ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ! Δεν είμαι καθόλου κουρασμένος!! Δεν είμαι καθόλου μα καθόλου κουρασμένος σας λέω!!! Θέλετε απόδειξη, το ξέρω. Μα την έχετε! Ιδού, ενώπιόν σας, προ των οφθαλμών σας, αχνιστή αχνιστή η... πετρόσουπα των πεταχτών. Από μένα για σας. Όπως κάθε Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο.
ΟΣΟΙ ΝΟΜΙΣΑΤΕ, αρχίζοντας να διαβάζετε το παραπάνω πεταχτό, ότι μιλούσα για λογαριασμό του πρωθυπουργού, πλανηθήκατε πλάνην οικτράν. Παραδεχτείτε το. Ποιος είμαι εγώ που θα μιλούσα σαν να είμαι αυτός. Ο Αντώναρος;
ΚΑΘΕ ΜΠΟΥΚΙΑ και συγχώριο είναι τα “πεταχτά” σου, μου ‘πε τις προάλλες μια άγνωστη μέχρι εκείνη τη στιγμή αναγνώστρια της στήλης. Τέτοια ν’ ακούει ο μάγερας, να παίρνουν τα μυαλά του αέρα και να μην τρώγεται η... πετρόσουπα.
ΓΙΩΡΓΟ, ΠΕΣ ΑΛΕΥΡΙ! Ότι θα ‘ρθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία όσο περνά ο καιρός, τόσο πιο σίγουρο φαίνεται. Το ζητούμενο, ωστόσο, δεν είναι αυτό, αλλά το αν θα βάλει τάξη, μια κάποια τάξη τελοσπάντων, στην πλήρη αταξία που υπάρχει.
ΟΧΙ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΘΗΚΑ στον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά σ’ έναν άλλο Γιώργο, σ’ έναν φ(θ)ανατικό, παλιάς κοπής, πασοκατζή φίλο μου. Σε ποιον, στον Παπακωνσταντίνου; Ε, όχι δα και παλιάς κοπής ο επί του Τύπου εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Και νέας κοπής και νέας κυκλοφορίας είναι ο άνθρωπος.
ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ, ΚΩΣΤΑ! Όχι, ούτε στον Πρωθυπουργό απευθύνομαι. Σ’ έναν άλλον φίλο μου, παλιάς κοπής νεοδημοκράτη, το είπα αυτό χθές.
ΤΟ ΤΕΡΠΝΟΝ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΩΦΕΛΙΜΟΥ ή το ωφέλιμον μετά του τερπνού; Για την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και την κρατικοποίηση του Ρουβά μιλώ. Απορία κι αυτή!
ΕΙΔΟΜΕΝ ΤΟ ΦΩΣ το αληθινόν, το περασμένο Σάββατο, κατεβάζοντας τους διακοπτες για μια ώρα. Μακάρι το επουράνιο πνεύμα να μας φωτίσει να τους κατεβάζομε συχνότερα. Ίσως και να το λάβουμε τότε.
ΤΑ ΠΕΡΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ της Ολυμπιακής και εθνικοποίησης του Ρουβά σε άλλη εκδοχή. Εφτασαν αυτά που έδωσαν στον Βγενόπουλο για να πλερώσουν τον Ρουβά; Αλλη απορία κι αυτή!
ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ, γεια σου! Με αφορμή τον αγώνα που δίνει αύριο στο Παγκρήτιο Στάδιο, στο Ηράκλειο, η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου, εναντίον του Ισραήλ, ο χαιρετισμός. Για γούρι!
ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ κι αυτό! Εδώ έχουμε αντέξει τόσα και τόσα. Σιγά που φοβούμαστε την αφρικάνικη σκόνη...
ΑΣ ΚΟΥΝΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ μαζί το μαντίλι στον Μάρτη που φεύγει σήμερα. Ας του πούμε να πάει στο καλό και να μας ξανάρθει.
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ Πίνδαρος φυλακίστηκε κάποτε για πολιτικούς λόγους και του δημεύθηκε η μικρή περιουσία που είχε. Την ίδια μέρα τον επισκέφτηκε ένας πλούσιος γείτονάς του και του πρόσφερε 100 δραχμές, ένα ποσό ιδιαίτερα μεγάλο, λέγοντάς του. “Σου τις χρωστούσα”. Ο Πίνδαρος απόρησε και ο γείτονας του εξήγησε. “Διάβασα χθες μια ωδή σου που με συγκίνησε πολύ. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω στη διαθήκη μου στ’ όνομα σου 100 δραχμές. Σήμερα που έμαθα την ατυχία σου σκέφτηκα ότι δεν μπορούσα να κρατήσω αυτά τα λεφτά που τα είχες ανάγκη”.
“...Τα φωτεινά οράματα πυργώνονται:/ Στους Πυλώνες της Ανθρωπιάς./ Στο μπαινόβγαινε του ημερομίσθιου/ στου άνεργου, στου ψωμοζήτη/ το αβυσσαλέο βλέμμα./ Στο ανοιχτοπάλαμα, το άδειο/ του μη έχοντος,/ στης προσδόκιμης συγκομιδής/ το ανατρεπόμενο,/ στου ξωμάχου βιοπαλαιστή/ τον κάματο”...
Από το ποίημα “Το γεγενήσθαι των οραμάτων”
της Ισμήνης Δάλλα - Ντάτση
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr
(http: petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ποιος είπε ότι ο Γρηγοράκης έχει πεθάνει;

Σίγουρα δεν ήταν του χαρακτήρα του τέτοιες τιμές. Οτι δεν τον άγγιζαν, για να χρησιμοποιήσω τρεις στίχους απ’ την “Σατραπεία” του Αλεξανδρινού Ποιητή, παραφράζοντάς τους ελάχιστα, “ο έπαινος του δήμου και των σοφιστών/ τα εύκολα αλλά και τα δύσκολα εύγε,/ η Αγορά, το Θέατρο και οι Στέφανοι”.
Αλλα ζητούσε η ψυχή του, γι’ άλλα γνοιαζότανε... Για τον Μιχάλη Γρηγοράκη, την μνήμη του οποίου τίμησε η εφημερίδα μας προχθές Σάββατο 28 Μαρτίου, στο Μεγάλο Αρσενάλι της Πόλης, ο λόγος. Παρόλα αυτά ή αν θέλετε κόντρα σ’ αυτά. Οπως είπα και στην εισήγησή μου.
Την όφειλαν αυτή την τιμή στον Μιχάλη Γρηγοράκη τα “Χανιώτικα νέα”. Κι αυτό γιατί στάθηκε απ’ την πρώτη στιγμή της εμφάνισής τους στο λιακωτό της δημοσιότητας, τον Δεκέμβρη του 1967, μέχρι τον Απρίλη του 2008, όταν η κακή μοίρα τον χτύπησε κατακέφαλα εν μέση οδώ, δίπλα στον Γιάννη Γαρεδάκη, σε καθημερινή βάση, στην όλη πορεία τους. Την όφειλε, όμως, και ο τόπος μας, τα Χανιά, η Κρήτη ολόκληρη. Κι αν έκαμε “δούλες” στ’ αλώνι του λαϊκού μας πολιτισμού, κι αν λίχνισε με το θρινάκι του το μάλαμα που αλώνεψε, κι αν γέμισε τις αποθήκες του εξ αδιανεμήτου κρη(ι)τικού μας πλούτου ο Μιχάλης Γρηγοράκης!
Δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά ότι θα ήταν σωματικά παρών στην περί ης ο λόγος εκδήλωση, αν δεν είχε φύγει για την Χώρα των Μακάρων. Το ότι χαιρόταν και αγαλλιούσε η ψυχή του παρακολουθώντας την, απ’ το άλλο ημισφαίριο της ζωής, όμως, είμαι σίγουρος.
Τον έβλεπα, έτσι ως υπήρξε, ωραίο ως Ελληνα, για να χρησιμοποιήσω μια φράση του Νίκου Εγγονόπουλου, καθ’ όλη την διάρκειά της, να υπομειδιά ευχαριστημένος. Απ’ την αθρόα προσέλευση του κόσμου που ξετρούλιαξε την αίθουσα εκδηλώσεων του Μεγάλου Αρσεναλιού. Απ’ τα που λέχθηκαν γι’ αυτόν απ’ τον μια ζωή συμπορπατηχτή του Γιάννη Γαρεδάκη, απ’ την “κερά” του (έτσι αποκαλούσε την συντρόφισσα της ζωής του, την κυρία Ελένη), απ’ τους άλλους ομιλητές, απ’ τους εκπροσώπους των αρχών.
Απ’ τα που ακούστηκαν στα πηγαδάκια που ανοίχτηκαν στο τέλος της εκδήλωσης, για πάρτη του, στο φουαγιέ. Κυρίως απ’ τις υποσχέσεις που δόθηκαν, απ’ το βήμα ή στο αυτί του Γαρεδάκη, ότι θα εκδοθούν κι άλλα βιβλία του.
Ποιος, είπε ότι ο Γρηγοράκης έχει πεθάνει; Δεν πεθαίνουν ποτέ εκείνοι που άφησαν έργο όπως το δικό του. Δεν πεθαίνουν ποτέ εκείνοι που άφησαν στο πέρασμά τους, όπως ο Διγενής τις πατημασιές του, τα χνάρια τους. Δεν πεθαίνουν ποτέ όσοι έχουν έτοιμα βιβλία για έκδοση. Εν διαρκεί εγρηγόρσει βρίσκονται οι Γρηγοράκηδες.

Κορυφαία , κατά τη γνώμη μου, στιγμή της Ημερίδας για τον Μιχάλη Γρηγοράκη, ήταν όταν διαβάστηκαν “οι δυο δικές του κουβέντες”, που όπως είπε ο Γιάννης Γαρεδάκης είχε γράψει για την περίσταση, προβλέποντας, ότι δεν θα ήταν παρών. Οι κουβέντες αυτές είναι οι εξής:
“Κυρίες και κύριοι, φίλοι καλοί μου, σας ευχαριστώ πολύ, για το κουράγιο που είχατε να 'ρθετε και να τιμήσετε, με την παρουσία σας, αυτήνε τη βραδιά. Ομως επιτρέψετέ μου ν' απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Λίλη Γαρεδάκη, στο Γιάννη Γαρεδάκη και στην κερά μου την Ελένη, που τώρα και τριανταπέντε χρόνια υπομένουν καρτερικά τις παραξενιές μου. Παρεξενιές, που έχουν σχέση με την έρευνα και τη μελέτη, μα και μ’ ένα κάποιο - κατά καιρούς - ψευτοσυγγραφιλίκι μου. Και πάλι σας ευχαριστώ!”

Οι χανιώτικες ρούγες του Γρηγοράκη

Στο ξέφωτο της Αγάπης, στην πλατεία Αγάπης που υπάρχει στην ποίηση του Γρηγοράκη, μια πλατεία στην οποία ο ποιητής συνομιλεί και με αγαπημένα του πρόσωπα, βρίσκει επίσης θέση ο μεγάλος του έρωτας, ο αθεράπευτος καημός του για τις ρούγες της αγαπημένης πολιτείας: “Αχ της ζωής μου ο καημός!... Χανιώτικες μου ρούγες/ που μέσα στην απλοϊκή, ξένιαστη πολιτεία/ απλώνεστε αρχοντικά σαν αετού φτερούγες/ να σας περνώ, να σας θωρώ και να μη σας χορταίνω/ και τη χαρά, το θαυμασμό μέσα μου να πληθαίνω”.
Ο καημός αυτός για τις χανιώτικες ρούγες και ο οποίος προκαλεί την πλήθυνση της χαράς και του θαμασμού που υπάρχει στον ποιητή, δεν είναι κενός λόγος “κύμβαλον αλαλάζον”, αλλά στάση ζωής. Η για σαράντα ένα χρόνια, σχεδόν σε καθημερινή βάση αρθρογραφία του, εκτός από θέματα λογοτεχνικού, ιστορικού και λαογραφικού περιεχομένου και σε θέματα σχετικά με την κοινωνική και πνευματική ζωή του τόπου μας αποδεικνύει ακριβώς αυτήν του την αγάπη, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει και τον προικισμένο δημοσιογράφο, χώρια απ’ όλα τ’ άλλα...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Από την εισήγηση του γράφοντος στην “Ημερίδα στη Μνήμη του Μιχάλη Γρηγοράκη” με τίτλο “Εν αρχή ην ο ποιητής Γρηγοράκης”.
Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(30.03.09)

