ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ

Γράφει ο Νεκτάριος Κακατσάκης 

Οι δεκάδες ψυχές που δολοφονήθηκαν στα Τέµπη ζητούν δικαίωση!

∆ικαίωση ζητούν και οι συγγενείς τους! Οι πατεράδες τους, οι µανάδες τους! Τα αδέλφια τους! Οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους! ∆ικαίωση ζητούν οι σύζυγοί τους! Οι φίλοι τους! Όλη η Ελλάδα αυτό ζητάει! Τη δικαίωση περιµένει ο απλός κόσµος που δεν θέλει να ξεχάσει, ο κόσµος που θρήνησε και ακόµη συζητά και οργίζεται γι’ αυτό το έγκληµα!

Γιατί σε ένα έγκληµα, αυτός που εγκληµατεί πρέπει να τιµωρείται!

Σε ένα έγκληµα που έχει µαυροφορέσει εκατοντάδες σπίτια, το ελάχιστο που πρέπει να αποδοθεί είναι η ∆ικαιοσύνη! 

Αυτό ακριβώς επιζητούν οι συγγενείς των θυµάτων που ένα χρόνο τώρα φοβούνται για τη συγκάλυψη του εγκλήµατος· αν δεν είναι εξοργιστικό αυτό, αν δεν είναι ανήθικο, τότε οι λέξεις δεν έχουν κανένα νόηµα!

Το χειρότερο όλων είναι ότι από την πρώτη κιόλας στιγµή, παρακολουθούµε εµπλεκόµενους να λειτουργούν κατά της Αλήθειας και υπέρ της συγκάλυψης!

Κι είναι το παραπάνω γεγονός, µία ακόµη επιβεβαίωση -φεύ- ότι σε αυτόν τον τόπο οι ολίγοι, οι ολίγιστοι έχουν τη δύναµη απέναντι στους πολλούς!

Είναι η θλιβερή και εξοργιστική διαπίστωση ότι κάποιοι θεωρούν πως µπορούν να καθορίζουν και να αλλάζουν τον του των πραγµάτων, τον ρου της Ιστορίας! 

∆εν ξέρω αν ποτέ µπορέσουµε να τους υπερνικήσουµε αυτούς τους... ‘‘µηδαµινούς’’! Συνεχείς και σε πολλά επίπεδα οι µάχες που δίνονταν, δίνονται, θα δίνονται!

Εµείς τασσόµαστε µε τους συγγενείς των νεκρών του εγκλήµατος των Τεµπών!

Για να δικαιωθεί και ο όρος ∆ικαιοσύνη!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 28,2,2024)

ΠΟΙΗΣΗ

ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ 

Στον πρόναο,

σε μια σκοτεινή γωνιά, 

πολύ πριν σημάνει η καμπάνα, 

μόνος με τον Θεό,

ο τελώνης.

 

Καταμεσής του ναού,

κάτω από τον μεγάλο πολυέλαιο,

με το που τελειώνει η λειτουργία,

κατά τη διανομή του αντίδωρου,

ο φαρισαίος. 

 

Και για τους δύο

το Κύριε ελέησον.   

  

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ ( "Τα χελιδόνια του μοναχού",

Β΄Έκδοση, ΠΥΞΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, Χανιά 2020)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

2ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ

ΠΩΣ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΧΩΡΑΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΞΗ...

Για το ταξίδι που έκαναν η προϊσταμένη του 2ου Νηπιαγωγείου Χανίων (το οποίο είναι εταίρος στο πρόγραμμα Erasmus και με τίτλο “STEAM on foot”) Παρασκευή Δήμου στη Λιθουανία με δύο συνεργάτιδές της και πώς οι εμπειρίες και οι γνώσεις που αποκόμισαν έγιναν μαθήματα (χώρεσαν) στην τάξη, ο λόγος στον σημερινό Παιδότοπο. Σας ευχαριστώ πολύ για το υλικό που μου στείλατε, καλές μου συναδέλφισσες! Θερμά συγχαρητήρια για τις δραστηριότητες και τις διεθνείς διακρίσεις του Νηπιαγωγείου σας! Χαίρομαι που επαληθεύετε τη φράση: «Όσο πιο χαμηλό το ανάστημα του μαθητή, τόσο πιο ψηλό πρέπει να είναι το ανάστημα του δασκάλου!»

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

δάσκαλος-λογοτέχνης 

Α΄ Το 2^ο Νηπιαγωγείο Χανίων στη Λιθουανία!

Και πώς πήγατε κυρία στη Λιθουανία;

Μα που είναι η Λιθουανία;

‘Έχει χιόνι; μας φέρατε;!

Τι παίζουν τα παιδιά;

Τι γλώσσα μιλάνε στη Λιθουανία;

Τι ζωγραφιές έκαναν τα παιδιά;

Και έτσι ένα ταξίδι, γίνεται γνώση και μάθηση…Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες, Τέχνες ,Γλώσσα ,Έκφραση!

