ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΣΗΜΕΡΑ ΦΕΥΓΕΙ ο Απρίλης κι αύριο έρχεται ο Μάης. Μήνας βγαίνει μήνας μπαίνει στην παλιοζωή, που λέει και το σχετικό άσμα.
ΚΑΙ Τ’ ΑΠΡΙΛΙΟΥ στις δεκοχτώ / πέρδικα ψόφησε στ’ αβγό. Το τι κρύα και το τι βροχές έκανε ο φετινός Απρίλης δεν λέγεται. Ίνα επιβεβαιωθή το υπό του λαού ρηθέν για το αβγό της πέρδικας.
ΩΣΤΟΣΟ Η ΑΝΟΙΞΗ ΗΡΘΕ. Το μαρτυρά ο ουρανός, το φωνάζουν οι ασπάλαθοι, τα σπάρτα και οι αγκάραθοι εδώ και καιρό υψώνοντας τις κίτρινες σημαίες τους, το συλλαβίζουν ξεχωριστά στους κήπους τα τριαντάφυλλα, το τραγουδούν στα νια κλαδιά τα πουλιά, το υποσημειώνει η θάλασσα. Η επίσημη ενθρόνισή της αύριο, Πρωτομαγιά. Έστω και χωρίς χελιδόνια.
ΑΝΩΜΑΛΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ στην πλατεία σκανδάλων. Τα τραπεζάκια έξω. Εδώ στο κεντρικό καφενείο συζητάνε για την υπόθεση Παυλίδη. Τι γίνεται ύστερα από την κατάθεση του σχετικού πορίσματος; Τι γίνεται μετά την άρνηση της Κυβέρνησης να συμμετάσχει σε νέα προανακριτική; Τι γίνεται μετά τα νέα δεδομένα;
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ; Της μουρλής γίνεται, αυτό γίνεται! Για να μην χρησιμοποιήσω μια άλλη έκφραση. Το μακρύ του ο ένας, το κοντό του ο άλλος. Το κοντό του ο ένας, το μακρύ τους ο άλλος.
ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ πραγματικότητα αφορά, η περιγραφή. Για την... υπαρκτή πραγματικότητα αυτήν που βιώνουν οι πολλοί, δεν γίνεται βέβαια λόγος. Τι τους κόφτει αυτούς!
Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ όντας προ ετών αρχηγός της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε όλο το δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει μιλώντας στο εξωτερικό για την εν Ελλάδι κατάσταση. Ο αυριανός πρωθυπουργός όντας σήμερα αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης το έχει επίσης. Τα καρύδια είναι καρύδια για όλους και βροντούν και τα σύκα είναι σύκα για όλους και ξετσιλακώνονται. Η περίληψη μετά επιθυμίου της άποψης που εξέφρασε επί του θέματος ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΝΟΣΟ των τρελών αγελάδων, μετά τη γρίπη των πτηνών και μετά τη γρίπη των χοίρων, τι; Μα φυσικά η νόσος, ή η γρίπη των αμνοεριφίων. Θα ακολουθήσουν κατά σειρά οι νόσοι ή οι γρίπες των αλόγων, των μουλαριών και των γαϊδάρων. Η νόσος των σκύλων πάντως δεν πρόκειται να μας βρει σαν ανθρώπους. Οι εναπομείναντες θα έχουν γίνει γαϊδάροι.
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΟ δώρο του Πάσχα γιατί το ταμείο ήταν μείον, υποσχέθηκε ωστόσο πριμ 300.000 ευρώ στους παίκτες έτσι και νικήσουν τον Ολυμπιακό μεθαύριο και κατακτήσουν το κύπελλο Ελλάδας. Ωραίος ο πρόεδρος της ΑΕΚΑΡΑΣ μας, γείτονα Μήτσο, δεν λέω. Μόνο δανεικά να μη μας ζητήσει!
Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ, ΠΑΤΕΡΑΣ του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ετοιμαζόταν κάποτε να πουλήσει σαν δούλο έναν αιχμάλωτο σε Πέρσες εμπόρους. Ο αιχμάλωτος άρχισε τότε να του αραδιάζει όλα του τα ελαττώματα και να τον κατηγορεί. Ο Φίλιππος, σκυθρώπιασε, έμεινε για λίγο σκεφτικός και ύστερα χαμογελώντας του είπε: “Με συγχωρείς, δεν ήξερα πως είσαι φίλος μου, είσαι ελεύθερος”.
...“Λέω, πως θα ’ρθει μια καινούργια μέρα / κι εδώ στο κλείσιμο του κύκλου / θα σχεδιάσω το κελί της φυλακής μου, / με τα σπασμένα σίδερα / και τις σκληρές μορφές της πετρωμένης μνήμης. / Θα σκάψω το σκοτάδι με τα χέρια μου / και θα φυτέψω τα λουλούδια της αυγής”.
Από το ποίημα του Αλέξη Ζερβάνου “Κυκλική Πορεία”.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Ο Χρόνος και η παγκόσμια κρίση

Το να γλιστρά ο χρόνος σαν άμμος μές απο τα χέρια σου και συ να μην έχεις προλάβει να συνειδητοποιήσεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι, αλλά κάποια δεδομένη στιγμή να θες να το φιλοσοφήσεις το θέμα -αν βέβαια σου ’χει μείνει χρόνος γι’ αυτό- είναι κάτι που έχει συμβεί στους περισσότερους από εμάς!
Αυτό κυρίως είναι ίδιον εκείνων που ζουν στις δυτικές κοινωνίες στις οποίες η εξέλιξη των πραγμάτων με ό,τι αυτό συνεπάγεται, είναι πιο γρήγορη και από τον ίδιο το χρόνο, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνεχώς νέες υποχρεώσεις έστω κι αν οι περισσότερες από αυτές είναι στην ουσία τους πλαστές-ψεύτικες!
Αυτές οι παραπάνω διαπιστώσεις απασχολούν πολύ τον σύγχρονο "δυτικοθρεμένο" άνθρωπο!
Ανάμεσα σε αυτά τα σύγχρονα ερωτηματικά, καίρια θέση έχει το ερώτημα “πώς μπορεί να εξοικονομηθεί αυτός ο χρόνος που όλοι επιζητούν”!
...Στην εποχή μας όμως όλα ανεξαιρέτως συνομοτούν υπέρ του ρητού "ο χρόνος είναι χρήμα", το οποίο έχει πλέον κυριολεκτικά ισχύσει στις σύγχρονες κοινωνίες, όπερ σημαίνει ότι “χρησιμοποιούμε τον χρόνο για να αποκτήσουμε το χρήμα”, θέλοντας να ικανοποιήσουμε τις πάρα πολλές δημιουργηθείσες “ανάγκες” μας, ανάγκες εντός εισαγωγικών, αφού στην πραγματικότητα μόνο πραγματικές δεν είναι!
Μπαίνοντας λοιπόν μέσα σε ένα τέτοιου είδους φαύλο κύκλο, “καταναγκαστικά χορεύουμε” χωρίς να νιώθουμε έστω μια μικρή ικανοποίηση ευδαιμονίας, ευτυχίας αλλά αντιθέτως αυτό που προσθέτουμε -και πολλές φορές μοιάζει ασήκωτο βάρος στους ώμους μας- είναι επιπλέον άγχος για να προλάβουμε να... ανταγωνιστούμε όλους τους υπόλοιπους τους οποίους βλέπουμε να τρέχουν γύρω-τριγύρω μας για τα ίδια μ’ εμάς ζητούμενα...
Ζητούμενα που είναι πλέον -και κυριολεκτικά- “χειροπιαστά” που εξυπηρετούν τη σύγχρονη υλιστική εποχή μας!
Αυτό το... “απάνθρωπο κυνηγητό των στόχων που ο καθένας έχει θέσει για την ικανοποίηση του 'εγώ' του” είναι σύμφωνα με πολλούς μια -έστω μικρή- από τις αιτίες που οδηγηθήκαμε και στην παγκόσμια οικονομική κρίση!
Ισως λοιπόν αν μελετήσουμε λίγο παραπάνω την συγκεκριμένη αιτία, να βρούμε και την λύση και την διέξοδο απ’ αυτήν την κρίση!
Τρόποι υπάρχουν...;
Νεκτάριος Κακατσάκης

Χανιώτικα Νέα(29.04.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΦΤΑΝΕ η παγκόσμια οικονομική κρίση, μας ήρθε και η παγκόσμια γρίπη των χοίρων. Καλώς την δεχτήκαμε κι όπως μας βρήκε...
ΞΙΔΙ - ΛΑΔΙ ΠΟΥΛΩ, ξίδι - λάδι - πουλώ, ξίδι - λάδι πουλώ! Τρία το ξίδι, δυο το λάδι, τζάμπα το λαδόξιδο! Το τζάμπα τρώει τον παρά!
ΕΙΔΕ ΚΙ ΑΠΟΕΙΔΕ ότι το λάδι του δεν πουλιέται τα πήρε στο κρανίο κι είπε να κάνει τον πραματευτή πουλώντας ξεχωριστά το λάδι, ξεχωριστά το ξίδι και χαρίζοντας λαδόξιδο. Γέμισε λοιπόν όσα γιγούμια είχε με λάδι, όσες κανίστρες είχε με ξίδι, κι όσα μπετόνια είχε με λαδόξιδο, τα φόρτωσε στο αγροτικό και βγήκε στη γύρα. Αυτά για να μη νομίσει κανείς ότι κουβαλούσε κανένα κοπέλι στην πλάτη του!
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ αγοράζω! Πολιτικό χρόνο αγοράζω! Πολιτικό χρόνο αγοράζω! Δεν χρειάζεται να σας πω ποιος είναι ο αγοραστής. Αυτό δα έλειπε να μην το καταλάβατε.
ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΔΑ και τη Λαμπροεβδομάδα μπήκαμε από χθες στην... Παυλιδοεβδομάδα. Ε ρε γέλια, που θα κάνουμε! Όπως συνηθίζει να λέει ο Καραγκιόζης.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ... ΠΑΥΛΙΔΟΕΒΔΟΜΑΔΑ θα περιμένουμε την... Ζημενσεβδομάδα και την... Βατοπαιδιοεβδομάδα. Ή μήπως τον... Ζημενσιομήνα και τον... Βατοπαιδιομήνα! Για γέλια και για κλάματα θαρρώ πως είμαστε!
Η ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ των καλπών! Λάθος. Η γιαγιά όλων των καλπών. Λάθος. Η προγιαγιά όλων των καλπών. Αυτό είναι το σωστό. Κατά μία άποψη. Κατά μία άλλη το σωστό είναι: Η εγγονή όλων των καλπών. Για την κάλπη που θα στηθεί στη Βουλή για την παραπομπή του Αριστοτέλη Παυλίδη πάντως ο λόγος. Το καταλάβατε;
ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΣ... τας Γαλλίας αποδράσεις από τας φυλακάς με ελικόπτερο. Το μάθατε πως απέδρασε από τη φυλακή της γαλλικής νήσου Ρεϋνιόν ο καταδικασθείς για βιασμούς ιδρυτής μιας αίρεσης, δεν το μάθατε; Ας μη μιλούν, λοιπόν, μερικοί μερικοί περί Μπανανίας αναφερόμενοι στην Ελλάδα λόγω της απόδρασης του Παλαιοκώστα.
Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ / χτίζει ανώγεια και κατώγεια! Μην παραξηγηθώ. Δεν αναφέρομαι στην με ερωτηματικό ανέγερση του νέου Δικαστικού Μεγάρου στην πόλη μας. Για ένα συγκεκριμένο Μανώλη, που το μικρό του όνομα δεν είναι Μανώλης μιλώ.
Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΓΥΡΩ, η Αργυρώ κι ο Νίκος / θα ’ναι στης Κρήτης την καρδιά η άχνα και ο χτύπος. Στον Νίκο και στην Αργυρώ, Κοκοβλή με αγάπη. Από τον Ηλία Σταματάκη. Με αφορμή την προβολή της ταινίας “Άλλος δρόμος δεν υπήρχε” του χανιώτη σκηνοθέτη Σταύρου Ψυλλάκη που προβλήθηκε προχθές στο κυριολεκτικά ξετρουλιαχτό από κόσμο Πνευματικό Κέντρο Χανίων. Υπάρχει κάποιος που δεν προσυπογράφει αυτήν τη μαντινάδα;
ΚΑΠΟΙΟΣ ΖΗΤΗΣΕ από τον Θεό Ερμή να τον κάνει να βρει στον δρόμο του κάτι καλό κι υποσχέθηκε ότι θα του πρόσφερε το μισό από το εύρημά του. Σε λίγο περπατώντας σ’ έναν έρημο δρόμο βρήκε ένα σακούλι με καρύδια. Κάθισε έφαγε τα καρύδια και πρόσφερε στον βωμό του Ερμή... τα τσόφλια.
...“Η Εξουσία, φίλε μου, δεν έχει χώρο / για τη συμπάθεια, τον οίκτο, γι’ αυτό πάντα / με γράδα μετράει το οξυγόνο της Ελευθερίας. / Η Εξουσία δεν αλλάζει βηματισμό, ακόμη / κι οι Άξιοι, με τη σφραγίδα του σοφού / στο μέτωπο του χρέους, να το θελήσουν. / Δεν εξαγνίζεται ποτέ η Εξουσία / και μέσα στον φαύλο κύκλο της / τον Βρούτο, που καραδοκεί, φοβάται!”...
Από το ποίημα “Η Εξουσία” της Βενετίας Καπετανάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(28.04.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ο Παναγούλης ζει!