ΠΟΙΗΜΑ

Απο την ποιητικησυλλογη ΚΑΖΟΒΑΡ του Βαγγελη Κακατσάκη

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ της πόλης μας θα οδηγούν απόψε το βράδυ, εκεί γύρω στις 7, στο Μεγάλο Αρσενάλι, όπου η εφημερίδα μας οργανώνει εκδήλωση για τον Μιχάλη Γρηγοράκη που έφυγε για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, πέρυσι 5 Μαΐου.
ΟΡΘΟΣΤΑΤΟΥΝΤΑ και ορθοβαδίζοντα τον θυμούμαστε στα μονοπάτια της λαογραφίας στους μαιάνδρους της λογοτεχνίας, στις ατραπούς της ιστορίας, στα πέλαγα της δημοσιογραφίας, και βεβαίως στην καθημερινότητα της εφημερίδας, τον Μιχάλη Γρηγοράκη. Ωραίο ως Ελληνα, σεμνό και ταπεινό, έτσι ως υπήρξε. Ταγμένο στις Θερμοπύλες του Χρέους, απέναντι σ’ αυτούς που έφυγαν και σ’ αυτούς που θα ’ρθουν.
ΔΥΣΚΟΛΟ και απλησίαστο τον νόμιζαν αυτοί που δεν τον ήξεραν. Μια καρδιά χαμογελαστή ήταν για όλους όσοι τον πλησίαζαν και τον γνώριζαν από κοντά. Ο Γρηγοράκης έμοιαζε με το κάστανο. Μέσα στην κουβάρα που νόμιζες πως θα σε τσιτώσει μια ψίχα ψυχούλα άλλο πράμα σε περίμενε.
ΚΙ ΕΝΑ ΤΣΟΥΒΑΛΙ λίρες να χύσεις μπροστά του ο Γρηγοράκης ούτε που θα γυρίσει να τις δει. Θα έχει εξαφανίσει ωστόσο εν ριπή οφθαλμού το όποιο στρατσόχαρτο σου πέσει. Στο περίπου τα λόγια του και εκδότη και διευθυντή της εφημερίδας μας Γιάννη Γαρεδάκη για τον από ιδρύσεως των Χανιώτικων νέων συνοδοιπόρο του. Τέτοια ήταν η συλλεκτική “μανία” του Μιχάλη.
ΚΟΙΝΟΣ ΕΞ ΑΔΙΑΝΕΜΗΤΟΥ πλούτος το έργο που μας άφησε φεύγοντας ο Μιχάλης Γρηγοράκης. Τα 22 συν 1 βιβλία του (για να συμπεριληφθεί στον μακρύ κατάλογο των βιβλίων του και το “Χανιώτικες Φυσιογνωμίες” που μόλις κυκλοφορήθηκε από τα “Χανιώτικα νέα” όπως και τα περισσότερα). Οι έτοιμες αδημοσίευτες δουλειές του που καλύπτουν όλα τα είδη του λόγου (ποίηση, διηγήματα, νουβέλες, θεατρικά έργα, κριτικά δοκίμια κ.τλ.) και που περιμένουν να γίνουν βιβλία. Οι χιλιάδες δημοσιεύσεις στα “Χανιώτικα νέα”.
ΠΟΥ ΝΑ ΧΩΡΕΣΕΙ η ζωή και το έργο του Μιχάλη Γρηγοράκη σε 24 σελίδες εφημερίδας! Με αφορμή το ένθετο αφιέρωμα που κυκλοφορήθηκε και που θα δοθεί απόψε στο Μεγάλο Αρσενάλι, η αναφορά.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ: Συντηρητικός και προοδευτικός ταυτόχρονα. Η ποίηση του Μιχάλη Γρηγοράκη με αναφορές στον Κ.Π. Καβάφη, στον Γιώργο Σεφέρη, στον Κωστή Παλαμά, στον Γιάννη Ρίτσο και στον Οδυσσέα Ελύτη. Και οι δύο αυτοί τίτλοι θα μπορούσαν να στεγάσουν την εισήγησή μου στην αποψινή ημερίδα για τον Μιχάλη Γρηγοράκη. Τελικά επέλεξα έναν άλλο. “Εν αρχή ην ο ποιητής Γρηγοράκης”.
HTANE ΞΑΠΛΑ κάτω από ’να πλάτανο ο Θοδωρομανώλης και φχαριστιούνταν ησυχάδα και ξεκούραση. Μιας κοπανιάς ακούει από παρέκει τον ανηψιό του και του φωνιάζει: “Μπαρμπα Μανώλη, μπάρμπα Μανώλη...” Μα εκείνος μιλιά. Ο ανηψιός του ξαναφωνιάζει μα ο Θοδωρομανώλης άχνα. Ο ανιψιός αγανακτεί, βάνει τσι παλάμες του χωνί και ξαναφωνιάζει: “Καπετά Μανώλη...” Κι ως να τ’ ακούσει αυτός δίνει μια και του κάνει: “Ορισε μπρε πεζεμβέκη... Και γιάντα δε μιλείς από ξαρχής ντρέτα...”. Από τις “Εύθυμες Κρητικές Ιστορίες του Μιχάλη Γρηγοράκη.
“Αν θέλεις η ειρήνη/ ν’ απλώνεται παντού με σιγουριά/ κι άφοβα ν’ αντροπατά τα διάσελα του κόσμου/ γίνε σύντροφος/ φρουρός πολεμιστής/ γίνε αυτός που θα μπορεί/ με λόγια και με πράξεις/ να κρατάει την αιώνια λάμψη της./ Τους εχθρικούς κόσμους/ που γύρω θα μουγκρίζουν/ αψήφα τους/ και μη διστάζεις/ να είσαι ριψοκίνδυνος/ φτάνοντας ακόμα/ και στην αυτοθυσία,/ αν θέλεις η ειρήνη/ σα διαμαντόπετρα τη γη μας να στολίζει!”
Άτιτλο, αδημοσίευτο ποίημα του Μιχάλη Γρηγοράκη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http: petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(28.03.09)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΚΑΗΜΕΝΕ Μακρυγιάννη, γιατί τζάκισες το χέρι σου; Η ερώτηση. Για να χορεύουν σέικ τα κ... παιδα!. Η απάντηση. Το κείμενο από ένα μικρό δρώμενο για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου. Κατά Ντίνο Χριστιανόπουλο.
ΒΑΡΙΕΜΑΙ, βαριέσαι, βαριέται, βαριόμαστε, βαριέστε, βαριούνται. Σε ενεστώτα οριστικής η κλίση του ρήματος. Από έναν κουρασμένο, πολύ κουρασμένο, μα πάρα πολύ κουρασμένο πρωθυπουργό.
Ο ΒΑΡΙΕΜΑΙ! Ετσι λέγαμε τα τέλη της δεκαετίας του 1970 έναν φίλο μας με το που τον βλέπαμε να ‘ρχεται στο αλήστου μνήμης ΙΛΙΟΝ όπου συχνάζαμε, για καφέ. Κι αυτό γιατί πάντα η λέξη “βαριέμαι” ήταν η απάντησή του, όταν τον ρωτούσαμε τι κάνει. Οχι, δεν θα σας πω τ’ όνομά του. Ισα ίσα την φωτογραφία του έβαλα. Κι απού τον θυμήθηκε, τον θυμήθηκε.
Ο ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ πρωθυπουργός της Ελλάδας. Η Ελλάδα του κουρασμένου πρωθυπουργού. Σωστός και ο ένας τίτλος και ο άλλος. Ο ακούραστος πρωθυπουργός της κουρασμένης Ελλάδας. Η κουρασμένη Ελλάδα του ακούραστου πρωθυπουργού. Λάθος και ο ένας τίτλος και ο άλλος.
ΑΝ ΑΥΤΟΙ που έσπερναν τους ανέμους, θέριζαν και τις επερχόμενες θύελλες θα λέγαμε καλά να πάθουνε. Το κακό είναι ότι άλλοι έσπειραν τους ανέμους κι άλλοι καλούνται να θερίσουν τις θύελλες. Εκτός και αν οι δεύτεροι πάρουν με τις πέτρες τους πρώτους. Από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο η παρέμβαση. Δική του και η διευκρίνιση ότι οι πρώτοι είναι τόσο λίγοι, ενώ οι δεύτεροι τόσο πολλοί! Προς γνώση και συμμόρφωση.
ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ σε φτηνότερα καύσιμα; ρώτησα φίλο βενζινοπώλη. Και γιατί να μην ελπίζετε, πάντα με την ελπίδα πρέπει να ζει ο άνθρωπος, η απάντησή του. Φιλοσοφημένη ε;
ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ άριστος αμύνεσθαι περί πάρτης. Είναι που έχει μπερδέψει η γλώσσα μας τελευταία και την πατρίδα την έχουμε κάνει παρτίδα...
ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ λάμψη στη γη συμμετέχοντας στη συσκότισή της. Μην το ξεχάσουμε για αύριο. Η Μεγάλη θεά, η Μητέρα Γη, κινδυνεύει να πεθάνει, αν δεν προλάβουμε να την σώσουμε.
ΕΧΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ εις την λεγομένην θείαν οικονομίαν· δεν αφίνει τίποτε ίνα χαθή επί της γης· είναι μήτηρ φιλόστοργος, τόσον δια την διαιώνισιν του χρυσού, όσον και δια την διαιώνισιν των τενεκέδων. Από την “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δηματρακόπουλου.
ΣΕ ΠΕΡΙΟΠΤΗ θέση στον κατάλογο των Χανιωτών και των Χανιωτισσών που επιμένουν να γράφουν ποιήματα βρίσκεται βέβαια και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Παύλος (Παβλής) Πολυχρονάκης. Και η σάτιρα που με πάθος και περισσή επιτυχία υπηρετεί είδος της ποίησης είναι. Και τα νεοριζίτικα και οι μαντινάδες επίσης. Για τους υπηρετούντες τα και τες, εν καιρώ ξεχωριστός κατάλογος.
ΣΤΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ σε μένα Λένα Σεπτέμβρη (προφανώς πρόκειται για ψευδώνυμο) το βήμα της ποίησης σήμερα. Δικαιωματικά. Με αφορμή ένα μήνυμα που μου έστειλε. Δεν ήξερε, λέει, μεταξύ των άλλων, ότι στις 21 Μαρτίου γιορτάζει η ποίηση. Να ξέρεις ότι έγινα καθημερινός επισκέπτης του ιστολογίου σου, Λένα!
Ο ΑΡΧΑΙΟΣ φιλόσοφος Αντισθένης άκουσε μια μέρα να τον επαινούν κάτι άνθρωποι, που δεν έκαναν καθόλου καλή ζωή. Γύρισε, λοιπόν, στους μαθητές του και τους είπε: “Πολύ με ανησυχούν αυτοί οι έπαινοι. Φαίνεται, πως έκανα κάποια κακή πράξη”.
“Ποίηση της ψυχής,/ ζωντάνια της κάθε μέρας.../ εσύ μας δίνεις δύναμη/ εσύ μπαίνεις στην καρδιά μας,/ το μυαλό μας θέλει να είναι κοντά σου./ Μια λάμψη σου μόνο,/ μια λέξη σου μόνο/ και αλλάζεις τον κόσμο,/ τον κάνεις πιο όμορφο, πιο δυνατό,/ πιο επαναστάτη/ για να ελπίζει,/ να αγαπά,/ να συγχωρεί,/ να είναι ευτυχισμένος/...”
Από το ποίημα της Λένας Σεπτέμβρη “Ποίηση της ψυχής” (http: lenaseptemvri.blogspot.com/)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http: petaxta.blogspot.com/)
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(27.03.09)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Χάσαμε την μπάλα πατριώώώώτ!
Δεν τα πάμε καθόλου καλά πατριώώώώτ! Και πώς να τα πάμε δηλαδή; Πώς είναι δυνατόν να τα πηγαίνουμε καλά; Πάει, πέταξε το... "καλά", πατριώώώώτ! Από στραπάτσο σε στραπάτσο είναι η δουλειά και στο τέλος δεν θα μείνει κολυμπηθρόξυλο, σου λέω πατριώώώώτ!
Ως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός φέρεται να είπε ότι... βαρέθηκε!
Τί βαρέθηκε;
Το μαύρο χάλι και το μη αναστρέψιμο της κατάστασης στην οποία έχει έλθει η χώρα; Βαρέθηκε να λέγεται πρωθυπουργός σε μια χώρα που κάποιοι την έχουν ονομάσει ακυβέρνητο καράβι;
Αν αυτός βαρέθηκε μια...
Αλλά τί να λέμε τώρα!
Και να μην το είπε πάντως, η ουσία είναι ότι αυτήν την εικόνα βγάζει προς τα έξω! Αυτήν την εικόνα έβγαζε από την αρχή δηλαδή... αλλά τί να λέμε τώρα πατριώώώώτ!
Ας πούμε ένα τραγούδι που ταιριάζει και στην περίσταση "...Εγια μόλα έγια λέσα γεια σου θάλασσα μπαμπέσα."
Αυτό μας ταιριάζει γάντι!
Θα μου πεις, γιατί τα ρίχνω στην μπαμπεσιά της θάλασσας κι όχι στην ανικανότητα των καπετανέων!
Ορθή η παρατήρησις και την δέχομαι!
Ομως, τόσο καιρό που όλος ο κόσμος τα ψέλνει στους καπετανέους έχει ιδρώσει το αυτάκι τους; Πές μου κι εσύ!
Οχι μόνο δεν έχει ιδρώσει αλλά φτάσαμε στο σημείο να μας πούν ότι βαρέθηκαν κιόλας...
Γι' αυτό το γύρισα στο τραγούδι και στη... μεταφυσική πατριώώώώτ!
Ελα πάμε μαζί: "ο γιαλός είναι στραβός, τραλαλά, τραλαλά!!!"...
"Και δεν πάει παρακάάάτω, τραλαλί, τραλαλόό!"
Ή μήπως πάει;
Δηλαδή -αν το καλοσκεφτείς- όντες πάνω σ' ένα ακυβέρνητο καράβι, με αντίξοες συνθήκες συν την μπαμπεσιά της θάλασσας και μ' έναν καπετάνιο που βαριέται να πιάσει το τιμόνι τί παραπάνω να περιμένεις από ένα τέλος σαν κι εκείνο του Τιτανικού;
Πού πάμε, βρε πατριώωωτ;
Το μόνο παρήγορο(!) είναι ότι και στο ναυάγιο του Τιτανικού υπήρξαν διασωθέντες... Τους υπόλοιπους αιωνία τους η μνήμη!
Το θέμα είναι πώς θα τα φέρει η... μοίρα;
Αν ανήκουμε στους μεν ή στους δε!
Νεκτάριος Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιωτικα Νέα(25.03.09)

ΜΝΗΜΗ ΜΙΧΑΛΗ ΓΡΗΓΟΡΑΚΗ

Ημερίδα στη μνήμη του Μιχάλη Γρηγοράκη θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 28 Μαρτίου, στις 7 το απόγευμα, στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (Μεγάλο Αρσενάλι), στο παλιό λιμάνι των Χανίων. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης, που διοργανώνουν τα "Χανιώτικα νέα", έχει ως εξής:
• Xαιρετισμοί
• «Ο Μιχάλης Γρηγοράκης της καθημερινότητας», Γιάννης Γαρεδάκης, εκδότης - διευθυντής εφημερίδας «Χανιώτικα νέα».
• «Μιχάλης Γρηγοράκης: Ο μεγάλος απών και πάντα παρών», Μιχάλης Κ. Μακράκης, ομοτ. καθηγητής Πανεπιστημίου.
• «Εν αρχή ην ο ποιητής Γρηγοράκης», Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος - λογοτέχνης.
• «Σπάνια επιστημονικά "ερανίσματα" από έναν αυτοδίδακτο ερευνητή», Στέλλα Αλιγιζάκη, φιλόλογος.
• Απόδοση κειμένων από το έργο του Μιχάλη Γρηγοράκη, Μιχάλης Αεράκης, καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕΚ.


