ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
kak_nektar@yahoo.gr

Συνήθως καλοκαίρια, θυμάμαι που μαζευόμασταν 5-6 παιδιά και απλώναμε στο πάτωμα του χωλ ή έξω στα μπαλκόνια όποιου σπιτιού την ΜΟΝΟPΟLΥ και "στρωνόμασταν" με τις ώρες στο παιχνίδι αυτό, το επιτραπέζιο...
Και πάντα ορίζαμε τραπεζίτη κάποιον που ξέραμε καλά ότι δεν θα... κλέψει από το Μεγάλο Ταμείο! Στην περίπτωση που "συλλαμβάναμε" όμως κάποιον να το κάνει, σταματούσαμε το παιχνίδι και την επόμενη φορά δεν τον τοποθετούσαμε στην ίδια θέση. Ετσι απλά!
Εκείνος αποδεχόταν την τιμωρία του και εμείς είχαμε λόγο να ξαναστρωθούμε στο παιχνίδι απολαμβάνοντας τις βόλτες και τις επιχειρηματικές μας δραστηριότητες κτίζοντας σπίτια και ξενοδοχεία και εισπράττοντας τα "ενοίκια" από όποιον η ζαριά του τον έφερνε στο δικό μας "οικόπεδο".
Υπήρχαν πάντοτε -βέβαια- οι δυνατοί παίκτες και κάποιοι πιο αδύναμοι!
Υπήρχαν φορές που η τύχη ή η ατυχία κάποιου τον έφερνε σε πλεονεκτική ή μειονεκτική θέση!
Οι υπόλοιποι, πάλι, με έναν περίεργο, παιδιάστικο τρόπο και πάντα για χάρη της εξέλιξης του παιχνιδιού είτε συνεταιριζόμασταν εναντίον του... ενός δυνατού είτε δανείζαμε εκείνον που... στον ήλιο μοίρα δεν είχε, αφού σε κάθε του βόλτα έπρεπε να πληρώνει, και όσο κι αν πλήρωνε -αφού δεν είχε έσοδα από πουθενά ο καημένος- πάντα χρεωμένος ήταν.
Αποτέλεσμα μιας τέτοιας κατάστασης ήταν ή εκείνος να προτιμούσε να βρίσκεται συνεχώς στη φυλακή αφού η έγκλεισή του τού απαγόρευε να κάνει βόλτες τριγύρω στη ΜΟΝΟΠΟLY ή αν απογοητευόταν πολύ από το ανώφελο της ύπαρξής του ως παίκτης, απλά τα παρατούσε και παρακολουθούσε το παιχνίδι απ' έξω!
Σε κάθε περίπτωση, όσοι από τους παίκτες είχαν κάνα δυο "περιουσίες" ή και περισσότερες, είχαν ένα σκοπό στο παιχνίδι αφού προσπαθούσαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να συμμετέχουν!
Το... τέλος του παιχνιδιού έφτανε όταν κάποιος ξεχώριζε πολύ, όταν μάζευε όλο το χρήμα...
Τότε το πράγμα καταντούσε βαρετό για τους υπόλοιπους, δεν υπήρχε κανένα σασπένς, δεν υπήρχε λόγος για συνέχιση του παιχνιδιού...
Κι έτσι απλά... το διαλύαμε! Ενίοτε με φωνές και κάνοντας γιουρούσι για... πλάκα στην μπάνκα του αχόρταγου και στο ξεχειλωμένο πουγκί του δυνατού παίκτη...

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ο δρόμος του να διαβάζουμε

Τον δρόμο της ευθύνης για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του τόπου μας. Τον δρόμο της συλλογικής δράσης κι όχι της μεμψίμοιρης προσέγγισης. Τον δρόμο της ενεργητικής βίωσης κι όχι της παθητικής αναβίωσης.
Τον δρόμο του να βρισκόμαστε κι όχι του να χανόμαστε... Κοντά σ’ αυτούς και τον δρόμο του να διαβάζουμε! Με αφορμή τα εγκαίνια της Δανειστικής Βιβλιοθήκης που δημιούργησε ο Σύλλογος Γυναικών Νίππους 'Περβολίτσια' και με βάση τις μέχρι τώρα δραστηριότητές του, στα δυόμισι χρόνια λειτουργίας του (βλ. και Εύφημες Μνείες, 9-11-2009), τα παραπάνω για τους δρόμους που μας δείχνει. Πολλά πάμπολλα θα μπορούσα να γράψω για τη μαγική βραδιά των εγκαινίων (Σάββατο 13 Αυγούστου) κι ας ήμουν παρών μόνο στο τελετουργικό μέρος, όπως και για την όλη προσπάθεια της ξαδέλφης μου της Εύης Packeu - Κακατσάκη, που επέστρεψε ύστερα από 45 χρόνια απουσίας (10 στην Αθήνα και 35 στο Παρίσι) και των άλλων γυναικών. Επιφυλάσσομαι, ωστόσο, γι’ άλλη φορά και μένω μόνο σ’ αυτά που είπε χαιρετίζοντας την εκδήλωση η Νιππιανής καταγωγής ηθοποιός και ποιήτρια Στέλλα Αρκάδη και τα οποία συνυπογράφω: 'Καλώς ορίσατε στην αποψινή Γιορτή του Βιβλίου. Οποιος διαβάζει ένα βιβλίο γίνεται φίλος με τον εαυτό του. Οποιος διαβάζει δυο επεκτείνει τη φιλία στον περίγυρό του κι όποιος διαβάζει πολλά αγαπά, καταλαβαίνει, συγχωρεί. Κι επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι -ξανάγιναν δύσκολοι- μόνο με τα εφόδια της κατανόησης και της αγάπης μπορούμε να πορευτούμε για να βγούμε στο ξέφωτο. Καθώς η πανσέληνο φωτίζει το μαγικό τοπίο που μας περιβάλλει απ’ αυτήν την προνομιούχο θέση όπου είναι χτισμένος ο Νίππος, συνειδητοποιούμε πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε εδώ. Με τις εξαίρετες Νιππιανές που δημιούργησαν τον Σύλλογο, με τους Νιππιανούς που μας παραστέκονται κι όχι μόνο Νιππιανούς.
Να ’ναι καλά οι δωρητές, να ’ναι καλά οι αναγνώστες οι νέοι που θ’ αγαπήσουν το βιβλίο, με τους δασκάλους που θα τους το μάθουν -γιατί και το να διαβάζεις μαθαίνεται. Χρειαζόμαστε φαντασία και γνώση, χρειαζόμαστε να γνωριστούμε με τον εαυτό μας και τον διπλανό μας, με τη φύση και ό,τι ο όρος εμπεριέχει, χρειαζόμαστε αρμονία, να συμβιώσουμε. Το βιβλίο είναι σύντροφος· κεντρίζει, ελευθερώνει, ενίοτε πληγώνει, αλλά πάντα αφυπνίζει και γενικά μας πλουτίζει. Καλή ανάγνωση! Καλή διασκέδαση!'.
Σημείωση: Πλημμύρισε από κόσμο η μεγάλη αυλή του σχολείου στο Νίππος. Μεταξύ των παρόντων ο μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός (που τέλεσε με πολλούς ιερείς τον αγιασμό), οι βουλευτές Ευαγγελία Κουρουπάκη και Χρήστος Μαρκογιαννάκης, ο αντιδήμαρχος του Δήμου Αποκορώνου Μανώλης Χαριτάκης, ο περιφερειακός σύμβουλος Νίκος Γιαννούλης κ.λπ. Το γλέντι, όπως πληροφορήθηκα, κράτησε μέχρι πρωΐας.



Αείφωτος πορεία

Μια εύφημη μνεία (την είχα υποσχεθεί εξάλλου) σχετικά με την όλη εκδήλωση της παρουσίασης του Λευκώματος 'Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης - Αείφωτος Πορεία', που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 6 Αυγούστου στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης. Και με αφορμή την αυριανή ονομαστική γιορτή του Παππού - ευκαιρία είναι να του πούμε από σήμερα τα Χρόνια Πολλά! Το βράδυ εκείνο κατάμεστη από κόσμο η μεγάλη κεντρική αίθουσα της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης, χωρητικότητας 800 ατόμων. Ξετρουλιαχτοί οι γύρω διάδρομοι, πραγματική κοσμοπλημμύρα.
Παρόντες ο αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος Αθανασιάδης (χρόνια πολλά και σ’ αυτόν), ο μητροπολίτης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων Ειρηναίος Μεσαρχάκης (ένας εκ των παρουσιαστών του Λευκώματος [επίσης χρόνια του πολλά]), ο μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Ευγένιος, ο μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός, ο οικείος μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος (και ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχη), σύσσωμη η πολιτική, στρατιωτική και πολιτειακή υπηρεσία του τόπου, εκπρόσωποι φορέων, συλλόγων, αρχών... Ωσεί παρών, απ’ αρχής μέχρι τέλους, σ’ όλη την τρίωρη περίπου διάρκειας εκδήλωση ο Παππούς. Χαμογελαστός, όπως πάντα, και ευλογών με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο. 'Ξεναγοί' στις σελίδες του Λευκώματος, που αποτυπώνει μέσα από 310 φωτογραφίες, τη ζωή και το έργο του απ’ τη γέννησή του μέχρι σήμερα και που περιλαμβάνει όλη την εργογραφία του, σημαίνοντα έγγραφα της ποιμαντορίας του, χειρόγραφα κείμενά του, πνευματικές υποθήκες του, ιστορικούς σχολιασμούς του κι έναν ψηφιακό δίσκο στον οποίο περιέχονται ιστορικές ραδιοφωνικές εκπομπές και ομιλίες του, ως επίσης και εκφωνήσεις από θείες λειτουργίες και ιερές ακολουθίες, εκτός του Μητροπολίτη Λάμπης και του γράφοντος (βλ. 'Εύφημες μνείες', 8 Αυγούστου 2011), η αντιπρόεδρος της ΙΛΑΕΚ Αρχόντισσα Παπαδερού, ο δάσκαλος - λαογράφος Σταμάτης Αποστολάκης και ο Θεολόγος - γραμματέας της Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου Αντώνης Βακάκης. Πολλά, πάμπολλα θα μπορούσα να γράψω με αφορμή τις ομιλίες τους, όπως και με αφορμή αυτά που είπαν ο συντονιστής της εκδήλωσης δημοσιογράφος Δημήτρης Καμπουράκης, ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου ε.τ. και πρόεδρος του Συλλόγου Προβολής του έργου του Ειρηναίου Γαλανάκη Δημήτρης Κυριτσάκης στην ομιλία του με θέμα την προσφορά του Παππού στους νέους και όλοι όσοι χαιρέτισαν την εκδήλωση, αλλά και την όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Ισως άλλη φορά. Προς το παρόν μένω μόνο σε ένα απόσπασμα από την ευχαριστήριο ομιλία του διαδόχου του Παππού Μητροπολίτη Αμφιλόχιου που δίνει το στίγμα της όλης εκδήλωσης:
'Σήμερα, λοιπόν, εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας και ενώ ο σύγχρονος άνθρωπος και πολιτισμός παραμένει μακριά από το Θαβώριο Φως και ζει μέσα στην παραμόρφωση της εικόνος του, απομακρυνόμενος από την πορεία προς την Θέωση και κατατριβόμενος σε πορεία προς την απανθρωποποίηση, σήμερα εμείς παρουσιάζομε το Λεύκωμα του «Παππού» της Κρήτης.
Γιατί άραγε; Για να πούμε πως ακόμα και στις μέρες μας υπάρχουν άνθρωποι που ντύνομαι την χαρισματική Ιερωσύνη, που τους κατακαίει η πυρκαγιά του Αγίου Πνεύματος, που δεν αρνούνται ούτε εξαντλούνται στην θέαση της ασχήμιας του κόσμου, αλλά ανακαλύπτουν την κρυμμένη ομορφιά μέσα στην α-κοσμία του. Που, χωρίς συμβιβασμούς, καταγράφουν την τρυφερότητα και ευαισθησία της μυστηριώδους ομορφιάς, που αγνοεί ή βεβηλώνει ο κόσμος. Που συντρίβουν τον παρατεινόμενο φόβο του θανάτου με την παρατεινόμενη αγέραστη ελπίδα στην αγάπη και ευσπλαχνία του Θεού'.

Xανιώτικα νέα (22.08. 2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΣΑΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ χανόμαστε οι άνθρωποι. «Οίη περ’ φύλλων γενεή, τοίη δε και ανδρών», λέει κάπου ο θείος Ομηρος. Να βλεπόμαστε όσο συχνότερα είναι βολετό. Θα μου πεις είναι μεγαλύτερη η απόσταση Εύβοια - Κρήτη'...

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ απόσπασμα από ένα μεγάλο γράμμα που μου έστειλε ένας φίλος απ’ τα παλιά, ο Τάσος Βαλμάς, το πρώτο 'πεταχτό' σήμερα. Με αφορμή τον ερχομό του για μια εβδομάδα μαζί με τη γυναίκα του, την Ελλη, στα Χανιά. Είχαμε να ιδωθούμε τριάντα και χρόνια κι όμως ήταν σαν χθες... Μέχρι και ποιήματα του κοινού μας φίλου Κώστα Θεοφάνους, που χρόνια τώρα έχει μετακομίσει στην πολιτεία τ’ Ουρανού απαγγείλαμε. Συνοδεία ακράτου οίνου. Αφήνοντας στην άκρη τις όποιες εκκρεμότητες.

