ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φιλεςκαι φίλοι, Καλημέρα!

ΑΠΡΙΛΗΣ ΜΑΗΣ, κοντά το θέρος. Ποιο θέρος όμως; Υπάρχει θέρος όταν δεν υπάρχει σπορά, ή όταν τα σπαρμένα κακαπόδωσαν; Ας είναι, καλό μήνα κι ό,τι θερίσουμε! Αν θερίσουμε.
ΣΤΗΝ ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ είχαν αφιερώσει τον τέταρτο μήνα του χρόνου οι Ρωμαίοι. Όλα τα έβλεπαν να ανοίγουν αυτόν τον μήνα. Εκτός από τα φύλλα στα δέντρα, βεβαίως και την επιθυμία για έρωτα και ζωή... Γι’ αυτό και το όνομα αυτού Απρίλης. Αperio στα λατινικά θα πει ανοίγω.
ΑΝ ΚΑΝΕΙ Ο ΑΠΡΙΛΗΣ δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα/ χαρά στονε το γεωργό που ‘χει πολλά σπαρμένα. Απ’ την εποχή που σπέρναμε και θερίζαμε η παροιμία. Σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα φαίνεται ε;
ΑΠΕΡΓΩ, ΑΠΕΡΓΕΙΣ, απεργεί, απεργούμε, απεργείτε, απεργούν. Γενική απεργία σήμερα. Με τις ευχές του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα της χώρας. Όλοι μαζί κάτω από το σύνθημα. Να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την προκάλεσαν!
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ και οι κατέχοντες. Σιγά που θα πληρώσουν. Πότε πλήρωσαν και θα πληρώσουν και τώρα.
ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ; Ξεχάστε τες! Πάγωμα στους μισθούς; Το συζητάμε. Μειώσεις στους μισθούς; Αυτή είναι η λύση. Την εφαρμόζουμε και τελειώνουμε.
ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΟ ΜΙΣΟ ΤΩΝ ΤΕΛΩΝ για την ταξινόμηση αυτοκινήτων, λέει. Τρέξε, κόσμε, ν’ αγοράσεις! Βοήθησε να σωθούν οι αυτοκινητοβιομηχανίες! Το σύνθημα “Καλύτερα παπάκι παρά με Μητσοτάκη”, δεν ισχύει τη σήμερον ημέρα, εξάλλου.
ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ που βγήκε στην σύνταξη πριν από οχτώ μήνες περιμένει, λέει, το εφάπαξ του. Σχόλιο πρώτο. Χαράς στο κουράγιο του. Σχόλιο δεύτερο. Νωρίς το θυμήθηκε. Σχόλιο τρίτο και τελευταίο. Πήγε υπέρ... παρτίδος σωτηρίας της πατρίδος.
ΑΚΥΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ σχόλια που έγραψα στο παραπάνω πεταχτό; Χαράς Ευαγγέλια για τον Δημόσιο Υπάλληλο; Ωρα είναι να πάρει το εφάπαξ του από τα ξένα κόλλυβα!
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ της Νέας Τάξης της Νέας Εποχής, παγκοσμιοποιήθηκε “η τέχνη του κλέπτειν τον δημόσιο πλούτο”. Το διαβάσαμε κι αυτό. Καλά να ‘ναι ο επίτιμος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Χάουαρντ των ΗΠΑ Νικόλαος Σταύρου που το έγραψε (βλ. εφημ. “Χριστιανική”, Πέμπτη 19-3-2009).
ΜΕ ΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΕΣ Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τι το θέλομε το κράτος; Η ερώτηση. Για να τις συντηρεί. Η απάντηση. Αυτό δα έλειπε, να το καταργήσουμε!
ΚΑΠΟΤΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ είδε τον φιλόσοφο Διογένη ν’ ανακατώνει ένα μεγάλο σωρό από ανθρώπινα κρανία. “Τί κάνεις αυτού;” τον ρώτησε. “Αναζητώ το κρανίο του πατέρα σου του Φίλιππου, αλλά μου είναι αδύνατο να το αναγνωρίσω” απάντησε ο Διογένης.
“Ένας ευαίσθητος Απρίλης/ ένας αθέατος καιρός/ γελάει τον φρουρό της πύλης/ και βγαίνει ήλιος λαμπερός./ Πετά τα ρούχα του στρατιώτη/ φορά πουκάμισο λευκό/ και στην αγάπη του την πρώτη/ στέλνει ένα όνειρο γλυκό./ Φέρνει μια ζάλη στους ανέμους/ ανατριχίλα στο νερό/ με την καρδιά στήνει πολέμους/ και με τον έρωτα χορό”...
Από το τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού
“Ενας ευαίσθητος Απρίλης”
(στίχοι Ηλίας Κατσούλης)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Βαγγέλης Κακατσάκης
-mail:kakatsakis@sch.gr
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(2.4.09)