Β’ 1η Κινητικότητα εκπαιδευτικών 2ου Νηπιαγωγείου Χανίων

‘’STEAM on foot ‘’ Εrasmus+ KA210 (2023-1-LT01-KA210-SCH-OOO152273)

Το 2ο νηπιαγωγείο Χανίων, τόσο σε Διεθνές επίπεδο μέσω της απόκτησης της Πράσινης σημαίας των Ecoschools από το 2009 έως και σήμερα (σχ. ετ. 2023/2024) , όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο μέσω των προγραμμάτων eΤwinning έχει την χαρά και τιμή να συμμετέχει ως εταίρος στο πρόγραμμα Erasmus+ με τίτλο: ‘’STEAM  on foot ‘’. To  έργο υλοποιείται από το 2ο Νηπιαγωγείο Χανίων (Ελλάδα ), το  νηπιαγωγείο Zilvitis (Λιθουανία), το νηπιαγωγείο/ δημοτικό Escola Básica Integrada de Arrifes (Πορτογαλία) και το νηπιαγωγείο/δημοτικό Kaymakam Hikmet Özbağcı İlkokulu (Τουρκία) .

Το έργο επιδιώκει να βελτιώσει τα εκπαιδευτικά επιτεύγματα των παιδιών προσχολικής ηλικίας χρησιμοποιώντας την προσέγγιση STEAM και τη βιωματική εκπαίδευση, δημιουργώντας συνθήκες για τους εκπαιδευτικούς να εφαρμόζουν τις προσεγγίσεις STEAM στην υπαίθρια εκπαίδευση, να προάγουν τη μάθηση εκτός τάξης και να κάνουν κάθε παιδί, σύμφωνα με τις ικανότητες και την ηλικία του, να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων και στην ενεργό διαδικασία μάθησης.

Το πρόγραμμα από την διοργανώτρια χώρα Λιθουανία με συντονίστρια την κα Jolanta Varanaviciene , ήταν εξαιρετικό και περιελάμβανε παρουσιάσεις των σχολείων των εταίρων, γνωριμία με τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς του νηπιαγωγείου Kauno “Zilvitis, παραστάσεις μαθητών/τριών και συμμετοχή των εταίρων σε μουσικοκινητικά παιχνίδια με τα παιδιά. Πραγματοποιήθηκαν δραστηριότητες steam στο δάσος  με μαθητές/τριες του νηπιαγωγείου Kauno “Zilvitis”, ξενάγηση στους χώρους του νηπιαγωγείου αλλά και παιχνίδι στη χιονισμένη αυλή με τους μαθητές/τριες . Επίσκεψη στο νηπιαγωγείο ”Spindulys” , ξενάγηση και γνωριμία με το εκπαιδευτικό προσωπικό, παρουσίαση των σχολείων των εταίρων και συζήτηση για τα εκπαιδευτικά συστήματα των εμπλεκομένων χωρών. Η ομάδα των εκπαιδευτικών που υλοποιεί το Erasmus KA210” Steam on Foot” συζήτησε δια ζώσης σε αυτή την πρώτη συνάντηση, τους στόχους του προγράμματος, τα αποτελέσματα και τα παραγόμενα, τις αρμοδιότητες των συμμετεχόντων/ουσών και τις μελλοντικές δράσεις.

Γ΄. Πώς η εμπειρία και η γνώση που μεταφέρουν οι εκπαιδευτικοί γίνεται « μάθημα» στην τάξη.

Στο πλαίσιο της μετακίνησης εκπαιδευτικών του σχολείου μας, οι μαθητές/τριες του νηπιαγωγείου μας ήρθαν σε επαφή με την Λιθουανική κουλτούρα και εκπαίδευση και οι απαντήσεις στα ερωτήματά τους έγιναν σχέδια μαθήματος!

1. Μα που είναι κυρία η Λιθουανία;… δηλαδή Μαθηματικά!

Η Λιθουανία παιδιά, είναι περίπου 2.954 χιλιόμετρα μακρυά! Μια διαδρομή που για να την κάνουμε πήραμε 3 αεροπλάνα ! Ελάτε να την αποτυπώσουμε σε ένα χάρτη! Έτσι θα τη θυμόμαστε όσοι πήγαμε και θα την μάθουμε όσοι θελήσουμε να πάμε στο μέλλον ! Και αν πάτε τι θα πείτε;; Labas ! Δηλαδή…Γεια!!

2. Μιλούσατε κυρία ελληνικά;…. δηλαδή Γλώσσα!

Η γλώσσα είναι πολιτισμός, επικοινωνία! Παρακολουθώντας ντοκιμαντέρ της UNESCO για την Πολιτιστική κληρονομιά της Λιθουανίας, τα παιδιά άκουσαν, είδαν και έμαθαν για την κατασκευή με άχυρα συμβολικών αντικειμένων που σχετίζονται με την καλή τύχη, την υγεία, την χαρά! Το είπαν και το έγραψαν: SIAUDINIU SODU! Και άχυρα μπορεί να μη βρήκαμε, αλλά βρήκαμε χάρτινα ανακυκλώσιμα καλαμάκια! Τα κόψαμε κομματάκια, τα περάσαμε σε σπάγκους και κατασκευάσαμε τον φύλακα άγγελο του σχολείου μας ! Και πως λέγεται κυρία ο άγγελος στα λιθουανικά; Angelas! ωωω κυρία , μοιάζει με ελληνικά!!