Η ΤΥΧΗ με τις απίθανες σταυροβελονιές της μας έφερε κοντά, πάνε 40 και χρόνια από τότε, όταν σπουδάζαμε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. Δέσαμε κι ας μη βλεπόμασταν συχνά, τα τελευταία τριάντα χρόνια καθόλου...

ΕΝΑ 'ΠΕΤΑΧΤΟ' για τον φίλο μου είχα κατά νου να γράψω, όταν ξεκινούσα, παρασύρθηκα, ωστόσο. Ούλα χαλάλι σου φίλε!

ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ παρακολουθείς ειδήσεις! Ολα μαύρα κι άραχνα στο διεθνές οικονομικό πεδίο. Οι αγορές παίζουν το παιχνίδι της γάτας με τους ποντικούς αντιμετωπίζοντας τις κυβερνήσεις. Ορατότης μηδέν. Κι αν πεις για την Ελλάδα, κλάψ’ τα... Ευάγγελε!

ΣΕ ΡΟΛΟ βουβού θεατή. Να μας σερβίρουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν, όταν θέλουν. Αλήθεια, ποιοι κυβερνούν αυτόν τον πλανήτη;

ΑΠΟΨΙΛΩΣΗ Υπηρεσιών τώρα! Παιζόταν και παλιότερα αυτό το έργο στον Νομό μας σε βάρος του, τελευταία, όμως, παραπαίζεται. Τόσο πολύ που οσονούπω κατεβαίνει.

ΜΟΙΑΖΕΙ με μια γαρυφαλλιά, μ’ άλλη δεν την αλλάζω/ της κάνω ό,τι μου ζητά και την καρδιά μου... βάζο. Ασυναγώνιστος και στις ερωτικές του μαντινάδες ο Ηλίας ο Σταματάκης, που ασκείται κατά που φαίνεται τελευταία στις ομοιοκαταληξίες.

ΒΑΡΟΚΟΜΜΕΝΕ ΜΟΥ, λαλέ, τσ’ αητέ πλουμουδισμένε/ τα ξένα μάτια σε θωρούν τσοι τα δικά μου κλαίνε. Μια απ’ τις σκυριανές μαντινάδες που μου έστειλε ο φίλος μου ο Τάσος Βαλμάς, επ’ ευκαιρία (βαροκομμένος= χρυσοποίκιλτος, λαλές= ο πετεινός).

ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΙ σιγά - σιγά. Η ημέρα που φεύγω για τους Αγίους Τόπους πλησιάζει. Μία αύριο και μία μεθαύριο, έμειναν...

Ο ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν ο Ηφαιστίωνας, πολλοί, ωστόσο, ήταν αυτοί που υποστήριζαν ότι εφάμιλλη ήταν και η φιλία του με τον Κρατερό. Κάποτε όταν ρωτήθηκε ο Αλέξανδρος ποιον απ’ τους δύο θεωρεί καλύτερο φίλο του απάντησε: 'Ο Κρατερός είναι ο καλύτερος φίλος του βασιλιά, ενώ ο Ηφαιστίωνας είναι ο καλύτερος φίλος του Αλέξανδρου'.

'Εχω λοιπόν ακόμα/ να τακτοποιήσω μερικές εκκρεμότητες/ Να κηδέψω, ας πούμε, τα γλυκόλαλα αηδόνια/ που φώλιαζαν στον κόρφο μου κάποτε/ και που έχουνε τώρα σιγήσει,/ να κρεμάσω πάλι απ’ τ’ ασημένια γαντζάκια τους/ στον ουρανό τ’ αστέρια/ που ολόκληρη ζωή κρατούσα στα χέρια μου/ και που δεν τα χρειάζομαι πια,/ να μαζέψω τα ψίχουλα απ’ τον άδειο μου σάκο/ να ταΐσω για τελευταία φορά τα πεινασμένα σπουργίτια,/ να τινάξω τα ρούχα μου,/ να επισκευάσω τις αρβύλες μου,/ να μη φανεί πως έρχουμαι από πολύ/ πολύ μακριά/[...]'...
Από το ποίημα του Κώστα Θεοφάνους
'Μερικές εκκρεμότητες'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (20.08.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΥΨΩΝΟΥΝ οι φτωχοί τη φωνή τους ενάντια σε όλους σας· ενάντια σε σας που κατέχετε την εξουσία. σε σας που τους ακολουθείτε. σε σας που στρατεύεσθε, σε σας που υπηρετείσθε από αυτούς. γιατί δεν μπορούν να υποφέρουν την άσπλαχνη και μισάνθρωπη διάθεση των φοροεισπρακτόρων και τη συνεχή βία και αδικία, που προέρχεται από σας, τους ισχυρότερούς τους'.

ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ, ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και όχι κάποιος επαναστάτης, έγραψε τα που διαβάσατε στο πρώτο 'πεταχτό' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', 4 Αυγ. 2011). Ποιος είπε ότι οι Αγιοι δεν επαναστατούν, όταν βλέπουν το άδικο να ’ναι νόμος και τη δικαιοσύνη υπό διωγμόν;

ΕΧΟΥΝ, ΛΕΕΙ, να μοιράσουν 100 χρυσές λίρες η Αγκελα και ο Νικολά. Αν πάρει η Αγκελα δύο λίρες το παιχνίδι τελειώνει. Αν πάρει μία λίρα αυτή και δώσει μία λίρα στον Νικολά το παιχνίδι συνεχίζεται. Η Αγκελα δεν θέλει (προς το παρόν τουλάχιστον) να φανεί ότι είναι... μοναχοφαγού... Τα παιδία παίζει...

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Αγκελα Μέρκελ - Νικολά Σαρκοζί την Τρίτη 16 Αυγούστου. Συνάντηση κορυφής. Συνάντηση Γιώργου Παπανδρέου - Ευάγγελου Βενιζέλου την Τετάρτη 17 Αυγούστου. Επίσης συνάντηση κορυφής...
ΣΤΙΣ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ αρχίζουν τελικά οι επίσημοι έλεγχοι της ελληνικής οικονομίας απ’ την τρόικα. Ανήμερα του Αϊ - Γιάννη, που τον λέμε και Νηστευτή και Ριγολόγο και Παροξυσμό και Αποκεφαλιστή! Για δες ημέρα που διάλεξαν!

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ που χάραξε ο παππούς, ο μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης, και ο μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος Συνετός. Συνετή η απόφαση του ν’ αποχωρήσει, ύστερα από 35 χρόνια στο αρχιερατικό αξίωμα. 'Ο άνθρωπος πρέπει ν’ αποφασίζει όταν έχει τα μυαλά του στη θέση τους κι όχι όταν του το επιβάλλουν άλλες συνθήκες', δήλωσε.

ΤΑ ΓΕΝΙΑ σου είν’ όμορφα δεν μοιάζουνε με πράσα/ για να γενείς καλόγερος σου λείπουνε τα ράσα. Και σαν άσκηση στις ομοιοκαταληξίες έγραψε, λέει, αυτήν τη μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Πάει και τελείωσε. Και ο Γκάτσος θα τις ζήλευε τελικά τις ομοιοκαταληξίες σου, Ηλία!

ΕΙΡΗΝΗ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ, καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας - ποιήτρια, Αθήνα: Σας ευχαριστώ πολύ που με συμπεριελάβατε στους αποδέκτες της ποιητικής σας συλλογής 'Οθόνες' (εκδόσεις 'Διάττων', Αθήνα 2010). Πολύ μ’ αρέσει που χρησιμοποιείτε τη γλώσσα σαν κοινωνικό γεγονός στη βασική της αποστολή που είναι η επικοινωνία, τόσο όμορφα. Να μπορούσαμε λέει 'τα πλήκτρα που μας κατευθύνουν' να τα 'πατάμε εμείς!'.

ΈΝΑΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ ρώτησε τον Λυκούργο γιατί δεν έχει η Σπάρτη δημοκρατία και ο Λυκούργος του απάντησε: 'Κάνε πριν εσύ, λοιπόν, δημοκρατία στο σπίτι σου'. Ενας άλλος τον ρώτησε γιατί καθόρισε τόσο μικρές τις προσφορές στους Θεούς. Ο Λυκούργος του είπε: 'Για να μπορούμε πάντα να τους τιμούμε'.
'
Στην άμμο χύθηκε το υλικό/ και το γυαλί κρύωσε./ Ετσι είμαστε τυχεροί!/ Δωδεκαετείς φορέσαμε τα ματογυάλια/ και φύγαμε απ’ «το ναό»/ πατώντας στα νερά/ με τις λευκές γαλότσες./ Περάσαμε τάξεις και τάξεις/ χωρίς καμία απόρριψη./ Βάλαμε πολλές υπογραφές./ Υπογραμμίσαμε/ τα λάθη των ανηλίκων./ Ποιος θα υπογραμμίσει τα δικά μας;'.
Το με αρ. 11 ποίημα της Ειρήνης Σπανουδάκη απ’ την ποιητική σύνθεση 'Η σπείρα της λύπης' (2007).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (19. 08. 2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΥΨΩΝΟΥΝ οι φτωχοί τη φωνή τους ενάντια σε όλους σας· ενάντια σε σας που κατέχετε την εξουσία. σε σας που τους ακολουθείτε. σε σας που στρατεύεσθε, σε σας που υπηρετείσθε από αυτούς. γιατί δεν μπορούν να υποφέρουν την άσπλαχνη και μισάνθρωπη διάθεση των φοροεισπρακτόρων και τη συνεχή βία και αδικία, που προέρχεται από σας, τους ισχυρότερούς τους'.

ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ, ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και όχι κάποιος επαναστάτης, έγραψε τα που διαβάσατε στο πρώτο 'πεταχτό' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', 4 Αυγ. 2011). Ποιος είπε ότι οι Αγιοι δεν επαναστατούν, όταν βλέπουν το άδικο να ’ναι νόμος και τη δικαιοσύνη υπό διωγμόν;

ΕΧΟΥΝ, ΛΕΕΙ, να μοιράσουν 100 χρυσές λίρες η Αγκελα και ο Νικολά. Αν πάρει η Αγκελα δύο λίρες το παιχνίδι τελειώνει. Αν πάρει μία λίρα αυτή και δώσει μία λίρα στον Νικολά το παιχνίδι συνεχίζεται. Η Αγκελα δεν θέλει (προς το παρόν τουλάχιστον) να φανεί ότι είναι... μοναχοφαγού... Τα παιδία παίζει...

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Αγκελα Μέρκελ - Νικολά Σαρκοζί την Τρίτη 16 Αυγούστου. Συνάντηση κορυφής. Συνάντηση Γιώργου Παπανδρέου - Ευάγγελου Βενιζέλου την Τετάρτη 17 Αυγούστου. Επίσης συνάντηση κορυφής...
ΣΤΙΣ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ αρχίζουν τελικά οι επίσημοι έλεγχοι της ελληνικής οικονομίας απ’ την τρόικα. Ανήμερα του Αϊ - Γιάννη, που τον λέμε και Νηστευτή και Ριγολόγο και Παροξυσμό και Αποκεφαλιστή! Για δες ημέρα που διάλεξαν!

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ που χάραξε ο παππούς, ο μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης, και ο μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος Συνετός. Συνετή η απόφαση του ν’ αποχωρήσει, ύστερα από 35 χρόνια στο αρχιερατικό αξίωμα. 'Ο άνθρωπος πρέπει ν’ αποφασίζει όταν έχει τα μυαλά του στη θέση τους κι όχι όταν του το επιβάλλουν άλλες συνθήκες', δήλωσε.

ΤΑ ΓΕΝΙΑ σου είν’ όμορφα δεν μοιάζουνε με πράσα/ για να γενείς καλόγερος σου λείπουνε τα ράσα. Και σαν άσκηση στις ομοιοκαταληξίες έγραψε, λέει, αυτήν τη μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Πάει και τελείωσε. Και ο Γκάτσος θα τις ζήλευε τελικά τις ομοιοκαταληξίες σου, Ηλία!

ΕΙΡΗΝΗ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ, καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας - ποιήτρια, Αθήνα: Σας ευχαριστώ πολύ που με συμπεριελάβατε στους αποδέκτες της ποιητικής σας συλλογής 'Οθόνες' (εκδόσεις 'Διάττων', Αθήνα 2010). Πολύ μ’ αρέσει που χρησιμοποιείτε τη γλώσσα σαν κοινωνικό γεγονός στη βασική της αποστολή που είναι η επικοινωνία, τόσο όμορφα. Να μπορούσαμε λέει 'τα πλήκτρα που μας κατευθύνουν' να τα 'πατάμε εμείς!'.

ΈΝΑΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ ρώτησε τον Λυκούργο γιατί δεν έχει η Σπάρτη δημοκρατία και ο Λυκούργος του απάντησε: 'Κάνε πριν εσύ, λοιπόν, δημοκρατία στο σπίτι σου'. Ενας άλλος τον ρώτησε γιατί καθόρισε τόσο μικρές τις προσφορές στους Θεούς. Ο Λυκούργος του είπε: 'Για να μπορούμε πάντα να τους τιμούμε'.
'
Στην άμμο χύθηκε το υλικό/ και το γυαλί κρύωσε./ Ετσι είμαστε τυχεροί!/ Δωδεκαετείς φορέσαμε τα ματογυάλια/ και φύγαμε απ’ «το ναό»/ πατώντας στα νερά/ με τις λευκές γαλότσες./ Περάσαμε τάξεις και τάξεις/ χωρίς καμία απόρριψη./ Βάλαμε πολλές υπογραφές./ Υπογραμμίσαμε/ τα λάθη των ανηλίκων./ Ποιος θα υπογραμμίσει τα δικά μας;'.
Το με αρ. 11 ποίημα της Ειρήνης Σπανουδάκη απ’ την ποιητική σύνθεση 'Η σπείρα της λύπης' (2007).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (19. 08. 2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΙ Ο ΜΗΝΑΣ ΕΧΕΙ δυο φορές εννιά. Δεκαοχτώ μέρες μετρά ο Αύγουστος σήμερα. Καλά την έχουμε αράξει, όσοι την έχουμε αράξει, στις ανά την Ελλάδα παραλίες. Δώδεκα και μία ολόκληρες μέρες έχει ακόμα ο Αύγουστος για πάρτη μας. Ο,τι προλάβουμε...

ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ ΜΑΣ έχομε μέρες να τηνε δούμε/ να ’ρχεται, Θε μου, πιο συχνά να μην ανησυχούμε. Τώρα μάλιστα! Περβόλι μας την έκανες την καρδιά με τη μαντινάδα σου Ηλία! Ακούς εκεί να παρακαλείς τον Θεό να ’ρχεται πιο συχνά η τρόικα!

ΖΗΤΩ Η ΑΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ! Ζήτω ο Νικολά Σαρκοζί! Ζήτω η Γερμανία! Ζήτω η Γαλλία! Ζήτω ο Γαλλογερμανικός άξονας! Ολοι μαζί, πρώτα στα γερμανικά και ύστερα στα γαλλικά, οι Ελληνες, οι Ιρλανδοί και οι Πορτογάλοι. Να ετοιμάζονται οι Ισπανοί και οι Ιταλοί!

ΩΔΙΝΕΝ ΤΟ ΓΑΛΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ όρος και έτεκεν ευρωπαϊκόν μυν. Οπερ σχολιαζόμενον. Μέχρι να πεις κύμινο μια χαψιά θα τον κάνουνε τον ποντικό οι αγορές. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση.

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ μιλάνε για την κρίση σκέφτομαι τη Σομαλία, εκεί που χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν και η ζωή είναι σκέτη κόλαση. Και βέβαια μου αρέσει αυτό που έγραψε ο Νίκος Δήμου στη σελίδα του στο φέισμπουκ, χθες. Να προσθέσω, ωστόσο, ότι υπάρχουν πολλές Σομαλίες, σε μικρογραφία, γύρω μας.

ΑΛΛΟ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ τα κλειστά λουκέτα γενικώς κι άλλο να έχεις βάλει λουκέτο στο μαγαζί σου. Αλλο να μιλάς για την ανεργία θεωρητικώς και άλλο να είσαι ο ίδιος άνεργος. Αλλο να μιλάς αορίστως για τους μετανάστες κι άλλο να είσαι ο ίδιος μετανάστης...

ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΤΙ ΜΕ 15’ σωματική άσκηση μέτριας έντασης την ημέρα ο κίνδυνος θανάτου μειώνεται κατά 14%. Συμπερασματικά, λοιπόν: Με 30’ σωματική άσκηση ο κίνδυνος θανάτου μειώνεται κατά 28%. Με 60’ κατά 56% και με 120’ (2 ώρες) εξαφανίζεται και το επάγγελμα του νεκροθάφτη καταργείται.

'Η ΦΗΜΗ ΕΙΝΑΙ η γελοιωδεστέρα θεότης, η οποία δύναται να έχη εκατό στόματα, αλλ’ οφθαλμού ούτε ίχνος έχει. Πόσοι γνωρίζουν ποίος κατεσκεύασε τον εν Εφέσω ναόν της Αρτέμιδος; Ελάχιστοι· ποίος όμως αγνοεί ότι τον έκαυσε ο Ηρόστρατος;'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΣΗΦΗ ΠΕΤΡΑΚΗ, ΛΑΟΓΡΑΦΟ Αση - Γωνιά: Εντάξει, έπιασες με τα κοπέλια κι οφέτος τ’ ασηγωνιώτικα όρη να βρεις μαλλοτήρα, έπρεπε να το γράψεις κιόλας για να ζηλέψουμε μερικοί - μερικοί; Δυο μάτσα σε μένα και δυο μάτσα στον γερω-Χαράλαμπο η τιμωρία σου.

'ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΜΗΝΥΜΑ μ’ ένα ταμ - ταμ/ να μαγειρεύεις με βιτάμ/ κι ήσουνα γόησσα κι έκανες μπαμ/ κι εγώ σε ψάχνω στο χαμάμ/ φεύγω να πάω να βρω στη Μπανγκόγκ/ τον σύντροφό μου τον Κιγκ - Κογκ/ μες στο μυαλό μου βαράνε τα γκογκ/ μοιάζω με μπάλα του πιγκ - πογκ'. Ενα ακόμα 'σκυλάδικο' τραγούδι, απ’ αυτά που μου έχει στείλει ο Κώστας Μπετινάκης. Τραγούδι... επιπέδου!
'Ακου τον ήχο σπάζει πέτρες/ και πέφτουνε πεφτάστερα στους στίβους/ στα γήπεδα πηδούν οι μπάλες/ σαν μπάλες ρούγκμπι σαν πεπόνια/ κομψές κυρίες στις κερκίδες/ και κορασίδες με pull - over/ χειροκροτούν κι όλο φωνάζουνε/ «Goal - Goal»!! στα δίχτυα των εχθρών/ όχι ποτέ στα δίχτυα του θανάτου'.
Το ποίημα 'Ηχώ' του Ανδρέα Εμπειρίκου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΚΤΑΣΕΙΣ με ξεραμένα χόρτα μοιάζουν να είναι οι κοινωνίες της Δύσης. Ενα σπίρτο, λέει, μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά. Ποιοι φταίνε που ξεράθηκαν τα χόρτα; Φωνή βοώντος στην ευρωπαϊκή ξεραΐλα.

ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ συνεχή Τετάρτη, αντί για τα 'Ευθύβολα και μη' του Νεκτάριου διαβάζετε τα 'πεταχτά'. Μέχρις εδώ ήταν. Την άλλη Τετάρτη, εξάλλου, θεού θέλοντος, θα βρίσκομαι στους Αγίους Τόπους. Ας το γράψω, ευκαιρίας δοθείσης, από τώρα για ν? αρχίσω σιγά - σιγά να συνηθίζω στην ιδέα.

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τα που έγιναν τελευταία στις μεγάλες πόλεις της Μεγάλης Βρετανίας το πρώτο 'πεταχτό'. Αργεί το κακό να γίνει φάντασμα; Σε ευρωπαϊκό επίπεδο μιλάμε.

ΑΠΟ ΔΩ οι έχοντες και κατέχοντες κι από κει οι άλλοι. Από δω οι 'Πανωμερίτες', που όσο περνά ο καιρός γίνονται περισσότερο 'Πανωμερίτες' κι απο κει οι 'Κατωμερίτες', που όσο περνά ο καιρός γίνονται περισσότερο 'Κατωμερίτες'. Πως λέμε: οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι...

Σ? ΟΠΟΙΟΝ μας κόβει σύνταξη, του λέω νέτα σκέτα/ να τονε πιάνει κόψιμο μακριά ?πο τουαλέτα. 'Κατωμερίτικη' μαντινάδα. Απ? τον μαντιναδολόγο μας τον Ηλία τον Σταματάκη. Ούτε παραγγελιά να του την είχα.

ΕΔΩ το ευρωομόλογο, εκεί το ευρωομόλογο, που είναι το ευρωομόλογο... Εδώ το ευρωομόλογο, εκεί το ευρωομόλογο, που είναι το ευρωομόλογο... Εδώ το ευρωομόλογο, εκεί το ευρωομόλογο, που είναι το ευρωομόλογο... Κατά το 'εδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι ο παπάς'. Σε ρόλο 'παπατζήδων' η Αγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί.

ΚΡΗΤΙΚΟ πανηγύρι στον... με τους... Κρητική βραδιά στην... με τους... Παραδοσιακό βράδυ στο... με τους... Ζήτω η κρητική μουσική παράδοση, όχι όμως και η αφισορρύπανση. Κακόμοιρα δέντρα, τι τραβάτε και δεν το μαρτυράτε! Κακόμοιρες πινακίδες, κακόμοιρες γέφυρες!

ΟΤΑΝ οι Ηρακλειώτες δικηγόροι τα βάφουν άσπρα, οι Χανιώτες δικηγόροι τα βάφουν μαύρα. Για το θέμα του Εφετείου ο λόγος. Μακρύς πάντως κι όχι κοντός, ο ψαλμός...

ΚΑ ΙΩΑΝΝΑ Τζουγκράκη, Χανιά: Σας ευχαριστώ και διά της στήλης για το γράμμα σας, αλλά και για τα ποιήματά σας. Ιδιαίτερα μου αρέσει αυτό για τις μάνες του 1945 - 1955. Να ?στε πάντα καλά.

ΤΡΙΑ μαθητικά μαργαριτάρια (λίγα μου ?χουν μείνει ακόμα, Κώστα Μπετινάκη) σήμερα: α) Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά (Λύκειο Ξάνθης). β) Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε (Γυμνάσιο Καλαμάτας). γ) Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λίπτον Τι (Γυμνάσιο Αθήνας).

'[...] Εσύ στα μαύρα βουτηγμένη/ Μικροπαντρεμένη,/ Στην πρώτη νιότη σου/ Χωρίς σύντροφο/ Στην σκάφη έσκυψες,/ Ή τη γη πάλεψες,/ Αλέτρι και ζώο μαζί./ Με τα τρύπια χέρια σου,/ Το ψωμί στα παιδιά σου μοίρασες,/ Για σένα λιγοστό κράτησες,/ Με μόνη χαρά το ενδεικτικό του Ιουνίου./ Και τότε πιο βαθιά στη σκάφη έσκυψες,/ Ή το αλέτρι ζεύτηκες,/ τη ρημαγμένη, κατεστραμμένη,/ από τον πόλεμο/ Αποδεκατισμένη πατρίδα/ με δασκάλες και δικηγόρους και γιατρούς/ να ενισχύσεις'.
Από το ποίημα 'Μάνες 1945 - 1955' της Ιωάννας Τζουγκράκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (17.08.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Ο ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΠΕΡΑΣΕ, τα κάθε λογής πανηγύρια, ωστόσο, συνεχίζονται. Χώρια τους γάμους και τις βαφτίσεις που δεν σου αφήνουν κανένα Παρασκευο-Σαββατο-Κύριακο ελεύθερο. Δανεικά τα κούρταλα...

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ! Αλλο νόημα είχε αυτή η φράση παλιότερα κι άλλο έχει σήμερα. Παλιότερα (βλ. Τάκη Νατσούλη 'Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις') την έλεγαν για εκείνους τους Ελληνες που ξεκινούσαν απ' όλα τα μέρη της Ελλάδας για να πάνε στα μεγάλα εμποροπανηγύρια της Κορίνθου για να πουλήσουν ή ν' αγοράσουν. Τώρα... τη λέμε γι' αυτούς που δεν είναι στα καλά τους και οι δικοί τους πρέπει να τους πάνε στις εκκλησίες που πανηγυρίζουν για να τους διαβάσει ο παπάς τη σχετική ευχή.

ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΞΕΧΑΣΕ η τρόικα. Αυτό δα έλειπε! Απλώς θα καθυστερήσει, λέει, κατά μία εβδομάδα την προγραμματισμένη της επίσκεψη. Δεν έχει ακόμα, βλέπετε, ετοιμάσει το Ενιαίο Μισθολόγιο - Πεινολόγιο η Κυβέρνηση και θέλει ν' αποφύγει το Ενιαίο Ποινολόγιο...

ΑΠ' ΤΟ 'ΒΟΗΘΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ' στο 'Δόξα σοι ο Θεός', μπορεί να είναι μακρύς, πολύς μακρύς ο δρόμος, μπορεί, όμως, να είναι και σύντομος, πολύ σύντομος! Υπέρ το δέον σιβυλλικός ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος χθες, στην κουβέντα που κάναμε.

ΠΑΝΕ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ τότε που ως Υπουργός Παιδείας ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ρίξει την ιδέα της αποποινικοποίησης της καλλιέργειας της ινδικής κάνναβης, εφόσον προορίζεται για προσωπική χρήση. 'Τώρα ως πρωθυπουργός την υλοποιεί'. Το σχόλιο που έκανε 'ο βοριάς' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφημ. 'Χριστιανική', 4-8-2011).

ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ ΖΗΛΕΥΩ σου και ποιοι δεν σε ζηλεύουν/ που Δου Νου Του και τρόικα πράμα δεν σου γυρεύουν. Βεβαίως απ' τον μαντιναδολόγο μας τον Ηλία τον Σταματάκη η μαντινάδα. Στον παλμό της επικαιρότητας ο Ηλίας.

'ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΝ ενός ανακτόρου χρησιμώτερον ενός βασιλέως ανικάνου· τουλάχιστον δεν έχει ανάγκην εξόδων και στρέφεται προς όλα τα μέρη του βασιλείου'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΜΑΡΚΟ ΝΙΚ. ΣΕΛΛΙΑΝΑΚΗ, συγγραφέα, Χανιά: Σ' ευχαριστώ πολύ που με συμπεριέλαβες στους αποδέκτες του βιβλίου σου 'Ιστορία ενός αγγέλου' (εκδ. 'Ομορφος κόσμος'). Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τα τέσσερα διηγήματα που περιέχει: 'Ο 448', 'Η ιστορία ενός Αγγέλου', 'Αγρια Οικογένεια' και 'Πανοικός'. Γνώρισα τους ήρωές των έτσι όπως τους περιγράφεις στην καθημερινότητά τους. Συμφωνώ μαζί σου ότι δεν είναι τέρατα, ωστόσο, ενίοτε αναγκάζονται να γίνουν γιατί πολεμούν με τέτοια. Συνέχισε να γράφεις, Μάρκο! Εχεις πολλά να πεις. Εκτός από παραθεριστής, κατά δήλωσή σου, είσαι κι ένας σπουδαίος παρατηρητής του κόσμου.

Ο ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ ΦΗΜΙΖΟΤΑΝ για μεγάλος ψαροφάγος. Λένε ότι κάποτε ο Πλάτων τον κατηγόρησε, επειδή τον είδε να έχει αγοράσει πολλά ψάρια. Οταν ο Αρίστιππος του είπε ότι τα είχε πάρει πληρώνοντας μόνο δυο οβολούς, ο Πλάτων θαύμασε και είπε ότι για ένα τέτοιο μικρό ποσό θα τα είχε αγοράσει κι ο ίδιος. Κι ο Αρίστιππος: 'Βλέπεις, λοιπόν, Πλάτωνα, ότι δεν είμαι εγώ ψαροφάγος, αλλά εσύ φιλάργυρος;'. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας' (εκδ. Σαββάλας).

'Φρεσκολουσμένη μ' άστρο στην καρδιά/ πήρα τους δρόμους τους χωμάτινους./ Χώμα κι ιδρώτας έφτιαξαν πηλό/ ιδρώτας κι αίμα έβαψαν το άστρο./ Ζωγράφοι άνεμοι μου 'δωσαν μορφή/ θαμπό πορτρέτο στο λυκόφωτο./ Πενήντα χάντρες γύρω στο λαιμό/ πενήντα χρόνους τριγυρνώ/ στους δρόμους τους χωμάτινους'.
Το ποίημα 'Δρόμοι χωμάτινοι' της Μαρινέλλας Βλαχάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (16.08.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΚ ΠΕΡΑΤΩΝ καλεί τους Αποστόλους η Παναγία να συναθροισθούν στη Γεθσημανή για να κηδεύσουν το σώμα της και παρακαλεί τον Γιο της και Θεό της, να παραλάβει το πνεύμα της. Εκ περάτω καλεί και τα ξενιτεμένα παιδιά της τούτες τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου η γενέθλια γη να επιστρέψουν. Για να πάρουν δυνάμεις που θα τους χρειαστούν στον αγώνα της ζωής. Χρόνια πολλά και καλά σε όλους! Ξεχωριστά στις εορτάζουσες και στους εορτάζοντες!

ΑΠΟ ΤΡΙΤΗ 16 Αυγούστου, άντε να το πάμε από Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου αν θέλετε, τα κεφάλια μέσα. Κι όταν λέμε μέσα, εννοούμε μέσα για μέσα. Δύσκολες οι μέρες που έρχονται. Παναγία μας πρόφταξε!
]ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ και χείρα κίνει! Αϊ - Γιώργη βοήθα με - Μα σείε και σύ τα πόδια σου! Ας τις έχουμε υπόψη και τις δυο αυτές παροιμιώδεις φράσεις. Θα μας χρειαστούν στην πορεία.

ΓΥΡΩ στους 12.000 υπολογίζεται ότι θα είναι οι εκπαιδευτικοί που θα αποχωρήσουν μέχρι την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Γύρω στους 600 θα είναι αυτοί που θα διοριστούν. Ποιος μίλησε για κενά;

'ΑΡΓΟΣ και πλεονεκτικός ο βίος του τοκιστή. Δεν έμαθε τον κόπο της γεωργίας ούτε την εφευρετικότητα του εμπορίου. Σ? έναν τόπο κάθεται τρέφοντας θηρία. Θέλει να θερίσει τα πάντα χωρίς να οργώσει και να σπείρει'. Γρηγόριος Νύσσης, 'Κατά τοκιζόντων'.

ΚΑΘΕ που πίνω τον φραπέ, ζηλεύουν κάποιοι φίλοι, γιατί αυτοί γεράσανε και πίνουν χαμομήλι. Στην εκλεκτή, όπως μου γράφει, παρέα του, αφιερώνει τη σημερνή του μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Ζητείται απάντηση. Ξέρω πως στην παρέα του υπάρχουν κι άλλοι εκλεκτοί μαντιναδολόγοι.

ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ απόψε, στα εγκαίνια της δανειστικής βιβλιοθήκης που δημιούργησε ο τοπικός Πολιτιστικός - Εξωραϊστικός Σύλλογος Γυναικών. Οντως ασυνήθιστο πολιτιστικό γεγονός τα εγκαίνια μιας δανειστικής βιβλιοθήκης. Ειδικά στους καιρούς μας. Οι γυναίκες του Νίππους δείχνουν τον δρόμο. Το αποδεικνύουν γι? άλλη μια φορά!

'ΟΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ αποφάσισε να πάρει μαζί του τη Μητέρα του, της έστειλε τρεις μέρες νωρίτερα τον άγγελό του να της το πει. Εκείνη, χαρούμενη που θα συναντούσε το παιδί της, πήγε πρώτα στο Ορος των Ελαιών να προσευχηθεί, όπου τα δέντρα έγειραν και τη χαιρέτησαν. Γύρισε σπίτι, ετοίμασε το κρεβάτι της κι όσα νεκρικά θα της χρειάζοταν, άναψε κεριά και κάλεσε γείτονες και συγγενείς να παραβρίσκονται στον θάνατό της. Τους έκανε γνωστό το μήνυμα του αγγέλου και τους έδειξε ένα κλαδί φοινικιάς, που εκείνος της άφησε. Αρχισαν τα κλάματα οι γυναίκες, αλλά η Παναγία της παρηγόρησε ότι καθόλου δεν θα ξεχάσει τον κόσμο'... Από το βιβλίο της Αικατερίνης Τσοτάκου - Καρβέλη 'Λαογραφικό Ημερολόγιο'. Πόσο συγκινητικά και ανθρώπινα περιγράφεται η θανή της Παναγίας στο συναξάρι της!
'
[...] Κυρά της μετανοιωμένης αμαρτίας/ καθάρισέ μας με τη δρόσο/ της φωτοσυρμής των ματιών Σου,/ όαση παρηγοριάς στην πανανθρώπινη έρημο/ Κυρά των σιγανών κυμάτων/ ξέπλυνε με ύσσωπο ευσπλαχνίας/ τα καυτά σημάδια του Κάιν/ από τις χούφτες και την ψυχή μας.../ Κυρά των φιλόξενων κάβων/ αδαπάνητη νίκη Δικαιοσύνης,/ ακλόνητη πυξίδα των απελπισμένων,/ αφάνισε τη σκουριά του παραλογισμού/ που τρώει τους αρμούς της πίστης μας'...
Από το ποίημα 'Υμνος στις Παναγίες του Αιγαίου'
του Γιάννη Ανδρικόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ

Χανιώτικα νέα (13.08. 2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Ν’ ΑΝΑΖΗΤΑΣ το μυστικό της αγάπης/ στη σιωπή τ’ ουρανού! Και εξ ονόματος όλων των μοναχικών ανθρώπων μιλά ο ποιητής. Το μυστικό της αγάπης! Ποιο να ’ναι άραγε το μυστικό της αγάπης;

ΜΙΑ ΕΙΚΟΣΑΧΡΟΝΗ ήταν τυφλή. Ενα αγόρι τη φρόντιζε. Η εικοσάχρονη του είπε ότι αν ποτέ μπορούσε να δει θα τον παντρευόταν. Κάποιος της χάρισε ένα ζευγάρι μάτια. Ο φίλος της τότε τη ρώτησε: 'Τώρα που μπορείς να βλέπεις θα με παντρευτείς;'. Το κορίτσι, όταν είδε ότι και ο φίλος της ήταν τυφλός αρνήθηκε να τον παντρευτεί. Ο φίλος της έφυγε και της έστειλε ένα γράμμα με τέσσερις λέξεις: 'Πρόσεχε τα μάτια μου'.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ευρύτατα τον τελευταίο καιρό στο Διαδίκτυο η παραπάνω ιστορία κι είπα να σας τη μεταφέρω. Να τη συνοδεύσω, ωστόσο, μ’ αυτό που έγραψε η Ευδοκία στο βιβλίο της 'Να σ’ αγαπούν και ν’ αγαπάς': 'Να σ’ αγαπούν είναι κάτι. Να αγαπάς είναι πολύ. Να σ’ αγαπούν και ν’ αγαπάς είναι το παν'.

ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ, που είδα με το που ξύπνησα χθες ότι είχαν καταλάβει απ’ άκρη σ’ άκρη τον ουρανό, έφεραν τελικά σταγόνες βροχής. Δεν νομίζω, όμως, ότι το καλοκαίρι μας τελείωσε. Κάτι μου λέει ότι θα επανέλθει δριμύτερο. Ούτως ή άλλως άλλου είδους βροχές να φοβόμαστε. Παραείναι συννεφιασμένος ο ουρανός.

ΣΙΓΑ που τα Χρηματιστήρια, αφού βρέθηκαν στο ναδίρ, ανέκαμψαν προχθές. Εκεί - εκεί στην Γ’ (για να μην πούμε στην Δ’) Εθνική/ μαζί με το Αιγάλεω και την Προοδευτική. Εκεί ήταν.

ΜΕΤΡΑ απελπισίας για ώρες απελπισίας απ’ τους ηγέτες της Ευρωζώνης που υποσχέθηκαν να κάνουν 'οτιδήποτε χρειαστεί'. Να σωθεί ο παπάς (το ευρώ δηλαδή) κι ας ποθάνει η παπαδιά.

ΕΔΩ ΠΑΠΑΣ, εκεί παπάς, που ‘ν’ ο παπάς; Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που ‘ν’ ο παπάς; Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που ‘ν’ ο παπάς; Παπατζήδες, ε παπατζήδες!
ΑΝ ΤΟ ’ΧΑ, φίλε, φανταστεί κι αν το ’χα προνοήσει/ στην κρίση τα (ε)βρωμόλογα πως θα ’τανε η λύση/ εκάτεχα να τωνε πω τροϊκανούς και σία/ τόσα που δεν θα έκανα καμιά οικονομία. Από την Αντωνία Μηλογιαννάκη μέσω Ηλία Σταματάκη η ρίμα. Πέστα τους τώρα, κυρία Αντωνία!

ΔΥΟ ΑΡΑΔΕΣ και έκλεισα, αν λογαριάσω ότι έχω ήδη βρει το ιστορικό ανέκδοτο και το ποίημα με τα οποία τελειώνω τη στήλη. Εύκολο είναι; Πανεύκολο! Εκλεισα ήδη!

ΛΕΝΕ ότι ο Σωκράτης, όταν συνάντησε τον Ξενοφώντα σ’ ένα στενό δρομάκι, του έφραξε τον δρόμο με το μπαστούνι του και τον ρώτησε που πουλιούνται διάφορα πράγματα. Κι αφού ο Ξενοφών του απάντησε, τον ρώτησε και πάλι που γίνονται καλοί κι ενάρετοι οι άνθρωποι. Κι επειδή ο Ξενοφών δεν ήξερε, ο Σωκράτης του είπε: 'Ακολούθησέ με, λοιπόν, και θα μάθεις'. Από εκείνη τη στιγμή ο Ξενοφών έγινε μαθητής του Σωκράτη.' Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας' (Εκδόσεις 'Σαββάλας').