Ενα βιβλίο, που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα απ' τις εκδόσεις "Λιβάνη", γι' αυτόν, η αφορμή να επαναφέρουμε στο κεκλιμένο επίπεδο της συλλογικής μνήμης τη μορφή του και στα Χανιά, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου Χανίων, απόψε 27 Απριλίου. Λίγες μέρες μετά την 42η επέτειο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, και λίγες ημέρες πριν την Πρωτομαγιά, την 33η επέτειο της ημέρας του θανάτου του. Ο Παναγούλης ζει! Ακόμα αντηχεί στ' αυτιά μου η μυριόστομη κραυγή του πλήθους που πλημμύρισε την ημέρα της κηδείας του τους δρόμους της Αθήνας για να τον συνοδεύσει στην τελευταία του κατοικία. Αυτό θέλει να μας θυμίσει και η αποψινή παρουσίαση του περί ου ο λόγος βιβλίου, "Αλέξανδρος Παναγούλης, πρωταγωνιστής και βάρδος της αντίστασης", ο τίτλος του.
Ότι δηλαδή ο Παναγούλης εξακολουθεί να ζει. Σαν σύμβολο αντίστασης στην όποια ιδιώτευση, στον όποιο εφησυχασμό, σαν τύψη συνείδησης στην περιρρέουσα κοινωνική αφασία, σαν πρότυπο ήρωα. Κυρίως για αυτούς που δεν είχαν γεννηθεί, όταν Εκείνος "Ωραίος ως Έλληνας" έφυγε για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, στα 37 του χρόνια, κάτω από περίεργα αδιευκρίνιστες συνθήκες. "Αν η Νεολαία έρθει σε επαφή με τα οράματα του Αλέκου, θα μπορέσει ν' αντιμετωπίσει τόσο το ΚΑΘ-Ι-ΣΤΩΣ, όσο και το ΚΑ-ΦΕ-ΣΤΩΣ, που την κρατούν δέσμια στη λογική του τίποτε δεν αλλάζει", είχε πει κατά τα εγκαίνια μιας Έκθεσης με θέμα "Ένα πορτραίτο για τον Αλέκο" ο πρόεδρος του ΕΔΗΝ, Σταύρος Καράμπελας. Μια ευκαιρία και για να τα γνωρίσει η σημερινή εκδήλωση, στην οποία θα μιλήσουν φίλοι και συναγωνιστές του και την οποία θα συντονίζει ο διευθυντής της εφημερίδας μας Γιάννης Γαρεδάκης.

Γνωριμία με τα βότανα της Κρήτης (1)

Επισκέφτηκε το νησί μας πριν από 17 χρόνια για διακοπές, μαζί με τον σύντροφό της τον Κάρλ (ζούσαν στην Γαλία Ηρακλείου) και ξεστάθηκε με την κρητική χλωρίδα. Αν και εργαζόταν ως δασκάλα στην πατρίδα της, η μεγάλη αγάπη της για την φύση και το περιβάλλον την ώθησαν να φοιτήσει ξανά στο Πανεπιστήμιο για να γνωρίσει καλύτερα τα μυστικά των φυτών. Μέσα απ' αυτόν τον τομέα έμαθε πολλά για την πλούσια χλωρίδα της κρητικής γης και ειδικότερα για την ποικιλία της κρητικής ορχιδέας. Τώρα αν επισκεφτεί κάποιος το σπίτι τους αντιλαμβάνεται το νόημα που έχουν βρει στην ζωή τους, καθώς μοιάζει λίγο με ατελιέ γλυπτικής (με την οποία ασχολείται ο Καρλ, μηχανικός στο επάγγελμα) λίγο με βιβλιοθήκη, μια που είναι ζηλευτά τα βιβλία που διαθέτουν, κυρίως όμως με έκθεση φυτών, μέσα στην οποία το άρωμα των βοτάνων της κρητικής γης αναδίδεται από παντού. Για την γερμανίδα βοτανολόγο Αnna Ohmer που επισκέφτηκε την Παρασκευή 10 Απριλίου το Σχολείο Δεύτρης Ευκαιρίας Κισάμου (φωτ.) με βάση τις πληροφορίες που μας έστειλε με μήνυμά του μέσω Διαδικτύου, ο υπεύθυνος καθηγητής Νίκος Βερναδάκης. Τυχεροί και γι' αυτήν την επίσκεψη οι εκπαιδευόμενοι στο εν λόγω σχολείο, κατά τη διάρκεια της οποίας είχαν την ευκαιρία να μάθουν του κόσμου τα πράγματα για τα κρητικά βότανα από μια σπουδαγμένη σ' αυτά ξένη δασκάλα. Όπως και για πάμπολλες άλλες εκδηλώσεις ποικίλου περιεχομένου, που χάρις στην έγνοια των υπεύθυνων καθηγητών τους, του Νίκου Βερναδάκη και των άλλων, έλαβαν χώραν...


Γνωριμία με τα βότανα της Κρήτης (2)

“Σχεδόν όλες οι τροφές που καταναλώνουμε προέρχονται από φυτά. Αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους που κάνουν... την βοτανική τόσο σημαντικό θέμα μελέτης και έρευνας”. Η βασική θέση της Annas Ohmer, όπως στο περίπου τη διατύπωσε, κατά που μας είπε ο Νίκος Βερναδάκης στους εκπαιδευόμενους του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Κισάμου, στην επίσκεψή της. Η όλη συζήτηση ξεκίνησε βέβαια με τα βότανα της Κρήτης (χαμομήλι, φασκόμηλο, δίκταμο, μαντζουράνα, μέντα, ρίγανη κ.λπ.), που αποτελούν το κύριο συστατικό για ένα αφέψημα λίαν ευεργετικό κατά πολλών και διαφόρων παθήσεων του ανθρώπινου οργανισμού. Ο χρήστης των πρέπει να έχει υπόψη του ότι τα βότανα δεν αποτελούν πανάκεια, ούτε μπορούν να θεραπεύσουν όλες τις αρρώστιες και να αντικαταστήσουν ολοσχερώς τα κλασικά φάρμακα. Το τόνισε ιδιαίτερα αυτό (πηγή μας πάντα ο Νίκος Βερναδάκης), ενώ στάθηκε ξεχωριστά στις ορχιδέες της Κρήτης για τις οποίες, ύστερα από μελέτη πολλών χρόνων έγραψε ένα υπέροχο τρίγλωσσο βιβλίο, "Orchids-Opchideen - Oρχιδέες", ο τίτλος του. "Μπορεί να μην έχουν το μέγεθος των αδελφών τους από την τροπική ζώνη, αλλά δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν σε σχήματα, χρώματα και... πονηριά", υπογράμμισε πριν κάνει αναλυτική περιγραφή και αναφορά στους βιότοπους που ενδημεί, μέσα από ένα πολύ πλούσιο εποπτικό υλικό. Αλήθεια πόσο καλά ξέρουμε τα βότανα της Κρήτης εμείς;
Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr
Χανιώτικα Νέα(27.04.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ο Απρίλης κι ακόμα δεν εφανήκανε στους ουρανούς μας τα χελιδόνια. Τι άνοιξη είναι αυτή δίχως την παρουσία τους αλήθεια;
Τ’ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ, αν δεν το ξέρετε σήμερα! Του Αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστή, διευκρινίζω. Προς άρσιν πάσης παραξηγήσεως. Για να μη νομισθεί ότι μιλάμε περί του προ Ευρώ εποχής νομίσματος της Γερμανίας. Εξάλλου αποαγιοποιήθηκε αυτό.
ΜΠΡΟΣΤΑ Ο ΓΚΡΕΜΝΟΣ πίσω το ρέμα. Κανένα δίλημμα για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο γκρεμνός είναι γκρεμνός. Τίποτα δεν σε γλιτώνει έτσι και πέσεις. Στο ρέμα αντιθέτως, όσο ορμητικά κι αν είναι τα νερά του, υπάρχει γλιτέρα. Άρα, λοιπόν και επομένως; Όπισθεν ολοταχώς κι ό,τι είναι να γενεί, ας γενεί!
Η ΝΥΧΤΑ ΒΓΑΖΕΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟ και η αυγή μητροπολίτη! Σωστό, πλην όμως αυτό που μας απασχολεί τώρα είναι τι βγάζει η ψηφοφορία στη Βουλή για την υπόθεση Παυλίδη την Δευτέρα που μας έρχεται, δηλαδή μεθαύριο. Βγάζει βουλευτικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές ή δεν βγάζει;
ΠΑΙΞΤΕ ΜΠΑΛΑ, ΡΕ! Μέχρι πότε θα πετάτε την μπάλα στην εξέδρα; Δεν το πήρατε χαμπάρι ότι δεν σας συμφέρει να φτάσετε στα πέναλτι;
ΑΛΛΟ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ, το παραπάνω “πεταχτό”, δηλαδή. Είπαμε να μασά την δάφνη της η όποια Πυθία, αλλά να μη μασά τόσο πολύ τα λόγια της. Βρεγμένη σανίδα που της χρειάζεται!
ΒΑΛΤΟΠΕΔΙΟ ΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟ ή μήπως Βαλτοπαίδιο το Βατοπαίδιο; Γιατί δηλαδή να μην έχουν και τα παιδιά τον βάλτο τους, όπως έχουν και τον βάτο τους;
ΝΑ ’ΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ συνταγματολόγοι; Μα ήρθαν θα μου απαντήσετε. Ε, τότε να ξανάρχονται. Μόνο ένας ένας και με τη σειρά.
ΖΩΝΙΑΝΩΝ ΑΝΑΒΑΣΗ. Ζωνιανών ανάβαση στην Αθήνα. Θα το δούμε κι αυτό. Οσονούπω η μεγάλη δίκη των 45 κατηγορουμένων και των καμιά τρακοσαριά μαρτύρων για τα γνωστά γεγονότα αρχίζει.
ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ, Η ΠΑΠΑΔΙΑ ξιπάται! Το προτείνω σαν σύνθημα για σήμερα που είναι, λέει, Ημέρα κατά του θορύβου. Αντί του “παίξτε μια μπαλωτέ” που σκέφτηκα κατ’ αρχήν, πλήν όμως το απέρριψα... αμελλητί, για πολλούς και διάφορους λόγους.
Η ΕΛΛΑΣ ΑΝΗΚΕΙ εις την Δύσιν. Μας το έλεγαν μέχρι που μας έγινε βίωμα. Πώς να μην επικρατήσει λοιπόν η δυτική διατροφή;
ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΟΥ Ιούλιου Καίσαρα λιποτάκτησε και κατέφυγε στο εχθρικό στρατόπεδο που το διοικούσε ο Πομπήιος. “Το μόνο για το οποίο λυπάμαι, είναι ότι αναγκάστηκα ν’ αφήσω το άλογό μου, γιατί αν το έπαιρνα θα γινόμουν αντιληπτός”, του είπε. Ο Πομπήιος τον κοίταξε με περιφρόνηση και του είπε: “Τίμησες πιο πολύ το άλογό σου από τον εαυτό σου”.
...“Μεσάνυχτα κι η καρδιά μου πονάει. / Με γρατζούνισε το νύχι της σελήνης. / Μεσάνυχτα κι η ψυχή μου σπαρταράει / Μου καρφώθηκε ένα σμήνος άστρα. / Μεσάνυχτα κι η πληγή μου λυσσομανάει / Με χτύπησε ένα θραύσμα μετεωρίτη”.
Το ποίημα “Μεσάνυχτα” του Ισίδωρου Ιωαν. Καρδερίνη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
ΟΣΑ ΝΑΖΙΑ δεν μας έκανε ο Μάρτης μας τα κάνει ο Απρίλης. Θέλουμε τα χελιδόνια μας, βρε! Διαδήλωση πρέπει να κάνουμε, δηλαδή, για να επιτρέψεις τον επαναπατρισμό τους; Για να ξέρουμε.
ΚΟΝΤΑ στους 150.000 οι παράνομοι μετανάστες και γύρω στους 2.200 οι δουλέμποροι που συνελήφθησαν απ’ τις ελληνικές αρχές το 2008. Τα περσινά χελιδόνια ανήκουν σίγουρα στους παράνομους που δεν συνελήφθησαν.
ΠΟΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ κρίση και πράσινα άλογα! Ακούσατε εσείς στα τηλεοπτικά δελτία των οκτώ καμία σχετική κουβέντα; Δώσε σκανδαλοσυζητήσεις στο κοινό για να ξεχνιέται, η συνταγή.
ΧΟΠ ΑΝ ΚΑΝΩ δεξιά να της Ζήμενς τα στενά / χοπ αν κάνω αριστερά ο Παυλίδης με κοιτά, / τα ομόλογα μπροστά / πίσω Βατοπέδιο / όλα είναι γύρω μου / ένα ναρκοπέδιο! Όχι, δεν το έγραψε κάποιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Θα μπορούσε όμως να το έχει γράψει. Για να το τραγουδούν εν χορώ όλοι.
ΤΕΞΑΣΑ ΖΩΗΝ, Παναμώμητε αγνή Παρθένε, παύσον Εκκλησίας, τα σκάνδαλα και βράβευσον ειρήνην, ως αγαθή. Από την Β’ Στάση των Εγκωμίων της Μεγάλης Παρασκευής. Επί τη... επανακάμψει της βατοπε(αι)δινής υπόθεσης στο προσκήνιο της επικαιρότητας.
ΑΝ ΗΜΟΥΝ υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, αν δηλαδή ήμουν στη θέση του Γιάννη Παπαθανασίου, θα διαιρούσα το ποσόν των 5.000.000.000 (τόσα είναι περίπου τα ευρώπουλα που χρωστάμε) δια του ποσού των 11.300.000 (τόσος περίπου είναι ο πληθυσμός της Ελλάδας) και ό,τι έβρισκα θα το εισέπραττα, δίκια άδικα, απ’ τον κάθε κάτοικο αυτής της χώρας. Έτσι απλά, όπως μου είπε, θα έλυνε το μέγα θέμα του ελλείμματος ένας φίλος μου λογιστής.
ΠΕΝΗΝΤΑ ΜΙΑ και μία ημέρες έμειναν μέχρι τις ευρωεκλογές αν τις μέτρησα σωστά. Τι δηλαδή, μόνο η κυρία Ήρα να μετρά πόσες μέρες έμειναν μέχρι τον γάμο του ωραίου Αδώνιδος μετά της ωραιοτάτης Ευγενίας; Να ’χω κι εγώ κάτι ν’ απασχολούμαι να περνώ την ώρα μου!
ΕΠΙ... ΠΑΥΛΙΔΗ κρεμάμενη η Κυβέρνηση. Ανεξάρτητα από το αν θα παραπεμφθεί ή όχι δια τα περαιτέρω την Δευτέρα...
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ αγαπά πολύ τους συνανθρώπους του που τους θέλει ελεύθερους, αξιοπρεπείς, χαρούμενους κι ευτυχείς, παρότι συχνά αντικρύζει και βιώνει την αλαζονική υποκρισία και τα συνεχή ψέματα των καλοπερασάκηδων και βολεμένων της ζωής... Το μόνο που άλλαξα στην κατακλείδα φράση του βιογραφικού σου που εν είδει προλόγου τοποθέτησες στην τριλογία σου “Ηλιογνώμονας ζωής και τα καλύτερά μας χρόνια - Μαύρες τουλίπες Ολλανδίας - Κάστρα Λονδίνου και σπουδές”, είναι ο χρόνος, των ρημάτων, άγνωστέ (;) μου συγγραφέα Γ.Π. Καραγεωργίου. Σ’ ενεστώτα χρόνο ισχύουν τα που γράφεις, όπως διαπίστωσα περιδιαβάζοντας τις σελίδες του αντίτυπου που “τιμής, φιλίας και εκτιμήσεως ένεκεν μου έστειλες”.
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ του Σόλωνα, υπήρχαν στην Αθήνα μερικές πολύ πλούσιες οικογένειες που εκμεταλλεύονταν ασύστολα τον λαό. Όταν, λοιπόν, ο Σόλωνας έφτιαξε νόμους, ο σκύθης φιλόσοφος Αννάχαρσις που βρισκόταν τότε στην Αθήνα του είπε: “Οι νόμοι που έφτιαξες είναι σαν τον ιστό της αράχνης που πιάνουν τα μικρά ζωΰφια, ενώ τα μεγάλα τον σκίζουν και περνάνε”.
...“ Αν μπόραγα να σώσω μια καρδιά που σπάει / δεν θα ’χει η ζωή μου στα χαμένα πάει. / Αν μιας ζωής είχ’ αλαφρώσει την οδύνη / αν κάποιον πόνον απαλύνει, / κι έναν πυρούλη ξέψυχο, αν είχα βοηθήσει / μες στη φωλιά του να ξαναγυρίσει / δεν θα ’χα τη ζωή μου στα χαμένα ζήσει”.
Το ποίημα “Αν μπόραγα” της Έμιλυ Ντίκινσον
(Απόδοση στα ελληνικά Μελισσάνθη)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και Φίλοι, Χριστός Ανέστη!

ΓΙΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ολόκληρες μέρες έλεγα αντί για καλημέρα το "Χριστός Ανέστη¨στα μικράτα μου.Από την Ημέρα της Λαμπρης μέχρι την ημέρα του Αναληψίου(Ανάληψης)¨΄Ετσι μ' ειχε μαθει η μάνα μου. Ας το γράφω την Λαμπροβδομάδα μπάρε μου στα πεταχτά εν είδει χαιρετισμού.

ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ μεγάλη η χάρη του 'Αη Γιώργη που για πάρτη του μετακινούν ακόμα και τη γιορτή του αν χρειαστεί για να την γιορτάσουν κατά πως πρέπει. Εφέτος πάντως δεν χρειάστηκε δεδομένου ότι το Πάσχα έτυχε πριν απ' τις 23 Απριλίου, ημερα του μαρτυρίου του.

ΝΕΟΣ ΩΡΑΙΟΣ και καβαλάρης ο Άη γιώργης.Λεβέντης με τα όλα του. Σίγουρα ο αγαπημένος Άγιος του ελληνικού λαού και όχι μόνο. Βοήθειά μας.Έχει τόσους πολλούς δράκους ν' αντιμετωπίσει η σύγχρονη νεοελληνική πραγματικότητα.

ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ Αη γιώργης μας σώζει.Ούτε στις άκρες ούτε στις αναμεσάδες φαίνεται η φανιά της φανιάς του όμως.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στην καθημερινότητα ή επιστροφη της καθημερινότητας από προχθές?Να το κάνω λιανά για να το καταλάβετε. Εμείς επιστρέψαμε στην καθημερινότητα ή η καθημερινότητα επέστρεψε και μας βρήκε? Φευγάτοι εμείς ή φευγάτη η καθημερινότητ? Γκάλοπ κάνω. Και βεβαίως παίζει το "δεν ξερω δεν απαντώ.

Λόγω μέθης δεν θυμάμαι αν έχουμε Πάσχα, Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά.Γι' αυτό δεν ξέρω αν σούβλισες δέντρο ή αν στόλισες αρνί. Πάντως σου εύχομαι το φλουρί να βρεθεί στο δικό σου αβγό. Εις τετραπλοόν έλαβα το παραπάνω μήνυμα στο κινητό μου την ημέρα της Λαμπρής.Τι κάνει αλήθεια το μεθύσι!

ΣΤΟ 5% εκτινάχτηκε,λέει, το έλλειμμα για το 2008 καταρρίπτοντας ένα ακόμα ρεκόρ στο ιδιαίτερα θεαματικό αγώνισμα του επί κοντώ άλματος.Ούτε ο Σεργκέι Μπούκμπα στον καιρό του να ήτανε!

ΝΑ 'ΡΧΟΝΤΑΙ τα πακέτα!Τα πακέτα των νέων σκληρών μέτρων απί την Κυβέρνηση εννοώ. Παραγγελιά!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ για μαργαριτα δεν θα μείνει αμάδητη περιμένοντας το πόρισμα για την υπόθεση Παυλίδη.Θα παραπεμφθεί ή δεν θα παραπεμφθεί? Ωραία απασχόληση για να περνάμε την ώρα μας, δεν λέω!

ΟΧΙ! ΓΙΑ το αν θα παραμείνει ή δεν θα παραμείνει προπονητής του Ολυμπιακού ο Ερνέστο Βαλβέρδε, μηδέν των οπαδών της ομάδας του Πειραιά εξαιρυμένων, ουδείς μαδά μαργαρίτες. Αυτό δα ΄λειπε!

ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΦΤΑ και μία ημέρες έμειναν μέχρι τον γάμο του ωραίου Αδώνιδος Γεωργιάδου μετά της ωραιοτάτης Ευγενίας Μανωλίδου.Προχχθές όπως με πληροφόρησε η κυρία Ήρα που προσέχει τη μάνα μου στο χωριό είχαν μείνει το σύνολο 60!

ΈΝΑΣ ΤΟΥΡΚΟΣ αγάς μια φορά θέλοντας να κοροiδέψει τους χριστιανούς που πήγαιναν ταξίματα στον ¨Αη Γιωργη του Καρυδιού ειπε οτι θα δώσει στον ¨Αγιο δυο χοχλιδόκουπες λάδι.Όταν έφτασε η γιορτή του Αγίου όμως ντράπηκε και γέμισε δυο ασκιά.Φτάνοντας στην πόρτα του Μοναστηριού σκόνταψε το άλογό του και το λάδι χύθηκε εκτός από δυο χοχλιδόκουπες που έμεινε. Ο αγάς κατάλαβε ΄οτι δεν έπρεπε να περιπαίζει κανείς τον Αγιο και από ευγνωμοσύνη χάρισε στο Μοναστήρι μεγάλη περιουσία.

...ΚΙ ΕΚΕΙΑ ΠΟΥ τονε ψύριζε περνά ένα περιστέρι/ κι εβάστα και χρυσό σταυρό εις το δεξί του φτέρι./ Ξύπνα δα Αη Γιώργη μου που μου 'πες μη φοβούμαι/ κι αν το σκο τώσεις το θεριό θεού παιδί λογούμαι./Σηκώνεται ανατολικά και κάνει τον σταυρό του/ και παίζει πρώτη κονταριά και κόβει τον λαιμό του...(Από το τραγούδι του Αη Γιώργη)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Κακατσάκης

e-mail:kakatsakis@sch.gr

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Σούβλισμα με δόσεις

Το σουβλίσαμε και το 2009 αν και το άτιμο μας έκανε κολπάκια κανα 20λεπτο πριν το κατεβάσουμε από τη φωτιά.Εκεί καθώς η τσίκνα του μας είχε σπάσει τα ρουθούνια και η κοιλιά μας είχε αρχίσει να ξεχνά τα όσα περιδρομιασε το προηγούμενο βράδυ, δηλαδή πάνω στην κρισιμότερη ώρα,εκείνη που έίμσστε με τα πηρούνια ανά χειρας, μέγας και συνάμα υπόκωφος ήχος ηκούσθη και το κατσίκιον το μοσχομυριστόν...εκλάταρε! Αλλά για να είμαι πιο ακριβής δεν ήτο το κατσίκι αλλά εκείνη η σούβλα ,αλλιώς το σουβλί το οποίο έκοψε ακριβώς στο μέσον του!
Μια μοναδική επιχειρησιακή μονάδα ανέλαβε άμεσα δράση για να μεταφέρει το κομμένο σουβλί με το κατσίκι-που εμένα προσωπικά μου γελούσε αν και ροδοκοκκινισμένο, μέσα στα μούτρα- στον νεροχύτη,κι εκεί να τελεστούν τα περαιτέρω,τουτέστιν να βγει το κομμένο σουβλί και να τοποθετηθεί στη θέση αυτού το αναπληρωματικό,το οποίο ειρήσθω εν παρόδω είχε...να παίξει μπάλα καμιά δεκαριά χρόνια!
Χάρμα ιδέσθαι η κατάσταση το λοιπόν και ένα σπίτι εν δράσει, αλλά δεν είναι του παρόντος οι λεπτομέρειες για το ποιος έκανε τί! Το αποτέλεσμα ενδιέφερε την ομήγυρη κι γι' αυτό επάλαιψε ο καθείς από το πόστο εφ' ετάχθη και η αποστολή ήρθε εις πέρας.!
Ο οβελίας επανατοποθετήθη,λοιπόν, μετά πολλών γελώτων και ικανοποιήσεως πίσω για να ολοκληρωθεί το ψήσιμό του κι αφού εψήθη για κανένα 20λεπτον.ηταν έτοιμον να φαγωθεί...
Το ό,τι μας εφάνηκε το νοστιμότερον απ, όσα πασχαλιάτικα σουβλιστά έχομε φάει, αυτό να λέγεται!
...Είναι αυτά τα απρόοπτα μικρά ή μεγάλα συμβάντα που διαφοροποιούν και κάνουν ξεχωριστές τις θύμησες, τις αναμνήσεις, τις εμπειρίες μας,και όπως στη δική μας περίπτωση μας διασκεδάζουν...

Νεκταριος Κακατσάκης

τυπώστε αυτό το άρθρο

ΠΟΙΗΣΗ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη¨ Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΠΟΙΗΣΗ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Από την ποιητική συλλογη του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ και πώς να σε περάσω απού ‘χεις τρία κολατσιά και τρϊα μεσημέρια\ και τρία αποτσακίσματα κι ακόμα έχεις μέρα! Απομεινάρι μιας άλλης εποχής, μιας εποχής κοντινής μα ωστόσο ξεχασμένης, κι αυτό το τραγουδάκι.Δεν ειχαμε όλες τις μέρες ίσια κι όμοια τότε.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ κι ο Χριστός στον τάφο!Διάχυτη παντού η προσδοκία της Ανάστασης, ωστόσο. Το διαβάζεις στα πρόσωπα΄των ανθρωπων, καθαρά αυτό. Όλοι τρέχουν να προλάβουν τα τρέχοντα της τελευταίας στιγμής.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ αρνιά και ρίφια κάτω! Ανάσταση δίχως σφαγή των αμνών δεν γίνεται. Ο θάνατος των η ζωή μας. Ένας συλλογος για την προστασία των αμνοεριφίων, βρε παιδιά!

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΚΑΙ πως άντεξες της Σταύρωσης τον πόνο\ εσύ που πάντα δίδασκες πάντα αγάπη μόνο.Η μια από τις δύο μαντινάδες που μου έστειλε, μέσω κινητού, όπως, πάντα ο Ηλίας Σταματάκης(ποιος άλλος) για να συνοδεύσει τις ευχές του για Καλό Πάσχα.Η άλλη: Χριστέ μου, αν ερχόσουνα εδώ στη γη μας πάλι\ με μιας θα σε σταυρώνανε του κοσμου οι μεγάλοι.

Χίλιες φορές να γεννηθείς χίλιες θα σε σταυρώσουν. Ο τελευταίος στιχος από το ποίημα του Κώστα Βάρναλη “Οι πόνοι τηςΠαναγίας».Αυτόν θυμήθηκα με το που διάβασα τη δεύτερη μαντινάδα του Ηλία.

ΕΚΤΟΣ ΑΠ ΤΟΝ Αυγουστο, αν δεχτούμε σαν αξίωμα τη γνωστή ρήση του Ουμπέρτο Έκο, δεν υπάρχουν ειδησεις ούτε τις μέρες του Πάσχα, απ’ τη Μεγάλη Παρασκευή μέχρι και τη Δευτέρα της Διακαινησίμου.Εκτός και αν είναι είδηση σε ποιες εκκλησίες θα παρακολουθήσουν την περιφορά του Επιτάφιου και την τελετή της Ανάστασης οι πολιτικοί αρχηγοί(και οι ενασχολούμενοι με την πολιτικη βεβαια), και ποιες στρατιωτικές μονάδες θα επισκεφτούν για να τσουγκρίσουν τα πασχαλινά αβγά.

ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ άνευ, πάντως ότι δεν είναι είδηση αν ο Πρωθυπουργός, για παράδειγμα, σπάσει το αβγό ενός φαντάρου.Είδηση είναι αν ένας φαντάρος σπάσει το αβγό του Πρωθυπουργού.Πολλώ δε μαλλον αν το περι ου ο λόγος πρωθυπουργικό αβγό δεν είναι καλά βρασμένο.

ΎΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 55 κι όχι από 60 χρόνια η ανάκληση στη μνήμη χθες ενός πρωινού Μεγάλης Παρασκευής στο Νίππος.Να μην αφαιρούμε αλλα και να μην προσθέτουμε χρόνια.

ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ γνωστό οι Μυροφόρες βρήκαν τον τάφο ανοιχτό και άδειο,αλλά καθώς γύριζαν πίσω συνάντησαν τον Κύριο που τον νόμισαν για κηπουρό.Η Μαρία η Μαγδαληνή που δεν μπορουσε να πιστέψει στην Ανάσταση, κι έτυχε να βαστά στην ποδιά της μερικα αβγά,ακούγοντας αυτά που είπε ο νομιζόμενος κηπουρός δεν κρατήθηκε.”¨Αμα τα αβγά που βαστώ στην ποδιά μου γίνουν κόκκινα τότε θα πιστέψω πως αναστηθηκε ο Χριστός!» Δεν πρόλαβε να τελειώσει τον λόγο της και στη στιγμή τα αβγά έγιναν ολοκόκκινα.

‘ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ αβγό τσούγκρισε μ’ ¨ένα ¨άλλο.\ -Πάσχα κυρίου Πασχα!\ ¨Ένα κερί φώτισε με τη φλόγα του τη νύχτα,\ ¨εσκυψε κι άναψε ένα άλλο κερί.\-Πάσχα Κυρίου Πάσχα!\ Η μαγειρίτσα μοσκομύριστη φίλησε την κατσαρόλα.\ Πάσχα Κυρίου Πάσχα!\ Το γιορτινό τραπεζομάντιλο ζεστά αγκάλιασε το ξύλινο τραπέζι.\ -Πάσχα κυρίου Πάσχα!\ Η νύχτα άναψε όλα τα’ αστέρια της να φωτιστεί η πλάση,\ -Πάσχα κυρίου Πάσχα!...» Από το ποίημα της Γαλάτειας Γρηγοριάδου -Σουρέλη “Πάσχα κυρίου Πάσχα!’’

Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

τυπώστε αυτό το άρθ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΣΗΜΕΡΟ ΜΑΥΡΟΣ ουρανος σήμερο μαύρη μέρα/ σήμερο ούλοι χλίβονται και τα βουνά λυπούνται...
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ στο Νίππος, που αλλού; Ξυπνούμε λίαν πρωί, πριν χαράξει η μέρα, με τον αδερφό μου, η μάνα μας ωστόσο λείπει από το σπίτι. Εχει πάει να θυμιάσει στο Αγιο Πνεύμα, στον Αϊ Γιώργη τον Δαφνίτη, στον Αϊ Γιώργη της Πλατέας στη Μεσοχωριανή Παναγία, και βέβαια στον Αγιον Αθανάση. Είμαστε αρκετά μεγάλοι πιά, στα πέντε εγώ, στα τριάμισι ο Αντώνης, και ξέρουμε μέσες άκρες το τυπικό της ημέρας.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ δουλεια της μάνας μας σήμερο είναι να μας λούσει με το νερό που θα βράσει με τα νεραντζόφυλλα στον μεγάλο τέντζερη. Τα μάτια μας θα τσούζουν, κι αυτό το ξέρουμε, όμως δεν θα κλάψουμε. Σήμερο κλαίνε μόνο για τον Χριστό που τον σταυρώσανε οι κακοί αθρώποι. Γι’ αυτό χτυπούν λυπητερά οι καμπάνες, γι’ αυτό στολίζουν τον επιτάφιο οι κοπελιές στον Τίμιο Σταυρό, γι’ αυτό πάμε απόψε στο νεκροταφείο. Και βέβαια γι’ αυτό δεν γελούμε, δεν παίζουμε, δεν τρώμε λάδι...
ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΞΑΝΑΛΕΜΕ τα Πάθη του Χριστού μέχρι να γυρίσει η μάνα μας, ως εκεί που τα ξέρουμε όπως νομίζουμε τσουρί. Σήμερο μαύρος ουρανός σήμερο μαύρη μέρα/ σήμερο ούλοι χλίβονται και τα βουνά λυπούνται/ σήμερο έβαλαν βουλή οι γι’ άνομοι Οβραίοι/ οι άνομοι και τα σκυλιά κι οι τρισκαταραμένοι/ για να σταυρώσουν τον Χριστό τον Πάντων Βασιλέα...
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ακομα έτοιμοι να τα πούμε στα σπίτια όπως τ’ άλλα παιδιά, όπως ο Μιχάλης τ’ Αγγελογιάννη, που είναι δύο χρόνια μεγαλύτερός μου, για παράδειγμα. Προπονούμαστε για του χρόνου, λοιπόν. Μας το υποσχέθηκε χθες η μάνα όταν της παραπονεθήκαμε. Μέχρι τότε θα τα έχετε μάθει μας είπε.
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ λειπει. Θα ‘χει πάει την φοράδα μας και τις αίγες μας τσοι Βλάσηδες για να βοσκηθούνε. Η γιαγιά μας η Στυλιανίτσα έχει ποθάνει, κι έχει πάει “στον ουρανό”, όπου είναι αγγελάκι τώρα κι ένα χρόνο το Γιωργάκι μας. Κι αυτό το ξέρουμε. Οχι όμως και ότι σε εφτά μήνες θα γεννηθεί η Στέλλα μας. Ούτε βέβαια για τη γέννηση πολύ αργότερα της Ευανθίας μας, που θα γίνει κι αυτή αγγελάκι, και της Χρυσούλας μας, ξέρουμε. Ανυποψίαστοι εντελώς γι’ αυτά και για όλα όσα πρόκειται να συμβούν ή να μη συμβούν είμαστε, αυτή τη Μεγάλη Παρασκευή..
ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΙ ότι ούτε την επόμενη ούτε την μεθεπόμενη χρονιά δεν θα λέγαμε τα Πάθη του Χριστού. Ούτε ότι το πρωινό αυτό θα το ανακαλούσα ύστερα από 60 χρόνια...
ΛΕΝΕ ΟΤΙ Ο ΙΟΥΔΑΣ όταν πήγαινε να κρεμαστεί βρήκε στον δρόμο του μια συκιά κι έδεσε επάνω της το σκοινί. Η συκιά τον άφησε να κάμει αυτό που ήθελε, αλλά αμέσως χαμήλωσε τα κλαδιά της, τον άφησε μισοκρεμασμένο και δεν μπορούσε να ξεψυχίσει. Μόνο, λέει, όταν αναστήθηκε ο Χριστός, η συκιά σήκωσε ψηλά τα κλαδιά της. Τότε ο Ιούδας ξεψύχισε και πήγε κατευθείαν στην Κόλαση. Επειδή άφησε την ύστερη πνοή του κάτω από τη συκιά ο Ισκαριώτης, δεν πρέπει να καθίζομε πολύ στην σκιά της, γιατί μπορεί να πάθομε κακό (Από το βιβλίο του Βασίλη Χαρωνίτη “Θρύλοι και παραδόσεις για την Μεγαλοβδομάδα και τη Λαμπρή”).
... “Γιατί κι ο πόνος/ στα ρόδα μέσα, κι ο Επιτάφιος Θρήνος,/ κι οι αναπνοές της άνοιξης που μπαίναν/ απ’ του ναού τη θύρα αναφτερώναν/ το νου τους στης Ανάστασης το θάμα,/ και του Χριστού οι πληγές σαν αναμώνες/ τους φάνταζαν στα χέρια και στα πόδια,/ τί πολλά τον σκεπάζανε λουλούδια/ που έτσι τρανά, έτσι βαθειά ευωδούσαν!”...
Από το ποίημα του Αγγελου Σικελιανού
“Στ’ Οσιου Λουκά το μοναστήρι”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Κακατσάκης

e-mail:kakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ σήμερα. Απόψε είναι της Σταύρωσης. Ωστόσο οι προετοιμασίες για το Πάσχα καλά κρατούν. Ή μήπως κρατούσαν; Οι νοικοκυρές έχουν (είχαν;) να ζυμώσουν τις κουλούρες της Λαμπρής με αλεύρι και μυρωδικά. Εχουν (είχαν;) να βάψουν τα κόκκινα αυγά. Εχουν (είχαν;) να φτιάξουν ντολιμάδες με τα καινούργια αμπελόφυλλα...
ΜΕΣΑ Σ’ ΟΛΑ Τ’ ΑΛΛΑ τότε εμείς τα παιδιά είχαμε και την έγνοια να βάλουμε στην τσέπη μας κι ένα κομμάτι σπάο (έτσι λέγαμε τον σπάγγο) για να δένουμε το βράδυ σε κόμπους τα δώδεκα ευαγγέλια. Τότε! Την εποχή της μη με λησμόνει ηλικίας. Την εποχή που νομίζαμε ότι ο ενεστώτας ήταν ένας χρόνος διαρκείας.
ΑΠΟ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ να κάνουμε στο έχουμε(;) να κάνουμε ή και στο είχαμε να κάνουμε. Από τον Ενεστώτα στον Αόριστο. Πόσο κοντινή είναι κάποιες στιγμές η απόσταση!
ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ σε ενεστώτα χρόνο το θείο δράμα. Θα μας το θυμίσει απόψε γι’ άλλη μια χρονιά το “Σήμερον κρεμάται επί ξύλου”. Ωστόσο μου το θύμισε και ο Ηλίας Σταματάκης με τη μαντινάδα που μου έστειλε από χθες!
ΜΠΡΟΣ ΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ μας τον σταυρό ένα κερί φωτίζει/ θωρεί το δράμα του Θεού λειώνει κι όλο δακρύζει. Το “Σήμερον κρεμάται” στην εικόνα ενός κεριού. Ή μήπως στο κερί μιας εικόνας το θείο δράμα.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ωστόσο τρέχουν. Κάποιοι τα προλαβαίνουν. Κάποιους τους προλαβαίνουν.
ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ του ΠΑΣΟΚ σε αναστάσιμη πορεία διαρκείας. Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στον δρόμο του Γολγοθά που φαίνεται ατέλειωτος. Τι τέξεται η επιούσα; Για την ώρα τι τέξεται η επόμενη μεταπασχαλινή δημοσκόπηση; Θα εκτιναχτεί το άνοιγμα της ψαλίδας, σε διψήφιο νούμερο; Τι αγωνία κι αυτή μεγάλοβδομαδιάτικα, Θεέ μου!
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ υπαρχει και η σύνταξη του παππού και της γιαγιάς! Πού να φτάσει ο μισθός του μπαμπά και της μαμάς για όλους μας; Ένα ερωτηματικό κι ένα θαυμαστικό τα σημεία στίξης στο δράμα της ανεργίας των νέων. Ζητούνται κόμματα... Είδη προς εξαφάνιση οι τελείες και οι παύλες.
ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ και θα μας ζητούσε ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ να τελέσουμε δοξολογία επί τη αφίξει του για να του ψάλλουμε το πολυχρόνιον. Σαν τέως βασιλέας ημών. Πώς δηλαδή ψάλλουμε την φήμη των πρώην μητροπολιτών;
ΤΙ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τεως, αλλά έκπτωτος; Εγώ πάντως “τέως βασιλιά” άκουσα να τον ανεβάζουν, τέως βασιλιά άκουσα να τον κατεβάζουν τον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ.
ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ που κυνηγούσαν τον Χριστό οι Εβραίοι, βρισκόταν μακριά από την πόλη. Για να αποφύγει τους άνομους, που ήθελαν να τον καταδικάσουν, περιπλανιόταν ώρες ατέλειωτες. Κατάκοπος όπως ήταν ζητούσε να βρει κάποιο μέρος για ν’ ακουμπήσει και να ξεκουραστεί. Τότε είδε μπροστά του ένα πανύψηλο κυπαρίσσι κι έτρεξε προς τα εκεί. Το καλό δέντρο με προθυμία δέχτηκε τον Κύριο, του πρόσφερε τη δροσιστική του σκιά και τον άφησε ν’ ακουμπήσει και να ξεκουραστεί στον κορμό του. Η ευλογία του Χριστού συνοδεύει από τότε όλα τα κυπαρίσσια και γι’ αυτό τον λόγο ευωδιάζουν. Απο το βιβλίο του Βασίλη Χαρωνίτη “Θρύλοι και παραδόσεις για τη Μεγαλοβδομάδα και τη Λαμπρή”.
... “Απόψε/ θέλω να περπατήσω μαζί Σου/ στο τεντωμένο σκοινί της λογικής και της τρέλας/ γιατί η ελπίδα έμαθα/ έχει το χρώμα των ματιών Σου/ κι η ομορφιά το χρώμα της φωνής Σου/ και η αλήθεια/ είναι ένα ρόδι που σπάει σε χίλιες αλήθειες/ έτσι καθώς το χαμόγελό Σου/ γίνεται μια έκρηξη αναστάσιμου φωτός”...
Απόσπασμα από ποίημα του Αντώνη Δελώνη
(Ποιητική συλλογή “Σημειώσεις για έναν Κύριο”).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Ο Χριστός... εχάθη