3. Μας φέρατε χιόνι;…δηλαδή Φυσικές Επιστήμες!

Σας φέραμε, αλλά…τι λέτε να έπαθε; Σωστά παιδιά, έλιωσε! Και τι έγινε; Νερό! Σωστά!Και επειδή δεν γίνεται να φτιάξουμε χιονάνθρωπο με νερό έχουμε τη λύση! Στο λιωμένο χιόνι θα ρίξουμε σόδα και μαλακτική κρέμα και να το χιόνι! Ελάτε να παίξουμε σαν να είμαστε στη χιονισμένη Λιθουανία!

4. Τι ζωγραφιές κάναν τα παιδιά; ...δηλαδή Τέχνες!

Γνωρίσαμε τον εθνικό ζωγράφο και συνθέτη , Μ.Κ.Ciurlionis!

Είδαμε πίνακές του, τους ζωντανέψαμε με εργαλείο μας το θεατρικό παιχνίδι και τη δραματοποίηση, μαντέψαμε τους τίτλους τους και διαλέξαμε τον πίνακα που μας άρεσε περισσότερο! Τον πίνακα ‘’ Fairy tale ΙΙ ‘’!...και μπήκαμε και μεις στο ‘’παραμύθι ‘’ με την δική μας ζωγραφική με πολύ φαντασία!

5. Και τι παίζανε τα παιδιά;…δηλαδή Αθλητική Παράδοση!

Μπάσκετ λοιπόν! Το εθνικό σπορ της Λιθουανίας!

Κάναμε πάσες , τζάμπολ και ασίστ, βάλαμε πολλά τρίποντα! Και ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας και τους φίλουε μας στο καλύτερο γήπεδο μπάσκετ του κόσμου! Την αυλή του σχολείου μας! 2ο δημοτικό και νηπιαγωγείο Χανίων!

Και παίξανε οι κυρίες καλά και τα παιδιά καλύτερα!

Η προϊσταμένη του 2^ου νηπιαγωγείου Χανίων Παρασκευή Δήμου και οι εκπαιδευτικοί: Ελένη Αναγνωστάκη, Φωτεινή Γεροβασιλείου

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 24.2.2024) 

https://www.haniotika-nea.gr/2o-nipiagogeio-chanion-pos-ena-taxidi-choraei-se-mia-taxi/

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02esxnaHFFQjSdEXtsR6TnnnXhMzCkUKEu3KoSPpfnrRPqX3k2ViqYjX5G4xBV9imhl&id=100057512016202&notif_id=1708762642224362&notif_t=story_reshare&ref=notif

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

«ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΝΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙΣ ΑΧ ΒΡΕ ΚΟΣΜΕ ΓΥΑΛΙΝΕ»

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης 

Το αποφάσισα! Θα του δώσω του κόσµου µια να σπάσει! Να διαλυθεί, να τεµαχιστεί!

«Ποιος θα µου δώσει δύναµη τον κόσµο αυτόν ν’ αλλάξω;».

Κάποιοι θα βρεθούν στο πλάι µου και κάποιοι απέναντί µου!

Κάποιοι θα µε φθονήσουν και κάποιοι θα µου συµπαρασταθούν!

Αυτοί οι δεύτεροι έχουν άραγε καταλάβει ότι η ζωή τους από εδώ και στο εξής θα είναι ένας συνεχής αγώνας αφού ως υποστηρικτές ενός... τροµοκράτη, ίσως διωχθούν για την επιλογή τους;

Πόσα like και πόσα νευριασµένα ανθρωπάκια άραγε θα µαζέψω µε αυτή µου την παραπάνω δήλωση - τραγούδι! Θα απαγορευθεί το συγκεκριµένο τραγούδι; Θα απαγορευθεί ο Απόστολος Καλδάρας; Απαγορευµένη  από τα ραδιόφωνα και η Ευτυχία Παπαγιανοπούλου; Μένει να το δούµε! Εγώ ως το τέλος θα τους υπερασπίζοµαι!

Ποιος είµαι ’γώ που θα προδώσω τη φωνή του Στέλιου!

Κύριοι, για σας τους αδαείς µιλάω! Ένας είναι ο Στέλιος…

Αλλά πού να εννοήσετε, µες στα «κασµίρια σας σφιγµένοι»;

Θα του δώσω µια να σπάσει του κόσµου, και όπου βγει µάγκες!

Αλλά πού να καταλάβετε; «Πέλαγος η φωνή του Καζαντζίδη», το ’χετε νιώσει ποτέ;

Ρητορικό το ερώτηµα βέβαια και απευθύνεται σε εσάς που δεν θα καταλάβετε ποτέ την αλήθεια ενός καηµού! Σε εσάς που κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε την πραγµατικότητα του κόσµου, σε όλους εσάς που µας έχετε ταράξει στο ψέµα και στη φανφάρα!

«∆ουλειά σας είναι» το ξέρουµε, το ξέρετε!

Τη δουλειά µας όµως κι εµείς! Τον δικό µας κόσµο ποτέ δεν θα µπορέσετε να πλησιάσετε· ανήκετε στον γυάλινο κόσµο που… τον έχουµε ήδη σπάσει!.. 