'Κι η παρουσία της μνήμης/ τονίζει την απουσία/ μιας εκδοχής χωρίς τύψεις,/ για εκείνο το πέρασμα./ Σε μια ζωή μοναχική,/ που διαρκώς σε αλλάζει,/ ανοίγοντας χαραμάδες/ σε μεγαλύτερα βάθη,/ συνεχίζεις ν’ αναζητάς/ το μυστικό της αγάπης/ στη σιωπή του ουρανού'.
Από το ποίημα 'Σιωπηλή παρουσία'
του Κώστα Στεφανόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (12.08.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ ΤΑ ΧΑΝΙΑ κι αυτό το λένε όλοι/ το λένε και τα γιασεμιά καθημερνή και σκόλη. Ο,τι καλύτερο για πρώτο 'πεταχτό' η μαντινάδα του Ηλία του Σταματάκη, που τη βρίσκω με το που ξυπνώ να με περιμένει στο κινητό μου. Αμ? έπος αμ? έργον. Και πόλη των γιασεμιών τα Χανιά μας. Και να το ξεχάσουμε εμείς, τα γιασεμιά είναι πάντα εδώ για να το φωνάζουν.

ΚΑΒΓΑΔΕΣ ΜΕ ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΙ έβαλε πάλι ο κρίνος/ ζηλεύγει ντου στσι μυρωδιές για δε μυρίζ? εκείνος. Ν? ακούω ξανά και ξανά τον Νίκο Ξυλούρη ν? ανασύρει με τη θεσπέσια φωνή του τα ωραία ελληνικά φωνήεντα από τούτη τη μαντινάδα. Αρχές της δεκαετίας του 1970. Πού σε πηγαίνει ο νους...

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ καυτή (τι καυτή, ζεματιστή!) επικαιρότητα. Οι ταραχές στις αγγλικές πόλεις συνεχίζονται. Τα Χρηματιστήρια, αφού βρέθηκαν στο ναδίρ, άρχισαν λέει, να ανακάμπτουν. Στη Συρία το αίμα εξακολουθεί να ρέει, με τη διεθνή κοινότητα σε ρόλο θεατή. Στη Λιβύη, κατά που φαίνεται, ο Καντάφι καλά κρατεί. Στην Ελλάδα, εκτός όλων των άλλων, παρακολουθούμε την κηδεία του εμποράκου...

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΒΡΟΧΕΣ, έρχονται μπόρες, έρχονται καταιγίδες. Τι να σου κάνουν οι όποιες ομπρέλες διαθέτουμε.

ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ έβρεχε μυαλό, εμείς κρατούσαμε ομπρέλες. Περί ανέμων και υδάτων κουβεντιάζαμε προχθές με τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο, όταν (ξεκάρφωτα μου φάνηκε, αλλά μόνο ξεκάρφωτα δεν ήταν) μου θύμισε τη φράση αυτή που την είπε τα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο Κώστας Λαλιώτης. Τι να έγινε αυτός ο άνθρωπος; τον ρώτησα. Καλά, αυτός αποσύρθηκε νωρίς, η απάντησή του.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ στις... υπορωρίες. Μέχρι και 50% μείωση των ωρών εργασίας τους θα έχουν, λέει, τη δυνατότητα να ζητήσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Με ανάλογη μείωση του μισθού τους βεβαίως - βεβαίως...

Ο ΑΝΤΡΑΣ ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΚΡΙΖΕΙ τον εαυτό του στον καθρέπτη βλέπει τον Δον Ζουάν, τον θεό Ερμή, τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Καζανόβα. Παράξενο που δεν βλέπει τον Καραγκιόζη... Φυσικά γυναίκα, μια 'ηλεκτρονική' φίλη μου, στο φέισμπουκ, το έγραψε. Αυτό έλειπε να το γράψει και άντρας!

ΤΙΣ 'ΜΑΥΡΕΣ' ΤΟΥ είχε χθες ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου. Δεν μιλιόταν! Ακούς εκεί να χάσει 3 - 0 απ? την Ανόρθωση Κύπρου, μια εβδομάδα πριν την αναμέτρηση του Europa League με τη Ντιναμό Τιφλίδας, η (πάλαι ποτέ) Αεκάρα μας! Α ρε Νέστορα και που είσαι!

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΠΛΟΥ, το εικονοστάσι του οποίου έχουμε φτιάξει στην αυλή του σπιτιού μας, σήμερα. Δεν τον γιορτάσαμε εφέτος, έτσι όπως τα προηγούμενα πέντε χρόνια, από σπέρας της χάρης του τον γιορτάζαμε. Δεν κάναμε γλέντι, δηλαδή. Μια τσικουδιά, ωστόσο, την ήπιαμε με τους γειτόνους, μετά τον Εσπερινό που έκανε ο εφημέριος της Ενορίας Τσικαλαριών, παπά Αντώνης Τζανουδάκης. Ισα - ίσα για να ευχηθεί ο ένας στον άλλο μας ό,τι το όνομα του Αγίου λέει: Καλόν πλουν στο ταξίδι της ζωής.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε: 'Καθόλου δεν με νοιάζει. Οταν είμαι απών δεν με νοιάζει ακόμα και να με μαστιγώνουν'.

'Και βέβαια αυτάρκεια -μαθημένα τόσα αρχαία ρητά!/ Και βέβαια πίσω του τόσοι Αϊγιώργηδες άγιοι!/ Και βέβαια υπερηφάνεια εθνική -τέτοια πατρίδα!/ Και φυσικά μαύρη ομπρέλα -τόση βροχή!/ Και φυσικά μπαστούνι -τόσα σκυλιά!/ μέχρι που με μύρισαν και μ? αναγνώρισαν δικό τους'.
Από το ποίημα 'Απολογία' του Κώστα Καλαπανίδα.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (11.08.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΕΙΣ διά ζώσης ή να επικοινωνείς μέσα από το Διαδίκτυο με Ελληνες της Διασποράς. Με Ελληνες που ζουν όπου γης. Με τον Μέμνο, τη Νεκταρία, την Αρχοντούλα, τον Ντέιβιντ. Να χορταίνεις, ακούγοντάς τους, Ελλάδα...

ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ Τετάρτη αντί για τα 'Ευθύβολα και μη' του Νεκτάριου τα 'πεταχτά'. Από τα ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα. Και για να το γράψω όπως ειπώθηκε απ? τον Δεληγιάννη, ύστερα απ? τις αλλεπάλληλες αποτυχίες που είχε στις αρχές της δεκαετίας του 1890 η Κυβέρνησή του να συνάψει κάποιο δάνειο: 'Παρά το ντιπ κι ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα'.

ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ δεν έχει ειδήσεις! Επαψε να έχει ισχύ η φράση αυτή του Ουμπέρτο Εκο. Να τον διορθώσουμε λοιπόν. Τον Αύγουστο δεν είχε ειδήσεις. Σ? αλλοτινούς καιρούς. Οταν έδεναν τους σκύλους με τα λουκάνικα. Τώρα περισσεύουν οι σκύλοι και έχουμε ξωμείνει από λουκάνικα.
ΜΑΥΡΗ Δευτέρα, Μαύρη Τρίτη, Μαύρη Εβδομάδα... Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα στον διεθνή ορίζοντα. Αλήθεια, ποιος κυβερνά αυτόν τον πλανήτη; Ποιοι έχουν το πάνω χέρι; Ποιοι κάνουν το κουμάντο;

'ΤΩΡΑ πια δεν ζούμε (πάλι κατά τον Μπρύκνερ) ούτε καν σε μια μελαγχολική δημοκρατία, αλλά σε μια εφιαλτική αντι-Δημοκρατία. Μιας και το αντιπροσωπευτικό δημοκρατικό μας σύστημα έχει χρεωκοπήσει ηθικά και πολιτικά'. Αντιγραφή απ? το άρθρο του διαπρεπούς δημοσιογράφου και ξεχωριστού ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη, που δημοσιεύθηκε στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας. Πέραν της μελαγχολίας τι;

ΕΛΛΑΔΑ γερνά! Κι όσο περνούν τα χρόνια τόσο θα γερνά περισσότερο. Τόσο θα είναι μη αναστρέψιμη η γήρανση. Είναι να μην μελαγχολείς όταν διαβάζεις άρθρα όπως αυτό του Αποστόλη Ζώη (επίσης στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας) που στηρίζεται σε μια μελέτη του καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Βύρωνα Κοτζαμάνη; Ρητορικό το ερώτημα. Να ξανακάνω, ωστόσο, το άλλο ερώτημα. Πέραν της μελαγχολίας τι;

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ και του Στρατολογικού Γραφείου Χανίων. Σιγά που θα τ? αφήνανε. Από υποβάθμιση σε υποβάθμιση και το Ινστιτούτο Ελιάς. Σιγά που θα τους γλυτώσει...

ΦΩΛΙΑΖΟΥΝ στην καρδούλα σου της άνοιξης αηδόνια/ πάντα γι? αγάπη τραγουδούν και λειώνουνε τα χιόνια! Σ? όλες τις μαντινάδες του είναι καλός ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Ειδικά στις ερωτικές, ωστόσο, είναι αχτύπητος! Στάζει απ? τους στίχους των η ποίηση.

ΝΑ ΚΑΘΕΣΑΙ κάτω απ? τ? αρμυρίκια του Καλαμιού 'παρά θιν αλός' τις μεσημεριανές ώρες, Αύγουστο μήνα και να διαβάζεις. Ενας απ? τους ορισμούς της όποιας δικής σου ευτυχίας. Το διάβασμα που ρίχνω αυτό το καλοκαίρι δεν λέγεται!
ΟΤΑΝ ο Αγησίλαος, ο βασιλιάς της Σπάρτης, ήταν παιδί συμμετείχε σε γυμνικούς αγώνες και ο αγωνοθέτης τον τοποθέτησε σε άσχημη θέση. Αυτός, αν και ήταν ο μελλοντικός βασιλιάς πειθάρχησε, λέγοντάς του: 'Θα έρθει ώρα που θα αποδείξω ότι δεν είναι οι θέσεις που δίνουν αξία στους άνδρες, αλλά οι άνδρες στη θέση'.

«...Αυτοί που μας βαφτίσανε 'Διασπορά'/ Δεν ξέρουν πως τις νύχτες είμαστε κύματα/ Ντυνόμαστε νεράιδες/ Γοργόνες σε πλώρες μαγικές, αερικά/ Στην πρύμνη των νησιών - ψαράδων/ Και τραγουδάμε στον αφρό/ Τα δικά μας εμβατήρια./ Δεν μάθανε ποτέ πως τις αυγές με το Μαΐστρο/ Με κόμπους αίματα/ Πλέκουμε στην απόσταση/ Το όνειρο - παραμύθι της παράλογης πορείας».
Από το ποίημα 'Εμείς οι ξένοι' της Ελένης Παϊδούση.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (10.ο8.11)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΟΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ, μην πολυπηγαίνεις! Κι αν πολυπηγαίνεις να μην πολυκάθεσαι! Κι αν πολυκάθεσαι να μην πολυμιλείς! Κι αν πολυμιλείς να κατέεις είντα λέεις! Σοφή κουβέντα...

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ βήμα πίσω απ' τις αγορές οι Κυβερνήσεις. Προηγούνται οι κυρίες κι ακολουθούν τα σκυλάκια τους, το σχόλιο που έκανε επί του προκειμένου ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.

ΕΙΧΕ ΙΔΡΥΣΕΙ, λέει, έναν διεθνή οικονομικό οίκο. Για τον οίκο μιλάμε. Μαγαζί γωνία. Ωστόσο, πριν προλάβει ν' αρχίσει να υποβαθμίζει και ν' αναβαθμίζει τις οικονομίες των χωρών, έγινε σεισμός και ο οίκος κατέρρευσε. Ακου να δεις όνειρα που βλέπει ο άνθρωπος, όταν «βομβαρδίζεται», όπως «βομβαρδίζεται» τελευταία απ' την τηλεόραση. Και καλά να τα βλέπει, είναι ανάγκη να τα διηγείται κιόλας;

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑ για τις αγορές και την κρίση χρέους. Στο κόκκινο τα Χρηματιστήρια. Και νέα υποβάθμιση των Ηνωμένων Πολιτειών προαναγγέλλει ο οίκος Standard & Poor’s. Ρητορικό ερώτημα. Για όλα αυτά φταίει η Ελλάδα;

ΤΟ ΘΕΜΑ είναι να τη βγάλουμε καθαρή. Οσο μπορούμε να τη βγάλουμε καθαρή. Γνωστό είναι ότι όταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια...

ΝΑ ΕΡΧΟΤΑΝ και να περνούσε ένα, μα ένα καλοκαίρι, δίχως πυρκαγιές! Να μη χρειαζόταν η Πυροσβεστική! Φτάνουν από μόνες τους οι όποιες ευχές και οι όποιες (καλές) προθέσεις;

ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ το ζήτημα της αύξησης της στρατιωτικής θητείας. Να ένας κρυφός (;) τρόπος καταπολέμησης της ανεργίας.

ΤΩΡΑ ΤΟ χασισάκι σου ελεύθερα θα παίρνεις/ θα μαστουρώνεις και στο νου βάσανα δεν θα φέρνεις. Το 'χω διαπιστώσει κι άλλες φορές. Με το βαμβάκι σφάζει όταν σχολιάζει αποφάσεις με τις οποίες δεν συμφωνεί, ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης.