Μεγάλη Τετάρτη! Ο Χριστός εχάθη...
Ετσι όπως κάθε Μεγάλη Τετάρτη! Κι αυτό το παραπάνω απόφθεγμα, επίκαιρο όσο ποτέ...
Μεγάλη Τετάρτη για τους όπου γης ορθόδοξους!
Στην Ιταλία "ανέστησαν" προ ημερών...
Ο Πάπας απ' το μπαλκόνι σήκωσε τα χέρια, ευλόγησε τον κόσμο και φέτος, έκανε -μέρες χρονιάρες- έκκληση για ειρήνη στον κόσμο...
...Η Λ' Ακουίλα, κάποια χιλιόμετρα πιο πέρα θρηνεί ακόμη τους νεκρούς της! Αρχισαν κι εκεί τις έρευνες, να βρούνε τους αίτιους ανάμεσα στις κατασκευαστικές εταιρείες που... παρέλειψαν να χρησιμοποιήσουν αρκετό σίδερο στα μπετά όπως θα 'πρεπε να κάνουν κι όπως ο νόμος ορίζει, κι έτσι συνέτειναν στην καταστροφή, στο θάνατο, υπεύθυνοι(!) για τον πόνο εκείνων που έμειναν πίσω...
...Συσσωρευμένος ο πόνος μα αντάμα κι η ελπίδα!
Ρέον το δάκρυ, μοιάζει παράταιρο ανάμεσα στα γέλια στις χαρές άλλων που γλεντούν παραδίπλα...
...Kι έπειτα είναι ο 19χρονος Μιχάλης Π. που σκότωσε, που ακόμη κτυπά κατάστηθα όλους μας! Θύτης αυτός όσο και θύμα!
...Κι είμαστε εμείς που προσπαθούμε να επεξηγήσουμε τα φαινόμενα εως ότου πάψει κι αυτό το τραγικό γεγονός ν' απασχολεί την καθημερινότητά μας, περιμένοντας πλέον με βεβαιότητα κάτι επόμενο το ίδιο ή ίσως και περισσότερο τραγικό, που δεν θ' αργήσει!
...Μεγάλη Τετάρτη, ο Χριστός εχάθη...
Αύριο θα τον βρούν, μεθαύριο θα τον σταυρώσουν, κι εμείς όλοι ανάμεσα στα τετελεσμένα και στα επερχόμενα συνεχίζουμε να ζούμε όπως ο καθένας τάσσεται, όπως πιστεύει, με τα δικά του ο καθένας μέτρα, τις δικές του σκέψεις, θεωρίες!
...Κάποιοι μας περιμένουμε και πάλι ν' αναστηθεί...
Κι ως τότε ελπίζουμε...
Κι ευτυχώς, έχουμε να ελπίζουμε!
Νεκτάριος Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ο Χριστός εκρύφθη. Μεγάλη Τετάρτη, ο Χριστος εχάθη. Μεγάλη Πέμπτη ο Χριστός ευρέθη. Ενα μεγάλο μέρος του θείου δράματος σε δεύτερους αόριστους. Οι πρώτοι δεύτεροι αόριστοι που συνάντησα στη ζωή μου στα χρόνια της παιδικής αθωότητας.
ΓΙΑΝΤΑ ΤΟΝΕ σταυρωσανε τον Αρχοντα του κόσμου/ απού ‘χε μέλι στη λαλιά και τ’ άρωμα του δυόσμου! Από τον Ηλία Σταματάκη η μαντινάδα. Σαν πρόκληση - πρόσκληση για τις όποιες απαντήσεις.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ νομοθετει η Δικαιοσύνη πολιτεύεται και η Βουλή δικάζει. Πλήρης διάκριση των εξουσιών. Βέβαια αλλιώς τα είχε πει ο Μοντεσκιέ αλλά κανένα πρόβλημα. Το θέμα είναι να γίνεται η δουλειά στο δημοκρατικό, ο Θεός να το κάνει, πολίτευμα.
ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ στην Αντιπολιτευση. Είναι κι αυτός ένας τρόπος διακυβέρνησης της χώρας, δεν λέω. Μη διακυβέρνησης της χώρας ήθελα να πω.
ΕΝΤΑΞΕΙ, ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΡΩΤΑ, ποιους θα βάλει στο ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές, να μην τον συμβουλεύεται, αλλά και να μην τον ενημερώνει; Μόνο για να τραβά το κάρο στη Βουλή τον έχει τον Ευάγγελο ο Γιώργος; Από φιλοβαγγελοβενιζελικό αναγνώστη της στήλης τα ρητορικά ερωτήματα.
ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΠΑΕΙ το πράμα, περίπατο φαίνεται ότι θα κάνει στις βουλευτικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές, το ΠΑΣΟΚ. Κι αν στραβώσει; Πολύ θέλει να στραβώσει; Απιαστα πουλιά χίλια στον παρά.
ΤΩΝ ΦΡΟΝΙΜΩΝ τα παιδια πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Εχουν αρχίσει να σκέφτονται διάφορα σενάρια διαχείρισης της ήττας στη Νέα Δημοκρατία, λέει.
ΕΓΩ, ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ του θα είχα παραιτηθεί, λέει ο ένας. Κι εγώ αν ήμουν στην θέση του θα είχα παραιτηθεί, λέει ο άλλος. Κι εγώ αν ήμουν στην θέση του θα είχα παραιτηθεί λέει και ο παράλλος. Τί λέει ο ίδιος ο Παυλίδης; Κι εγώ αν ήμουν στη θέση τους θα είχα επίσης παραιτηθεί. Επιμύθιο. Αν ζούσε ο παππούς μου και αν είχε καρούλια θα ήτανε πατίνι.
ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΨΗ του σπαθιού την τρομερή/ σε γνωρίζω από την όψη/ που με βια μετράει τη γη. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ο,τι θέλει ο καθένας, θέλει να πει, αυτό θέλει. Αμάν πια μ’ αυτές τις αναλύσεις.
ΕΝΤΑΞΕΙ, ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕΣ, γείτονα, ότι η ΑΕΚΑΡΑ μας δεν νίκησε τον Αρη για το πρωτάθλημα, γιατί κράτησε τις δυνάμεις της για τα πλέι οφ. Ικανό σε είχα, πάντως, να μου το έλεγες.
ΚΑΠΟΤΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ενώ βρισκόταν κοντά σ’ ένα κοπάδι γίδια, φάνηκαν πολύ κοντά οι διώκτες του και δεν προλάβαινε να φύγει για να βρει άλλο μέρος και να κρυφτεί. Ζήτησε τότε βοήθεια από τα κατσίκια αλλά εκεινα την αρνήθηκαν κατηγορηματικά. Σκόρπισαν μάλιστα στα πλάγια και σήκωσαν ψηλά τις ουρές τους να δουν οι Εβραίοι ότι ο Χριστός ήταν εκεί κι έτσι να τον συλλάβουν. Ο Κύριος, βέβαια, μπόρεσε τότε και σώθηκε, μα τα κατσίκια σημαδεύτηκαν οριστικά. Συνέχεια σκορπίζουν και πάντα έχουν σηκωμένη την ουρά τους, ως τιμωρία για την κακή τους συμπεριφορά απέναντι στο Χριστό. Από το βιβλιο του Βασίλη Χαρωνίτη “Θρύλοι και παραδόσεις για τη Μεγαλοβδομάδα και τη Λαμπρή”.
... “Πράματα νέα δεν έλεγες κι ούτε, με λόγια νέα, παλιά./ Από πολλούς κι από καιρούς όλα ήταν ειπωμένα./ Μα είχες τη δύναμη ν’ ακούς των ουρανών τη σιγαλιά/ κι όλα για σένα (κι άψυχα κι ανθρώποι) διάφανα γιαλιά/ και διάφαν’ η καρδιά του Θεού για σένα - και για μένα!/ Κανείς (και πλήθη και σοφοί και μαθητάδες και γονιοί) δεν ξάνοιγε το σπαραγμό στα θάματά σου πίσω./ Κι αν πρόσμενες τον λυτρωμό σου από την άδικη θανή,/ εγώ μονάχα το ’νιωσα, που ήμουνα λάσπη και κοινή./ Πόσο, Χριστέ, ‘σουν άνθρωπος! Και γω θα σ’ αναστήσω!”.
Από το ποίημα “Η Μαγδαληνή” του Κώστα Βάρναλη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail: kakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Στο μονοπάτι της ποίησης

“Ημέρα ποίησης ας είναι η αντίληψη πως το συμφέρον το ατομικό περνά μέσα απ’ το γενικό συμφέρον”. Η κατακλείδα περίοδος του χαιρετισμού που έκανε ο και γνωστός τοις πάσι γιατρός - πνευμονολόγος, χανιώτης ποιητής Γρηγόρης Γεωργουδάκης, μετά την παρουσίαση του έργου του από τον φιλόλογο Κώστα Μουτζούρη, στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων του Νομού μας, στο Πνευματικό Κέντρο, στις 21 Μαρτίου, Ημέρα της Ποίησης, γι’ αυτόν, για τον Λεωνίδα Κακάρογλου και την Ελένη Μαρινάκη.
Απ’ τον ποιητικό αυτόν χαιρετισμό, που εντυπωσίασε όπως και τα ποιήματά του, εξάλλου, τα οποία απήγγειλε η κόρη του, Δήμητρα με ξεχωριστό τρόπο και κάποιες ακόμα περίοδοι.
“Στο μονοπάτι της ποίησης; Εσείς στο δρόμο της ποίησης, που έρχεται να ντύσει, με φτερά τον πόνο, τα παλλόμενα συναισθήματα, να ενσαρκώσει τις αισθήσεις, να τεκμηριώσει, να πραγματώσει, μαζί με τις άλλες επιστήμες και τέχνες, το στάτους κβο και κβο βάντις του ανθρώπου. Ανοίγει λοιπόν τις πύλες της ερημίας με τραγούδι ή κλάμα, με χρώματα, φως ή με το μονότονο πένθιμο ξύλινο σήμαντρο και την αχλύ της άμμου, του σύννεφου. Στις χαραμάδες της μοναξιάς, στις ακροχιονίδες του λευκού μυστηρίου, η ποίηση αναβλύζει, εκπνέεται”.
Με την ευχή να οδηγούνται καθημερινά τα βήματά μας στο μονοπάτι της ποίησης, που δεν γιορτάζει μόνο στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας.

Φίλοι φυλακισμένων

“Φίλοι φυλακισμένων” είναι ο τίτλος του περιοδικού που εκδίδει ο Σύλλογος Συμπαραστάσεως Κρατουμένων “Ο Ονήσιμος”, ένας σύλλογος που δίνει βοηθήματα και καλύπτει ανάγκες κρατουμένων και των οικογενειών τους, φροντίζει για αποφυλάκιση ατόμων με αυστηρά κριτήρια, παρέχει φιλοξενία σε ξενδοχείο για λίγο καιρό μετά την αποφυλάκιση όσων έχουν πρόβλημα στέγης, ενισχύει οικονομικά τα φιλόπτωχα ταμεία των Κοινωνικών Υπηρεσιών των Φυλακών, παρέχει δωρεάν νομική κάλυψη σε άπορους κρατούμενους, ενισχύει τις βιβλιοθήκες των φυλακών με καλό λογοτεχνικό χριστιανικό βιβλίο, φροντίζει για την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφυλακισθέντων και την ψυχολογική τους στήριξη και στοχεύει στη λειτουργία ξενώνα φιλοξενίας αποφυλακισμένων. Είχε ξαναπέσει παλιότερα στα χέρια μου ένα άλλο τεύχος του μικρού το δέμας πλην όμως γεμάτου από κείμενα αγάπης αυτού περιοδικού και είχα ξαναγράψει. Επανέρχομαι ωστόσο για να θυμίσω την φράση που υπάρχει σαν προμετωπίδα στο εξώφυλλό του.
“Η αγάπη αναζητεί πάντα έναν τρόπο και η αδιαφορία βρίσκει πάντα μια δικαιολογία”, λέει. Δίπλα στη φράση “εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με”, του Χριστού. Ευτυχώς πάντα υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν μόνο να αναγιγνώσκουν αλλά και να κάνουν βήματα αγάπης.

Ενα μάθημα απ’ τις αγριόχηνες

“Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί οι αποδηματικές χήνες, πετάνε σε σχηματισμό V; Οπως με τα περισσότερα ζώα και τη συμπεριφορά τους, η Φύση έχει κάποιο καλό λόγο που το έχει βάλει στο ένστικτό τους. Οταν η κάθε χήνα χτυπά τα φτερά της, δημιουργεί ένα ανοδικό ρεύμα για τη χήνα που ακολουθεί .
Στο σχηματισμό V, όλο το σμήνος προσθέτει τουλάχιστον 71% περισσότερη πτητική εμβέλεια από το αν πετούσαν το καθένα από μόνο του. Αν μια αγριόχηνα ξεφύγει από τον σχηματισμό, ξαφνικά αισθάνεται τη δυσκολία και την αντίσταση στην προσπάθεια να πετάξει μόνη της και πολύ γρήγορα επιστρέφει στον σχηματισμό μαζί με τις άλλες. Οπως και οι αγριόχηνες έτσι και οι άνθρωποι που μοιράζονται μια κοινή κατεύθυνση και ένα ομαδικό πνεύμα με τους γύρω τους μπορούν να φτάσουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα εκεί που πηγαίνουν αντίθετα με εκέινους που προσπαθούν να τα καταφέρουν μόνοι τους. Οταν μια αγριόχηνα κουραστεί, πάει στο πίσω μέρος του σχηματισμού και μια άλλη αγριόχηνα παίρνει την μπροστινή θέση. Αν οι άνθρωποι είχαν τόση λογική όσο και οι αγριόχηνες, θα συνειδητοποιούσαν πως τελικά η επιτυχια τους εξαρτάται από την συνεργασία τους σαν ομάδα, κάνοντας ο καθένας με τη σειρά του τις δύσκολες δουλειές και αναλαμβάνοντας την αρχηγία.
Οι αγριόχηνες που βρίσκονται στο πίσω μέρος του σχηματισμού φωνάζουν για να ενθαρρύνουν εκείνες που βρίσκονται μπροστά ώστε να αυξήσουν την ταχύτητά τους. Είναι σημαντικό οι “φωνές απ’ τα πίσω” να είναι ενθαρρυντικές.
Διαφορετικά είναι απλές φωνές και τίποτα άλλο. Οταν μια αγριόχηνα αρρωστήσει ή τραυματιστεί δύο άλλες αγριόχηνες αφήνουν το σχηματισμό και την ακολουθούν προς τα κάτω για να την βοηθήσουν και να την προστατέψουν. Παραμένουν με το άρρωστο μέλος του σμήνους μέχρι να μπορέσει να πετάξει ξανά ή να πεθάνει. Μετά ξαναπετάνε με ένα άλλο σμήνος που περνά ή προσπαθούν να προλάβουν το δικό τους. Μακάρι να είμαστε και εμείς τόσο θυσιαστικοί, ώστε να αξίζουμε τέτοιους φίλους, όταν το έχουμε ανάγκη...”
Μπορείς να μοιραστείς ελεύθερα αυτά τα σλάιντς με όποιους νομίζεις ότι θα τους αρέσουν”, αναγράφεται στο τέλος του ηλεκτρονικού μηνύματος που κυκλοφορεί ευρύτατα στο Διαδίκτυο. Σκέφτηκα ότι μέσω της στήλης μπορώ να μοιραστώ και το παραπάνω απόσπασμα μαζί σας. Χωρίς σχόλια, όπως και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.