Χανιώιτικα νέα (Τετάρτη, 21.2,24)

 

 https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid0tQdvdCduVoLSLGodUuAW5VKvjYVF7VAbuT75Rd97FKHjH2t9XvST7xbNS72cefAel?notif_id=1708604604961539&notif_t=feedback_reaction_generic&ref=notif

ΠΟΙΗΣΗ

 ΤΑ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ

Όλα τα γύρω σπουργίτια, 

τις χειμωνιάτικες μέρες, 

στα παράθυρα του μοναστηριού. 

Εκεί διστακτικά, 

στο να χτυπήσουν 

ή να μη χτυπήσουν τα τζάμια, 

και τα σπουργίτια-πρόσφυγες

που έχουν καταφτάσει από τα πέριξ. 

Κάνουν στην άκρη τα γειτονάκια

να πάρουν πρώτα συσσίτιο 

τα ξενάκια.

Φτάνουν και περισσεύουν 

τα ψίχουλα που αφήνουν 

στα περβάζια οι μοναχοί,

σκέφτονται. 

Μεγάλη υπόθεση να είσαι 

σπουργίτι.  

 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

 (" Τα σπουργίτια του μοναστηριού" . Εκδ. Πυξίδα της Πόλης" και Κοινωφελές Ίδρυμα "Αγία Σοφία", Β' Έκδοση, Χανιά 2020)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΣΤ2 ΤΑΞΗ 5ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

«Πώς βλέπουν τη ζωή στο χωριό παιδιά που μεγαλώνουν στο κέντρο της πόλης;

Πώς φαντάζει στα μάτια τους η εξοχή; Είναι κάτι ειδυλλιακό και όμορφο ή φαίνεται βαρετό, αφού δεν μπορούν να ζήσουν λεπτό μακριά απ’ τα τάμπλετ και τα wi-fi; Σκέψεις, συναισθήματα, ζωγραφιές, χρώματα και αρώματα παππού και γιαγιάς… γιατί όλοι κατά βάθος έχουμε φυλαγμένο σαν θησαυρό ένα χωριό!»

Τα που έγραψαν προλογίζοντας τις εργασίες που μου έστειλαν, η γνωστή στους αναγνώστες της σελίδας καλή δασκάλα της Στ2 τάξης του 5ου Δημ. Σχ. Χανίων Αντωνία (Τόνια) Σκουλά και οι επίσης γνωστοί μαθητές της. Ό,τι καλύτερο για πρόλογος, η σκέψη που έκανα, αφού είδα τα κείμενα και τις ζωγραφιές των παιδιών. Πολύ ευχαριστώ σε, καλή μου Τόνια!

Να χαίρεσαι τους μαθητές σου και να σε χαίρονται!

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

δάσκαλος - λογοτέχνης

Στο αμάξι είμαστε όλοι, για να φύγουμε απ΄την πόλη

πάμε αμέσως στο χωριό, μετά από πολύ καιρό!

Μόλις φτάνουμε εκεί, βλέπω στη μεγάλη αυλή

μια κατσίκα στο χορτάρι να κουτουλάει στο κελάρι!

Ο μπαμπάς μου καφενείο κι εγώ έξω απ’ το ψυγείο,

για να βρω κάτι να φάω, γιατί τόσο πολύ πεινάω..

Έχει πια χιονίσει εκεί και τ΄άλογα έχουν τρελαθεί..

Βγαίνω με τη μία έξω, χιονοπόλεμο να παίξω!

Κι οι κότες έχουν τρελαθεί, λες κι έτρωγαν σκυλοτροφή .

Μόλις έρχεται η νύχτα, πανηγύρι όλη νύχτα.

Και σε λίγο που γυρνάμε, κατευθείαν πάω κοιμάμαι!

Μανούσος Καρκάνης

Το χωριό του παππού και της γιαγιάς λέγεται Shkodra και βρίσκεται στην Αλβανία. Όποτε πάω εκεί απολαμβάνω να βλέπω τα γουρουνάκια, τις δύο κατσίκες που έχουν και τα δύο σκυλάκια. Κάθε φορά μυρίζω και ακούω τόσα διαφορετικά πράγματα! Τις κότες, τα γουρούνια, τις κατσίκες! Ακόμα και η κοπριά δε μου φαίνεται πολύ άσχημη! Στο χωριό περνάω υπέροχα, γιατί ταΐζω τα ζωάκια με τα ξαδέρφια μου. Θα ήθελα να έμενα μόνιμα εκεί, γιατί δεν έχει πολλή φασαρία, όπως στην πόλη!

Βέστα Γκλορεντίνα

Μια καθημερινή μέρα στο χωριό τη δεκαετία του 60!

Όταν ήμουν παιδί, ξυπνούσα νωρίς το πρωί και πήγαινα στο σχολείο, στο Κακοδίκι. Όταν γυρνούσα, έτρωγα, ξεκουραζόμουν για μια ώρα και συνήθως ξαναπήγαινα σχολείο για τη δεύτερη βάρδια. Όταν έφευγα από το σχολείο, πήγαινα στην πλατεία του χωριού και έπαιζα πολλά παιχνίδια με τους φίλους μέχρι το βράδυ, που η μάνα μου με φώναζε για βραδινό! Έτρωγα και έπεφτα για ύπνο! Ωραία χρόνια!