«ΚΑΛΑ, ΡΕ ΦΙΛΕ! Το να θυμάσαι τη μάνα σου κάθε τόσο είναι δικαίωμά σου. Εγώ, όμως, σου οφείλω ένα επιπλέον ευχαριστώ, γιατί με κάνεις και θυμούμαι κι εγώ τη δική μου μάνα...». Από τον καλό φίλο συντ. δάσκαλο Λεωνίδα Βεγλιρή το μήνυμα. Οι μανάδες μας κι ο κόσμος όλος, Λεωνίδα! Προπάντων όταν τις έχουμε χάσει...

ΚΑΙΤΗ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗ, γιατρό - συγγραφέα, Χανιά: Ηταν να μην αρχίσω να διαβάζω το καινούργιο σου μυθιστόρημα. «Σπασμένη μνήμη», που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα απ' τις εκδόσεις «ΙΩΛΚΟΣ». Αδύνατο να το αφήσω απ' τα χέρια μου αν δεν έφτανα στην τελευταία, στη 222, σελίδα του. Το καταχάρηκα. Και γιατί με σεργιάνισε στα Χανιά κι όχι μόνο στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Με το που το τέλειωσα, ωστόσο, ένιωσα έντονη την επιθυμία μιας δεύτερης, με πολλές στάσεις, ανάγνωσης. Πολλά τα μονοπάτια που έχει να περπατήσει ο αναγνώστης σου. Ενα απ' αυτά και η φράση: «Ενα σημείο του κύκλου είναι ο θάνατος, απαραίτητος για την ύπαρξη των επόμενων σημείων». Σ' ευχαριστώ για την «από καρδιάς αφιέρωση».

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ καλέσανε τον Σωκράτη στο παλάτι της Μακεδονίας αυτός αρνήθηκε λέγοντας: «Θα μείνω εδώ στο ακυβέρνητο καράβι που το λένε Αθήνα».
«Μια λέξη δεν εκάτεχε ο γιος του Ζαχαρία,/ κι από τον κύρη του ζητά λύση στην απορία./ - Ποιος είναι ο σωβινιστής μπρε συ πατέρα πε μου/ η λέξη αυτή είντα θα πει, κατέεις, εξήγησέ μου./ - Από την Κρήτη όποιος θα πει καλιά 'ναι τόπος άλλος,/ ετουτοσάς σωβινιστής, παιδί μου, είναι μεγάλος».
Το ποίημα «Ο σωβινιστής» του Μπάμπη Γριβάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (09.ο8.2011)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Μνημονεύομεν Ειρηναίον Γαλανάκη

Μνημονεύομεν Ειρηναίον Γαλανάκη. Και γι’ αυτά που είπε και έγραψε, έτσι όπως αυτός τα είπε και τα έγραψε, εκτός από αυτά που έπραξε, έτσι όπως αυτός τα έπραξε. Τι σημασία έχει αν τον γνωρίσαμε ή δεν τον γνωρίσαμε από κοντά.
Τι σημασία έχει αν ανήκαμε ή όχι στα ποίμνια της Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου ή Γερμανίας, που ο Θεός του εμπιστεύτηκε να ποιμάνει! Ολοι ανήκουμε στο 'ποίμνιο της φιλίας και της αγάπης του', όπως χαρακτηριστικά έχει γράψει ο ίδιος. Ολοι χωράμε στην πλατεία του, στην πλατεία που φέρει το όνομά του 'κάτω απ’ τη σκιά ενός γέρω - κυπάρισσου', για να χρησιμοποιήσω τον πρώτο στίχο ενός ποιήματος που έγραψα στο Καστέλλι στις 23 Αυγούστου 2005, ημέρα παραίτησής του απ’ τον επισκοπικό θρόνο. Ειρηναίου Γαλανάκη πλατεία. Ομιλητής, βεβαίως, ο ίδιος. Μέσω των ανθολογημένων στο Λεύκωμα κειμένων του. Κάτω απ’ τους γενικούς τίτλους 'Πνευματικές υποθήκες' και 'Ιστορικοί σχολιασμοί - επιστολές'.
'Θέλω να μιλήσω απλά/ να μου δοθεί ετούτη η χάρη', γράφει σ’ ένα ποίημά του, εξομολογητικά, ο Γιώργος Σεφέρης. Ο παππούς έχει απ’ τον Θεόν δοσμένη ετούτη τη χάρη. Μιλά απλά, πιο απλά δεν γίνεται. Ταυτόχρονα, όμως, μιλάει σοφά. Σταλακτίτες απλότητας και σταλαγμίτες σοφίας τα λόγια του, βρίσκουν το ίδιο ευήκοα τα ώτα και της αγράμματης αγρότισσας και του πανεπιστημιακού δασκάλου. Κρυστάλλινος και αποφθεγματικός ο λόγος του. Φαίνεται ιδιαίτερα στους 'ιστορικούς σχολιασμούς', αυτό. 'Το ράσο δεν κάνει τον παπά και μπορεί να συζητηθεί η ανταλλαγή του με άλλο ευπρεπέστερο ένδυμα', μας λέει για παράδεγμα. 'Είναι δυνατό, λοιπόν και σήμερο να αναβιώσει η αρχαία αυτή παράδοση της Εκκλησίας και η αγαμία ή ο γάμος των κληρικών να μην αποτελεί ούτε προνόμιο ούτε εμπόδιο για κανένα ιερατικό βαθμό', υπογραμμίζει. Καταδικάζουμε την ιδέα των πολέμων, των εξοπλισμών και συστημάτων βίας, ανελευθερίας σ’ όλα τα πλάτη της γης', βροντοφωνάζει.

Η λάμπουσα Ορθοδοξία

Η ορθοδοξία μπορεί να είναι και μια διαρκής σχοινοβασία, πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα, είναι λόγια του παππού αυτά, η ορθοδοξία είναι ορθοπραξία. Λόγος σταυρωμένος μα και λόγος αναστάσιμος, σταυραναστάσιμος λόγος, ο λόγος της. Επαναστατικός κι όχι επαναστατημένος.
Το μέγεθος του ρόλου δεν εξαρτάται απ’ το μέγεθος της σκηνής. Ο Παππούς το ξέρει αυτό, η πλατεία του, ωστόσο, παραείναι μεγάλη και πάνω απ’ όλα λάμπουσα. Λάμπει σ’ αυτήν σαν μεσημέρι η ορθοδοξία, για να χρησιμοποιήσω κι εγώ, όπως ο Γιάννης Δάλλας στο ποίημα του 'Εν τη μονή Ρωγών', μια φράση του Ηλία Μηνιάτη. Η μαχόμενη ορθοδοξία που δεν πρέπει να πτοείται και να υποτάσσεται στις κάθε λογής σκοπιμότητες και να γίνεται όργανο ανίερων σκοπών. Η ορθοδοξία που οικονομεί αλλά δεν παραοικονομεί, οικοδομεί καλά έργα και μαρτυρεί λόγον αγάπης, λόγον συνέσεως, λόγον τιμιότητας, λόγον αληθείας. Η ορθοδοξία που μας δίδαξε κι εξακολουθεί να μας διδάσκει, στην πλατεία του 'κάτω από την σκιά του γέρω - κυπάρισσου', ενώ 'μια γιαγιά εκατοχρονίτισσα γυρίζει τον χερόμυλο της ιστορίας', ο Σεβάσμιος Γέροντας. Τα γραπτά μένουν. Ενα από αυτά και η ομιλία του, ως μητροπολίτη Γερμανίας, στον ραδιοφωνικό σταθμό του Μονάχου, επί Δικτατορίας για την 25η Μαρτίου 1821. 'Ναι θα κάμομε δοξολογία. Αυτό, όμως, δεν μας εμποδίζεται να δούμε την σημερινή πολιτική πραγματικότητα του έθνους μας και να σκεφθούμε και να εργαστούμε για την νόμιμη αποκατάστασή της', τον ακούμε να λέει μεταξύ των άλλων.

Πρεσβευτής του ουρανού στη γη

Ο Παππούς βρίσκεται μεταξύ ουρανού και γης. Χρησιμοποιεί συχνά αυτήν τη φράση ο ανιψιός του ο Μιχάλης. Η σκέψη μου σε ρόλο ακροβάτη και συγχωρέστε με γι’ αυτό. Πάντα ο Ειρηναίος Γαλανάκης ήταν πρεσβευτής του ουρανού στη γη. Ο άνθρωπος του Θεού που λειτουργούσε στο όνομά του, που μιλούσε, μιλά και θα μιλά στο όνομά του. Φαίνεται έντονα στις 'Πνευματικές υποθήκες' του αυτό.
'Εκείνος, ο Χριστός, έβαλε στη γλώσσα μου και στην καρδιά μου την επανάσταση αυτή (την επανάσταση των συνειδήσεων εννοεί) σαν το πυρωμένο κάρβουνο του προφήτη' μας λέει για παράδειγμα. Ο αγώνας και η αγωνία του. Να γίνει η ζωή των ανθρώπων ευλογία Θεού, κοινότητα αδελφών. 'Να αγαπάτε τον συνάνθρωπό σας, να βοηθάτε στη δυστυχία του, να συγχωρείτε τα λάθη και να υπερασπίζετε το δίκιο του, από το ψωμί ως την ελευθερία και την ειρήνη του κόσμου', μια απ’ τις παραγγελίες του. Αλλος ο λογαριασμός ο δικός του κι άλλος ο δικός μας, ωστόσο. Εμείς λογαριάζουμε και μετράμε τα οικοτροφεία, τις σχολές, τα πλοία και τα ιδρύματα που έφτιαξε. Αυτός, όμως, σκέφτεται το κτίσιμο της ψυχής μας, τη χριστιανοποίηση και αγιοποίηση του λαού μας. 'Το ουσιαστικό μου έργο αυτό ήταν', μας λέει...

Μεταξύ των ομιλητών της παρουσίασης του Λευκώματος 'Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης - Αείφωτος Πορεία' (έκδοση της Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου) που πραγματοποιήθηκε προχθές, Σάββατο 6 Αυγούστου στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης ήταν και ο γράφων. Οι σημερινές εύφημες μνείες είναι αποσπάσματα απ’ την ομιλία του.

Χανιώτικα νέα (ο8.08.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΗ, Κύριε, δεν θα είναι μόνο για Σένα, αλλά θα είναι διακονία και για το πλάσμα Σου, τον άνθρωπο. Να είμαι ένας αετός και κάτω από τις φτερούγες μου να ζεσταίνω την ανθρώπινη δυστυχία. Να κρατώ ένα μαντήλι και να σκουπίζω τα δάκρυα των ανθρώπων. Να κόβω την καρδιά μου και να χορταίνω τους φτωχούς και τα ορφανά παιδάκια'... Ειρηναίος Γαλανάκης.

ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ από την προσευχή του παππού. Την βρήκα στις σημειώσεις (σ’ αυτές στηρίχτηκα για να γράψω και το προτελευταίο σημερινό πεταχτό) του αδερφού του Αθανασίου Γαλανάκη κι είπα να ξεκινήσω μ’ αυτό. Με αφορμή την παρουσίαση του Λευκώματος 'Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης: Αείφωτος Πορεία' (Εκδοση της Μητρόπολης Κισάμου και Σελίνου) που θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Σάββατο, στις 7 μ.μ., στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης.

ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ μνημόσυνο στη μνήμη του διακεκριμένου δημοσιογράφου, σπουδαίου συγγραφέα και ωραίου ανθρώπου Πάρι Κελαϊδή, απόψε. Για το πολυσήμαντο συγγραφικό του έργο μα και για την όλη παρουσία του. Στον Φρε, στις 8.30 μ.μ. Από τους Δήμους Αποκορώνου και Σφακίων, την Ενωση Σφακιανών Χανίων, τον Σύλλογο της Οικογένειας Κελαϊδή και τους τοπικούς φορείς του Φρε. Αχ και να γινόμουν δύο κομμάτια, για να ’μαι κι εδώ! Αδύνατο, βλέπετε, να λείπω απ’ την παρουσίαση του λευκώματος για τον παππού, όντας ένας από τους ομιλητές.

ΜΕΤΕΜΟΡΦΩΘΗΣ εν τω όρει, Χριστέ ο Θεός ημών... Η μεγάλη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Χριστού σήμερα. Του Σωτήρος, του Αφέντη Χριστού! Οι καμπάνες των εκκλησιών που έχουν τ’ όνομά Του, έστειλαν πρωί - πρωί, παντού το μήνυμα. Στη μάνα μου και πάλι, ωστόσο, ο νους μου εμένα...

ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ στο σπίτι μ’ ένα μεγάλο καλάθι σταφύλια, τη θυμάμαι, τη μέρα ετούτη. Είχε πάει αξημέρωτα, στη Γρεν Ελέ, όπου ήταν η σταφίδα μας, για να τα κόψει. Επρεπε να μας προλάβει στο κρεβάτι. Μη σηκωθείτε ακόμη, πάω να κόψω και τα σύκα απ’ τη συκιά του Γαλάνη, μας έλεγε μπαίνοντας. Ξέραμε ότι ήταν του Χριστού και έπρεπε να ευλογήσει ο παπα - Χρήστος τους καρπούς της γης...