>> τυπώστε αυτό το άρθρο

(Χανιωτικα Νέα)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ακούστε τα καινούργια/ μ’ αυτά που θα σας δώσουνε παίρνετε δυο κουλούρια. Σε ρόλο τελάλη της στήλης ο Ηλίας Σταματάκης, ποιος άλλος; Απ’ την Πέμπτη μου ‘στειλε την μαντινάδα, μόλις σήμερα βρήκε θέση. Μπαγιάτεψαν τα κουλούρια, Ηλία, αλλά θα τα φάμε. Τι να κάνουμε, κακή κι η πείνα!
ΜΗΔΕΝ ΔΙΑ ΜΗΔΕΝ δεν κάνει μηδέν αλλά αόριστο, μου είπε φίλος λογιστής, καθημερινός φανατικός αναγνώστης της στήλης, αναφερόμενος στο πρώτο πεταχτό της Παρασκευής 20 Μαρτίου. Κανένα πρόβλημα, του είπα. Δεν χάνω τίποτα να γράψω ότι το πηλίκο που βρήκε ο δημόσιος υπάλληλος διαιρώντας το μηδέν της αύξησης με το μηδέν της κατανάλωσής του είναι αόριστο.
ΣΕ ΡΟΛΟ ΜΠΑΡΜΠΑ απ’ τη... Μεθώνη ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σωτήρης Χατζηγάκης στη συνάντηση που είχε με τους αγρότες της Κρήτης. Όπως προβλέπονταν. Σιγά που θα έπαιζε τον ρόλο του μπάρμπα από την Κορώνη που δεν προβλέπονταν εξάλλου.
ΗΡΑΚΛΕΙΩΤΑΚΗΔΕΣ - ΧΑΝΙΩΤΑΚΗΔΕΣ (αυτή κι αν είναι συμμαχία!) εναντίον Χατζηγάκηδων. Στην επίθεση οι ενωμένες κρητικές δυνάμεις, στην άμυνα οι κυβερνητικές. Πάντως γκολ δεν σημειώθηκε. Μηδέν μηδέν έληξε ο αγώνας που μεταδόθηκε τηλεοπτικά και σε απευθείας σύνδεση.
ΟΤΑΝ ΕΦΥΓΕ Ο ΜΠΑΡΜΠΑΣ από την Μεθώνη. Αυτό το έργο θα παρακολουθήσουμε τώρα. Μια παραγωγή των αγροτών της Κρήτης.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, σκληρή δουλειά, γρήγορα αποτελέσματα; Όχι βέβαια. Γρήγορα λόγια, λίγη δουλειά, σκληρά αποτελέσματα. Από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο η παρέμβαση.
ΤΟ ’ΠΕ Η ΔΕΝ ΤΟ ’ΠΕ ο πρωθυπουργός ότι αν χάσει τις βουλευτικές εκλογές θα παραιτηθεί από αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας; Κι αν το ‘πε, το ‘πε, το εννοούσε ή του ξέφυγε;
ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΘΕΛΑ να ξέρω πόσοι μαθητές και πόσες μαθήτριες της Γ’ τάξης, των γυμνασίων του Νομού μας συμμετείχαν στον φετινό μαθητικό διαγωνισμό για τον Ελ. Βενιζέλο. Ετσι από περιέργεια.
ΕΧΩ ΕΠΗΡΕΑΣΤΕΙ από τα μυθιστορήματα του Ασίμοφ, ιδιαίτερα τα πρώτα. Στα πρώτα μυθιστορήματα του Ασίμοφ οι κοινωνικοί επιστήμονες έσωζαν πολιτισμούς. Μου άρεσε αυτό και ήθελα να κάνω το ίδιο. Βέβαια, διαπίστωσα ότι η διάσωση πολιτισμών δεν λειτουργεί στην πράξη τόσο καλά όσο στα μυθιστορήματα, αλλά συνεχίζω να προσπαθώ”. Πολ Κρούγκμαν.
ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΥ ΚΑΤΑΛΟΓΟ των Χανιωτών και των Χανιωτισσών που επιμένουν να γράφουν ποίηση και οι: Αντώνης Χαρχαλάκης, Μανούσος Δασκαλάκης, Κωστής Μποτωνάκης, Μαρία Ζαβιανέλη... Και βέβαια ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννης Φίλης, που ναι μεν γεννήθηκε στην Ασίνη της Αργολίδας, πλην όμως, εμείς τον θεωρούμε και δικό μας, ως μετέχοντα χρόνια πράγματα.
Μ’ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΤΑ παραλίγο να ξεχαστώ. 25η Μαρτίου αύριο, Συνέλληνες. Μήπως τη σήμερον ημέρα, έχομε ανάγκη από ένα νέο 1821; Καθόλου ρητορική η ερώτηση...
ΣΥΧΝΑ ΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ που δεν τους συμπαθούσε και τόσο ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, εκδήλωναν το ενδιαφέρον τους να γνωρίσουν τον αυτοδίδακτο και τρομερό στρατηγό των ελληνικών στρατευμάτων. Εκείνος, ωστόσο τους απέφευγε, λέγοντας στους καπεταναίους του: “Είναι καλύτερα να μας ακούν παρά να μας βλέπουν οι ξένοι”.
“Ακρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·/ λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει./ Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·/ στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:/ «Ερμο τουφέκι σκοτεινό, τί σ’ έχω ‘γω στο χέρι;/ Όπου συ μου γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει»”.
Από τους “Ελεύθερους Πολιορκημένους”
του Διονυσίου Σολωμού
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο
(Χανιώτικα Νέα)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Παιδείας άρξασθε
Δεν είναι δυνατόν να βρίσκουν λεφτά για να σωθούν οι τράπεζες και να μη βρίσκουν λεφτά για την παιδεία. Απόλυτος ο και διαπρεπής γιατρός ογκολόγος, μεγάλος ευεργέτης του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” Εμμανουήλ Εμμ. Μιχαηλάκης στην άποψή του. Την διατύπωσε από το βήμα του Ιδρύματος προχθές, Σάββατο 21 Μαρτίου, μιλώντας στην εκδήλωση απονομής βραβείων στους μαθητές που κατέκτησαν τις τρεις πρώτες θέσεις στον φετινό, 7ο κατά σειρά, Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό, που διοργανώνει το Ιδρυμα, με θέμα το έργο του Εθνάρχη. Μα παραείναι δύσκολα τα πράγματα σήμερα, θα μπορούσε να του αντιτάξει κανείς. Ο Γιατρός, όμως, που ως γνωστό μαζί με την αδελφή του τη Δαμασκηνή, ειναι πάντα οι χορηγοί των βραβείων και των σχετικών εκδηλώσεων δεν είχε αφήσει περιθώρια γι’ αυτό.
Οταν ανέλαβε ο Ελευθέριος Βενιζέλος τη διακυβέρνηση της Χώρας, είπε, ήταν ακόμα πιο δύσκολα οικονομικά τα πράγματα. Κι όμως αυτό που διέταξε τον υπουργό του των Οικονομικών να κάνει, όταν επέστρεψε από μια του επίσκεψη στη Θεσσαλία, ήταν να δώσει χρήματα για να χτιστούν εκεί σχολεία που δεν υπήρχαν. Και σε μια αναγγελία που έκανε ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα τις προάλλες, στάθηκε ο Γιατρός, για να τεκμηριώσει την άποψή του περί προτεραιότητας των δαπανών για την παιδεία.
Σε ασύλληπτα ύψη θ’ ανεβάσει τα κονδύλια που θα δώσει η Κυβέρνησή του σε ομοσπονδιακό επίπεδο, είπε παραθέτοντας τα σχετικά νούμερα.
Τι καλά το πάθος του Εμμανουήλ Μιχαηλάκη για την Παιδεία (ειρήσθω εν παρόδω ότι μια μέρα πριν, την Παρασκευή 20 Μαρτίου, είχε πραγματοποιηθεί για 5η συνεχή χρόνια η απονομή των στο όνομα του υποτροφιών σε αριστούχους φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης) να το μιμούνταν οι κυβερνήτες μας!

Είσαι βενιζελικός; δείξε το

Ευλογία για τον τόπο χαρακτήρισε την ύπαρξη του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, ενός Ιδρύματος με παγκόσμια εμβέλεια, ο συμπολίτης μας, γνωστός δικηγόρος Γιάννης Δασκαλάκης, ύστερα απ’ την αναγόρευσή του σε εταίρο του Ιδρύματος στην περί ης ο λόγος στην προηγούμενη εύφημη μνεία εκδήλωση. Το ίδιο πράγμα, με άλλα λόγια, είπαν στις αντιφωνήσεις τους και οι άλλοι τρεις Χανιώτες που επίσης αναγορεύτηκαν εταίροι σε αναγνώριση της προσφοράς των, στην ίδια εκδήλωση, και συγκεκριμένα ο εφημέριος του Προφήτη Ηλία π. Μανώλης Μπιτζανάκης και οι γνωστοί επιχειρηματίες Γιώργος Θεοδωράκης και Μανώλης Τριποδάκης. Δεν κάνουμε τίποτα παραπάνω απ’ αυτό που η συνείδησή μας μας υπαγορεύει να κάνουμε, υπογράμμισαν εξάλλου και αυτοί. Η πρόεδρος της Ενωσης Κρητών Νέας Φιλαδέλφειας και Νέας Χαλκηδόνας Ελένη Κανατά, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Σύρου Βασίλης Καλύβας και ο για χρόνια πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ερμούπολης και συγγραφέας Αντώνης Μαρκουλής, που κι αυτοί αναγορεύτηκαν εταίροι, το ίδιο πράγμα, με τον δικό του τρόπο ο καθένας, υπογράμμισαν.
Είσαι βενιζελικός (και σ’ αυτόν τον τόπο, για να χρησιμοποιήσω την ρήση του τ. νομάρχη Χανίων Γιώργου Κατσανεβάκη, όλοι βενιζελικοί είμαστε) δείξε το! Οπως το έδειξαν οι προαναφερθέντες ήδη εταίροι, όπως μπορούσαν. Αυτό ήταν το νόημα των λόγων του γενικού διευθυντή του Ιδρύματος Νίκου Παπαδάκη, του ανθρώπου που κινεί τα νήματα του βενιζελικού εμείς, στο τέλος της εκδήλωσης...

Σαν μεσημέρι έλαμπε η ορθοδοξία
Στο Κολυμπάρι, σαν μεσημέρι έλαμπε η ορθοδοξία, για να χρησιμοποιήσω μια φράση του Ηλία Μηνιάτη, την Κυριακή 8 Μαρτίου, τ.ε., Κυριακή της Ορθοδοξίας γαρ και η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, που εδρεύει στην όμορφη αυτή κωμόπολη του Νομού μας, είχε γι’ άλλη μια χρονιά, την 40ή (!), την επίσημη γιορτή της. Πολύς ο κόσμος που συνέρρευσε. Και στη Μονή της Γωνιάς, όπου τελέστηκε πανηγυρική θεία λειτουργία, ιερουργούντος του σεβασμιοτάτου μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Αμφιλοχίου και ακολούθησε η λιτάνευση των ιερών εικόνων κατά το Τυπικό της Εορτής. Και βεβαίως στις εγκαταστάσεις της Ακαδημίας όπου μετά τους καθιερωμένους χαιρετισμούς και το καλωσόρισμα από τον νέο διευθυντή Κων/νο Κενανίδη ο ομιλητής της ημέρας, πρωτοπρ. Γρηγόριος Σταμκόπουλος, επίκουρος καθηγητής Εφαρμογών Πληροφορικής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, ανέπτυξε το θέμα “Ο κόσμος της Πληροφορίας μέσα από την ερμηνευτική προσέγγιση της μοναδικότητας του προσώπου”.
Ωσεί παρόντες στον εορτασμό ο και ιδρυτής της, μητροπολίτης πρώην Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης, αλλά και ο από της ιδρύσεώς της μέχρι και πριν δύο μήνες γενικός διευθυντής της Αλέξανδρος Παπαδερός. Ακριβώς γιατί ήταν στην θύμηση και στην κουβέντα όλων. Κι ας έλειπαν. Στο φτωχικό του, στη Δρομονέρου της Χαλέπας, ευρισκόμενος μεταξύ ουρανού και γής, στη σιωπή της νήψης και της προσευχής, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του ανιψιού του του Μιχάλη, ο πρώτος στη Γερμανία όπως έμαθα ο δεύτερος. Πώς να μην λάμπει σαν μεσημέρι η ορθοδοξία λοιπόν!