Kakatsakis@sch. gr
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Από την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ Βηθανία κλαίει Μάρθα και Μαρία./ Λάζαρο τον αδελφό τους τον γλυκύ, τον γκαρδιακόν τους./ Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν και τον εμοιρολογούσαν./ Την ημέρα την Τετάρτη κίνησε ο Χριστός για να ‘ρθει... Σάββατο του Λαζάρου σήμερα, ο καιρός, ωστόσο, που λέγαμε από πόρτα σε πόρτα τα κάλαντρα της ημέρας κρατώντας στεφάνια με λουλούδια παρήλθε ανεπιστρεπτί.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ δεν πρέπει μόνο να φαίνεται τίμια, αλλά και να είναι τίμια. Δεν το ‘πε έτσι ο Ιούλιος Καίσαρας, το ξέρω. Ετσι όμως, έπρεπε να το έχει πει. Φαίνεται όμως ότι δεν τον ενδιέφερε το είναι αλλά το φαίνεσθαι. Τι κακό παράδειγμα, έδωσε στους επιγενομένους, αλήθεια!
ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΕΝ ΜΕΣΩ αναγνωσμάτων σκανδαλολογίας οδεύομεν προς τας ευρωεκλογάς. Ό,τι χειρότερο για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ό,τι καλύτερο για το ΠΑΣΟΚ.
ΜΟΝΑΧΗ ΤΖΗ το πελέκα η γαϊδούρα το σωμάρι/ γή στενό τζη, γή μακρύ τζη μοναχή τζη θα το βάλει. Ε, όχι και ξεκάρφωτη η μαντινάδα αυτή, όχι και ξεκάρφωτη!
ΚΑΙ ΟΜΩΣ! Η Νέα Δημοκρατία, όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις προηγείται με 8% του ΠΑΣΟΚ στην πρόθεση ψήφου. Και βεβαίως ούτε λόγος τίθεται περί αυτοδυναμίας. Στο τσεπάκι έχει τουλάχιστον 155 έδρες! Όνειρο εαρινής νυκτός, καλά το καταλάβατε!
ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΔΕΣ τους γάλλους και τους γερμανούς αυτοκινητοβιομήχανους και τους εδώ φουκαριάρηδες εισαγωγείς συνεργάτες τους. Των κατωμερίτων, των ανέργων, των ημιαπασχολούμενων και των μισθωτών των 500-700 ευρώ, δηλαδή, παραΰστερα. Εάν και εφόσον και αμάν αμάν.
ΚΑΘΕ ΑΓΙΟΥ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ, της Αγίας Γης, ωστόσο, μόνο μία ώρα και πολλή της! Βουνό είναι το δίκιο σου γερω - δάσκαλε, που αναρωτιέσαι πότε θα αρχίσει η ώρα ευθύνης για όλους μας!
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΥΠΕΣ, οι αετοί, οι καναβοί; Πού είναι οι σουσουράδες, οι ατζοκόλοι, τα ζιγαρδέλια, τα τσιτσιριδάκια, οι μυγιοχάφτες, οι πέρδικες, τα χελιδόνια, οι γλάροι, οι σπουργίτες, οι νυχτερίδες, οι κουκουβάγιες, οι ουρανίτες; Πού είναι οι κολισαύρες, οι βορθακοί, οι αρκάλοι, οι σκαντζόχοιροι, οι καλογιαννούδες; Πες μου να σου πω πού είναι όλα τούτα τα ζούδια, τα ερπετά και τα πετούμενα, Δάσκαλε Γιώργη Μανουσέλη! Να ‘σαι καλά που επιμένεις να μιλάς στα γραφτά σου για την καταστροφη του περιβάλλοντος.
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ τον φιλόσοφο Σπεύσιππο, που ήταν βαριά άρρωστος ένας φίλος του και σαν τον είδε σε κακή κατάσταση του είπε: “Αντί να υποφέρεις τόσο πολύ, δεν θα ήταν καλύτερο να έθετες τέρμα στη ζωή σου;” Ο Σπεύσιππος του απάντησε: “Κάθε άλλο! Όσοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και να λένε σε κάθε περίσταση, οφείλουν να ζουν. Μάλλον λοιπόν εσύ θα ‘πρεπε να πεθάνεις, γιατί βλέπω ότι δεν ξέρεις, ούτε το ένα ούτε το άλλο”.
... “Δεν θα μπορέσουμε ποτέ ν’ αποθέσουμε τη σφραγίδα μας/ στον κορμό ενός κύματος του Αιγαίου/ μήτε να διασκεδάσουμε τον θρήνο της τρυγόνας/ μήτε να αιχμαλωτίσουμε τα ψιθυρίσματα της νύχτας/ μήτε να λοιδορήσουμε τα βελάσματα των προβάτων/ μήτε να υιοθετήσουμε τα βάσανα της φλαμουριάς./ Το μόνο που - ίσως - πετύχουμε κάποτε,/ είναι να διασπάσουμε τα χρώματα του κυκλάμινου,/ έτσι που να εξαλειφθούν οι ρυτίδες στον ήλιο/ ...”.
Από το ποίημα “Το μόνο - ίσως - κάποτε”
του Κώστα Θεοφάνους
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Κακατσάκης

e-mail:kakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
MEΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ σήμερα στην Λ’ Ακουίλα της Ιταλίας. Δίχως την προσδοκία της Ανάστασης. Για εκατοντάδες οικογένειες που θρηνούν τους νεκρούς του Εγκέλαδου.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και στην Ελευσίνα. Θρήνος για τον 28χρονο φοιτητή, ένα ακόμα θύμα του σεισμού που ισοπέδωσε την Λ’ Ακουίλα. Η “ζωή εν τάφω” κι εδώ, δίχως “Χριστός Ανέστη”.
ΕΔΩ ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ η Λ’ Ακούιλα. Εδώ ήταν κάποτε μια παιδική χαρά. Εδώ κατοικοέδρευε κάποτε η ζωή. Τώρα ερείπια επί ερειπίων. Μέσα στα σαλόνια των σπιτιών μας τα “κατορθώματα” του Εγκέλαδου.
Ο ΣΙΛΒΙΟ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ κάνει μαύρο χιούμορ. Πόσο εύκολα μπορεί, αλήθεια, κανείς να παίζει με τον πόνο την άλλων! Ο ξένος πόνος χάχαρα, που λένε και στο χωριό μου, λοιπόν;
ΕΠΛΕΚΑ ΜΕΧΡΙ να ‘ρθουν να με πάρουν. Τα λόγια της υπέργηρης Ιταλίδας που ανασύρθηκε από τα ερείπια της Λ’ Ακουίλα ύστερα από 40 ώρες. Μια φράση που θα μπορούσε να είναι ο ορισμός της ζωής. Της ζωής που συνεχίζεται δίπλα στο θάνατο, χέρι χέρι με τον θάνατο.
ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ μαφιόζων ή Ελλάς Ελλήνων Συμμοριτών; Προφανώς το πρώτο που υποστήριξε μιλώντας περί ακτοπλοϊκών εταιρειών και άγονων γραμμών ο Αριστοτέλης Παυλίδης και όχι το δεύτερο που υποστήριξε ο εφοπλιστής Φώτης Μανούσης μιλώντας για το ίδιο θέμα. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο “τίτλος” του “συμμορίτη” έχει αποδοθεί σε άλλους.
ΑΘΩΟΣ Ο ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ! Αυτό ήταν σίγουρο σε πρώτη φάση. Το ζητούμενο, αν θα ήταν μόνο με τις ψήφους των 7 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας. Σε δεύτερη φάση όμως;
ΔΙΥΛΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΩΝΩΠΑ και καταπίνουν την κάμηλον. Δεν αποδίδει, όπως νόμισα στην αρχή, την ουσία της... παυλίδειας κατάστασης η φράση αυτή. Ε, όχι και κώνωψ ο πρώην Υπουργός Αιγαίου που κατηγορείται από τον Μανούση!
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Εντάξει, το ακούσαμε. Μας λέτε, όλοι ανεξαιρέτως πώς δεν είστε όλοι ίδιοι. Κάντε κάτι και για να το πιστέψουμε, ωστόσο.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΕΚ ή ΑΕΚ εναντίον Ολυμπιακού, αν προτιμάτε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Μια απ’ τα ίδια. Τί περιμένατε, δηλαδή, να δείτε τον Αστέρα Τρίπολης εναντίον του Πανσερραϊκού; Εδώ είναι Ελλάδα, δεν είναι Αγγλία.
ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ που έδειξαν χαράζοντάς τον, οι αγρότες του Νησιού μας με τον αγώνα τους! Κρήτη ενωμένη ποτέ νικημένη! Με αφορμή την πρωτοβουλία που ανέλαβαν ήδη τα Επιμελητήρια των τεσσάρων νομών της Κρήτης για την προβολή των κρητικών προϊόντων και του κρητικού πολιτισμού, το σύνθημα.
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΝΑΣ ΖΗΤΙΑΝΟΣ που τον έλεγαν Λεύκιο, ζήτησε από τον Μέγα Αλέξανδρο ελεημοσύνη κι εκείνος του είπε ότι του χάριζει μια ολόκληρη πόλη. Ο φτωχός άνθρωπος νόμισε πως αστειευόταν, ο Αλέξανδρος όμως του είπε: “Μη σκέφτεσαι ποιος είσαι εσύ που ζήτησες, αλλά ποιος είναι αυτός που σου δίνει”.
“... Το κρύο αίμα αρχίζει να ζεσταίνεται/ Ετοιμο να πιάσει την οικουμένη/ Στους αρμούς ρέει μακαριότητα/ Δεν ανοίγω τα μάτια/ Να μη χαθεί/ Δεν αντέχω την απόγνωση/ Χαλάλι στην ηγεμονία του Σύντομου”.
Από το ποίημα της Στέλλας Αρκάδη
“Η ηγεμονία μιας σύντομης γιορτής”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Κακατσάκης

e-mail:kakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ τα χελιδόνια! Ο χειμώνας της άνοιξης τελείωσε. Η άνοιξη της άνοιξης επιτέλους αρχίζει!
ΚΑΙ ΙΔΙΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΜΑΣ, στα σαλόνια των σπιτιών μας, οι εικόνες του θανάτου, της φρίκης και της καταστροφής που δημιούργησε ο Εγκέλαδος, ο απαίσιος θεός που κατοικοεδρεύει στα έγκατα της γης. Πόσο κοντά μας είναι αλήθεια η Λ’ Ακουίλα!
ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ και για την οικογένεια του Έλληνα φοιτητή που ανασύρθηκε νεκρός απ’ τα ερείπια της Λ’ Ακουίλα. Μεγάλη Εβδομάδα δίχως ανάσταση, ύστερα από τον θάνατο της ελπίδας.
ΕΥΘΕΩΣ ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ πλαγίως ωστόσο, οι απαντήσεις στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Απ’ τους δημοσιογράφους και τους σεισμολόγους αντίστοιχα. Δικαιολογούνται οι δεύτεροι. Δεν είναι δα και εκπρόσωποι Τύπου του Εγκέλαδου! Αλλά και αν ήταν σιγά που θα τους αποκάλυπτε τον αν λογαριάζει να ταρακανουνήσει την Ελλάδα!
ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ, δεν ανεξαρτητοποιούμαι! Σαφές, σαφέστατο το μήνυμα που έστειλε στο Μέγαρο Μαξίμου ο Αριστοτέλης Παυλίδης. Σιγά που θα δεχόταν να παίξει τον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου. Δεν σφάξανε!
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ταχυδρόμου στον αδελφό του μετανάστη. Ο ανιψός του θείου αργότερα.
ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΟΝ Καρατζαφέρη. Το τελευταίο σουξέ του Παναγιώτη Ψωμιάδη. Ακόμα και στον Αδη με τον Ψωμιάδη. Το τελευταίο σουξέ του Γιώργου Καρατζαφέρη;
ΟΤΑΝ ΣΕ ΗΘΕΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ήθελες, τώρα που με θέλεις δεν σε θέλω. Κάποιοι λένε ότι αυτή θα είναι κάποια στιγμή η απάντηση του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ. Όλα, όπως λένε πάλι οι κάποιοι, εδώ κάποτε πληρώνονται.
ΟΛΑ ΤΑ ‘ΧΕ η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε. Αν υποθέσουμε ότι το κουνούπι - τίγρης που εμφανίστηκε στον Προμαχώνα Σερρών είναι ο φερετζές, σε ισχύ η παροιμία. Εκ των ων ουκ άνευ ότι Μαριωρή είναι η Ελλάδα.
ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ κρίση δεν θα βγούμε όταν περάσει η διεθνής οικονομική κρίση, ούτε όταν αναλάβει η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ν’ αγιάσει (ο λόγος το λέει) το στόμα του Βαγγέλη Βενιζέλου που το είπε. Σε μια εποχή που κάποιοι άλλοι στο ΠΑΣΟΚ θέλουν την εξουσία για την εξουσία.
Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΚΡΥΦΟΥ σχολειού αναβίωσε. Εν κρυπτώ και παραβύστω η συνάντηση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Μπάρακ Ομπάμα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Δια τον φόβον των Τούρκων. Όπως τότε...
ΜΕΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ πεταχτά τριγυρνώ/ τριγυρνώ και τραγουδώ/ παγκόσμια οικονομική κρίση/ είσαι εδώ; Παίρνω το μπαστούνι μου/ και σας κυνηγώ! η απάντησή της αυθωρεί και παραχρήμα. Κι εγώ που νόμιζα πως είχε διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.
ΟΤΑΝ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ Μιθριδάτης ηττήθηκε έπεσε σε μαύρη απελπισία και κάθισε περίλυπος κάτω από ένα δέντρο. Ξαφνικά όμως τα μάτια του έπεσαν πάνω σ’ ένα μυρμήγκι που κουβαλούσε ένα σπυρί στάρι, αρκετά μεγαλύτερο απ’ το σώμα του και προσπαθούσε ν’ ανεβεί στο δέντρο. Ανέβαινε κι έπεφτε, χωρίς όμως να εγκαταλείπει την προσπάθειά του. Ο Μιθριδάτης είπε: “Το μυρμήγκι δεν αποθαρρύνεται από τις αποτυχίες του και συνεχίζει την προσπάθεια. Γιατί εγώ ν’ απελπιστώ;” Η σκέψη αυτή στάθηκε αφορμή να ανασυγκροτήσει τον στρατό του και να νικήσει τους Ρωμαίους.
“Κλέβεις ανύποπτες στιγμές/ για να τις κάνεις ποιήματα,/ εσύ, ένας ένστολος εν υπηρεσία!/ Γέρνουν οι τοίχοι,/ σ’ ελέγχουν κάθε νύχτα,/ σε υποπτεύονται/ γιατί έσκυψες στον δρόμο/ ή γιατί βρήκες κάτι/ και το έβαλες στην τσέπη σου./ Ήξερες να κλέβεις τα κλεμμένα”...
Από το ποίημα “Εν ώρα υπηρεσίας” του Θοδωρή Βοριά
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ
email:kakatsakis@sch.gr

Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Eυθύβολα και μη...