Κώστας Μποτονάκης , παππούς του Μιχάλη και του Κωνσταντίνου Μποτονάκη

Η ζωή στο χωριό

Η γιαγιά μου στο χωριό της, στο Συρίλι, ξυπνάει μετά που φεύγει ο παππούς. Πίνει τον καφέ της και μετά που τελειώνει, πάει στο κοτέτσι και ταΐζει τις κότες. Μετά, γυρίζει στο σπίτι, να ταΐσει τα κουνέλια, και την Ίννα, το σκυλάκι μας. Το μεσημέρι, η γιαγιά μαγειρεύει για να φάνε μαζί με τον παππού. Το απόγευμα, ο παππούς πάει στο καφενείο, να πιει καφέ με τους φίλους του. Και το βράδυ , ξαπλωμένοι στον καναπέ, βλέπουν τηλεόραση και ξεκουράζονται!

Νικολέττα Γδοντάκη

Κάθε Σάββατο στον Αλικιανό…

Κάθε Σάββατο πρωί ετοιμάζομαι να πάω στο χωριό μου, τον Αλικιανό. Στον δρόμο αναρωτιέμαι τι θα φάμε εκεί και προετοιμάζομαι ψυχολογικά σε περίπτωση που φάμε φασολάκια! Όταν φτάνουμε, αντικρίζω τον σκύλο μου να τρέχει προς τα μένα και τη γιαγιά μου να με περιμένει. Την Κυριακή ξυπνάω 9 το πρωί, για να πάω στο χωράφι. Κατά τις 11, μαζεύεται όλη η οικογένεια και τρώμε όλοι μαζί τα φασολάκια μας!! Όμως, ευτυχώς, δεν τελειώνει εδώ το φαγητό, μια που έρχεται και το γλυκό και έχω τη μαμά από τη μία «Τι το ταΐζεις συνέχεια το παιδί;;;;» και τη γιαγιά από την άλλη «Ό,τι θέλω!! Εξάλλου, μου έκανε παράπονα ότι πεινάει!» Κι εγώ στη μέση να τις κοιτάω και να απολαμβάνω τα γλυκά μου!! Τέλεια είναι στο χωριό!!

Αλέξανδρος Χλωράκης

Αν ζούσα στο χωριό

Αν ζούσα στο χωριό θα ήταν τέλεια! Εκεί μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα! Το πρωί θα με ξυπνούσε ο κόκορας, θα σηκωνόμουν και θα πήγαινα στο κοτέτσι, να δω αν μου έχουν αφήσει κανένα αβγό, μπας και φάω πρωινό. Μετά θα πήγαινα στις αγελάδες, να αρμέξω γάλα και μετά στα κουνελάκια. Το απόγευμα θα πήγαινα στην πλατεία, να παίξω με τους φίλους μου, μέχρι να μαζευτώ το βράδυ στο σπίτι μου, για να μου διηγηθεί η γιαγιά μου ένα παραμύθι να κοιμηθώ!

Αναστάζια Φουρναράκη

Οι μαθητές και οι μαθήτριες του ΣΤ2

Αλβανίδη Βικτώρια, Ανδρουλάκης Πέτρος, Βέστα Γκλορεντίνα, Γδοντάκη Νικολέτα, Ζαχαράκης Γιάννης, Καρκάνης Μανούσος, Κοκογιαννάκης Γιάννης, Κόλα Κορίνα, Λουβάκη Βασιλική, Μεζαρτζόπουλος Στέφανος, Μποτονάκης Κωνσταντίνος, Μποτονάκης Μιχάλης, Περατσάκης Θεόδωρος, Τζιούρα Όλγα, Τσάκαλη Αθηνά, Τσάρα Αρλέντις, Φουρναράκη Αναστασία, Χλωράκης Αλέξανδρος

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 17.2.23) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-st2-taxi-5oy-dim-sch-chanion-oloi-echoyme-ena-chorio-stin-kardia-mas/

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 ΔΥΣΔΙΑΚΡΙΤΑ... 

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

∆εν ήταν σήµερα η µέρα! Έως αύριο θα άντεχε να κάνει υποµονή;

Κοίταξε το ρολόι, είδε τον δείκτη των δευτερολέπτων να κινείται… αργά, πολύ αργά, σε ένα ρολόι αντρικό, µε δείκτες, που µόνο το λουράκι του είχε αλλάξει· χρώµα κόκκινο!

Αυτήν τη σκέψη για το χρώµα του ρολογιού που της χάρισε κάποτε, έκανε, καθώς παρακολουθούσε τον δείκτη των δευτερολέπτων να συµπληρώνει ένα ολόκληρο ηµικύκλιο. Βάσανο ο χρόνος που δεν περνά…

Έστεκε στη στάση του λεωφορείου, δίπλα σε δυο τρεις ακόµη! Άλλη µια αναµονή προστιθέµενη για το τελευταίο βραδινό λεωφορείο!