e-mail: Kakatsakis@sch. gr
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(23.03.09)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ της Ποίησης σήμερα. Αφορμή για να θυμηθούμε την προτροπή του Οδυσσέα Ελύτη. Να μνημονεύουμε Διονύσιο Σολωμό και Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, μας λέει. Οπου κι αν μας βρίσκει το κακό, όπου και αν θολώνει ο νους μας. Γιατί “η λαλιά που δεν ξέρει από ψέμα/ θ’ αναπαύσει το πρόσωπο του μαρτυρίου/ με το λίγο βάμμα του γλαυκού στα χείλη”.
ΝΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ Ομηρο, Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Μένανδρο, Αριστοφάνη, Ρωμανό Μελωδό, Βιτσέντζο Κορνάρο, Γεώργιο Χορτάτζη...
ΝΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ Κωστή Παλαμά, Κ.Π. Καβάφη, Νικηφόρο Βρεττάκο, Γιάννη Ρίτσο, Κώστα Βάρναλη, Αγγελο Σικελιανό, Κώστα Καρυωτάκη, Νίκο Καζαντζάκη, Γιώργο Σεφέρη...
ΝΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ Μαρία Πριπάκη, Μιχάλη Γρηγοράκη, Γιώργη Μανουσάκη...
ΝΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΜΕ Πάμπλο Νερούδα, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Μπέρτολτ Μπρέχτ, Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, Ουόλτ Ουίτμαν.
ΒΙΚΤΩΡΙΑ Θεοδώρου, Στέλλα Αρκάδη, Δημήτρης Κακαβελάκης, Γιώγια Σιώκου, Αλέξης Ζερβάνος, Νίκος Μαραγκουδάκης, Στ.Γ. Κλώρης, Πηνελόπη Ντουντουλάκη, Δέσποινα Μαριαννάκη - Κουτζόγλου, Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη, Δημήτρης Καρτάκης, Βασίλης Χαρωνίτης, Βιργινία Γυπάκη - Αγριμάκη, Χαράλαμπος Σκριβιλιωτάκης, Δημήτρης Τυραϊδής, Μανόλης Λεφάκης, Μαρία Σφακιωτάκη- Περάκη, Θανάσης Δεικτάκης, Φωτεινή Σεγρεδάκη, Νεκταρία Φουντουλάκη... Μακρύς ο κατάλογος των Χανιωτών και των Χανιωτισσών που επιμένουν τη σήμερον ημέρα, σε εποχή αντιποιητική, να γράφουν ποιήματα. Μέσα σ’ αυτόν και ο... υπογραφόμενος. Και βεβαίως η Ελένη Μαρινάκη, ο Γρηγόρης Γεωργουδάκης και ο Λεωνίδας Κακάρογλου, για τους οποίους διοργανώνει απόψε εκδήλωση ο Σύνδεσμος Φιλολόγων.
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ποιητής χρησιμοποιεί τη γλώσσα, τον ποιητικό λόγο εν προκειμένω στην βασική κοινωνική του αποστολή που είναι η επικοινωνία. Μόνο τότε καταξιώνεται ο ποιητικός λόγος όταν παίρνει μέρος στη διπολική πορεία ποιητή αναγνώστη. Κι αυτό γιατί ο αληθινός ποιητής δεν γράφει τόσο για τον εαυτό του, αλλά κυρίως για να επικοινωνήσει με τους άλλους. Fait - social, κοινωνικό γεγονός η γλώσσα σύμφωνα με τον γάλλο γλωσσολόγο F. Saussure.
ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ δεν μπορούν με τα ποιήματα τους ν’ αλλάξουν τον κόσμο.  Μπορούν όμως με τα ποιήματά τους να βοηθήσουν τους ανθρώπους ν’ αλλάξουν για ν’ αγωνιστούν αυτοί στη συνέχεια για τη αλλαγή του κόσμου. Δεν θυμάμαι ποιός διατύπωσε τις σκέψεις αυτές, που κάπου τις διάβασα. Ούτως ή άλλως τις προσυπογράφω.
ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ κρίσης έπεσε και η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και σε μεγάλο βαθμό και το έτος Γιάννη Ρίτσου (για τα 100 χρόνια απ’ τη γέννησή του). Ετσι οι επιβάτες των μαζικών μέσων μεταφοράς δεν θα ακούσουν φέτος όμορφους στίχους, που λόγω του επετειακού έτους θα ήταν του ποιητή της Ρωμιοσύνης...
ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΠΟΙΗΜΑ είναι μια πράξη αντίστασης. Αν πιστεύετε σ’ αυτήν την φράση του παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούτ Ντάρβις, αντισταθείτε διαβάζοντας ποιήματα. Γιατί πολλά καλά ποιήματα είναι πολλές πράξεις αντίστασης. Και πολλές πράξεις αντίστασης από πολλούς ανθρώπους μπορούν ν’ αλλάξουν τον κκόσμο προς το καλύτερο.
“... Λέω καλημέρα στον ήλιο,/ άρα υπάρχω./ Οχι! δεν μπορούν/ πια να με σκοτώσουν,/ αφού το χαμόγελό μου βαφτίστηκε/ στην κολυμπήθρα των ματιών σας!/ Οχι δεν μπορούν πια να με σκοτώσουν/ αφού το χέρι μου/ έμεινε μέσα στο δικό σας./ - Είμαι μαζί σας!/ Τροπαιοφόρος άνεμος μπήκε απ’ τα παράθυρα./ Οι μαργαρίτες έγιναν τραγούδια. / Το κρασί και το ψωμί/ σώμα και αίμα./ Τώρα πια ο ναός/ αντηχεί απ’ τ’ αλληλούϊα”.
Απ’ το ποίημα του γράφοντος “Την άλλη μέρα”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ
(Petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα! ΜΗΔΕΝ ΣΥΝ ΜΗΔΕΝ ίσον μηδέν. Μηδέν από μηδέν ίσον μηδέν. Μηδέν επί μηδέν ίσον μηδέν. Μηδέν δια μηδέν ίσον μηδέν. Μηδέν το... άθροισμα. Μηδέν το υπόλοιπο. Μηδέν το γινόμενο. Μηδέν στο πηλίκο. Μην τον ενοχλείτε. Δημόσιος υπάλληλος είναι και κάνει τους υπολογισμούς του. Κολυμπώντας σε μια θάλασσα από μηδενικά. ΤΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ αλήθεια, τότε επί Μητσοτάκη. Τότε μηδέν συν μηδέν μας έκανε 14%. Τώρα, μηδέν συν μηδέν μας κάνει μετά βίας 5%. Σύμφωνα με τους δικούς των υπολογισμούς, βεβαίως, και στις δύο περιπτώσεις. ΣΗΚΩΝΕΙ ΒΑΡΗ και δεν κλατάρει. Εντάξει το ξέρετε ότι είναι ο εργαζομενος, αυτό έλειπε να μην το ξέρετε. Γνωστό από παλιά το αίνιγμα. Ποιο αίνιγμα, σιγά το αίνιγμα. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ για τη δικαιοσύνη ενός άδικου νόμου; Οχι βέβαια. Ούτε για τις αδικίες ενός άδικου νόμου βεβαίως. ΜΕΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΡΙΓΥΡΝΩ,/ τριγυρνώ και τραγουδώ/... τα αυγά και τα πασχάλια ψάχνω να βρώ. Ο νυν υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου είναι που τραγουδεί το τραγουδάκι. ΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ τα αυγά και τα πασχάλια; Μήπως τα πήρε ο κακός λύκος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης; Μήπως τα πήρε το κακό ΠΑΣΟΚ; Πάντως οι κάθε λογής κουμπάροι, οι διάφοροι κυκλογυρωτραπεζοκαρεκλοτρωγοπίνοντες δεν τα πήραν. Καθαρά χέρια αυτοί. ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ είναι έτοιμοι για την συνάντηση με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Σωτήρη Χατζηγάκη. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σωτήρης Χατζηγάκης είναι έτοιμος για την συνάντηση με τους αγρότες της Κρήτης; Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ παράδοση ξέρει ότι δεν θα προοδεύσει πραγματικά ο άνθρωπος, όσο επιδιώκει την ικανοποίηση της κάθε του επιθυμίας, αλλά όταν μπορέσει να πεί όχι στις επιθυμίες τις δικές του για να μπορεί να πει ναι στις ανάγκες των άλλων. Ο π. Φιλόθεος Φάρος στο βιβλιο του “Η αλλοίωση του Χριστιανικού ήθους” το γράφει. Προς γνώσιν όλων ημών θρησκευομένων και μη. Υπάρχει ελπίς για συμμόρφωση; ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ δόθηκε την Τρίτη αυτής της εβδομάδας στην Ελένη Μαρινάκη και την Πέμπτη στον Λεωνίδα Κακάρογλου, ενώ σήμερα δίδεται στον Γρηγόρη Γεωργουδάκη. Καθόλου τυχαία. Αυτές τις τρείς, ξεχωριστές ποιητικές παρουσίες του τόπου μας τιμά αύριο, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, ο Σύνδεσμος Φιλολόγων ν. Χανίων στο Τεχνικό Επιμελητήριο. ΟΧΙ ΔΙΛΗΜΜΑ, αλλά... τρίλημμα. Σε ποια απʼ τις τρείς εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται αύριο το απόγευμα περίπου την ίδια ώρα να πάω; Στην παρουσίαση ενός βιβλίου για τον Γέροντα Ειρηναίο, στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης; Στην εκδήλωση των απονομών των βραβείων του 2ου Πανελλήνιου Μαθητικού Διαγωνισμού για τον Ελευθέριο Βενιζέλου που διοργανώνει το στο όνομα του Εθνάρχη Ιδρυμα; Στην εκδήλωση για τους τρείς χανιώτες ποιητές; Τι καλά να μπορούσε κανείς να κόβεται σε τρία κομμάτια, αφού πάντα ζητούμενο θα είναι ο συντονισμός... ΟΤΑΝ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Φωκίων καταδικάστηκε από τους Αθηναίους να πιεί το κώνειο, ζήτησε να δει τον γιο του. Αυτός παρουσιάστηκε μπροστά του και ο Φωκίων του είπε: “Παιδί μου, σου δίνω δύο συμβουλές. Η πρώτη είναι να υπηρετείς την πατρίδα με τον ίδιο ζήλο που και εγώ την υπηρέτησα. Η δεύτερη είναι να ξεχάσεις τον άδικο θάνατο με τον οποίο με αντάμειψε η πατρίδα για τις υπηρεσίες μου”. ... “κι η εκκλησία του παππού/ ψίθυροι μέσα στο ντιν και νταν/ πουλιά μικρά μέσα στη σκέπη της καμπάνας/ ημέρες του κατιμεριού/ και του λεμονανθού/ λιβάνι και λυχνάρι/ η γιαγιά αχνά πέρα με το κερί/ της μάνας τραγούδια/ της αδελφής κελάϊδισμα/ βούισμα παιδιών/ ακμάζουσα νεότητα ως άνοιξη Μαρτίου”. Από το ποίημα “Ηχογραφία” του Γρηγόρη Γεωργουδάκη ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ! (Petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
e-maϊλ:kakatsakis@sch.gr
(Χανιώτικα Νέα20.03.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΗΡΘΕ ακόμα, επίσημα, η άνοιξη, θέλουμε τρεις μέρες μέχρι την εαρινή ισημερία, εμφανής όμως είναι η παρουσία της, εδώ και μέρες. Το δηλώνουν τα νια μπουμπούκια, το φανερώνει ο ουρανός, μου το φωνάζει ο γερω - κότσυφας. Καλώς όρισες, άνοιξη! Κι όπως μας βρήκες!
ΟΤΙ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ να γράψω το παραπάνω “πεταχτό”, πλην όμως δεν είχα υπολογίσει ότι και η άσκημη γυναίκα του Μάρτη υπήρχε περίπτωση να ασκήσει το δικαίωμα που είχε και να κοιμηθεί μαζί του. Σιγά που δεν θα το γράψω. Αγγαρεία έκανε ο Πεντάγνωμος!
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ που ήταν μακριές οι φούστες, εκεί να γυρίσουμε. Ούτε κατά διάνοια υπήρχε περίπτωση να βάλει κάποιος κουκούλα τότε.
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ να φορά κουκούλα αρκεί να μη συμμετέχει σε επεισόδια. Αυτό το ξεκαθαρίσαμε. Μπορεί, ωστόσο κάποιος να σπάζει και να ρημάζει αρκεί να μη φοράει κουκούλα; Ερώτηση κάνω. Αφελής;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ εναντίον Γιώργου Καρατζαφέρη ή Γιώργος Καρατζαφέρης εναντίον Ντόρας Μπακογιάννη, αν προτιμάτε. Πάντως στο γήπεδο της Ντόρας διαξέγεται ο αγώνας. Το γράφω για να το λάβετε υπόψη σας, όταν θα συμπληρώσετε το δελτίο του ΠΡΟ - ΠΟ. Αν συμπληρώνετε.
ΤΟ ΤΕΡΠΝΟΝ μετά του ωφελίμου. Αν υποθέσουμε ότι η εκπροσώπηση της κυβέρνησης στο μνημόσυνο του Βενιζέλου στο Ακρωτήρι είναι το τερπνό και η συνάντηση με τους εκπροσώπους των αγροτών στο Ηράκλειο είναι το ωφέλιμο.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ κάθοδο του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Σωτήρη Χατζηγάκη, βεβαίως, ο λόγος.
ΑΝ ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΟΥΣΑΝ οι αγρότες ότι θα ανέβαιναν στην Αθήνα, θα κατέβαινε ο Υπουργός; Ρητορική η ερώτηση βεβαίως, βεβαίως.
ΜΠΑΡΜΠΑΣ απ’ την Κορώνη δηλώνει στους Θεσσαλούς αγρότες ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Μπορεί να δηλώνει, μπάρμπας απ’ τη ...Μεθώνη στους αγρότες της Κρήτης;
ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ την Κωνσταντίνα Κούνεβα υποψήφια στο ευρωψηφοδέλτιό τους. Από την τέταρτη θέση και κάτω βεβαίως. Οι τρεις πρώτες ήταν καπαρωμένες με δημοκρατικές διαδικασίες...
ΕΝΝΕΑ ΠΛΗΝ ΕΝΑΣ. Τόσοι είναι αυτοί που είχαν δηλώσει μέχρι χθες αναγνώστες του Ιστολογίου μου. Ο ένας είμαι εγώ. Δήλωσα πρώτος με το που το άνοιξα. Για να χρησιμέψω σαν... πότοκο.
ΠΟΤΟΚΟ ΣΥΜΦΩΝΑ με το “Ερμηνευτικό κι Ετυμολογικό Λεξικό του δυτικοκρητικού γλωσσικού ιδιώματος που έχει συγγράψει ο συμπολίτης μας φιλόλογος Αντώνιος Ξανθινάκης, είναι το κλούβιο, το ούργιο αυγό. Στο χωριό μου οι νοικοκυράδες έβαζαν ένα τέτοιο αυγό στο μέρος που ήθελαν να έρχονται να κάνουν τ’ αυγά οι όρθες τους.
Ο ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ που δεν πίστευε σε κάποιο υπέρτο Ον κι έβλεπε τον άνθρωπο κάτω από ένα καθαρά υλιστικό πρίσμα είχε πει κάποτε στους μαθητές του: “Ο άνθρωπος είναι ένα άπτερο δίποδο”. Ο Διογένης τότε μάδησε έναν πετεινό, τον έριξε ανάμεσα στον Αναξαγόρα και τους μαθητές του και τότε είπε: “Να, ο άνθρωπός σου, Αναξαγόρα!”.
“Παλιές αγάπες λησμονημένες/ Έρχονται σ’ ανύποπτες στιγμές/ Και κάθονται στο τραπέζι της κουζίνας/ παίρνουν μαχαιροπήρουνα και πιάτα/ Απ’ το ντουλάπι/ Σερβίρουν φαγητό από την κατσαρόλα/ Τρώνε και πίνουν στην υγειά μου/ Π’ άντεξα τόσα χρόνια να καρτερώ/ Σκιές και θραύσματα/ Απόμακρα του νου παιχνίδια”.
Το ποίημα “Επισκέψεις” του Λεωνίδα Κακάρογλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(Petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(19.03 09)

Eυθύβολα και μη...
Σοβαροχιουμοριστικές ιλαροτραγωδίες
Το 'χα σκεφτεί παλαιότερα και μάλιστα κατά τακτά διαστήματα προσπάθησα να το κάνω πράξη -με μικρή επιτυχία- το να γράφω δηλαδή εναλλάξ κάθε εβδομάδα, άλλοτε με χιουμοριστικό τρόπο και άλλοτε... σοβαρά!
Και όπως προείπα αυτό το κατάφερνα πότε-πότε, αν και πολλές φορές το κατ' εμέ χιουμοριστικό ήταν πολύ σοβαρό γι' άλλους ή το δικό μου σοβαρό έκανε κάποιους να γελούν και να μου λένε ότι υπήρχε υποβόσκον χιούμορ σε αυτά που διάβαζαν!
Η αλήθεια είναι ότι στην προσπάθειά μου αυτή -από Τετάρτη σε Τετάρτη να εναλλάσσεται το ύφος γραφής- κάποιες στιγμές έβλεπα τον εαυτό μου μετέωρο πάνω από τα γεγονότα στα οποία αναφερόμουν και τελικά εκείνα πολλές φορές να με καθοδηγούν...
Αυτό συνέβαινε λοιπόν; Εκείνα -τα γεγονότα- με καθοδηγούσαν ή εγώ τα έβλεπα με την ανάλογη ματιά και τα παρουσίαζα με το ύφος που τύχαινε να ορίζει η συγκεκριμένη Τετάρτη;
Το παραπάνω ερώτημα -για να εξηγούμαστε- δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα όπως ίσως φαντάζει σε κάποιους από εσάς τώρα, διότι η απάντησή του ήταν πάρα πολύ απλή και καθόλου δύσκολη να δοθεί!
Κι αυτό επειδή τα ίδια τα γεγονότα, ιδίως τα περί των πολιτικών ειδήσεων, προσώπων αλλά ακόμη και πάσης φύσεως εν Ελλάδι πρωταγωνιστών, με οδηγούσαν να διαλέξω ένα από τα δύο στοιχεία που εμπεριέχονταν σε αυτά!
Αυτό είναι από τα αξιοπερίεργα που εγείρει πάρα πολλή συζήτηση, το πώς ένα πολιτικό σκάνδαλο ή μια πολιτική πράξη -εδώ στην χώρα μας- μας οδηγεί να το θεωρούμε τόσο κωμικό-αστείο και να βάζουμε τα γέλια και συγχρόνως να προσπαθούμε να το συζητούμε ως σοβαρότατον εθνικό ζήτημα.
Τελικά δεν γνωρίζω αν είμαστε ικανοί πλέον να διαχωρίζουμε την ήρα από το στάχυ αλλά γι' αυτό που είμαι απολύτως βέβαιος είναι ότι έχουμε οδηγηθεί σε αυτήν την ανικανότητά μας τόσο από... άλλους όσο κι από τους ίδιους τους εαυτούς μας!
Τελούμε εν συγχύσει που, κι αν ακόμα δεν είναι ακόμα πλήρης, προς τα εκεί οδεύει!

Υ.Γ. Η παραπάνω διαπίστωση πάντως από μόνη της δεν μπορεί να πιστωθεί ως χιουμοριστική, μάλλον ως πικρό χιούμορ!
Νεκτάριος Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(18.03.09)