Χάλια μέσα κι έξω...

Kαι για όσους δεν το πληροφορηθήκατε ο... πρόεδρος της Ελλάδος -της ελληνικής Δημοκρατίας- είναι ο... Κ. Καραμανλής και όχι ο Κ. Παπούλιας!
Κι αυτό είναι γκαραντί και καρατσεκαρισμένο αφού ακόμη και ο ίδιος ο αμερικανός πρόεδρος έτσι προσφώνησε τον Κ. Καραμανλή κατά τη σύντομη συνάντησή τους!
Αυτό από μόνο του εγείρει μια σειρά από θέματα προς συζήτησιν αλλά και μια σειρά διαπιστώσεων από τις οποίες θα αναλωθώ σε μια-δυο μόνον!
Και λέω αναλωθώ, γιατί έτσι όπως έχουμε γίνει ακόμη και θέματα που κάποτε θα μπορούσαν να εξεγείρουν κόσμο και κοσμάκη πλέον περνιούνται στο... ντούκου!
Διαπίστωση α΄: Πιθανόν στα αφτιά του αμερικανού προέδρου να έφτασε το "νέο-φήμη" ότι ο έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε κουρασμένος επομένως θα νόμισε ότι... όντας κουρασμένος, έκατσε σπίτι του στο Greece και αντ' αυτού ο άνθρωπος με τον οποίον συναντήθηκε ήταν ο έλληνας πρόεδρος!
Τουλάχιστον αποκαρδιωτικό και λυπηρό το γεγονός ότι σε μια τέτοιου είδους συνάντηση, ο ίδιος ο αμερικανός πρόεδρος δεν γνωρίζει ποιον έλληνα έχει απέναντί του! Κι επιπλέον πιο αποκαρδιωτικό είναι η διαπίστωση ότι όσο κι αν οι δικοί μας διατείνονται για τις άριστες σχέσεις με το USA, τα αμερικανάκια στην πραγματικότητα δεν μας γνωρίζουν ούτε στην όψη ούτε κατ' όνομα!
Ο πρωθυπουργός μας βέβαια το βιολί βιολάκι του!
Συνεχίζει να... νομίζει ότι όλα πήγαν καλά κατά τη συνάντηση του με τον Ομπάμα έστω και αν ακόμη κι η έκφραση του προσώπου του δήλωνε ότι ούτε ο ίδιος πίστευε αυτό που έλεγε!
Διαπίστωση β΄: Ο Μπαράκ Ομπάμα απεκάλεσε τα Σκόπια "Μακεδονία" -για όσους από εμάς ενδιαφερόμαστε ακόμα για το ζήτημα- αλλά ούτε αυτό μας νοιάζει αφού δεν ένοιαξε την ελληνική αποστολή! Και τί να πούνε δηλαδή; Τουμπεκάκι... Για εκείνους σύμφωνα με τις δηλώσεις τους όλα είναι και πάνε καλά!
Ερώτημα α΄: Βρε μπάς και δουλευόμαστε όλοι μαζί και δεν το 'χουμε πάρει χαμπάρι;
Ερώτημα β΄: Μπας και ο πρωθυπουργός έχει όντως κουραστεί και μαζί με αυτόν κι όλοι οι υπόλοιποι, που όπως πλέον δείχνουν τα γεγονότα δεν έχουν δύναμη να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα;
Πάντως, όπως και να 'χουν τα πράγματα, το μόνο σίγουρο είναι ότι και έξω τα πάμε πιο χάλια από τα χάλια που 'χουμε εδώ μέσα...
Νεκτάριος Κακατσάκης
τυπώστε αυτό το άρθρο

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΥΓΕΙΑΝ ΕΧΩ και υγείαν ποθώ και δια εσάς! Ημέρα της Υγείας σήμερα. Αν δεν το ξέρατε, να το μάθετε. Κι εγώ δεν το ‘ξερα και το ‘δα στον Ημεροδείκτη.
ΤΟ ΠΑΝ ΕΙΝΑΙ η υγεία σού λένε και εσύ το επαναλαμβάνεις. Είναι όμως το παν; Ακρας υγείας έχαιραν και οι άλλοι στον “Τιτανικό”, δεν είχαν όμως τύχη και τα ξέρετε τα ξέτελά τους. Υγεία και τύχη, λοιπόν να ‘χουμε! Α, και ψιλούς παράδες!
ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ “σεμνά και ταπεινά” των δύο πρώτων κωστακαραμανλικών χρόνων και ύστερα από το πέρασμα των βατοπαι(ε)δινών στενών και διάφορες άλλες ομολογημένες περιηγήσεις η Κυβέρνηση έφτασε σε μια αριστοτέλεια κατάσταση. Τί έχει να φοβηθεί αλήθεια ο βρεγμένος μέχρι το κόκκαλο απ’ τη βροχή;
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ Παυλίδη φταίει και το ΠΑΣΟΚ. Αυτό δα έλειπε να μην φταίει. Ακόμα και για την τουρκοκρατία φταίει άμα λάχει, σύμφωνα με την κυβερνητική λογική.
ΑΝΑΓΚΗ ΠΑΣΑ να επιστρέψει και μάλιστα μετά φανών και λαμπάδων ο άσωτος υιός. Μέχρι και τον μόσχον τον σιτευτόν είναι διατιθεμένοι να σφάξουν για χατήρι του. Ε, ρε γλέντια, που θα ‘λεγε και ο Καραγκιόζης, έτσι και γυρίσει πίσω στο μαντρί της Νέας Δημοκρατίας ο Πέτρος Τατούλης!
ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ μήνα θα κάνει για να πλύνει τα χέρια του. Οπως και να το δούμε δίκιο έχει. Δεν είναι μικρό πράγμα ν’ ανταλλάξεις χειραψία με τον Μπάρακ Ομπάμα!
ΛΕΩ ΕΓΩ! Αφού τόσο πολύ ο Ομπάμα έχει περί πολλού την Τουρκία γιατί δεν την εντάσσει στις Ηνωμένες Πολιτείες να ξεγνοιάσει κι η Ευρώπη. Ενα ακόμα αστέρι θα βάλει στην αμερικανική σημαία, σιγά το πράγμα!
ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ! Στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια το λέει ο φίλος μου ο γέρω-δάσκαλος. Αμέτη μουχαμέτη το ‘βαλε να αλλάξουν τα σχολικά εγχειρίδια για την ιστορία, λέει.
ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ συνεχώς από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση η ψαλίδα της διαφοράς μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Κι όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερες χρυσές δουλειές κάνουν οι ράφτες. Αλλο πράμα το πόσα πράσινα κουστούμια ράβουν.
ΩΣΠΟΥ Ν’ ΑΠΟΘΕΡΙΣΟΥΜΕ Βασίλη και Βασίλη κι απής αποθερίσαμε που σ’ είδα βρε κασίδη! Ποιός είπε ότι δεν ισχύει τη σήμερον ημέρα η παροιμία αυτή; Ισχύει και παραϊσχύει!
ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΟΥ, τα “πεταχτά” πολλοί ‘ναι που διαβάζουν/ με λίγα λόγια λες πολλά κι όλοι τους τα θαυμάζουν. Καλά το καταλάβατε, ο Ηλίας Σταματάκις μου την έστειλε, μέσω κινητού την μαντινάδα. Ούτε πλερωμένο να τον είχα. Ευχαριστώ, Ηλία!
Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ του Βυζαντίου Μαυρίκιος ρώτησε κάποτε δύο αξιωματούχους του κράτους, τον Κάλλιστο και τον Ιουστίνο: “Νομίζετε ότι μπορώ να πάρω απ’ τους υπηκόους μου χωρίς να λογαριάσω τους νόμους, τα χρήματα που χρειάζεται το κράτος; “Και βέβαια μπορείτε”, του απάντησε ο Κάλλιστος. “Εσένα Ιουστίνε ποια είναι η γνώμη σου;” ρώτησε ο αυτοκράτορας. “Η δική μου γνώμη είναι ότι μπορείτε να πάρετε τα λεφτά του Κάλλιστου αφού σας έδωσε το δικαίωμα να μη λογαριάσετε τους νόμους”, απάντησε εκείνος.
“... Βέβαιο θαύμα,/ γινωμένη ευχή, στέρια,/ σαν στα θεμέλια να τάξανε/ την κόρη του πρωτομάστορα./ Πότε εν Ταύροις η θυσία/ και πότε στην Αυλίδα ο βωμός,/ σε λάδι αγνό/ μετουσιώνονται στον ελαιώνα/ τα δάκρυα της Μαγδαληνής”...
Από το ποίημα “Ελλάδα” του Αντώνη Σαρρηγιάννη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ

Βαγγέλης Κακατσάκης

e-mail:kakakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ενα πανηγύρι χαράς

Κοσμοσυρροή παιδιών, γονέων, παππούδων και γιαγιάδων στο Κλειστό Γυμναστήριο Σούδας, την περασμένη Τετάρτη, 1 Απριλίου, όπου η Δημοτική Βιβλιοθήκη του δήμου Σούδας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου διοργάνωσε εκδήλωση για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Παραμυθιού, που για 4η συνεχή χρονιά προκήρυξε. Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η συμμετοχή στον εν λόγω Διαγωνισμό, καθώς έλαβαν μέρος σ' αυτόν 320 παιδιά από 22 σχολεία του Νομού με 136 παραμύθια! Εκδηλη η χαρά στα πρόσωπα του δημάρχου Σούδας Γιάννη Περάκη, του υπεύθυνου για τα θέματα πολιτισμού δημοτικού συμβούλου Διονύση Χατζηδάκη και της υπεύθυνης της Βιβλιοθήκης Αγγελικής Καπάνταη, γι' αυτό. Και βεβαίως στα πρόσωπα των μελών της Κρητικής Επιτροπής, του και συνεργάτη της εφημερίδας μας συμβούλου Μάθησης, Κυριάκου Βασιλομανωλάκη, της βιβλιοπώλιδος και εμψυχώτριας Παιδικών Παραμυθιών Νίκης Μαρκάκη και της φιλολόγου Μαρίας Βενιανάκη, παρά το επίπονο έργο που είχαν να επιτελέσουν. Πάνω απ' όλα ένα πανηγύρι χαράς ήταν η περί ης ο λόγος εκδήλωση που άρχισε, μετά τους σχετικούς χαιρετισμούς, με τη θεατρική παράσταση "Πινόκιο" από την θεατρική ομάδα "Ανιμα" και τέλειωσε με την απονομή βραβείων συμμετοχής και αναμνηστικών δώρων σε όλα τα παιδιά.

Είμαι ο κόσμος κι ο κόσμος είμαι εγώ

Ενα παιδί μπορεί να είναι όλος ο κόσμος, κι όλος ο κόσμος μπορεί να είναι ένα παιδι΄, όταν το παιδί διαβάζει, αυτό ήταν... σε περίληψη το φετινό μήνυμα της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα, (International Bordon Books for Young People - IBBY) στις 2 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Εξ Αιγύπτου το μήνυμα αυτό, καθώς εφέτος ήταν η σειρά του Αιγυπτιακού Τμήματος της ΙΒΒΥ να το ετοιμάσει. Η ελληνική έκδοση της σχετικής αφίσας (φωτ.) που κυκλοφόρησε, όπως κάθε χρόνο με ευθύνη του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Εγινε με την εικαστική επιμέλεια - προσαρμογή της Διατσέντας Παρίση, ενώ την απόδοση (από τα αγγλικά) του σχετικού μηνύματος την έκανε η Λότη Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου. Ολόκληρο το μήνυμα είναι το εξής:

Είμαι ο κόσμος κι ο κόσμος είμαι εγώ,
με τα βιβλία είμαι ό,τι επιθυμώ!
Λέξεις και εικόνες, μύθοι και ποιήματα,
στη Γη με περπατάνε δίχως βήματα.
Τη χώρα που 'χει το κρυμμένο θησαυρό
τα λυχνάρια, τα χαλιά τα μαγικά
τα τζίνια, τα φαντάσματα, τα ξωτικά
στης Σεχραζάντ τα παραμύθια θα τα βρω!

Με τις σελίδες του βιβλίου φτερουγίζω,
στο χώρο και στο χρόνο ταξιδεύω
κι ενώ απ' όπου είμαι δε σαλεύω,
φανταστικές στεριές και θάλασσες διασχίζω!

Κι όσο πιο πολύ διαβάζω,
τόσο νιώθω μια χαρά,
που ποτέ δεν την αλλάζω.
Βιβλίο μου είσαι τέλεια συντροφιά!