∆ίπλα της δυο ή τρεις  ανθρώπινες φιγούρες! ∆εν µπορούσε να ξέρει, δεν την ενδιέφερε να ξέρει! Ούτε να διακρίνει, µπορούσε· ένα κουσούρι που της είχε αφήσει η κατάστασή της, να µην µπορεί να διακρίνει χαρακτηριστικά προσώπων!

Τα µάτια της έφταναν πάντοτε έως το σηµείο του λαιµού του ανθρώπου που είχε απέναντί της ή κάτι τέτοιο νόµιζε!

Γιατί, από τότε που γνωρίστηκαν µε τον άνθρωπο που της είχε χαρίσει το ρολόι, πάντα µέσα στο κεφάλι της, στα µάτια της ‘‘είχε’’ το πρόσωπό του! Τη µύτη, τα µάτια, τα φρύδια, το κούτελο, τα αυτιά, τα χείλη! Όλα εκείνου, όλα δικά του!

Όλα εκείνα που θα ‘θέλε να είχε στη ζωή της, στην καθηµερινότητά της, αλλά...

∆εν τα είχε, µα τα περίµενε, κάθε τόσο να τα δει να εµφανίζονται πίσω από πλήθος, να την πλησιάζουν στον σταθµό του τρένου ή στις αφίξεις του αεροδροµίου! Και µέχρι να συµβεί κάτι τέτοιο, αυτή περίµενε! Παρέα µε τους δείκτες του ρολογιού µε το κόκκινο λουράκι και µετρούσε ανάποδα τους… αιώνες που τη χώριζαν από τη στιγµή που και πάλι θα την αγκάλιαζαν τα χέρια του! Όταν έφτανε εκείνη η στιγµή, µόνο τότε άφηνε στην άκρη το ρολόι και ένιωθε πια να αιωρείται και να νιώθει πως τώρα πια ο χρόνος έτρεχε, έτρεχε, έτρεχε…  

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 14.2.2024) 

ΠΟΙΗΣΗ

 ΚΥΡΙΕ,  ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΑΣ...

 Κύριε, συγχώρεσέ μας τις απουσίες

Από εκείνα τα προσκλητήρια,

Μα πίστεψέ μας!

Θέλαμε να φωνάξουμε «παρών»,

Μα δεν τολμούσαμε.

Έτσι, την άλλη μέρα φέρναμε

Ψεύτικα δικαιολογητικά απ’ τους γιατρούς.

Τώρα, όμως, νιώθουμε

Την κραυγή του ανθρώπου.

Τεντωνόμαστε στο λεπτό κοτσάνι της

Και πουλούμε όσο-όσο,

Όσες μας απόμειναν επιθυμίες,

Κι αγοράζουμε αισθήματα.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ (ΚΑΖΟΒΑΡ, 3η έκδοση, ΠΥΞΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, Χανιά 2014)

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid02XqBXmw3D67mrV4DGbEXVo3Sn4pz2daeAjaSbgaDs7sfeSG78s22CnKdWtsJ6Bah4l?comment_id=1356315735036122&notif_id=1707651928326513&notif_t=feed_comment&ref=notif

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 ΟΔΟΣ ΓΙΩΡΓΗ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Επιστηµονικό ∆ιήµερο διοργανώνεται στις 9 και 10 Φεβρουαρίου. από το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας και την Περιφέρεια Κρήτης-Περιφερειακή Ενότητα Χανίων για να τιµηθεί η µνήµη του ποιητή, κριτικού, πεζογράφου και επιφυλλιδογράφου, Γιώργη Μανουσάκη! ∆ιαβάζοντας το πρόγραµµα του συνεδρίου -στάθηκα όχι τυχαία- στο θέµα που θα αναπτύξει ο κ. Κώστας Μουτζούρης, µε τίτλο: “Ο δικός µας Γιώργης Μανουσάκης. Ο Χανιώτης και ο Κρητικός. Η οφειλή µας στους ποιητές και ευρύτερα στους πνευµατικούς ∆ηµιουργούς του τόπου µας”. Αδιαπραγµάτευτο το ότι οφείλουµε πολλά σε ανθρώπους του τόπου µας! Στη δε περίπτωση του Γ. Μανουσάκη, η οφειλή -όπως πολλοί υποστηρίζουν- είναι ακόµη ανεξόφλητη! Αναφέροµαι βέβαια, και στην πρόταση που είχε διατυπωθεί ήδη από το 2008, για τη µετονοµασία της οδού Πειραιώς (οδός όπου και το σπίτι του ποιητή) σε οδό Γιώργη Μανουσάκη! Η πρόταση είχε επανέλθει και το 2018 στο τότε ∆ηµοτικό Συµβούλιο, συζητήθηκε και απορρίφθηκε! Ο ∆ηµ. Μαριδάκης στο ένθετο “διαδροµές” του περασµένου Σαββάτου έγραφε ότι µε αφορµή το επιστηµονικό αυτό διήµερο ξαναθυµηθήκαµε την αρνητική στάση του ∆ήµου Χανίων στο παραπάνω αίτηµα, σηµειώνοντας ωστόσο πως «Θα µου πείτε, τι να την κάνει την οδό ο Γιώργης Μανουσάκης. Γι’ αυτόν µιλάνε οι στίχοι του, που ταξιδεύουν άφθαρτοι µέσα στον χρόνο». Ωστόσο, εγώ αναλογίζοµαι πόσο όµορφο θα ήταν να περπατούσαµε σε µια οδό ενός σπουδαίου ποιητή, γνωρίζοντας ότι αυτή η πορεία θα µας έβγαζε ολόµπροστα στην καθαρότητα του µπλε του Κρητικού Πελάγους!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 7. 2.24) 

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

1ο ΔΗΜ. ΣΧ. ΜΟΥΡΝΙΩΝ 

"ΜΕΛΩΔΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ", Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΑΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο! 