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
Τ’ ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ ανθρώπου του Θεού, σήμερα. Αν δεν το ξέρετε να το μάθετε. Και επ’ ευκαιρία ας αναρωτηθούμε.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ άνθρωπος του Θεού τη σήμερον ημέρα πλην του Αγίου Αλεξίου, μεγάλη η χάρη του, ή όλοι άνθρωποι του εξαποδώ είμαστε;
ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ μερικοί μερικοί απ’ αυτούς που δηλώνουν άνθρωποι του Θεού, άνθρωποι του εξαποδώ είναι τελικά. Μην αρχίσω τώρα ν’ αραδιάζω ονόματα.
ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ. Πανάγιοι οι εκπρόσωποί του. Τί πανάγιοι, παναγιότατοι. Στον υπερθετικό του υπερθετικού η αγιότητά τους....
ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ! Δεν αρχίζουν να τραγουδάνε κιόλας το “Χέρια ψηλά” του Χατζηγιάννη οι αστυνομικοί λέω εγώ; Και γιατί μόνο να το τραγουδάνε και να μην το χορεύουνε κιόλας; Εχοντας και κυριολεκτικά ψηλά τα χέρια τους μαζί με τα διάφορα πιπίνια που όλα τα σπάζουν όλα τα ρημάζουν...
ΣΤΑ ΥΨΗ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ θερμόμετρο. Και ξανά μανά στα ύψη το πολιτικό θερμόμετρο. Κατέβα, ψηλέ, να φάμε!
ΠΕΡΙΣΣΕΨΕ Η ΠΕΙΝΑ του ΠΑΣΟΚ για την εξουσία, λένε κάποιοι της Νέας Δημοκρατίας. Το λένε και τρέχουν τα σάλια απ’ το μπουκωμένο τους, στόμα.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Σωτήρη Χατζηγάκη. Ούτε στις άκρες ούτε στις αναμεσάδες φαίνεται η Αυτού Εξοχότης του.
ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΠΟΣΟΣΤΙΑΙΕΣ μονάδες η διαφορά της ψαλίδας μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Χόρτ’ αγά μέλη και φίλοι του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που ράβετε κουστούμια. Ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος, παλιός μπενιζελικός, μου παράγγειλε να σας το θυμίζω συχνά.
ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ εκλογές μαζί με τις ευροεκλογές στις 7 Ιουνίου ή δεν θα γίνουν; Άλλα λέει η μια πολιτική μαργαρίτα άλλα η άλλη. Μια απασχόληση είναι πάντως το μάδημά της. Πρέπει να περνά κάπως και η ώρα μας. Και μη μου πείτε ότι εδώ ο κόσμος καίγεται...
ΓΕΜΙΣΕ, ΓΡΑΦΕΙ Ο “ΒΟΡΙΑΣ” σ’ ένα απ’ τα “μποφόρ” του (βλ. εφημ. “Χριστιανική”, Πέμπτη 5 Μαρτίου) ο “Σκάι” την Αθήνα με αφίσες του Καποδίστρια και την προτροπή “ψηφίστε με”, λες και είναι υποψήφιος στη Β’ Αθηνών. Δεν το πιστεύω: Είναι δυνατόν;
ΚΑΙ ΚΑΛΑ για τον Καποδίστια έβγαλε αφίσες με το σκεφτικό ότι “δημιούργησε τη σύγχρονη Ελλάδα”. Για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, θα βγάλει; Κι αν βγάλει θα τις κολλήσει μόνο στην Αθήνα; Ή μήπως έβγαλε και δεν το πήραμε χαμπάρι.
“ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΩΣ, ΕΑΝ οι νεο - Ελληνες απαντούσαν όπως τον σοφό Σωκράτη στις διαδόσεις πόσο πιο ποιοτική θα ήταν η καθημερινότητα. Αλλάζει ο νεο - Ελληνας χωρίς κουτσομπολιό; Μακάρι όμως να ήταν αυτή η μοναδική μας διαφορά από τους φωτισμένους προγόνους μας...” Απ’ τα που έγραψε σε σχόλιό του ο και εξέχων πνευματικός δημιουργός του τόπου μας Γιάννης Θ. Πολυράκης στο ιστολόγιο μου, αναφερόμενος στο ιστορικό ανέκδοτο της Παρασκευής 13 Μαρτίου. Να τα σχολιάσω; Ε, όχι και σχόλιο στο σχόλιο. Να πω μόνο ότι είναι μεγάλη τιμή για μένα να δηλώνουν αναγνώστες μου άνθρωποι όπως τον Γιάννη Θ. Πολυράκη.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΝΑΣ νεος ρώτησε τον φιλόσοφο Πιττακό αν θα έπρεπε να παντρευτεί μια κοπέλα που ήταν ανώτερή του στα πλούτη και στη μόρφωση. Εκείνος του είπε: “Βλέπεις αυτά εκεί τα παιδιά που παλεύουν; Πλησίασέ τα και θα σου δώσουν τη συμβουλή που ζητάς”. Ο νέος πήγε προς τα παιδιά, αλλά αυτά νομίζοντας ότι έρχεται να αναμετρηθεί μαζί τους του φώναξαν: “Τί θέλεις εδώ, πήγαινε να παλέψεις με τους ίσους σου”. Ο νέος κατάλαβε ότι έπρεπε να παντρευτεί με μια κοπέλα με ανάλογα με τα δικά του προσόντα”.
“Για κυνήγι βγήκες πάλι/ να θερίσεις όνειρα./ Στο αντικρινό κλαδί/ κοιμούνται ήσυχα τα πουλιά·/ μόνο ο λύκος/ υποψιάζεται την παγίδα/ το κενό που άνοιγες/ τόσες νύχτες μέσα σου/ και μεγάλωσε·/ όλος ο δρόμος ένα χαντάκι/ δεν περνάς απέναντι./ Εδώ, στο λίγο,/ θα μάθεις να περπατάς”.
Ποίημα από την ποιητική συλλογή της Ελένης Μαρινάκη
“Τώρα αίμα”.
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΕ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΕ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr
(Petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ 16/03/09
Aν ζούσε ο Ζαν Ανούιγ...
Αν ζούσε ο Ζαν Ανούιγ (έχει πεθάνει πριν από 22 χρόνια) και παρακολουθούσε (λέμε τώρα) την παράσταση της “Ευρυδίκης” του στο θέατρο “Δημήτρης Βλησίδης” της πόλης μας, που ως γνωστό την ανέβασαν τα παιδιά της “Αρένας”, σίγουρα θα αισθανόταν ευτυχής και θα δήλωνε τυχερός για το αποτέλεσμα. Χρησιμοποιώ μετά λόγους γνώσεως... υπερβαλόντως υπερβολικά την υπερβολή στο σενάριο τούτο της επιστημονικής φαντασίας. Δεν έχω άλλον τρόπο για να δηλώσω ρητά τον ενθουσιασμό μου απ’ την παράσταση, έτσι όπως την είδα προχθές, Σάββατο 14 Μαρτίου, όμως. Ότι η “Αρένα” εγγυόταν για την αγαθη τύχη που θα είχε στα “γατζούνια” της Ρίτσας Χατζηδάκη και των άλλων παιδιών της “Αρένας” (παιδί πάντα παραμένει και η Ρίτσα) το ήξερα, όταν πήγαινα. Γνωστό το παρελθόν τούτης της θεατρικής ομάδας, εδώ και 25 χρόνια, ακόμα και στις άσχετες πέτρες της πόλης μας. Πως θα έβλεπα πάντως ό,τι είδα επί σκηνής ούτε κατ’ ελάχιστον μπορούσα να το διαννοηθώ. Εντάξει, βοηθούσε και το κείμενο, δεν λέω. Το καλό θεατρικό κείμενο, όμως, είναι και δίκοπο μαχαίρι, έτσι δεν έιναι; Το είπα στο τέλος της παράστασης στην Ρίτσα, όταν πήγα να την συγχαρώ, κι αυτή μου μίλησε για την προσπάθεια που γίνεται εν μέσω μυρίων δυσκολιών, κυρίως εξωγενών. Σαν να ήμουν εξουσιοδοτημένος απ’ όλους όσοι παρακολούθησαν την παράσταση (κι ήταν πολλοί, καρφίτσα δεν έπεφτε) λειτουργούσα. Σίγουρα δεν ήταν μόνο δικός μου ο ενθουσιασμός!... Κρίμα που δεν θα τον μοιραστούν κι άλλοι, αφού χθες δόθηκε η τελευταία παράσταση.

Απάντηση στα παιδιά της “Αρένας”
Τω όντι ξαφνιάστηκα βλέποντας τον Ορφέα να παίζει κιθάρα σε βρωμερά καφενεία. Δεν το κρύβω ότι ενοχλήθηκα κιόλας που η Ευρυδίκη σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ούτε ότι ένιωσα άσχημα που ο πατέρας του Ορφέα μα και οι άλλοι μεσόκοποι με τα χυδαία ένστικτα έμοιαζαν με άψυχα κτήνη. Ούτε ότι απογοητεύτηκα που η μητέρα της Ευρυδίκης και ο εραστής της συνυπήρχαν με ανύπαρκτα αισθήματα. Και βεβαίως ότι η πιο δυσάρεστη έκπληξη για μένα, όπως και για όλους τους άλλους θεατές της παράστασης υποθέτω, ήταν ο κύριος Ανρί. Ο διακριτικός, ευγενικός και υπεράνω πάσης υποψίας κύριος που ήταν προσωποποίηση του θανάτου.
Ετσι, όπως προσπαθούσε να μας πείσει πως τις ρυτίδες στα πρόσωπά μας, δεν τις χαράζει ο χρόνος, αλλά ο τρόμος της ζωής. Ετσι όπως επέμενε πως για να μείνουμε στην αιωνιότητα θα πρέπει να δώσουμε σύντομα ένα τέλος. Φυσικά δεν τον πίστεψα, κανένας μας δεν τον πίστεψε! Η ζωή είναι ωραία. Γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα, για να θυμηθώ και τον δικό μας τον Διονύσιο Σολωμό. Κι εσείς την κάνετε ακόμα ωραιότερη παίζοντας θέατρο! Νίκο Τριποδάκη (πατέρας), Χρήστο Χρήστου (Ορφέας), Γιάννη Καρτσωνάκη (κύριος Ανρί), Στέλλα Δασκαλάκη (Ευρυδίκη), Εύα Σαρρή (μητέρα), Βαγγέλη Βολουδάκη (Γκρεκουάρ), Βασίλη Γρηγοριάδη (Μαρσέλ), Στέλλα Μπατάκη (Λουΐζα), Βασίλη Νταγκουνάκη (Ντελάκ), Δημήτρη Πετράκη (Καμαριέρης), Γιάννη Στεφανουδάκη (φροντιστής), Σταμάτη Κατσιμπίρη (σωφέρ), Μανούσο Μανωλεδάκη (γραμματέας), Αλέξανδρε Καψαλάκη (Γκαρσόν), Λίτσα Μαραβελάκη (ταμίας), σας ευχαριστούμε. Έφη Μαρουσάκη (κοστούμια), Θανάση Βλαστάκη (κατασκευή σκηνικού), Κώστα Παπαδόπουλε (φωτιστής), Αντωνία Κόρακα (αφίσα - επιμέλεια προγράμματος), Καίτη Κόρακα (κείμενα προγράμματος), σας ευχαριστούμε! Ρίτσα Χατζηδάκη (... και πάντων και πασών) σε ευχαριστούμε!
Και εις το επανιδείν!...

Σημείωση: Η απάντηση στηρίζεται στο εισαγωγικό σημείωμα του προγράμματος.

Ούτε επαγγελματίες

Όλοι οι συντελεστές της παράστασης έδωσαν το άπαντο των ικανοτήτων τους, έκαστος εφ ω ετάχθη με προεξάρχουσα την έχουσα τον γενικό συντονισμό Ρίτσα Χατζηδάκη, για να βγει αυτό που βγήκε. Ο ένας καλύτερος από τον άλλο βεβαίως και οι ηθοποιοί. Ήταν όλοι τους υπέροχοι. Στέκομαι ξεχωριστά στον Γιάννη Καρτσωνάκη, που ερμήνευσε τον ρόλο του Κυρίου Ανρί με την έννοια ότι μόνον αυτόν ήξερα. “Είστε όλοι καταπληκτικοί ούτε επαγγελματίες να ήσαστε!” του είπα στο τέλος, που πήγα να τον χαιρετίσω. Ο Γιάννης χαμογέλασε και κοκκίνισε και για λογαριασμό όλων των άλλων. Ηθοποιός σημαίνει και σεμνότητα...
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(16.03.09)

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΜΑΡΤΗΣ μας χαμογελά, εκεί μας δείχνει και τα δόντια του. Αυτό συμβαίνει γιατί όπως λένε έχει παντρευτεί δύο γυναίκες, μια όμορφη και μια άσκημη. Οταν είναι με την όμορφη όλα καλά, χαρές και γέλια. Οταν είναι με την άσχημη όλα άσχημα, φωνές και μαλώματα. Γιατί δεν διώχνει την κακή γυναίκα; Εύκολο είναι; Καταδικασμένος να ζει και μ’ αυτή είναι από τη μοίρα του.
ΕΝΑΣ ΠΙΧΑΕΙ με το μυστρί κι άλλος με τον ασβέστη/ ρίχνει κι ο πρωτομάστορας την πιο μεγάλη πέτρα. Εντάξει ο ένας που πιχάει με το μιστρί είναι ο Αλμούνια και ο άλλος που πιχάει με τον ασβέστη είναι ο Τρισσέ της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Σαφείς και διακριτοί οι ρόλοι τους. Ποιος όμως είναι ο πρωτομάστορας που ρίχνει τη μεγάλη πέτρα στο γεφύρι της ελληνικής οικονομίας; Εδώ σας θέλω.
ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ και δώρα φέροντες. Να το λένε αυτό οι Τρώες στους Δαναούς, εντάξει. Να το λένε όμως και οι Δαναοί στους Δαναούς ή οι Τρώες στους Τρώες δεν το καταλαβαίνω. Από τον φίλο μου τον γερω δάσκαλο η πολιτική ανάλυση. Με αφορμή την άρνηση συνεργασίας με τον ΛΑ.Ο.Σ. από τον Πρωθυπουργό.
ΝΑΙ ΣΤΟ “Ν” ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ και του αρσενικού και γιατί όχι και του θηλυκού άρθρου στην Αιτιατική του Ενικού αριθμού. Ιδιαίτερα του αρσενικού. Για να μην μπερδεύουμε το γένος των αρσενικών με το γένος των ουδετέρων.
ΚΑΙΡΟ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ το παραπάνω “πεταχτό”. Για να δικαιολογήσω γιατί επιμένω στην χρησή του, μην συμμετέχοντας στον διωγμό του.
ΤΙ ΛΕΣ; Κάνουμε μια λίστα πιθανών στόχων τρομοκρατών; με ρώτησε κάνοντας πλάκα ένας φίλος. Να κάνουμε, γιατί να μην κάνουμε; του απάντησα δι’ ερωτήσεως. Εντέλει δεν κάναμε. Κάποιοι άλλοι, όμως, πλάκα στην πλάκα, είχαν ήδη κάνει.
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ άφηνα ανοιχτό ορθάνοιχτο το αυτοκίνητό μου στην Μελετίου Μεταξάκη της Νέας Χώρας και ήμουν σίγουρος ότι δεν θα μου το πάρει κανείς. Πριν από 5 χρόνια το κλείδωνα κιόλας καλού κακού, δεν ξέρεις τί γίνεται. Τώρα το κλειδώνω δεν το κλειδώνω στο έλεος των διαρρηκτών είναι. Από τηλεφώνημα φίλου.
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΒΟΗΘΕΙΑ που θα μπορούσε να προσφέρει η Δύση στην Αφρική είναι να σταματήσει τη βοήθεια. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε μ’ αυτήν τη ρήση. Αν δεν συμφωνείτε διαβάστε και το συμπλήρωμά της. Η χρηματοδότηση από τη Δύση εντείνει την εξάρτηση, καλλιεργεί τη διαφθορά και πνίγει το επιχειρηματικό πνεύμα. Τώρα;
ΓΥΡΩ ΣΤΟΥΣ 120.000 τόνους χαρτί υγείας καταναλώνονται, λέει στην Ελλάδα ετησίως. Πολλαπλασιάστε το 120.000 επί 1.000 και διαιρέστε το μετά με το 11.000 για να βρείτε πόσα κιλά χαρτιού καταναλώνει ο Ελληνας κατά μέσο όρο τον χρόνο. Ετσι για να ξέρετε.
Η ΑΡΑΧΝΗ ήταν μια όμορφη αρχοντοπούλα που ήξερε καλά την τέχνη του αργαλειού. Καυχιόταν μάλιστα πως ήξερε να υφαίνει καλύτερα από την Αθήνα, κάποτε μάλιστα της ζήτησε να παραβγούν. Η Αθηνά δέχτηκε κι άρχισαν να υφαίνουν. Το υφαντό της αράχνης ήταν πολύ καλύτερο και η Αθηνά θύμωσε και την καταράστηκε να μεταμορφωθεί σε έντομο, να υφαίνει διαρκώς κι όλο χαλασμένο να είναι το υφαντό της.
“Κύριε,/ Οταν κουβεντιάζω με το θάνατο/ καλήν κι ευάρεστον/ ενώπιόν Σου απολογία ετοιμάζω./ Κύριε,/ Μνήμη θανάτου χάριζέ μου·/ αθλητής στων αρετών Σου το στίβο να νικήσω”.
Από τη “Μνήμη θανάτου” του Νίκου Αρβανίτη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης
(Petaxta.blogspot.com)
e-mail:kakatsakis@sch.gr

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(14.03.09)

