και κουνούπια όλη τη νύχτα. Είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας».

Ε. Χεμινγουέι, Στην προκυμαία της Σμύρνης. Ο αμερικανός συγγραφέας σε νεαρή ηλικία βρέθηκε στο μέτωπο ως πολεμικός ανταποκριτής.

Υ/Γ: Σεπτέμβρη μήνα ολοκληρώθηκε η Μικρασιατική Καταστροφή. Η Σμύρνη, το Παρίσι της Ανατολής, παραδίδεται στις φλόγες. Ήρθαν λοιπόν οι πρόσφυγες, ανάμεσά τους ο Σεφέρης, ο Γιώργος Θεοτοκάς, ο Στρατής Δούκας, ο Κοσμάς Πολίτης, η Διδώ Σωτηρίου, ο Ηλίας Βενέζης, η Μαρία Ιορδανίδου και «αλλοίωσαν» τον πολιτισμό μας. Ήρθαν οι «Τουρκόσποροι» και ξεχέρσωσαν τα χωράφια με νέες καλλιέργειες. Οι λίγοι που είχαν ένα κομπόδεμα ή πούλησαν τα οικογενειακά χρυσαφικά έστησαν μικρές επιχειρήσεις και πρόκοψαν, τονώνοντας συνάμα την ελληνική οικονομία. Ήρθαν οι «παστρικές» που άφησαν στην άκρη τα λούσα και την κοκεταρία και μπήκαν στα εργοστάσια ως φτηνό εργατικό δυναμικό. Και τα βράδια, όταν γύριζαν κατάκοποι από τη δουλειά, μαζευόντουσαν όλοι μαζί και άρχιζαν να τραγουδάνε αμανέδες και ρεμπέτικα να ξεχάσουν τους καημούς τους.


 https://www.pancreta.gr/voices.php?p=27134

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2021

ΠΟΙΗΣΗ

 

ΙΛΑΣΘΗΤΙ ΜΟΙ




Ρόδω του είπαν, ότι τη λένε.

Τωόντι ρόδο, απεφάνθη αυτός 

και ο κύβος ερρίφθη.  

Με παπά, με κουμπάρο και με κουμπουριές 

η  στέψη.

Εις σάρκαν μία

ο δούλος του Θεού Θεόδουλος – Γεώργιος 

και η δούλη του Θεού Ροδάνθη – Θεοδούλη.


Ήταν να μην πήγαινε στα 15 του

να καλογερέψει στ’ Αγιονόρος, 

να μην ερχόταν στα 40 του, 

για να είναι στο μνημόσυνο της μάνας του, 

να μην την έβλεπε απ’ το ψαλτήρι-

ίδια Παναγιά- δίπλα στη χάρη της. 

Ήταν να μην σκεφτεί,

σ’ εκείνη το κερί σ’ εσένα η καρδιά μου…



Κύριε, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ, 

η προσευχή του, όντας μοναχός. 

Κύριε, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ, 

η προσευχή του όντας κοσμικός.

Βαρύς ο γάμος με την καλογερική. 

Βαριά και η καλογερική του γάμου. 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ  (" Τα χελιδόνια του μοναχού". Χανιά 2020)


https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/10220163561335444?comment_id=10220167979405893&notif_id=1632060112946614&notif_t=feed_comment&ref=notif