Σπύρου Θυμιανού αφιέρωμα στην Κρήτη

Ενα ακόμα αφιέρωμα στην Κρήτη από τον γνωστό συντ. δάσκαλο και εν ενεργεία δάσκαλο της φλογέρας Σπύρο Θυμιανό. Τον ακούω να τραγουδά το ριζίτικο "Εις των Σφακιών τις κορυφές" μα και τ' άλλα τραγούδια, ριζίτικα, νιοριζίτικα και τις μαντινάδες του σε συρτά και άλλα κομμάτια, με υπόστρωμα τους ήχους απ' το λαγούτο του Γιάννη Σαριδάκη, την κιθάρα του Μανώλη Τζανάκη και το τουμπερλέκι του Γιώργη Καριωτάκη, στο καινούργιο σιντί που κυκλοφόρησε πρόσφατα και που είχε την καλοσύνη να μου χαρίσει και η δωρική χαρακτηριστική φωνή του εισχωρεί στα τρίσβαθα της καρδιάς μου και ξυπνά μήνες. Ακούω ξεχωριστά την φλογέρα του κυρίως σ' ένα σιγανό πεντοζάλη και σε άλλα ορχηστικά κομμάτια και οι ήχοι της γίνονται μονοπάτια που με οδηγούν στις ρίζες πάνω στις οποίες σταυροδένονται οι μνήμες. Εκεί "κάτω από τον ίσκιο της Μαδάρας", για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο του πρώτου βιβλίου που έγραψε ο αξέχαστος, και συγχωριανός του (Βρύσες Αποκορώνου), συγγραφέας Νίκος Αγγελής. Εκ των ων ουκ άνευ ότι το σιντί αυτό, που έρχεται σαν συνέχεια ενός άλλου, που κυκλοφορήθηκε πριν από τρία χρόνια, το έβαλα κατευθείαν και δίχως δεύτερη σκέψη, στα "αγαπημένα" μου. Για να το ακούω ξανά και ξανά, προπάντων όταν στην πλήθουσα αγορά των μεταπρατών δημιουργείται η αίσθηση ότι πάμε κατά κρημνών...

e-mail: Kakatsakis@sch. gr
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Απο την ποιητικη συλλογη του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΠΑΡΕΛΥΣΕ, όσο παρέλυσε, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας προχθές, λόγω της 24ωρης απεργίας που είχαν προκηρύξει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Ωστόσο και χθες και σήμερα που δεν είχαμε και δεν έχουμε απεργία πάλι παραλυμένοι είναι. Για άλλους λόγους ο δημόσιος και γι’ άλλους ο ιδιωτικός.
ΑΡΟΝ ΤΟΝ ΚΡΑΒΑΤΟΝ σου και περιπάτει. Και ο Ιησούς Χριστός, που λέει ο λόγος, να κατεβεί και να πει αυτήν τη φράση δεν πρόκειται να κουνηθεί ο παραλυτικός. Για τέτοια παράλυση μιλάμε.
ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΙ, λέει, εκάρφωνε το νήμα στην αγελάδα του ο γερω-Σαβιολής κι αυτή ούτε που το καταλάβαινε. Συνηθισμένη ήτανε. Επί Δασκαλογιάννη, στα 1770. Τι θέλει αλήθεια να πει ο ποιητής;
ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ελπίς. Κόντρα σ’ όλες τις απογοητεύσεις, κόντρα στις όποιες μικρότητες η σκυτάλη του αγώνα περνά από γενιά σε γενιά.
ΕΝΩΣΑΝ, λέει, τις δυνάμεις τους στο Λονδίνο για να αντιμετωπίσουν την κρίση με έργα κι όχι με λόγια οι G20. Αθώοι του αίματος του διαδηλωτή. Ας μη διαδήλωνε. Αθώοι της πείνας που δέρνει τον τρίτο κόσμο και όχι μόνο. Ας τρώνε παντεσπάνι αφού δεν έχουν ψωμί. Αθώοι απέναντι στις στρατιές των ανέργων, στα μαύρα χάλια του κόσμου...
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ μάθετε οι ενοικούντες επί της γης. Κάποτε δεν μπορεί παρά να ξεσηκωθούν και οι πέτρες του πλανήτη Γη και να ψέλνουν σε ήχο πλάγιο του τρίτου, σε ήχο βαρύ δηλαδή, τον στίχο του υμνωδού.
ΚΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ τα πράγματα όλα τα σπασμένα ο πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Αριστοτέλης Παυλίδης θα τα πληρώσει. Φουλ για Προανακριτική Επιτροπή τον πάνε οι δικοί του. Σαν πρόβατο επί σφαγήν. Εκόντες άκοντες...
ΤΙ ΝΕΑ; τον ρώτησα. Ησυχία, τάξη και ασφάλεια, μου απάντησε. Μια ζωή να είναι στην κοσμάρα του τον θυμούμαι. Ο κόσμος να χαλά, καρφί δεν του καίγεται του φίλου μου του Κωστή.
ΚΑΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ Μαχαιρίδης στον μακρύ κατάλογο των Χανιωτών που επιμένουν να γράφουν ποιήματα. Με το που τον είδα προχθές, τον θυμήθηκα.
ΚΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και ο Παναθηναϊκός (κατά αλφαβητική σειρά τους έγραψα) στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα. Για να δούμε αν στο Βερολίνο πέσει το οπαδικό τείχος και αναδειχθεί το φίλαθλον πνεύμα.
ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ συγκεκριμένα ο Στέφανος Μάνος, ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος και ο Γιάννης Μπουτάρης οι δράστες της Δράσης, του νέου κόμματος που ιδρύθηκε. Τρεις κι ο κούκος οι δρώντες οπαδοί της; Τι κακεντρεχείς που είναι αλήθεια, ορισμένοι!
ΟΣΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ κουρασμένος ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής τόσο φαίνεται ακούραστος ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Γιώργος Παπανδρέου. Ο φίλος μου ο γέρω δάσκαλος δεν είναι ο πρώτος που το πρόσεξε. Ούτε ο τελευταίος...
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ο Αρίστιππος που ήταν απ’ τους καλύτερους μαθητές του Σωκράτη ρωτήθηκε από κάποιον γνωστό του: “Σε τι υπερέχει ο αληθινός φιλόσοφος από τους άλλους ανθρώπους;” Ο Αρίστιππος του απάντησε: “Αν καταργηθούν όλοι οι νόμοι ο καθένας θα κάνει ό,τι θέλει, ενώ ο φιλόσοφος δεν θα αλλάξει τρόπο ζωής”.
“Αυτός ο μακρινός ήχος/ που ακούστηκε/ δεν ήταν τραγούδι./ Ηταν το αναφιλητό/ των άστρων/ για το Κράτος της Βίας./ Αυτός ο μακρύς λυγμός που ακούστηκε/ δεν ήταν από κλάμα/ μικρού παιδιού που ξαγρυπνά μέσα στη νύχτα./ Ηταν από τη σκιά της παλάμης μου/ που κράτησε μέσα της σφιχτά/ ένα βλαστάρι κερασιάς/ που θρηνούσε/ στη στροφή του δρόμου/ γιατί δεν υπήρχε χώμα/ και νερό καθάριο/ για να μεγαλώσει...”
Από το ποίημα της Λέτας Κουτσοχέρα “Ο μακρύς λυγμός”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ

Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(4.4.09)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φιλεςκαι φίλοι, Καλημέρα!

ΑΠΡΙΛΗΣ ΜΑΗΣ, κοντά το θέρος. Ποιο θέρος όμως; Υπάρχει θέρος όταν δεν υπάρχει σπορά, ή όταν τα σπαρμένα κακαπόδωσαν; Ας είναι, καλό μήνα κι ό,τι θερίσουμε! Αν θερίσουμε.
ΣΤΗΝ ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ είχαν αφιερώσει τον τέταρτο μήνα του χρόνου οι Ρωμαίοι. Όλα τα έβλεπαν να ανοίγουν αυτόν τον μήνα. Εκτός από τα φύλλα στα δέντρα, βεβαίως και την επιθυμία για έρωτα και ζωή... Γι’ αυτό και το όνομα αυτού Απρίλης. Αperio στα λατινικά θα πει ανοίγω.
ΑΝ ΚΑΝΕΙ Ο ΑΠΡΙΛΗΣ δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα/ χαρά στονε το γεωργό που ‘χει πολλά σπαρμένα. Απ’ την εποχή που σπέρναμε και θερίζαμε η παροιμία. Σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα φαίνεται ε;
ΑΠΕΡΓΩ, ΑΠΕΡΓΕΙΣ, απεργεί, απεργούμε, απεργείτε, απεργούν. Γενική απεργία σήμερα. Με τις ευχές του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα της χώρας. Όλοι μαζί κάτω από το σύνθημα. Να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την προκάλεσαν!
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ και οι κατέχοντες. Σιγά που θα πληρώσουν. Πότε πλήρωσαν και θα πληρώσουν και τώρα.
ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ; Ξεχάστε τες! Πάγωμα στους μισθούς; Το συζητάμε. Μειώσεις στους μισθούς; Αυτή είναι η λύση. Την εφαρμόζουμε και τελειώνουμε.
ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΟ ΜΙΣΟ ΤΩΝ ΤΕΛΩΝ για την ταξινόμηση αυτοκινήτων, λέει. Τρέξε, κόσμε, ν’ αγοράσεις! Βοήθησε να σωθούν οι αυτοκινητοβιομηχανίες! Το σύνθημα “Καλύτερα παπάκι παρά με Μητσοτάκη”, δεν ισχύει τη σήμερον ημέρα, εξάλλου.
ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ που βγήκε στην σύνταξη πριν από οχτώ μήνες περιμένει, λέει, το εφάπαξ του. Σχόλιο πρώτο. Χαράς στο κουράγιο του. Σχόλιο δεύτερο. Νωρίς το θυμήθηκε. Σχόλιο τρίτο και τελευταίο. Πήγε υπέρ... παρτίδος σωτηρίας της πατρίδος.
ΑΚΥΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ σχόλια που έγραψα στο παραπάνω πεταχτό; Χαράς Ευαγγέλια για τον Δημόσιο Υπάλληλο; Ωρα είναι να πάρει το εφάπαξ του από τα ξένα κόλλυβα!
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ της Νέας Τάξης της Νέας Εποχής, παγκοσμιοποιήθηκε “η τέχνη του κλέπτειν τον δημόσιο πλούτο”. Το διαβάσαμε κι αυτό. Καλά να ‘ναι ο επίτιμος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Χάουαρντ των ΗΠΑ Νικόλαος Σταύρου που το έγραψε (βλ. εφημ. “Χριστιανική”, Πέμπτη 19-3-2009).
ΜΕ ΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΕΣ Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τι το θέλομε το κράτος; Η ερώτηση. Για να τις συντηρεί. Η απάντηση. Αυτό δα έλειπε, να το καταργήσουμε!
ΚΑΠΟΤΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ είδε τον φιλόσοφο Διογένη ν’ ανακατώνει ένα μεγάλο σωρό από ανθρώπινα κρανία. “Τί κάνεις αυτού;” τον ρώτησε. “Αναζητώ το κρανίο του πατέρα σου του Φίλιππου, αλλά μου είναι αδύνατο να το αναγνωρίσω” απάντησε ο Διογένης.
“Ένας ευαίσθητος Απρίλης/ ένας αθέατος καιρός/ γελάει τον φρουρό της πύλης/ και βγαίνει ήλιος λαμπερός./ Πετά τα ρούχα του στρατιώτη/ φορά πουκάμισο λευκό/ και στην αγάπη του την πρώτη/ στέλνει ένα όνειρο γλυκό./ Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους/ ανατριχίλα στο νερό/ με την καρδιά στήνει πολέμους/ και με τον έρωτα χορό”...
Από το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού
“Ενας ευαίσθητος Απρίλης”
(στίχοι Ηλίας Κατσούλης)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Κακατσάκης
-mail:kakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(2.4.09)

ΠΟΙΗΣΗ

Απο την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ(εκδόσεις Φιλιππότη,Αθήνα 1987)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

“Δολώματα” για περίεργους

[Σήμερα, αγαπητέ μου αναγνώστα, ζητώ την επιείκεια καθώς επίσης και την κατανόησή σου στα όσα διαβάσεις και προπαντός μην δυσανασχετήσεις στο τέλος του παρόντος σημειώματος! Μηδέ να με "κακολογήσεις" "ότι σου σερβίρω ό,τι η γκλάβα μου κατεβάσει", πράγματα που ενδεχομένως δεν σου προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό, ούτε σοφότερο σε κάνουν, ούτε σ' αφορούν, ούτε σε διασκεδάζουν αλλά παρόλα αυτά εσύ τα διαβάζεις... αμάσητα!]
Ηδη έχεις αρχίσει να διαβάζεις την τρίτη παράγραφό μου και ήδη σε τρώει η περιέργεια για το τί είν' αυτό που θ' αντικρύσεις παρακάτω!
Αυτό από μόνο του αποτελεί μια κάποιου είδους μικρή επιτυχία -για το γράφοντα αφού- το ενδιαφέρον σου είναι ακόμα εδώ και δεν έχεις αφήσει την στήλη να... μονολογεί, δεν έχεις πεταχτεί παραδίπλα στα υπόλοιπα σχόλια τής αυτής σελίδας ή σε καμιά άλλη σελίδα!
Κι αν το έκανες, σίγουρα επανήρθες για να αποδιαβάσεις και το υπόλοιπο, αφού ίσως "κάτι να σ' έτρωγε μέσα σου"! Μια περιέργεια από εκείνες που τριβελίζουν το μυαλό, χαρακτηριστικό γνώρισμα όχι μόνο των περίεργων ανθρώπων που όλα θένε να τα μαθαίνουν αλλά και των περισσοτέρων από τους σημερινούς ανθρώπους!
Το πώς φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση να έχουμε γίνει τόσο περίεργοι να θέλουμε να ξέρουμε τα πάντα για τους άλλους, όπως ακόμη και για το πότε σηκώθηκε από το κρεβάτι του, πότε μπήκε στο σπίτι του, πότε πήρε το χάπι του, τί χρώμα κάλτσες φοράει κ.λπ., κ.λπ., αυτό είναι μια άλλη και μεγάλη ιστορία!
Εκτός πολλών άλλων, έχει να κάνει και με τα διάφορα "μικροδολωματάκια" στα οποία όλοι μας λίγο πολύ έχουμε πια εθιστεί και -στις περισσότερες των περιπτώσεων δυστυχώς- αρεσκόμαστε, πλέον, να ψάχνουμε να τα δαγκώσουμε και να μας παρασύρουν!
Ακριτα και δίχως πρότερη σκέψη πια... αυτό που μας σερβίρουν θα το πάρουμε, ό,τι κι αν είναι!
Τέλος σημειώματος...

Υ.Γ.
...Κι αν σου φάνηκε παράδοξος ο τρόπος τελειώματος, διάβασε την εισαγωγή ξανά...
Νεκτάριος Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(1.4.ο9)