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ τον ανεμοδείκτην ενός ανακτόρου χρησιμώτερον ενός βασιλέως ανικάνου· τουλάχιστον δεν έχει ανάγκην εξόδων, και στρέφεται προς όλα τα μέρη του βασιλείου. Είναι προφανές τι θέλει να πει ο ... πολύς Πολύβιος Δημητρακόπουλος στη “Χρυσή Διαθήκη” του.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ καταναλωτές. Τουτέστιν στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Μόνο που δεν βράζουμε όλοι στον ίδιο βαθμό. Αλλο το βράσιμο ενός τρυφερού κοτόπουλου κι άλλο το βράσιμο ενός γεροντόκριγιου.
ΣΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ τον καιρό... Στης ακρίβειας τον καιρό... Στης ακρίβειας τον καιρό... Πάει κόλλησε η βελόνα και δεν υπάρχει μάστορας για να την ξεκολλήσει.
ΚΙΜΩΝ! ΚΙΜΩΝ! Κίμων! Εγώ το χρέος μου το έκανα. Φώναξα τρεις φορές τον Κίμωνα τον Κουλούρη να συνδράμει τον νυν Υφυπουργό Ανάπτυξης Γ. Βλάχο, να τον συνδράμει στη μάχη που δίνει εναντίον της ακρίβειας. Και στη δημόσια διαπόμπευση του αγνώστου βιομηχάνου που τον εκβίαζε, γιατί όχι; Στον ύπνο μου το είδα αυτό. Ξύπνησα μέσα στην καλή χαρά κι ύστερα ξανακοιμήθηκα.
Ο ΛΥΚΟΣ στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Ε, όχι και λύκος ο Αλογοσκούφης βρε παιδιά, όχι και λύκος! Είπαμε τώρα...
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ημέρα του Καταναλωτή. Ο ύπνος του δικαίου. Τι ανέκδοτο κι αυτό αλήθεια!
ΠΡΩΤΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ μια λίστα με τους πιθανούς στόχους. Εύκολη υπόθεση. Υστερα την διαρρέουμε. Εύκολη επίσης υπόθεση. Στο πανεύκολο πλαίσιο καταπολέμησης της τρομοκρατίας αυτά.
ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ ΚΑΙ βροντα ο ονομαζόμενος και κόκκινος Πάνος, Πάνος Παναγιωτόπουλος τελευταία. Αν ήταν υπουργός θα άστραφτε και θα βροντούσε; Ή μήπως δεν θα ήταν τότε κακός ο καιρός στον κυβερνητικό ουρανό;
ΝΕΑ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ των αγροτεμαχίων τους για 25.000 ελαιοπαραγωγούς ζητά με απόφασή της η Ενωμένη Ευρώπη. Τι τα θέλετε τι τα γυρεύετε! Ανάλεμα θα τους βγει τελικά η επιδότηση.
ΑΝΤΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ η Παρασκευή να ‘ρθει το Σάββατο να ξημερώσει Κυριακή να δούμε τις δημοσκοπήσεις. Ανοιξε ή έκλεισε η ψαλίδα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας; Θα υπάρξει ή όχι αυτοδυναμία; Υπαρξιακά τα ερωτήματα αυτά και άλλα παρόμοια, είπαμε.
ΚΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΤΕΙ τόσα και τόσα για τα φεγγάρια τ’ Αυγούστου και του Γενάρη. Τίποτα ωστόσο για τα φεγγάρια των άλλων μηνών. Οπως το φεγγάρι του Μάρτη γα παράδειγμα. Το ‘δα προχθές να σεργιανίζει στον ουρανό κι ήταν Θεού θάμαση έτσι όπως έσταζε. Να το πιεις στο ποτήρι.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΠΟΙΟΣ πήγε στον Σωκράτη κι άρχισε να του λέει: “Σωκράτη έχω να σου πω πως ο φίλος σου ο....” “Στάσου” τον έκοψε ο Σωκράτης “πέρασες απ’ τα τρία κόσκινα, αυτό που έχεις να μου πεις;” “Ποια είναι αυτά τα τρία κόσκινα;” ρώτησε. “Το πρώτο είναι το κόσκινο της αλήθειας, εξακρίβωσες αν εκείνο που θα μου πεις είναι αλήθεια;” του είπε ο Σωκράτης. “Οχι άκουσα να το λένε” του απάντησε. “Το δεύτερο κόσκινο είναι της καλοσύνης. Οτι έχεις να μου πεις είναι τουλάχιστον καλό;” τον ρώτησε “Οχι και τόσο” παραδέχτηκε. “Το τρίτο κόσκινο είναι της ανάγκης. Νομίζεις ότι είναι αναγκαίο να το μάθω;” ρώτησε πάλι ο Σωκράτης. “Μα την αλήθεια αναγκαίο δεν είναι”, του απάντησε. “Τότε αφού δεν είναι αληθινό, καλό και αναγκαίο, άφησε το να ξεχαστεί” του είπε ο φιλόσοφος.
“Εικόνα βυζαντινή/ τριάντα επί είκοσι πέντε/ μάτια τ’ Αγίου που κλαίνε/ σε φόντο ζαφειρί./ Τον Αγιο τον πουλήσαμε/ μια Κυριακή πρωί/ φεύγαν τα χέρια Του πουλιά/ και ταξιδεύαν στη Φραγκιά./ Ερημη τώρα μια γωνιά/ στο Εικονοστάσι!/ Ολα πουλιώνται κι οι ψυχές/ κι όποιος προφτάσει”.
Το ποίημα “Μοναστηράκι” του Αντώνη Δελώνη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(Petaxta.blog.spot.com)

Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(13.03.09)

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
Η ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ να βγει βγήκε.Μας έθεσαν γι’ άλλη μια φορά σε καθεστώς επιτήρησης οι Βρυξέλλες και ξεγνοιάσαμε. Τί ξεγνοιάσαμε; Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμούμαστε. Μετά το βγάρσιμο της ψυχής θα μας βγάλουν και τα σώψυχα. Φίλοι σου λέει ο άλλος.
ΣΕ ΤΑ ΜΑΣ ΤΩΡΑ, σε τα μας; Τρώει η κατσίκα ταραμά; Κουτόφραγκοι, ε κουτόφραγκοι! Και με το κεφάλι να μας ρίξετε εμείς με τα πόδια θα σταθούμε.
ΑΣΤΕΙΑ ΑΣΤΕΙΑ κατέβηκε ο πληθωρισμός στο 1,5%. Το ότι τα τρόφιμα ανέβηκαν στο 6% είναι του καλαθιού της νοικοκυράς υπόθεση. Πάει να πει αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ θάβουνε και την παπαδιά. Ερώτηση πρώτη. Ποιος είναι ο παπάς; Ερώτηση δεύτερη. Ποια είναι η παπαδιά; Ερώτηση τρίτη. Ποιοι είναι αυτοί που τους θάβουνε; Τέταρτη ερώτηση δεν υπάρχει. Αν απαντήσετε στις τρεις ερωτήσεις θα καταλάβετε και γιατί τους θάβουνε, αυτούς που θάβουνε.
ΤΕΡΜΑ. ΤΕΛΕΙΩΣΕ κατά που φαίνεται η ιστορία “Κράμερ εναντίον Κράμερ” στο ΠΑΣΟΚ. Η ιστορία “Παπανδρέου εναντίον Σημίτη” ή “Σημίτης εναντίον Παπανδρέου”, αν προτιμάτε. Και... ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΙΕΣ, φίλοι διορθωτές. Άλλο πράμα είναι να γράψουμε “ο ΛΑ.Ο.Σ. στηρίζει την Κυβέρνηση” κι άλλο να γράψουμε “ο ΛΑΟΣ στηρίζει την κυβέρνηση”.
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ της κομισιόν η πώληση της Ολυμπιακής στη MIG. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς την ευλογία της μεγάλης θεάς. Διορθώνω. Χωρίς την ευλογία της μεγάλης ιέρειας της μεγάλης θεάς. Και απού κατάλαβε, κατάλαβε. Οι άλλοι δεν είναι ανάγκη να καταλάβουν. Καταλάβατε;
ΚΑΛΟΤΥΧΑ ’ΝΑΙ τα βουνά που χάρο δεν φοβούνται. Τα νταμάρια όμως; Κακότυχα βουνά!
Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ για την παιδεία άρχισε. Όπως άρχισε. Δίχως παιδεία του διαλόγου. Εύκολο είναι να μάθουμε να κουβεντιάζουμε “ήσυχα κι απλά”, όπως λέει ο ποιητής;
ΠΑΡΤΥ ΣΤΗΝ WALL STREET πάρτυ και στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. Κηδεία στην Wall Street κηδεία και στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. Συγκοινωνούντα δοχεία.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ σε λίγο... Περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο... Περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο... Παλιά η κασέτα. Ίσα - ίσα που ακούγεται.
ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ  του ελαιολάδου ή το ελαιόλαδο του ελαιόλαδου. Ναι, από έναν τόνο εξαρτάται η τιμή του λαδιού, από έναν τόνο. Ποιος θα βρεθεί για να τον βάλει σωστά;
ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ Η ΥΠΟΘΕΣΗ του μητροπολίτη πρώην Αττικής Παντελεήμονα. Ευλογία Κυρίου κι έλεος έλθοι εφ’ ημάς...
ΚΑΠΟΤΕ ΗΡΘΕ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟ Αρίστιππο ένας πλούσιος αλλά και πολύ φιλάργυρος άνθρωπος, και τον ρώτησε πόσα χρήματα θέλει για να παραδίνει μαθήματα στον γιο του. “Τριάντα δραχμές” του είπε ο φιλόσοφος. “Μα με τριάντα δραχμές αγοράζω ένα δούλο”, του είπε ο πλούσιος. “Και δεν τον αγοράζεις; Έτσι θα ‘χεις δυο δούλους, έναν αυτόν που θ’ αγοράσεις και τον γιο σου”, του απάντησε αγέρωχα ο Αρίστιππος.
“Θα σας μιλήσω για την αναίμακτη επανάσταση/ για τη φρουρά που άναψε τις φωτεινές εικόνες/ των διαφημίσεων, προτού παραδοθεί/ για την εισβολή στα καταστήματα και το σύνθημα: Όλα στον καταναλωτή!! Στους δρόμους κυκλοφορούν ομάδες περιφρούρησης/ για τους νοσταλγούς των αγρών και της σελήνης”...
Από το ποίημα “Χωρίς αίμα” του Σπύρου Κατσίμη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com

Βαγγέλης Κακατσάκης

τυπώστε αυτό το άρθρο
Χανιώτικα Νέα(12.03.09)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...Κατέστημεν όνοι;
Είμαι... όνος! Και μάλιστα με μεγάλα αυτιά, όπως λέει και το παιδικό τραγουδάκι! Μπορώ και να στο αποδείξω φίλε μου στο πί και φί που λένε!
Επιπλέον, μπορώ να σου αντικρούσω κάθε διαφορετική σου άποψη! Ολα μπορώ να τα κάνω και θεωρώ τον εαυτό μου ένα μεταλλαγμένο είδος έμβιου όντος του 21ου αιώνα!
Ετσι μ' έχουν καταστήσει -όχι καταντήσει- οι συνθήκες τη σήμερον ημέρα!
Το πιστεύω ακράδαντα αυτό που σου λέω και γι' αυτό αν κάποια στιγμή με δεις στο δρόμο και θελήσεις να με συνεφέρεις στην... κατ' εσέ ανθρώπινη πραγματικότητα, σε παρακαλώ να μην το προσπαθήσεις γιατί θα τσινίσω, θα σου γκαρίσω και σίγουρα θα σε κάνω ρεζίλι των σκυλιών που πολύ τα αγαπώ μιας και ομοιάζουν περισσότερο σε μένα απ' ό,τι στους ανθρώπους...
...Δεν τρελάθηκα όχι, μη πλανάσαι πλάνην οικτράν! Αντιθέτως! Μπορώ να σου αποδείξω ότι κάπου κι εσύ -όπως κι εγώ εξάλλου- έχεις όλα εκείνα τα στοιχεία της γαϊδουρινής υπομονής να αντέχεις και να ανέχεσαι όλα όσα παράλογα συμβαίνουν γύρω σου και να χεις φτάσει στο σημείο να μη δίνεις σημασία!
Να σ' έχουν φέρει στο σημείο εκείνο και πλέον να αντέχεις όλες τις καμτσικιές στο σώμα σου, στο μυαλό, στην ψυχή σου! Κάθε είδους καμτσικιές! Εχεις πλέον σκληραγωγηθεί τόσο, που να θεωρείς υποχρέωσή σου την τήρηση της σιωπής σου με αντάλλαγμα λίγο... σανουδάκι! Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι;
Αχ καημένε συνάδελφε, αν σου 'χει μείνει λίγη ακόμη αυτοεκτίμηση και δεν έχει φυράνει το πάλαι ποτέ ανθρώπινο μυαλουδάκι σου, κάτσε και σκέψου αυτά μου τα λόγια και τότε μπορεί να με δεις με άλλο μάτι και να μη με αποπάρεις για την αρχική μου διαπίστωση! Και αν ακόμη δεν συμφωνήσεις απόλυτα με τα όσα σου είπα τουλάχιστον δεν θα διαφωνήσεις!
Παράξενα σου φαίνονται αυτά που σου είπα;
Κάποια επόμενη φορά θα στα κάνω πιο λιανά, μην ανησυχείς...

Νεκτάριος Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(11.03.09)