Στην κεντρική θέση του σημερινού Παιδότοπου η πρώτη σελίδα της τριμηνιαίας μουσικής εφημερίδας “Μελωδικός τόνος” του 1ου Δημ. Σχ. Μουρνιών, που επανακυκλοφόρησε ύστερα από 18 χρόνια! Γύρω τριγύρω κάποια απ’ τα περιεχόμενα της. Για ένα ξεχωριστό σε πανελλήνιο επίπεδο μαθητικό περιοδικό, που “ξαναγεννιέται χάρη στο μεράκι και στην αγάπη του δασκάλου μουσικής του Σχολείου Γιάννη Καστρινάκη πρόκειται. Γνωστός σε πανελλήνιο επίπεδο για το έργο και την προσφορά του στη Μουσική, ιδιαίτερα τη Βυζαντινή, ο μεταξύ των άλλων ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Ωδείου Χανίων “Ιωάννης Μανιουδάκης”, ξεχωριστός ιεροψάλτης και συγγραφέας πολλών βιβλίων για τη Μουσική και εκδότης ψηφιακών δίσκων (cd) φίλος μου . Να ΄ναι καλά η φίλη μου απ’ τα παλιά διευθύντρια του Σχολείου Στέλλα Σουχλάκη για την ευκαιρία που μου έδωσε και το υλικό που μου έστειλε ν’ αναφερθώ σ’ αυτό. Καλή συνέχεια και στον “Μελωδικό τόνο” και σ’ όλα τ’ άλλα ωραία που κάνετε, καλή μου συναδέλφισσα! 

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους! 

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης 

δάσκαλος- λογοτέχνης

Ένα μαθητικό περιοδικό του σχολείου μας «ξαναγεννιέται» χάρη στο μεράκι και στην αγάπη του εκλεκτού συναδέλφου, κ. Ιωάννη Καστρινάκη, ο οποίος τόσα χρόνια με απαράμιλλο ήθος υπηρετεί ακούραστα την επιστήμη της Μουσικής, εμπνέοντας τους μαθητές μας και στηρίζοντας με απίστευτο ενθουσιασμό και επαγγελματική αρτιότητα, όχι μόνο το μάθημα της Μουσικής και της Παιδείας, αλλά και κάθε καλλιτεχνική μας εκδήλωση.

Πιστεύουμε βαθύτατα πως ο «Μελωδικός τόνος», θα ξαναδώσει την ευκαιρία στους μαθητές μας να αλληλοεπιδράσουν ουσιαστικά μεταξύ τους, όπως παλιά που δεν υπήρχαν οι «σειρήνες» της τεχνολογίας, ώστε να ανταλλάξουν ιδέες, γνώσεις και βιώματα πάνω σε μουσικά θέματα που τους ενδιαφέρουν, πάντα με φαντασία και δημιουργικότητα, μέσω του συγκεκριμένου μαθητικού εντύπου. Ευχόμαστε να είναι ελπιδοφόρο το ξεκίνημά του και καλοτάξιδο με την επανέκδοσή του, για να μπορούμε όλοι μικροί-μεγάλοι να συνεχίζουμε να εκφράζουμε αυτό που μας ενώνει, αυτό που ξεπερνά τις διαφορές μας και μας βοηθά μαζί να ονειρευόμαστε, να συνεργαζόμαστε, να συνδημιουργούμε και να απολαμβάνουμε το θείο δώρο της ζωής: την ΜΟΥΣΙΚΗ!!!

Η Δ/ντρια του Σχολείου

Στέλλα Σουχλάκη

Πότε θα γίνω καλός στο όργανο

Για να γίνεις καλός σε ένα κομμάτι που μαθαίνεις τώρα, μπορεί να σου πάρει περίπου μια εβδομάδα. Για να γίνεις καλός σ ένα πολύ δύσκολο κομμάτι, μπορεί να πάρει χρόνια. Το σημαντικό είναι να συνεχίσεις πάντα να προσπαθείς.

Αυτοσχέδια Κιθάρα

Υλικά:
– 1 κουτί από παπούτσια

– κλωστές ή λαστιχάκια
– στρογγυλεμένα καρφάκια χειροτεχνίας 

 

 

 

Τοποθετήστε τα καρφάκια στην κάθετη πλευρά του κουτιού (όπως στην φωτογραφία) αφήνοντας διάστημα 1-1,5 εκ. Κάνετε το ίδιο και για την ακριβώς απέναντι, κάθετη πλευρά του κουτιού.