ΤΟ ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ! Ενα όμορφο βουνό, όπως ο δικός μας Βλάσης, όπου και το αμπέλι μας. Εκεί είχαμε τοποθετήσει τη Μεταμόρφωση του Χριστού, με τον αδελφό μου. Πρέπει να πήγαινα Τετάρτη Δημοτικού και ήξερα καλά την ιστορία. Πάνω σ’ αυτό το χαράκι στεκόταν ο Χριστός, όταν μεταμορφώθηκε... Απ’ εδώ και από κει, πάνω σε δύο πλακούρες, ο Μωϋσής και ο Ηλίας. Λίγο πιο κάτω, οι μαθητές του... Τι κρίμα, που δεν με παίρνει ο χώρος να συνεχίσω...

ΝΕΡΟΧΩΡΙ Αποκορώνου, χειμώνας του 1910. Η Σοφία Γαλανάκη, που είναι έγκυος προσπαθεί να περάσει έναν τοίχο στη μπαμπαλιανή Χαλέπα κρατώντας στο ένα χέρι το καλάθι με τα χόρτα και με το άλλο τη μέση της. 'Παναγία μου το παιδί μου', λέει, ενώ οι πέτρες χαλούν και πέφτει. Υστερα από δύο μήνες, τον Γενάρη του 1911 γεννά ένα αγοράκι τον Μιχάλη, που αργότερα πήρε το όνομα Ειρηναίος. Η Σοφία Γαλανάκη πέθανε το 1971. Στο μέρος που είχε πέσει αργότερα ο παππούς (γι’ αυτόν η αναφορά) έκτισε ένα εκκλησάκι, στ’ όνομά της και το ομώνυμο Ιδρυμα στις ανακαινισθείσες εγκαταστάσεις του οποίου στεγάζεται σήμερα και το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου.

'[...] Μα πιο πολύ μιλώ για τους ψαράδες/ π’ αφήσανε τα δίχτυα τους και πήρανε τα βήματά Του/ Κι όταν Αυτός κουράστηκε αυτοί δεν ξαποστάσαν/ Κι όταν Αυτός τους πρόδωσε αυτοί δεν αρνηθήκαν/ Κι όταν Αυτός δοξάστηκε αυτοί στρέψαν τα μάτια/ Κι οι σύντροφοι τους φτύνανε και τους σταυρώναν/ Κι αυτοί γαλήνια, το δρόμο παίρνουνε π’ άκρη δεν έχει/ Χωρίς το βλέμμα τους να σκοτεινιάσει ή να λυγίσει/ Ορθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους'.
Από το ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη 'Μιλώ...'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (06.08.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, λοιπόν, ο μήνας που πολλοί απ’ τους 'απανταχού' επιστρέφουν στο χωριό τους, στη γενέθλια γη, στο πατρικό σπίτι. Για να ζωντανέψουν τις χορταριασμένες αυλές, για να γεμίσουν με τα βήματά τους ρημαγμένους δρόμους, για να θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια, για να μοιραστούν αναμνήσεις. Για να πάρουν δυνάμεις. Αύγουστε καλέ μου μήνα/ να ’σουν δυο φορές τον χρόνο! Δεν ισχύει μόνο για τα συκοστάφυλα ετούτη η παροιμία.

Τ’ ΑΪ ΛΙΟΣ με το μαντήλι/ του Σωτήρος με κοφίνι! Μια ακόμα παροιμία που θέλει να μας δείξει ότι τα φρούτα τώρα τον Αύγουστο είναι άφθονα. Αύγουστος και πάλι Αύγουστος!

ΔΡΙΜΕΣ, πάντως, δηλαδή αποφράδες, γρουσούζικες, επειδή κάποιες κακές δυνάμεις, ξαπολιούνται να κάνουν κακό, θεωρούνταν σε κάποια μέρη της πατρίδας μας οι πρώτες έξι ή δώδεκα μέρες του Αυγούστου. Γι’ αυτό δεν λούζουνταν να μην πέσουν τα μαλλιά τους, δεν κολυμπούσαν να μη βγάλουν σπυριά, δεν κλάδευαν, δεν έκοβαν ξύλα, δεν παντρεύονταν...

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ εξακολουθεί να είναι σε ισχύ. Ούτε γάμοι ούτε βαφτίσεις γίνονται τις πρώτες 15 μέρες του Αυγούστου. Οχι γιατί οι μέρες είναι γρουσούζικες, βέβαια, αλλά γιατί είναι (ή έμειναν στη συνείδησή μας σαν) νηστήσιμες. Γίνεται γάμος ή βάφτιση χωρίς πιλάφι; Για κανονικό πιλάφι κι όχι για γαριδοπίλαφο λέω...

ΑΝΟΙΧΤΕΣ οι μέρες αυτές για διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, ωστόσο. Ομορφες βραδιές στα χωριά μας, κυρίως. Για νηστεύοντες και μη νηστεύοντες.
ΚΑΙ ΜΗΝΑΣ των πυρκαγιών, δυστυχώς, ο Αύγουστος. Κάθε χρόνο το ίδιο απαίσιο έργο στις οθόνες μας. Η Ελλάδα στις φλόγες! Η Ελλάδα στο έλεος των εμπρηστών!

ΚΑΙ ΚΑΤ’ ΕΞΟΧΗΝ τουριστικός μήνας ο Αύγουστος. Επιβεβαιώνεται κι εφέτος παρά τα όποια προβλήματα, αυτό. Και με το παραπάνω. Αυξημένη η τουριστική κίνηση από τις χώρες του Βορρά στα Χανιά, για παράδειγμα. Χανιά, τόπος να ζεις! Μα και τόπος να κάνεις διακοπές. Πού θα πάεις να βρεις καλύτερα!

ΚΑΙ ΜΗΝΑΣ των μουσαφίρηδων, βέβαια, ο Αύγουστος! Καλώς ήρθατε και καλώς να ’ρθετε κι όπως μας βρήκατε κι όπως μας βρείτε. Να το πω με τη γνωστή μαντινάδα: Χίλια καλώς μας ήρθανε οι φίλοι οι γ’ εδικοί μας/ κι αν δεν χωρούν στο σπίτι μας πάνω στην κεφαλή μας!

ΕΝΑΣ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΣ έφτιαξε κρασί και το σφράγισε σ’ ένα βαρελάκι. Ο δούλος του όμως έκανε μια τρύπα στο κάτω μέρος του βαρελιού και τραβούσε το κρασί. Ο σχολαστικός τότε απόρησε που το κρασί είχε ελαττωθεί, ενώ το βούλωμα ήταν ανέπαφο. Κάποιος, λοιπόν, στον οποίο ανέφερε τον προβληματισμό του, του υπέδειξε να ελέγξει μήπως είχε αφαιρεθεί το κρασί από το κάτω μέρος του βαρελιού. Και ο σχολαστικός απάντησε: 'Πάψε, ρε χαζέ. Δεν λείπει το κάτω μέρος του κρασιού αλλά το πάνω'. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας' (Εκδόσεις 'Σαββάλας').

'[...] Κι ως άφοβος από καιρό,/ σε γνώριμο ωκεανό,/ τύλιξε στο μαντήλι σου/ του ταξιδιού τ’ απομεινάρι/ κι ένα κομμάτι ουρανό/ στο δάκρυ μουσκεμένο./ Ο Αύγουστος υπόσχεται/ ένα Λαέρτη άνεμο/ να γεμίζει τη μαΐστρα/ της καρδιάς, με το ταξίδι/ που τελειώνεται στη σκέψη/ εκείνης της επιστροφής'.
Από το ποίημα 'Του Αυγούστου' του Κώστα Στεφανόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (ο4.08.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΙΔΑ ΦΩΣ ΚΙ ΑΝΕΒΗΚΑ! Να το πω αλλιώς. Βρήκα κενό κι είπα να το καταλάβω. Τετάρτη σήμερα, η ημέρα των 'Ευθύβολων και μη' του Νεκτάριου, ο οποίος, ωστόσο, είναι σε διακοπές. Ας γράψω 'Στα πεταχτά'... τα 'πεταχτά' είπα. Και αμ’ έπος αμ’ έργον. Το ’χω ξανακάνει άλλωστε.

ΝΑ ’ΜΑΙ, ΛΟΙΠΟΝ, με το μολυβάκι στο δεξί χέρι και τις δυο άσπρες κόλλες το χαρτί πάνω στο γραφείο να περιμένουν να γεμίσουν. Παλιά μου τέχνη κόσκινο! Πού θα πάει! Απ’ εδώ μ’ έχω από ’κει μ’ έχω θα γενεί η δουλειά! Από σημειώσεις άλλο τίποτα.

Η ΚΟΝΤΡΑ ΤΩΝ ΤΑΞΙΤΖΗΔΩΝ με το Υπουργείο Μεταφορών συνεχίζεται. Ποια κόντρα, ο πόλεμος θέλω να πω. Ο πόλεμος μέχρις εσχάτων. Πεδία μάχης τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της χώρας. Με πρώτο θύμα τον ελληνικό τουρισμό. Αφήστε την εικόνα της χώρας. Αν είναι δυνατόν!

ΒΟΥΒΟΙ, ΜΟΙΡΑΙΟΙ κι άβουλοι αντάμα,/ προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα! Ερχονται και ξανάρχονται τον τελευταίο καιρό οι στίχοι του Κώστα Βάρναλη απ’ τους 'Μοιραίους' στο μυαλό μου. Ας τους ξαναγράψω. 'Βουβοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα/ προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα!

ΝΑΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ η άλλη Ελλάδα! Η Ελλάδα της Εθνικής μας ομάδας υδατοσφαίρισης των γυναικών, για παράδειγμα. Η Ελλάδα που ξέρει να κολυμπά, η Ελλάδα που αγωνίζεται κόντρα στους ενάντιους ανέμους, η Ελλάδα της δημιουργίας και της ευθύνης. Η Ελλάδα της νίκης.

ΠΡΟΣ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Πέτρου Δούκα Α’ επιστολής το ανάγνωσμα. Πήγαινε απ’ τ’ άλλο μου αφτί γιατί είναι η μάνα μου κουφή. Προς Κώστα Καραμανλή Πέτρου Δούκα Β’ επιστολής το ανάγνωσμα. Πήγαινε απ’ τ’ άλλο μου αφτί γιατί είναι η μάνα μου κουφή. Προς Κώστα Καραμανλή Πέτρου Δούκα Γ’ επιστολής το ανάγνωσμα. Πήγαινε απ’ τ’ άλλο μου αφτί γιατί είναι η μάνα μου κουφή. Προς Κώστα Καραμανλή Πέτρου Δούκα Δ’ επιστολής το ανάγνωσμα. Πήγαινε απ’ τ’ άλλο μου αφτί γιατί είναι η μάνα μου κουφή.

Ο 'ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ' ανοίγει τις πύλες του αύριο και μας περιμένει. Στη Δυτική Τάφρο αυτή τη φορά. Να πάμε.

κΑ ΣΤΕΛΛΑ ΚΟΝΙΑΡΗ, ποιήτρια, συγγραφέα, Ποταμίδα Κισάμου. Σας ευχαριστώ πολύ που με συμπεριελάβατε στους αποδέκτες των τριών νέων βιβλίων σας, που εκδόθηκαν πρόσφατα. Αναφέρομαι στα: 'Θέση αντιστοιχίας' (μυθιστορία), 'Διερεύνηση παύλας' (ποιητική συλλογή) και 'Πολύπλευρη τελεία' (ποιητική συλλογή). 'Αφιερώνεται σε όλους τους πολίτες που με το ανθρωπιστικό νυστέρι της ποίησής τους διά βίου και με ιερό γαλακτερό σεβασμό, βιώνουν το άπειρο της Αποθεωτικής Αγάπης και διαιωνίζουν πανανθρώπινους σπόρους αναγέννησης', γράφετε στην προμετωπίδα του τελευταίου. Σας εκφράζει, νομίζω.

ΤΡΙΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ: α) Όποιος ζηλεύει τα πολλά ζηλεύει και τα λίγα. β) Το εθνικό σήμα της Ολλανδίας είναι το άνθος της τουλούμπας. γ) Σε περίπτωση λιποθυμίας ξεκουμπώνουμε το πουκάμισο και τρίβουμε με οινόπνευμα. Αν είναι κορίτσι, ζητάμε συγγνώμη και συνεχίζουμε ασταμάτητοι το τρίψιμο ανενόχλητοι, αλλά κάπως πιο απαλά.

'Ακουσε την καρδιά σου·/ οπλοστάσιο ιδανικών είναι η ζωή·/ αγωνίζεσαι για την δικαιοσύνη·/ το δικαίωμα ελεύθερης επιβίωσης.../ αγωνίζεσαι για την παράδοση, ηρωικά και διά βίου./ Κατανόησέ το·/ κύματα φωτιάς - αγάπης σου στέλνω.../ ποθώ την ενεργή σου στάση.../ άνθρωπέ μου... αγαπημένε μου...'.
Από το ποίημα 'Πρόσεχε τα πολύτιμα' της Στέλλας Κόνιαρη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Xανιώτικα νέα (03.08.2011)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΕΠΑΤΗΣΕΝ ο Αύγουστος η άκρα του χειμώνα! Αύγουστος, που είναι παχιές οι μύγες, ο μήνας που τρέφει τους έντεκα, από χθες. Καλό μήνα! Καλό χειμώνα να ?χουμε!