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΜΙΑ ΒΡΟΧΗ εντέλει, έστω ψιλοβροχή, μας έσωσε από την εισαγόμενη αφρικανική σκόνη που είχε κάνει για τρεις τέσσερις ημέρες κατοχή στον ουρανό μας. Κι αυτό ενώ περιμένουμε ένα άλλο είδος βροχής για να καθαρίσει τη σκόνη που έχει κατακάτσει στις φυλλωσιές της καρδιάς μας.
ΜΑΥΡΗ ΜΑΥΡΙΛΑ πλάκωσε μαύρη σαν κολιακούδα στο ειδησεογραφικό τηλεοπτικό τοπίο. Πού να κοντοβολίσει τουρίστας μ’ αυτά που λένε, που να αποφασίσει να ψωνίσει ο καταναλωτής μ’ αυτά που τζαμπουνάνε οι κάθε λογής αναλυτές...
Η ΕΛΛΑΔΑ είναι μια όαση στην έρημο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Α ρε μεγάλε Αλογοσκούφη με τις αθάνατες ρήσεις σου και το παντοτινό χαμόγελό σου!
ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΕΙΜΑΙ κι έρχομαι στην πόρτα σου και στέκω... Ετοιμο σου τον έχω τον πρώτο στίχο της μαντινάδας που πρέπει να πεις στον Αλμούνια, αγαπητέ μας υπουργέ Γιάννη Παπαθανασίου. Δική σου υπόθεση να φτιάξεις τον δεύτερο για να δέσει το γλυκό.
ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΠΑ να αυξήσουμε και τους μισθούς να παγώσουμε και ό,τι άλλο μας ζητήσετε να κάνουμε. Εδώ έτοιμοι για όλα είμαστε!
ΑΝΤΕ ΒΑΛΤΕ ΜΑΣ σήμερα σε καθεστώς επιτήρησης αξιότιμοι κύριοι κύριοι του ECOFIN να ησυχάσουμε. Μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει όσο γίνεται γρηγορότερα.
Ο ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ επισκέπτεται οσονούπω την Αγκυρα αναβαθμίζοντας τον ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή. Η Αθήνα απλώς θα φάει τη σκόνη των υποδημάτων του. Τί κάνουμε (Ν)τώρα; Τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε, αυτό κάνουμε, τι άλλο να κάνουμε, δηλαδή;
ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ 7% έδειξε για τον ΣΥΡΙΖΑ η τελευταία δημοσκόπηση της ΜRB . Ευχαριστημένος κύριε Αλαβάνο;
ΑΚΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ αγωνία που είχε ο γνωστός και μη εξαιρετέος αεκτζής γείτονάς μου. Μην και δεν του φτάσουν τα δάχτυλα των χεριών του για να μετράει τα γκολ της ΑΕΚ εναντίον του Πανσερραϊκού. Στο ημίχρονο του προχθεσινού μεταξύ τους αγώνα αυτό. Να πούμε για την ιστορία ότι τελικά έφτασαν ίσα ίσα τα δάχτυλα του ενός χεριού και δεν χρειάστηκαν ενισχύσεις απ’ το άλλο χέρι...
ΕΚΔΗΛΩΣΗ για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και στην Κίσαμο από το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Κισάμου. Θα είναι τιμή για τους 28 ενήλικες να αναφερθείτε στη στήλη σας στην εκδήλωση αυτή και ο καλύτερος τρόπος για να ευχαριστήσουμε τις ομιλήτριες, την φιλόλογο πρώην διευθύντρια γυμνασίου Ευτυχία Δεσποτάκη και την συντ. δασκάλα Βιργινία Μανουσογιαννάκη- Κατάκη, σημειώνει σε μήνυμα που μου έστειλε ο υπεύθυνος του Σχολείου Νίκος Βερναδάκης. Ευτυχώς δεν αποπαίδισε ο τόπος μας από ανθρώπους της προσφοράς, Νίκο! Οπως την Ευτυχία, τη Δέσποινα και βεβαίως, εσένα.
ΙΣΤΟΛΟΓΟΣ του μήνα ανακηρύχθηκε στο ιστολόγιο RMBOOKZINE - CH BLOGSPOT.COM ο συντάκτης της στήλης “Στα πεταχτά” τις προάλλες. Σίγουρα είναι υπερβολικά τα που έγραψες άγνωστε RM για μένα, ωστόσο σ’ ευχαριστώ κατάπολλα.
Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ στρατηγός Φωκίωνας σκεφτόταν πολύ πριν να μιλήσει. Κάποτε τον ρώτησαν: “Γιατί σκέφτεσαι τόσο πολύ;” “Για να δω, μήπως πρέπει ν’ αφαιρέσω από τον λόγο μου κάτι που δεν είναι αλήθεια”, απάντησε αυτός.
“ ... Βλέπω ξεκάθαρα ανθρώπους να βαδίζουν/ και να κρατάνε μέσα στις χούφτες τους νερό./ Στις πλάτες κουβαλάνε πράσινα φανάρια,/ μοιάζουν με τη μεγάλη προκυμαία/ που περιμένει τα καράβια./ Ακούω τα σφυρίγματα,/ μπορεί και να ’ναι σάλπιγγες./ Μη σταματάτε, αδέλφια,/ βλέπω στα μάτια σας τον ήλιο”.
Από το ποίημα “Ακροβολισμός στη νύχτα”
του Αλέξη Ζερβάνου
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(Petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(10.ο3.09)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Ολοι έχουμε να θυμούμαστε
Πλήθος κόσμου στον “Χρυσόστομο” την προηγούμενη Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου, στην τελετή απονομής του χρυσού μεταλλίου του Πολυτεχνείου Κρήτης στον από Κυδωνίας και Αποκορώνου αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο Αθανασιάδη. Κλήρος και λαός. Ανθρωποι κάθε ηλικίας και κάθε κοινωνικής τάξης. Πολλοί, πάμπολλοι, ήταν βλέπετε εκείνοι που θεώρησαν χρέος τους να τύχουν στην περί ου ο λόγος εκδήλωση.
Οχι απλά και μόνο για να δηλώσουν την παρουσία τους αλλά κυρίως για να χαιρετίσουν δια χειραψίας στο τέλος τον για 32 τόσα χρόνια ποιμενάρχη τους και να πάρουν την ευλογία του. Να του πούνε ότι βρίσκεται πάντα στο σαλόνι της καρδιάς τους, όπως ένας καταδικός τους άνθρωπος. Οτι του έχουν απονείμει ο καθένας τους ξεχωριστά το δικό του χρυσό μετάλλιο. Για το σύνολο έργο του στη Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, ένα έργο γνωστό ακόμα και στις πέτρες αυτού του τόπου, σαν προϊόν ανύστακτης έγνοιας και ασύνορης αγάπης.
Μα και για το ξεχωριστό, ιδιαίτερο ενδιαφέρον για έναν έναν χωριστά. Ολοι έχουμε πολλά, ο καθένας τα δικά του, να θυμούμαστε από τις διαπροσωπικές σχέσεις μαζί του. Εναν καλό λόγο, ένα εγκάρδιο χαμόγελο, ένα φιλικό κτύπημα στην πλάτη, μια θερμή χειραψία, ένα τηλεφώνημα σε ώρα δύσκολη, την ορθάνοικτη θύρα της καλοσύνης του.
Πώς να φύγουμε απ’ τον “Χρυσόστομο”, πριν τον χαιρετίσουμε λοιπόν, πριν του πούμε τα κατάπολλα ευχαριστώ μας; Και βεβαίως πριν ξαναδιαβάσουμε στα μάτια του την συνεχιζόμενη για όλους μας ανύστακτη, έγνοια του...

Τα βουνά της πατρίδας μου
Οταν δεν πάνε οι Αθηναίοι στα βουνά, πάνε τα βουνά στους Αθηναίους. Ιδιαίτερα ευρηματικός ο υπότιτλος της έκθεσης του διεθνούς φήμης Ελληνα ζωγράφου και αρχιτέκτονα καθηγητή Ευθύμη Βαρλάμη, με θέμα “Τα βουνά της πατρίδας μου” που οργανώνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων στον εκθεσιακό χώρο του σταθμού του Μετρό στο Σύνταγμα, από τις 15 μέχρι και τις 28 Μαρτίου τ.έ. Και επικοινωνιακά, αλλά και κυρίως για λόγους ουσίας. Με την έννοια ότι οι Αθηναίοι, που οι σύγχρονοι ρυθμοί της ζωής τους κάνουν να ξεχνούν, ότι το περιβάλλον είναι το κοινό μας σπίτι, το οποίο οφείλουμε να προστατεύουμε, θα ακούσουν το “καμπανάκι” που χτυπά ο Ευθύμης Βαρλάμης μ’ αυτό του το έργο. Θέλοντας και μη χρησιμοποιούν το Μετρό, βλέπετε. “Μια χούφτα γη μας φτάνει για να γεννηθούμε και να ταφούμε, λένε οι Σαρακατσάνοι. Τί να τα κάνουμε τα πέτρινα σπίτια και τα παλάτια; τ’ αλλάζουμε με τα δέντρα μας και τον αγέρα του λόγγου; Οχι βέβαια”. Αυτά γράφει, μεταξύ των άλλων στην σχετική εντυπωσιακή έκδοση που έχει κυκλοφορηθεί στον πρόλογό του ο καθηγητής Βαρλάμης. Το καμπανάκι που είπαμε. Και το οποίο δεν χτυπά, βέβαια, μόνο για τους Αθηναίους...

Αλλη μια αποστολή αγάπης
Αλλη μια αποστολή αγάπης, συμπαράστασης, ζωής και ελπίδας από την ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Νέας Χώρας στο χωριό Γραίκα Ηλείας, ένα χωριό που το κατέκαψε η καταστροφική δύναμη της φωτιάς τον Αύγουστο του 2007.
Στην πρώτη επίσκεψή τους τρεις μήνες μετά την καταστροφή, τα μέλη του κινήματος της Αγάπης της περί ης ο λόγος Ενορίας, έχοντας πάντα επικεφαλής τον ιερατικό προϊστάμενο του Ναού, παπά Αντώνη Σαπουνάκη, πρόσφεραν 6.000 ευρώ στα άτομα που κάηκαν τα σπίτια τους και 4.000 ευρώ για τον πυρόπληκτο ναό της Αγίας Παρασκευής. Στη δεύτερή τους επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του Φλεβάρη τ.έ., πρόσφεραν για να μοιραστούν στους μόνιμα διαμένοντας πυρόπληκτους Γραικέους 2.030 δενδρύλλια ελιάς, σαν δείγμα παντοτινής θύμησης.
Η κίνηση αυτή της ενορίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, εκτός του ότι αποτελεί προσπάθεια αγάπης, συμπαράστασης, ζωής και ελπίδας, έρχεται να αποτελέσει άλλον ένα κρίκο στην αλυσίδα της αγάπης της τοπικής μας εκκλησίας στους πυρόπληκτους κατοίκους της Τριφυλλίας και της Ολυμπίας, σημειώνεται, μεταξύ των άλλων, σε σχετικό δελτίο Τύπου. Κι αν είναι ειδική στην κατασκευή τέτοιων κρίκων αγάπης η ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης της Νέας Χώρας!

>> τυπώστε αυτό το άρθρο
Χανιώτικα Νέα(09.03.09)

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ, λέει, ότι διαφωνούν. Σιγά τη διαπίστωση που έκαναν οι πολιτικοί αναλυτές ύστερα από τις προχθεσινές συναντήσεις που είχε διαδοχικά ο Πρωθυπουργός με τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων, πλην Καρατζαφέρη. Τι περίμεναν δηλαδή να διαφωνήσουν ότι συμφώνησαν;
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ τις δημοσκοπήσεις ύστερα από τις συναντήσεις. Τι αγωνία κι αυτή! Ανοιξε ή έκλεισε η ψαλίδα; Κι αν άνοιξε, πόσο άνοιξε; Κι αν έκλεισε, πόσο έκλεισε; Και ποιο είναι ακριβώς το στοιχείο που έπαιξε ρόλο στο άνοιγμα ή στο κλείσιμο; Κάποια απ’ τα ερωτήματα που μας βασανίζουν και δεν μας αφήνουν να κοιμηθούμε μάτι.
ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ εναντίον ανευθυνότητας στο γήπεδο της ανευθυνοϋπευθυνότητας. Ζητείται διαιτητής από τον χώρο της χαμένης αξιοπιστίας. Οι θεατές δεν είναι έτοιμοι για όλα.
ΠΩΣ ΘΑ ΣΑΣ ΦΑΝΕΙ μια συγκυβέρνηση Καραμανλή - Καρατζαφέρη; Πρόταση για να παίξει στις δημοσκοπήσεις από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο. Προς τις καθ’ ύλην αρμόδιες εταιρείες, βεβαίως.
ΕΙΣΑΙ Ο ΣΩΤΗΡΑΣ ΜΑΣ! Είσαι ο σωτήρας μας! Είσαι ο σωτήρας μας! Για τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο το σύνθημα. Δοκιμαστικό. Για ν’ αρχίσουμε να το μαθαίνουμε σιγά σιγά.
ΕΙΣΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ! Είσαι η ελπίδα μας! Είσαι η ελπίδα μας! Για τον Μπάρακ Ομπάμα αυτό. Για να μη μείνει παραπονεμένος.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για την απόδραση των Παλαιοκώστα - Ριτζάι ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Δένδιας. Και βεβαίως βεβαίως δεν παραιτήθηκε. Ετσι έμεινε και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος.
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ’ΡΘΕΙ στην Κρήτη ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σωτήρης Χατζηγάκης; Η μήπως ήρθε και δεν το πήραμε χαμπάρι;
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ από τα Χανιά στη Λωρίδα της Γάζας. Η είδηση μιλά μόνη της. Κάθε σχόλιο περιττεύει.
ΕΝ ΧΟΡΔΑΙΣ και οργάνοις υποδέχτηκαν τους πρώτους τουρίστες στην Ανατολική Κρήτη. Πενία τέχνας κατεργάζεται. Εποχή ισχνών, ισχνότατων αγελάδων γαρ.
“ΕΙΜΑΙ ΑΡΑΓΕ ο μόνος κληρικός ή αρχιερεύς, που έχει κάποιαν αποταμίευσιν και μάλιστα προοριζομένην δια φιλανθρωπικόν έργον;” Σε υπόμνημα που έστειλε στην Ιερά Σύνοδο υποβάλλει, μεταξύ των άλλων, κι αυτό το ερώτημα ο πρώην Αττικής Παντελεήμων. Εντέλει δεν ήταν φαίνεται για τα γεράματά του το ένα δισεκατομμύριο δραχμές.
ΜΑΘΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑ TI διαφέρει η γυνή της γάτας· ότι η μεν γάτα είναι γυνή με ουράν, η δε γυνή, γάτα χωρίς ουράν. Αντιφεμινιστικό; Και να ‘ναι, δεν φταίω εγώ. Ας όψεται ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος που τα έγραψε. Εμένα απλώς μου άρεσε.
ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ όλοι τη νίκη του Ηρακλή εναντίον του Αυγεία όρισε να γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια στην Ολυμπία οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ο ίδιος μάλιστα οργάνωσε τους πρώτους και στεφάνωσε τους νικητές με στεφάνι αγριελιάς. Ο Ηρακλής πίστευε ότι με τους αγώνες οι Ελληνες θα γίνονταν φίλοι μεταξύ τους.
“Κάποτε ήσουν η περίκλειστη κι η αβυθομέτρητη./ Τώρα άνοιξες σαν ρόδο στην ανασεμιά του Μάη./ Το φως σε καταυγάζει κι εσύ αφήνεσαι/ δίχως φόβο και δίχως μεταμέλεια/ προσηνής στη φιλότητά μου κι ενδόσιμη./ Τώρα δα μου είσαι η άγνωστη κι η ξένη./ Ηρθε η ώρα να σ’ ονοματίσω./ Σε λέω Φοίβη γιατί φώτισες τις νύχτες μου/ σε λέω Μυρσίνη, γιατί ευώδιασες τον ύπνο μου/ σε λέω Αυγή γιατί χρωμάτισες τη σκέψη μου/ σε λέω Έρση γιατί δρόσισες την έρημό μου/ σε λέω Αγάπη”.
Από τη “Συνάντηση” της συλλογής “Τρίγλυφο”
του Γιώργη Μανουσάκη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο
Χανιωτικα Νεα(ο7.03.09)