Τυλίγετε την κάθε κλωστή γύρω από το καρφάκι και στη συνέχεια τεντώνετε μέχρι την άλλη πλευρά του κουτιού όπου στερεώνετε στο αντίστοιχο καρφάκι. Επαναλαμβάνετε για όλες τις κλωστές και τα καρφάκια, φροντίζοντας οι κλωστές να είναι παράλληλες μεταξύ τους.

Μην ξεχάσετε να τοποθετήσετε ένα κάθετο κομμάτι χαρτόνι για να “βοηθήσετε” τις κλωστές να μην εφάπτονται στην οριζόντια πλευρά του κουτιού.

Ανοίξτε και μια στρογγυλή τρύπα στο κέντρο της οριζόντιας επιφάνειας και…έτοιμη η αυτοσχέδια κιθάρα σας.

Οι πρώτες μου γνώσεις για την μουσικΗ

¨Ενα υπέροχο μουσικό βιβλίο για παιδιά από τις εκδόσεις «Ψυχογιός», που απαντάει σε ένα πλήθος ερωτήσεων σχετικά με τον κόσμο της μουσικής.

Πώς γράφεις ένα τραγούδι; Πού κάθονται τα μέλη μιας ορχήστρας; Τραγουδούν τα ποντίκια; Πότε επινοήθηκε το πεντάγραμμο και άλλα πολλά σημαντικά και ενδιαφέροντα.

Άνοιξε τις καρτέλες και κοίταξε πίσω από τα κινούμενα μέρη για να ανακαλύψεις τι, γιατί, πότε, ποιος... και συντονίσου για να μάθεις τι είναι αυτό που κάνει τη μουσική ξεχωριστή!

MΟΥΣΙΚΗ ΑΚΡΟΣΤΟΙΧΙΔΑ

1. Μ __ __ __ __ __ __ __

2. Ο __ __ __ __ __ __ __

3. Υ __ __ __ __ __ __

4. Σ __ __ __ __ __ __

5. Ι __ __ __ __ __

6. Κ __ __ __ __ __

7. Η __ __ __

1.Σπουδαίος γερμανός συνθέτης και πιανίστας.

2.Μουσική ομάδα.

3.Η μουσική είναι…

4.Τους περιέχει ένα τραγούδι.

5.Γεννήθηκε ο Βιβάλντι.

6.Έγχορδο όργανο.

7.Τον ακούμε.

Αριστέα Τριλυράκη (Στ2)

Γλωσσάρι

-Μελοποιώ: γράφω μουσική για τους στίχους ενός ποιήματος.

-Ντιμινουέντο: όταν παίζω όλο και πιο σιγά.

-Πεγκάτο: οι νότες παίζονται μεταξύ τους ενωμένες, χωρίς ενδιάμεσο κενό.

-Σολφέζ: η εκτέλεση μελωδίας με την εκφώνηση των φθόγγων (νότα).

-Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ: από τους σημαντικότερους συνθέτες κλασσικής μουσικής (1756-1791).

-Λούντβιχ βαν Μπετόβεν: γερμανός συνθέτης και πιανίστας κλασσικής μουσικής (1770-1827).

-Κλαρίνο: είναι ξύλινο αερόφωνο (πνευστό). Από ξύλο ή από μέταλλο(σπανιότερα).

-Μπάντα: ένα πολυμελές μουσικό σύνολο.

-Μαράκες: είναι κρουστό μουσικό όργανο. Από ξύλο ή από συνθετικό υλικό.

-Βιολί: έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι.

Νίκη Λουλούδη (Στ2)

Τα νέα της χορωδίας μας

Η πολυμελής χορωδία του σχολείου μας, έλαβε μέρος με επίκαιρα μελωδικά τραγούδια, στις παρακάτω σχολικές γιορτές:

Στις 28 Οκτωβρίου, στις 17 Νοεμβρίου στην επέτειο του Πολυτεχνείου, ενώ ετοιμάζεται να τραγουδήσει στην μεγάλη χριστουγεννιάτικη εκδήλωσή του σχολείου μας. Σπουδαία είναι και η συμμετοχή της ορχήστρας μας που συνοδεύει την χορωδία και απαρτίζεται από την Κατερίνα Χατζάκη (βιολί), την Χρύσπα Καμπάκου (Κιθάρα), Γιώργος Λουκάκης, Παναγιώτης Κρασάκης και Μανούσος Ξύδας (Κρουστά)

ΔΙΟΡΘΩΣΗ:

“Μια εικόνα που μου έκανε εντύπωση ήταν οι διασώστες να βρίσκουν ζωντανούς σε ερείπια.” Τα που είχε γράψει ο μαθητής Στέλιος Κουτσοκολάκης της Γ τάξης του 6ου Δημ. Σχ. Χανίων για τον προηγούμενο ΠΑΙΔΟΤΟΠΟ και δεν μπήκε λόγω ανθρώπινου λάθους . Γι αυτό η δημοσίευση σήμερα.

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 10.2.2024) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-1o-dim-sch-moyrnion-melodikos-tonos-i-moysiki-mas-efimerida/