ΕΞΙΣΟΥ ΣΠΟΥΔΑΙΑ προσωπικότητα με τον Ιούλιο Καίσαρα ήταν ο Οκταβιανός Αύγουστος. Με την έννοια αυτή οι Ρωμαίοι θεώρησαν υποτιμητικό να του αφιερώσουν μήνα με μια μέρα λιγότερη. Βρήκαν, λοιπόν, το εύκολο θύμα, ποιον άλλο απ? τον Φλεβάρη, του αφαίρεσαν την 29η μέρα και την πρόσθεσαν στον Αύγουστο. Ετσι έχουμε Ιούλιο και Αύγουστο (δύο συνεχόμενους μήνες) με 31 μέρες, ενώ ο Φλεβάρης έμεινε με 28.

ΑΠΟ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ο Αύγουστος, άλλο τίποτα! Να φάνε κι οι κότες, που λένε. Ηδη και μόνο στο πρώτο 'πεταχτό' είπα τρεις. Ας τις κάνουμε τέσσερις, με μια βυζαντινή. Περί της υγείας σου/ τον Αύγουστο ερώτα. Την έλεγαν γιατί πολλοί ήταν εκείνοι που παρασέρνονταν κι έτρωγαν πολλά φρούτα με αποτέλεσμα να παθαίνουν διάφορες κοιλιακές διαταραχές που δύσκολα θεραπεύονταν.

ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ για τον Αύγουστο απ? τον μαντιναδολόγο μας τον Ηλία τον Σταματάκη: Αύγουστε με τα σύκα σου, τ? απίδια, τα σταφύλια/ οι άλλοι μήνες πίστεψε θα σκάσουν απ? τη ζήλεια.

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ άπλωσε αυγουστιάτικα τον τραχανά στην νταράτσα η Κυβέρνηση. Αλλο πράμα οι κάθε λογής γάτες που παραμονεύουνε να τον φάνε, πριν ξεραθεί. Δίχως να λογαριάσουμε τις βροχές που έρχονται.

ΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ τω Υπουργώ και τα των ταξιτζήδων στους ταξιτζήδες. Από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο η άποψη, έτσι όπως τη διατύπωσε σε γενομένη συζήτηση. Με μια σημαντική υποσημείωση. Οτι οι δεύτεροι χάνουν το όποιο δίκιο τους με ακραίες ενέργειες που πλήττουν τον τουρισμό.

ΤΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ είναι σε διακοπές. Τώρα που όλα είναι χαλαρά. Τώρα που έχουμε (εύκαιρο) τον παπά, να θάψουμε και την παπαδιά. Η αυγουστιάτικη φιλοσοφία της Κυβέρνησης.

Ο ΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣ που ζει κι εργάζεται ως ανώτερος υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις Βρυξέλλες, Παναγιώτης Αλεβαντής, μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα: 'Η εθνική πόλο γυναικών μας λέει με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στην Κίνα πως για την επιτυχία υπάρχει ένας μόνο τρόπος. Σκάσε και κολύμπα! Και οι ποδηλάτες του Τάλω που αναδείχτηκαν πρώτοι σε πανελλήνιο επίπεδο μας διαμηνύουν ότι η επιτυχία έρχεται μόνο με ορθοπεταλιά'. Προσυπογράφω, Παναγιώτη!

ΑΝΑΣΤΟΛΗ, λέει, της λειτουργίας του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βάμου. Αναστολή μέχρι να κλείσει. Τι χαρά έχουν οι νυχτερίδες και οι αράχνες της περιοχής δεν λέγεται!

ΣΤΙΧΟΙ από ένα 'σκυλάδικο' τραγούδι αντί για ιστορικό ανέκδοτο σήμερα. Αν τους αντέξετε: 'Από κορμί είμαι η best/ κι από προσόντα είμαι first/ Γι? αυτό στους άντρες κάνω τεστ/ Για να διαλέξω/ Μπες όπως όλοι στη γραμμή/ Ασε τα μα, τα μου, τα μη/ Πέρνα λοιπόν τη δοκιμή/ Και ίσως σε επιλέξω'. Τους αντέξατε;
'Αύγουστε εσύ Ερωτικέ,/ πλημμυρισμένος πάθος/ αποκορύφωμα ζωής/ δίψα να μην τελειώσεις.../ Αύγουστε εσύ Ταξιδευτή/ φιλόξενε χωριάτη/ σε κάθε σπίτι, κάθε αυλή/ όλοι εσέ φιλεύουν.../ Αύγουστε εσύ Γιορταστικέ,/ ο γιος της Παναγίας,/ με τ? άσπρα τα εκκλησάκια σου/ βαγιά κι άνθη πλεγμένα.../ Αύγουστε μήνα Βιαστικέ,/ πού πας, πού ξεμακραίνεις;/ Κάθε σου μέρα που περνά/ είναι μια νοσταλγία...'.
Το ποίημα 'Αύγουστε μήνα μας καλέ...' της Λένας Σεπτέμβρη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Xανιώτικα νέα (02.08.2011)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Οι Ελληνες φίλοι είναι για μια ζωή

Οι φίλοι: θα σου πούνε 'γεια'.
Οι Ελληνες φίλοι: Θα σου κάνουν μια μεγάλη αγκαλιά και θα σου δώσουν ένα δυνατό φιλί.
Οι φίλοι: Αποκαλούν τους γονείς σου 'κύριε' και 'κυρία'.
Οι Ελληνες φίλοι: Αποκαλούν τους γονείς σου 'θείε' και 'θεία'.
Οι φίλοι: Δεν σ’ έχουν δει ποτέ να κλαις.
Οι Ελληνες φίλοι: Κλαίνε μαζί σου.
Οι φίλοι: Τρώνε στο τραπέζι σου και φεύγουν.
Οι Ελληνες φίλοι: Ξοδεύουν ώρες τρώγοντας, μιλώντας, γελώντας και απλά κάνοντας παρέα.
Οι φίλοι: Δανείζονται δικά σου πράγματα για λίγες μέρες και σου τα επιστρέφουν.
Οι Ελληνες φίλοι: Κρατούν τα δανεικά πράγματα μέχρι να ξεχάσεις ότι είναι δικά σου.
Οι φίλοι: Γνωρίζουν αρκετά πράγματα για σένα.
Οι Ελληνες φίλοι: Μπορούν να γράψουν βιβλίο για σένα με πολλές λεπτομέρειες.
Οι φίλοι: Σε παρατάνε, αν αυτό κάνει και ο πολύς κόσμος.
Οι Ελληνες φίλοι: Εχουν χ... τον κόσμο και είναι μαζί σου.
Οι φίλοι: Χτυπούν την πόρτα σου ή παίρνουν τηλέφωνο, όταν θέλουν να σ’ επισκεφτούν.
Οι Ελληνες φίλοι: Μπαίνουν μέσα και φωνάζουν 'Ηρθα'.
Οι φίλοι: Είναι για λίγο.
Οι Ελληνες φίλοι: Είναι για μια ζωή.
Σημείωση: Το βρήκα τελευταία, τυχαία, στη σελίδα ενός καινούργιου 'φίλου' στο φέισμπουκ κι είπα να το μεταφέρω.
'Γκουγκλάροντας' στο Διαδίκτυο διαπίστωσα ότι κυκλοφορεί ευρύτατα. Διάβασα ότι λέγεται στις Βρυξέλλες, ωστόσο, δεν εντόπισα την πηγή του. Γεγονός πάντως είναι ότι αρέσει. Μεγάλο πράγμα τη σήμερον ημέρα να διαβάζουμε καλά πράγματα για τους Ελληνες. Ακόμα και αν τα γράφουμε οι ίδιοι...

Το χρωστούσε στον εαυτό του

Ενώ του ετοίμαζαν να πιει το κώνειο ο Σωκράτης μάθαινε μια μελωδία. 'Σε τι θα σου χρησιμεύσει;', τον ρώτησαν. 'Μα να μάθω αυτή τη μελωδία πριν πεθάνω', απάντησε. Αυτό το ιστορικό ανέκδοτο θυμήθηκα, όταν διάβασα τις προάλλες, στα 'Κοινωνικά' της εφημερίδας μας ένα συγχαρητήριο που αφορούσε τον φίλο μου απ’ τα παλιά, πρώην προϊστάμενο Επιστημονικής Καθοδήγησης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Περιφερειακής Διεύθυνσης Κρήτης Γιάννη Νταγκουνάκη, για την παρουσίαση της διδακτορικής του διατριβής (14-7-2011) στη σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ρεθύμνης, με θέμα 'Η μονογονεϊκή οικογένεια και το παιδί' και την αναγόρευσή του σε διδάκτορα. Παρακολουθούσα πάντα τη διαδρομή του, όντας συνήλικοι και 'συμπορπατηχτές', ως δασκάλου, ως σχολικού συμβούλου, ως υπεύθυνου εφαρμογής του προγράμματος 'ΜΕΛΙΝΑ' και ως Περιφερειακού Προϊσταμένου Επιστημονικής Καθοδήγησης και διέκρινα πάντα τη φωνή του. Μια φωνή δασκαλική που προτιμούσε πάντα, σ’ όποιο πόστο δουλειάς κι αν βρέθηκε, τον ρόλο του δημιουργού κι όχι τον ρόλο του προπέτη, για να θυμηθώ τον Καπέρνικο. Και βεβαίως την πολύχρονη προσπάθειά του για την εκπόνηση της εν λόγω έρευνας που του ξώμεινε, λόγω ποικίλων υπηρεσιακών υποχρεώσεων, όταν προ τριετίας συνταξιοδοτήθηκε. Μια προσπάθεια που, ειρήσθω εν παρόδω, επιβραβεύτηκε με 'άριστα' από εξαμελή επιτροπή καθηγητών από διάφορα Πανεπιστήμια της χώρας. 'Το χρωστούσα στον εαυτό μου', μου είπε όταν τον πήρα τηλέφωνο για να τον συγχαρώ. Και γιατί η απόκτηση του διδακτορικού τίτλου δεν έχει να κάνει με αυτό που λέμε καριέρα... Ετσι απλά!

Δράξασθε Παιδείας

'Σ’ εκείνους που ανά τους αιώνες πρόσφεραν θυσία τον εαυτό τους στο κοινό καλό, για έναν κόσμο «όμορφο αγγελικά πλασμένο»', αφιερώνει το καινούργιο του (20ό!) βιβλίο, 'Δράξασθε παιδείας....' ο τίτλος του, ο και συνεργάτης της εφημερίδας μας επιτ. σχ. σύμβουλος Γιάννης Χρηστάκης.
Στους εργάτες της παιδείας, στους δασκάλους όλων των βαθμίδων δηλαδή. Και όχι μόνο. 'Ακρως απελπιστική και ανησυχητική' η κατάσταση σήμερα, τόσο στην ελληνική όσο και στην παγκόσμια ιστορική κονίστρα, μας λέει, ο συγγραφέας στην εισαγωγή του καθώς, εκτός των άλλων, 'ο συνάνθρωπός μας έπαψε να είναι ο «πλησίον» μας και ο κόσμος παραπαίει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αποτελώντας έτσι μια αληθινή ζούγκλα'. Πολλά τα 'κακά' που βάζουν τον συγγραφέα σε θλιβερές σκέψεις, που δεν τον απογοητεύουν, ωστόσο. 'Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν τη σώσω εγώ θα φταίω'. Στα λόγια αυτά του Νίκου Καζαντζάκη, πιστεύει, βλέπετε, αταλάντευτα, έχοντας μας λέει, 'οδηγό την πείρα και τη λογική ενός απλού ανθρώπου, ενός ελεύθερου σκεπτόμενου πολίτη'.
Και βεβαίως ενός Δασκάλου που ανάλωσε στην κυριολεξία όλες του τις δυνάμεις στην υπηρεσία της λαϊκής μας παιδείας, συμπληρώνω 'Μια κραυγή αγωνίας ενός ανθρώπου' που δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος με ό,τι βλέπει να συμβαίνει γύρω του', κατά που γράφει ο ίδιος, είναι σε τελική ανάλυση και κατά τη γνώμη μου, το 'Δράξασθε παιδείας'. Για ανάληψη ευθυνών σε όλα τα επίπεδα. Ενα μικρό δείγμα γραφής που αναφέρεται στην επικρατούσα κοινωνική ανισότητα (σελ. 54): Η σημερινή ανθρώπινη κοινωνία χαρακτηρίζεται από μια τεράστια ανισότητα. Δίπλα στο παλάτι του πλουσίου στέκει το χαμόσπιτο του φτωχού, πλάι στην απέραντη φάρμα του γαιοκτήμονα βρίσκεται ο πενιχρότατος κλήρος του μικροκτηματία και κοντά στα φανταχτερά φορέματα του μεγιστάνα είναι τα κουρέλια του επαίτη. Αλλοι καταναλώνουν αλόγιστα και άλλοι στερούνται τον επιούσιο. Μια κατάσταση αληθινή βόμβα στα θεμέλια των κοινωνιών. Κι όμως η κατάσταση αυτή συνεχίζεται η ίδια και απαράλλαχτη!