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ της Παναγίας απόψε κι επιστροφή στην εποχή της παιδικής αθωότητας. Τότε που βλέπαμε τον Πρωτοστάτη Αγγελο να κατεβαίνει απ’ τ’ αριστερό παραπόρτι του τέμπλου, να στέκεται μπροστά στην εικόνα της και να της λέει το χαίρε.
ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ σε προτελευταία ανάλυση έχουμε ένα παιδί στο βάθος της ψυχής μας. Προπάντων όσοι έχουμε περάσει τα “ήντα”. Μόνο που τις περισσότερες φορές σχεδόν όλες, σε τελευταία ανάλυση δεν τον αφήνουμε να βγει στον ήλιο του συνειδητού κόσμου.
ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΟΥΝ ο Καραμανλής με τον Παπανδρέου και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς για τα αυτονόητα. Αυτονόητο αν όσα θεωρεί αυτονόητα ο ένας τα θεωρούν αυτονόητα ο άλλος και οι παράλλοι.
Σ’ ΑΥΤΗΝ “ΤΗΝ ΧΩΡΑ που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα/ που κοκκινίζει η σταφυλή/ και θάλλει η ελαία”, τα αυτονόητα δεν υπήρξαν και ούτε πρόκειται να υπάρξουν ποτέ αυτονόητα. Ας το θεωρήσουμε αυτό τουλάχιστον αυτονόητο.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΟΖΕ Μανουέλ Μπαρόζο στον Χοακίμ Αλμούνια και από τον Χοακίμ Αλμούνια στον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Ζητιανεύοντας. Δώστε και σώστε! Για την φουκαριάρα... την οικονομία μας, καλοί μας άνθρωποι!
ΤΟ ΕΦΑΠΑΞ ΜΟΥ! ο ένας. Τον μισθό μου! ο άλλος! Την σύνταξή μου! ο παράλλος. Μη σκούζετε βρε! Ξέρετε πόσες θέσεις golden boys σας περιμένουνε;
BΑΣΤΑ ΜΕ να σε βαστώ ν’ ανεβούμε το βουνό. Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο. Προς το παρόν δύο μόνο παροιμίες. Ισα ίσα για να πορευτούμε μέχρι να βρούμε τις κατάλληλες για την περίοδο που διανύουμε.
ΘΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ τελικά ο Νικήτας Κακλαμάνης από την προεδρία της ΚΕΔΚΕ; Μια ερώτηση κάνω, στοίχημα πάντως δεν βάζω.
ΕΝΤΑΞΕΙ ΔΕ ΛΕΩ, μια λύση, όχι πάντως η μοναδική, είναι και η ιδιωτική αποθεματοποίηση του ελαιολάδου. Εγώ επιμένω, για παράδειγμα, ν’ αγοράζω κατσιγάρους. Το ‘γραψα και προ ημερών πλην όμως... μ’ έγραψε κανονικά ο ΣΕΔΗΚ...
ΑΦΟΥ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ έφερε ισοπαλία εκτός έδρας με την Βιγιαρεάλ για το Τσάμπιονς Λιγκ και αφού ο Πανσερραϊκός νίκησε εκτός έδρας τον Παναθηναϊκό για το κύπελλο Ελλάδας, τότε ο Πανσερραϊκός αν έπαιζε στο Τσάμπιονς Λιγκ σίγουρα θα νικούσε εντός έδρας την Βιγιαρεάλ. Το ζητούμενο, βέβαια, είναι τί θα κάνει ο Παναθηναϊκός. Αγωνία κι αυτή!
ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ δείχνουν τα πράγματα δεν θα αργήσει η ανακήρυξη (;) του Βασίλη Παλαιοκώστα σε εθνικό ήρωα. Τι εθνικός δραπέτης, τι εθνικός ήρωας!
ΚΑΠΟΙΟΣ ΡΩΤΗΣΕ τον Επαμεινώνδα τον στρατηγό των Θηβαίων ποιον θεωρούσε ανώτερό του, τον Χαβρία, τον Ιφικράτη που ήταν συνάδελφοί του ή τον εαυτό του. Ο Επαμεινώνδας απάντησε χαριτολογώντας: “Προτού αποφανθώ πάνω σ’ αυτό το ζήτημα θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε πεθάνει και οι τρεις”.
“Χαίρε θρόνε πυρίμορφε του Θεού,/ χαίρε κόρη καθέδρα βασιλική,/ κλίνη πορφυρόστρωτε, χρυσοπόρφυρε θάλαμε,/ χλαμύς αλουργόχροε, / τιμαλφέστατον τέμενος,/ αστραπηφόρον άρμα,/ λυχνία πολύφωτε./ Χαίρε Θεοτόκε,/ δωδεκάτειχε πόλις,/ και πύλη χρυσήλατε,/ και παστάς αγλαότροφε/, αγλαόχρυσε τράπεζα,/ θεοκόσμητον σκήνωμα./ Χαίρε ένδοξε/ Νύμφη ηλιοστάλακτε./ Χαίρε μόνη ψυχής μου ευπρέπεια”. Θεοτόκιον Ιωάννου Μοναχού.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(Petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΤΣΙΟΥ, ΤΣΙΟΥ! Οι κορυδαλλοί. Κικιρίκου, κικιρίκου! Οι κόκορες. Kρα, κρα! Οι κοράκοι. Οποιος βρει ποιοι είναι οι κορυδαλλοί, ποιοι είναι οι κοκόροι και ποιοι οι κοράκοι θα κερδίσει... χρυσούν ωρολόγιον.
ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ οι μισθοί και οι συντάξεις στο μισό. Ενα από τα μέτρα που προτείνονται για την αντιμετώπιση της κρίσης. Μην το πάρετε τοις μετρητοίς. Μια κουβέντα έγραψα. Για να πω την αλήθεια σε εντεταλμένη υπηρεσία κυβερνητικού λαγού είμαι.
ΚΑΛΩΣ ΝΑ ’ΡΘΕΙ η νίκη, καλώς νά ’ρθει η νίκη, καλώς να’ρθει η νίκη... Σαράντα φορές την ημέρα το λένε στο ΠΑΣΟΚ και κάνουν τον σταυρό τους και με τα δυο τους χέρια. Ξορκισμένη να ’ναι η αυτοδυναμία, ξορκισμένη να ’ναι η αυτοδυναμία, ξορκισμένη να ’ναι η αυτοδυναμία... Και αυτό σαράντα φορές το λένε ενώ φτύνουν τον κόρφο τους.
ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ απού έζησε μπορεί να μεταζωστεί, με την αυτοδυναμία όμως δεν παίζουνε. Δεν ευδοκιμούν μόνο στη Νέα Δημοκρατία οι κάθε λογής Τατούληδες ούτε βεβαίως οι διάφοροι Μανώληδες.
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ διαζύγιο θα πρέπει να έχει προϋπάρξει γάμος. Με την έννοια λοιπόν, ότι δεν έγινε γάμος μεταξύ της Κυβέρνησης και ενός εκάστου των κομμάτων της Αντιπολίτευσης δεν μπορούν κάποιοι να μιλούν για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος διαζυγίου ενόψει της συνάντησης του Πρωθυπουργού με τους αρχηγούς των. Για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος ναυαγίου, όμως;
ΕΠΟΧΗ ΑΦΗΣΕ η ραδιοφωνική εκπομπή της Μαρίας Ρεζάν, στο κρατικό ραδιόφωνο, πριν από 30 χρόνια περίπου, με τίτλο “Ετσι, χωρίς πρόγραμμα”. Εκεί με οδήγησε ο συνειρμός της “έτσι χωρίς σχέδιο” αντιμετώπισης της κρίσης από την Κυβέρνηση. Τώρα τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο είναι αλλού “πεταχτού” άλλης ημέρας ανάγνωσμα.
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ οι έχοντες και κατέχοντες. Σωστό! Πού να τους ψάχνουμε να τους βρούμε, όμως, αυτούς! Ας πληρώσουν, λοιπόν, οι μη έχοντες και οι μη κατέχοντες. Κάποιοι πρέπει να πληρώσουν τελοσπάντων.
ΕΝΤΑΞΕΙ Τ’ ΑΚΟΥΣΑΜΕ , Εντιμότατε! Μας ξεκουφάνατε! Στον Αλμούνια το λέω που μας χτυπά και μας ξαναχτυπά το καμπανάκι. Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα! Αυτό το λέμε από μέσα μας.
Ο ΓΑΛΑΖΙΟΣ συμβασιούχος θα γίνει αύριο πράσινος υπάλληλος. Οπως ο πράσινος συμβασιούχος έγινε χθες γαλάζιος υπάλληλος. Ξεκάρφωτο το “πεταχτό”;
ΟΣΟΝΟΥΠΩ ΘΑ κατασκευάσουν, λέει, οι Ιάπωνες ένα μηχάνημα το οποίο θα προβάλλει στην τηλεόραση τα όνειρα που είδαμε την προηγούμενη νύχτα ή ακόμα και τις μύχιες σκέψεις μας. Ολα στη φόρα. Ολα τα εν οίκω εν δήμω. Τίποτα κρυφό, τίποτα προσωπικό.
ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ήταν γνωστός για τα δανεικά που έπαιρνε και δεν τα γύριζε παρουσιάστηκε στον αρχαίο φιλόσοφο Αντισθένη και του είπε: “Είμαι βέβαιος πως θα σε κάνω να εκπλαγείς. Δεν σε γνωρίζω κι όμως ήρθα να σου ζητήσω 20 δραχμές. Προς μεγάλη του έκπληξη ο φιλόσοφος του απάντησε: “Σε γνωρίζω πολύ καλά, κι όμως θα σου δώσω το ποσό που μου ζήτησες”.
“... Ατμοί τα σύννεφα μας κρύψαν/ τη σύνοδο της Αφροδίτης με τον Δία· το φευγαλέο τους άγγιγμα το φάσμα/ της επαφής τους, που δεν έγινε ποτέ/ πραγματικά και οι δύο αλαζόνες/ από τη λάμψη τους αυτοπυρπολήθηκαν”.
Από το ποίημα “Κοσμικά” της Βικτωρίας Θεοδώρου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(Petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

(Χανιώτικα Νέα,05.03.09)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Το καρναβάλι πέρασε...
Να περνούσε τόσο απλά κι έτσι γρήγορα κι η κρίση τι καλά που θα 'ταν;
Να ξυπνούσαμε, λέει, αύριο το πρωί και να ζούσαμε σ' ένα άλλο κόσμο, μια άλλη Ελλάδα, τελείως διαφορετική απ' αυτή του σήμερα.
Δεν γίνονται αυτά όμως, οπότε γρήγορα ας βάλουμε τέλος ακόμα και σ' αυτήν... την έκφραση των επιθυμιών μας.
Το καρναβάλι πέρασε.
Τί μου 'μεινε από αυτό το πέρασμά του; Τί αποκόμισα, τί είδα;
Κόσμο να το διασκεδάζει με την ψυχή του! Να διακωμωδεί τα Βατοπέδια, τις αποδράσεις με ελικόπτερα, όλα εκείνα που ολοχρονίς συμβαίνουν στην Ελλαδίτσα! Είδα να γίνονται μασκαράδες... ακόμα και οι συγκρούσεις των αγροτών με τα ΜΑΤ! Κουκουλοφόρους, αστυνομικούς φύρδην-μίγδην, πολιτικούς αραχτούς στα γραφεία τους, τράπεζες που ρουφούν με το καλαμάκι (βλ. δάνεια) το αίμα του απλού πολίτη!
Είδα ξέμπαρκο και πολύ πετυχημένο κι ένα μασκαρά που είχε αντί για κεφάλι μια οθόνη ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, και προχωρούσε μες στον δρόμο καταμεσίς της πόλης παρέα κι αγκαζέ με τον Εφραίμ και τον Ριτζάι...
"Τα πάντα όλα" -όπως λέει και ο Αλέφαντος- τα είδα μες σε δυο μέρες μπροστά στα μάτια μου.
Κι ενώ γέλασε το φυλλοκάρδι μου, θυμήθηκα την αλήθεια πίσω απ' όλα αυτά...
Μια αλήθεια πολύ πιο δυνατή από το ψεύτικο των αποκριάτικων στολών και μασκάρων που έχει εμποτίσει πλέον όλων των Ελλήνων το "είναι"!
Αλήθεια που δεν προκαλεί ευθυμία και γέλιο...
...Ας είναι!
Το καρναβάλι τέλειωσε "δυστυχώς ή ευτυχώς"!
Επανήλθαμε στην πραγματικότητα πολύ γρήγορα μετά από μια μικρή απόδρασή μας από την καθημερινότητα.
Επανήλθαμε πίσω σ' εκείνη την πραγματικότητα, τα αληθινά γεγονότα που... εξίσου το γέλιο προκαλούν, μαζί και το κλάμα!
Νεκτάριος Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ με μια μέρα καθυστέρηση και καλό μήνα με δύο μέρες καθυστέρηση!
ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ τα γράψαμε, όσα ήτανε να γράψουμε, το Σάββατο, για τον Μάρτη θα γράψουμε, όσα είναι να γράψουμε σήμερα. Μην παρεξηγηθεί και τα πάρει αλλά κάπα ο Πεντάγνωμος και μας αλλάξει τον αδόξαστο.
ΣΤΟΝ ΟΡΜΗΤΙΚΟ ΘΕΟ του πολέμου, στο Θεό Mars, στον δικό μας Αρη ήταν αφιερωμένος από τους Ρωμαίους ο τρίτος μήνας του χρόνου, γι’ αυτό του έδωσαν και τ’ όνομά του. Εκ των ων ουκ άνευ ότι θεωρούσαν τον Αρη και θεό της καλής σοδειάς, αφού ευνοούσε τη βλάστηση.
ΟΞΩ Ο ΚΟΥΤΣΟΦΛΕΒΑΡΟΣ/ όξω, ψύλλοι, ποντικοί,/ μέσα Μάρτης και χαρά/ και καλή νοικοκυρά! Ετσι ξόρκιζαν κάθε 1η του Μάρτη μια φορά τους ψύλλους και τους ποντικούς. Τώρα;
ΑΠΑΙΤΗΣΑΜΕ επαιτώντας δια του Πρωθυπουργού μας στη Σύνοδο Κορυφής, στις Βρυξέλλες, να μας σώσουν απ’ την κατρακύλα. Στη ζητιανιά βγήκαμε αδέλφια, μην και μας λυπηθούνε, το καταλάβατε;
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΙΑ ορθάνοιχτα! Γιατί το λέω; Διότι, εντάξει, οι εκλογές μπορεί να μην έρθουν από την πόρτα, ωστόσο δεν αποκλείεται να έρθουν.
ΑΠ’ ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ στη συνεννόηση. Αλλη λέξη η μια άλλη λέξη η άλλη. Και οι δύο, ωστόσο, μπορεί και να οδηγήσουν στη συνενοχή.
ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ αποδοχή, συγκατάθεση. Συνεννόηση βασικά σημαίνει συμφωνία αφού προηγήθηκε ανταλλαγή σκέψεων. Συνενοχή είναι η από κοινού ενοχή σε αξιόποινες πράξεις. Σύμφωνα με το “Μείζον Ελληνικό Λεξικό” των Τεγόπουλου - Φυτράκη αυτά.
KΡΙΣΗ... ΞΕΚΡΙΣΗ, οι ράφτες στην Ελλάδα δεν πρόκειται να πεινάσουν. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν λόγους να παραγγέλνουν καινούργια κουστούμια. Αλλη υπόθεση ότι δεν θα τα φορέσουν. Μήπως βάζουνε στο κεφάλι τους μίτρα όλοι οι αρχιμανδρίτες; Κι όμως όλοι τους την έχουν αγορασμένη.
ΚΑΙ ΜΕ 7% ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ, δήλωσε στο προχθεσινό Βήμα της Κυριακής ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος. Και με 7% θα είναι ωραία, έπρεπε να δηλώσει. Αλλος ο Ενεστώτας κι άλλος ο Μέλλοντας.
ΑΠ’ ΤΑ BLUE GOLDEN BOYS στα green golden boys; Κατηγορηματικά όχι λέει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου. Για να δούμε τι θα δούμε. Για Golden girls πάντως δεν γίνεται λόγος από κανένα.
ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ βρίσκονται σήμερα υπό ελληνική κατοχή. Η ειρήνη στη Μέση Ανατολή και η ασφάλεια στην Ασία είναι δυνατόν να διατηρηθεί με την επιστροφή αυτών των νησιών στην Τουρκία. Απ’ τα που διδάσκονται οι μαθητές της Στ’ Δημοτικού στην Τουρκία. Ετσι για να ξέρουμε, μου έγραψε σε υστερόγραφο ο φίλος που μου τα έστειλε με άλλα πολλά παρόμοια.
ΔΥΟ ΒΟΣΚΟΙ ΚΟΝΤΑ στον Κρότωνα, πόλη της Σικελίας, κουβεντιάζουν για όσα τους ενδιαφέρουν και ο ένας τους προσπαθεί να παρηγορήσει τον άλλο, ονόματι Βάττο, για τους καημούς και τα βάσανα που έχει. “Φίλε Βάττε, θαρσείν χρή”, του λέει. Και συμπληρώνει. Ισως αύριο τα πράγματα να είναι καλύτερα.
“Ο Μάρτης Μάρτης μίλησε/ και είπε πως θ’ αργήσει/ έχει ακόμα δυο βροχές/ και μία να χιονίσει./ Ενα δεντράκι τ’ άκουσε/ και πήγε να λυγίσει/ του είπα να ‘χει υπομονή, το φόβο να νικήσει./ Ο,τι αργεί/ κι ό,τι στη γη/ είναι βαθιά κρυμμένο/ πάλι στο φως θα βαφτιστεί/ και θα ‘ρθει ευλογημένο”...
Από το τραγούδι “Ο Μάρτης Μάρτης μίλησε” του Παντελή Θαλασσινού
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(03.03.09)